Ο Θεός, αγαπά τον αμαρτωλό μάλλον ή τον δίκαιο;

Αρχείο Ερωτημάτων προς π. Αντώνιο

Συντονιστές: pAntonios, Συντονιστές

Άβαταρ μέλους
filotas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4117
Εγγραφή: Σάβ Αύγ 11, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Νίκος@Κοζάνη
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από filotas »

lazarr έγραψε:Ο πατέρας αγαπά όλα τα παιδιά του.Και όλα τα φροντίζει.Περισσότερο όμως αυτά που έχουν κάποιο πρόβλημα και θέλουν επιπλέον στήριξη.Αυτό νομίζω ισχύει και στη σχέση Θεού - ανθρώπου.
Λάζαρε ο Θεός αγαπά όλους τους ανθρώπους το ίδιο. Ο Θεός είναι ανενδεής και δεν επηρεάζεται από τη συμπεριφορά τον ανθρώπων. Ο Θεός είναι Αγάπη, από αγάπη έπλασε τον άνθρωπο και αγαπά εξ ίσου την Παναγία και τον Ιούδα.

Το πρόβλημα βρίσκεται στον άνθρωπο. Ο άνθρωπο εξ αιτίας την πτώσης έχασε την επαφή του με το Θεό και δεν είναι σε θέση ν' αξιοποιήσει την Αγάπη Του. Όσο ο άνθρωπος απομακρύνεται από αυτά που τον δένουν με τον κόσμο και πλησιάζει το Θεό, τόσο περισσότερο μπορεί ν΄αξιοποιήσει την Αγάπη Του, επιστρέφοντάς τη στους συνανθρώπους του μέσω των αρετών.

Τη θεραπεία των αποτελεσμάτων της πτώσεως στους ανθρώπους και την επανασύνδεσή τους με το Θεό ενεργεί η Εκκλησία μέσω των Μυστηρίων.

Ο άνθρωπος, λοιπόν, που κατανοεί την αδυναμία του να ζήσει μακριά από το Θεό κι επιθυμεί την επανασύνδεσή του μαζί Του, δηλαδή μετανοεί, εισέρχεται δια του Αγίου Βαπτίσματος στην Εκκλησία και αρχίζει τον πνευματικό του αγώνα παίρνοντας δύναμη από τη Θεία Χάρη που λαμβάνει μέσω των Μυστηρίων της. Όσο αγωνίζεται και αξιοποιεί τη Χάρη αυτή τόσο περισσότερο αισθάνεται την Αγάπη του Θεού μέσα του και φλέγεται απ΄αυτή. Έτσι συνεχίζει με μεγαλύτερο ζήλο τον αγώνα του.

Ο Θεός χωρίς να μεταβάλει στάση απέναντι στα παιδιά Του, λυπάται για τις πτώσεις τους και χαίρεται για τις πνευματικές τους νίκες. Η χαρά του Θεού, των αγγέλων κι όσων ζουν κατά Θεόν για την επιστροφή έστω κι ενός αμαρτωλού μέσω της μετανοίας, μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη χαρά για τον ευδόκιμο τερματισμό του παρόντος βίου και τη λήψη του στεφάνου της δόξης από έναν Άγιο.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Αρχείο Ερωτημάτων προς π. Αντώνιο”