oceangr2 έγραψε:Όλες οι προσευχές εισακούονται και συνυπολογίζονται δεν μπορώ να ακούω αχαρακτήριστες ύβρης.
Εξαρτάται ποιος τις κάνει. Αν δηλ κάποιος προσεύχεται "Θεέ μου σκότωσε τον" ο Θεός πρέπει να τον εισακούσει;
Να μην μιλάνε εξ ονόματος του Κυρίου και να παρασύρουν τον κόσμο στο σκοτάδι.
Όλοι μας;
Τι πάει να πει αιρετικός και τι πάει να πει αυτόχειρας?
Εμείς είμαστε εις θέση να γνωρίζουμε την Θεία δικαιοσύνη?
Την Θεία Δικαιοσύνη όχι. Τους ανθρώπους όμως; Δεν ξέρουμε ποιος είναι π.χ αυτόχειρας; Το ξέρεις ότι ΟΛΑ όσα έγραψε ο aposal ΟΝΤΩΣ απαγορεύονται;
Για όλους προσευχή για όλους, και ιδιαίτερα για τους εχθρούς μας, αν κάποιος καταφέρει να έχει εχθρούς.
Συγνώμη αλλά εχθρός από εχθρό διαφέρει. Άλλο ένας τίμιος άνθρωπος που απλά έχει διαφορετικά πιστεύω από μας (π.χ ειδωλολάτρης) επειδή δεν έμαθε τον χριστιανισμό και άλλο ένας φανατικός που το ξέρει ότι είναι ειδωλολάτρης και το θέλει. Εδώ ο ίδιος ο π. Παϊσιος προσευχόταν για τον εξαποδώ και εκείνος ξέρει τι έκανε; Του έβγαλε γλώσσα και τον χλεύασε! Εμείς ναι πρέπει να προσευχόμαστε επειδή ΕΜΕΙΣ δεν ειμαστε άξιοι να κρίνουμε το ποιος αξίζει την Θεία Δίκη, όχι επειδή ο άλλος επέλεξε τις επιλογές του. Με το να προσευχόμαστε για κάποιον που δεν θέλει να σωθεί το μόνο που κάνουμε είναι να παραβιάζουμε την ελευθερία του. Θα ήθελες εσύ σώνει καλά να κάνεις κάτι που δεν θες, επειδή έτσι το θέλει ο άλλος;
Η απόφαση θα είναι του Κυρίου, εμείς όμως αν λέμε οτι βαδίζουμε την οδό του Κυρίου, δεν πρέπει να κάνουμε διαχωρισμούς σε κατηγορίες ανθρώπων.
Όλες είναι ψυχές και όλες έχουν ανάγκη απο την προσευχή μας.
Για όλους να προσευχόμαστε!
Κατά την γνώμη μου η ιδέα είναι σωστή. Στο ξανά λέω όμως ότι η απόφαση είναι του ίδιου του ανθρώπου αν οι άλλοι θέλει να προσεύχονται γι' αυτόν.
Η γνώμη μου είναι ότι ναί, βοηθούν τα μνημόσυνα και κυρίως η ελεημοσύνη καί η ορθοπραξία, με την απαραίτητη προυπόθεση, ο αποθανών, να ήταν καλοπροαίρετος.
Βέβαια, τον πρώτο και τελευταίο λόγο τον έχει ο δικαιοκρίτης Κύριος.
"Τα αδύνατα παρ' ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ, εστίν".
Καλυτερα ειναι να κανεις εσυ αυτα που πρεπει για να σωθεις, τωρα εαν αμελησες υπαρχει περιπτωση να σωθεις.
Αλλα ας δουμε λιγα για το θεμα απο τους Πατερες και τη Γραφη.
Λεγει η Γραφη για τις δεησεις υπερ των νεκρων,
Νεεμιας θ1-3 Και εν ημέρα εικοστή τετάρτη τού μηνός τούτου συνήχθησαν ..... και εξηγόρευσαν τας αμαρτίας αυτών και τας ανομίας τών πατέρων αυτών.
Β΄ Μακκαβαίων ιβ΄ 39-45.
Και το Ματθ. ιβ 31-32 "ουκ αφεθησεται αυτω ουτε εν τουτω τω αιωνι ουτε εν τω μελλοντι" οπου ο Κυριος ομιλει περι της βλασφημιας κατα του Αγιου Πνευματος, χωριο το οποιο μας λεει οτι υπαρχουν αμαρτηματα τα οποια συγχωρουνται και περαν του ταφου.
Αλλα και στις αποστολικες Διαταγες μαθαινουμε για τα μνημοσυνα. Βιβλιο Η'
Οι Αγιοι Πατερες Μ. Αθανασιος, Κυριλλος Ιεροσολυμων, Ιωαννης ο Χρυσοστομος μας λενε οτι τα μνημοσυνα προσφερουν "μεγιστην οφελειαν"
Ο ιερος Χρυσοστομος παρατηρει, "ουκ εικη, ενομοθετηθη υπο των Αποστολων, το επι των φρικτων μυστηριων μνημην γινεσθαι των απελθοντων."
Ο Αγιος Ιωαννης ο Δαμασκηνος σημειωνει "ο Θεος βουλεται ινα και υπ'αλλων οι παντες ευεργετωμεθα και ζωντες και μετα θανατον"
Τελος, η γνωμη μου ειναι, οτι δεν ξερουμε τι εκανε στην ζωη του πραγματικα ο καθενας ο μονος εταζων νεφρους και καρδιας ειναι ο Θεος, να κανουμε οτι περισσοτερο μπορουμε για τους πεθαμενους, αυτο που ξερουμε ειναι οτι ο Κυριος "παντας ανθρωπους θελει σωθηναι" και δεν ξερουμε πως οικονομησε τα πραγματα για να σωθει καποιος, μπορει με ενα 40λειτουργο με μια ελεημοσυνη να σωθει μια ψυχη, το μεγαλυτερο πραγμα στον κοσμο, δεν χανουμε τιποτα, ισα-ισα που βλεπει ο Θεος την καλη μας διαθεση, και που ξερεις εαν και η ζωη μας ειναι καλη μπορει να τον καμψουμε!!! Πως και πως κανει ο Κυριος να βρει πατημα να σωσει καποιον!!!
Για δειτε τον Ιωνα, την... κοπανησε στην αντιθετη κατευθυνση, στεναχωρηθηκε που.... σωθηκαν!! οι Νινευιτες, και ομως ο Θεος παει και αντι να τον τιμωρησει, με την κολοκυθια τον διδασκει οτι παντοτε λυπαται και αγαπα τον αμαρτωλο.
