Αγιοθησαύρισμα

Πνευματικά άρθρα και Αναγνώσματα.Αποσπάσματα από διάφορα βιβλία.

Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
theodora
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1482
Εγγραφή: Παρ Μαρ 03, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: https://theomezcrochet.blogspot.com/
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από theodora »

28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Ο Όσιος Χαρίτων ο Ομολογητής

Κατείχε μεγάλη κοινωνική θέση στο Ικόνιο, αλλά και μεγάλες χριστιανικές αρετές. Όταν, λοιπόν, ο αυτοκράτωρ Αυρηλιανός (270-275) εξέδωσε διάταγμα κατά των χριστιανών, ο έπαρχος Ικονίου συνέλαβε το Χαρίτωνα από τους πρώτους.
Τα βασανιστήρια που υπέστη ήταν σκληρά. Όμως ο Χαρίτων έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του. Στο διάστημα δε που βρισκόταν στη φυλακή, ο Αυρηλιανός δολοφονήθηκε. Ο Διάδοχός του Πρόβος σταμάτησε το διωγμό κατά της Εκκλησίας και ο Χαρίτων απελευθερώθηκε. Αποφάσισε, τότε, να πάει προσκυνητής στα Ιεροσόλυμα.
Αλλά στο δρόμο συνελήφθη από ληστές, που τον οδήγησαν στο κρησφύγετο τους. Όταν έφθασαν στη σπηλιά τους, έφαγαν και ήπιαν. Αλλά το κρασί ήταν δηλητηριασμένο και πέθαναν όλοι. Τότε, η σπηλιά εκείνη των ληστών μετατράπηκε από τον όσιο σε εκκλησία του θεού.
Η φήμη του Χαρίτωνα έφερε κοντά του πολλούς μαθητές. Τους κυβερνούσε με στοργή και τους προήγαγε σε υψηλές βαθμίδες αρετής. Ποθώντας, όμως, περισσότερη ησυχία, όρισε διάδοχό του στο μοναστήρι και αναχώρησε στην έρημο, όπου ασκήτεψε μέσα σε διάφορα σπήλαια. Όταν πλησίασε το τέλος του, επέστρεψε στο αρχικό του μοναστήρι, κοντά στους αγαπημένους του μαθητές, τους οποίους είχε οδηγήσει "επί ζωής πηγάς υδάτων". Δηλαδή τους είχε οδηγήσει σε πηγές νερών, που είναι γεμάτα ζωή. Εκεί, λοιπόν, παρέδωσε ήσυχα και ειρηνικά την ψυχή του στο Θεό.

Απολυτίκιο. Ήχος δʼ. Ταχύ προκατάλαβε.
Χαρίτων του Πνεύματος, καταυγασθείς ταις αυγαίς, φωστήρ εχρημάτισας, της εναρέτου ζωής, Χαρίτων μακάριε, συ γαρ ομολογία, αληθείας εμπρέψας, έλαμψας εν ερήμω, εγκράτειας τοις πόνοις. Διό των ευφημούντων σε, Πάτερ μνημόνευε.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ο Προφήτης Βαρούχ ο Δίκαιος


Φιλαλήθης και θαρραλέος ο Βαρούχ, έζησε τον 7ο αιώνα π.Χ. Ήταν γιος του Νηρίου και υπήρξε αφοσιωμένος ακόλουθος και γραμματέας του προφήτη Ιερεμία. Όταν ήταν φυλακισμένος ο Ιερεμίας, ο Βαρούχ έγραψε με υπαγόρευσή του προφητείες, με την εντολή να τις αναγνώσει στο λαό σε ήμερα νηστείας.
Αλλά ο βασιλιάς Ιωακείμ, όταν πληροφορήθηκε το πράγμα, αντί να επωφεληθεί από τις νουθεσίες του προφήτη, έριξε το βιβλίο του στη φωτιά. Οι προφητείες όμως εκείνες, γράφηκαν και πάλι. Ο Βαρούχ υπέστη και φυλάκιση, διότι οι Ιουδαίοι τον μισούσαν για τη φιλαλήθη και θαρραλέα του γλώσσα. Τον κατηγορούσαν μάλιστα, ότι αυτός παρακινούσε εναντίον τους τον προφήτη Ιερεμία.
Όταν οι Ιουδαίοι κατέφυγαν φοβισμένοι στην Αίγυπτο για τη στάση τους κατά του βασιλιά της Βαβυλώνας, μαζί με τον Ιερεμία πήγε εκεί και ο Βαρούχ.
Ραβινιστική παράδοση αναφέρει, ότι αυτός μετά το θάνατο του Ιερεμία επανήλθε στη Βαβυλώνα.
Ο Βαρούχ στο ομώνυμό του βιβλίο μέσα στην Αγία Γραφή, προλέγει καθαρά για την ενανθρώπηση του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Απολυτίκιο. Ήχος δʼ. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Προφητικής αξιωθείς λαμπηδόνας, Ιερεμία τω κλεινώ συνεδέθης, και τούτω ομοδίαιτος εγένου σοφέ, όθεν προηγόρευσας, θεηγόρω σου γλώττη, την του Λόγου κένωσιν, εις ανάπλασιν κόσμου, ης μετασχόντες πίστει αληθεί, Βαρούχ Προφήτα, ενθέως τιμώμεν σε.
Τον μόνον που μπορεί ν΄αγαπήσεις είναι ο Θεός.
Τους ανθρώπους τους αγαπάς γιά να τους πας ή για να σε πάνε στο Θεό.
angieholi
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 3227
Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα

Re:

Δημοσίευση από angieholi »

Ας θυμηθούμε πάλι το "Εν Χώναις Θαύμα" του Αρχαγγέλλου Μιχαήλ, που εορτάζουμε σήμερα! :25
theodora έγραψε:ΤΟ ΕΝ ΧΩΝΑΙΣ ΘΑΥΜΑ

Κάθε χρόνο στις 6 Σεπτεμβρίου, γιορτάζεται το μεγαλειώδεις θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, γνωστό ως το «Εν Χώναις θαύμα», απόδειξη ότι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι ο φύλακας των δικαίων και τιμωρός των αδίκων.

Λένε ότι, όταν ο Ευαγγελιστής Ιωάννης εκήρυττε το Ευαγγέλιον στα μέρη της Φρυγίας, είπε προφητικώς ότι ύστερα απʼολίγο καιρό ο τόπος αυτός θα βρίσκεται κάτω από τη σκέπη και τη μέριμνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.Ύστερα από λίγο καιρό μετά από την πρόρρησιν αυτήν, άρχισε να βγαίνει από τη γη αγίασμα, το οποίο με τη δύναμη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ εθεράπευε τα πλήθη των ασθενών.

Ένας Χριστιανός, επειδή θεραπεύθηκε η κόρη του, έκτισε έναν ναόν ωραιότατον εις το όνομα του Αρχιστρατήγου. Ομοίως έφτιαξε επάνω από το αγίασμα μια σκεπή πολύ ωραία και πολυδάπανη.

Μετά από 99 έτη εγκαταστάθηκε στο ναό του Αρχαγγέλου κάποιος, Θεοφιλής και ευλαβής νέος, ο Άρχιππος και εφρόντιζε γιʼαυτόν. Ζούσε δε εκεί μιά ζωή αρκετά εγκρατή και ασκητική.

Οι ειδωλολάτρες όμως κινήθηκαν εναντίον του από φθόνο και μοχθηρία και τον καταδίωκαν συνεχώς. Και τέτοιο ήταν το μίσος τους, που μια μέρα τον άρπαξαν από τα μαλλιά και τον χτυπούσαν με ραβδιά στο σώμα του. Εκεί δε που έδειξαν όλη την κακία τους, ήταν το Αγίασμα.

Όταν κάποτε πήγαν να το χαλάσουν και να το εξαφανίσουν , ω του θαύματος! Άλλοι έμειναν με τα χέρια παράλυτα, άλλους δε μια φλόγα πυρός τους εμπόδιζε από κάθε δυσσεβή πράξη και τους ανάγκαζε να επιστρέφουν πίσω. Μη μπορώντας λοιπόν τότε να πλησιάσουν, σκέφτηκαν άλλο τρόπο. Να γυρίσουν το νερό από το ποτάμι, που έτρεχε εκεί κοντά, κατά το Αγίασμα και έτσι να πνίξουν και τους πιστούς που πήγαιναν να βρούν την υγείαν τους και τον Άρχιππον και να εξαφανίσουν το Αγίασμα, να το καταστρέψουν.
Και τότε το ποτάμι σαν λογικό ον, σαν να είχε μέσα του ψυχή, στράφηκε προς το άλλο μέρος.

Γεμάτοι οργή οι άπιστοι, σαν είδαν ότι απέτυχε και αυτή τους η προσπάθεια σκέφτονται κάτι άλλο. Να ενώσουν τα δύο ποτάμια, τον Λυκόστρατον και τον Κούφον και να τα στρέψουν καταπάνω στην Εκκλησία. Και ήταν τόσο ορμητικό το νερό τους και ήταν τόσο πολύ κατηφορικό το μέρος που αν το κατώρθωναν δεν θα έμενε ούτε σταγόνα από το Αγίασμα και ούτε μια πέτρα από τον Ναόν.

Συγκεντρώθηκαν λοιπόν αυτοί οι καταραμένοι, έσκαψαν ένα βαθύ χανδάκι και γύρισαν μέσα και τα δύο ποτάμια με κατεύθυνση προς το Αγίασμα. Τότε ο Άρχιππος αφού κατάλαβε το σχέδιό τους, με θερμά δάκρυα παρακαλούσε τον Αρχάγγελο να σώσει τον ναό και το Αγίασμα και να ντροπιάσει τα σχέδια των ασεβών.

Ο Αρχάγγελος άκουσε την θερμή δεήσι του. Παρουσιάζεται λοιπόν και τον φωνάζει με το όνομα του! Ο Άρχιππος κατάπληκτος από την όψη του Αρχαγγέλου, βγήκε από τον ναό και πέφτει μπρούμυτα στη γη. «Σήκω πάνω, του λέγει ο Αρχιστράτηγος Μιχαήλ, και μη φοβάσαι. Έλα μαζί μου και θα ιδής με τα μάτια σου τη δύναμη του Θεού, την ακαταμάχητη!»

Μόλις λοιπόν εσημείωσε ο Αρχάγγελος τον τύπον του Σταυρού, αμέσως τα δύο ποτάμια που κατηφόριζαν ορμητικά και απειλούσαν με αφανισμό το ναό, σταμάτησαν ακίνητα σαν ένα τείχος!! Η σκηνή αυτή θυμίζει το ψαλμικόν: « Ειδοσάν Σε ο Θεός, είδοσαν σε ύδατα και εφοβήθησαν».

Έπειτα εχάραξε ο Αρχάγγελος το σημείον του Σταυρού επάνω σε μία πέτρα πάρα πολύ υψηλή, που ήταν κοντά στο ναό, και ω του θαύματος! Αμέσως έγινε μεγάλη και φοβερή βροντή. Η γη εσείσθηκε και η πέτρα σχίσθηκε και δημιουργήθηκε ένα βαθύ φαράγγι, ένα χωνευτήρι. Ο Αρχάγγελος έπειτα σημειώνει και πάλιν τον τύπον του Σταυρού και λέγει:
- Ας συντριβεί η δύναμις του διαβόλου και ας γίνεται κάθε καλό σʼαυτούς που πλησιάζουν με πίστη στον τόπον αυτόν.

Έπειτα δε με φωνήν μεγάλην και λαμπρή πρόσταξε στα ποτάμια με τούτα τα λόγια: - Εις την χώνην ταύτην χωνευθήτε, ω ποταμοί! Και αμέσως το νερό των ποταμών καταχωνεύθηκε. Μέσα σε εκείνη την καταβόθρα.

Και μέχρι σήμερα οι ποταμοί εκείνοι φαίνονται χωνευμένοι στην πέτρα, προς το επάνω μέρος της Εκκλησίας, λίγο ανατολικότερα από το Ιερό βήμα. Εκεί χάνονται.
Από τότε ο τόπος εκείνος, από Κολοσσαί, που λεγόταν πρίν, μετωνομάσθηκε και λέγεται Χώναι.

Ο Αρχιππος με δάκρυα χαράς εδόξαζε τον Θεό για τη σωτηρία του Αγιάσματος, της Εκκλησίας και του ιδίου από τον βέβαιο θάνατο. Έζησε εκεί στην Εκκλησία 70 ολόκληρα χρόνια μέχρι το τέλος της ζωής του με τρόπον καλόν και θεάρεστον.

+ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Δ. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Αναγνώσματα”