Φως ιλαρόν
Φως ιλαρόν άγίας δόξης αθανάτου Πατρός, ουρανίου, άγίου, μάκαρος, Ιησού Χριστέ, ελθόντες επί την ήλίου δύσιν, ίδόντες φως εσπερινόν υμνούμεν Πατέρα, Υίόν και Άγιον Πνεύμα, Θεόν.
Άξιον σε εν πάσι καιροίς υμνείσΘαι φωναίς αισίαις, Υιέ Θεού, ζωήν ο διδούς διό ο κόσμος σε δοξάζει.
Προσευχές
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
προσευχές
Προσευχή Αγίου Νεκταρίου
Σύ μου σκέπη εί και ρύστις, Σύ μου εί παραμυθία.
Σύ άντίληψίς μου πέλεις, Σύ ελπίς και προστασία.
Σύ ενίσχυσόν με, Κόρη, εν τη πάλη, εν σταδίω.
Σύ μου ει, Παρθενομήτορ, καύχημά μου έν τω βίω.
Σύ με δείξον νικηφόρον, Σύ με δείξον στεφανίτην...
Ω θεία αγάπη, ελθέ ικετεύω.
Εξ όλης ψυχής μου και μέσης καρδίας...
Και έρώτα θείον, ω θεία αγάπη,
Θερμώς ικετεύω τω δούλω Σου δός μοι.
(Απο το «Κεκραγάριον» του Αγίου Νεκταρίου).
Σύ μου σκέπη εί και ρύστις, Σύ μου εί παραμυθία.
Σύ άντίληψίς μου πέλεις, Σύ ελπίς και προστασία.
Σύ ενίσχυσόν με, Κόρη, εν τη πάλη, εν σταδίω.
Σύ μου ει, Παρθενομήτορ, καύχημά μου έν τω βίω.
Σύ με δείξον νικηφόρον, Σύ με δείξον στεφανίτην...
Ω θεία αγάπη, ελθέ ικετεύω.
Εξ όλης ψυχής μου και μέσης καρδίας...
Και έρώτα θείον, ω θεία αγάπη,
Θερμώς ικετεύω τω δούλω Σου δός μοι.
(Απο το «Κεκραγάριον» του Αγίου Νεκταρίου).
<<Αδιαλείπτως προσεύχεσθε>>,<<Μην ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΕΣΑΙ όταν χύνεις δάκρυα στήν προσευχή σου. Είναι ο Χριστός που άγγιξε τα μάτια σου και μπόρεσες να δείς νοερό φώς.>>
-
nkope
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1347
- Εγγραφή: Σάβ Απρ 08, 2006 5:00 am
- Τοποθεσία: Κοζάνη
- Επικοινωνία:
Πρωινή Προσευχή
Του Μακαριστού Γέροντος Σωφρόνιου (Σαχάρωφ) του Έσσεξ
Αιώνιε Κύριε, Δημιουργέ των πάντων,
Εσύ που με κάλεσες σʼ αυτή τη ζωή με την ανεξερεύνητή Σου αγαθότητα,
Εσύ που μου ʼδωσες την Χάριν του Βαπτίσματος και τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος,
Εσύ που με κόσμησες με την επιθυμία νʼ αναζητώ Εσένα, το μόνο αληθινό Θεό,
Άκουσε τη δέησή μου.
Θεέ μου, δεν έχω ζωή, φως, χαρά, σοφία, δύναμη χωρίς Εσένα.
Αλλʼ Εσύ είπες στους μαθητές Σου: «Όλα όσα ζητήσετε με πίστη μέσα στην προσευχή σας, θα τα λάβετε».
Γι αυτό τολμώ να σε επικαλούμαι: Καθάρισέ με από κάθε μολυσμό της σάρκας και του πνεύματος.
Ευλόγησε αυτή τη μέρα που χάρισες σε μένα, τον ανάξιο δούλο Σου.
Κάνε με ικανό με τη δύναμη της Χάριτός Σου να μιλώ συνεχώς και να εργάζομαι για τη δική σου δόξα, με πνεύμα καθαρότητας, ταπείνωσης, υπομονής, αγάπης, ευγένειας, ειρήνης, ανδρείας και σοφίας, πάντοτε με την επίγνωση της απανταχού παρουσίας Σου.
Κύριε Θεέ μου, δείξε μου το δρόμο του θελήματος Σου με την άπειρή Σου αγαθότητα και αξίωσέ με να πορεύομαι συνεχώς ενώπιόν Σου χωρίς αμαρτίες.
Κύριε Εσύ που γνωρίζεις τις καρδιές, Εσύ γνωρίζεις και τη δική μου φτώχεια. Εσύ γνωρίζεις την τυφλότητα και την άγνοιά μου, Εσύ γνωρίζεις την αστάθεια και τη διαφθορά της ψυχής μου.
Αλλά ούτε ο πόνος μου ούτʼ η αγωνία μου είναι κρυμμένα από Σένα. Άκουσε τη δέησή μου και δίδαξέ με δια του Πνεύματός Σου του Αγίου δρόμο για να πορεύομαι.
Μη με εγκαταλείπεις, κι η διεφθαρμένη θέλησή μου με οδηγήσει σε άλλους δρόμους, αλλά δια της βίας φέρε με ξανά κοντά Σου.
Αξίωσέ με, με τη δύναμη της αγάπης Σου, να στερεωθώ στο αγαθό.
Φύλαξέ με από κάθε λόγο ή έργο ψυχοφθόρο, από κάθε εσωτερική και εξωτερική κίνηση που δεν είναι ευάρεστη σε Σένα ή είναι επιβλαβής για τον αδελφό μου.
Δίδαξέ με πως πρέπει και τι πρέπει να λέω.
Εάν το θέλημά Σου είναι να μην απαντήσω, δώσε μου πνεύμα ειρηνικής σιωπής, χωρίς λύπη ή κίνδυνο για τον αδελφό μου.
Περιόρισέ με μέσα στο πνεύμα των εντολών Σου και μέχρι την τελευταία μου αναπνοή μη μʼ αφήσεις νʼ απομακρυνθώ απʼ το Φως των προσταγμάτων Σου, μέχρι να γίνουν ο μοναδικός νόμος όλης της ύπαρξής μου, της πρόσκαιρης και της αιώνιας.
Σε ικετεύω Θεέ μου ελέησέ με.
Λύτρωσέ με από τη θλίψη και την αθλιότητά μου και μην αποκρύψεις από μένα το δρόμο της σωτηρίας μου. Μέσα στην ανοησία μου, Θεέ μου, για πολλά και μεγάλα σε παρακαλώ, γνωρίζοντας την κακότητά μου, την αδυναμία και την κατάπτωση Σου φωνάζω: ελέησέ με.
Μη με απομακρύνεις απ΄ το Πρόσωπό Σου εξ αιτίας της αλαζονείας μου.
Δώσε και αύξησε μέσα σʼ εμένα τον αχρείο τη δύναμη να Σ΄ αγαπώ, σύμφωνα με τις εντολές Σου, μʼ όλη την καρδιά μου, μʼ όλη την ψυχή μου, μʼ όλη τη διάνοιά μου, μʼ όλη τη δύναμή μου και μʼ όλο το είναι μου.
Ναι Θεέ μου, δίδαξε με δίκαια κρίση και γνώση δια του Αγίου Σου Πνεύματος.
Αξίωσέ με να γνωρίζω την Αλήθειά Σου πριν έρθει η ώρα νʼ αποχωρήσω απʼ τη ζωή αυτή.
Παράτεινε τις μέρες της ζωής μου μέχρι να Σου προσφέρω αληθινή μετάνοια.
Μη ζητήσεις την αναχώρησή μου ενώ βρίσκομαι ακόμα στη μέση των ημερών μου κι ενώ ο νους μου είνʼ ακόμα τυφλωμένος.
Κι όταν ευδοκήσεις να έλθει το τέλος της ζωής μου προειδοποίησέ με ότι έρχεται ο θάνατος, για να προετοιμαστεί η ψυχή μου να Σε συναντήσει.
Μείνε μαζί μου Κύριε εκείνη τη φοβερή ώρα και δώσε μου την αγαλλίαση της Σωτηρίας Σου.
Καθάρισέ με από κάθε αμάρτημα φανερό ή κρυφό, από κάθε ανομία κρυμμένη μέσα μου και δώρισέ μου καλή απολογία μπροστά στο φοβερό βήμα Σου.
Θεέ μου, με το μέγα Έλεός Σου και την άμετρη φιλανθρωπία Σου , άκουσε τη δέησή μου.
Από το βιβλίο του Μακαριστού Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ:
«Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης» ,
ΕΚΔ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΕΣΣΕΞ ΑΓΓΛΙΑΣ 1999, ΕΚΔΟΣΙΣ ΟΓΔΟΗ.
Μετάφρασις εκ του Ρωσικού υπό του συγγραφέως και υπό του Ιερομονάχου Ζαχαρίου.
Μετάφραση στη Δημοτική Νίκος Κοπελιάς
Του Μακαριστού Γέροντος Σωφρόνιου (Σαχάρωφ) του Έσσεξ
Αιώνιε Κύριε, Δημιουργέ των πάντων,
Εσύ που με κάλεσες σʼ αυτή τη ζωή με την ανεξερεύνητή Σου αγαθότητα,
Εσύ που μου ʼδωσες την Χάριν του Βαπτίσματος και τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος,
Εσύ που με κόσμησες με την επιθυμία νʼ αναζητώ Εσένα, το μόνο αληθινό Θεό,
Άκουσε τη δέησή μου.
Θεέ μου, δεν έχω ζωή, φως, χαρά, σοφία, δύναμη χωρίς Εσένα.
Αλλʼ Εσύ είπες στους μαθητές Σου: «Όλα όσα ζητήσετε με πίστη μέσα στην προσευχή σας, θα τα λάβετε».
Γι αυτό τολμώ να σε επικαλούμαι: Καθάρισέ με από κάθε μολυσμό της σάρκας και του πνεύματος.
Ευλόγησε αυτή τη μέρα που χάρισες σε μένα, τον ανάξιο δούλο Σου.
Κάνε με ικανό με τη δύναμη της Χάριτός Σου να μιλώ συνεχώς και να εργάζομαι για τη δική σου δόξα, με πνεύμα καθαρότητας, ταπείνωσης, υπομονής, αγάπης, ευγένειας, ειρήνης, ανδρείας και σοφίας, πάντοτε με την επίγνωση της απανταχού παρουσίας Σου.
Κύριε Θεέ μου, δείξε μου το δρόμο του θελήματος Σου με την άπειρή Σου αγαθότητα και αξίωσέ με να πορεύομαι συνεχώς ενώπιόν Σου χωρίς αμαρτίες.
Κύριε Εσύ που γνωρίζεις τις καρδιές, Εσύ γνωρίζεις και τη δική μου φτώχεια. Εσύ γνωρίζεις την τυφλότητα και την άγνοιά μου, Εσύ γνωρίζεις την αστάθεια και τη διαφθορά της ψυχής μου.
Αλλά ούτε ο πόνος μου ούτʼ η αγωνία μου είναι κρυμμένα από Σένα. Άκουσε τη δέησή μου και δίδαξέ με δια του Πνεύματός Σου του Αγίου δρόμο για να πορεύομαι.
Μη με εγκαταλείπεις, κι η διεφθαρμένη θέλησή μου με οδηγήσει σε άλλους δρόμους, αλλά δια της βίας φέρε με ξανά κοντά Σου.
Αξίωσέ με, με τη δύναμη της αγάπης Σου, να στερεωθώ στο αγαθό.
Φύλαξέ με από κάθε λόγο ή έργο ψυχοφθόρο, από κάθε εσωτερική και εξωτερική κίνηση που δεν είναι ευάρεστη σε Σένα ή είναι επιβλαβής για τον αδελφό μου.
Δίδαξέ με πως πρέπει και τι πρέπει να λέω.
Εάν το θέλημά Σου είναι να μην απαντήσω, δώσε μου πνεύμα ειρηνικής σιωπής, χωρίς λύπη ή κίνδυνο για τον αδελφό μου.
Περιόρισέ με μέσα στο πνεύμα των εντολών Σου και μέχρι την τελευταία μου αναπνοή μη μʼ αφήσεις νʼ απομακρυνθώ απʼ το Φως των προσταγμάτων Σου, μέχρι να γίνουν ο μοναδικός νόμος όλης της ύπαρξής μου, της πρόσκαιρης και της αιώνιας.
Σε ικετεύω Θεέ μου ελέησέ με.
Λύτρωσέ με από τη θλίψη και την αθλιότητά μου και μην αποκρύψεις από μένα το δρόμο της σωτηρίας μου. Μέσα στην ανοησία μου, Θεέ μου, για πολλά και μεγάλα σε παρακαλώ, γνωρίζοντας την κακότητά μου, την αδυναμία και την κατάπτωση Σου φωνάζω: ελέησέ με.
Μη με απομακρύνεις απ΄ το Πρόσωπό Σου εξ αιτίας της αλαζονείας μου.
Δώσε και αύξησε μέσα σʼ εμένα τον αχρείο τη δύναμη να Σ΄ αγαπώ, σύμφωνα με τις εντολές Σου, μʼ όλη την καρδιά μου, μʼ όλη την ψυχή μου, μʼ όλη τη διάνοιά μου, μʼ όλη τη δύναμή μου και μʼ όλο το είναι μου.
Ναι Θεέ μου, δίδαξε με δίκαια κρίση και γνώση δια του Αγίου Σου Πνεύματος.
Αξίωσέ με να γνωρίζω την Αλήθειά Σου πριν έρθει η ώρα νʼ αποχωρήσω απʼ τη ζωή αυτή.
Παράτεινε τις μέρες της ζωής μου μέχρι να Σου προσφέρω αληθινή μετάνοια.
Μη ζητήσεις την αναχώρησή μου ενώ βρίσκομαι ακόμα στη μέση των ημερών μου κι ενώ ο νους μου είνʼ ακόμα τυφλωμένος.
Κι όταν ευδοκήσεις να έλθει το τέλος της ζωής μου προειδοποίησέ με ότι έρχεται ο θάνατος, για να προετοιμαστεί η ψυχή μου να Σε συναντήσει.
Μείνε μαζί μου Κύριε εκείνη τη φοβερή ώρα και δώσε μου την αγαλλίαση της Σωτηρίας Σου.
Καθάρισέ με από κάθε αμάρτημα φανερό ή κρυφό, από κάθε ανομία κρυμμένη μέσα μου και δώρισέ μου καλή απολογία μπροστά στο φοβερό βήμα Σου.
Θεέ μου, με το μέγα Έλεός Σου και την άμετρη φιλανθρωπία Σου , άκουσε τη δέησή μου.
Από το βιβλίο του Μακαριστού Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ:
«Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης» ,
ΕΚΔ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΕΣΣΕΞ ΑΓΓΛΙΑΣ 1999, ΕΚΔΟΣΙΣ ΟΓΔΟΗ.
Μετάφρασις εκ του Ρωσικού υπό του συγγραφέως και υπό του Ιερομονάχου Ζαχαρίου.
Μετάφραση στη Δημοτική Νίκος Κοπελιάς
προσευχές
Παναγία Δέσποινα, υπό την σκέπην Σου πάντες οι δούλοί Σου τρέχομεν και παρακαλούμέν Σε οι ανάξιοι. Πρόφθασον και λύτρωσαι ημάς από πάσης περιστάσεως και από θάνατον τόν εξαφνικόν και πανώλεθρον. Οίδαμεν ότι δύνασαι πάντα όσα θέλεις και βούλεσαι. Δέσποινα
<<Αδιαλείπτως προσεύχεσθε>>,<<Μην ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΕΣΑΙ όταν χύνεις δάκρυα στήν προσευχή σου. Είναι ο Χριστός που άγγιξε τα μάτια σου και μπόρεσες να δείς νοερό φώς.>>
Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ, Σύ που έκλαψες για το φίλο Σου Λάζαρο και τα μάτια Σου έσταξαν δάκρυα λύπης και συμπάθειας, δέξου τα δάκρυα της πικρίας μου. Με τα πάθη Σου θεράπευσε τα πάθη μου. Με τα τραύματά Σου γιάτρεψε τα τραύματά μου. Με το Άγιο αίμα Σου άγνισε το αίμα μου και η ευωδία του ζωοποιού Σου σώματος ας μοσχομυρίσει και το δικό μου σώμα. Η χολή, που Σε πότισαν, ας γλυκάνει την ψυχή μου απ΄ τις πικρίες, που με πότισε ο αντίδικος. Το σώμα Σου, που το τάνυσαν πάνω στο Σταυρό, ας ανεβάσει σε Σένα το νου μου, που τον τράβηξαν κάτω οι δαίμονες. Το κεφάλι Σου, που έγειρε πάνω στο Σταυρό, ας υψώσει το δικό μου κεφάλι, που το ταπείνωσε ο εχθρός. Τα Πανάγια χέρια Σου, που καρφώθηκαν από τους απίστους στο Σταυρό, ας με τραβήξουν απ΄ τον γκρεμό του χαμού, όπως υποσχέθηκε το Πανάγιο Σου στόμα. Το πρόσωπό Σου, που δέχθηκε χτυπήματα και φτυσίματα από τους καταραμένους, ας ομορφήνει το πρόσωπό μου, που το ασχήμιναν οι ανομίες μου. Η ψυχή Σου, που απ΄το Σταυρό την παρέδωσες στον Πατέρα Σου, ας με οδηγήσει στη Χάρη Σου.
Δεν έχω καρδιά έμπονη για αναζήτησή Σου. Δεν έχω μετάνοια, ούτε κατάνυξη, πράγματα που φέρνουν τα παιδιά στην κληρονομιά τους. Δεν έχω, Κύριε, δάκρυ ικετευτικό. Σκοτίστηκε ο νους μου με τα βιοτικά και υλικά, και δεν έχει τη δύναμη να σε δει με πόνο και συμπάθεια. Πάγωσε η καρδιά μου απ΄το πλήθος των πειρασμών και δεν μπορεί να ζεσταθεί με τα δάκρυα της αγάπης για Σένα.
Αλλά Σύ, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο θησαυρός των αγαθών, δώρησέ μου ολοκληρωμένη μετάνοια και καρδιά έμπονη για να βγω και να Σ΄αναζητήσω μ΄όλη μου την ψυχή, γιατί, χωρίς Εσένα, είμαι ξένος κάθε καλού. Χάρισέ μου, λοιπόν, Αγαθέ, την Χάρη Σου. Ο Πατέρας Σου... ας ξανακαινουργώσει μέσα μου την Εικόνα Σου. Σε εγκατέλειψα - μή μ΄εγκαταλείψεις. Μακρύνθηκα από Σένα - βγες να μ΄αναζητήσεις, να με βρεις και να με ξαναβάλεις στο κοπάδι των λογικών Σου προβάτων, και να με θρέψεις, μαζί μ΄αυτά, με τη χλόη των Θείων Σου μυστηρίων, των οποίων τόπος είναι η καθαρή καρδιά, στην οποία παρουσιάζεται και η έλλαμψη των αποκαλύψεών Σου, που είναι παρηγοριά κι αναψυχή γι΄αυτούς που κοπίασαν για Σένα με θλίψεις και ποικίλα βάσανα. Μακάρι ν΄αξιωθούμε κι εμείς να δούμε αυτή την έλλαμψη, με τη Χάρη και τη φιλανθρωπία Σου, Κύριε Ιησού Χριστέ, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Άγιος Ισαάκ ο Σύρος
Δεν έχω καρδιά έμπονη για αναζήτησή Σου. Δεν έχω μετάνοια, ούτε κατάνυξη, πράγματα που φέρνουν τα παιδιά στην κληρονομιά τους. Δεν έχω, Κύριε, δάκρυ ικετευτικό. Σκοτίστηκε ο νους μου με τα βιοτικά και υλικά, και δεν έχει τη δύναμη να σε δει με πόνο και συμπάθεια. Πάγωσε η καρδιά μου απ΄το πλήθος των πειρασμών και δεν μπορεί να ζεσταθεί με τα δάκρυα της αγάπης για Σένα.
Αλλά Σύ, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο θησαυρός των αγαθών, δώρησέ μου ολοκληρωμένη μετάνοια και καρδιά έμπονη για να βγω και να Σ΄αναζητήσω μ΄όλη μου την ψυχή, γιατί, χωρίς Εσένα, είμαι ξένος κάθε καλού. Χάρισέ μου, λοιπόν, Αγαθέ, την Χάρη Σου. Ο Πατέρας Σου... ας ξανακαινουργώσει μέσα μου την Εικόνα Σου. Σε εγκατέλειψα - μή μ΄εγκαταλείψεις. Μακρύνθηκα από Σένα - βγες να μ΄αναζητήσεις, να με βρεις και να με ξαναβάλεις στο κοπάδι των λογικών Σου προβάτων, και να με θρέψεις, μαζί μ΄αυτά, με τη χλόη των Θείων Σου μυστηρίων, των οποίων τόπος είναι η καθαρή καρδιά, στην οποία παρουσιάζεται και η έλλαμψη των αποκαλύψεών Σου, που είναι παρηγοριά κι αναψυχή γι΄αυτούς που κοπίασαν για Σένα με θλίψεις και ποικίλα βάσανα. Μακάρι ν΄αξιωθούμε κι εμείς να δούμε αυτή την έλλαμψη, με τη Χάρη και τη φιλανθρωπία Σου, Κύριε Ιησού Χριστέ, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Άγιος Ισαάκ ο Σύρος
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Προσευχή Εξομολογητική
Κύριε, μη παραβλέψεις την αμαρτωλή ψυχή μου, που ζει μέσα στην αμαρτία, σε χρειάζομαι περισσότερο από κάθε άνθρωπο της γης. Είμαι χειρότερος από κάθε λογικό ον, και φέρομαι ανόητα που δεν γνωρίζω το καλό της ψυχής μου.
Τρέξε στη δυστυχία της ψυχής μου, διότι είμαι κυριευμένος από πολλά πάθη που δεν τα βλέπουν οι άνθρωποι εύκολα, κρύβομαι από τους άλλους αλλά εγώ ο ταλαίπωρος δεν μπορώ να κρυφτώ από το άγρυπνο μάτι της κρίσεως Σου.
Κύριε, βοήθησέ με και σώσον με, τον αδιάντροπο και εραστή των παθών. Κύριε η ραθυμία μου με καταβάλλει σε κάθε αμαρτία και γίνομαι πρόθυμος σε κάθε πειρασμό, που με χλευάζουν ακόμη και οι δαίμονες για την αθλιότητα μου.
Κύριε, ελέησόν με!
Κύριε, ταπείνωσέ με! για να σωθώ.
Κύριε, ταπείνωσέ με! για να μετανοήσω ειλικρινά.
Κύριε, σώσε με από κάθε υπερηφάνεια, θυμό, κακία, φθόνο και περιέργεια.
Κύριε, σκέπασέ με με τη φιλανθρωπία Σου και καθοδήγησέ με στο δρόμο των εντολών Σου.
Κύριε, νιώθω τόσο ανίσχυρος, σαν σκουλήκι, που εύκολα μπορούν να το πατήσουν οι άνθρωποι για να το λιώσουν.
Κύριε, σώσον με.
Κύριε, δέξου τα δάκρυα της μετανοίας μου ώστε να κατανοήσεις ότι ζητώ ευσπλαχνικά το θείο έλεός Σου.
Κύριε, έχω μοιάσει του φαρισαίου και γεμάτος έπαρση νομίζω ότι έχω επιτύχει κάτι στη ζωή μου.
Ψυχή μου, πόσο σκοτεινή είσαι, που δεν βλέπεις ούτε το έλεος του Θεού μέσα σου, γίνεσαι αχάριστη και αναιδής στις τόσες ευλογίες του Θεού.
Ψυχή μου, πόσο τυφλωμένη είσαι, από τα ακάθαρτα πάθη και δεν εξετάζεις τον εαυτό σου για να έρθεις σε μετάνοια.
Ψυχή μου, πόσο αναίσθητη γίνεσαι, που ούτε φοβάσαι το Θεό, κάνεις τα πάντα χωρίς ντροπή.
Ψυχή μου, πόσο εύκολα κατρακυλάς μέσα στο βάθος των αμαρτιών σου και δεν σταματάς ν'αμαρτάνεις.
Ψυχή μου, σε παρακαλώ σταμάτα λίγο, και κοίτα το Σταυρό του Κυρίου, που για σένα σταυρώθηκε.
Ψυχή μου, σήκω και μετανόησε με δάκρυα που να βρέχουν τη γη για την αδικία που προσφέρεις στον εαυτό σου.
Ψυχή μου, ταπεινώσου σαν τον ληστή, την πόρνη και τον άσωτο υιό, και γίνε τυφλή στα πάθη.
Η αμάθεια σου δεν έχει όρια, διότι όλο σκοντάφτεις και πέφτεις.
Ψυχή μου, μετανόησε, δάκρυσε, ταπεινώσου, φύγε από το σκοτάδι της αμαρτίας και πήγαινε στο φως των αρετών στο φως των εντολών του Θεού.
Κύριε, άπειρη η Σοφία Σου για τον αμαρτωλό δούλο Σου, που δεν παύεις να με ελεείς, να με συγχωρείς, να με φωτίζεις και να με θερμαίνεις με τη Θεία Αγάπη Σου, για να νοιώσω την αθλιότητά μου ενώπιον της άπειρης αγαθότητός Σου, της θείας παντοδυναμίας Σου.
Κύριε, σε υμνώ και σε δοξάζω που με δέχεσαι τόσο αμαρτωλό και δείχνεις τη φιλευσπλαχνία Σου χωρίς να με δικάσεις με τη δικαιοσύνη Σου.
Κύριε, παρά τη μεγάλη αμαρτωλότητά μου έχεις γίνει πλέον η τροφή της ψυχής μου, που ευφραίνομαι με την ουράνια χάρη Σου.
Κύριε, ενώ εσύ με τρέφεις εγώ ο άθλιος δεν φυλάττω τις εντολές Σου και το νοιώθω διότι με ελέγχει η συνείδησή μου για τις αμαρτίες μου.
Ψυχή μου, πού είναι η θυσία σου στον ευεργέτη σου;
πού είναι η καθαρή προσευχή σου;
πού είναι η ταπεινή νηστεία σου;
πού είναι η αγάπη σου για το Θεό;
Ζεις για τον εαυτό σου χωρίς να προσφέρεις τίποτα στο Θεό.
Ψυχή μου, οι λογισμοί σου είναι ακάθαρτοι, τα λόγια σου υπερήφανα, ενώ οικοδομείς άλλους εσύ μένεις ερειπωμένη και γκρεμισμένη, τίποτα καλό δεν έχεις παρουσιάσει στο Θεό.
Ψυχή μου, πόσο άδεια είσαι από αρετές!
πόση αμέλεια σε κυβερνά!
πού είναι η καθαρότητά σου;
πού είναι η αγνότητα της σκέψεως σου;
Ζεις για τον κόσμο.
Ζεις για τον εαυτό σου.
Μετανόησε και κλάψε για τις αμαρτίες σου.
Ψυχή μου, εξομολογήσου ειλικρινά στο Θεό του ελέους, χωρίς να κρύψεις τίποτα για να δεχθείς τη λυτρωτική θεία χάρη Του, να σε σκεπάζει πλούσια, ώστε κεκαθαρμένη πλέον να ζεις, δοξάζοντας το Θεό.
Κύριε μου, εσύ που δέχθηκες τόσους μετανοημένους αμαρτωλούς, δέξου και τη δική μου μετάνοια, προσπίπτω στα ευσπλαχνικά πόδια σου, και σε ικετεύω με δάκρυα ελέησόν με, συγχώρεσόν με και σώσον με.
Κύριε, διώξε κάθε απρεπή φαντασία, κάθε θυμό και οργή και ντύσε με με στολή φωτεινή σαν των αγγέλων και να σε υμνώ.
Ψυχή μου, τι έχεις να απολογηθείς την ώρα της κρίσεως σου, που τα πάντα θα είναι γνωστά στο Θεό.
Σκέψου την αιώνια ζωή.
Μετανόησε.
Λυπήσου τον εαυτό σου.
Κύριε, κράζω και φωνάζω μ'όλη την ψυχή μου ελέησόν με, τον αμαρτωλό.
Όλο το σώμα μου αναταράζεται από λυγμούς μετανοίας και ζητώ το μέγα έλεος σου.
Σε ικετεύω ελευθέρωσέ με από τις αμαρτίες μου.
Κύριε, κοίτα τη λύπη της ψυχής μου, την ειλικρινή μετάνοια μου και ελέησόν με.
Κύριε, κοίτα την ταπείνωσή της ψυχής μου, τα δάκρυα της μετανοίας μου, και άκου τη φωνή της καρδιάς μου, που φωνάζει: Ελέησόν με!
Κύριε, κοίτα το πλανεμένο πρόβατο σου και σώσε το, ως καλός ποιμένας.
Κύριε, ελέησόν με, σώσον με.
Κύριε, θεράπευσέ τις πληγές της ψυχής μου με το φάρμακο του ελέους Σου.
Ψυχή μου, προσεύχου κατανυκτικά, νήστευε με αρετή, αγρύπνα καθημερινά, έχοντας καρδία συντετριμμένη και πνεύμα ταπεινώσεως, λέγοντας:
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, τον αμαρτωλόν. Αμήν.
Κύριε, μη παραβλέψεις την αμαρτωλή ψυχή μου, που ζει μέσα στην αμαρτία, σε χρειάζομαι περισσότερο από κάθε άνθρωπο της γης. Είμαι χειρότερος από κάθε λογικό ον, και φέρομαι ανόητα που δεν γνωρίζω το καλό της ψυχής μου.
Τρέξε στη δυστυχία της ψυχής μου, διότι είμαι κυριευμένος από πολλά πάθη που δεν τα βλέπουν οι άνθρωποι εύκολα, κρύβομαι από τους άλλους αλλά εγώ ο ταλαίπωρος δεν μπορώ να κρυφτώ από το άγρυπνο μάτι της κρίσεως Σου.
Κύριε, βοήθησέ με και σώσον με, τον αδιάντροπο και εραστή των παθών. Κύριε η ραθυμία μου με καταβάλλει σε κάθε αμαρτία και γίνομαι πρόθυμος σε κάθε πειρασμό, που με χλευάζουν ακόμη και οι δαίμονες για την αθλιότητα μου.
Κύριε, ελέησόν με!
Κύριε, ταπείνωσέ με! για να σωθώ.
Κύριε, ταπείνωσέ με! για να μετανοήσω ειλικρινά.
Κύριε, σώσε με από κάθε υπερηφάνεια, θυμό, κακία, φθόνο και περιέργεια.
Κύριε, σκέπασέ με με τη φιλανθρωπία Σου και καθοδήγησέ με στο δρόμο των εντολών Σου.
Κύριε, νιώθω τόσο ανίσχυρος, σαν σκουλήκι, που εύκολα μπορούν να το πατήσουν οι άνθρωποι για να το λιώσουν.
Κύριε, σώσον με.
Κύριε, δέξου τα δάκρυα της μετανοίας μου ώστε να κατανοήσεις ότι ζητώ ευσπλαχνικά το θείο έλεός Σου.
Κύριε, έχω μοιάσει του φαρισαίου και γεμάτος έπαρση νομίζω ότι έχω επιτύχει κάτι στη ζωή μου.
Ψυχή μου, πόσο σκοτεινή είσαι, που δεν βλέπεις ούτε το έλεος του Θεού μέσα σου, γίνεσαι αχάριστη και αναιδής στις τόσες ευλογίες του Θεού.
Ψυχή μου, πόσο τυφλωμένη είσαι, από τα ακάθαρτα πάθη και δεν εξετάζεις τον εαυτό σου για να έρθεις σε μετάνοια.
Ψυχή μου, πόσο αναίσθητη γίνεσαι, που ούτε φοβάσαι το Θεό, κάνεις τα πάντα χωρίς ντροπή.
Ψυχή μου, πόσο εύκολα κατρακυλάς μέσα στο βάθος των αμαρτιών σου και δεν σταματάς ν'αμαρτάνεις.
Ψυχή μου, σε παρακαλώ σταμάτα λίγο, και κοίτα το Σταυρό του Κυρίου, που για σένα σταυρώθηκε.
Ψυχή μου, σήκω και μετανόησε με δάκρυα που να βρέχουν τη γη για την αδικία που προσφέρεις στον εαυτό σου.
Ψυχή μου, ταπεινώσου σαν τον ληστή, την πόρνη και τον άσωτο υιό, και γίνε τυφλή στα πάθη.
Η αμάθεια σου δεν έχει όρια, διότι όλο σκοντάφτεις και πέφτεις.
Ψυχή μου, μετανόησε, δάκρυσε, ταπεινώσου, φύγε από το σκοτάδι της αμαρτίας και πήγαινε στο φως των αρετών στο φως των εντολών του Θεού.
Κύριε, άπειρη η Σοφία Σου για τον αμαρτωλό δούλο Σου, που δεν παύεις να με ελεείς, να με συγχωρείς, να με φωτίζεις και να με θερμαίνεις με τη Θεία Αγάπη Σου, για να νοιώσω την αθλιότητά μου ενώπιον της άπειρης αγαθότητός Σου, της θείας παντοδυναμίας Σου.
Κύριε, σε υμνώ και σε δοξάζω που με δέχεσαι τόσο αμαρτωλό και δείχνεις τη φιλευσπλαχνία Σου χωρίς να με δικάσεις με τη δικαιοσύνη Σου.
Κύριε, παρά τη μεγάλη αμαρτωλότητά μου έχεις γίνει πλέον η τροφή της ψυχής μου, που ευφραίνομαι με την ουράνια χάρη Σου.
Κύριε, ενώ εσύ με τρέφεις εγώ ο άθλιος δεν φυλάττω τις εντολές Σου και το νοιώθω διότι με ελέγχει η συνείδησή μου για τις αμαρτίες μου.
Ψυχή μου, πού είναι η θυσία σου στον ευεργέτη σου;
πού είναι η καθαρή προσευχή σου;
πού είναι η ταπεινή νηστεία σου;
πού είναι η αγάπη σου για το Θεό;
Ζεις για τον εαυτό σου χωρίς να προσφέρεις τίποτα στο Θεό.
Ψυχή μου, οι λογισμοί σου είναι ακάθαρτοι, τα λόγια σου υπερήφανα, ενώ οικοδομείς άλλους εσύ μένεις ερειπωμένη και γκρεμισμένη, τίποτα καλό δεν έχεις παρουσιάσει στο Θεό.
Ψυχή μου, πόσο άδεια είσαι από αρετές!
πόση αμέλεια σε κυβερνά!
πού είναι η καθαρότητά σου;
πού είναι η αγνότητα της σκέψεως σου;
Ζεις για τον κόσμο.
Ζεις για τον εαυτό σου.
Μετανόησε και κλάψε για τις αμαρτίες σου.
Ψυχή μου, εξομολογήσου ειλικρινά στο Θεό του ελέους, χωρίς να κρύψεις τίποτα για να δεχθείς τη λυτρωτική θεία χάρη Του, να σε σκεπάζει πλούσια, ώστε κεκαθαρμένη πλέον να ζεις, δοξάζοντας το Θεό.
Κύριε μου, εσύ που δέχθηκες τόσους μετανοημένους αμαρτωλούς, δέξου και τη δική μου μετάνοια, προσπίπτω στα ευσπλαχνικά πόδια σου, και σε ικετεύω με δάκρυα ελέησόν με, συγχώρεσόν με και σώσον με.
Κύριε, διώξε κάθε απρεπή φαντασία, κάθε θυμό και οργή και ντύσε με με στολή φωτεινή σαν των αγγέλων και να σε υμνώ.
Ψυχή μου, τι έχεις να απολογηθείς την ώρα της κρίσεως σου, που τα πάντα θα είναι γνωστά στο Θεό.
Σκέψου την αιώνια ζωή.
Μετανόησε.
Λυπήσου τον εαυτό σου.
Κύριε, κράζω και φωνάζω μ'όλη την ψυχή μου ελέησόν με, τον αμαρτωλό.
Όλο το σώμα μου αναταράζεται από λυγμούς μετανοίας και ζητώ το μέγα έλεος σου.
Σε ικετεύω ελευθέρωσέ με από τις αμαρτίες μου.
Κύριε, κοίτα τη λύπη της ψυχής μου, την ειλικρινή μετάνοια μου και ελέησόν με.
Κύριε, κοίτα την ταπείνωσή της ψυχής μου, τα δάκρυα της μετανοίας μου, και άκου τη φωνή της καρδιάς μου, που φωνάζει: Ελέησόν με!
Κύριε, κοίτα το πλανεμένο πρόβατο σου και σώσε το, ως καλός ποιμένας.
Κύριε, ελέησόν με, σώσον με.
Κύριε, θεράπευσέ τις πληγές της ψυχής μου με το φάρμακο του ελέους Σου.
Ψυχή μου, προσεύχου κατανυκτικά, νήστευε με αρετή, αγρύπνα καθημερινά, έχοντας καρδία συντετριμμένη και πνεύμα ταπεινώσεως, λέγοντας:
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, τον αμαρτωλόν. Αμήν.
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Προσευχη Αναστασης
Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Άγιον , Κύριον, Ιησούν, τον μόνον αναμάρτητον. Τον Σταυρόν σου Χριστέ προσκυνούμεν, και την αγίαν σου Ανάστασιν υμνούμεν και δοξάζομεν. Σοι γαρ ει ο Θεός ημών ,εκτός σου άλλον ουκ οίδαμεν, το όνομά σου ονομάζομεν. Δεύτε πάντες οι πιστοί ,προσκυνήσωμεν την του Χριστού αγίαν Ανάστασιν. Ιδού γαρ ήλθε δια του Σταυρού ,χαρά εν όλω τω κόσμω. Δια παντός ειλογούντες τον Κύριον, υμνούμεν την Ανάστασιν αυτού. Σταυρόν γαρ υπομείνας δι' ημάς , θανάτω θάνατον ώλεσεν.
Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Άγιον , Κύριον, Ιησούν, τον μόνον αναμάρτητον. Τον Σταυρόν σου Χριστέ προσκυνούμεν, και την αγίαν σου Ανάστασιν υμνούμεν και δοξάζομεν. Σοι γαρ ει ο Θεός ημών ,εκτός σου άλλον ουκ οίδαμεν, το όνομά σου ονομάζομεν. Δεύτε πάντες οι πιστοί ,προσκυνήσωμεν την του Χριστού αγίαν Ανάστασιν. Ιδού γαρ ήλθε δια του Σταυρού ,χαρά εν όλω τω κόσμω. Δια παντός ειλογούντες τον Κύριον, υμνούμεν την Ανάστασιν αυτού. Σταυρόν γαρ υπομείνας δι' ημάς , θανάτω θάνατον ώλεσεν.
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ
Ου μην δε αλλά εγώ δεηθήσομαι Κυρίου, Κυρίου Δε των πάντων δεσπότην επικαλέσομαι, τον ποιούντα μεγάλα και ανεξιχνίαστα, ένδοξάτε και εξαίσι, ων ουκ έστιν αριθμός, τον διδόντα υετόν επί την γην, αποστέλλοντα ύδωρ επί την υπ' ουρανόν, τον ποιούντα ταπεινούς εις ύψος, και απολωλότας εξεγείροντα - διαλλάσσοντα βουλάς πανούργων, και ου μη ποιήσουσιν αι χείρες αυτών αληθές. Ο καταλαμβάνων σοφούς εν τη φρονήσει, βουλήν δε πολυπλόκων εξέστησεν - ημέρας συναντήσεται αυτοίς σκότος, το δε μεσημβρινόν ψηλαφήσαισαν ισα νυκτί. Απολούντο δε εν πολέμω, αδύνατος δε εξέλθοι εκ χειρός δυνάστου. Ειη δε αδύνατω ελπίς, αδίκου δε στόμα εμφραχθείη. Μακάριος δε άνθρωπος, ον ήλεγξεν ο Κύριος, νουθέτημα δε Παντοκράτορος μη απαναίνου. Αυτός γαρ αλγείν ποεί και πάλιν αποκαθίστησιν έπαισε, και αι χείρες αυτού ιάσαντο. Εξάκις εξ αναγκών σε εξαλείται, εν δε τω εβδόμω ου μη αψηταί σου κακόν. Εν λιμώ ρύσεταί σε εκ θανάτου, εν πολέμο δε εκ χειρός σιδήρου λύσει σε. Από μάστιγος γλώσσης σε κρύψει, και ου μη φοβηθής από κακών έρχομένων. Αδίκων και ανόμων καταγελάση, από δε θηρίων ου μη φοβηθής. Θήρες γαρ έγριοι ειρηνεύσουσί σοι. Είτα γνώση ότι ειρηνεύσει σου ο οίκος, η δε δίαιτα της σκηνής σου ου μη αμάρτη. Γνώση δε ότι πολύ το σπέρμα σου, τα δε τέκνα σου έσται ώσπερ το παμβάτατον του αγρού. Ελεύση δε εν τάφω ώσπερ σίτος ώριμος κατά καιρόν θεριζόμενος η ώσπερ θημωνία άλωνος καθ ώραν συγκομισθείσα. Ιδού ταύτα ούτος εξιχνιάσαμεν, ταύτα έστιν α ακηκόαμεν συ δε γνώθι σεαυτώ ει τι έπραξας..
(όπου κάνουμε τον σταυρό μας).
Ου μην δε αλλά εγώ δεηθήσομαι Κυρίου, Κυρίου Δε των πάντων δεσπότην επικαλέσομαι, τον ποιούντα μεγάλα και ανεξιχνίαστα, ένδοξάτε και εξαίσι, ων ουκ έστιν αριθμός, τον διδόντα υετόν επί την γην, αποστέλλοντα ύδωρ επί την υπ' ουρανόν, τον ποιούντα ταπεινούς εις ύψος, και απολωλότας εξεγείροντα - διαλλάσσοντα βουλάς πανούργων, και ου μη ποιήσουσιν αι χείρες αυτών αληθές. Ο καταλαμβάνων σοφούς εν τη φρονήσει, βουλήν δε πολυπλόκων εξέστησεν - ημέρας συναντήσεται αυτοίς σκότος, το δε μεσημβρινόν ψηλαφήσαισαν ισα νυκτί. Απολούντο δε εν πολέμω, αδύνατος δε εξέλθοι εκ χειρός δυνάστου. Ειη δε αδύνατω ελπίς, αδίκου δε στόμα εμφραχθείη. Μακάριος δε άνθρωπος, ον ήλεγξεν ο Κύριος, νουθέτημα δε Παντοκράτορος μη απαναίνου. Αυτός γαρ αλγείν ποεί και πάλιν αποκαθίστησιν έπαισε, και αι χείρες αυτού ιάσαντο. Εξάκις εξ αναγκών σε εξαλείται, εν δε τω εβδόμω ου μη αψηταί σου κακόν. Εν λιμώ ρύσεταί σε εκ θανάτου, εν πολέμο δε εκ χειρός σιδήρου λύσει σε. Από μάστιγος γλώσσης σε κρύψει, και ου μη φοβηθής από κακών έρχομένων. Αδίκων και ανόμων καταγελάση, από δε θηρίων ου μη φοβηθής. Θήρες γαρ έγριοι ειρηνεύσουσί σοι. Είτα γνώση ότι ειρηνεύσει σου ο οίκος, η δε δίαιτα της σκηνής σου ου μη αμάρτη. Γνώση δε ότι πολύ το σπέρμα σου, τα δε τέκνα σου έσται ώσπερ το παμβάτατον του αγρού. Ελεύση δε εν τάφω ώσπερ σίτος ώριμος κατά καιρόν θεριζόμενος η ώσπερ θημωνία άλωνος καθ ώραν συγκομισθείσα. Ιδού ταύτα ούτος εξιχνιάσαμεν, ταύτα έστιν α ακηκόαμεν συ δε γνώθι σεαυτώ ει τι έπραξας..
(όπου κάνουμε τον σταυρό μας).
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Προσευχή στην Παναγία
Παναγία μου! Μητέρα μου πονεμένη και στοργική! Βασίλισσά μου, που προσκυνείσαι από τάγματα Αγγέλων και Αρχαγγέλων, και υμνείσαι από αναρίθμητα πλήθη πιστών Χριστιανών σου,κλίνε, Παναγία μου, το αυτί σου να σου πω τον μυστικό πόνο της ψυχής μου.
Με βλέπεις. Είμαι βασανισμένος άνθρωπος, αμαρτωλός, που δεύτερος αμαρτωλός σαν και μένα άλλος, δεν υπάρχει. Θλίβομαι, πονώ, κλαίω, σπαράζει η ψυχή μου που Σου το λέγω, Παναγία μου. Το κρατώ μυστικό από τους άλλους. Γιατί πώς να τους το πω; Με τι λόγια, με τι κουράγιο να τους μιλήσω, να τους παρουσιάσω την αθλιότητά μου, τις πολλές μου αμαρτίες; Σε Σένα, Παναγία μου, μητέρα μου γλυκειά, λέω τον πόνο και εκφράζω τη μεγάλη μου θλίψη. Τα βάσανά μου είναι πολλά, γιατί οι αμαρτίες μου είναι πολλές και μεγάλες. Έλα, λοιπόν, Παναγία μου, λυπήσου με και βοήθησέ με. Δώσε μου μετάνοια, δώσε μου χάρη να μετανοήσω, να κλάψω, όπως μου πρέπει, να πέσω κάτω να ζητήσω το έλεος από τον Μονογενή Σου Υιό, να ειρηνεύσω, να σωθώ.
Παναγία μου, Παναγία μου, κάνε μου τούτο το μεγάλο καλό. Σήκωσε από πάνω μου την αμαρτία και τη θλίψη, τον πόνο της ψυχής μου. Διώξε από κοντά μου τα βάσανα και τους πειρασμούς. Και σώσε με, γλυκειά μου Παρθένα, Μητέρα του κυρίου και Σωτήρος μου.
Αμήν.
Παναγία μου! Μητέρα μου πονεμένη και στοργική! Βασίλισσά μου, που προσκυνείσαι από τάγματα Αγγέλων και Αρχαγγέλων, και υμνείσαι από αναρίθμητα πλήθη πιστών Χριστιανών σου,κλίνε, Παναγία μου, το αυτί σου να σου πω τον μυστικό πόνο της ψυχής μου.
Με βλέπεις. Είμαι βασανισμένος άνθρωπος, αμαρτωλός, που δεύτερος αμαρτωλός σαν και μένα άλλος, δεν υπάρχει. Θλίβομαι, πονώ, κλαίω, σπαράζει η ψυχή μου που Σου το λέγω, Παναγία μου. Το κρατώ μυστικό από τους άλλους. Γιατί πώς να τους το πω; Με τι λόγια, με τι κουράγιο να τους μιλήσω, να τους παρουσιάσω την αθλιότητά μου, τις πολλές μου αμαρτίες; Σε Σένα, Παναγία μου, μητέρα μου γλυκειά, λέω τον πόνο και εκφράζω τη μεγάλη μου θλίψη. Τα βάσανά μου είναι πολλά, γιατί οι αμαρτίες μου είναι πολλές και μεγάλες. Έλα, λοιπόν, Παναγία μου, λυπήσου με και βοήθησέ με. Δώσε μου μετάνοια, δώσε μου χάρη να μετανοήσω, να κλάψω, όπως μου πρέπει, να πέσω κάτω να ζητήσω το έλεος από τον Μονογενή Σου Υιό, να ειρηνεύσω, να σωθώ.
Παναγία μου, Παναγία μου, κάνε μου τούτο το μεγάλο καλό. Σήκωσε από πάνω μου την αμαρτία και τη θλίψη, τον πόνο της ψυχής μου. Διώξε από κοντά μου τα βάσανα και τους πειρασμούς. Και σώσε με, γλυκειά μου Παρθένα, Μητέρα του κυρίου και Σωτήρος μου.
Αμήν.
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Προσευχή στην Παναγία
Παναγία μου γλυκειά για Σένα τι να γράψω;
Υπάρχουν λόγια ανθρώπινα για να Σε περιγράψω;
Μπορεί το μεγαλείο Σου να εγκλωβιστεί σε λέξεις;
Όποιος Εσένα αναζητά, κοντά του Εσύ θα τρέξεις.
Πάντα μητέρα στοργική, μας έχεις αγκαλιά Σου.
Ατέλειωτα παρηγορεις, μας νιώθεις σαν παιδιά Σου.
Οι αρετές Σου άπειρες, η αγάπη Σου αιώνια.
Σε Σένα στηριζόμαστε για όλα μας τα χρόνια.
Ξεπέρασες αγγέλων τάγματα στη χάρη καί τη δόξα,
τα βέλη δε Σε άγγιξαν, του πονηρου τα τόξα.
Με την ελπίδα στην καρδιά, την πίστη, την αγάπη,
Συ έγινες, ω Παναγιά, των αρετών κλωνάρι.
Όταν τα βουρκωμένα μάτια μας με πόνο Σε ζητάνε,
Εσύ έρχεσαι τόσο κοντά κι οι θλίψεις μας περνάνε.
Με τη γαλήνιά Σου μορφή πάντα δίνεις κουράγιο,
τα δάκρυα κάνεις χαρά κι όλο το βίο άγιο.
Ατέλειωτα τα ονόματα που Σου χαρίσαν οι πιστοί,
Εσύ είσαι η Μητέρα μας, η Ελπίδα και η Ζωή.
Μέρα και νύχτα Σε ζητούν και τρέχουνε κοντά Σου,
για μια γλυκειά παρηγοριά, για μια ζεστή ματιά Σου.
Σε κλείνω μέσα στην καρδιά, προστάτιδα Σε έχω,
στις δυσκολίες της ζωης σε Σε θα καταφεύγω.
Βοήθησέ μας Παναγιά, μείνε πάντα κοντά μας,
για ναʼχουμε παρηγοριά, να βρούμε τη χαρά μας.
Παναγία μου γλυκειά για Σένα τι να γράψω;
Υπάρχουν λόγια ανθρώπινα για να Σε περιγράψω;
Μπορεί το μεγαλείο Σου να εγκλωβιστεί σε λέξεις;
Όποιος Εσένα αναζητά, κοντά του Εσύ θα τρέξεις.
Πάντα μητέρα στοργική, μας έχεις αγκαλιά Σου.
Ατέλειωτα παρηγορεις, μας νιώθεις σαν παιδιά Σου.
Οι αρετές Σου άπειρες, η αγάπη Σου αιώνια.
Σε Σένα στηριζόμαστε για όλα μας τα χρόνια.
Ξεπέρασες αγγέλων τάγματα στη χάρη καί τη δόξα,
τα βέλη δε Σε άγγιξαν, του πονηρου τα τόξα.
Με την ελπίδα στην καρδιά, την πίστη, την αγάπη,
Συ έγινες, ω Παναγιά, των αρετών κλωνάρι.
Όταν τα βουρκωμένα μάτια μας με πόνο Σε ζητάνε,
Εσύ έρχεσαι τόσο κοντά κι οι θλίψεις μας περνάνε.
Με τη γαλήνιά Σου μορφή πάντα δίνεις κουράγιο,
τα δάκρυα κάνεις χαρά κι όλο το βίο άγιο.
Ατέλειωτα τα ονόματα που Σου χαρίσαν οι πιστοί,
Εσύ είσαι η Μητέρα μας, η Ελπίδα και η Ζωή.
Μέρα και νύχτα Σε ζητούν και τρέχουνε κοντά Σου,
για μια γλυκειά παρηγοριά, για μια ζεστή ματιά Σου.
Σε κλείνω μέσα στην καρδιά, προστάτιδα Σε έχω,
στις δυσκολίες της ζωης σε Σε θα καταφεύγω.
Βοήθησέ μας Παναγιά, μείνε πάντα κοντά μας,
για ναʼχουμε παρηγοριά, να βρούμε τη χαρά μας.
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό