Ευχή εις την υπεραγίαν Θεοτόκον.
’Ασπιλε, αμόλυντε, άφθορε, άχραντε, αγνή Παρθένε, θεόνυμφε Δέσποινα. Η Θεόν Λόγον τοις ανθρώποις τη παραδόξω σου κυήσει ενώσασα και την απωσθείσαν φύσιν του γένους ημών τοις ουρανίοις συνάψασα. Η των απηλπισμένων μόνη ελπίς και των πολεμουμένων βοήθεια. Η ετοίμη αντίληψις των εις σε προστρεχόντων, και πάντων των Χριστιανών το καταφύγιον. Μη βδελύξη με τον αμαρτωλόν, τον εναγή, τον αισχροίς λογισμοίς και λόγοις και πράξεσιν όλον εμαυτόν αχρειώσαντα, και των ηδονών του βίου, ραθυμία γνώμης, δούλον γενόμενον. Αλλ’ ως του φιλανθρώπου Θεού Μήτηρ, φιλανθρώπως σπλαχνίσθητι επ’ εμοί τω αμαρτωλώ και ασώτω, και δέξαι μου την εκ ρυπαρών χειλέων προσφερομένην σοι δέησιν, και τον σον Υιόν, και ημών δεσπότην και Κύριον, τη μητρική σου παρρησία χρωμένη δυσώπησον, ίνα ανοίξη καμοί τα φιλάνθρωπα σπλάχνα της αυτού αγαθότητος και, παριδών μου τα αναρίθμητα πταίσματα, επιστρέψη με προς μετάνοιαν και των αυτού εντολών εργάτην δόκιμον αναδείξη με. Και πάρεσό μοι αεί ως ελεήμων και συμπαθής και φιλάγαθος. Εν μεν τω παρόντι βίω θερμή προστάτις και βοηθός, τας των εναντίων εφόδους αποτειχίζουσα και προς σωτηρίαν καθοδηγούσα με, και εν τω καιρώ της εξόδου μου την αθλίαν μου ψυχήν περιέπουσα και τας σκοτεινάς όψεις των πονηρών δαιμόνων πόρρω αυτής απελαύνουσα. Εν δε τη φοβερή ημέρα της κρίσεως, της αιωνίου με ρυομένη κολάσεως, και της απορρήτου δόξης του σου Υιού και Θεού ημών κληρονόμον με αποδεικνύουσα. ’Ης και τύχοιμι, Δέσποινά μου, υπεραγία Θεοτόκε, διά της σής μεσιτείας και αντιλήψεως, χάριτι και φιλανθρωπία του μονογενούς σου Υιού, του Κυρίου και Θεού και σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Ω πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, συν τω ανάρχω αυτού Πατρί και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ αυτού Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Προσευχές
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
Ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.
Και δος ημίν, Δέσποτα, προς ύπνον απιούσιν, ανάπαυσιν σώματος και ψυχής, και διαφύλαξον ημάς από του ζοφερού ύπνου της αμαρτίας και από πάσης σκοτεινής και νυκτερινής ηδυπαθείας. Παύσον τας ορμάς των παθών, σβέσον τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού τα καθ’ ημών δολίως κινούμενα. Τάς της σαρκός ημών επαναστάσεις κατάστειλον και παν γεώδες και υλικόν ημών φρόνημα κοίμισον. Και δώρησαι ημίν, ο Θεός, γρήγορον νούν, σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν, ύπνον ελαφρόν και πάσης σατανικής φαντασίας απηλλαγμένον. Διανάστησον δε ημάς εν τω καιρώ της προσευχής εστηριγμένους εν ταις εντολαίς σου και την μνήμην των σών κριμάτων εν εαυτοίς απαράθραυστον έχοντας. Παννύχιον ημίν την σην δοξολογίαν χάρισαι εις το υμνείν και ευλογείν και δοξάζειν το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομά σου, του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Υπερένδοξε, αειπάρθενε, ευλογημένε Θεοτόκε, προσάγαγε την ημετέραν προσευχήν τω Υιώ σου και Θεώ ημών, και αίτησαι ίνα σώση διά σου τας ψυχάς ημών.
Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το άγιον. Τριάς αγία, δόξα σοι.
Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, Μήτηρ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.
Και δος ημίν, Δέσποτα, προς ύπνον απιούσιν, ανάπαυσιν σώματος και ψυχής, και διαφύλαξον ημάς από του ζοφερού ύπνου της αμαρτίας και από πάσης σκοτεινής και νυκτερινής ηδυπαθείας. Παύσον τας ορμάς των παθών, σβέσον τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού τα καθ’ ημών δολίως κινούμενα. Τάς της σαρκός ημών επαναστάσεις κατάστειλον και παν γεώδες και υλικόν ημών φρόνημα κοίμισον. Και δώρησαι ημίν, ο Θεός, γρήγορον νούν, σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν, ύπνον ελαφρόν και πάσης σατανικής φαντασίας απηλλαγμένον. Διανάστησον δε ημάς εν τω καιρώ της προσευχής εστηριγμένους εν ταις εντολαίς σου και την μνήμην των σών κριμάτων εν εαυτοίς απαράθραυστον έχοντας. Παννύχιον ημίν την σην δοξολογίαν χάρισαι εις το υμνείν και ευλογείν και δοξάζειν το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομά σου, του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Υπερένδοξε, αειπάρθενε, ευλογημένε Θεοτόκε, προσάγαγε την ημετέραν προσευχήν τω Υιώ σου και Θεώ ημών, και αίτησαι ίνα σώση διά σου τας ψυχάς ημών.
Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το άγιον. Τριάς αγία, δόξα σοι.
Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, Μήτηρ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.
<div><img width="111" height="148" border="0" src="ierosolimitisa.jpg" /></div>
Ευχή εις τον ’Αγγελο φύλακα της του ανθρώπου ζωής.
’Αγιε ’Αγγελε, ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής και ταλαιπώρου μου ζωής, μη εγκαταλείπεις με τον αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ’ εμού διά την ακρασίαν μου. Μη δώης χώραν τω πονηρώ δαίμονι κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος. Κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησόν με εις οδόν σωτηρίας. Ναι, άγιε ’Αγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα πάσας τας ημέρας της ζωής μου, και ει τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν. σκέπασόν με εν τη παρούση νυκτί και διαφύλαξόν με από πάσης επηρείας του αντικειμένου, ίνα μη εν τινι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν. Και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον, του επιστηρίξαι με εν τω φόβω αυτού, και άξιον αναδείξαι με δούλον της αυτού αγαθότητος. Αμήν.
’Αγιε ’Αγγελε, ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής και ταλαιπώρου μου ζωής, μη εγκαταλείπεις με τον αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ’ εμού διά την ακρασίαν μου. Μη δώης χώραν τω πονηρώ δαίμονι κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος. Κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησόν με εις οδόν σωτηρίας. Ναι, άγιε ’Αγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα πάσας τας ημέρας της ζωής μου, και ει τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν. σκέπασόν με εν τη παρούση νυκτί και διαφύλαξόν με από πάσης επηρείας του αντικειμένου, ίνα μη εν τινι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν. Και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον, του επιστηρίξαι με εν τω φόβω αυτού, και άξιον αναδείξαι με δούλον της αυτού αγαθότητος. Αμήν.
<div><img width="111" height="148" border="0" src="ierosolimitisa.jpg" /></div>
Θεέ μου και Κύριε του κόσμου, Συ ο αγαθότατος πατέρας των ανθρώπων, Σύ που είσαι άναρχος και αιώνιος και αναλλοίωτος και αμετάβλητος, Σύ που η ουσία σου και το μέγεθός σου και η αγαθότητά σου η άπειρη, δεν χωρεί στον μικρό και περιορισμένο νου μας, Σύ που είσαι η πλουσιώτατη πηγή και η απερίγραπτη άβυσσος της δύναμης και της σοφίας, σ΄ευχαριστώ και σε δοξάζω που είδες με συμπάθεια και αγάπη κι εμένα το μικρό και αδύνατο και αμαρτωλό. Σ΄ευχαριστώ που με λύτρωσες από σκέψεις και πράξεις κακές, μοχθηρές και μάταιες και με έσωσες από τις πολλές και διάφορες παγίδες του διαβόλου, που είναι ο άρχοντας του σκότους και της πλάνης. Σ΄ευχαριστώ, Κύριε, και σε δοξολογώ γιατί έδειξες με θαυμαστό τρόπο την αγάπη σου σε μένα και έγινες ο φιλανθρωπότατος τροφοδότης μου σε όλες τις περιπτώσεις, καί κυβερνήτης, καί φύλακας, καί προστάτης, καί καταφύγιο, καί σωτήρας, καί κηδεμόνας της ψυχής και του σώματός μου. Σ΄ευχαριστώ, πού, παρ΄όλη την απροσεξία και την αμέλειά μου, με αρπάζεις και με γλιτώνεις από το κακό, όπως η μητέρα το μικρό της παιδί. Σ΄ευχαριστώ και σε δοξολογώ που βάζεις μέσα μου θέληση μετανοίας για τις αμαρτίες μου και μου χαρίζεις μύριες ευκαιρίες για να επιστρέφω σε Σένα. Σ΄ευχαριστώ και σε δοξολογώ που με δυναμώνεις στις ώρες της αδυναμίας και δεν μ΄αφήνεις να πέσω, αλλά απλώνεις το παντοδύναμο χέρι Σου και με σηκώνεις και με φέρνεις κοντά Σου. Τί να ανταποδώσω, Πανάγαθε Θεέ μου, για όλες τις ευεργεσίες που μου έκανες και εξακολουθείς να μου κάνεις; Ποιες ευχαριστίες να σου πώ; Γι΄αυτό σαν το γλυκόλαλο αηδόνι θα σε υμνώ και θα σε δοξολογώ. Και όλες τις ημέρες της ζωής μου θα ευλογώ το Άγιο Όνομα Σου, Δημιουργέ και Ευεργέτη και Προστάτη μου άγρυπνε, μολονότι δεν είμαι άξιος να μιλώ μαζί Σου στις προσευχές. Η δική σου όμως αγάπη για μένα και η μακροθυμία Σου, μου δίνει το θάρρος να σου μιλώ, να σ΄ευχαριστώ και να σε δοξολογώ. Και θα το κάνω πάντοτε, γιατί μου κάνει πολύ καλό.
Μ.Βασίλειος
Μ.Βασίλειος
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Ευχή είς τόν Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.
Δέσποτα Χριστέ ό Θεός, ό τοίς πάθεσί σου τά πάθη μου θεραπεύσας
καί τοίς τραύμασί σου τά τραύματά μου ιατρεύσας,
χάρισαί μοι τω πολλά σοι πταίσαντι δάκρυα κατανύξεως,
συγκέρασόν μου τό σώμα από οσμής τού ζωοποιού Σώματός σου,
καί γλύκανόν μου τήν ψυχήν τώ σώ τιμίω Αίματι από τής πικρίας,
ήν με ό αντίδικος επότισεν.
Ύψωσον τόν νούν μου πρός σέ, κάτω ελκυσθέντα,
καί ανάγαγέ με από του χάσματος της απωλείας,
ότι ούκ έχω μετάνοιαν,
ούκ έχω κατάνυξιν,
ούκ έχω δάκρυον παρακλητικόν,
τά επανάγοντα τά τέκνα πρός τήν ιδίαν κληρονομίαν.
Εσκότισμαι τόν νούν έν τοίς βιωτικοίς πάθεσι
καί ούκ ισχύω ατενίσαι πρός σέ έν οδύνη,
ού δύναμαι θερμανθήναι τοίς δάκρυσι τής πρός σε αγάπης.
Αλλά, Δέσποτα Κύριε, Ιησού Χριστέ, ο θησαυρός των αγαθών,
δώρησαί μοι μετάνοιαν ολόκληρον
καί καρδίαν επίπονον είς αναζήτησίν σου,
χάρισαί μοι τήν χάριν σου
καί ανακαίνισον εν εμοί τάς μορφάς τής σής εικόνος.
Κατέλιπόν σε, μή με εγκαταλίπης,
έξελθε είς αναζήτησίν μου,
επανάγαγέ με πρός τήν νομήν σου,
συναρίθμησόν με τοίς προβάτοις της εκλεκτής σου ποίμνης
καί διάθρεψόν με σύν αυτοίς έκ της χλόης των θείων σου μυστηρίων,
πρεσβείαις της πανάγνου Μητρός σου καί πάντων των αγίων σου.
Α μ ή ν.
Δέσποτα Χριστέ ό Θεός, ό τοίς πάθεσί σου τά πάθη μου θεραπεύσας
καί τοίς τραύμασί σου τά τραύματά μου ιατρεύσας,
χάρισαί μοι τω πολλά σοι πταίσαντι δάκρυα κατανύξεως,
συγκέρασόν μου τό σώμα από οσμής τού ζωοποιού Σώματός σου,
καί γλύκανόν μου τήν ψυχήν τώ σώ τιμίω Αίματι από τής πικρίας,
ήν με ό αντίδικος επότισεν.
Ύψωσον τόν νούν μου πρός σέ, κάτω ελκυσθέντα,
καί ανάγαγέ με από του χάσματος της απωλείας,
ότι ούκ έχω μετάνοιαν,
ούκ έχω κατάνυξιν,
ούκ έχω δάκρυον παρακλητικόν,
τά επανάγοντα τά τέκνα πρός τήν ιδίαν κληρονομίαν.
Εσκότισμαι τόν νούν έν τοίς βιωτικοίς πάθεσι
καί ούκ ισχύω ατενίσαι πρός σέ έν οδύνη,
ού δύναμαι θερμανθήναι τοίς δάκρυσι τής πρός σε αγάπης.
Αλλά, Δέσποτα Κύριε, Ιησού Χριστέ, ο θησαυρός των αγαθών,
δώρησαί μοι μετάνοιαν ολόκληρον
καί καρδίαν επίπονον είς αναζήτησίν σου,
χάρισαί μοι τήν χάριν σου
καί ανακαίνισον εν εμοί τάς μορφάς τής σής εικόνος.
Κατέλιπόν σε, μή με εγκαταλίπης,
έξελθε είς αναζήτησίν μου,
επανάγαγέ με πρός τήν νομήν σου,
συναρίθμησόν με τοίς προβάτοις της εκλεκτής σου ποίμνης
καί διάθρεψόν με σύν αυτοίς έκ της χλόης των θείων σου μυστηρίων,
πρεσβείαις της πανάγνου Μητρός σου καί πάντων των αγίων σου.
Α μ ή ν.
Προσευχή προ του ύπνου
Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός μας , συ που ανέδειξες την αγίαν σου Μητέρα τιμιωτέρα όλων των αγγελικών δυνάμεων, Συ Πανάγαθε, με τις πρεσβείες της και όλων σου των αγίων, συγχώρησέ μου τον ανάξιο δούλο σου σ ʼ ότι αμάρτησα σήμερα σαν άνθρωπος , τα θεληματικά και τα αθέλητα σφάλματά μου , αυτά που ήξερα πως είναι αμαρτία κι αυτά που δεν ήξερα, αυτά που έκανα από συναρπαγή και απροσεξία και αμέλεια, είτε ορκίστηκα στο άγιο Όνομά σου, είτε δε τήρησα τον όρκο μου, είτε βλασφήμησα μέσα μου, ή έκλεψα, ή είπα ψέματα, ή κάτι μου ζήτησε ένας φίλος μου και εγώ δεν τον πρόσεξα , ή έθλιψα και πίκρανα κάποιο αδελφό, ή ,όταν στεκόμουν να προσευχηθώ και να ψάλω ο νους μου γύριζε σε πονηρά και βιωτικά , ή παρά το πρέπον απόλαυσα, ή μίλησα απρόσεκτα, ή γέλασα χωρίς φρόνηση, ή κενοδόξησα, ή περηφανεύτηκα, ή είδα μάταιη ομορφιά και τράβηξε το νου μου, ή εφλυάρησα, ή περιεργάστηκα με διάθεση κατακρίσεως το ελάττωμα του αδελφού μου και τον κατέκρινα, παραβλέποντας τα δικά μου αναρίθμητα σφάλματα, είτε αμέλησα την προσευχή μου, είτε άλλο πονηρό σκέφθηκα. Όλα αυτά και άλλα που έκανα και δεν θυμάμαι συγχώρησέ τα , Χριστέ μου, και ελέησέ με , γιατί είσαι αγαθός και φιλάνθρωπος , ώστε να κοιμηθώ ειρηνικά και να σε δοξάζω , Κύριε Ιησού Χριστέ μου, μαζί με τον Πατέρα και το πανάγιο και αγαθό και ζωοποιό σου Πνεύμα και τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Άγιος Εφραίμ ο Σύρος
Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός μας , συ που ανέδειξες την αγίαν σου Μητέρα τιμιωτέρα όλων των αγγελικών δυνάμεων, Συ Πανάγαθε, με τις πρεσβείες της και όλων σου των αγίων, συγχώρησέ μου τον ανάξιο δούλο σου σ ʼ ότι αμάρτησα σήμερα σαν άνθρωπος , τα θεληματικά και τα αθέλητα σφάλματά μου , αυτά που ήξερα πως είναι αμαρτία κι αυτά που δεν ήξερα, αυτά που έκανα από συναρπαγή και απροσεξία και αμέλεια, είτε ορκίστηκα στο άγιο Όνομά σου, είτε δε τήρησα τον όρκο μου, είτε βλασφήμησα μέσα μου, ή έκλεψα, ή είπα ψέματα, ή κάτι μου ζήτησε ένας φίλος μου και εγώ δεν τον πρόσεξα , ή έθλιψα και πίκρανα κάποιο αδελφό, ή ,όταν στεκόμουν να προσευχηθώ και να ψάλω ο νους μου γύριζε σε πονηρά και βιωτικά , ή παρά το πρέπον απόλαυσα, ή μίλησα απρόσεκτα, ή γέλασα χωρίς φρόνηση, ή κενοδόξησα, ή περηφανεύτηκα, ή είδα μάταιη ομορφιά και τράβηξε το νου μου, ή εφλυάρησα, ή περιεργάστηκα με διάθεση κατακρίσεως το ελάττωμα του αδελφού μου και τον κατέκρινα, παραβλέποντας τα δικά μου αναρίθμητα σφάλματα, είτε αμέλησα την προσευχή μου, είτε άλλο πονηρό σκέφθηκα. Όλα αυτά και άλλα που έκανα και δεν θυμάμαι συγχώρησέ τα , Χριστέ μου, και ελέησέ με , γιατί είσαι αγαθός και φιλάνθρωπος , ώστε να κοιμηθώ ειρηνικά και να σε δοξάζω , Κύριε Ιησού Χριστέ μου, μαζί με τον Πατέρα και το πανάγιο και αγαθό και ζωοποιό σου Πνεύμα και τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Άγιος Εφραίμ ο Σύρος
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΔΙΑ ΑΝΑΡΡΩΣΗ ΑΠΟ ΑΣΘΕΝΕΙΑ
Φλογίζει η κάμινος αμέτρων πόνων και κατακαίει με πυρετού λοιμικής με η φλόξ απαύστος η αναιδέστατος. Αλλά τη δρόσωτου ελέους σου, Σώτερ, ανάμειξον ψάλλοντα. Ευλογητός ο Θεός ο των πατέρων ημών.
Οδυνηρός στενάζομεν απο κλίνης οδύνης ημών και απο λοιμώδους ασθενείας κράζομεν προς σέ τον φιλάνθρωπον τα της καρδίας όμματα νύν αναπετώντες την υγείαν αιτούμεν. Επίσκεψαι ημάς, Σώτερ, και ανάστησον ψάλλειν, λαός υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας.
Δέσποτα, Δέσποτα παντοκράτορ, ιατρέ ψυχών και σωμάτων, ο ταπεινών και ανυψών, ο παιδεύων και πάλιν ιώμενος, τον αδελφόν ημών (...) τον ασθενούντα επίσκεψαιεν τω ελέει σου, και έκτεινον τον βραχίονα σου τον αόρατον, τον πλήρη ιάσεως και θεραπείας, και ίασαι αυτόν, εξανιστών απο κλίνης και αρρώστιας, επιτίμησον τω πνεύματι της ασθενείας, απόστησον απ' αυτού πάσαν πληγήν, πάσαν αλγηδόνα, πάσαν μάστιγα, πάσαν πυρετόν ή ρίγος, και εί τι εστίν εν αυτώ πλημμέλημα, ή ανόμημα άνες, άφες, συγχώρησον δια την σήν φιλανθρωπίαν. Ναί, Κύριε, φείσαι του πλάσματος σου, εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών, μεθ' ου ευλογητός ει, συν τω παναγίω, και αγαθώ, και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νύν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ άγιε, ιατρέ ψυχών και σωμάτων ημών, ο πέμψας τον μονογενή σου υιόν, τον Κύριον ημών Ιησού Χριστόν, πάσαν νόσον ιώμενος και εκ θανάτου λυτρούμενος, ος και τον Λάζαρον εκ νεκρών ήγειρας, και ζωήν αυτώ χαρισάμενος, ίασαι και τον δούλον σου (...) εκ της περιεχούσης αυτόν σωματικής αρρώστιας και ζωοποίησον αυτόν κατα την σήν ευάρεστον δια της χάριτος του Χριστού σου, ίνα και την οφειλομένην σοι προσκύνησιν και ευχαριστίαν εν αγαθοεργία αποπληροί, πρεσβείαις της υπερευλογημένης ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, δυνάμει του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, προστασίας των τιμίων, επουρανίων, θείων, ωοερών, αυλον δυνάμεων ασωμάτων, του τιμίου ενδόξου προφήτου Προδρόμου και βαπτιστού Ιωάννου, των αγίων σωδόξων και πανευφήμων Αποστόλων και πάντων των Αγίων, ελεήσαι και σώσαι ημάς, ως αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμων Θεός.
Φλογίζει η κάμινος αμέτρων πόνων και κατακαίει με πυρετού λοιμικής με η φλόξ απαύστος η αναιδέστατος. Αλλά τη δρόσωτου ελέους σου, Σώτερ, ανάμειξον ψάλλοντα. Ευλογητός ο Θεός ο των πατέρων ημών.
Οδυνηρός στενάζομεν απο κλίνης οδύνης ημών και απο λοιμώδους ασθενείας κράζομεν προς σέ τον φιλάνθρωπον τα της καρδίας όμματα νύν αναπετώντες την υγείαν αιτούμεν. Επίσκεψαι ημάς, Σώτερ, και ανάστησον ψάλλειν, λαός υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας.
Δέσποτα, Δέσποτα παντοκράτορ, ιατρέ ψυχών και σωμάτων, ο ταπεινών και ανυψών, ο παιδεύων και πάλιν ιώμενος, τον αδελφόν ημών (...) τον ασθενούντα επίσκεψαιεν τω ελέει σου, και έκτεινον τον βραχίονα σου τον αόρατον, τον πλήρη ιάσεως και θεραπείας, και ίασαι αυτόν, εξανιστών απο κλίνης και αρρώστιας, επιτίμησον τω πνεύματι της ασθενείας, απόστησον απ' αυτού πάσαν πληγήν, πάσαν αλγηδόνα, πάσαν μάστιγα, πάσαν πυρετόν ή ρίγος, και εί τι εστίν εν αυτώ πλημμέλημα, ή ανόμημα άνες, άφες, συγχώρησον δια την σήν φιλανθρωπίαν. Ναί, Κύριε, φείσαι του πλάσματος σου, εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών, μεθ' ου ευλογητός ει, συν τω παναγίω, και αγαθώ, και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νύν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ άγιε, ιατρέ ψυχών και σωμάτων ημών, ο πέμψας τον μονογενή σου υιόν, τον Κύριον ημών Ιησού Χριστόν, πάσαν νόσον ιώμενος και εκ θανάτου λυτρούμενος, ος και τον Λάζαρον εκ νεκρών ήγειρας, και ζωήν αυτώ χαρισάμενος, ίασαι και τον δούλον σου (...) εκ της περιεχούσης αυτόν σωματικής αρρώστιας και ζωοποίησον αυτόν κατα την σήν ευάρεστον δια της χάριτος του Χριστού σου, ίνα και την οφειλομένην σοι προσκύνησιν και ευχαριστίαν εν αγαθοεργία αποπληροί, πρεσβείαις της υπερευλογημένης ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, δυνάμει του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, προστασίας των τιμίων, επουρανίων, θείων, ωοερών, αυλον δυνάμεων ασωμάτων, του τιμίου ενδόξου προφήτου Προδρόμου και βαπτιστού Ιωάννου, των αγίων σωδόξων και πανευφήμων Αποστόλων και πάντων των Αγίων, ελεήσαι και σώσαι ημάς, ως αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμων Θεός.
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Ω Δημιουργέ μου και Πλάστα μου, πολλά σου εζήτησα, εγώ που δεν είναι άξιος ούτε τα ολίγα να λάβω.
Ομολογώ, αχ! ομολογώ ότι όχι μόνον δεν είμαι άξιος να λάβω τας χάριτας που ζητώ, αλλά τουναντίον μου αξίζουν πολλές και φοβερές κολάσεις. Αλλʼόμως με παρακινούν να έχω θάρρος οι τελώναι και αι πόρναι και οι λησταί τους οποίους η χάρις Σου ετράβηξε από το στόμα του Σατανά και τους έβαλε στη μάνδρα των λογικών προβάτων του Χριστού. Διότι Συ Θεέ μου που δημιούργησες τα πάντα, Συ που είσαι θαυμαστός εις όλα τα έργα σου, είσαι ακόμη θαυμαστότερος όταν δείχνης το έλεός Σου. Διʼαυτό και με κάποιον δούλον σου είπες το ρητό «οι οικτιρμοί αυτού επί πάντα τα έργα αυτού». Και ημείς έχομεν πεποίθησιν ότι εκείνο, το οποίον Συ είπες για τον ένα, ισχύει για όλον τον λαόν σου, «το έλεός μου ου μη διασκεδάσω απʼαυτού» (το έλεός μου δεν θα το πάρω απʼαυτόν). Διότι κανέναν, Θεέ μου, δεν παραμελείς, κανέναν δεν πετάς, κανέναν δεν αποστρέφεσαι, ειμή μόνον εκείνον, ο οποίος μόνος του Σε αποστρέφεται εν τη ανοησία του.
Λοιπόν, όχι μόνον δεν πατάσσεις αμέσως εκείνους που σε παροργίζουν με τας αμαρτίας των, αλλά εάν σου ζητήσουν ποτέ, και δωρεάς τους δίνεις, Θεέ μου! η σωτηρία μου! εγώ ο ταλαίπωρος, εγώ Σε παρώργισα, εγώ το πονηρόν μπροστά στα μάτια Σου το έπραξα, τον θυμόν Σου άναψα, και έγινα άξιος της οργής Σου. Ημάρτησα και με ανέχθηκες, παρανόμησα και ακόμη μακροθυμείς. Εάν μετανοήσω, με λυπάσαι, εάν επιστρέψω, με δέχεσαι, και το ακόμη μεγαλύτερο, ενώ αναβάλλω, με περιμένεις. Ενώ πλανώμαι, με προσκαλείς να έλθω κοντα Σου, και ενώ ανθίσταμαι, συ με φωνάζεις, ενώ οκνώ, με δέχεσαι, όταν επανέρχωμαι, με περιβάλλεις με αγάπη, όταν δείχνωμαι ασύνετος, με διδάσκεις, όταν λυπούμαι, με γλυκαίνεις, όταν πέφτω, με σηκώνεις, όταν είμαι πεσμένος, πάλιν με παιρνεις, όταν σου ζητώ κάτι, μου το δωρίζεις, όταν ζητώ εσένα, έρχεσαι κοντά μου, όταν κτυπάω τη θύρα του ελέους Σου, ανοίγεις.
Ιδού, Κύριε ο Θεός της σωτηρίας μου, τι θα σου ανταποδώσω για όλα αυτά δεν γνωρίζω, πώς θα ανταποκριθώ δεν ηξεύρω. Με κανένα τρόπον δεν ημπορώ να κρυφτώ από τα μάτια Σου, αλλά μου έδειξες τον δρόμον της ευτυχίας, με εδίδαξες πως πρέπει να τον βαδίζω. Με εφοβέριξες με την κόλασι και μου υποσχέθης την απόλαυσιν εις τον παράδεισον.
Τώρα, λοιπόν, Θεέ μου, Συ που είσαι ο πατέρας των οικτιρμών και Θεός της παρηγορίας, κάρφωσε τας σάρκας μου με τον φόβο σου, δια να φοβηθώ τας απειλές σου και ξεφύγω από την αμαρτίαν, και δος μου την χαράν της σωτηρίας, ώστε στηριγμένος στην αγάπη Σου να απολαύσω όσα μου υποσχέθηκες. Κύριε, Συ που είσαι η δύναμίς μου, το στερέωμά μου, το καταφύγιο μου, η σωτηρία μου, φώτισέ με, σε παρακαλώ, τι πρέπει να σκέπτωμαι για Σένα, δίδαξέ με με ποια λόγια πρέπει να σε επικαλούμαι, με ποιες πράξεις πρέπει να σε ευχαριστώ, διότι ξεύρω ότι συ είσαι πολυέλεος, αυτό ξέρω πρώτον. Και δεύτερον, ότι κανέναν δεν περιφρονείς. Διότι μπροστά Σου, το πνεύμα που έχει κατάνυξι και λύπη, είναι θυσία και Συ, την καρδιά την συντετριμμένην και την τεταπεινωμένην την δέχεσαι.
Με αυτές, Θεέ μου, βοηθέ μου, με αυτές τις χάριτες πλούτισέ με, με αυτά τα οχυρώματα φράξε με εναντίον του πονηρού, με αυτήν τη δροσιά δρόσισέ με εναντίον της φωτιάς των αμαρτιών μου, εναντίον των εμπαθών ορέξεών μου. Συ, Κύριε, που είσαι η δύναμις της σωτηρίας μου, βοήθησέ με ώστε να μην αριθμηθώ μʼεκείνους, οι οποίοι για λίγο καιρό πιστεύουν και όταν έλθη ο πειρασμός φεύγουν από κοντά σου. Επισκίασε επάνω στην κεφαλή μου την ημέρα του πολέμου, γίνε η ελπίδα μου την ημέρα της θλίψεώς μου και η σωτηρία μου στην ημέρα της ανάγκης μου.
Ιδού, Κύριε, Συ που είσαι ο φωτισμός μου και ο σωτήρας μου, σου εζήτησα, όσα χρειάζομαι, σου είπα, όσα φοβούμαι, αλλά με δαγκώνει η συνείδησίς μου, με ελέγχουν τα κρυφά της καρδιάς μου, και εκείνο που με βάζει να πω ο πόθος, μου το διασκορπίζει ο φόβος.
Ο μεν ζήλος με παρορμά σε Σε, η δε δειλία με διώχνει. Τα μεν έργα μου με κάμνουν να φοβούμαι, αλλʼη ευσπλαχνία Σου με κάμνει να παίρνω θάρρος.
Η αγαθότης, που υπάρχει μέσα Σου, με κάνει να τρέχω, αλλʼη φαυλότης και η κακοήθεια που υπάρχει μέσα μου, με κάνει να βραδύνω. Και δια να ομολογήσω, ό,τι συμβαίνει, έρχονται στην μνήμη μου φαντάσματα μοχθηριών και κακών πράξεων, με τα οποία το θάρρος των προκατειλημμένων ψυχών χάνεται.
Προσευχή Ιερού Αυγουστίνου
Ομολογώ, αχ! ομολογώ ότι όχι μόνον δεν είμαι άξιος να λάβω τας χάριτας που ζητώ, αλλά τουναντίον μου αξίζουν πολλές και φοβερές κολάσεις. Αλλʼόμως με παρακινούν να έχω θάρρος οι τελώναι και αι πόρναι και οι λησταί τους οποίους η χάρις Σου ετράβηξε από το στόμα του Σατανά και τους έβαλε στη μάνδρα των λογικών προβάτων του Χριστού. Διότι Συ Θεέ μου που δημιούργησες τα πάντα, Συ που είσαι θαυμαστός εις όλα τα έργα σου, είσαι ακόμη θαυμαστότερος όταν δείχνης το έλεός Σου. Διʼαυτό και με κάποιον δούλον σου είπες το ρητό «οι οικτιρμοί αυτού επί πάντα τα έργα αυτού». Και ημείς έχομεν πεποίθησιν ότι εκείνο, το οποίον Συ είπες για τον ένα, ισχύει για όλον τον λαόν σου, «το έλεός μου ου μη διασκεδάσω απʼαυτού» (το έλεός μου δεν θα το πάρω απʼαυτόν). Διότι κανέναν, Θεέ μου, δεν παραμελείς, κανέναν δεν πετάς, κανέναν δεν αποστρέφεσαι, ειμή μόνον εκείνον, ο οποίος μόνος του Σε αποστρέφεται εν τη ανοησία του.
Λοιπόν, όχι μόνον δεν πατάσσεις αμέσως εκείνους που σε παροργίζουν με τας αμαρτίας των, αλλά εάν σου ζητήσουν ποτέ, και δωρεάς τους δίνεις, Θεέ μου! η σωτηρία μου! εγώ ο ταλαίπωρος, εγώ Σε παρώργισα, εγώ το πονηρόν μπροστά στα μάτια Σου το έπραξα, τον θυμόν Σου άναψα, και έγινα άξιος της οργής Σου. Ημάρτησα και με ανέχθηκες, παρανόμησα και ακόμη μακροθυμείς. Εάν μετανοήσω, με λυπάσαι, εάν επιστρέψω, με δέχεσαι, και το ακόμη μεγαλύτερο, ενώ αναβάλλω, με περιμένεις. Ενώ πλανώμαι, με προσκαλείς να έλθω κοντα Σου, και ενώ ανθίσταμαι, συ με φωνάζεις, ενώ οκνώ, με δέχεσαι, όταν επανέρχωμαι, με περιβάλλεις με αγάπη, όταν δείχνωμαι ασύνετος, με διδάσκεις, όταν λυπούμαι, με γλυκαίνεις, όταν πέφτω, με σηκώνεις, όταν είμαι πεσμένος, πάλιν με παιρνεις, όταν σου ζητώ κάτι, μου το δωρίζεις, όταν ζητώ εσένα, έρχεσαι κοντά μου, όταν κτυπάω τη θύρα του ελέους Σου, ανοίγεις.
Ιδού, Κύριε ο Θεός της σωτηρίας μου, τι θα σου ανταποδώσω για όλα αυτά δεν γνωρίζω, πώς θα ανταποκριθώ δεν ηξεύρω. Με κανένα τρόπον δεν ημπορώ να κρυφτώ από τα μάτια Σου, αλλά μου έδειξες τον δρόμον της ευτυχίας, με εδίδαξες πως πρέπει να τον βαδίζω. Με εφοβέριξες με την κόλασι και μου υποσχέθης την απόλαυσιν εις τον παράδεισον.
Τώρα, λοιπόν, Θεέ μου, Συ που είσαι ο πατέρας των οικτιρμών και Θεός της παρηγορίας, κάρφωσε τας σάρκας μου με τον φόβο σου, δια να φοβηθώ τας απειλές σου και ξεφύγω από την αμαρτίαν, και δος μου την χαράν της σωτηρίας, ώστε στηριγμένος στην αγάπη Σου να απολαύσω όσα μου υποσχέθηκες. Κύριε, Συ που είσαι η δύναμίς μου, το στερέωμά μου, το καταφύγιο μου, η σωτηρία μου, φώτισέ με, σε παρακαλώ, τι πρέπει να σκέπτωμαι για Σένα, δίδαξέ με με ποια λόγια πρέπει να σε επικαλούμαι, με ποιες πράξεις πρέπει να σε ευχαριστώ, διότι ξεύρω ότι συ είσαι πολυέλεος, αυτό ξέρω πρώτον. Και δεύτερον, ότι κανέναν δεν περιφρονείς. Διότι μπροστά Σου, το πνεύμα που έχει κατάνυξι και λύπη, είναι θυσία και Συ, την καρδιά την συντετριμμένην και την τεταπεινωμένην την δέχεσαι.
Με αυτές, Θεέ μου, βοηθέ μου, με αυτές τις χάριτες πλούτισέ με, με αυτά τα οχυρώματα φράξε με εναντίον του πονηρού, με αυτήν τη δροσιά δρόσισέ με εναντίον της φωτιάς των αμαρτιών μου, εναντίον των εμπαθών ορέξεών μου. Συ, Κύριε, που είσαι η δύναμις της σωτηρίας μου, βοήθησέ με ώστε να μην αριθμηθώ μʼεκείνους, οι οποίοι για λίγο καιρό πιστεύουν και όταν έλθη ο πειρασμός φεύγουν από κοντά σου. Επισκίασε επάνω στην κεφαλή μου την ημέρα του πολέμου, γίνε η ελπίδα μου την ημέρα της θλίψεώς μου και η σωτηρία μου στην ημέρα της ανάγκης μου.
Ιδού, Κύριε, Συ που είσαι ο φωτισμός μου και ο σωτήρας μου, σου εζήτησα, όσα χρειάζομαι, σου είπα, όσα φοβούμαι, αλλά με δαγκώνει η συνείδησίς μου, με ελέγχουν τα κρυφά της καρδιάς μου, και εκείνο που με βάζει να πω ο πόθος, μου το διασκορπίζει ο φόβος.
Ο μεν ζήλος με παρορμά σε Σε, η δε δειλία με διώχνει. Τα μεν έργα μου με κάμνουν να φοβούμαι, αλλʼη ευσπλαχνία Σου με κάμνει να παίρνω θάρρος.
Η αγαθότης, που υπάρχει μέσα Σου, με κάνει να τρέχω, αλλʼη φαυλότης και η κακοήθεια που υπάρχει μέσα μου, με κάνει να βραδύνω. Και δια να ομολογήσω, ό,τι συμβαίνει, έρχονται στην μνήμη μου φαντάσματα μοχθηριών και κακών πράξεων, με τα οποία το θάρρος των προκατειλημμένων ψυχών χάνεται.
Προσευχή Ιερού Αυγουστίνου
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Η προσευχή του οδηγού
Κύριε, πριν πάρω σήμερα το τιμόνι στα χέρια μου, σου ζητώ αυτην τη χάρη.
Βοήθησε με να χρησιμοποιήσω το αυτοκίνητο με νηφαλιότητα και φρόνηση, όχι ανυπόμονα, όχι εγωϊστικά, αλλά γιά ηρεμη και ευγνώμονα εξυπηρέτηση και όχι γιά επίδειξη ή νευρική εκτόνωση ή αχόρταγη απληστία πολυπραγμοσύνης.
Βοήθησέ με περάσω σώος και αβλαβής από όλους τους ποικίλους κινδύνους της ασφάλτου, έχοντας στο πλάϊ μου "'Αγγελον ειρήνης, πίστον οδηγόν" και συμπαραστάτη.
Προστάτευσε καί όσους θα μεταφέρω, ώστε να φθάσουμε με ασφάλεια στον προορισμό μας. Τόνωσε το χέρι και την όρασή μου, για να μην προκαλέσω πειρασμό, ζημιά ή και το θάνατο ενδεχομένως σε αθώους...Αλλά και από ακρισίες άλλων οδηγών προστάτευσέ με.
Χριστέ μου, Πλαστουργέ μου, Κυβερνήτα της ζωής των ανθρώπων!
Δώσε μου χέρια σταθερά, μάτια δυνατά κι'επαγρύπνηση ακέρια, ώστε καμμά ενέργειά μου να μην καταστρέψει τη ζωή ή την υγεία του άλλου, αυτά τα μεγάλα δώρα, που προέρχεται από Σένα.
Φύλαξε με από κάθε πειρασμό, που θα διασαλεύσει την ειρήνη στην ψυχή μου ή στις ψυχές άλλων. Φώτισε να οδηγώ πάντα ψύχραιμα, συνετά, πειθαρχημένα, ειρηνικά, ευγενικά και με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης, που μου εμπιστεύθηκες, γιά το καλό όλων.
Πρεσβείαις της Παναχράντου Σου Μητρός, των φωτοειδών Αγγέλων, του Μάρτυρος Χριστοφόρου και πάντων Σου των Αγίων. Αμήν.
Κύριε, πριν πάρω σήμερα το τιμόνι στα χέρια μου, σου ζητώ αυτην τη χάρη.
Βοήθησε με να χρησιμοποιήσω το αυτοκίνητο με νηφαλιότητα και φρόνηση, όχι ανυπόμονα, όχι εγωϊστικά, αλλά γιά ηρεμη και ευγνώμονα εξυπηρέτηση και όχι γιά επίδειξη ή νευρική εκτόνωση ή αχόρταγη απληστία πολυπραγμοσύνης.
Βοήθησέ με περάσω σώος και αβλαβής από όλους τους ποικίλους κινδύνους της ασφάλτου, έχοντας στο πλάϊ μου "'Αγγελον ειρήνης, πίστον οδηγόν" και συμπαραστάτη.
Προστάτευσε καί όσους θα μεταφέρω, ώστε να φθάσουμε με ασφάλεια στον προορισμό μας. Τόνωσε το χέρι και την όρασή μου, για να μην προκαλέσω πειρασμό, ζημιά ή και το θάνατο ενδεχομένως σε αθώους...Αλλά και από ακρισίες άλλων οδηγών προστάτευσέ με.
Χριστέ μου, Πλαστουργέ μου, Κυβερνήτα της ζωής των ανθρώπων!
Δώσε μου χέρια σταθερά, μάτια δυνατά κι'επαγρύπνηση ακέρια, ώστε καμμά ενέργειά μου να μην καταστρέψει τη ζωή ή την υγεία του άλλου, αυτά τα μεγάλα δώρα, που προέρχεται από Σένα.
Φύλαξε με από κάθε πειρασμό, που θα διασαλεύσει την ειρήνη στην ψυχή μου ή στις ψυχές άλλων. Φώτισε να οδηγώ πάντα ψύχραιμα, συνετά, πειθαρχημένα, ειρηνικά, ευγενικά και με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης, που μου εμπιστεύθηκες, γιά το καλό όλων.
Πρεσβείαις της Παναχράντου Σου Μητρός, των φωτοειδών Αγγέλων, του Μάρτυρος Χριστοφόρου και πάντων Σου των Αγίων. Αμήν.
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
προσευχές
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ
ΚΥΡΙΕ, βοήθησέ με να αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα, όσα θα μου φέρει η σημερινή ημέρα.Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο άγιο θέλημά Σου.Στην κάθε ώρα της ημέρας φώτιζέ με και δυνάμωνέ με για το κάθε τι.
Όποιες ειδήσεις και αν λάβω σήμερα, δίδαξέ με να τις δεχθώ με ηρεμία και με την ακλόνητη πεποίθηση ότι τίποτε δε συμβαίνει, χωρίς να το επιτρέψεις Εσύ.
Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου σε όλα μου τα έργα και τα λόγια.Στις απρόοπτες περιστάσεις μή μ'αφήνεις να ξεχάσω ότι όλα παραχωρούνται από Σένα.
Δίδαξέ με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος της οικογένειάς μου και σ'όλους τους συνανθρώπους μου με ευθύτητα και σύνεση, ώστε να μη συγχύσω και στεναχωρήσω κανένα.
ΚΥΡΙΕ, δός μου τη δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής, σε όλη τη διάρκειά της.Καθοδήγησε τη θέλησή μου και δίδαξέ με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώ και ν'αγαπώ. ΑΜΗΝ.
Έκδοση Ιεράς Μονής Παρακλήτου- Ωρωπός
ΚΥΡΙΕ, βοήθησέ με να αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα, όσα θα μου φέρει η σημερινή ημέρα.Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο άγιο θέλημά Σου.Στην κάθε ώρα της ημέρας φώτιζέ με και δυνάμωνέ με για το κάθε τι.
Όποιες ειδήσεις και αν λάβω σήμερα, δίδαξέ με να τις δεχθώ με ηρεμία και με την ακλόνητη πεποίθηση ότι τίποτε δε συμβαίνει, χωρίς να το επιτρέψεις Εσύ.
Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου σε όλα μου τα έργα και τα λόγια.Στις απρόοπτες περιστάσεις μή μ'αφήνεις να ξεχάσω ότι όλα παραχωρούνται από Σένα.
Δίδαξέ με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος της οικογένειάς μου και σ'όλους τους συνανθρώπους μου με ευθύτητα και σύνεση, ώστε να μη συγχύσω και στεναχωρήσω κανένα.
ΚΥΡΙΕ, δός μου τη δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής, σε όλη τη διάρκειά της.Καθοδήγησε τη θέλησή μου και δίδαξέ με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώ και ν'αγαπώ. ΑΜΗΝ.
Έκδοση Ιεράς Μονής Παρακλήτου- Ωρωπός
<<Αδιαλείπτως προσεύχεσθε>>,<<Μην ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΕΣΑΙ όταν χύνεις δάκρυα στήν προσευχή σου. Είναι ο Χριστός που άγγιξε τα μάτια σου και μπόρεσες να δείς νοερό φώς.>>