Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Η ψυχή πρέπει να οδηγείται στη άσκηση κάθε αγαθού έργου.
Από τα πρώτα βήματα της ζωής του ανθρώπου, οπότε
είναι ακόμη εύπλαστη κι απαλή και μαλακή σαν το κερί.
Κι εύκολα διαμορφώνεται, σύμφωνα με τις μορφές και τα σχήματα
που παρουσιάζονται σε αυτήν, από τους πνευματικούς οδηγούς της.
Ώστε, όταν ωριμάσει το λογικό και η ικανότητα της διακρίσεως,
να μπορεί να βρει το δρόμο της.

Άγιος Βασίλειος ο Μέγας

[toula]

Απομακρυνθήκαμε...
Απομακρύνθηκε ο σύγχρονος ο άνθρωπος από τον Θεό…
Απομακρύνθηκε γιατί δεν άντεχε έναν Θεό που σταυρώνεται, την ώρα που αυτός χτυπάει τη γυναίκα του.
Απομακρύνθηκε, γιατί δεν άντεχε έναν Θεό Αγάπης, την ώρα που αυτός αδιαφορεί για τα ίδια τα παιδιά του.
Απομακρύνθηκε γιατί δεν άντεχε έναν Θεό ειρήνης, την ώρα που ο ίδιος σέρνει ανθρώπους στα δικαστήρια για το τίποτα.
Απομακρύνθηκε γιατί δεν άντεχε έναν Θεό συγχώρεσης, την ώρα που ο ίδιος δεν λέει ούτε καλημέρα, σε αυτούς που του θίξανε λίγο τον εγωισμό του.
Απομακρύνθηκε ο σύγχρονος ο άνθρωπος από τον Θεό…
Απομακρύνθηκε, για έναν και μόνο λόγο…
Απομακρύνθηκε γιατί η παρουσία του Θεού, έλεγχε τη ζωή του.
Δύσκολο πράμα βλέπεις, να χωρέσει ο ανθρώπινος ο νους, το πως ένας τόσο Θεός μεγάλος, καταδέχεται να είναι τόσο ταπεινός συνάμα…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.

[toula]

Άγιος Νεκτάριος, ο αποκαλυπτικός διάλογός του με μοναχή λίγο πριν ανοίξουν τον τάφο του!

Οι Μοναχές της Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδας της Αίγινας, πέντε μήνες μετά την κοίμηση του Γέροντά τους και Ιδρυτή της Μονής, αγίου Νεκταρίου ήθελαν να κτίσουν προς τιμή του ένα μαρμάρινο κενοτάφιο πάνω από τον τάφο του.
Η Ηγουμένη της Ιεράς Μονής, Γερόντισσα Ξένη, δίσταζε αρχικά να ανοίξει τον τάφο γιατί είχε λογισμούς για την κατάσταση στην οποία θα έβρισκαν το σκήνωμα του Αγίου.
Μήπως, δηλαδή, βρισκόταν σε σήψη και εξέπεμπε δυσοσμία. Τους λογισμούς της αυτούς η Γερόντισσα δεν τους είπε, όμως, σε κάποιον άλλο.
Τις επόμενες μέρες μια μοναχή της Μονής είδε στον ύπνο της τον Σεβασμιότατο ο οποίος της είπε:
– Τι κάμνεις;
– Καλά δι ευχών σας Σεβασμιώτατε.
Και της λέει ο άγιος Νεκτάριος, όπως είχε συνήθεια και εν ζωή:
– Σκύψε να σε σταυρώσω.
Αφού έσκυψε η μοναχή και την σταύρωσε της είπε:
– Μύρισέ με να δεις, μυρίζω;
Αφού του αποκρίθηκε ότι δεν μυρίζει, της λέει ξεκάθαρα:
– Βρωμώ;
Εκείνη του απάντησε:
– Ποιος λέει ότι βρωμάτε Σεβασμιότατε; Πώς είναι δυνατόν να βρωμάτε;
– Η Γερόντισσα το λέει αυτό.
– Ποια Γερόντισσα; τον ρώτησε η αδελφή.
– Η Γερόντισσα Ξέννη, η Ηγουμένη. Κοίταξέ με λοιπόν, μου λείπει τίποτε;
Και της έδειξε και τα χέρια και τα πόδια και την πλάτη του, και της λέει:
– Δεν είμαι ολόκληρος;
– Ολόκληρος είσαστε, του είπε η μοναχή.
Μετά από λίγες μέρες που ανοίχθηκε ο τάφος, το σώμα του αγίου βρέθηκε αδιάφθορο και ακέραιο! Και μάλιστα ευωδίαζε!
Ο άγιος έμοιαζε σαν να κοιμόταν. Το κεφάλι, τα πόδια και τα χέρια του ήταν ευλύγιστα και πραγματικά το σώμα του έμοιαζε σαν το σώμα κάποιου που κοιμάται!

Από το βιβλίο του Αγιορείτη Μοναχού Αβιμέλεχ του Κρητός, “Βιογραφία Μητροπολίτου Πενταπόλεως, εν μακαρία τη λήξει Σεβασμιωτάτου Νεκταρίου” που εκδόθηκε στο στο τυπογραφείο Αγαθοκλή Παπαδημητρίου, Βόλος, 1921 .
(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

[toula]

Μήνυμα του γέροντα Δοσιθεου. Η μετάνοια και η εξομολόγηση μπορεί νά αλλάξει ακόμη και την απόφαση του Θεού. Εύχομαι αυτά τα Χριστούγεννα νά γεννηθεί ό Χριστός στις καρδιές σάς .

[toula]

Το αντίδωρο

Πώς πρέπει να παίρνουμε το αντίδωρο και τι πρέπει να ξέρουμε γι΄ αυτό;
Το αντίδωρο «βγαίνει» από τα πρόσφορα, που προσεκόμισαν και προσέφεραν οι πιστοί, προκειμένου να τελεσθεί η Θεία Λειτουργία. (γι' αυτό και η ονομασία "πρόσφορο", από το ρήμα προσφέρω). Το πρόσφορο ζυμώνεται με προσευχές και θυμιάματα και σφραγίζεται με τα σύμβολα του Χριστού μας ΙC XC ΝΙΚΑ. Γι' αυτό ήδη από την παρασκευή του ενέχει ευλογία, δεν είναι κοινός άρτος. Με το που προσφέρεται στο Άγιο Βήμα, αποκτά ακόμη μεγαλύτερο αγιασμό. Τελικά, αμέσως μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, όπου το τμήμα του προσφόρου, που προσκομίσθηκε στο Αγιο Δισκάριο και την Αγία Τράπεζα, έγινε Σώμα και Αίμα Χριστού, παίρνει ο Λειτουργός τα κάνιστρα με το Αντίδωρο ένα-ένα και τα υψώνει εμπρός από την Αγία Τράπεζα λέγοντας "Μέγα το όνομα της Αγίας Τριάδος". Αυτό είναι μια προσομοίωση της πράξεως που προηγήθηκε στο "τα σα εκ των σων", όπου ο Λειτουργός ύψωσε και σχημάτισε στον αέρα το σχήμα του Τιμίου Σταυρού, δοξολογώντας ευγνωμονικά τον Πλαστουργό μας. Έτσι, το Αντίδωρο αποκτά και μια ακόμη ευλογία.
Καλό είναι το Αντίδωρο να υπάρχει σε ένα κάνιστρο κοντά σε όσους κοινωνούν, ώστε αμέσως μετά τη Θεία Μετάληψη να λαμβάνουν ένα κομμάτι και να σπογγίζουν τα χείλη και το στόμα τους.
Μερικοί αποζητούν το λεγόμενο "Ύψωμα". Αυτό είναι Αντίδωρο, αλλά τέτοιο κομμάτι που να διατηρεί τη σφραγίδα του Κυρίου (IC XC ΝΙΚΑ) πάνω του. Και το θεωρούμε πιο τιμητικό. Το προσφέρει ο Ιερεύς σε όσους ήδη είχαν προσκομίσει πρόσφορο για την τέλεση της Θ. Λειτουργίας ή σε συγγενείς ανθρώπου, του οποίου τελούμε Μνημόσυνο, προς παρηγορίαν τους μεγαλυτέρα. Τούτο όμως δεν πρέπει να καταλήγει να γίνεται αφορμή ξεσυνέργιας ή παρεξηγήσεων. Ίδια είναι η ευλογία που παίρνουμε. Ακόμη και με τα ψίχουλα που απέμειναν στο κάνιστρο! Κι όσο πιο ευλαβική και κατανυκτική και ανώτερη και εύτακτη είναι η ψυχή μας, τόσο πιο πολύ ωφελούμεθα.
Παίρνοντας το αντίδωρο από το χέρι του Ιερέα, συγχρόνως επικοινωνούμε μαζί του. Τον προσεγγίζουμε. Έκείνος, λουσμένος στην ιερότητα και τη θεΪκή Χάρη (και στον ιδρώτα συχνά, έναν ξεχωριστό ιδρώτα κατανύξεως) κι οι εκκλησιαζόμενοι, που μέχρι τώρα ήταν απέναντι, κάπως απόμακροι, να έρχονται και να τον εγγίζουν, σα να εγγίζουν τον ίδιο το Χριστό μας. Εκείνη τη στιγμή και ο Ιερέας θα δείξει μια διακριτική οικειότητα προς κάθε ψυχή της Ενορίας του, θα τους χαιρετήσει με το όνομά τους, θα τους ευχηθεί, θα στείλει χαιρετίσματα σε κάποιον κατάκοιτο της οικογενείας κ.ο.κ. Λιτά όμως. Και χωρίς διαχύσεις ή πληθωρικά χαμόγελα ή άσχετα θέματα και καθυστερήσεις. Όλα μέσα στο κλίμα της Θ. Λειτουργίας, που μόλις ολοκληρώθηκε!
Αρκετές φορές από τα πρόσφορα που έφεραν οι πιστοί περίσσεψαν πολλά. Είναι ευλογία αυτό. Δείχνει πόσο οι πιστοί συμμετέχουν στο μεγάλο γεγονός της Θ. Λειτουργίας. Οι Ιερείς κρατούν ωρισμένα, για να λειτουργήσουν ενδιαμέσως της εβδομάδος, και τα υπόλοιπα είναι επιτρεπτό να τα διοχετεύσουν σε σπίτια πτωχών χριστιανών. Σκεφθείτε μάλιστα όταν υπάρχει πανηγύρι, πόσα περισσεύουν!
(του π. Θεολόγου)
www.agioseleftherios.gr

Ο ιερός Καβάσιλας μας λέει: «Ο άρτος που διανέμεται ως αντίδωρο, έχει από πριν αγιασθεί, επειδή προσφέρθηκε στον Θεό. Όλοι οι εκκλησιαζόμενοι χριστιανοί τον δέχονται με ευλάβεια μέσα στην δεξιά κυρτή τους παλάμη και ασπάζονται το δεξί χέρι του Ιερέως, που πριν από λίγο ακούμπησε και κομμάτιασε το πανάγιο Σώμα του Σωτήρος Χριστού. Επειδή αγιάσθηκε ολόκληρο, γι΄ αυτό πιστεύεται από την Εκκλησία μας ότι το χέρι του Λειτουργού μεταδίδει αυτόν τον αγιασμό σε όσους το αγγίζουν και το ασπάζονται».
Βασικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε για το αντίδωρο:
Πρέπει να μοιράζεται μέσα σε ησυχία και τάξη
Το παίρνουμε από το χέρι του Ιερέα και όχι από το παγκάρι. Τοποθετούμε το δεξί μας χέρι πάνω στο αριστερό και με ανοιχτή την παλάμη. Οι ιεροψάλτες ψάλλουν ύμνους κατά την διάρκεια της διανομής. Πρέπει να είμαστε νηστικοί για να το φάμε.. Το καταναλώνουμε όλο και δεν το πετάμε πουθενά.
Μην ξεχνάμε ότι δίνεται αντί-δώρου, δηλαδή αντί για το μεγάλο δώρο που είναι η Θεία Κοινωνία, αλλά και ως επιπλέον δώρο για αυτούς που κοινώνησαν.
Πηγή: http://www.faneromenihol.gr

[toula]

Όταν ο Χριστός εμφανίστηκε στην Ιερά Μονή Ιβήρων.

Mοῦ εἶχε διηγηθῆ ὁ Γερο -Σάββας, ὁ Φιλοθεΐτης, ὅτι μὲ τὴν μεγάλη πεῖνα τοῦ 1917 οἱ Ἰβηρίτες, βλέποντας τὶς ἀποθῆκες τῆς Μονῆς νὰ ἀδειάζουν, εἶχαν ἐλαττώσει τὴν φιλοξενία.
Μάλιστα, ἕνας Προϊστάμενος τσιγκούνης ἐπέμενε, καὶ τὴν ἔκοψαν τελείως.
Ἑπόμενο ἦταν καὶ ὁ Χριστὸς νὰ σταματήση κάθε εὐλογία Του.
Τότε ἄρχισαν νὰ πεινᾶνε οἱ Πατέρες καὶ νὰ παραπονιοῦνται στὸν Χριστὸ καὶ στὴν Παναγία, ποὺ δὲν φρόντιζαν τὴν Μονή τους. Δυστυχῶς, δὲν εἶχαν καταλάβει τὸ σφάλμα τους.
Μιὰ μέρα, λοιπόν, παρουσιάσθηκε ὁ Χριστὸς στὸν Πορτάρη τῆς Μονῆς, σὰν φτωχός, καὶ τοῦ ζήτησε λίγο ψωμί.
Ὁ Πορτάρης λυπημένος τοῦ λέει:
– Δὲν ἔχουμε, ἀδελφέ μου, γι᾿ αὐτὸ καὶ κόψαμε τὴν φιλοξενία.
Περίμενε ὅμως λίγο νὰ σοῦ φέρω αὐτὸ τὸ κομματάκι ποὺ ἔχω στὸ κελλί μου γιὰ τὸν ἑαυτό μου…
Ἔτρεξε, πῆγε στὸ κελλί του καὶ τοῦ ἔφερε τὸ ψωμὶ ποὺ εἶχε γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ τοῦ τὸ ἔδωσε.
Ἔβλεπε ὅμως τὸ πρόσωπο τοῦ Φτωχοῦ νὰ λάμπη.
Ἀφοῦ λοιπὸν πῆρε ὁ Φτωχὸς ἐκεῖνος τὸ ψωμί, λέει στὸν Πορτάρη:
– Ξέρετε γιατί ἦλθε αὐτὴ ἡ δυστυχία στὴν Μονή;
Ἐπειδὴ διώξατε ἀπὸ τὸ Μοναστήρι δύο: τὸν «δότε» καὶ τὸν «δοθήσετε».
Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ λόγια ἔγινε ἀφαντος, σκορπίζοντας μία λάμψη ποὺ θάμπωσε τὸν Πορτάρη.
Τἄχασε τότε ὁ Πορτάρης καὶ φοβισμένος ἔτρεξε στοὺς Προϊσταμένους τῆς Μονῆς καὶ διηγήθηκε τὸ γεγονός.
Οἱ Πατέρες στὴν ἀρχὴ βασάνιζαν τὸ μυαλό τους νὰ θυμηθοῦν ποιοὺς ἀνθρώπους ἔδιωξαν.
Μετὰ ὅμως κατάλαβαν ὅτι ἐκεῖνος ὁ Φτωχὸς ἦταν ὁ Χριστὸς καὶ ἐννόησαν καὶ τὰ Εὐαγγελικά Του λόγια: δότε καὶ δοθήσεται ὑμῖν.
Μετανόησαν ἀμέσως γιὰ τὸ σφάλμα τους, καί, μόλις ἄρχισαν νὰ δίνουν ἀπὸ τὸ ὑστέρημά τους στοὺς φτωχούς, κατέφθασαν καὶ οἱ πλούσιες εὐλογίες τοῦ Θεοῦ.
+++++++++++
Βλέποντας οἱ Πατέρες τόσο ὁλοζώντανη τὴν πρόνοια τῆς Παναγίας, ποὺ φρόντισε σὰν καλὴ Μάνα τὰ παιδιά της, δόξασαν ὅλοι τὸν Θεό.
Περισσότερο φυσικὰ ἀπ᾿ ὅλους ἐδόξασε τὸν Θεὸ καὶ εὐχαρίστησε τὴν Παναγία ὁ Γερο – Σάββας, ὁ ὁποῖος καὶ Τὴν εὐχαριστοῦσε συνέχεια μὲ τὴν ἁγία του ζωή.
Ἔλεγε μετὰ στοὺς Πατέρες ὁ Γέροντας :
– Δὲν σᾶς ἔλεγα, εὐλογημένοι, ὅτι ἡ Παναγία δὲν θὰ μᾶς ἀφήση;…

Αγαπώ τον Χριστό

[toula]

Ο Θεός μπορεί όλα να τα τακτοποιήσει.
Πρέπει να βοηθήσουμε με την προσευχή τον κόσμο όλο, να μην κάνει ο διάβολος ό,τι θέλει.
Έχει αποκτήσει δικαιώματα ο διάβολος.
Όχι ότι τον αφήνει ο Θεός, αλλά δεν θέλει να παραβιάσει το αυτεξούσιο.
Γι' αυτό εμείς να βοηθήσουμε με την προσευχή.
Όταν πονάει κανείς για την σημερινή κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο και προσεύχεται, τότε βοηθιούνται οι άνθρωποι, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο.
Πολύ πληγώνομαι, όταν βλέπω μοναχούς να ενεργούν ανθρωπίνως και όχι με την προσευχή δια μέσου του Θεού στα δυσκολοκατόρθωτα ανθρωπίνως.
Ο Θεός μπορεί όλα να τα τακτοποιήσει.
Όταν κανείς κάνει σωστή πνευματική εργασία, τότε μπορεί μόνο με την προσευχή να χτίσει μοναστήρια και να τα εφοδιάσει με όλα τα απαραίτητα και να βοηθήσει το σύμπαν.
Δεν χρειάζεται ούτε να δουλεύει· αρκεί μόνο να προσεύχεται...

(Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

[toula]

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ.

Η προσευχή, ως προς την ποιότητά της, είναι η ένωσις του ανθρώπου με τον Θεόν. Είναι η σύστασις και διατήρησις του κόσμου, συμφιλίωσις με τον Θεόν, μητέρα των δακρύων, καθώς επίσης και θυγατέρα, συγχώρησις των αμαρτημάτων, γέφυρα που σώζει από τους πειρασμούς, τοίχος πού μας προστατεύει από τις θλίψεις, συντριβή των πολέμων, έργο των Αγγέλων, τροφή όλων των ασωμάτων, η μελλοντική ευφροσύνη, εργασία που δεν τελειώνει.
Πηγή των αρετών, πρόξενος των χαρισμάτων, αφανής πρόοδος, τροφή της ψυχής, φωτισμός του νου, πέλεκυς πού κτυπά την απόγνωσι, απόδειξις της ελπίδος, διάλυσις της λύπης, πλούτος των μοναχών, θησαυρός των ησυχαστών, μείωσις του θυμού.
Καθρέπτης της πνευματικής προόδου, φανέρωσις των μέτρων, δήλωσις της πνευματικής καταστάσεως, αποκάλυψις των μελλοντικών πραγμάτων, σημάδι της πνευματικής δόξης που έχει κανείς.
Η προσευχή είναι γι΄ αυτόν που προσεύχεται πραγματικά δικαστήριο και κριτήριο και βήμα του Κυρίου, πρίν από το μελλοντικό βήμα.

[toula]

Υπάρχουν πολλά χωρία του Ευαγγελίου που τα ξεχνάμε στην καθημερινότητα και στη ζωή μας γενικότερα.
Πολλοί χριστιανοί αδερφοί μας ίσως θα ευχόντουσαν να μην υπήρχαν κάν στο Ευαγγέλιο τα χωρία αυτά. Αν τα παρακάτω λόγια τα διαβάζαμε σε άσχετο βιβλίο θα λέγαμε ότι αυτός που τα έγραψε είναι κάποιος ηττοπαθής, αδύναμος ή τρελός.
Και όμως με αυτή την υπαρξιακή στάση ζωής ανοίγει η πόρτα της Βασιλείας των Ουρανών.
“Εγώ όμως σας λέγω, αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους που σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους που σας μισούν και προσεύχεσθε δια εκείνους που σας κακομεταχειρίζονται και σας καταδιώκουν” Κατά Ματθαίον (5,44).
"Να μην ανταποδίδετε το κακό με το κακό και τη βρισιά με βρισιά αλλά με ευλογίες” Α’ Πέτρου (3,9).
“Να προσεύχεστε για το καλό των διωκτών σας, να ζητάτε την ευλογία του Θεού γι’αυτούς και όχι να τους καταριέστε” Πρός Ρωμαίους (12,12).
“Σας δίνω μια νέα εντολή, να αγαπάτε ο ένας τον άλλον. Όπως σας αγάπησα εγώ, να αγαπάτε κι εσείς ο ένας τον άλλον. Έτσι θα σας ξεχωρίζουν όλοι πως είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη ο ένας για τον άλλον” Κατά Ιωάννη (13-34,35).
"Νὰ φέρεσθε πρὸς τοὺς ἄλλους ὄπως θὰ ἠθέλατε νὰ φερθοῦς σ’ ἐσᾶς. Ἐὰν ἀγαπᾶτε μόνον ἐκείνους ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, ποιὰν χάριν ἔχετε; Καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀγαποῦν ἐκείνους ποὺ τοὺς ἀγαποῦν. Καὶ ἐὰν κάνετε καλὸ εἰς ἐκείνους μόνον ποὺ σᾶς κάνουν καλό, ποιὰν χάριν ἔχετε; Καὶ οἱ ἀμαρτωλοὶ τὸ ἴδιο κάνουν. Καὶ ἐὰν δανείζετε μόνον εἰς ἐκείνους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἐλπίζετε νὰ τὰ πάρετε, ποιὰν χάριν ἔχετε; Καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ δανείζουν εἰς τοὺς ἁμαρτωλούς, διὰ νὰ πάρουν πίσω τὶ ἴσον ποσόν. Ἀλλὰ ἐσεῖς νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας καὶ νὰ κάνετε καλὸ καὶ νὰ δανείζετε ὅπου δὲν ἐλπίζετε εἰς ἐπιστροφὴν καὶ ἡ ἀνταμοιβή σας θὰ εἶναι μεγάλη καὶ θὰ εἶσθε υἱοὺ τοῦ Ὑψίστου, διότι αὐτὸς εἶναι καλὸς εἰς τοὺς ἀχάριστους καὶ κακούς. Νὰ εἶσθε λοιπὸν φιλεύσπλαγχνοι καθὼς καὶ ὁ Πατέρας σας εἶναι φιλεύσπλαγχνος». Κατά Λουκά (Στ' 31-36).
"Ὁ Ἰησοῦς ἔλεγε, «Πατέρα, συγχώρησέ τους, διότι δὲν ξέρουν τί κάνουν»" Κατά Λουκά (Κγ' 34).
Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστίν (Α΄ Ἰωαν. 4, 7-8)

π.Σπυρίδων Σκουτής -euxh.gr
Μόνο η Αγάπη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο... - ΕΥΧΗ.gr

[toula]

"Η γενική εξομολόγηση.."

Πολλές φορές έχω μεταχειρισθεί αυτή τη γενική εξομολόγηση και είδα θαύματα πάνω σ’ αυτό. Την ώρα που λες στον εξομολόγο, έρχεται η θεία χάρις και σε απαλλάσσει από όλα τα άσχημα βιώματα και τις πληγές και τα ψυχικά τραύματα και τις ενοχές· διότι, την ώρα που τα λες ο εξομολόγος εύχεται θερμά για την απαλλαγή σου.
Ας μη γυρίζουμε πίσω στις αμαρτίες που έχουμε εξομολογηθεί. Η ανάμνηση των αμαρτιών κάνει κακό. Ζητήσαμε συγγνώμη; Τελείωσε.
Ο Θεός όλα τα συγχωρεί με την εξομολόγηση.
Κι εγώ σκέπτομαι ότι αμαρτάνω. Δεν βαδίζω καλά.
Ό,τι όμως με στενοχωρεί, το κάνω προσευχή, δεν το κλείνω μέσα μου, πάω στο πνευματικό, το εξομολογούμαι, τελείωσε! Να μη γυρίζομε πίσω και να λέμε τι δεν κάναμε. Σημασία έχει τι θα κάνομε τώρα, απ’ αυτή τη στιγμή και έπειτα.
Η απελπισία και η απογοήτευση είναι το χειρότερο πράγμα. Είναι παγίδα του σατανά, για να κάνει τον άνθρωπο να χάσει την προθυμία του στα πνευματικά και να τον φέρει σε απελπισία.

Αγ. Πορφυρίου Καυσοκαλιβίτου