Ψυχοφελή μηνύματα...

[aposal]

«Κάθε ανόητος στεναχωριέται, επειδή πιέζεται από τη φιλαργυρία, τη φιλοδοξία, τη φιληδονία και τα παρόμοια, που δεν αφήνουν το νου να ζήσει με σύνεση ».
Αγ. Ιω. Δαμασκηνός

[toula]

Τι ζητάς από τον άλλον στο όνομα του Θεού;
---------------------------
Αυτήν την ερώτηση πρέπει να απαντήσουμε όλοι μας. Πολλές φορές ζητάμε και απαιτούμε από τον άλλο, στο όνομα του Θεού, να ζήσει αντίχριστα, να ζήσει παράλογα, να ζήσει μίζερα, να ζήσει κομπλεξικά.
---------------------------
Στο όνομα του Θεού η σύζυγος ζητά από τον άνδρα της να ζήσουν παρθενικά! Στο όνομα του Θεού ο πνευματικός απαιτεί από τα πνευματικά του τέκνα να ζήσουν ως υποτακτικοί του. Στο όνομα του Θεού ο πατέρας απαιτεί από τον γιο του να μην τον ρεζιλέψει και πάθει τίποτα το "καθαρό του κούτελο". Στο όνομα του Θεού ένας λαϊκός κατακρίνει ιερείς. Στο όνομα του Θεού ένας κληρικός κατακρίνει λαϊκούς. Στο όνομα του Θεού βγάζουμε τα όπλα μας να πολεμήσουμε. Στο όνομα του Θεού απαιτούμε ηθική μα όχι ταπείνωση, καθαρότητα μα όχι συγχωρετικότητα, νομοτέλεια μα όχι αγάπη. Στο όνομα του Θεού θέλουμε να σταυρώσουμε τους άθεους, τους βλάσφημους, τους αδιάφορους, τους μοιχούς, τους πόρνους, τους αρσενοκοίτες, τους φιλάργυρους, τους κλέφτες, τους ψεύτες, τους απατεώνες, τους αμαρτωλούς.
---------------------------
Στο όνομα του Θεού...
Μα τελικά σε ποιον Θεό πιστεύουμε;
Σ'αυτόν που βλέπουμε στο καθρέπτη; Αυτόν έχουμε για Θεό μας; Ή μήπως ο Αληθινός Θεός μας, άλλα είπε, άλλα έκανε απ' αυτά που ζητάμε από τους άλλους, απ' αυτά που απαιτούμε από τους άλλους και απ' αυτά που λέμε και πράττουμε;
---------------------------
Στο όνομα του Θεού -φοβούμαι- θα κολαστούμε. Διότι προσωπικά νομίζω ότι η πιο μεγάλη αμαρτία είναι να χρησιμοποιείς τον Θεό για να ικανοποιήσεις τον εγωισμό σου, για να βαπτίσεις την εμπάθειά σου αρετή και να αμνηστεύσεις το μίσος, την οργή, την κακία που έχεις μέσα στην καρδιά σου. Να λες "μισώ τον άλλον στο όνομα του Χριστού". Αυτή είναι η μεγαλύτερη βλασφημία. Να κάνεις την ζωή του άλλο έναν σταυρό με τις ιδιοτροπίες και τις παραξενιές σου επειδή "πιστεύεις" στον Χριστό.
Να σου ζητά ο άλλος βοήθεια μα εσύ να απαιτείς ησυχία διότι μελετάς τον θείο λόγο ή προσεύχεσαι. Να σου ζητά ο άλλος αγάπη μα εσύ να του δείχνεις τον φίλαυτο καλοσιδερωμένο μανδύα της ηθικής σου καθαρότητας που δεν σου επιτρέπει φιλιά και αγκαλιές, γέλια και οικειότητες.
---------------------------
Μα που είναι σε όλα αυτά ο Θεός, ο Αληθινός; Πουθενά.
Κάπου Τον αφήσαμε, Τον απορρίψαμε κι Αυτόν. Του ζητήσαμε στο όνομα του εγώ μας να μας μοιάσει, να αλλάξει, να μετανοήσει κι Αυτός, να μας προσκυνήσει. Να προσκυνήσει την αρετή μας, το ήθος μας, την καθαρότητά μας, το καλό όνομα που έχουμε στην κοινωνία...
---------------------------
Αχ Χριστέ μου πότε θα σε καταλάβουμε, πότε θα σε γνωρίσουμε, πότε θα αποτινάξουμε από πάνω μας αυτήν την λέπρα του "έχω δίκαιο": έχω δίκαιο γι'αυτά που λέγω, γι'αυτά που κάνω, γι'αυτά που ζητώ από τους άλλους.
---------------------------
Στο όνομα του Αληθινού Θεού ένα πράγμα μόνο μπορούμε να ζητάμε από τον άλλον. Να του ζητάμε συγνώμη...

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

"Η αρετή της υπακοής είναι πολύ μεγάλη διότι μας κατευθύνει προς την οδό της τελειότητας.
Μέχρι τώρα βασίζατε τη διόρθωση και τη σωτηρίας σας στην οίηση, στον λογισμό σας και στο θέλημά σας. Γι'αυτό και οι δυνάμεις σας εξαντλούνται στον αγώνα, επειδή εξ αιτίας αυτής της οιήσεως ο εχθρός ισχυροποιείται και σας καταβάλει. Δεν είναι αυτό αλήθεια; Ξέρετε από την προσωπική σας πείρα, ότι κάθε φορά που εκτελείτε μίαν εντολή από υπακοή, χωρίς να σκεφτείτε γιατί, τότε το κάνετε εύκολα, ειρηνικά και με μεγάλη ωφέλεια στην ψυχή σας. Από εδώ μπορείτε να συμπεράνετε πως ο εχθρός δεν ανέχεται όποιον βρίσκεται κάτω από την σκέπη της πνευματικής πατρότητος, της υπακοής, αλλά και τι μηχανεύεται για να τον απομακρύνει από την υπακοή".

Όσιος Μακάριος της Όπτινας
----------------------------------------
Η υπακοή φέρνει καρπούς όταν γίνεται χωρίς αναλύσεις. Όταν ο λόγος του πνευματικού μας πατρός γίνει δεκτός μέσα μας χωρίς να τον συγκρίνουμε με τις δικές μας σκέψεις και λογισμούς, χωρίς να τον αναλύσουμε σύμφωνα με τις γνώσεις και τις εμπειρίες μας, τότε πλέον τον πράττουμε θεάρεστα, ελεύθεροι από οποιαδήποτε πνευματική ευθύνη. Την ευθύνη πλέον την ανέλαβε ο πνευματικός μας πατέρας.
Όταν όμως θα κάνουμε υπακοή με λογισμούς ενάντιους προς αυτό που μας είπε ο πνευματικός ή όταν τελικά δεν κάνουμε υπακοή καθόλου διότι ακόμα στηριζόμαστε στην δική μας οίηση, στο εγώ μας, τότε καμία προκοπή πνευματική δεν θα κάνουμε.
Αυτός που θα κάνει υπακοή είναι ο απλός και ταπεινός. Αυτός που θα αρχίσει να αναλύει τα πράγματα, να "ψαχουλεύει" τους λόγους του πνευματικού του, αυτός βρίσκεται ακόμα δέσμιος της αμετανοησίας του. Αυτός που έχει μετάνοια, δηλαδή αυτός που κατάλαβε τα λάθη του, την αμαρτία του, την αναπηρία του, την ανεπάρκειά του αποκτά και ταπείνωση που είναι το θεμέλιο της θεάρεστης υπακοής.
Πολλοί λένε ότι μετανιώνουν αλλά δεν κάνουν υπακοή στο λόγο του πνευματικού τους που προσπαθεί να τους θεραπεύσει. Αυτοί από την μία βγάζουν το μαχαίρι της αμαρτίας από την ψυχή τους αλλά μετά δεν μπαίνουν στην διαδικασία να καθαρίσουν την πληγή που έμεινε. Κι έτσι ενώ όλα δείχνουν ότι τελικά θα σωθούν, στο τέλος η εκτεθειμένη ανοικτή πληγή μολύνεται και ο άνθρωπος χάνεται.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Στάσου επίμονα και προσευχήσου έντονα και

(σταμάτα) τις συνομιλίες των φροντίδων και των λογισμών.

Γιατί σε ταράζουν και σε συγχύζουν

για να σε κάνουν άτονο.

Άγιος Νείλος ο Ασκητής

[aposal]

«Αυτός που διαβάλλει τον πλησίον του, τρώει κρέατα αδελφικά, τραυματίζοντας την υπόληψή του και προξενώντας μύρια αλλά κακά με τα λόγια του».
Αγ. Ιω Χρυσόστομος

[toula]

Σήμερα κουβάλα μόνο αυτό!"

Αν μου πει ένας – κάποιος, πως δεν έχει μείνει ούτε ένα βράδυ ξάγρυπνος κατακλυζόμενος από αγχωτικές και αγωνιώδεις σκέψεις, θα δυσκολευτώ να τον πιστέψω. Τα τελευταία χρόνια ζούμε, θαρρείς, ένα θρίλερ, μια υπεραγωνιώδη ταινία που επιφυλάσσει για όλους μας δυσάρεστες εκπλήξεις. Ωστόσο δεν μπορεί η ζωή μας να είναι γεμάτη στρες και αγωνίες κι οι νύχτες μας άγρυπνες, γεμάτες λογισμούς και φόβους. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να ξαλαφρώσουμε την ψυχή μας. Διάβασα κάπου και σας μεταφέρω μια διδακτική ιστοριούλα.

Εν παραβολαίς… «Ένας Χριστιανός βασανιζόταν συχνά από την έγνοια μελλοντικών δύσκολων υποθέσεων. Ανησυχούσε πολύ για το τι θα γίνει αύριο, τι θα γίνει μεθαύριο, τι τον περιμένει την επομένη εβδομάδα και τα λοιπά. Όλη αυτή η φροντίδα έπνιγε την ψυχή του. Ήταν πολύ δυστυχισμένος. Ωστόσο με την αναιμική του πίστη παρακάλεσε τον Θεό να του δώσει μια πληροφορία παρηγοριάς. Κι ο Θεός, ο σπλαχνικός Πατέρας όλων μας, του απάντησε μ’ ένα πολύ παραστατικό όνειρο. «Περπατούσε αυτός ο άνθρωπος σ’ ένα μακρινό δρόμο φορτωμένος με ένα σακί στην πλάτη. Το φορτίο του ήταν βαρύ, ασήκωτο. Το έσερνε με πολύ κόπο και κάπου στάθηκε να ξαποστάσει.
-Μα τι κουβαλάω κι είναι τόσο βαρύ; αναρωτήθηκε. Ανόητος που είμαι! Ας το ανοίξω να δω τι βάρος έχω φορτωθεί!
Ανοίγει και τι βλέπει! Μικρά-μικρά δέματα. Το ένα έγραφε απ’ έξω: «Άσ’ το αυτό για αύριο». Ένα άλλο έγραφε: «Άς το αυτό για μεθαύριο». Το τρίτο έγραφε: «Αυτό είναι για του χρόνου». Κι άλλα δεματάκια έγραφαν μελλοντικές ημερομηνίες. Τέλος έπιασε στα χέρια του ένα πολύ ελαφρό που έγραφε: «Αυτό είναι για σήμερα. Σήμερα κουβάλα μόνο αυτό!» Με πολλή χαρά πήρε στα χέρια του το ελαφρό δεματάκι του και συνέχισε χαρούμενος, πανάλαφρος, λυτρωμένος, το δρόμο του!!!!»

Αν κουβαλούσαμε μόνο της ημέρας το φορτίο δυσκολιών, πόσο πιο ξένοιαστη θα ήταν η ζωή μας! Στο κάτω-κάτω ξέρουμε πόσες ημέρες ζωής μας ανήκουν, ώστε να φορτωθούμε τα βάρη που τις αντιστοιχούν! «Μη ούν μεριμνήσητε εις την αύριον, η γαρ αύριον μεριμνήσει τα εαυτής. Αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής». Αυτά τα σοφά λόγια του Κυρίου ας ηχούν στ’ αυτιά μας την ώρα που πετάμε μακριά τα «δεματάκια» που δεν αφορούν τη σημερινή μας ημέρα. Αυτή μας χαρίστηκε απ’ τον Θεό για να Τον γνωρίσουμε και να Τον αγαπήσουμε ξεκολλώντας από τις ατέλειωτες φροντίδες του αιώνος τούτου του απατεώνος!!

http://www.in-agiounikolaoutouneou.gr/

[toula]

(Λουκάς ε΄1-11)Ο Πέτρος δεν ήταν ο μοναδικός που καταλή­φθηκε από δέος. Ο Ιάκωβος κι ο Ιωάννης, οι γιοί του Ζεβεδαίου, καθώς κι όλοι οι άλλοι που ήταν μαζί τους, βρίσκονταν στην ίδια κατάσταση. Όλοι τους ξεκίνησαν με φόβο για τον Κύριο, και τέλειωσαν με αγάπη για Εκείνον.

Όπως διαβάζουμε στις Παροιμίες, «αρχή σοφίας, φόβος Κυρίου» (Παρ. α’ 7).

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

[toula]

Προσευχή για γαλήνη και ψυχική ηρεμία

(Για να βοηθάει ο Θεός τους ανθρώπους να έχουν γαλήνη και ψυχική ηρεμία)

Λέγεται το Τρισάγιο πριν την προσευχή για γαλήνη και ψυχική ηρεμία

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

Δόξα σοί ο Θεός ημών, δόξα σοί.

Βασιλεύ ουράνιε, παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν, και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος, και σώσον, Αγαθέ, τας ψυχάς ημών.

Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρεις φορές)

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανό και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

(Ψαλμός 4)

Προσευχή για γαλήνη και ψυχική ηρεμία

2 ΕΝ τῷ ἐπικαλεῖσθαί με εἰσήκουσάς μου, ὁ Θεὸς τῆς δικαιοσύνης μου· ἐν θλίψει ἐπλάτυνάς με. οἰκτείρησόν με καὶ εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου. 3 υἱοὶ ἀνθρώπων, ἕως πότε βαρυκάρδιοι; ἱνατί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε ψεῦδος; (διάψαλμα). 4 καὶ γνῶτε ὅτι ἐθαυμάστωσε Κύριος τὸν ὅσιον αὐτοῦ· Κύριος εἰσακούσεταί μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτόν. 5 ὀργίζεσθε, καὶ μὴ ἁμαρτάνετε· ἃ λέγετε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, ἐπὶ ταῖς κοίταις ὑμῶν κατανύγητε. (διάψαλμα). 6 θύσατε θυσίαν δικαιοσύνης καὶ ἐλπίσατε ἐπὶ Κύριον. 7 πολλοὶ λέγουσι· τίς δείξει ἡμῖν τὰ ἀγαθά; ᾿Εσημειώθη ἐφ᾿ ἡμᾶς τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου, Κύριε. 8 ἔδωκας εὐφροσύνην εἰς τὴν καρδίαν μου· ἀπὸ καρποῦ σίτου, οἴνου καὶ ἐλαίου αὐτῶν ἐπληθύνθησαν. 9 ἐν εἰρήνῃ ἐπὶ τὸ αὐτὸ κοιμηθήσομαι καὶ ὑπνώσω, ὅτι σύ, Κύριε, κατὰ μόνας ἐπ᾿ ἐλπίδι κατῴκισάς με.

(Ψαλμός 87)

Προσευχή για γαλήνη και ψυχική ηρεμία

2 ΚΥΡΙΕ ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου, ἡμέρας ἐκέκραξα καὶ ἐν νυκτὶ ἐναντίον σου· 3 εἰσελθέτω ἐνώπιόν σου ἡ προσευχή μου, κλῖνον τὸ οὖς σου εἰς τὴν δέησίν μου. 4 ὅτι ἐπλήσθη κακῶν ἡ ψυχή μου, καὶ ἡ ζωή μου τῷ ᾅδῃ ἤγγισε· 5 προσελογίσθην μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰς λάκκον, ἐγενήθην ὡσεὶ ἄνθρωπος ἀβοήθητος ἐν νεκροῖς ἐλεύθερος, 6 ὡσεὶ τραυματίαι καθεύδοντες ἐν τάφῳ, ὧν οὐκ ἐμνήσθης ἔτι καὶ αὐτοὶ ἐκ τῆς χειρός σου ἀπώσθησαν. 7 ἔθεντό με ἐν λάκκῳ κατωτάτῳ, ἐν σκοτεινοῖς καὶ ἐν σκιᾷ θανάτου. 8 ἐπ᾿ ἐμὲ ἐπεστηρίχθη ὁ θυμός σου, καὶ πάντας τοὺς μετεωρισμούς σου ἐπήγαγες ἐπ᾿ ἐμέ. (διάψαλμα). 9 ἐμάκρυνας τοὺς γνωστούς μου ἀπ᾿ ἐμοῦ, ἔθεντό με βδέλυγμα ἑαυτοῖς, παρεδόθην καὶ οὐκ ἐξεπορευόμην. 10 οἱ ὀφθαλμοί μου ἠσθένησαν ἀπὸ πτωχείας· ἐκέκραξα πρὸς σέ, Κύριε, ὅλην τὴν ἡμέραν, διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου· 11 μὴ τοῖς νεκροῖς ποιήσεις θαυμάσια; ἢ ἰατροὶ ἀναστήσουσι, καὶ ἐξομολογήσονταί σοι; 12 μὴ διηγήσεταί τις ἐν τῷ τάφῳ τὸ ἔλεός σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου ἐν τῇ ἀπωλείᾳ; 13 μὴ γνωσθήσεται ἐν τῷ σκότει τὰ θαυμάσιά σου καὶ ἡ δικαιοσύνη σου ἐν γῇ ἐπιλελησμένῃ; 14 κἀγὼ πρὸς σέ, Κύριε, ἐκέκραξα, καὶ τὸ πρωΐ ἡ προσευχή μου προφθάσει σε. 15 ἱνατί, Κύριε, ἀπωθῇ τὴν ψυχήν μου, ἀποστρέφεις τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ; 16 πτωχός εἰμι ἐγὼ καὶ ἐν κόποις ἐκ νεότητός μου, ὑψωθεὶς δὲ ἐταπεινώθην καὶ ἐξηπορήθην. 17 ἐπ᾿ ἐμὲ διῆλθον αἱ ὀργαί σου, οἱ φοβερισμοί σου ἐξετάραξάν με, 18 ἐκύκλωσάν με ὡσεὶ ὕδωρ ὅλην τὴν ἡμέραν, περιέσχον με ἅμα. 19 ἐμάκρυνας ἀπ᾿ ἐμοῦ φίλον καὶ πλησίον καὶ τοὺς γνωστούς μου ἀπὸ ταλαιπωρίας.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Αὐτόμελον. Αγίου Γερασίμου του Νέου Ασκητού εν Κεφαλληνίας

Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον· ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ ἀπείληφεν, ἰαμάτων τὴν ἀέναον χάριν· ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται· διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.

Δί’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν

www.gonia.gr

[aposal]

«Οι πειρασμοί οδηγούν στην απόκτηση της σοφίας του Αγίου Πνεύματος. Η πίστη στο Θεό οδηγεί στην περιφρόνηση των πειρασμών».
Αγ. Ισαάκ ο Σύρος

[toula]

Οι μεγάλες αγάπες δεν έχουν μεγάλα λόγια. Τα λόγια χρειάζονται εκεί που ο ένας προσπαθεί να πείσει τον άλλο. Στην αγάπη δεν πείθουμε αλλά δίνουμε, όχι πράγματα αλλά εμάς. Η αγάπη δεν χρειάζεται εξηγήσεις γιατί ειναι βιώμα και εμπειρία, πέρα του λόγου.

Κανένας λόγος δεν έδωσε απαντήσεις όσο μια αγκαλιά ή ένα φιλί. Γι αυτό κι οταν βρούμε τον άνθρωπο μας, το καταλαβαίνουμε, γιατί ένω του λέμε λίγα εκείνος νιώθει πολλά περισσότερα. Οση αγάπητική σιωπή αντέχεται μεταξύ σας, τόσο πιο μεγάλη αγάπη έχετε. "Όσο χρειαζόμαστε λόγια και έργα και χειροπιαστές αποδείξεις, σημαίνει ότι δε φτάσαμε στο βάθος και στην πληρότητα που αποζητάμε. Δεν έχουμε βιώσει τη σιωπή που τυλίγει δύο ανθρώπους σε θερμή οικειότητα". Αυτό βέβαια το γνωρίζουν όσο κανείς άλλος, οι εραστές του Απολύτου, του Θεού, γιατί ξέρουν οτι η προσευχή είναι η εμπειρία της πιο βαθιάς σιωπής που γίνεται Συνάντηση. Όταν πλέον δεν έχεις να πεις τίποτα, τότε αρχίζει να τα "λεει" όλα ο Θεός.

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος