Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Εάν η ψυχή σου είναι γεμάτη από το φως του Χριστού, βλέπεις παντού ομορφιά.

Βλέπεις σαν τον Χριστό. Δε μπορείς να δεις την ασχήμια, όχι γιατί δεν υπάρχει αλλά γιατί την μεταμορφώνεις σε φως.

Ποιος είναι αυτός που βλέπει; Μήπως το μάτι; Όχι. Η ψυχή βλέπει μέσα από τα μάτια. Γι’ αυτό ακόμη κι αν χαθούν τα μάτια δεν σταματάμε να βλέπουμε με άλλους τρόπους πολλές φορές ακόμη βαθύτερους.

Μου έλεγε μια κοπέλα τυφλή αλλά γεμάτη Χάρη Θεού, «Πάτερ μου έχασα το φως των ματιών μου και βρήκα το Φως του Χριστού. Είναι τόσο γλυκός και φωτεινός…». Μου τα έλεγε και γελούσε, χαιρόταν.

Ντράπηκα που εγώ είχα μάτια μα όχι την χαρά της.

Για ακόμη μια φορά κατάλαβα ότι οι μεγάλοι σταυροί φέρουν και μεγάλα χαρίσματα.

Την πήρα μια αγκαλιά και την ασπάσθηκα. Ευωδίαζε σαν ανοιξιάτικο λουλούδι.

Όπως εκείνα που ενώ δεν μιλάνε δε μπορείς να περάσεις διπλά τους δίχως να σκύψεις μπροστά στην ομορφιά τους.

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πηγαίνω στον Ιερό Ναό ώστε να προβληματιστώ, να γυμνάσω τους πνευματικούς μυς, να συναντήσω τον Χριστό και τους αδερφούς μου, είτε είναι εχθροί είτε φίλοιή πηγαίνω απλά διότι δεν έχω κάτι άλλο να κάνω την Κυριακή το πρωί και το έχω συνδυάσει με το καφεδάκι που θα πιω μετά με την παρέα μου; Το χειρότερο το έχω ακούσει από γυναίκα μεγάλης ηλικίας, ότι η Εκκλησία είναι το γυναικείο καφενείο και ένας τρόπος να περνάει διαφορετικά το πρωί της Κυριακής. Με τέτοιο φρόνημα όχι μόνο δεν ωφελούμαστε αλλά σκανδαλίζουμε και πληγώνουμε το Σώμα της Εκκλησίας.

Οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι έχουμε τον καμβά, τα χρώματα αλλά και τον βοηθό από πάνω μας (Τον Χριστό) για να σχεδιάζουμε και να ζήσουμε τον Παράδεισό μας.

Ένα Παράδεισο που δεν τελειώνει με τον θάνατο αλλά συνεχίζεται…….

Όλα ξεκινάνε από εδώ αλλά δεν τελειώνουν στην παρούσα ζωή, συνεχίζονται στην αιωνιότητα.

Ο τρόπος που ενεργούμε δείχνει τι πραγματικά θέλουμε. Θα γίνει τελικά αυτό που θέλουμε. Θέλεις σωτηρία; Θα έχεις σωτηρία. Θέλεις απώλεια ; Θα έχεις απώλεια. Αυτό που θέλεις θα γίνει.

Είναι τρομερό! Στη ζωή μας θα γίνει αυτό που θέλουμε ! Σαν να φωνάζει ο καμβάς στον ζωγράφο ότι θα σχηματιστεί ότι εικόνα επιθυμεί να ζωγραφίσει ! Φοβερό! Τα λάθη θα συμβούν αλλά δεν στεναχωριόμαστε διότι διορθώνονται και συγχωρούνται (Μυστήριο Ιεράς Εξομολογήσεως).

Ό Εκκλησιασμός από μόνος του δεν σώζει. Ο Εκκλησιασμός είναι η αρχή της σχέσης, ο διάλογος, το ξεκίνημα που καταλήγει κάπου. Σε εκείνο το τραπέζι που ο Θεός μας δίνει τον εαυτό Του, αλλά δυστυχώς Τον περιφρονούμε.

Δυστυχώς εκκλησιαζόμαστε ως άτομα, και όχι ως πρόσωπα σε κοινωνία. Θα πάω στον Ναό, θα εκκλησιαστώ και θα φύγω χωρίς ένα χαμόγελο, μια καλημέρα…Μπορεί κιόλας να κάνω πως δεν βλέπω κάποιους μέσα στον Ναό διότι δεν θέλω να τους μιλήσω!

Η Θεία Κοινωνία έχει μετατραπεί σε εισιτήριο σωτηρίας μόνο για τους ετοιμοθάνατους. Να φωνάξουμε τον Παπά να κοινωνήσει τον άρρωστο στο παρά πέντε για να κερδίσει ο άνθρωπος την καλύτερη θέση στο Παράδεισο. Γι’ αυτό αν ρωτήσεις έναν άνθρωπο τι του έρχεται στο μυαλό όταν βλέπει έναν Παπά, θα σου πεις δύο λέξεις: «Θάνατος και Κηδεία». Πολλοί όταν βλέπουν Παπά φτύνουν τον κόρφο τους ή το πιο τραγικό πιάνουν τα γεννητικά τους όργανα. Ο Παπάς δίνει Ζωή και Ανάσταση με τη Θεία κοινωνία. Κατεβάζει τον Χριστό , τον ίδιο προσωπικά. Φοράει λευκά ακόμα και στην κηδεία , διότι ο θάνατος απλά δεν υπάρχει.

Η λάθος θέαση των πραγμάτων μας εκτροχιάζει. Ο εγωϊσμός, μας έχει θαμπώσει τα μάτια της καρδιάς. Ο ασυνείδητος εκκλησιασμός καταλήγει να γίνεται όπως η κοινωνία του Ιούδα.

Πάμε στην Εκκλησία, ακούμε τα τροπάρια σαν στρατιωτάκια ακούνητα , αμίλητα, αγέλαστα και θεωρούμε ότι κάποιος Θεός που είναι εκεί ψηλά είναι υποχρεωμένος να με σώσει διότι έφαγα κάποιες ώρες από τη ζωή μου όρθιος σε ένα στασίδι.

Το τροπάριο δεν το ακούω για να φτιάξω μια εσωτερική συναισθηματική διάθεση αλλά στην ουσία είναι μια πρόσκληση και καλούμαστε να το κάνουμε πράξη. Τα τροπάρια στην Εκκλησία είναι καλέσματα, οδοδείκτες και προσκλήσεις θεραπείας και σωτηρίας και όχι κάτι όμορφο για κάποια ώρα της ημέρας.

Στην Εκκλησία ο Χριστός μας κάνει το τραπέζι για να μας προσφέρει τον εαυτό Του «Μεταλαμβάνει ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ σῶμα καὶ αἷμα Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ ζωὴν αἰώνιον».

Ρωτάνε πολλοί : «Γιατί ενώ Εκκλησιάζομαι 20 χρόνια παραμένω ίδιος ;». Η απάντηση είναι ίδια όπως και στο ερώτημα «Γιατί πηγαίνω γυμναστήριο 20 χρόνια ή κάνω αθλητισμό αλλά δεν βλέπω αποτέλεσμα»… Αδερφέ μου, κάπου κάνεις κάτι λάθος…

Πολύ απλά διότι δεν μπήκες ποτέ σε σχέση με τον Χριστό για να υπάρξει η καλή αλλοίωση που λένε οι Άγιοι Πατέρες. Δεν μπήκες ποτέ με μετάνοια στον δρόμο της θεραπείας. Το να χτυπάς κάρτα στην Εκκλησία δεν σε αλλάζει , πρέπει να χτυπήσεις την καρδιά σου και το γόνατο στο πάτωμα για να έρθουν αλλαγές. «Δώσε αίμα για να λάβεις πνεύμα» είναι η θέση των Αγίων Πατέρων. Σχέση σημαίνει κίνηση, όχι στάση. Έρχομαι στην Εκκλησία για να πάω κάπου τη σχέση και όχι για να μείνω εκεί που είμαι.

Όταν πας στην Εκκλησία και κατηγορείς τον Παπά για αυτά που λέει στο κήρυγμα τα οποία όμως είναι λόγια των Αγίων Πατέρων και μάλιστα έχεις την απαίτηση να ακούσεις αυτό που βολεύει τον εγωϊσμό σου, τότε έχεις χάσει χρόνο από τη ζωή σου. Το ίδιο συμβαίνει αν πας στην Εκκλησία , αυτοδικαιωμένος, τοποθετημένος, βολεμένος και αμετανόητος.

Πολλοί νέοι δεν θέλουν να έρθουν στον Ναό εξαιτίας των κουτσομπολιών αλλά και της συμπεριφοράς μερικών επιτρόπων, εκκλησιαζομένων, ψαλτών ακόμα και κληρικών. Έχουν άδικο; Όταν το παιδί έρχεται στην Εκκλησία και αντί να βρει αγκαλιά βρίσκει χέρια να δικάζουν, τι θα κάνει αυτό το παιδί; Πώς θα νιώσει;

Ακούμε πολλές φορές τη φράση «Εγώ πάτερ μου είμαι άνθρωπος της Εκκλησίας» σαν να λέμε είμαι ο τάδε της τάδε σέκτας. Δεν λέει τίποτα απλά κάποιος να εκκλησιαζεται διότι μπορεί να το κάνει για χίλιους λόγους εκτός από το να συναντήσει τον Χριστό και να αγκαλιάσει και να συγχωρέσεις τους διπλανούς του . Το θέμα είναι να είσαι και άνθρωπος του Χριστού!

Πέρνα την πόρτα της Ενορίας σου και πες «Χριστέ μου ήρθα γιατί Σε θέλω , βοήθησε με να δω που φταίω, να δω τα χάλια μου. Άνοιξε μου τα μάτια της καρδιάς μου γιατί είμαι τυφλός. Βοήθησε με να Σε καταλάβω. Γι’ αυτό έρχομαι. Νιώθω ότι δεν μπορώ χωρίς εσένα και ξέρω ότι είσαι ο μόνος που μπορεί να με βοηθήσει. Θέλω να δω το θέλημα Σου στη ζωή μου. Βοήθησε όχι να πετάξω τον Σταυρό της ζωής μου αλλά να τον κουβαλήσω μέχρι τέλους.»

π.Σπυρίδων Σκουτής – euxh.gr – Ιερά Μητρόπολη Λήμνου
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Κύριε Ιησού σκέπασέ με από τη γλώσσα μου,

διότι έως τώρα καθημερινώς πέφτω δι΄αυτής
και αμαρτάνω.

Γεροντικό Αββάς Σισώης
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

ΠΕΝΤΕ ΤΡOΠΟΥΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ+++

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος πρακτικά μας δείχνει πέντε δρόμους της μετανοίας. Μας λέγει:

Πρώτος δρόμος μετανοίας είναι ν' αυτοκαταδικάζεσαι για τις αμαρτίες σου. Ο Κύριος εκτιμά ιδιαίτερα αυτή σου την πράξη. Αυτός που μόνος του καταδίκασε τ' αμαρτήματά του πολύ δύσκολα θα τα επαναλάβει. Η έγκαιρη εξέγερση της συνειδήσεως σου διά της αυτοκατηγορίας δεν θα έχει κατήγορο στο ουράνιο κριτήριο.

Δεύτερος αξιόλογος δρόμος μετανοίας είναι να μη βαστάς κακία για κανένα, ακόμα και γι' αυτούς τους εχθρούς σου. Να συγκρατείς πάντοτε την οργή σου, να συγχωρείς τ' αμαρτήματα των άλλων, γιατί έτσι θα εξαλείψει και τα δικά σου ο Κύριος. Είναι αυτό ένα αποτελεσματικό καθαρτικό, αφού μας το υπέδειξε ο ίδιος ο Κύριος λέγοντας: Αν συγχωρέσετε τους χρεώστες σας, τότε θα σας συγχωρήσει σίγουρα και ο ουράνιος πατέρας μας (Ματθ. 6. I).

Τρίτος ασφαλής δρόμος μετανοίας είναι η ορθή, θερμή και εκ βαθέων καρδιακή προσευχή. Μη λησμονάμε την ευαγγελική χήρα που επέμενε στο αίτημα της στον δύστροπο δικαστή και τελικά έλαβε το ποθούμενο (Λουκ. 18, 1-8 ). Αν εκείνη έλαβε για την επιμονή της από τον αδιάντροπο δικαστή, πόσο μάλλον εμείς που έχουμε ουράνιο πατέρα ήμερο, φιλικό και φιλάνθρωπο και οπωσδήποτε θα μας δωρίσει τα προς τη σωτηρία μας αιτήματα.

Τέταρτος σίγουρος δρόμος μετανοίας είναι της ελεημοσύνης, που η δύναμή της είναι ανέκφραστα μεγάλη. Ο προφήτης Δανιήλ είπε στον βασιλέα Ναβουχοδονόσορα να ξεπλύνει τις πολλές αμαρτίες του μ' ελεημοσύνη και τ' ανομήματά του με το να ευσπλαγχνισθεί τους φτωχούς. Η αγάπη είναι ικανή να εξαλείψει αμαρτήματα. Ο μετανοημένος παραβάτης με τη φιλανθρωπία επανορθώνει τα πάντα με τον αγώνα του και τη χάρη του Θεού.

Πέμπτος δρόμος σταθερός ο συνδυασμός πηγαίας μετριοφροσύνης κι εγκάρδιας ταπεινοφροσύνης. Μάρτυρας προς τούτο ο τελώνης της ευαγγελικής παραβολής. Η γνήσια ταπεινοφροσύνη του αποτίναξε όλο το βαρύ φορτίο των αμαρτημάτων του.

Καταλήγει λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί, ο ιερός Χρυσόστομος: Να καταδικάζουμε τις αμαρτίες μας, να συγχωρούμε τις αμαρτίες των αδελφών μας, να 'χουμε κερδοφόρα προσευχή, καρπούς ελεημοσύνης και ταπεινοφροσύνης, δίχως να καθυστερούμε, δίχως να χάνουμε ούτε μία μέρα και ώρα βαδίζοντας τους πέντε αυτούς σωτήριους δρόμους καθημερινά.

(Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, «Χριστός χριστιανούς χαρά χαρίζει», εκδ. Τήνος)
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο διάβολος έχει εμπειρία ζωής 7500 χρόνια και είναι τόσο πανούργος, που οι περισσότεροι άνθρωποι δουλεύουν γι' αυτόν, χωρίς να το ξέρουν. Σου λέει ο άλλος: ''Τον έξω από εδώ λέω''. Ποιόν έξω από εδώ, αφού είναι μέσα από εδώ; Μας δουλεύει με τον τρόπο του και δεν το καταλαβαίνουμε...
Ο διάβολος έχει ''φάει'' σοφούς, έχει ''φάει'' ασκητές και Πατριάρχες, έχει ''φάει'' αγίους... Είναι δύσκολο (αν όχι αδύνατον), να γλυτώσει ο άνθρωπος από τον σατανά, εάν δεν κάνει ακριβώς αυτό που του λέει ο Χριστός.
Πρόκειται για ένα πρόσωπο με κακία και μίσος εναντίον του Θεού. Και μη μπορώντας να τα βάλει με τον Θεό, τα βάζει με την περιουσία Του, τα βάζει με τους ανθρώπους. Και έχει για κάθε άνθρωπο, διαφορετική παγίδα να τον ρίξει στην αμαρτία. Αλλιώς θα πιάσει τον νέο, αλλιώς θα πιάσει τον πλούσιο, αλλιώς θα πιάσει το φτωχό, αλλιώς θα πιάσει τον ωραίο, αλλιώς θα πιάσει τον παπά, αλλιώς θα πιάσει τον κυβερνήτη. Έχει μύριους τρόπους! Και αλίμονο στον άνθρωπο που δεν προσεύχεται να τον φυλάει ο Χριστός.
Θυμάμαι προ ετών, είχα πάρει μια ευχαριστήρια επιστολή, από μια ψυχή που βρισκόταν σε αναπηρικό κρεβάτι. Η επιστολή της κατέληγε με την εξής ευχή:
''Η ευχή μου κ. Παναγόπουλε, είναι μέσα από την καρδιά μου, ο Κύριος να σε φυλάει από την επήρρεια και τις παγίδες του σατανά!''
Είμαι 65 ετών, αλληλογραφώ με χιλιάδες κόσμο, αλλά ομολογώ ότι πρώτη φορά άκουγα μια τέτοια περιεκτική και αναγκαία ευχή με τέτοιο σοβαρό περιεχόμενο. Με έκανε τρομερή εντύπωση, η διάκριση της κοπέλας αυτής!

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Θα μας ζητηθεί να λογοδοτήσουμε όχι για κάθε λόγο και πράξη μας, αλλά και για κάθε χρόνο, ακόμη και για κάθε στιγμή και λεπτό της ώρας».
Αγ. Γρηγόριος Θεολόγος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ὀφείλουμε, νὰ εἴμεθα «καθαροὶ τῇ καρδίᾳ», καθαροὶ ὄχι μόνο ἀπὸ κακὰ ἔργα, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ κακὲς σκέψεις, ἰδιαίτερα δὲ ἀπὸ τὴν μνησικακία καὶ τὴν πίκρα.
Πολλοὶ λένε ὅτι ἡ χριστιανικὴ ζωὴ εἶναι δυσάρεστη καὶ δύσκολη, ἐγὼ λέω ὅτι εἶναι εὐχάριστη καὶ εὔκολη, ἀλλὰ ἀπαιτεῖ δύο προϋποθέσεις: Ταπείνωση καὶ ἀγάπη».

Άγιος Πορφύριος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ὁ Ὅσιος Σισώης ὁ Αἰγύπτιος στὸν τάφο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου

Ὁ Ὅσιος ἐπεσκέφθη κάποτε τὸν τάφο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου. Ὅταν στάθηκε μπροστὰ καὶ ἀναλογίσθηκε τὸ μεγαλεῖο, στὸ ὁποῖο ἔζησε ὁ ἐνδοξώτατος αὑτὸς βασιλιὰς τῶν Ἑλλήνων, τὴν δόξα ποὺ ἀπέκτησε μὲ τὰ κατορθώματά του στοὺς πολέμους, ποὺ τὸν ἔκαμαν ἥρωα καὶ κατακτητὴ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἔφριξε μὲ τὴν σκέψη πόσο ἄστατη εἶναι ἡ ζωὴ καὶ πόσο πρόσκαιρη ἡ δόξα. Ἔκλαψε καὶ θρήνησε γιὰ τὴ ματαιότητα ὅλης αὐτῆς μιᾶς προσπάθειας ποὺ κατέλαβε ὅλη του τὴν ζωή καὶ ποὺ δὲν τοῦ προσέφερε κανένα καλὸ στὴν ψυχή του.

Οἱ μαθητὲς τοῦ ἀββᾶ Σισώη ζωγράφισαν τὴν εἰκόνα τοῦ πνευματικοῦ τους πατέρα κοντὰ στὸν τάφο, καὶ ἔγραψαν καὶ τὸ ἑξῆς ἐπίγραμμα:
Ὁρῶν σε τάφε, δειλιῶ σου τὴν θέαν καὶ καρδιοστάλακτον δάκρυ χέω, χρέος τὸ κοινόφλητον εἰς νοῦν λαμβάνων, πῶς οὖν μέλλω διελθεῖν πέρας τοιοῦτον; Αἴ, αἴ, θάνατε, τίς δύναται φυγεῖν σε;
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο χρόνος περνά.
Εύχομαι να μην περνά μόνο με τα «γιατί» της αποτυχίας μας, με την λύπη των λαθών μας, αλλά και με την προσπάθεια για πραγματική αλλαγή και μετάνοια.

Γιατί εάν ο χρόνος μας περνά μόνο μέσα στο μοιρολόι μας, κάποτε θα έρθει η ημέρα που θα θρηνούμε για τον χρόνο που ξοδέψαμε θρηνώντας.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ν' αγαπάς κάποιον τόσο πολύ που το μόνο που θέλεις είναι να είσαι μαζί του, τίποτα λιγότερο. Η αγάπη σου γι' αυτόν να μην υπολογίζει τίποτα· όλα να σιωπούν μπροστά στους χτύπους της καρδιάς σου γι' αυτόν τον άνθρωπο. Το μόνο που ποθείς είναι να ενωθείς μαζί του. Όχι για λίγο, αλλά για πάντα. Μια ένωση σαν ένα φιλί που ποτέ δεν θα πάψει να μαρτυρεί αυτή την αλληλοπεριχώρηση.

Ακούς την λέξη "ομορφιά" και το πρώτο που σκέφτεσαι είναι το όνομά του, το όνομά της. Η "ομορφιά" ταυτίζεται με το πρόσωπο αυτό που ατενίζοντάς το και μόνο νιώθεις ευλογημένος, ειρηνικός, ολοκληρωμένος.

Τι φοβερή που είναι η αγάπη; Δεν έχει όρια, δεν έχει σύνορα. Σε αλλοιώνει...

Όταν αγαπάς κάποιον δεν τον χορταίνεις με τίποτα. Πάντα θέλεις κι άλλο. Κι άλλο χρόνο μαζί του, κι άλλο, κι άλλο...
Τα "καληνύχτα", "τα λέμε και πάλι", σου ακούγονται σαν παραφωνίες στην αρμονική ενορχήστρωση των καρδιοκτύπιων σας. Δεν θέλεις να αποχωριστείτε.

Δεν θέλεις χρόνο μόνος σου, γιατί δεν μπορείς να σκεφτείς τον εαυτό σου χωρίς τον άλλο, δεν μπορείς να σκεφτείς την ζωή σου χωρίς τον άλλο, δεν μπορείς να αποδεχθείς ότι υπάρχει περίπτωση να υπάρχεις χωρίς το χαμόγελό του, την φωνή του, τα μάτια του, την μυρωδιά του, το πρόσωπό του. Και μόνο η ιδέα της απώλειας του αγαπημένου προσώπου σε τρομάζει, σε κάνει να δακρύζεις...
Γι' αυτό και είσαι έτοιμος να θυσιάσεις τα πάντα για χάρη του· αρκεί ο άλλος να παραμένει ασφαλής.

Δεν ξέρω εάν έχεις νιώσει ποτέ έτσι για κάποιον...
Σου εύχομαι να νιώσεις.
Είναι ευλογία να μπορείς ν' αγαπάς και ν' αγαπιέσαι.

Τότε ίσως υποψιαστείς (να έχεις μια μικρή γεύση) πόσο και πως αγαπά ο Χριστός κι εσένα.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”