Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

"Ἀρχές Μαρτίου 2005. Ταξίδι στό Σινά. Ἀρχονταρίκι. Ὁ π. Παῦλος ὑποδέχεται τούς προσκυνητές, μά καί τίς καλόγριες πού ἔφταξαν ἀπό τή Ραϊθώ νά τόν παρακαλέσουνε νά προσευχηθεῖ γιά νά βρέξει στό μοναστήρι τους. Σταγόνα δέν εἶχε πέσει ὅλον τόν χειμώνα στόν τόπο τους, εἶπαν. Τίς ἀκούω καί χαμογελῶ. Πῶς εἶναι δυνατόν ὁ καιρός ν' ἀλλάζει κατά τίς πεθυμιές τῶν ἀνθρώπων;
Θυμήθηκα ἀπό τό γεροντικό ἀνάλογες ἱστορίες, μά ὁλιγόπιστος ἐπιμένω λογικά. Δέν μιλῶ, ὅμως δέν μπορῶ νά δεχθῶ τήν "ἁπλοϊκότητά" τους.

Ἑσπερινός.
"Αὔριο θά λειτουργήσουμε μέ τόν π. Παῦλο στόν ἅγιο Γεώργιο τόν Ἀρσελαΐτη", μοῦ εἶπε ὁ διάκος Μιχαήλ. "Ἄν θέλετε, ἐλᾶτε".

Ἀξημέρωτα μέ τζίπ toyota, μοντέλα τοῦ 1960 μέ βεδουΐνους ὁδηγούς, διασχίζαμε τήν ἔρημο, μιάμιση ὥρα πορεία. Σέ κάθε ἐμπόδιο ὑπῆρχε μιά ἀνέλπιστη λύση.

Ὀμπρός μας τό φαράγγι. Βράχοι. Ἄλλη μιάμιση ὥρα πορεία μέ τά πόδια στόν ἀπαράκλητο τόπο. Φτάσαμε, ἐπιτέλους, στή σκήτη τοῦ Ἀρσελάου.

Ἡ ἐκκλησία λιτή, φροντισμένη ἀπό τό μοναστήρι. Βεδουϊνοι ὁλόγυρα μᾶς περιεργάζονται καθήμενοι σέ ἀπόσταση.

Ἑτοίμασαν τήν Ἁγία Τράπεζα κι ἄρχιξε ὁ π. Παῦλος νά λειτουργεῖ. Διάκονός του ὁ Μιχαήλ. Συννεφιάζει. Δι΄ εὐχῶν. Καφές, χαρά στήν αὐλή. Κι ἄρχισε νά ψιχαλίζει. Ναί, ψιχαλίζει Θεέ μου, στή ἔρημο. Βρέχει. Ἀνεβαίνουμε τούς γκρεμνούς. Βρέχει ὁ Θεός. Ἐπιστροφή στήν ἔρημο, στήν ἄμμο. Βρέχει. Μουσκεμένοι. Μαζέψαμε ξερόκλαδα κι ἀνάψαμε φωτιά νά στεγνώσουμε.
Κι εἶχε χαρά πολλή ὁ π. Παῦλος, ἔλαμπε. Τά μάτια μου δέν πίστευαν ὅσα ἔβλεπαν.

Τά τζίπ περίμεναν. Ἐπιστροφή. Χείμαρροι τρέχουν στά βουνά, ρυάκια στήν ἔρημο.
Φτάξαμε στό μοναστήρι. Τέτοιο νερό δέν θυμοῦνται, μᾶς εἶπαν.
Καί δόξασα κι ἐγώ τόν Θεό ὁ ὁλιγόπιστος πού θαρροῦσα ὅτι ἐτοῦτες οἱ ἱστορίες του γεροντικοῦ ἤτανε παραμύθια.
Ὁ π. Παῦλος χαμογελοῦσε δίχως νά μιλεῖ, μά φαινότανε ἡ χαρά στά μάτια του. Δόξα σοι ὁ Θεός.

Ὁ π. Παῦλος ἐκοιμήθη πέρυσι, 1 Μαρτίου, ξημερώματα Κυριακῆς.
Αἰωνία του ἡ μνήμη".

[toula]

Η αγάπη έχει κατανόηση και σε κάνει να συμπάσχεις με τον άλλον. Γεννά μέσα σου το ενδιαφέρον για τον πονεμένο, τον πληγωμένο, τον ελάχιστο αδελφό σου.
Εάν δεν έχεις αγάπη, αντί να παρηγορείς, να συγχωρείς και να ειρηνεύεις τον άλλον, θα τον ελέγχεις, θα τον προσβάλλεις, θα τον ταράζεις.

Μην μου μιλάς λοιπόν μόνο για άσκηση και νηστείες, για καθαρότητα και προσευχές, για ηθικότητα και για το καλό σου όνομα στην κοινωνία. Όσο κι αν ασκείσαι ατομικά θα χαθείς διότι τυφλώνεσαι από την έπαρση, την σκληρότητα, την αλαζονεία. Κι έτσι χάνεις τον δρόμο σου προς τον Χριστό, διότι έχεις βγάλει από την ζωή σου τον συνάνθρωπο.
Γι' αυτό και η άσκηση προϋποθέτει ταπείνωση για να καρποφορήσει. Και όπου υπάρχει ταπείνωση, ανθίζει το θυσιαστικό πνεύμα, η απλότητα στους λογισμού, η καλή προαίρεση, η θεάρεστη σοφία, η σύνεση στους λόγους, η πλατιά καρδιά. Με την ταπείνωση ο άλλος προσεγγίζεται ως προέκταση του εαυτού μας, ως ο ίδιος ο Κύριος ο οποίος μας είπε: «εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε».
Η αγάπη είναι το GPS για τον παράδεισο.
Και το όχημά μας η σχέση μας με τους άλλους.
Μην το ξεχνάς...

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

''Νά μή απελπιζόμαστε ποτέ, αλλ` οσο ακόμη βρισκόμαστε σ` αυτή τή ζωή, νά εχουμε καλές ελπίδες καί νά προχωρουμε πρός τά εμπρός καί νά επιζητουμε τό βραβειο του Θεου πού μας καλει πρός τά ανω.''
~ `Ιερός Χρυσόστομος.

[toula]

«Μόλις ἀνοίξετε τά μάτια, ἀμέσως τήν εὐχή. Μήν ἀφήσετε τό μυαλό σας νά πετάῃ ἐδῶ καί ᾿ κεῖ καί χάνετε τήν ὧρα σας, πού εἶναι πολύτιμη γιά τήν εὐχή. Ὅταν ἔτσι βιάσετε τόν ἑαυτό σας, θά σας βοηθήσῃ κι᾿ ὁ Θεός νά γίνῃ μία ἁγία συνήθεια μέ τό ἄνοιγμα τῶν ματιῶν, ἡ προσευχή νά παίρνη τήν πρώτη θέσι γιά ὅλη τήν ἡμέρα. Στήν συνέχεια θά ἐργάζεσθε καί θά λέτε τήν εὐχή. Εὐλογεῖται ἡ ἐργασία, ἁγιάζεται τό στόμα, ἡ γλῶσσα, ἡ καρδιά, ὁ χῶρος, ὁ χρόνος καί ὅλος ὁ ἄνθρωπος, πού προφέρει τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Ὁ μοναχός πού λέει ἀδιαλείπτως τήν εὐχούλα, ὁπλίζεται μέ τέτοια θεϊκή δύναμι, πού καθίσταται ἀπρόσβλητος ἀπό τούς δαίμονες, ἀφοῦ αὐτή τούς καίει καί τούς μαστιγώνει».

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης ο της Αριζόνας

[toula]

Μια μέρα ο Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης είχε φιλοξενούμενο. Κάποια στιγμή τινάζεται όρθιος εκεί που καθόντουσαν, σκύβει ευλαβικά το κεφάλι και σιωπηλά κάτι περιμένει...
-"Τι συμβαίνει Γέροντα"; Ρωτά με απορία ο φιλοξενούμενος.
-"Συγχώρα με παιδί μου για αυτήν την ξαφνική κίνηση αλλά μόλις πέρασε η Υπεραγία Θεοτόκος να μας ευλογήσει. Κάθε μέρα περνάει από τα κελιά των μοναχών εδώ στο Άγιον Όρος και μας ευλογεί όλους, έναν έναν".
Άγιε του Θεού Εφραίμ πρέσβευε υπέρ ημών

[toula]

Ένας ηλικιωμένος ήταν σε ένα τρένο. Σηκώθηκε όρθιος και φώναξε στους επιβάτες:
-"′′ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ!"
Τότε μια γυναίκα φώναξε:
-"′′ Σκάσε, δεν ξέρεις τίποτα.. ο Ιησούς σου δεν υπάρχει καν".
Ο γέροντας ντροπιάστηκε και κάθισε.
Αλλά ο Θεός συνέχισε να βάζει λογισμούς την καρδιά του να σηκωθεί ξανά και να συνέχισει να μιλάει για τον ερχομό του Ιησού.
Υπάκουσε τη φωνή του Θεού και σηκώθηκε ξανά όρθιος λέγοντας :
-′′ Ο Ιησούς επιστρέφει, πρέπει να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας και να Τον δεχτούμε σήμερα ′′.
Τότε η γυναίκα που είχε προηγουμένως φωνάξει σηκώθηκε με το παιδί της στο πλαϊνό της κάθισμα και επιτέθηκε στον φτωχό Γέροντα.
Καθώς συνέχιζε να επιτίθεται στον φτωχό γέροντα, είπε το παιδί της:
-"′′ Σταμάτα να τον χτυπάς μαμά, τον έστειλε ο Θεός."
Τότε η γυναίκα έπεσε στα γόνατα και άρχισε να κλαίει!
Ο γέροντας τη ρώτησε
-"Γιατί κλαις; "
Η γυναίκα είπε:
-" Ο γιος μου ήταν μουγγός και τώρα μιλάει!"

[toula]

Έρωτας δοκιμασιών... εάν δεν ξεπεράσουμε την κακία και την αντίδραση, την συκοφαντία και τον πόνο που μας προκαλούν οι άλλοι, εάν δεν δοκιμάσουμε την θλίψη...
τότε δεν είμαστε καν στην αρχή της πνευματικής μας πορείας. Ο Αδοκίμαστος άνθρωπος μπορεί να βρεθεί μπροστά στον πονηρό, και να νομίζει πως είναι ο Χριστός. (...)

Βιβλίο: "Περί Αγάπης, Ερμηνεία στον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή" ~ γερ. Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου

[toula]

Όι 7 ηλικίες τοῦ ανθρώποῦ
~ Αγίου Αναστασίου Σιναϊτου

1)Ἡ πρώτη ἡλικία ἡ βρεφική, γιὰ νὰ φωτιστεῖς ἀμέσως μὲ τὸ βάπτισμα, γιατί τὸ φῶς ἔγινε τὴν πρώτη ἡμέρα.
2) Ἡ δεύτερη ἡλικία, ἡ παιδική, γιὰ νὰ στερεωθεῖς στὰ οὐράνια λόγια, γιατί τὸ στερέωμα ἔγινε τὴν δεύτερη ἡμέρα.
3)Ἡ τρίτη ἡλικία ἡ ἐφηβική, γιὰ νὰ ξηραίνεις μὲ τὴν ἁγνότητα τὴν ὑγρασία τῶν παθῶν, γιατί τὴν τρίτη ἡμέρα ὁ Θεὸς χώρισε τὴν ξηρὰν ἀπὸ τὴν θάλασσαν.
4)Ἡ τέταρτη ἡλικία, ἡ νεανική, γιὰ νὰ φορεῖς σὰν ἄστρα τὶς τέσσερις ἀρετές, καὶ νὰ φέγγεις στὸν κόσμο σὰν φωστῆρας.
5) Ἡ πέμπτη ἡλικία τοῦ μεσήλικα, γιὰ νὰ χαλιναγωγεῖς τὰ πέντε ζῷα τῶν αἰσθήσεών σου, γιὰ νὰ μὴν πηδήσουν στὴν ἁμαρτία, γιατί τὰ ζῷα ἔγιναν τὴν πέμπτη ἡμέρα.
6) Ἡ ἕκτη ἡλικία, τοῦ πρεσβύτου, γιὰ νὰ ἀσφαλίζεις, ὡς ἄνθρωπος, τὴν ἀρχική σου κίνηση μὲ τὸν λόγο, καὶ νὰ διαπλάθεις τὸν πηλὸ τοῦ σώματος καὶ νὰ τὸν ρυθμίζεις μὲ τὶς ἀρετές, γιατί ὁ ἄνθρωπος ἔγινε τὴν ἕκτη ἡμέρα.
7)Ἡ ἕβδομη ἡλικία ἡ γεροντικὴ ἀσπρόμαλλη διαγωγή, ἀνάπαύοντας σὲ μὲ τὴν εὐσέβεια στὴ γῆ, τότε ποὺ σὰν ἀσπροντυμένο στάχυ καὶ ὥριμο σιτάρι θὰ πᾷς στὸν τάφο, ἀποθηκευόμενος γιὰ τὸν καιρὸ ἐκεῖνο καὶ ἀναπαυόμενος. Γιατί ὁ Κύριος τὴν 7η ἡμέρα σταμάτησε τὰ εὐαγγελικά του ἔργα στὸν τάφο.
Κατὰ τὴ ὄγδοη λοιπὸν ἡλικία νὰ περιμένεις τὴν ἔξοδό σου ἀπὸ τὴν σκηνὴ καὶ τὴν ἀναχώρησή σου ἀπὸ τὸν τάφο. Γιατί τὴν ὄγδοη ἡμέρα, λέγει εἶναι ἡμέρα τῆς ἐκφορᾶς . «Πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσεται ἐν αὐτῇ» (Λευϊτ. 23,7). Γιατί ὅμως κατὰ τὴν ὄγδοη ἡμέρα ἀπαγόρευσε νὰ προσφέρουμε λατρεῖες καὶ θυσίες; Ἐπειδὴ τὴν ὀγδόη θὰ σαλπίσει ἡ ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, καὶ κατὰ τὴν ἀνάστασιν τῶν νεκρῶν δὲν θὰ γίνονται θυσίες ἢ λατρευτικὲς τελετὲς ἢ προσφορὲς γιὰ τὴν συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν . «ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ θανάτῳ ὁ μνημονεύων σου. Ἐν δὲ τῷ ᾅδῃ τὶς ἐξομολογήσεται σοι;». Γι’αὐτὸ διέταξε τὶς ἑπτὰ ἡμέρες τῆς Σκηνοπηγίας νὰ προσφέρεις θυσίες ὥστε, ὅσο ζεῖς καὶ μένεις στὴν σάρκα σὰν σὲ σκηνή, νὰ προσφέρεις θυσίες σύμφωνα μὲ αὐτὸ ποὺ εἶναι γραμμένο «Τέκνον, ἕως ζεῖς, ἀξίως πρόσφερε προσφορᾶς τῷ Κυρίῳ σου. Μνήσθητι, ὅτι ὁ θάνατος οὗ χρονεῖ, καὶ διαθήκη ᾅδου οὐκ ὑπεδείχθη σοι» (Σόφ.Σείρ. 14,11). Κατὰ τὴν ὀγδόη λοιπὸν ἡμέρα, μὲ τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, ὅταν βγαίνουμε μέσα ἀπὸ τὸ φέρετρο καὶ τὸν τάφο, σὰν μέσα ἀπὸ καλύβα καὶ σκηνή, δὲν μᾶς μένει καιρὸς θυσίας γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος, ἀλλά μας περιμένει φοβερὴ κρίση καὶ φωτιά, ποὺ θὰ καταφάει ἐκείνους ποὺ ἁμάρτησαν. Τότε «Ἐξελέυσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ πονήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φάυλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως» (Ἰωάν. 5,29).

(Φιλοκαλία τόμος 13β σελ. 83-85)

[toula]

Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης έβλεπε την αθλιότητα της κοινωνίας και έλεγε:
«Κοιτώ δεξιά απελπισία, κοιτώ αριστερά, απελπισία.
Κοιτώ μπροστά απελπισία. Κοιτώ πίσω απελπισία.
Κοιτώ κάτω απελπισία. Σηκώνω τα μάτια μου στον ουρανό και βρίσκω την ελπίδα…..
Μόνο ο Θεός μας μένει. Ας το καταλάβουμε καλά αυτό,
Ο Θεός που έσωσε την μικρή ιστορική βαρκούλα της Ελλάδος
τόσες φορές, από τα αφρισμένα κύματα, θα την σώσει εκ νέου, αρκεί να καταφύγουμε με πίστη και με μετάνοια κοντά του.

[toula]

Ο αγιασμός δεν είναι ακατόρθωτο πράγμα, είναι μάλιστα εύκολος, φθάνει εσείς να αποκτήσετε ταπείνωση και αγάπη.
Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης