Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Μόνον οι ταπεινοί λογισμοί φέρνουν ταπείνωση και φεύγει η υπερηφάνεια…

Μιά φορά, ένας ιεροκήρυκας μου είπε ότι, ετοίμασε ένα ωραίο κήρυγμα. Ανέβηκε στον άμβωνα και μιλούσε πολύ ωραία. Κάποια στιγμή, όμως, του πέρασε ένας υπερήφανος λογισμός και μπερδεύθηκε.
Ξέσπασε τότε σε ένα νευρικό κλάμα και κατέβηκε από τον άμβωνα ντροπιασμένος. Ύστερα, γιά πολύ καιρό, δεν μπορούσε να ομιλήσει. Είχε αχρηστευθή…
“Κοίταξε”, του λέω, “εκείνο το έπαθες από υπερηφάνεια.
Επειδή υπερηφανεύθηκες, απομακρύνθηκε η Χάρις του Θεού. Τώρα να ξεκινήσεις ταπεινά. Όταν έλθη η ώρα να ανεβείς στον άμβωνα, να πεις: «Αν μπερδευθώ, σημαίνει ότι μου χρειάζεται ρεζιλίκι, γιατί αυτό θα με βοηθήσει πνευματικά».
Και αν τυχόν σε πιάσει πάλι το κλάμα, οι άνθρωποι θα νομίζουν ότι συγκινήθηκες, οπότε θα βοηθηθούν και δεν θα σκανδαλισθούν. Μη φοβάσαι…”
Πράγματι, ξεκίνησε έτσι ταπεινά, περιμένοντας ρεζιλίκι, και άρχισε πάλι να κηρύττει.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Λόγος Άγιου Νικοδήμου του Αγιορείτη περί επαίνου

Όταν σε επαινούν οι άλλοι, για κάποιο καλό που σου έδωσε ο Θεός, στάσου καλά συγκεντρωμένος στον εαυτόν σου και μην μετακινηθείς καθόλου από την αληθινή γνώση της μηδαμινότητάς σου και στρέψου στον Θεό, λέγοντάς προς Αυτόν, με όλη σου την καρδιά:
Ας μη γίνει ποτέ Κύριέ μου, να γίνω κλέφτης της δική Σου Τιμής και Χάριτος.
Σε Σένα ανήκει η Τιμή και η Δόξα. Σε μένα η ντροπή…

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ἡ Θεία Χάρη ἔρχεται σ᾿ αὐτόν πού ἀπορρίπτει κάθε κοσμική βοήθεια καί ἀνθρώπινη ἐλπίδα καί ἀφιερώνεται στό Θεό

Ἡ γνώση ἡ ὁποία προηγεῖται ἀπό τήν πίστη εἶναι γνώση φυσική. Ἡ γνώση ὅμως ἡ ὁποία ἀκολουθεῖ τήν πίστη εἶναι γνώση πνευματική!…
Ἡ φυσική γνώση (διάκριση καλοῦ καί κακοῦ) μᾶς ὁδηγεῖ στήν π ί σ τ η στό Θεό. Ἡ πίστη, στό φ ό β ο τ ο ῦ Θ ε ο ῦ . Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, στή μ ε τ ά ν ο ι α καί τά κ α λ ά ἔ ρ γ α. Ἀπό τά καλά ἔργα δίνεται ἡ π ν ε υ μ α τ ι κ ή γ ν ώ σ η καί ἡ αἴσθηση τῶν μυστηρίων πού γεννάει τή θ ε ω ρ ί α τ ο ῦ Θ ε ο ῦ !…
Θεωρία ἤ θέα Θεοῦ εἶναι ἡ ἀπόλαυση τοῦ Θεοῦ!…
Θέλεις νά βρεῖς τήν αἰώνια ζωή; Κράτησε τά δύο αὐτά· α) τήν πίστη, καί β) τήν ταπείνωση!…
Ὅταν στέκεσαι στήν προσευχή νά θεωρεῖς τόν ἑαυτό σου μυρμήγκι, σαύρα, βδέλλα καί νήπιο.
Ρίξε ὅλη σου τή φροντίδα στό Θεό καί προσεύχου μέ θέρμη, μέχρις ὅτου νιώσεις χαρά μέσα σου!…
Ὅποιος ἔχει γνώση κοσμική (=ἐπιστήμων) δέν μπορεῖ νά λάβει τελείως καί νά νιώσει τήν πνευματική γνώση, ἄν δέν ἀπαρνηθεῖ τελείως τήν κοσμική γνώση!…
Γιά νά νιώσεις μέσα σου τήν τρυφή καί ἀγαλλίαση τοῦ μέλλοντος αἰῶνος, πρέπει νά στραφεῖς καί νά γίνεις σάν παιδί, ὅπως εἶπε ὁ Κύριος.
Ἐάν φορτώσεις ὅλες τίς μέριμνές σου στό Θεό, πού φυσικά φροντίζει καί γιά σένα, τότε θά δεῖς τά θαυμάσια τοῦ Θεοῦ!…
Μέ τήν πίστη, τήν ἀποφυγή τῶν ἀνθρώπων καί τήν ἀποστροφή τῆς κοσμικῆς γνώσεως φθάνουμε στήν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς, ὁπότε γευόμαστε τή Χάρη καί χαρά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (πνευματική γνώση).
Ἡ Θεία Χάρη ἔρχεται σ᾿ αὐτόν πού ἀπορρίπτει κάθε κοσμική βοήθεια καί ἀνθρώπινη ἐλπίδα καί ἀφιερώνεται στό Θεό!…

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ξαφνικά πηδούν

Οι δαίμονες συνηθίζουν να αποτραβιούνται με δόλο προσωρινά, για να ξεθαρρευτεί ο άνθρωπος νομίζοντας ότι έγινε απαθής και να αφήσει τον εαυτό του χωρίς προσοχή.
Και τότε ξαφνικά πηδούν πάνω στην ταλαίπωρη ψυχή του και την αρπάζουν σαν σπουργίτι.
Και αν τη νικήσουν, τη ρίχνουν χωρίς οίκτο σε κάθε αμάρτημα, χειρότερο από εκείνα για τα οποία ζητούσε πρωτύτερα συγχώρηση.

Άγιος Ησαΐας ο Αναχωρητής
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο Θείος φωτισμός, η πνευματική διαύγεια έρχεται στον άνθρωπο, όταν δεν δέχεται τα τηλεγραφήματα (λογισμοί) του πονηρού και ούτε να σκέφτεται πονηρά, αλλά να ενεργεί όλο με καλοσύνη και απλότητα. Ο Καλός Θεός δίνει τον Θείο φωτισμό Του σ' αυτούς που έχουν αγαθή προαίρεση. Και όταν ο άνθρωπος αποκτήσει Θείο φωτισμό, τότε γίνεται και διακριτικός και διακρίνει ποιό είναι το σωστό.

(Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Και να που Αυτός με πρόσεξε!

Η προσευχή μας είθε να γίνει ένα γλυκό σήμαντρο για τη μάζωξη του νου. Τα πράγματα του κόσμου ολοένα και πιο πολύ σκορπούν και συγχέουν την καρδιά μας. Με τη σύγχυση έρχεται η αποδυνάμωση. Και με την αποδυνάμωση ο σβησμός μας. Το παν είναι να αισθανόμαστε την Προσευχή σαν την πιο ζωογόνα και ζωντανή σχέση μας με τον Θεό. Αυτόν που αγαπάς δεν θέλεις όλο να του μιλάς;
Να του μιλάς δίχως να βαριέσαι, δίχως να κοιτάς το ρολόι σου, δίχως να σε νοιάζει η κούραση του σώματος, να του μιλάς με οικειότητα, με εμπιστοσύνη, με ελευθερία, με καρδιακή ευτολμία, μακριά από φόρμες συμπεριφοράς και ηθικιστικές συνταγές. Πόσο Τον πικραίνουμε και πόσο Τον δυσαρεστούμε, όταν Του στέλνουμε λόγια άνευρα, άτονα, ψυχρά, τυπικά, μηχανικά, δίχως τη συμμετοχή της καρδιάς και του πνεύματός μας. Ο εαυτός μας νεκροποιείται όταν δεν ζωντανεύει με την Προσευχή.

Κι αν η Προσευχή νοηθεί σαν αγγαρεία ή ακόμη και σαν ένα «θρησκευτικό καθήκον», τότε προβλέπεται πιο πολύ να την αρνούμαστε παρά να την αποδεχόμαστε στην πράξη την Προσευχή. Ο πνευματικός θάνατος κοιτάζει πώς να κυριεύει με κάθε τρόπο τη ψυχή μας. Ενώ η εν Χριστώ ανάσταση του είναι μας είναι τόσο πολύ πλάι μας! Η Προσευχή που γίνεται με συναίσθηση καρδιάς είναι άλλο πράγμα. Ανοίγουν διάπλατα οι ουρανοί, κι εμείς σαν τα γυφτάκια από τις αλάνες του κόσμου ακούμε στο περίπου το θείο κέλευσμα: «Πέρασε! Η Αγάπη σε καλεί, γιατί με αγάπη μίλησες!».
Μια Προσευχή που την αισθάνεται η καρδιά είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία για την κατάθλιψη και τη μοναξιά που μας δέρνει αλύπητα σήμερα. Να κερδίσουμε το Ους του ευήκοου Θεού στο ταμείο της καρδιάς μας. «Φώναξα προς τον Θεό και να που Αυτός με πρόσεξε!», λέει ένας Ψαλμός. Κατάσταση προσευχητικής αριστείας.

Πώς θα κάνουμε τον Θεό να προσέξει την πονεμένη και σπαρακτική φωνή της καρδιάς μας; Με την προσοχή και τη συναίσθηση όλου του εαυτού μας την ώρα της Προσευχής. Στα λόγια της Προσευχής κρύβεται το Άγιο Πνεύμα, ο Παράκλητός μας, Αυτός που μας παρηγορεί και μας ενισχύει, Αυτός που «εντυχάνει υπέρ ημών».
Και να που Αυτός με πρόσεξε!
Πολύ δυνατό. Το ανέλυσε πολύ αυτό και πολλές φορές ο Άγιος Πορφύριος, ο Άγιος Παΐσιος και άλλοι Πατέρες. Τα λόγια της Προσευχής κερδίζουν την προσοχή και τη συναίσθησή μας; Εδώ είναι το θέμα και το κλειδί. Η Προσευχή είναι μια πυρπόληση και ταυτόχρονα μια δροσοβόλα βροχή. Μη κοιτάτε τους γιόγκιδες που πάνε να κάνουν στο περίπου το ίδιο.

Αυτοί επικαλούνται δαιμονιωδώς, αχριστοκεντρικώς, αδογματικώς και εγωπαθώς. Εμείς επικαλούμαστε εν αληθεία και αγάπη τον Θεό της καρδιάς μας. Η αγνή και ανένοχη θέα των αμαρτημάτων μας φέρνει μια πολύτιμη κατάσταση εσωτερικής συντριβής, αλλά η θεία Αγάπη δεν μας αφήνει εκεί. Μας μεταρσιώνει προς τον Εαυτό Της, όπου όλα τα δωρήματα: η χαρά, η ειρήνη, ο φωτισμός, η διάκριση, η αποκατάσταση, ο θείος έρωτας.
«Κύριε Ελέησον!» λέμε, και έρχεται προς εμάς το έλεος. «Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ!» αναφωνούμε, και καταφθάνει ο ιλασμός. «Κύριε, συγχώρησόν μοι!» κράζουμε με ιερή απελπισία, και η θεία άφεση καταλαμβάνει το είναι μας. «Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι!» κραυγάζουμε με θεία έξαρση, και όλη η ύπαρξή μας γίνεται ενδιαίτημα δοξολογίας και χαράς.
Η Προσευχή που γίνεται με συναίσθηση, με μέθεξη και προσοχή, φανερώνει το πόσο ζούμε τον Θεό ως πρόσωπο και ως σχέση, ως ζωή της ζωής μας, ως πασχάλιο πέρασμα της ψυχής μας από την οδύνη του φθαρτού κόσμου στην άληκτη χαρά του γλυκού και άφθαρτου Παραδείσου.

π. Δαμιανός
askitikon.eu
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο δικός σου σταυρός

«Κάποτε, κάποιος νεαρός έφτασε στα όρια της απελπισίας. Πολλά τα προβλήματα. Ήταν πελαγωμένος.
Αντικρίζοντας μόνο αδιέξοδο, έπεσε στα γόνατα προσευχόμενος, λέγοντας: “Κύριε, δεν μπορώ να συνεχίσω, δεν αντέχω άλλο. Ο σταυρός που κουβαλώ είναι πολύ βαρύς, ασήκωτος”.
Ο Κύριος αποκρίθηκε: “Παιδί μου, εάν δεν μπορείς να βαστάξεις το βάρος του σταυρού σου, τότε πήγαινε και τοποθέτησέ τον μέσα σε αυτό το δωμάτιο.
Ύστερα, άνοιξε πάλι την πόρτα και διάλεξε όποιον σταυρό επιθυμείς.”
Ο άνθρωπος φανερά ανακουφισμένος απάντησε: “Σ’ ευχαριστώ Κύριέ μου”. Και στη συνέχεια, έκανε ότι του είπε ο Θεός.
Καθώς μπήκε στο δωμάτιο, είδε πολλούς σταυρούς, μερικοί ήταν τόσο μεγάλοι ώστε να μην φαίνονται οι κορυφές τους. Άλλοι ήταν μέτριοι.
Αυτός ανακάλυψε έναν μικροσκοπικό σταυρό που έγερνε πάνω σε έναν μακρινό τοίχο.“Θα ήθελα αυτόν τον σταυρό, Κύριε”, ψιθύρισε ο νεαρός.
Τότε ο Κύριος του απάντησε: “ Παιδί μου, ξέρεις, αυτός είναι ο δικός σου σταυρός που μόλις έφερες εδώ μέσα!”

Πηγή: Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Πειραιώς oikohouse.wordpress.com
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Τι μπορούμε να διώξουμε με την ταπείνωση;

Όλα τα κακά αισθήματα, η ανασφάλεια, η απελπισία, η απογοήτευση, που πάνε να κυριεύσουν τη ψυχή, φεύγουν με την ταπείνωση.
Αυτός που δεν έχει ταπείνωση, ο εγωιστής, δεν θέλει να του κόψεις το θέλημα, να τον θίξεις, να του κάνεις υποδείξεις.
Στενοχωρείται, νευριάζει, επαναστατεί, αντιδρά, τον κυριεύει η κατάθλιψη.

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Η νηστεία είναι πράξη αγάπης προς το πρόσωπο της Παναγίας , ανάγκη για προσωπική θεραπεία, πόθο για Θεό και δίψα για ουρανό.
Τα υπόλοιπα είναι εκτροχιασμοί και εκπτώσεις που δεν χρειάζεται καν να τα αναλύσουμε. Στην άσκηση μπαίνει όλος ο άνθρωπος. Όταν μιλάμε για νηστεία μιλάμε για γονάτισμα των αισθήσεων : Για πείνα, αγρυπνία, προσευχή , για στέρηση των υλικών αγαθών προς τέρψη των ουρανίων απολαύσεων. Η άσκηση είναι το εμβόλιο για να χτυπήσουμε την αρρώστια των παθών. Η νηστεία ΟΛΩΝ των αισθήσεων είναι μεταμόρφωση του ανθρώπου σε προτύπωση του Νυμφίου , σε ομοίωμα των Αγίων και των Αγγέλων. Νηστεύω για να πω ΟΧΙ στα επίγεια και ΝΑΙ στα επουράνια. Η νηστεία είναι ερωτικός πόθος για ουρανό. Άσκηση για να γίνω ουρανοπολίτης.

Πολλές φορές λένε οι άνθρωποι: Δεν κατακρίνω, οπότε δεν χρειάζεται να νηστέψω. Ο αγώνας δεν μπαίνει σε καλούπια. Άλλο η αναλογία της ασκήσεως εξαιτίας της ανθρώπινης αδυναμίας, ένα θέμα το οποίο θα εξετάσει ο πνευματικός πατήρ και άλλο κάνω ό,τι με βολεύει και να μετατρέψω τη νηστεία σε ένα θρησκευτικό καθήκον με δικαίωση του εγωϊσμού μου.
Κουβέντες του στυλ θα νηστέψω όπως θέλω , πιστεύω όπως θέλω, δεν χρειάζεται εκείνο και το άλλο δείχνουν μια αγάπη σε πτώση. Η αγάπη προς τον Θεό δεν μπαίνει σε μπουκάλια και βαθμολογίες ή αγαπάμε ή όχι, ή θέλουμε να σωθούμε ή όχι.
Δεκαπέντε ημέρες σαν σκαλοπάτια να έρθω να παρακαλέσω τη μητέρα του Θεού και δική μου. Παρακαλούμε την Παναγία διότι την έχουμε ανάγκη. Χωρίς εκείνη δεν μπορούμε, είμαστε ορφανοί και απροστάτευτοι. Η μόνη που μπορεί να παρακαλέσει τον Υιό της για τη δική μας σωτηρία. Η μόνη που ως στοργική μητέρα αγκαλιάζει και θεραπεύει κάθε ανθρώπινο πόνο.

Παρακαλάμε για μετάνοια ….. όχι αποκλειστικά για υγεία και χρόνια ζωής , ούτε για υλικά αγαθά, ούτε κάτι άλλο. Θέλουμε σωτηρία και αυτό θα γίνει μόνο από τον δρόμο της μετάνοιας. Το πώς θα γίνει θα το κρίνει ο Κύριος, με υγεία, δοκιμασία, πόνο, σταυρό, ευλογία… Ό,τι θέλει αρκεί να σωθούμε…
Χρειαζόμαστε την Παναγία για να γίνει η αδυναμία μας δύναμη, για να γίνει το δάκρυ χαμόγελο. Για να γίνει η πτώση Ανάσταση.
Πάμε στον Ναό αυτές τις μέρες για να τη συναντήσουμε και να πέσουμε στην αγκαλιά της. Να κλάψουμε, να ουρλιάξουμε, να της πούμε τα πάντα. Να της δώσουμε την πληγωμένη μας καρδιά που την έχουμε πληγώσει με την αμαρτία μας και αυτή ως μητέρα θα μας βοηθήσει.
Πάμε στον Ναό για να φωνάξουμε : “Μάνα πονάω , πονάει το παιδί σου , θέλω βοήθεια σε χρειάζομαι”...
Πολλοί θα πούνε : «Άσε μας βρε πάτερ μου, εδώ έχουμε καύσωνες, κορονοϊούς κι εσείς μας λέτε για νηστείες;».
Ο καθένας ας κάνει αυτό που μπορεί, αυτό που αντέχει, αυτό που νιώθει. Αλλά ας κάνουμε μια προσπάθεια αγώνα και ετοιμασίας για την εορτή της Παναγίας. Ακόμα και εκεί στις διακοπές μας ας προσπαθήσουμε να πάμε σε μια παράκληση και να σταθούμε ενώπιον της με καρδιά και με αγάπη προς το πρόσωπο της.

Συνήθως το όνομα της Παναγίας μας πολλοί το αναφέρουν δυστυστώς είτε για να ορκιστούν ή να βρίσουν ή απλά για να οριοθετήσουν την καλοκαιρινή άδειά τους. Ας χρησιμοποιήσουμε το Άγιο όνομα της για προσευχή και παράκληση. Είναι η μητέρα του Θεού και η δική μας μητέρα.
Να μην ξεχάσουμε και αυτές τις μέρες τον πνευματικό μας ,να πάμε να αφήσουμε στο ευλογημένο πετραχήλι τα λάθη, τα πάθη, την μετάνοια μας ώστε όταν πάμε να κοινωνήσουμε έκτος από το στόμα να έχουμε ανοίξει και την καρδιά μας.
Η Παναγία είναι το χρώμα του Ουρανού και του κόσμου...Μέσα από τη σχέση μαζί της νιώθουμε περισσότερο παιδιά και αυτό μας βοηθάει πολύ στην πνευματική μας ζωή…
Αυτό το όμορφο ένστικτο, όπως όταν ήμασταν παιδιά ...Όταν πέφταμε η πρώτη λέξη ήταν και το καλύτερο κάλεσμα…. “Μαμά!!!”
Τι όμορφος ψαλμός...Σαν ακτίνα του ήλιου στα σκοτεινά δωμάτια της καρδιάς μας.
«Και σε μεσίτριαν έχω προς τον φιλάνθρωπον Θεόν, μη μου ελέγξει τας πράξεις ενώπιόν των Αγγέλων, παρακαλώ σε Παρθένε, βοήθησον μοι εν τάχοι».
Καλή Παναγιά !

π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh.gr
Μάνα....Πονάω! Βοήθησε με.. - ΕΥΧΗ.gr
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Η αγάπη μας έχει όνομα.
Δεν είναι κάτι το αφηρημένο.
Είναι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο.
Μπορεί να μιλούμε για την αγάπη γενικά, αλλά στην πραγματικότητα η αγάπη ενσαρκώνεται σε κάποιον, σε κάποια, σε κάποιους συγκεκριμένα.
Δεν γίνεται να λες ότι αγαπάς, εάν η αγάπη σου δεν έχει αποδέκτη κάποιο πρόσωπο. Το πρόσωπο εκείνο που σου δίνει όρεξη για ζωή, σε εμπνέει για να συνεχίσεις, σου βγάζει έναν καλύτερο εαυτό.
Δεν είναι εύκολη υπόθεση η αγάπη.
Και είναι μεγάλη ευλογία να βρεθεί στη ζωή σου άνθρωπος για ν’ αγαπήσεις. Και μακάρι να σ’ αγαπά κι εκείνος το ίδιο, να σε βλέπει με τον ίδιο τρόπο όπως εσύ. Τότε η αγάπη γίνεται παράδεισος.
Όπως η αγάπη του Θεού που προσεγγίζει τον καθένα μας ως ηγαπημένο. Όμως χρειάζεται και η δίκη μας αγάπη προς Αυτόν ώστε η ένωσή μας να γίνει παράδεισος.

Πρόσωπα πολλά, έρχονται και φεύγουν.
Μα κάποια στέκονται ασάλευτα δίπλα μας, γεμάτα κατανόηση και θαλπωρή, συγχώρεση και υπομονή, διάκριση και σεβασμό.
Αυτά τα πρόσωπα δείχνουν την αγάπη τους έμπρακτα. Κι αυτά τα πρόσωπα μας διδάσκουν πως ν’ αγαπούμε κι εμείς.
Έτσι, με αρχοντική καρδιά, με ανοικτή αγκαλιά, με χαμόγελο· χωρίς γκρίνιες και παράπονα, χωρίς παρατηρήσεις και ελέγχους, χωρίς μικρότητες και ζήλιες. Διότι αυτά δεν δείχνουν αγάπη προς τον άλλον, αλλά μια άρρωστη κτητικότητα και την ιδιοτροπία που μας κατέχει.
Η αγάπη δεν απαιτεί, δεν διεκδικεί, δεν φυλακίζει τον άλλον· αντιθέτως τον αφήνει ελεύθερο, του δίνει χώρο έκφρασης, τον βοηθά να εξελίξει τον εαυτό του κι όχι να τον διαμορφώσει όπως θελουμε εμείς. Η αγάπη δεν υπονομεύει την ευτυχία του άλλου!

Η μεγαλύτερη ύβρις σήμερα γίνεται εναντίον της αγάπης. Διότι σχεδόν όλοι μιλάνε γι’ αυτήν, όλοι λένε ότι αγαπούνε, αλλά συγχρόνως τα έργα τους δείχνουν φιλαυτία και εγωισμό· με αποτέλεσμα τις συγκρούσεις, τους χωρισμούς, τις εντάσεις, την οργή ακόμα και το μίσος.
Και είναι ότι πιο τραγικό να λες σ’ αγαπώ και να προσπαθείς να κατακτήσεις τον άλλον. Διότι αγάπη σημαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Αγαπώ σημαίνει ότι αφήνω τον άλλον να με κατακτήσει, παραδίνομαι σ’ αυτόν· όπως ο Χριστός παραδόθηκε και μας αφήνει να Τον κατακτήσουμε, να Τον φάμε και να Τον πιούμε, ως την εσχάτη πράξη αγάπης και θυσίας για εμάς, τους ηγαπημένους Του.

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”