Ψυχοφελή μηνύματα...

[aposal]

«Καμιά αίσθηση δεν μας πολεμάει τόσο, όσο η όραση».
Αγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης

[toula]

Δεν υπάρχουν μόνο προχωρημένης ηλικίας άνθρωποι που εκκλησιάζονται και προσπαθούν να ζήσουν χριστιανικά. Υπάρχουν και νέοι που αγωνίζονται κατά του κοσμικού φρονήματος, που εκκλησιάζονται τακτικά, που εγκρατεύονται, που παρθενεύουν, που νηστεύουν, που προσεύχονται καθημερινώς κάνοντας παρακλήσεις, το απόδειπνο, γονυκλισίες...
-------------------------------
Υπάρχουν νέοι άνθρωποι, λαϊκοί, που έχουν τέτοια αυταπάρνηση που θα ζήλευαν πολλοί μοναχοί, που έχουν τέτοια καθαρότητα βίου που θα ζήλευαν πολλοί κληρικοί, που έχουν τέτοια υπακοή στον πνευματικό τους, που δύσκολα την βρίσκεις μέσα σε κοινόβια μοναστήρια ή σε σκήτες και κελιά.
-------------------------------
Υπάρχουν λαϊκοί άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, που αν και δεν έχουν προχωρημένη ηλικία, βρίσκονται σε προχωρημένη πνευματική κατάσταση λόγο της σταθερής απόφασης που πήρανε να γίνουνε του Χριστού ό,τι κι αν τους στοιχίσει. Και είναι τόσο όμορφο να συναντάς τέτοιους ανθρώπους και να συνδέεσαι μαζί τους διότι παίρνεις παράδειγμα ζωής, πίστης και αγάπης προς τον Χριστό. Βλέπεις αυτόν τον πόθο για την Σωτηρία, βλέπεις την σωφροσύνη που έχουνε αυτοί οι νέοι και ωφελείσαι.
-------------------------------
Υπάρχουν νέοι που έχουν ξεπεράσει στα πνευματικά τους ηλικιωμένους, του ιερείς και μοναχούς. Και τους έχουν ξεπεράσει γιατί κατάλαβαν νωρίς ότι αξία δεν έχει απλά το να ζεις καλά (να περνάς καλά) αλλά να ξέρεις γιατί ζεις.
-------------------------------
Υπάρχουν νέοι λοιπόν οι οποίοι παρά τον πόλεμο που δέχονται από τον κοινωνικό τους περίγυρο, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν λόγο της εργασίας τους, λόγο της νιότης τους, αυτοί επιμένουν να ζούνε χριστιανικά χωρίς να ντρέπονται για την επιλογή τους. Δεν ντρέπονται που έρχονται στην εκκλησία, που έχουνε πνευματικό πατέρα, που νηστεύουν, που παρθενεύουν, που συμμετέχουν σε πνευματικές ομιλίες και συζητήσεις, που κάνουνε τον σταυρό τους καθώς περνούν έξω από έναν Ιερό Ναό, που ντύνονται σεμνά, που συναναστρέφονται ρασοφόρους, που συχνάζουν σε μοναστήρια, που βοηθούν την ενορία τους σε διάφορες δράσεις της.
-------------------------------
Υπάρχουν ασκητές μέσα στον κόσμο που ακουμπούν τα κράσπεδα του ουρανού κι ας μην έχουν ρυτίδες στο πρόσωπο, κι ας μην έχουν άσπρα μαλλιά. Έχουν πρόσωπα νέα, γεμάτα Θείο ζήλο, σεμνότητα και αγαθότητα που χαμογελούν μπροστά στην απαξίωση των πολλών. Χαμογελούν άκακα, όπως ο κάθε άνθρωπος που ξέρει ποιος είναι και είναι σίγουρος για το τι κάνει. Χαμογελούν γιατί ελπίζουν, γιατί βιώνουν αυτήν την χαρά που κανείς μίζερος δεν μπορεί να την μειώσει. Χαμογελούν γιατί ζούνε στην ασφάλεια της υπακοής τους, γιατί ζούνε μέσα στον κόσμο ως κοσμήματα του κόσμου. Χαμογελούν και είναι το χαμόγελό τους η μαρτυρία της Αλήθειας του Χριστού.
-------------------------------
Υπάρχουν πολλοί νέοι που έχουν παραδοθεί στα πάθη τους έχοντας αναγάγει την ασωτία τους σε καμάρι τους, σε μαγκιά τους. Εγώ δεν μένω σ'αυτούς. Μένω σ΄ όλους εκείνους και σ' όλες εκείνες που κάνουν την μεγαλύτερη επανάσταση. Μια επανάσταση που δεν θέλει να νικήσει τους άλλους αλλά μια επανάσταση που ποθεί την προσωπική πνευματική εξέλιξη και μεταμόρφωση του επαναστάτη. Μια επανάσταση που φέρνει ανάσταση, αφθαρσία, σωτηρία. Που κάνει τον άνθρωπο κατα Χάριν θεάνθρωπο.
-------------------------------
Οι νέοι αυτοί είναι σύγχρονοι άνθρωποι...μάλλον τι σύγχρονοι; Καλύτερα να πούμε ότι είναι μπροστά από την εποχή τους. Διότι ο κάθε άνθρωπος που ζει θεάρεστα πραγματώνοντας τον Ευαγγελικό λόγο είναι μπροστά από κάθε εποχή. Έχει ξεπεράσει κάθε ενδοκοσμικό status κάθε οριοθετημένο κοινωνικοπολιτισμικοοικονομικό θεσμό. Ζει ως πολίτης της αιωνιότητος, ως συμπολίτης των Αγίων, ως κοινωνός της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Θαυμάζουμε και συγχρόνως αισθανόμαστε ντροπή και ενοχή, νιώθουμε λίγοι μπροστά στην επιτυχία εκείνου που βρήκε και πέτυχε τον στόχο του. Όμως κανείς δεν σκέφτεται ούτε καν αναφέρει, μια αλήθεια, μια παρηγορητική πραγματικότητα, για όλους εμάς που ακόμη δεν τα καταφέραμε. Ότι πριν υπάρξει αυτή η επιτυχής βολή προς τον στόχο, υπήρξαν εκατοντάδες αποτυχημένες προσπάθειες σε ικανό χρόνο. Οπότε όταν εκθειάζουμε την επιτυχία κάποιου, και λανθασμένα συγκρινόμαστε μαζί του, δεν θα βγάζουμε έξω από την ιστορία τις πολλές και σημαντικές ήττες που προηγήθηκα. Διαφορετικά διαβάζουμε με λάθος τρόπο την επιτυχία που δεν υπάρχει δίχως την αποτυχία. Γιατί στα λαβωμένα μονοπάτια φτιάχνονται οι ωραιότεροι δρόμοι....

π. Χαρ. Λίβυος Παπαδόπουλος

[aposal]

«Η σπουδή της λογοτεχνίας έχει ανάγκη από την καλή συμπεριφορά, ενώ η καλή συμπεριφορά δεν έχει ανάγκη από τα παραπάνω».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[toula]

Να πως πρέπει να μετανοούμε... (Διδακτική ιστορία)

Ἕνας ἀδελφὸς ἔκανε συνεχῶς αὐτὴ τὴν προσευχὴ στὸ Θεό:
– Κύριε, δὲν ἔχω φόβο Θεοῦ! Στεῖλε μου λοιπὸν κεραυνὸ ἢ καμιὰν ἄλλη τιμωρία ἢ ἀρρώστια ἢ δαιμόνιο, μήπως κι ἔτσι ἔρθει σὲ φόβο ἡ πωρωμένη μου ψυχή.

Ἄλλοτε πάλι παρακαλοῦσε κι ἔλεγε:
– Ξέρω πὼς ἔχω πολὺ ἁμαρτήσει ἐνώπιόν Σου, Δέσποτα, καὶ πὼς εἶναι ἀναρίθμητα τὰ σφάλματά μου. Γι᾿ αὐτὸ καὶ δὲν τολμῶ νὰ Σοῦ ζητήσω νὰ μὲ συγχωρέσεις. Ἂν ὅμως εἶναι δυνατόν, συγχώρεσέ με γιὰ τὴν εὐσπλαγχνία Σου. Ἂν πάλι εἶναι ἀδύνατον, τουλάχιστον τιμώρησέ με στὴ ζωὴ αὐτὴ καὶ μὴ μὲ κολάσεις στὴν ἄλλη. Κι ἂν εἶναι καὶ τοῦτο ἀκόμη ἀδύνατον, στεῖλε μου ἐδῶ ἕνα μέρος τῆς τιμωρίας καὶ ἀλάφρωσέ μου ἐκεῖ τὴν κόλαση. Ἄρχισε μόνο ἀπὸ τώρα νὰ μὲ τιμωρεῖς. Ἀλλὰ τιμώρησέ με σπλαγχνικά, ὄχι μὲ τὴν ὀργή Σου, Δέσποτα.


Ἔτσι λοιπὸν μετανοοῦσε ἕναν ὁλόκληρο χρόνο κι αὐτὰ ἔλεγε μὲ δάκρυα ἱκετευτικά, ὁλόθερμα καὶ ὁλόψυχα, λιώνοντας καὶ τσακίζοντας σῶμα καὶ ψυχὴ μὲ νηστεία καὶ ἀγρυπνία καὶ ἄλλες κακουχίες.

Μιὰ μέρα καθὼς καθόταν καταγῆς, ὅπως συνήθιζε, θρηνώντας καὶ φωνάζοντας σπαραχτικά, ἀπὸ τὴν πολλή του λύπη, νύσταξε κι ἀποκοιμήθηκε.

Καὶ νά! Παρουσιάζεται μπροστά του ὁ Χριστὸς καὶ τοῦ λέει μὲ φωνὴ γεμάτη ἱλαρότητα:
– Τί ἔχεις, ἄνθρωπέ μου; Γιατί κλαῖς ἔτσι;

Ὁ ἀδελφὸς Τὸν ἀναγνώρισε καὶ ἀποκρίθηκε ἔντρομος:

– Γιατὶ ἔπεσα, Κύριε!

– Ἔ, σήκω!

– Δὲν μπορῶ, Δέσποτα, ἂν δὲν μοῦ δώσεις τὸ χέρι Σου!

Τότε Ἐκεῖνος ἅπλωσε τὸ χέρι Του, ἔπιασε τὸν ἀδελφὸ καὶ τὸν σήκωσε.

Μὰ κι ὅταν αὐτὸς σηκώθηκε, συνέχισε νὰ θρηνεῖ.

– Γιατί κλαῖς, ἄνθρωπέ μου; Γιατί εἶσαι λυπημένος; τοῦ ξαναλέει ὁ Κύριος μὲ ἁπαλὴ καὶ ἱλαρὴ πάλι φωνή.

– Δὲν θέλεις, Κύριε, νὰ κλαίω καὶ νὰ λυπᾶμαι, ἀπάντησε ὁ ἀδελφός, ποὺ τόσο πολὺ Σὲ πίκρανα, ἂν καὶ ἀπόλαυσα τόσα ἀγαθὰ ἀπὸ Σένα;

Ἐκεῖνος ἅπλωσε ξανὰ τὸ χέρι Του, τ᾿ ἀκούμπησε στὸ κεφάλι τοῦ ἀδελφοῦ καὶ τοῦ εἶπε:

– Μὴ λυπᾶσαι πιά. Γιατὶ ἂν ἔδωσα τὸ αἷμα μου γιὰ σένα, πολὺ περισσότερο θὰ δώσω συγχώρηση καὶ σὲ σένα καὶ σὲ κάθε ἄλλη ψυχὴ ποὺ γνήσια μετανοεῖ.

Μόλις συνῆλθε ὁ ἀδελφὸς ἀπὸ τὴν ὀπτασία, ἔνιωσε τὴν καρδιά του γεμάτη χαρά. Ἔτσι πληροφορήθηκε πὼς ὁ Θεὸς τὸν ἐλέησε. Κι ἀπὸ τότε ζοῦσε μὲ πολλὴ ταπείνωση, εὐχαριστώντας Τον.

Ἀπὸ τὸ Γεροντικό
https://simeiakairwn.wordpress.com/

[toula]

Αν είναι δυνατόν, η ευτυχία η δική μου να εξαρτάται από το τι θα κάνει το παιδί μου ή η γυναίκα μου ή ο άντρας μου ή ο γείτονάς μου.

Δηλαδή, για να γίνω εγώ ευτυχισμένος, θα πρέπει ν’ αλλάξουν οι άλλοι;

Πιστεύω να καταλαβαίνεις τον παραλογισμό αυτής της απαίτησης.-

π.Ανδρέας Κονάνος

[toula]

Όταν δίνει ο Θεός, δεν έχει δύναμη ο φθόνος και όταν δεν δίνει, δεν έχει δύναμη ο κόπος.

Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος

[aposal]

«Η αγιότητα συνίσταται στην ένωσή μας με το Θεό δια της εκτελέσεως του θελήματός του στο στίβο που μας όρισε ο ίδιος».
π. Άγγελος Νησιώτης

[toula]

" Στην Εκκλησία βρίσκουμε την υγεία,
την παρηγοριά, την ελπίδα
και τη σωτηρία της ψυχής μας "...

~ Άγιος Ιάκωβος (Τσαλίκης)

[toula]

Όποιος υποφέρει με χαρά την αδικία,αυτός έχει παρηγοριά από τον Θεό.

Ισαάκ ο Σύρος