Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Είναι δύσκολο να ζεις χωρίς πνευματικό.

Η αδόκιμη ψυχή δεν διακρίνει το θέλημα του Θεού και

θα υποστεί πολλές δοκιμασίες, προτού μάθει την ταπείνωση.

Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Τα άδικα αιτήματα δεν πρέπει να τα ικανοποιούμε, έστω κι αν είναι η μητέρα μας αυτή που έκανε την αίτηση».
Αγ. Ιω. Δαμασκηνός
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Γνώριζε ότι χωρίς πειρασμούς,

βρίσκεσαι μακριά από τον δρόμο του Θεού και

δεν περπατάς στα ίχνη των αγίων.

Ισαάκ ο Σύρος
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Δεν πρέπει να κατακρίνουμε κάποιον, αν δεν εξακριβώσουμε μπροστά στον κατηγορούμενο όσα τον αφορούν, έστω κι αν είναι πολλοί οι κατήγοροί του».
Μέγας Βασίλειος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Άνθρωπος που διδάσκει, αλλά δεν εκτελεί όσα διδάσκει,

είναι όμοιος με βρύση, γιατί ποτίζει και πλένει όλους,

αλλά δεν μπορεί να καθαρίσει τον εαυτό της.

Γεροντικό Αββάς Ποιμήν 25
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Τα χείλη του μουδιασμένα ζητούσαν νερό. Είχε τρεις μέρες να φάει και να πιει κάτι. Ακολουθίες πολύωρες, μετάνοιες, μελέτη, ο κανόνας στο κελί του, η κατα μόνας αγρυπνία. Όλα μαζί του δίνανε μια μικρή γεύση από την άσκηση των μεγάλων ασκητών της ερήμου που ζούσανε έτσι όχι για μερικές ημέρες αλλά σχεδόν όλη τους την ζωή.
--------------------
Ήταν τυπικό του μοναστηριού του να κρατούνε τριήμερη -απόλυτη- νηστεία οι πατέρες μέχρι την πρώτη Προηγιασμένη. Ήταν παράδοση να κάνουνε ένα γερό ξεκίνημα στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
--------------------
Δίψα. Αυτό το αίσθημα ήταν φοβερό. Ήταν πλέον Τετάρτη απόγευμα. Η Προηγιασμένη έφτανε στο τέλος της. Έφτανε η στιγμή που μετά από σχεδόν τρεις ημέρες πλήρους νηστείας θα άνοιγε το στόμα του για να φάει. Ο ιερέας κάλεσε τους πιστούς. «Μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε». Μια μικρή ζαλάδα τον έκανε να πιάσει την κολόνα του ναού. Ένας ένας οι μοναχοί σαν πουλάκια άνοιγαν το στόμα τους περιμένοντας την μάνα τους Εκκλησία να τα ταΐσει. Ήρθε η σειρά του. Άνοιξε το στόμα του. Ο ιερέας λέγοντας «...εις άφεσιν αμαρτιών και ζωήν την αιώνιον» τον μετάλαβε Σώμα και Αίμα Κυρίου. Το στόμα του γέμισε τροφή ουράνια. Για πρώτη φορά, εκείνη την στιγμή κατάλαβε, σαν να είχε κάποια Θεία επίσκεψη, ότι τρώει τον Θεό. Χρόνια μοναχός, εκείνη η στιγμή όμως άνοιξε ο πνευματικός κόσμος μέσα του, μπροστά του. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβε. Πίστευε όμως τότε κατάλαβε. Κατάλαβε χωρίς εξηγήσεις, χωρίς ο ίδιος να μπορεί να καταλάβει πώς κατάλαβε.
--------------------
Ανοιγόκλεισε τα μάτια του γεμάτος φόβο, χαρά, αγωνία, ειρήνη, πλήρη κατανόηση. Κατακλύστηκε από ευγνωμοσύνη. Απομακρυνθήκε από το Άγιο Ποτήριο. Πήγε και κάθισε και πάλι στο στασίδι του. Τα μάτια του ήταν διαφορετικά. Το κορμί του πλέον στεκόταν όπως οι αγιογραφίες του τοίχου. Ήταν και δεν ήταν πλέον εκεί. Όλα είχανε χαθεί πλέον. Η κούραση, η δίψα, η πείνα, οι λογισμοί, όλα χάθηκαν. Ένα πράγμα κυριαρχούσε πάνω στο είναι του. Αυτή η γεύση του Χριστού.
--------------------
Η πρώτη Προηγισμένη Θεία Λειτουργία της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής μόλις είχε τελειώσει. Καθώς όλοι βγαίνανε από το Καθολικό του μοναστηριού μερικοί πατέρες τον άκουσαν να μονολογεί «πώς είναι δυνατόν να έφαγα εγώ τον Θεό; τί πήρα μέσα μου; έφαγα τον Χριστό, ξεδίψασα από το Αίμα Του, χόρτασα από το Σώμα Του...». Το βήμα του γοργό, λες και βιαζόταν να πάει κάπου. Πρόλαβε και μπήκε στο κελί του. Εκεί μέσα, μόνος του πλέον, γονάτισε. Ούτε το ράσο έβγαλε, ούτε το καλυμαύχι του, ούτε το κουκούλι. Έτσι όπως ήταν γονάτισε χάμο. Άπλωσε τα χέρια του στο ξύλινο πάτωμα, όπως ένας ζητιάνος που ζητά έλεος.Σιωπή. Είχε βραδιάσει για τα καλά. Έμεινε έτσι ώρα αρκετή. Ξάφνου ανασηκώθηκε. «Φτάνει Κύριε...φτάνει» είπε ξεσπώντας σε λυγμούς. «Δεν αντέχω την αγάπη Σου...αποτραβήξου γιατί η καρδιά μου δεν αντέχει».
Οι λυγμοί σιγά σιγά σταμάτησαν, έμεινε με τα σιωπηλά του δάκρυα να διασχίζουν το πρόσωπό του. Έμεινε όρθιος με τα ράσα του, το κουκούλι στραβό πάνω στο καλυμαύχι του, τα μάτια του καθάρια, τα γένια του ανακατωμένα, τα χέρια του τρεμμάμενα.Το κελάκι του να μοσχοβολά ευωδία που πρώτη φορά οσφράνθηκε στην ζωή του. Μα εκεί στα χείλη του ήταν ακόμα αυτή η γεύση του Θεού, αυτή η γεύση που πλέον θα τον συνόδευε για όλη του την ζωή. «Γεύσασθε και ίδετε ότι Χριστός ο Κύριος» ήθελε να βροντοφωνάξει σε όλους τους ανθρώπους της γης.
--------------------
«Ω, Χριστέ μου...θέλω να σε τρώω και να σε πίνω μέχρι να πάψω να υπάρχω», είπε σιγανά και σφράγισε το σώμα του με το σημείο του σταυρού.
-------------------
Ακούστηκαν κάποιες πόρτες να ανοίγουν. Μετά από λίγο άνοιξε και την δική του πόρτα να δει τι γίνεται. Ξημέρωνε, αυτό είχε γίνει. Όλο το βράδυ πέρασε χωρίς να το αντιληφθεί. Δεν ένιωθε κούραση, δεν ένιωθε πείνα. Ένιωθε ταϊσμένος αιωνιότητα, αφθαρσία. Δυο πατέρες τον συνάντησαν καθώς πήγαιναν στον ναό να τον ετοιμάσουν για την πρωινή ακολουθία. «Τόσο νωρίς πάτερ, ξεκουράστηκες»; τον ρώτησαν πρόσχαροι.Ίσιωσε το κουκούλι του. Τους κοίταξε στα μάτια. Εκείνοι τα χάσανε, σα να βλέπανε κάποιον άλλον άνθρωπο. «Δόξα τω Θεώ, είμαι καλά», είπε και χαμήλωσε το βλέμμα του.
Οι πατέρες κοντοστάθηκαν με απορία, κοιτάχτηκαν αναζητώντας απάντηση σ’αυτό το φωτεινό αλλοιωμένο βλέμμα του αδελφού τους, αλλά δεν συνέχισαν. Πήγανε μέσα στο ναό. Άρχισαν να ανάβουν τα καντήλια. Εκείνος στάθηκε ακίνητος στο μέσο της αυλής. Σήκωσε το βλέμμα του προς τον ουρανό. Έκανε τον σταυρό του. Πήρε μια βαθιά ανάσα και μπήκε κι αυτός στο ναό για την πρωινή ακουλουθία. Άλλη μια μέρα ξεκίνησε, άλλη μια μέρα πιο κοντά προς την Ζωή, την Αγάπη. Άλλη μια μέρα πιο κοντά στο τέλος που θα’ναι η αρχή.
--------------------
Καθώς ανέβαινε στο στασίδι του το σώμα του ανατρίχιασε ολάκερο σα να απεκδυόνταν όλο αυτό το βίωμα. Χαμογέλασε συγκαταβατικά. «Μέχρι την άλλη φορά λοιπόν...» ψέλισε και έβγαλε το κομποσχοίνι από την τσέπη του ζωστικού του. Το τάλανο χτύπησε, η καμπάνα ήχησε. Άρχισαν να εισέρχονται στο Καθολικό οι πατέρες με τάξη και ησυχία. Οι μοναχοί πήρανε τις θέσεις τους. Ο εφημέριος φόρεσε το πετραχήλι του και έβαλε «Ευλογητός».
--------------------
Στεκόταν στο στασίδι του και με το βλέμμα του κοιτούσε έναν έναν τους πατέρες. «Αραγε, πόσοι αδελφοί βίωσαν κάτι τέτοιο που εγώ για πρώτη φορά βίωσα χθες...» αναρωτήθηκε. Εκείνη τη στιγμή, ένας αδελφός περνούσε από μπροστά του. Σταμάτησε. Γύρισε προς το μέρος του, του έπιασε το χέρι. «Μην τα αναλύεις πολύ...αυτά είναι πράγματα του Θεού...» είπε πραεία τη φωνή και πήγε προς το αναλόγιο για να διαβάσει το Κάθισμα του Ψαλτηρίου.
--------------------
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή μόλις είχε αρχίσει. Άλλη μια πορεία για την Ανάσταση που εφέτος ήρθε από την αρχή...

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

"Ο Θεός δεν φοράει κονκάρδα..."

Δυσκολευόμαστε αφάνταστα, να καταλάβουμε οτι ο Θεός εισέρχεται στην ζωή μας, με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, πολλές φορές παράδοξους, που ξεπερνάνε την δική μας"θρησκευτική" λογική. Το μεγάλο πρόβλημα είναι οτι έχοντας τόσο πολύ περιορίσει μέσα μας, τον τρόπο παρουσίας του Θεού στην ζωή μας, δεν αντιλαμβανόμαστε, οτι είναι ήδη εκεί μέσα στην καθημερινότητα μας, με πολλές μορφές και τρόπους.
Αναφέρει χαρακτηριστικά ο Jim Forest, "ο Θεός δεν μπαίνει στην ζωή μας φορώντας μια κονκάρδα που γράφει,"Γειά, είμαι ο Θεός". Μας συναντά ανώνυμα, σιωπηλά και διακριτικά, μας κάνει έκπληξη, τέτοια που ούτε την περιμένουμε ούτε την φανταζόμαστε. Και μας βρίσκει παντού, οχι μόνο στην εκκλησία, αλλά και στο ζωολογικό κήπο, στο σούπερ μάρκετ ή στο μετρό..."

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Όπως δεν συμβιβάζεται η φωτιά με το νερό, έτσι και η κατάκριση με εκείνον που αγαπά την μετάνοια».
Αγ. Ιω. ο Σιναΐτης
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πήγε ο Αββάς Ισαάκ στον Αββά Ποιμένα. Και βλέποντάς τον να ρίχνη λίγο νερό στα πόδια του, του είπε, με το θάρρος όπου του είχε: "Πώς μερικοί σκληραγώγησαν το σώμα τους με τόση έχθρα"; Και ο Αββάς Ποιμήν του λέγει: "Εμείς δεν διδαχθήκαμε να σκοτώνουμε το σώμα, αλλά να σκωτώνουμε τα πάθη".
Είπε πάλι: "Αυτά τα τρία δεν μπορώ να κόψω: το να τρώγω, το να ντύνομαι και το να κοιμάμαι. Αλλά κατά ένα μέρος μπορούμε να τα κόψουμε".
----------------------------------
Η ασκητική των Πατέρων είχε μέσα της βία όμως όχι για το σώμα αλλά για την σάρκα, όχι για το νου αλλά για τους λογισμούς, όχι για τη χαρά της ζωής αλλά για την οδύνη των παθών. Χωρίς αγώνα κανένας στέφανος. Η Σωτηρία δεν έρχεται με post στα social media. Ο Χριστός βιώνεται μέσα στους ναούς, μέσα στην κοινή λατρεία, μέσα στην Μυστηριακή ζωή, μέσα από τη νηστεία (όπως λέγει η Εκκλησία ή όπως έχουμε ευλογία από τον πνευματικό μας πατέρα), μέσα από την προσευχή μας, μέσα από τη μελέτη του Θείου Λόγου.
----------------------------------
Δεν θα σωθώ επειδή έκανα μια "πνευματική ανάρτηση", ούτε προάγομαι πνευματικά μόνο και μόνο επειδή κάποιοι νομίζουν ότι είμαι πνευματικός άνθρωπος· αλίμονο, αυτό είναι πλάνη.
Προάγομαι πνευματικά όχι γιατί φαίνομαι ταπεινός, ευλαβής, ασκητικός κτλ. αλλά επειδή προσπαθώ να είμαι.
----------------------------------
Γεμίσαμε και εφέτος με αναρτήσεις περί νηστείας, εγκράτειας, συγχωρετικότητας μα ούτε νηστεύουμε, ούτε εγκρατευόμαστε, ούτε συγχωρούμε. Καλές είναι και οι αναρτήσεις αλλά δεν αρκούν. Μην ζούμε σε αυταπάτες πνευματικών καταστάσεων επειδή ζητήσαμε συγνώμη μέσα στο fb ενώ δεν μιλάμε με τους γονείς μας, ενώ μισούμε τον γείτονα, ενώ έχουμε εμπάθεια στην πεθερά μας ή στη νύφη μας...
----------------------------------
Το έχουμε ξαναπεί, δυστυχώς δεν μας στοιχίζει τίποτα η πίστη μας στον Χριστό παρά μόνο μερικές διαδικτυακές αναρτήσεις και κάποια "πνευματικά σχόλια" σε αντίστοιχες αναρτήσεις.
----------------------------------
Εάν θέλουμε να δούμε τελικά την ποιότητα της πίστης μας, της αγάπης μας στον Χριστό ας δούμε κατα πόσο το να είμαστε του Χριστού μας στοιχίζει. Μας στοιχίζει τον ύπνο μας , το φαγητό, την καλοπέραση, ηδονή, χρήματα, την γνώμη μας, το όνομά μας, τις παρέες μας;
----------------------------------
Να αναφέρω όμως και αυτό: Μην φοβάσαι έαν γίνεις του Χριστού και μείνεις μόνος σου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα σε καταλάβουν οι πολλοί, αντιθέτως θα σε απαξιώσουν, θα σε χλευάσουν και απομακρυνθούν...μάλλον εσύ θα καταλάβεις ότι δεν ωφελείσαι σε τίποτα και θα απομακρυνθείς. Μην έχεις ενοχές γι'αυτό. Καλά έκανες και πήρες την απόφαση να μείνεις του Χριστού παρά του κόσμου, να επιλέξεις την αιωνιότητα από τα πρόσκαιρα.
----------------------------------
Καλύτερα με τον Χριστό όμως παρά με χίλιους δυο ανθρώπους· διότι ο Χριστός αδελφοί μου θα μας σώσει και όχι οι χίλιοι δυο.
----------------------------------
Όλους να τους έχεις στην καρδιά σου, όχι όμως πάνω από τον Χριστό. Όλα στην ζωή να τα χαίρεσαι όμως με τον τρόπο της Εκκλησίας του Χριστού όχι με τον τρόπο και τις μεθόδου του κόσμου τούτου.
----------------------------------
Είπε ο Αββάς Παμβώ: "Αδελφέ, αν έχεις καρδιά μπορείς να σωθείς". Δηλαδή; Να έχεις καίουσα καρδιά για τον Χριστό, να έχεις καρδιά ταπεινή που κάνει υπακοή στον Λόγο της Εκκλησίας, να έχεις καρδιά με μετάνοια που βλέπει την αμαρτία της και καλύπτει του αδελφού. Διότι τελικά η καρδιά μας μόνο εάν είναι ταπεινή, έχει μετάνοια και ασκητικό φρόνημα χτυπά σε ρυθμούς Χριστομίμητους, χτυπά στους ρυθμούς της Ζωής.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Να αγαπάτε τους γέρους, τα ορφανά, τους αρρώστους. Να συναναστέφεστε με φτωχούς και με ανθρώπους που οι άλλοι τους ταπεινώνουν».
Αγ. Γεώργιος Καρσλίδης
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”