Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

«Ο Αββάς Αντώνιος, μπροστά στο Μυστήριο του Θανάτου, γύρισε και ρώτησε προς τον Ουρανό:

- Κύριε, γιατί ανέχεσαι τέτοια αδικία; Νέοι άνθρωποι να φεύγουν, άδικοι και κακοί άνθρωποι να μακροημερεύουν επί της γης, ενώ άνθρωποι που δεν τολμούν να παραβούν το θέλημά Σου πεθαίνουν σχετικά σύντομα…;;;
Η απάντηση στον Αββά Αντώνιο ήλθε δι᾿ Αγγέλου του Ουρανού:
- Αντώνιε, μη ζητάς εξηγήσεις και απαντήσεις για πράγματα που είναι επάνω από εσένα! Τα άρρητα μυστήρια του Θεού, μη ζητάς εσύ να ερμηνεύσεις. Ο Θεός, ως πηγή αγαθότητας και ταπεινώσεως, σέβεται την προσωπική βούληση και το ίδιον θέλημα του ανθρώπου και δεν παρεμβαίνει σε αυτό. Μείνε στα πνευματικά και στην προσευχή σου, και μη ζητάς να μάθεις όσα δεν σε αφορούν…!!!
Μετά από αυτή την Απάντηση, ο Μέγας Αντώνιος δεν ερώτησε ποτέ ξανά τον Ουρανό για κάτι! Μόνο, δεν σταμάτησε να λέγει, «έργω τε και λόγω»:
«Δόξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι!» και «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν»….!!!

[toula]

Το ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΡΑΠΙΣΜΑ του Αγίου Νικολάου στον ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗ Άρειο, μέσα στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο (Νίκαια Βιθυνίας, 325 μ.Χ. επί Μεγάλου Κωνσταντίνου), από Ιερή Αγανάκτηση...!!!

Καθώς, παρά τις ερμηνείες πολλών Πατέρων και παρά το ΘΑΥΜΑ με το κεραμίδι του Αγίου Σπυρίδωνα, ο ΧΡΙΣΤΟΜΑΧΟΣ Άρειος συνέχιζε να επιμένει στις κακοδοξίες του ότι ο ΧΡΙΣΤΟΣ δεν είναι ΘΕΟΣ, αλλά ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ – ΚΤΙΣΜΑ του ΘΕΟΥ, δηλ. ένας άνθρωπος κι όχι Θεάνθρωπος (πράγμα που και σήμερα πιστεύουν, κηρύσσουν και διδάσκουν οι Προτεστάντες – Ευαγγελικοί, Πεντηκοστιανοί κλπ, όπως και οι Ιεχωβάδες)!
Τότε ο Άγιος Νικόλαος σηκώθηκε από τη θέση του, πλησίασε τον ΑΡΕΙΟ, και του είπε:
- Δεν συγκινείσαι με όσα ακούς τόση ώρα; Και παρότι είδες το ΘΑΥΜΑ με το κεραμίδι (Τριαδικότητα του Θεου) συνεχίζεις κι επιμένεις…;;;
Και στη δαιμονική εμμονή και άρνηση του ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗ … τον χαστούκισε από ΙΕΡΗ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ…!!!
Στη συνέχεια, η ενέργεια αυτή του Αγίου καταδικάστηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο, ο οποίος ΕΠΗΡΕΑΣΜΕΝΟΣ από τους ΟΠΑΔΟΥΣ του ΑΡΕΙΟΥ τον καταδίκασε σε φυλάκιση!
Ο Άγιος οδηγήθηκε στη φυλακή, αλλά εκεί συνέβη κάτι το παράδοξο: Μέσα στη νύχτα οι δεσμοφύλακες άκουσαν ψαλμωδίες και σπεύδοντας να ελέγξουν τι συμβαίνει … βλέπουν τον Άγιο ντυμένο με τα Αρχιερατικά Άμφια να λειτουργεί και να ακούγονται ψαλμωδίες Αγγέλων…!!!
Ρωτήθηκε ο Άγιος πού βρήκε τα άμφια μέσα στη φυλακή και τι ψαλμωδίες είναι αυτές που ακούγονται, και αυτός με πολύ απλότητα τους είπε πως τον έντυσαν με τα Αρχιερατικά Άμφια Άγγελοι…!!! Κατάπληκτοι από αυτό που ζούσαν ενημέρωσαν τον Διοικητή τους και αυτός τον Μέγα Κωνσταντίνο. Εντυπωσιασμένος από το γεγονός ο αυτοκράτορας διέταξε αμέσως την αποφυλάκιση του Αγίου και την αποκατάστασή του στην Επισκοπή των Μύρων της Λυκίας…!!!

[toula]

«Στο πέλαγος της ζωής βρισκόμαστε … Πότε θα έχουμε φουρτούνα και πότε γαλήνη!
Η χάρη του Θεού δεν μας αφήνει, διαφορετικά θα είχαμε καταποντιστεί αν δεν μας συγκρατούσε»…!!!

Όσιος Αμφιλόχιος της Πάτμου

[toula]

«Μέσα στὰς Θλίψεις, μέσα στοὺς Πειρασμούς, ἐκεῖ εὑρίσκεται καὶ ἡ Χάρις»...!!!

Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

[toula]

- Υπάρχει δρόμος στα αδιέξοδα μας...
- μα ποιός είναι;
- Είναι ο δρόμος του Θεού...!

Άγιος Σάββας ο Αγιασμένος..

[toula]

«Ἡ μεγαλύτερη ΠΛΑΝΗ μας, πού πρέπει νά τήν ΠΟΛΕΜΟΥΜΕ σέ ὅλη τήν ἐπίγειο ζωή μας ἀδιάκοπα, μέρα καί νύχτα, εἶναι ἡ ἰδέα ὅτι μποροῦμε νά ὑπάρξουμε ΧΩΡΙΣ τόν Θεό»…!!!

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

[toula]

«Την ακεραία Πίστη και τα ευσεβή Δόγματα ας αφήσεις, πρίν από όλα, Κληρονομία στα Τέκνα σου, ώστε … Όχι μόνο τα Τέκνα σου, αλλά και τους Εγγονούς σου να οδηγήσεις στον Κύριο διά της Οδού της Ορθοδοξίας»…!!!

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος

[toula]

«Ὅταν ἔχεις Eἰρήνη καί Aγάπη πρός ΟΛΟΥΣ, τότε…
Η Προσευχή σου εἶναι Εὐπρόσδεκτη, και…
Η Προσφορά σου εἶναι Εὐάρεστη, και…
Τό Σπίτι σου εἶναι Εὐλογημένο, και…
Σύ εἶσαι Μακάριος»…!!!

‘Οσιος Εφραίμ ο Σύρος

[toula]

«Όταν υπηρετούσα στην Πολυκλινική, έβλεπα συχνά να συμβαίνει το εξής. Άρχιζε ο γιατρός να εξετάζει τον ασθενή και εκείνος διαμαρτυρόταν και του έλεγε, ότι δεν ήταν σε εκείνο το σημείο που πονούσε, αλλά αλλού. Και του έλεγε ο γιατρός: «Μπορεί εσύ να πονάς εκεί, αλλά αλλού είναι το πρόβλημα». Έτσι συμβαίνει και στην πνευματική ζωή. Εμείς νομίζουμε, ότι είναι έτσι τα πράγματα, ενώ αλλού βρίσκονται οι αιτίες για αυτά που συμβαίνουν μέσα μας και στη ζωή μας...».

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

[toula]

Κάποτε στην Κωνσταντινούπολη ζούσε κάποιος χριστιανός ευλαβής και πιστός, ο οποίος υπεραγαπούσε τον Άγιο Νικόλαο, όπως και ο Άγιος τον αγαπούσε πολύ. Θέλησε κάποτε να ταξιδέψει με καράβι για ατομική του υπόθεση. Πήγε πρώτα στο ναό του Αγίου Νικολάου στην Κωνσταντινούπολη που τον είχε κτίσει ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός, για να προσκυνήσει προτού ξεκινήσει για το ταξίδι του. Έπειτα, αφού αποχαιρέτησε τους συγγενείς και τους φίλους του, μπήκε στο καράβι. Κατά τη νύχτα οι ναύτες ξύπνησαν για να διορθώσουν τα πανιά γιατί είχε αλλάξει η διεύθυνση του ανέμου. Την ίδια στιγμή ξύπνησε και ο καλός αυτός χριστιανός και πήγαινε για φυσική του ανάγκη. Πέρασε απ’ εκεί που κατεγίνοντο οι ναύτες με τα σύνεργά τους και περιπλεχθείς με τα πανιά έπεσε στη θάλασσα. Οι ναύτες πρόσεξαν τον άνθρωπο που έπεσε στη θάλασσα, αλλά δεν μπόρεσαν να τον σώσουν, γιατί ο άνεμος ήταν πολύ δυνατός. Το μόνο που έκαναν ήταν να τον κλαίνε συνέχεια για τον τραγικό θάνατό του.
Ο άνθρωπος αυτός, καθώς ήταν ντυμένος, καταποντίστηκε στο βυθό της θάλασσας, θυμήθηκε και έλεγε νοερά: ” Άγιε Νικόλαε, βοήθησέ με “.
Οι συγγενείς του, που κοιμούνταν εκείνη την ώρα στο σπίτι, ξύπνησαν έντρομοι ακούοντας τις φωνές του. Επίσης ξύπνησαν και οι γείτονες του από το θόρυβο και έτρεξαν στο σπίτι του και είδαν και αυτοί τη σκηνή και πρόσεξαν που έτρεχε τον νερό της θάλασσας από τα ρούχα του. Όλοι όσοι ήταν παρόντες και είδαν τα συμβάντα έμειναν άφωνοι και σιωπηλοί και δεν ήξεραν τιν να πουν. Τότε ο χριστιανός άρχισε να διηγείται αυτό που του συνέβηκε και να τους παρακαλεί να του πουν πως βρέθηκε στο σπίτι του σε τέτοιες συνθήκες. Όλοι τότε έκλαιγαν και φώναζαν. “Κύριε, ελέησόν”.
Αφού ο χριστιανός άλλαξε τα ρούχα του και φόρεσε στεγνά ξεκίνησε για να πάει στην Εκκλησία του Αγίου Νικολάου να προσκυνήσει και να ευχαριστήσει τον Άγιο για το θαύμα που έκανε. Ο ναός έγινε κατάφωτος και είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος ρωτώντας ο ένας τον άλλο τι είχε γίνει και αμέσως το θαύμα έγινε γνωστό. Μάλιστα δε όταν πλησίασαν τον διασωθέντα πρόσεξαν ότι ευωδίαζε το σώμα του από διάφορα αρώματα, εξέστησαν όλοι και δόξασαν το Θεό ευχαριστούντες τον μέγα Ιεράρχη Νικόλαο.

Αυτό το θαύμα του Αγίου έγινε σε λίγες μέρες γνωστό σε όλη την Κωνσταντινούπολη. Έφτασε δε και στα αφτιά του Βασιλιά και του Πατριάρχη. Αμέσως κάλεσαν Ιερά Σύνοδο, καθώς και τον διασωθέντα χριστιανό, ο οποίος στάθηκε μπροστά σε όλους τους συναθροισθέντες Συνοδικούς, που φώναζαν: “Μέγας ει Κύριε, και θαυμαστά τα τα έργα Σου και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων σου!”
Όλοι οι χριστιανοί έκαμαν λιτανεία και αγρυπνία, δοξάζοντες και ευλογούντες τον Θεό, απονέμοντες δε και την πρέπουσα ευχαριστία στον Άγιο Νικόλαο.