Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Το Άγιο Πνεύμα.

Αν σας πω ότι η Πεντηκοστή είναι ένα άλλο Πάσχα, ίσως να σας σκανδαλίσω. Όμως αυτή είναι η αλήθεια! Η εορτή της Πεντηκοστής, είναι του μεγέθους του Πάσχα.
Κατέβηκε το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Πνεύμα το Άγιο και το οποίο παραμένει μαζί μας, πράγμα που δεν το ξέρουμε.
Και για να κατέλθει το Πνεύμα το Άγιο έπρεπε να αναληφθεί ο Χριστός. Εάν ο Χριστός δεν έφευγε από τον κόσμο, το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος δεν θα ερχότανε.
Για να έχουμε λοιπόν ιστορικό γεγονός την κάθοδος του Αγίου Πνεύματος, πάει να πει ότι ο Χριστός Αναλήφθηκε.
Όλα τα Μυστήρια της Εκκλησίας, που λέγονται σωστικά μυστήρια, επιτελούνται από το Άγιο Πνεύμα.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι εκείνο, το οποίο εργάζεται για λογαριασμό του Χριστού, τη σωτηρία του ανθρώπου.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι εκείνο, που αγιάζει τα ύδατα και βαπτιζόμαστε και μας καθαρίζει από την αμαρτία.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι εκείνο, το οποίο καθαρίζει τον άνθρωπο από τις αμαρτίες μετά το βάπτισμα, δια της μετανοίας και της εξομολογήσεως.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι εκείνο, το οποίο μεταβάλλει τον άρτο σε Σώμα και τον οίνο σε Αίμα Χριστού (Θεία Κοινωνία) και τρέφει και εξαγνίζει την ψυχή του και φωτίζεται ο νους του ανθρώπου.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι εκείνο, που αγιάζει το έλαιον (ευχέλαιο) και φυγαδεύει και θεραπεύει τις ασθένειες των ανθρώπων.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι εκείνο, το οποίο αγιάζει το ύδωρ και γίνεται αγιασμός και αγιάζει και φυγαδεύει τα δαιμόνια.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι εκείνο, το οποίο ενώνει τους 2 ανθρώπους δια του γάμου και τους κάνει σάρκα μία.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι εκείνο, το οποίο ενδυναμώνει τον άνθρωπο, χαριτώνει τον άνθρωπο και φρουρεί τον άνθρωπο και τον κάνει ικανό να μπορεί να νικήσει τα τεχνάσματα του σατανά.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι εκείνο, το οποίο υπάρχει στην Εκκλησία και στερεώνει και διατηρεί την Εκκλησία του Χριστού. Αν διαβάσετε στην Παλαιά Διαθήκη, όταν έφτιαξε ο Σολομών τον Ναό του Σολομώντος, κάλεσε τον Θεό να τον επισκεφτεί.
Και προσευχήθηκε και ήρθε ένα νέφος, σαν αυτό της Πεντηκοστής και κατέκλυσε τον Ναό. Ήρθε η Χάρις του Πνεύματος του Αγίου στον Ναό εκείνο, πόσο μάλλον σήμερα στο Ναό του Χριστού, της Θεοτόκου και των Αγίων.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι εκείνο, το οποίο συντηρεί τα σύμπαντα. Το ότι υπάρχει ζωή στην υδρόγειο, στα φυτά, στα ζώα, στα πτηνά, στις θάλασσες στα πάντα, αυτό οφείλεται στο ότι το Πνεύμα το Άγιο είναι Θεός και βρίσκεται πανταχού παρών.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι εκείνο, το οποίο κατευθύνει την Ιεραποστολή.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι εκείνο, το οποίο ερμηνεύει τις Γραφές, διότι γράφηκαν δια Πνεύματος Αγίου και ερμηνεύονται δια Πνεύματος Αγίου.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι αυτό που διατηρεί την καθαρότητα της ψυχής, που διατηρεί την καθαρότητα του νοός, που φωτίζει τον νου και θεριεύει τον άνθρωπο επ’ αγαθώ...
Όλα αυτά, τα κάνει το Πνεύμα το Άγιο!

Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας.

[toula]

Τό δένδρο καί ό καρπός...!

Ό καρπός τού Άγίου Πνεύματος εἶναι άγάπη, χαρά, είρήνη, άγαθοσύνη, μακροθυμία, χρηστότητα, πίστη, πραότητα, έγκράτεια!

Ό καρπός τού πονηρού πνεύματος εἶναι μίσος, κοσμική άθυμία, άκαταστασία τής ψυχής, ταραχή τής καρδίας, πονηρία, περιέργεια, άδιαφορία, όργή, άπιστία, φθόνος, πολυφαγία, μέθη, κακολογία, κατάκριση, έπιθυμία τών όφθαλμών, ύπερηφάνεια καί άλαζονεία τής ψυχής!

Άπ' αύτούς τούς καρπούς θά άναγνωρίσεις τό δένδρο! Καί έτσι θά άναγνωρίζεις τί πνεύμα έχει καθένας πού σέ πλησιάζει.

Άκόμα, έχεις καί πιό έκδηλα τά σημάδια τους, άπό τά λόγια τού Κυρίου: «Ό άγαθός άνθρωπος βγάζει άπό τό άγαθό άπόθεμα τής καρδιάς του τά άγαθά, ένώ ό κακός άνθρωπος βγάζει άπό τό κακό άπόθεμα τής καρδιάς του τά κακά»!

Γιατί κατά τό δένδρο εἶναι καί ό καρπός!

Ὁσίου Νικήτα τοῦ Στηθάτου

[toula]

Η γονυκλισία τι είναι;
Προσκύνησις του Θεού. Προσκυνάμε τον Θεό, πράγμα που ο εχθρός μας διάβολος δεν το κάνει, δεν σκύβει το κεφάλι, δεν γονατίζει, δεν προσκυνά.
Όσοι προσκυνούν τον Θεό είναι εχθροί του διαβόλου, άρα είναι άνθρωποι του Θεού. Γι' αυτό οι γονυκλισίες έχουν μεγάλη σημασία. Οι λίγες μετάνοιες που κάνουμε, συνάζονται σιγά-σιγά στην τράπεζα του Θεού και αυτό θα μας βοηθήσει στην απολογία μας, κατά την φοβερή ώρα που θα κρινώμεθα.

Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου

[toula]

Ο Θεός θέλει να βοηθήσει τους κεκοιμημένους, γιατί πονάει για τη σωτηρία τους... (Άγιος Παΐσιος)

Ο Θεός θέλει να βοηθήσει τους κεκοιμημένους, γιατί πονάει για τη σωτηρία τους, αλλά δεν το κάνει, γιατί έχει αρχοντιά. Δεν θέλει να δώσει δικαίωμα στο διάβολο να πει:
-Πως τον σώζεις αυτόν, ενώ δεν κοπίασε;

Όταν εμείς προσευχόμαστε για τους κεκοιμημένους, Του δίνουμε το δικαίωμα να επεμβαίνει.

Περισσότερο μάλιστα συγκινείται ο Θεός όταν προσευχόμαστε για τους κεκοιμημένους παρά για τους ζώντες.

Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας έχει τα κόλλυβα, τα μνημόσυνα. Τα μνημόσυνα είναι ο καλύτερος δικηγόρος για τις ψυχές των κεκοιμημένων. Έχουν τη δυνατότητα και από την κόλαση να βγάλουν τη ψυχή. Κι εσείς σε κάθε Θεία Λειτουργία να διαβάζετε κόλλυβα για τους κεκοιμημένους.

Έχει νόημα το σιτάρι: Σπείρετε εν φθορά, εγείρεται εν αφθαρσία (Α’ Κορινθ, κεφ 15, εδ. 42) (δηλαδή συμβολίζει το θάνατο και την ανάσταση του ανθρώπου), λέει η Γραφή…

[toula]

Ὁ ἀββᾶς Ἀμμωνᾶς ρωτήθηκε, ποιὰ εἶναι ἡ «στενὴ καὶ τεθλιμμένη» ὁδὸς (Ματθ.7:14). Καὶ ἀποκρίθηκε: "Ἡ «στενὴ καὶ τεθλιμμένη» ὁδὸς εἶναι τὸ νὰ ὑποτάσσει κανεὶς τοὺς λογισμούς του καὶ νὰ κόβει, γιὰ χάρη τοῦ Θεοῦ, τὰ θελήματά του. Αὐτὸ σημαίνει ἄλλωστε, καὶ τὸ «ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι»" (Ματθ. 19:27).

[toula]

ΕΊΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ....

-"Θυμάμαι όταν ήμουν 18 ετών, έναν φίλο μου τον συμπαθούσε μια κοπελίτσα και προσπαθούσε να τον πλησιάσει.
Αυτός όμως την κορόιδευε γιατί το ένα ματάκι της ήταν ελαφρός λοξό
και την προσφωνούσε (η γκαβή).
Του έλεγα, αφού δεν την θέλεις μην την κορόιδευεις είναι κρίμα,
αυτός όμως συνέχιζε να την κοροϊδεύει όλο και ποιο πολύ.
Εγώ έφυγα στο μοναστήρι και μετά από 10 έτη ήρθε να με βρει.
Μετά το καθιερωμένο αγιορείτικο κέρασμα αφού μείναμε μόνοι μας μου λέει, παντρεύτηκα με την τάδε έχουμε δυο κοριτσάκια,
άλλά το πρώτο το ματάκι του είναι είναι ελαφρός λοξό.
Αυτομάτως το μυαλό μου γύρισε 10 έτη πίσω
και του λέω, θυμάσαι που κορόιδευες εκείνη την κοπελίτσα;
, όχι μου λέει δεν την θυμάμαι.
Την θυμόταν άλλα δεν ήθελε να το παραδεχτεί
ότι αυτός ήταν η αιτία που ο Θεός του ανταπέδωσε στην κόρη του αυτό που κορόιδευε.
Ο Θεός δίνει σε πολλούς ανθρώπους ένα Σταυρό για τους λόγους που εμείς δεν θα γνωρίσουμε ποτέ ,
ας μην χλευάζουμε τον Σταυρό τους για να μην τους λουστούμε δίκαια και εμείς."
"Αν κάποιος δεν σου αρέσει, σκέψου ότι στο πρόσωπό του βλέπεις τον Χριστό."

[toula]

Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

Μιά γερόντισσα, αγία ψυχούλα, ζούσε στον Πειραιά μόνη της.
Το μοναχοπαίδι της ακολούθησε το δρόμο του Μοναχισμού·
αφιερώθηκε στο Θεό!
Εκείνη δέχτηκε το γεγονός δοξάζοντας το Θεό για την τιμή που έκανε στο παιδί της και στην ίδια, παρ᾿ όλο που απόμεινε μόνη της. Επιπλέον δεν είχε και καλή υγεία·
είχε άσθμα, που πολύ τη βασάνιζε και πολλές φορές έφθανε κοντά στο θάνατο.
Μ᾿ αυτόν τον αγώνα πέρασαν αρκετά χρόνια. Κάποτε ο Θεός, βραβεύοντας την πίστη και την αφοσίωσή της σ᾿ Εκείνον, παραχώρησε κι ανοίξανε προς στιγμήν τα μάτια της ψυχής της κι αξιώθηκε να δεί τον Άγγελο φύλακα της ψυχής της!
Η φωτεινότητα και η θεία γλυκύτητά του γέμισαν με υπερκόσμια χαρά την ευλαβέστατη γερόντισσα.
Τώρα είχε δεί με τα μάτια της ότι στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήταν μόνη.
Έτσι, προσευχόταν πλέον με μεγαλύτερη πίστη και θερμότητα.
Όμως, η ασθένεια συν τω χρόνω θέριευε.
Καί κάποτε, σαν αδύναμος άνθρωπος, λύγισε, χύνοντας πολλά δάκρυα μέσα στον πόνο της! Τότε, στη δύσκολη αυτή στιγμή, ξαναφάνηκε χαμογελαστός ο Άγιος Άγγελός της,
έτοιμος να την ενισχύσει.
Η γριούλα όμως τον πρόφτασε και του είπε με πόνο:
–Άγιε μου Άγγελε, παρακάλεσε και συ τον Κύριο να με πάρει!
Δεν αντέχω πλέον!
Καί εκείνος της απάντησε στοργικά, αλλά σταθερά:
–Πρέπει, γερόντισσα, να κάνεις λίγη υπομονή ακόμη.
Επειδή όμως εκείνη δυσκολευόταν να το δεχτεί, πρόσθεσε:
–Κι εγώ κάνω υπομονή τόσα χρόνια και κάθομαι κοντά σου, και στερούμαι τη χαρά του Ουρανού!
Κάνε και συ λίγο ακόμη!
Όταν άκουσε αυτά τα λόγια του, εκείνη συγκλονίστηκε κι είπε μέσα απ᾿ την ψυχή της:
–Γενηθήτω το θέλημα του Κυρίου!
Ο Άγιος Άγγελος τότε, έπαψε να φαίνεται, αλλά η εμφάνιση και τα λόγια του άφησαν στη γριούλα μια απέραντη γαλήνη και μια θεία παρηγοριά.
(Αυτό το γεγονός το εμπιστεύτηκε στο Μοναχό γιό της, όταν κατέβηκε μια φορά απ᾿ το Άγιο Όρος για να την επισκεφτεί.)
Αλήθεια, πόσο μεγάλη αγάπη έχουν και οι Άγιοι Άγγελοι για τον άνθρωπο!
Άλλωστε, το έχει πεί κι ο Κύριος, πως όταν μετανοεί ένας αμαρτωλός άνθρωπος και μπαίνει στο δρόμο της σωτηρίας,
χαρά γίνεται στον Ουρανο,
και απ᾿ τους Αγίους, και απ᾿ τους Αγγέλους…!!
Από το βιβλίο: «Μηνύματα από τον Ουρανό»

[toula]

"ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗΣΕΣ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΜΟΙΑΣΕΙΣ!"

Κοιμήθηκε κάποιος και ο Χριστός τον έβαλε στον Παράδεισο!
Τον πλησίασε η ψυχή και Τον ρώτησε...
-Κύριε γιατί μ' έβαλες σ' αυτή τη χαρά;
Τί καλό έκανα να το αξίζω;
Μήπως που νήστευα;
- Όχι...του απάντησε ο Κύριος.
-Που πήγαινα στην Εκκλησία;
- Όχι.. απάντησε ξανά ο Κύριος.
- Που έκανα καλές πράξεις;
- Όχι...απάντησε ο Κύριος.
-Ε τότε γιατί;
Γιατι Με αγάπησες πολύ...
και προσπαθησες να Μου μοιάσεις!!!!

[toula]

Λέγεται ζωοποιόν το Άγιον Πνεύμα, διότι μέσα σ’ Αυτό ζούμε και κινούμεθα και υπάρχουμε, αφού δημιουργηθήκαμε και ζούμε από την Αγία Τριάδα. Διότι με την αυτή θέληση και κίνηση και ενέργεια της μιας Τριαδικής Θεότητας μένουν τα πάντα. Από το πνεύμα, λοιπόν, έχουμε τη ζωή και την κίνηση. Από το Άγιο Πνεύμα το Οποίο ζωοποιεί τα πάντα, και οι Άγγελοι και οι ψυχές μας είναι ζωντανά πνεύματα. Γι’ αυτό και έχει γραφεί ότι εμφύσησε ο Θεός στο πρόσωπο του Αδάμ πνοή ζωής και έγινε ο άνθρωπος ζωντανή ψυχή, και έτσι μαρτυρεί η γραφή ότι το θείο Πνεύμα είναι ζωοποιό.

Αγίου Συμεών Θεσσαλονίκης, Ερμηνεία εις το Σύμβολον της Πίστεως, P.G. 155, 784 Β

[toula]

Πολλοί χριστιανοί προσπαθούν να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν την βιτρίνα του σοβαρού και πετυχημένου, του ηθικού και καλού.
Μα η αλήθεια είναι ότι γεμίσαμε με ανθρώπους σοβαροφανείς, ηθικιστές και υποκριτές που προσπαθούν να πείσουν με την ψυχρή και σκληρή καρδιά τους ότι είναι δήθεν άνθρωποι του Θεού.
Να έχεις χαρά και πάθος για ζωή!
Να ζεις γνήσια και ανεπιτήδευτα, χωρίς τις μάσκες των διαφόρων προσωπείων.
Να αρπάζεις κάθε ευκαιρία που σου δίνεται για παιχνίδι. Να αφήνεις την ψυχή σου να ανθίζει ως παιδί ανέμελο και αθώο, μακρυά από μέριμνες και σκουτούρες.
Ναι, να γίνεσαι σαν παιδί. Όχι στην μωρία, αλλά στην χαρά και την αγαθότητα, στην αμνησικακία και την απλότητα.
Άσε τους άλλους, τους «μεγαλοσχήμονες ηθικιστές» στην άκρη. Ελευθερώσου από τα «κουτάκια» του καθωσπρεπισμού.
Χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε να σταματήσουμε να βλέπουμε παντού (εμείς οι χριστιανοί) την αμαρτία.
Όχι δεν είναι αμαρτία να χαίρεσαι και να γελάς, να παίζεις και να ευθυμείς, να ερωτεύεσαι και να τραγουδάς...
Όχι, δεν είναι αγιότητα η κατήφεια και η αυστηρότητα και η μιζέρια και η αυταρχικότητα και η σοβαροφάνεια και μια ζωή «μη μου άπτου» με ψευτοευγένειες και ψευτοευλάβειες.
Όχι, δεν είναι αμαρτία να ζεις!
Μην σκοτώνεις το παιδί που βρίσκεται μέσα σου, γιατί σκοτώνεις τον ουρανό και το φως που κρύβει η καρδιά σου.
Μην σκοτώνεις το κάλλος της ζωής στο βωμό μιας βιτρίνας ζωής.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος