Ήταν κάποτε ένας καλός βασιλιάς. Ο γιος του είχε πάρει τον κακό δρόμο. Οι συμβουλές και τα φιλικά λόγια του πατέρα του, όπως κι οι διάφορες τιμωρίες, δεν ωφελούσαν σε τίποτε. Ο γιος εξακολουθούσε να ζει μέσα στην αμαρτία. Τέλος ο πατέρας, καθώς ήταν απελπισμένος, αποφάσισε να χρησιμοποίησει και το έξης μέσο, για να διόρθωσει το παιδί του. Μια Κυριακή προσκάλεσε το γιο του στην αίθουσα τον θρόνου. Εκεί πάνω σ' ένα τραπέζι είχε τοποθετήσει ένα κύπελλο, γεμάτο από πολύτιμο αρωματικό λάδι. Το λάδι αυτό είχε παλαιότερα μεγάλη αξία στην Ανατολή. Τέτοιο λάδι είχε υπ' όψιν του κι ο Ψαλμωδός, όταν έλεγε: «Έλίπανας εν ελαίω την κεφαλήν μου» (Ψαλμ.χβ 5). Μπροστά στο τραπέζι στέκονταν μόνο στρατιώτες της σωματοφυλακής του βασιλέως με τα ξίφη τραβηγμένα έξω απ' τη θήκη. Δίπλα στο κύπελλο με το λάδι βρισκόταν ένας χάρτης με το σχεδιάγραμμα των οδών της πόλεως.
Τότε ο πατέρας είπε στον γιο του: «θα κάνεις μια μικρή περιοδεία μέσα στην πόλη. Μέσα στον χάρτη αυτόν σου σημείωσα ένα δρόμο, πού θα ακολουθήσεις. Θα ξεκινήσεις τώρα αμέσως, κρατώντας μπροστά σου αυτό το γεμάτο κύπελλο. Αλίμονο σου, αν στο δρόμο σου χυθεί έστω και μια μόνο σταγόνα απ’ το πολύτιμο αυτό λάδι. Οι δύο στρατιώτες έχουν αυστηρή διαταγή να σε αποκεφαλίσουν αμέσως. Γνωρίζεις δε, πώς οι διαταγές μου είναι γι' αυτούς απολύτως δεσμευτικές».
Ο γιος ξεκινάει κάνοντας ο,τι τον διέταξε ο πατέρας του, Αφού πέρασε αρκετός χρόνος, ξαναγυρίζει πίσω. Δεν τον είχε χυθεί ούτε μια σταγόνα λαδιού.
«Τι είδες, παιδί μου, στο δρόμο;», ρώτησε ο πατέρας. «Τίποτα!», ήταν ή απάντηση του γιου του.
«Τι; Δεν είδες τίποτα; Μα σήμερα είναι η εμποροπανήγυρις της χρονιάς! Παντού υπάρχουν χρωματιστές ρεκλάμες, πού προσκαλούν στους τόπους της διασκεδάσεως. Παντού στους δρόμους υπάρχουν διάφορα θεάματα, γελωτοποιοί και θαυματοποιοί. Δεν είδες τίποτα από όλα αυτά;».«Όχι, πατέρα! Απ' όλα αυτά δεν είδα τίποτα».
«Μα αν δεν είδες τίποτα, τότε τι άκουσες στο δρόμο;», ρώτησε πάλι ο πατέρας.
«Τίποτα», ήταν πάλι η απάντηση του γιου του.
«Τι; Δεν άκουσες τις φλογέρες; Δεν άκουσες τις τρομπέτες και τόσα άλλα μουσικά όργανα; Δεν άκουσες όλους αυτούς, πού διαφήμιζαν τα κέντρα της διασκεδάσεως; Δεν άκουσες όλα αυτά, πού άλλοτε τόσον πολύ σου τραβούσαν την προσοχή;»
«Πατέρα μου, μόνον ένα πράγμα αντηχούσε στ' αυτιά μου, ο σοβαρός λόγος σου: «Αλίμονό σου, αν στον δρόμο σου χυθεί έστω και μια σταγόνα απ' το πολύτιμο αυτό λάδι». Γι' αυτό ένα μόνο πράγμα έβλεπα: το λαδί αυτό. "Όλη μου ή προσοχή ήταν συγκεντρωμένη σ' αυτό. Έτρεμα μήπως μου χυθεί μια σταγόνα. Πατέρα μου, σ΄ ευχαριστώ για αυτό το μάθημα, πού μου έκανες. Τώρα ξέρω πια τι πρέπει να κάνω, για να μη με αιχμαλωτίζει το κακό. Πατέρα μου, με έσωσες».
Είναι αλήθεια ότι αυτή η πολύ διδακτική διήγηση πρέπει να μας υπενθυμίζει ότι:
Όλοι μας είμαστε παιδιά του Υψίστου Βασιλέως και κληρονόμοι του Θεού. Ο Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε για εμάς. Πρέπει λοιπόν να στρέφουμε διαρκώς τη σκέψη μας στο σωτηριώδες έργο του Χριστού και στο Αίμα Του, πού έτρεξε από τις Άγιες πληγές Του πάνω στον Σταυρό. Ούτε μια σταγόνα από το πολύτιμο αυτό Αίμα δεν πρέπει για μας να είναι χαμένη. Η σκέψη αυτή θα μας βοηθήσει να έχουμε μάτια κι αυτιά όχι για τα απατηλά θέλγητρα της αμαρτίας, αλλά μόνο για την όμορφη και αληθινά ευτυχισμένη ζωή, την οποία μας χαρίζει ο Χριστός.
Πηγή: περιοδικό «Εφημέριος»
Τώρα ξέρω τι να κάνω, για να μη με αιχμαλωτίζει το κακό
Συντονιστής: Συντονιστές