Ορθόδοξη Ζωή (κατά τους Αγίους Πατέρες)

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

Απάντηση
angieholi
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 3227
Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα

Re: Ορθόδοξη Ζωή (κατά τους Αγίους Πατέρες)

Δημοσίευση από angieholi »

Προσοχή στην ταραχήν...
Αὐτὸ μᾶς συμβουλεύει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης. Διότι ἡ ταραχὴ δὲν εἶναι ἀρεστὴ στὸν Θεὸν καὶ ἀποκαλύπτει τὴν φιλαυτίαν μας.
Ἰδοὺ τί γράφει στὸ Α´ Μέρος τοῦ βιβλίου «Ἀόρατος πόλεμος»:
«Κάθε ἐνόχλησις καὶ ταραχὴ τῆς καρδίας μας, δὲν εἶναι ἀρεστὴ εἰς τοὺς θείους ὀφθαλμούς. Διότι ὅτι λογῆς αὐτὴ καὶ ἂν εἶναι, πάντοτε εἶναι συντροφιασμένη ἀπὸ ἀτέλειαν καὶ πάντοτε προέρχεται ἀπὸ κάποιαν κακὴν ρίζαν τῆς φιλαυτίας μας».
Προσοχὴ λοιπόν.

Προσοχή στους λογισμούς...
Τὴν συμβουλὴ αὐτὴ μᾶς τὴν δίνει ὁ Μέγας Μακάριος στὴν «Δ´ Ὁμιλία» του, ὅπου λέγει μαζί μὲ ἄλλα:
«Ὅσοι θέλουν νὰ καταφέρουν νὰ ζήσουν τὴν χριστιανικὴ ζωὴ μὲ κάθε ἀκρίβεια, πρέπει νὰ φροντίζουν μὲ ὅλες τὶς δυνάμεις τους, κυρίως τὸ διανοητικὸν και διακριτικὸν μέλος τῆς ψυχῆς, δηλονότι τοὺς λογισμούς, ὥστε ἀφοῦ ἀποκτήσουμε τὴν ἱκανότητα τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ μὲ ἀκρίβεια, καὶ διακρίνουμε τὰ ξένα πρὸς τὴν φύση μας πάθη, ποὺ μπῆκαν στὴν καθαρή φύση μας, δηλαδὴ τῶν κακῶν παθῶν, νὰ ζήσουμε ὀρθὰ καὶ ἀπρόσκοπτα».

Τι αγαπάς περισσότερον...
Ἀντιγράφω ἀπὸ τὸ ἔργον «Περὶ ἀγάπης» (Β´ Ἑκατον τάδα) τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ μία φράση ἀποκαλυπτική, ποὺ λέγει τὸ κριτήριον μὲ τὸ ὁποῖον νὰ κρίνουμε τὸν ἑαυτόν μας:
«Ὅταν δῆς τὸν νοῦ σου νὰ ἀσχολεῖται μὲ εὐχαρίστηση μὲ τὰ ὑλικὰ πράγματα καὶ νὰ εἰσχωρῆ μέσα στὰ νοήματα αὐτῶν, νὰ εἶσαι βέβαιος τότε ὅτι αὐτὰ ἀγαπᾶς περισσότερον παρὰ τὸν Θεόν. Διότι λέγει: “ Ὅπου βρίσκεται ὁ θησαυρός σας, ἐκεῖ βρίσκεται καὶ ἡ καρδιά σας” (Ματθ. ΣΤ´ 21).»
Ἂς προσέξουν ὅσοι ἀγαποῦν πολὺ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, γιατὶ ἔτσι ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Θεόν.

Η νέκρωσις του κόσμου...
Ὁ Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος ἀναφέρει στὸν «38ον Λόγον» του, τὰ ἀκόλουθα σημαντικά, ὅπως ἀναφέρονται στὸ βιβλίον «ὁ ἐμὸς φιλόσοφος» (ἐκδόσεις «Ἀκρίτας»), τὰ ὁποῖα μᾶς μιλοῦν μὲ σαφήνεια:
«Ὅταν προσεύχεσαι, λέγε αὐτὴν τὴν προσευχήν: “Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἀξίωσέ με νὰ μείνω ἀληθινὰ νεκρὸς ἀπὸ τὴν συναναστροφή τοῦ αἰῶνος τούτου». Καὶ γνώριζε ὅτι εἶναι, ὡσὰν νὰ περιέκλεισες στὴν προσευχὴ αὐτὴ κάθε ἄλλη προσευχὴ καὶ δέηση. Ἀγωνίσου γιὰ νὰ ὁλοκληρώσης τὴν προσευχή μὲ πράξη. Διότι, ἂν κατὰ τὴν προσευχὴ ὁλοκληρώσης καὶ τὸ ἔργον αὐτό, ἀληθινὰ στέκεις στὴν ἐλευθερία τοῦ Χριστοῦ. Νέκρωσις δὲ τοῦ κόσμου εἶναι, ὄχι μόνον τὸ νὰ ἀπομακρυνθῆ κανεὶς σωματικῶς ἀπὸ τὴν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴν σχέσι μὲ τὰ πράγματα τοῦ κόσμου, ἀλλὰ καὶ τὸ νὰ μὴ ἐπιθυμήση, κατὰ διάνοιαν, κανένα ἀγαθὸν τοῦ κόσμου τούτου».
Ἔτσι ἐλευθερωνόμαστε ἀπὸ τὴν δυναστεία τῆς πονηρίας καὶ τῆς κακίας τοῦ κόσμου, ποὺ προσπαθεῖ νὰ σκοτώση τὴν ψυχή μας.

Δύο βασικά καθήκοντα...
Εἶναι ἁπλὰ ὅσον καὶ κορυφαῖα τὰ δύο καθήκοντα, ποὺ ἐπισημαίνει ὁ Μέγας Βασίλειος σὲ ὅλους μας στὸ ἔργον του «Κατὰ ὀργιζοσμένων»:
«Δύο ἰδέες πρέπει νὰ βγάλης ἀπὸ τὸν νοῦ σου: Οὔτε τὸν ἑαυτόν σου νὰ θεωρῆς ἄνθρωπον μεγάλης ἀξίας, οὔτε νὰ νομίζης ὅτι κάποιος ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους εἶναι πολὺ κατώτερος ἀπὸ σένα σὲ ἀξία».
Ἂς προσέχουμε πολὺ αὐτὴν τὴν διδασκαλία, γιατὶ εἶναι μέγας ὁ κίνδυνος ἀπὸ τὰ δύο αὐτὰ ἁμαρτήματα, ποὺ μποροῦν νὰ μᾶς σκοτώσουν…


Από την ομότιτλη στήλη του Π. Μ. Σωτήρχου στον Ορθόδοξο Τύπο,
Αριθ. φύλλου 1855, 26 Νοεμβρίου 2010

http://www.orthodoxostypos.gr/
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
angieholi
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 3227
Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα

Re: Ορθόδοξη Ζωή (κατά τους Αγίους Πατέρες)

Δημοσίευση από angieholi »

Γίνε ανώτερος από όλα...
Ἄν θέλεις νά γίνης ἀνώτερος ἀπό ὅλα, διάβασε τί γράφει ὁ Μ. Μακάριος σέ ἕναν «Λόγον» του:
«Στόν Χριστιανό, πού ἀγαπᾶ τήν ἀλήθεια καί τόν Θεό καί γεύτηκε τήν ἐπουράνια γλυκύτητα καί ἔχει ριζωμένη καί ἑνωμένη μέ τήν ψυχή του τήν Χάριν καί πού παρέδωσε ὅλον τόν ἑαυτόν του στά θελήματα τῆς Χάριτος, εἶναι μισητά ὅλα τά πράγματα αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Γιατί αὐτός ἔγινε ἀνώτερος ἀπό ὅλα τά πράγματα τοῦ κόσμου αὐτοῦ. Καί εἴτε χρυσάφι πῆς, εἴτε ἀσῆμι, εἴτε τιμές καί δόξες, εἴτε καλοτυχίσματα καί ἐπαίνους, κανένα ἀπό αὐτά δέν μπορεῖ νά τόν κυριεύση. Γιατί αὐτός ἔλαβε πεῖρα ἄλλου πλούτου καί ἄλλης τιμῆς καί ἄλλης δόξας καί τρέφεται ψυχικά μέ ἄφθαρτη ἡδονή καί ἔχει κάθε αἴσθηση καί πληρότητα μέσῳ τῆς κοινωνίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».

Η αληθινή και η ψεύτικη αγάπη...
Ἀντιγράφω ἀπό τόν «Λόγον ΛΓ´» τοῦ Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου, ὅπου γίνεται ἡ διάκριση τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης ἀπό τήν ψεύτικη:
«Ἡ ἀγάπη, πού προέρχεται ἀπό ὁποιονδήποτε πρᾶγμα τοῦ κόσμου τούτου, μοιάζει μέ κάποια μικρή λάμψη, πού τρέφεται μέ λάδι, ὅπως τό καντήλι, καί ἔτσι διατηρεῖ τό φῶς του. Μᾶλλον μοιάζει σάν ξηρός χείμαρρος, πού τρέχει μόνον ὅταν βρέχει, ἐνῶ, ἄν σταματήση ἡ βροχή, τότε καί τό δικό του νερό σταματᾶ καί δέν τρέχει. Ἡ ἀγάπη ὅμως, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπό τόν Θεόν, εἶναι σάν μιά πηγή ἀστείρευτη, γιατί ἔχει ἄφθονο νερό καί ἀτελείωτο. Διότι μόνος ὁ Θεός εἶναι ἡ πηγή τῆς ἀγάπης».

Αν δεν θέλης να κακοπάθης...
Στό βιβλίον του «Ὁ πνευματικός νόμος», πού ἐκυκλοφόρησε πρόσφατα μεταφρασμένο καί στήν νεοελληνική παράλληλα μέ τό πρωτότυπον, ὁ Ἅγ. Μᾶρκος ὁ Ἀσκητής γράφει τήν ἀκόλουθη διδασκαλία γιά κάθε πιστόν:
«Ἄν δέν θέλης νά κακοπάθης, μή θέλης νά κακοποιῆς. Γιατί τό ἕνα ἀκολουθεῖ ἀναπόφευκτα τό ἄλλο. Ἐπειδή, ὅ,τι σπείρει ὁ ἄνθρωπος, τοῦτο κάι θά θερίσῃ» (Γαλ. στ´ 7).

Πώς εμποδίζεις την αμαρτία...
Ὁ Μ. Βασίλειος μᾶς ἀποκαλύπτει τόν τρόπον νά ἐμποδίζουμε τήν ἁμαρτία λέγοντας (Ἑρμηνεία στόν ΛΓ´ Ψαλμόν):
«Λέγει ὁ Δαβίδ: “Κάρφωσε καί νέκρωσε μέ τόν φόβο σου τίς σάρκες μου” (Ψαλμ. ΛΓ´ 10). Ὅπως ἐκεῖνοι, πού ἔχουν καρφωμένα τά μέλη τοῦ σώματός τους, δέν ἐκτελοῦν καμμία κίνηση, ἔτσι καί ἐκεῖνοι, πού ἔχουν τήν ψυχήν τους κυριευμένη ἀπό τόν φόβον τοῦ Θεοῦ, λυτρώνονται ἀπό τά ἁμαρτωλά τους πάθη. Ἐκεῖνος λοιπόν, πού φοβᾶται τόν Θεόν, δέν στερεῖται ἀπό τίποτε, δηλαδή δέν εἶναι ἐλλιπής σέ καμμίαν ἀρετή, ἐκεῖνος, πού ἀπό φόβον τοῦ Θεοῦ ἐμποδίζεται νά διαπράξη κάθε ἀνάρμοστη πράξη, ἀλλά εἶναι τέλειος, χωρίς νά τοῦ λείπει τίποτε ἀπό τά καλά, πού εἶναι ἀναγκαῖα στήν ἀνθρώπινη φύση…».
Καί στόν ἔργον του «Ὅροι κατά πλάτος» γράφει ὅτι:
«Σ᾽ αὐτούς, πού μόλις τώρα ἀρχίζουν τήν ζωή τῆς εὐσεβείας, ἡ μόρφωση διά μέσου τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ εἶναι πιό χρήσιμη, σύμφωνα μέ τήν συμβουλή τοῦ σοφωτάτου Σολομῶντος, πού εἶπε: “Ἀρχή καί θεμέλιον κάθε σοφίας εἶναι ὁ σεβασμός καί ὁ φόβος πρός τόν Θεόν”».

Οι ονειδισμοί μας αποπλύνουν...
Τό γράφει ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης στήν «Κλίμακά» του (Λόγος Η´):
«Οἱ ὀνειδισμοί ἀποπλύνουν τήν ψυχή ἀπό τά πάθη. Σέ αὐτό ἄς σέ πείση καί ἡ σχετική φράση, πού χρησιμοποιεῖ ὁ λαός. Μερικοί κοσμικοί δηλαδή ὅταν ἐξυβρίσουν κάποιον κατά πρόσωπον, λέγουν μέ καύχηση: “Τόν τάδε τόν ἔλουσα” (ἐννοεῖ μέ αὐτά, πού εἶπε). Καί αὐτό εἶναι ἀληθινόν».


Από την ομότιτλη στήλη του Π. Μ. Σωτήρχου στον Ορθόδοξο Τύπο,
Αριθ. φύλλου 1874, 8 Απριλίου 2011
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
angieholi
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 3227
Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα

Re: Ορθόδοξη Ζωή (κατά τους Αγίους Πατέρες)

Δημοσίευση από angieholi »

Άπειρον το έλεος του Θεού...
Ἀντιγράφω ἀπὸ τὴν «Η´ Ὁμιλία» τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου «Περὶ μετανοίας» λίγες φράσεις γιὰ ὅλους μας:
«Ἐὰν ἔχης ἁμαρτίες, νὰ μὴ ἀπελπιστῆς. Δὲν παύω νὰ σᾶς τὸ τονίζω αὐτὸ συνεχῶς. Καὶ ἂν καθημερινῶς ἁμαρτάνης, καθημερινῶς νὰ μετανοῆς… Σκέψου ἕνα σπινθῆρα, ποὺ ἔπεσε μέσα στὴν θάλασσα. Μήπως μπορεῖ νὰ σταθῆ ἐκεῖ ἢ νὰ φανῆ ὁ σπινθήρας; Ὅσην σχέσιν ἔχει μία σπίθα πρὸς τὸ πέλαγος, τόσην μεγάλην σχέσιν ἔχει ἡ ἁμαρτία σὲ σύγκριση πρὸς τὴν φιλανθρωπίαν τοῦ Θεοῦ. Καὶ μᾶλλον οὔτε τόσον μεγάλην, ἀλλὰ πολὺ περισσότερον διαφορετικήν, διότι τὸ μὲν πέλαγος, καὶ ἂν ἀκόμα εἶναι μεγάλο, ἔχει ὅρια, ἐνῶ ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀπεριόριστη, δηλαδή χωρὶς ὅρια».
Γι᾽ αὐτὸ ἂς μετανοοῦμε!

Πως νικάς τους πειρασμούς...
Διαβάζω στὸν «Πνευματικὸν Νόμον» τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Ἀσκητοῦ τὴν ἀκόλουθη διδασκαλία γιὰ τὴν καταπολέμηση καὶ τὴν κατανίκηση τῶν πειρασμῶν:
«Ἐκεῖνος, ποὺ θέλει νὰ νικήση τοὺς πειρασμοὺς χωρὶς προσευχὴ καὶ ὑπομονή, δὲν θὰ τοὺς διώξη, ἀλλὰ θὰ περιπλακῆ περισσότερον».
Καὶ σὲ ἄλλο σημεῖον τοῦ ἴδιου βιβλίου ὁ Ἅγιος γράφει:
«Μὴ λὲς ὅτι ἔρχεται ὁ πειρασμὸς χωρὶς νὰ θέλω. Γιατὶ ὁπωσδήποτε, καὶ ἂν δὲν ἀγαπᾶς τὴν ἁμαρτωλή πράξη, ἀγαπᾶς ὅμως τὶς αἰτίες της».
Μὲ ἄλλα λόγια, στὸ βάθος ἐπιθυμοῦμε τὸν πειρασμὸ τῆς ἁμαρτίας, ἀλλὰ χωρὶς τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ δὲν μποροῦμε νὰ τὸν νικήσουμε. Γι᾽ αὐτὸ προσευχή.

Από που να αρχίζης...
Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στὸ βιβλίο του «Ἀόρατος πόλεμος» μᾶς συμβουλεύει τὰ ἑξῆς γιὰ τὸν καλὸν ἀγῶνα:
«Ἐὰν θέλης νὰ νικᾶς τοὺς ἐχθρούς σου τοὺς δαίμονες γρηγορώτερα καὶ εὐκολώτερα, εἶναι ἀνάγκη νὰ τοὺς πολεμᾶς, ἀδελφέ μου, συνεχῶς καὶ ἀνδρειωμένα, ἐναντίον ὅλων σου τῶν παθῶν καὶ μάλιστα ἐναντίον τῆς φιλαυτίας σου (ἤγουν τῆς ἀτάκτου ἀγάπης τοῦ ἑαυτοῦ σου)».
Καὶ στὴν συνέχεια μᾶς συνιστᾶ νὰ ἔχουμε φίλους μας τὶς «καταφρονήσεις καὶ τὶς θλίψεις», ποὺ μᾶς δίνει ὁ κόσμος. Πάντως πρέπει νὰ ἀρχίζουμε ὅλοι ἀπὸ τὰ πάθη μας.

Τρεις φραγμοί της αμαρτίας...
Στὸν «Εὐεργετινὸν» βρῆκα τὴν ἀκόλουθη διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Ἀββᾶ Ἠσαΐα, ποὺ λέγει:
«Τρία εἶναι τὰ πράγματα, ποὺ ὁ ἄνθρωπος τὰ ἀποκτᾶ δύσκολα καὶ τὰ ὁποῖα τὸν βοηθοῦν νὰ συγκρατήση μέσα του ὅλες τὶς ἀρετές. Καὶ αὐτὰ τὰ τρία εἶναι: Τὸ πένθος, τὸ νὰ κλαίη γιὰ τὶς ἁμαρτίες του καὶ ἡ συνεχὴς μνήμη τοῦ θανάτου. Διότι, ὅποιος σκέφτεται καθημερινὰ τὸν θάνατον καὶ λέγει στὸν ἑαυτόν του ὅτι μόνον σήμερα θὰ ζήσω σ᾽ αὐτὸν τὸν κόσμον, ποτὲ δὲν θὰ ἁμαρτήση ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ».
Ἂς κάνουμε κι ἐμεῖς μιὰ παρόμοια προσπάθεια.

Ποιά είναι η καλή προσευχή...
Ὁ Μέγας Βασίλειος γράφει σὲ μιὰ «Ἐπιστολή» του ὅτι:
«Καλὴ προσευχὴ εἶναι ἐκείνη, ποὺ καθιστᾶ τὴν ἰδέα τοῦ Θεοῦ αἰσθητὴ καὶ καθαρὴ στὴν ψυχή. Καὶ αὐτὸ σημαίνει διαμονὴ τοῦ Θεοῦ μέσα μας, μὲ τὸ νὰ ἔχη κανεὶς μὲ τὴν μνήμη του ἐγκαταστήσει τὸν Θεὸ στὴν ψυχή του. Ἔτσι γινόμαστε ναὸς τοῦ Θεοῦ, ὅταν δὲν διακόπτεται ἡ συνεχὴς μνήμη τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὶς κοσμικὲς φροντίδες, καὶ δὲν ταράζεται ὁ νοῦς ἀπὸ ἀπροσδόκητα παθήματα. Ὁ φιλόθεος ἄνθρωπος ἀποφεύγει ὅλα τὰ παραπάνω καὶ καταφεύγει στὸν Θεόν, ἀπομακρύνει ὅσα τὸν παρακινοῦν στὸ κακὸ καὶ καταγίνεται μὲ ἀσχολίες, ποὺ ὁδηγοῦν στὴν ἀρετή».


Από την ομότιτλη στήλη του Π. Μ. Σωτήρχου στον Ορθόδοξο Τύπο,
Αριθ. φύλλου 1878, 13 Μαΐου 2011

http://www.orthodoxostypos.gr/
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
angieholi
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 3227
Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα

Re: Ορθόδοξη Ζωή (κατά τους Αγίους Πατέρες)

Δημοσίευση από angieholi »

Φοβάσαι την κόλαση;...
Τήν ἐρώτηση τήν κάνει ὁ Ἅγ. Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, γιά νά μᾶς πῆ ὅτι:
«Ἐκεῖνος, πού πιστεύει πραγματικά στόν Κύριον φοβᾶται τήν Κόλασιν, καί αὐτός, πού φοβᾶται τήν Κόλασιν ἐγκρατεύεται καί δέν πέφτει σέ πάθη. Αὐτός πάλι, πού ἐγκρατεύεται ἀπό τά πάθη ὑπομένει τίς θλίψεις. Ὑπομένοντας τίς θλίψεις στηρίζει τήν ἐλπίδα του στόν Θεόν. Ἡ ἐλπίδα πρός τόν Θεόν ἀποσπᾶ τόν ἄνθρωπον ἀπό κάθε ἐναγώνια μέριμνα καί φιλόκοσμη προσπάθεια. Ἐφ᾽ ὅσον λοιπόν ἀπαλλαγῆ ὁ νοῦς ἀπό τήν μέριμνα καί τήν φροντίδα τοῦ κόσμου τούτου, τότε πλέον θά ἀποκτήση τήν ἀγάπην πρός τόν Θεόν».

Πως μαθαίνεις τα Θεία...
Ἀντιγράφω ἀπό τόν ΚΣΤ´ Λόγον τῆς «Κλίμακος» τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου:
«Μέ ἱδρῶτα μᾶλλον καί μέ κόπον πρέπει νά μαθαίνουμε τά θεῖα πράγματα καί ὄχι μόνον μέ λόγια. Γιατί τήν ὥρα τῆς ἐξόδου μας ἀπό αὐτόν τόν κόσμον, δέν χρειάζεται νά δείξουμε λόγια, ἀλλά ἔργα».
Καί ἔργα δέν εἶναι μόνον τά ὑλικά, ἀλλά καί τά πνευματικά, ὅπως ἡ προσευχή, ἡ ταπεινοφροσύνη, ἡ μακροθυμία…

Πως δεν ταράζεσαι...
Στό ἐρώτημα αὐτό ἀπαντᾶ ὁ Ἅγ. Ἰσαάκ ὁ Σύρος, λέγοντας:
«Ὁ ἀληθινά ταπεινός δέν ταράσσεται, ὅταν ἀδικῆται, οὔτε ἀπολογεῖται διά τό πρᾶγμα ἐκεῖνο διά τό ὁποῖον ἀδικήθηκε, ἀλλά δέχεται ὡς ἀληθεῖς τίς ψεύτικες συκοφαντίες καί δέν φροντίζει νά μεταπείση τούς ἀνθρώπους ὅτι συκοφαντήθηκε, ἀλλά ζητᾶ συγχώρησιν».
Ἐμεῖς τί κάνουμε στίς περιπτώσεις αὐτές;

Ο μεγαλύτερος κάματος...
Ὁ Ἅγιος Ἀγάθων ἔλεγε ὅτι δέν ὑπάρχει τίποτε πιό δύσκολον ἀπό τήν ἀληθινή προσευχή πρός τόν Θεόν:
«Οὐκ ἔστιν ἕτερος κάματος, ὡς τό εὔξασθαι τῷ Θεῷ».
Καί ἐξηγοῦσε ὅτι ἀληθινή προσευχή δέν εἶναι νά ποῦμε πρός τόν Θεόν λόγια καί μάλιστα σύμφωνα μέ τίς ἐπιθυμίες μας, ἀλλά νά σηκώση ὁ πιστός τήν ψυχή του ἀπό ὅλα τά πράγματα τοῦ κόσμου τούτου καί νά τήν ὑψώση πρός τόν Θεόν μέ ταπείνωση, μέ συντριβή, μέ ἀγάπη. Ἡ ἐπικοινωνία μέ τόν Θεόν δέν εἶναι μιά συζήτηση μαζί του μέ λόγια, ἀλλά μιά ἄμεση ἐπιστροφή κοντά του… Ἐμεῖς τί κάνουμε καί πῶς πλησιάζουμε τόν Θεόν;

Να προσέξουμε τώρα...
Τήν διδασκαλία αὐτήν τήν βρῆκα στά λόγια τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Ἱερωνύμου τῆς Αἰγίνης, πού ἔζησε καί ἐτελειώθη ὁσιακῶς, ὅπως τήν ἔλεγε στά πνευματικά του τέκνα:
«Δέν ὑπάρχει γλυκύτερη ζωή ἀπό τήν πνευματική ζωή. Ἀγάπησε πολύ τόν Χριστόν μας. Ὅλοι θά φύγουμε μιά μέρα. Ἴσως αὔριο, μεθαύριον. Δέν γνωρίζουμε πότε. Καί μετά ἀπό ἐκεῖ, ποῦ θά εἴμαστε, θά λαχταροῦμε, νά μπορούσαμε νά ξαναζήσουμε, γιά νά ἀγωνισθοῦμε περισσότερον, καλύτερα, γιά νά μετανοήσουμε, γιά νά ἀγαπήσουμε πιό πολύ τόν Χριστόν μας, καί δέν θά μποροῦμε. Νά προσέξουμε, λοιπόν, τώρα, νά μή λυπήσουμε τόν Χριστόν μας».
Ἄς προσέξουμε, ὅσον μποροῦμε…


Από την ομότιτλη στήλη του Π. Μ. Σωτήρχου στον Ορθόδοξο Τύπο,
Αριθ. φύλλου 1892, 9 Σεπτεμβρίου 2011

http://www.orthodoxostypos.gr/
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
angieholi
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 3227
Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα

Re: Ορθόδοξη Ζωή (κατά τους Αγίους Πατέρες)

Δημοσίευση από angieholi »

Αρωματίζει πνευματικά...
Μιὰ πολὺ μεγάλη ἀλήθεια μᾶς ἀποκαλύπτει ὁ Ἅγιος Ἰωάνης ὁ Χρυσόστομος σὲ Ὁμιλία του (Εἰς τὸ Εὐαγγέλιον κατὰ Ἰωάννην), γιὰ τὸ θέμα τοῦ ἐκκλησιασμοῦ, ποὺ μερικοὶ τὸ ὑποτιμοῦν καὶ δὲν ἐκκλησιάζονται τακτικὰ καὶ ἀποφεύγουν τὴν θεία λατρεία, ποὺ εἶναι ἡ κορυφαία ἔκφραση τῆς ψυχῆς. Γράφει λοιπὸν ὁ μεγάλος αὐτὸς Ἅγιός μας:
«Ὅταν κάποιος περάσει ἀπὸ ἀρωματοπωλεῖον ἤ συχνάζει σὲ ἐργαστήρια ἀρωματοποιΐας, ἀρωματίζεται χωρὶς νὰ τὸ θέλη ἀπὸ τὴν εὐωδία τῶν ἀρωμάτων. Πολὺ περισσότερον ἀρωματίζεται πνευματικά, ὅταν ἐκκλησιάζεται».
Γι᾽ αὐτὸ ἄς ἐκκλησιαζόμαστε συχνά, ὅσον μποροῦμε, γιατὶ ἡ ὠφέλειά μας εἶναι μεγάλη, ἔστω καὶ ἄν δὲν τὴν καταλαβαίνουμε.

Πως ειρηνεύεις με τον Θεόν...
Ἀντιγράφω ἀπὸ τὸ ἔργον «Περὶ ἀγάπης» (Δ´ Ἑκατοντάδα) τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ τὴν ἀκόλουθη διδασκαλία:
«Δὲν εἶναι δυνατὸν μιὰ λογικὴ ψυχή, ποὺ τρέφει μῖσος πρὸς κάποιον ἄνθρωπον, νὰ εἰρηνεύη μὲ τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος ἔδωσε τὶς ἐντολές. Διότι λέγει: “ Ἐὰν δὲν συγχωρήσετε τὰ παραπτώματα τῶν ἀνθρώπων, οὔτε ὁ Πατέρας ὁ οὐράνιος θὰ συγχωρήση τὰ δικά σας παραπτώματα” (Ματθ. στ´14). Ἐὰν ὁ ἄλλος ἄνθρωπος μὲ τὸν ὁποῖον ὑπάρχει μῖσος δὲν θέλει νὰ εἰρηνεύση μαζί σου, ἐσὺ ὅμως πρέπει νὰ προφυλάξης τὸν ἑαυτό σου ἀπὸ τὸ μῖσος, προσευχόμενος γι᾽αὐτόν μὲ καθαρὴ καρδιὰ καὶ νὰ μὴ τὸν κακολογῆς σὲ ἄλλον».

Νίκη κατά των πειρασμών...
Στὸν «Πνευματικὸν Νόμον» τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Ἀσκητοῦ διάβασα τὴν ἀκόλουθη διδασκαλία:
«Ἐκεῖνος, ποὺ θέλει νὰ νικήση τοὺς πειρασμοὺς χωρὶς προσευχὴ καὶ ὑπομονή, δὲν θὰ τοὺς διώξη, ἀλλὰ θὰ περιπλακῆ περισσότερον»
Ἄρα, προσευχὴ καὶ ὑπομονὴ καὶ ὁ Θεὸς θὰ μᾶς βοηθήση στὸ νὰ νικήσουμε τοὺς πειρασμοὺς καὶ κάθε παγίδα τῶν δαιμόνων.

Το σχέδιο του Θεού για μας...
Στὸ ἔργον του «Περὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» ὁ Μ. Βασίλειος περιγράφει τὴν θείαν οἰκονομίαν γιὰ τὴν σωτηρία μας μὲ ἀναλυτικὸν τρόπον καὶ λέγει μεταξὺ ἄλλων καὶ τὰ ἑξῆς:
«Τὸ σχέδιον τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἀνάκληση ἀπὸ τὴν πτώση καὶ ἡ ἐπάνοδός μας ἀπὸ τὴν ἀποξένωση, ποὺ προξένησε ἡ παρακοή μας στὸ θέλημά του, καὶ ἡ ἀποκατάστασή μας σὲ κατάσταση φιλίας καὶ οἰκειότητος μὲ τὸν Θεόν. Σ᾽ αὐτὸ ἀπέβλεπαν ἡ ἐνσάρκωση τοῦ Χριστοῦ, ἡ διδασκαλία του γιὰ τὴν εὐαγγελικὴ ζωὴ καὶ συμπεριφορά, τὰ Πάθη του, ὁ Σταυρός, ἡ Ταφή, ἡ Ἀνάσταση, γιὰ νὰ μπορέση ὁ ἄνθρωπος, ποὺ σώζεται, ὅταν μιμεῖτε τὸν Χριστόν, νὰ ἀποκτήση καὶ πάλι τὴν ἀρχαία ἐκείνη υἱοθεσία, ποὺ ἀπολάμβανε πρὶν τὴν πτώση τῶν Πρωτοπλάστων».

Η δικαιοσύνη των ανθρώπων...
Ἄδικη παραμένει πάντοτε ἡ ἀνθρώπινη δικαιοσύνη, ὅπως τὴν περιγράφει ἀπὸ τότε ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, σὲ ἕναν Λόγον του, ὅπου γράφει:
«Βλέπω ὅτι οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς δικαστὲς παθαίνουν σήμερα τὸ ἑξῆς πρᾶγμα: Μὲ πολλὴ εὐκολία θὰ συγχωρήσουν καὶ τὰ πιὸ μεγάλα παραπτώματα τῶν ἰσχυρῶν, παρὰ τὰ πιὸ ἀσήμαντα τῶν ταπεινῶν».
Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀνθρώπινη δικαιοσύνη.


Από την ομότιτλη στήλη του Π. Μ. Σωτήρχου στον Ορθόδοξο Τύπο,
Αριθ. φύλλου 1896, 7 Οκτωβρίου 2011

http://www.orthodoxostypos.gr/
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
angieholi
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 3227
Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα

Re: Ορθόδοξη Ζωή (κατά τους Αγίους Πατέρες)

Δημοσίευση από angieholi »

Τιμωρία των πονηρών...
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος σὲ μία «Ὁμιλία» του (Εἰς Α´ Τιμ.) γράφει μεταξὺ ἄλλων καὶ τὰ ἀκόλουθα γιὰ τὴν τιμωρία τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων:
«Ὁ πονηρὸς δὲν τιμωρεῖται μόνον στὴν ἄλλη ζωή, ἀλλὰ καὶ ἐδῶ, ἐφ᾽ ὅσον ζῆ συνεχῶς μὲ συντροφιὰ τὸν φόβον, μὴ τολμῶντας νὰ ἀτενίση μὲ παρρῃσία κανέναν, τρέμοντας, χλωμιάζοντας, ἀγωνιῶντας... (γιὰ νὰ μὴ ἀποκαλυφθῆ ἡ πονηρία του)... Εἶναι λοιπὸν αὐτὸ ζωή; Καθόλου. Ἀντίθετα εἶναι φοβερὸς θάνατος».
Ἄς τὸ προσέξουν πολὺ ὅσοι πονηρεύονται ἀπέναντι στοὺς ἄλλους ἀνθρώπους.

Οι αμαρτωλοί λογισμοί...
Ἐρώτησε ὁ Ἀββᾶς Ἰωσήφ τὸν Ἅγιον Ποιμένα γιὰ τοὺς ρυπαροὺς λογισμούς.
Καὶ ὁ Ἀββᾶς ἀποκρίθηκε:
«Ὅπως ὅταν βάλη κάποιος σὲ ἕνα σταμνὶ ἕνα φίδι καὶ ἕνα σκορπιὸ καὶ τὸ φράξη, ὁπωσδήποτε θὰ ψοφήσουν μὲ τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου. Ἔτσι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ λογισμοί».
Ὑπομονὴ λοιπὸν καὶ προσευχή.

Ρίζα της αμαρτίας η υπερηφάνεια...
Ἕνα πολὺ σημαντικὸ λόγο βρῆκα στὸ θεοφώτιστο βιβλίο τῆς «Κλίμακος» τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου, ὅπου μᾶς λέγει ὅτι στὴν ρίζα τῆς κάθε ἁμαρτίας προϋπάρχει ἡ ὑπερηφάνεια καὶ γι᾽αὐτὸ χρειαζόμαστε πρωτίστως τὴν ταπεινοφροσύνη.
Λέγει ὁ Ἅγιος :
«Ὅπου συνέβη πτῶσις (ἁμαρτία), ἐκεῖ κατεσκήνωσε προηγουμένως ἡ ὑπερηφάνεια. Διότι τὸ δεύτερον (δηλ. ἡ ἁμαρτία) εἶναι τὸ προμήνυμα τοῦ πρώτου (δηλ. ἡ ὑπερηφάνεια)».
Γι᾽αὐτὸ ταπεινοφροσύνη πρὶν ἀπ᾽ ὅλα, ὅπως μᾶς τὴν ἐδίδαξε μὲ λόγια καὶ μὲ ἔργα, ὁ Θεάνθρωπος.

Όλα τα χαρίζει η προσευχή...
Ἀντιγράφω ἀπὸ τὸν «Ἀόρατον Πόλεμον» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, ὁ ὁποῖος μᾶς διδάσκει ὅτι μποροῦμε νὰ λάβουμε ὅλα τὰ ἀγαθὰ ἀπὸ τὸν Θεόν.
Ἰδοὺ τὰ λόγια του:
«Ἡ προσευχὴ εἶναι μέσον καὶ ὄργανον, διὰ νὰ λάβωμεν ὅλας τὰς χάριτας ὅπου πλημμυροῦν εἰς ἡμᾶς, ἀπὸ ἐκείνην τὴν πηγὴν τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἀγαθότητος τοῦ Θεοῦ. Μὲ τὴν προσευχὴν θέλεις βάλη τὴν μάχαιραν εἰς τὰς χεῖρας τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ πολεμῇ καὶ νὰ νικᾶ διὰ ἐσένα. Καὶ διὰ νὰ ἐπιχειρισθῇς καλῶς τὴν προσευχήν ταύτην, εἶναι ἀνάγκη νὰ τὴν κάμνης παντοτεινὰ καὶ καθ᾽ ἕξιν καὶ νὰ κοπιάζης...».
Καὶ ἀναφέρει στὴν συνέχεια ὁ Ἅγιος τὶς προϋποθέσεις τῆς ἀληθινῆς προσευχῆς, ποὺ εἶναι ἡ πίστη, ἡ ἐλπίδα, ταπεινοφροσύνη κ.λπ.

Κριτήριον η ταεπινοφροσύνη...
Στὸν Α´ Ἀσκητικὸν Λόγον τοῦ Μ. Βασιλείου, διάβασα τὴν ἀκόλουθη ἀποκαλυπτικὴ διδασκαλία, καὶ τὴν μεταφέρω ἐδῶ γιὰ τὴν ὠφέλεια ὅλων μας.
Λέγει ὁ Μ. Βασίλειος:
«Προκοπὴ τῆς ψυχῆς σημαίνει προκοπὴ στὴν ταπεινοφροσύνη. Ἡ ἔλλειψη τῆς προκοπῆς αὐτῆς καὶ ἡ ἀτίμωση προέρχεται ἀπὸ τὴν ὑψηλοφροσύνη... Ἡ ἐπίγνωση καὶ καλὴ γνώση τῆς θεοσέβειας προέρχεται ἀπὸ τὴν καλὴ γνώση τῆς ταπεινοφροσύνης καὶ τῆς πραότητος. Ἡ ταπείνωσις εἶναι μίμησις τοῦ Χριστοῦ, ἡ ἀλαζονεία καὶ τὸ θράσος καὶ ἡ ἀναίδεια εἶναι μίμησις τοῦ διαβόλου».
Ἰδοὺ ἕνα ἀσφαλές, τὸ πιὸ ἀσφαλὲςκριτήριον τῆς ψυχῆς γιὰ ὅλους μας.


Από την ομότιτλη στήλη του Π. Μ. Σωτήρχου στον Ορθόδοξο Τύπο,
Αριθ. φύλλου 1900, 4 NOEMΒΡΙΟΥ 2011

http://www.orthodoxostypos.gr/
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
angieholi
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 3227
Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα

Re: Ορθόδοξη Ζωή (κατά τους Αγίους Πατέρες)

Δημοσίευση από angieholi »

Η τελειότερη ευλογία...
Πρόκειται γιὰ τὴν εἰρήνη, ποὺ μᾶς δίνει ὁ Θεός, γιατὶ μόνοι μας δὲν μποροῦμε νὰ τὴν ἀποκτήσουμε.
Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ Μ. Βασίλειος στὸν Λόγον του γιὰ τὸν ΚΗ´ Ψαλμόν, γράφει μεταξὺ ἄλλων:
«Φαίνεται ὅτι ἡ μεγαλύτερη ἀπὸ ὅλες τὶς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ εἰρήνη, ποὺ εἶναι ἡ σταθερότητα τῆς βουλήσεως ἡ ὁποία κυριαρχεῖ μέσα μας καὶ μᾶς κατευθύνει στὸ ἀγαθόν. Ὥστε ὁ εἰρηνικὸς ἄνθρωπος ἔχει ὡς χαρακτηριστικὸ τὰ σεμνὰ ἤθη. Ἀντίθετα ἐκεῖνος, ποὺ πολεμεῖται ἀκόμα ἀπὸ τὰ πάθη του, δὲν ἔλαβε ὡς τώρα τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔδωσε ὁ Κύριος στοὺς μαθητές του, τὴν ὁποία δὲν μπορεῖ νὰ κατανοήση κανένα ἀνθρώπινο μυαλὸ ἤ καὶ ἀγγελικὸ (Φιλ. δ´7) καὶ ἡ ὁποία θὰ περιφρουρήση τὶς ψυχὲς ἐκείνων, ποὺ τὴν ἀξίζουν».
Γι᾽ αὐτὸ καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, θὰ πρέπει νὰ εἶναι τὸ πρῶτον ζητούμενον.

Πως βρίσκεις τον Κύριον...
Μιὰ ἀποκαλυπτικὴ διδασκαλία βρῆκα μέσα στὸν «πνευματικὸν Νόμον» τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Ἀσκητοῦ, ὅπου μᾶς ἐξηγεῖ πῶς μποροῦμε νὰ βροῦμε τὸν Χριστόν:
«Ὁ Κύριος εἶναι κρυμμένος μέσα στὶς ἐντολές, ποὺ μᾶς ἔδωσε. Γι᾽αὐτὸ σ᾽ ἐκείνους, ποὺ τὸν ζητοῦν, φανερώνεται ἀνάλογα μὲ τὴν προθυμία γιὰ τὴν τήρησιν τῶν ἐντολῶν του».
Μὲ ἄλλα λόγια, ὅποιος τηρεῖ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεανθρώπου αὐτὸς βρίσκει τὸν ἴδιον τὸν Χριστόν, μὲ τὸν πιὸ σίγουρον τρόπον.

Αν θέλης να δοξασθής...
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος σὲ μιὰ Ὁμιλία του (Εἰς τὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιον) συμβουλεύει αὐτούς, ποὺ ἀγαποῦν τὴν δόξα, μὲ τὰ ἑξῆς:
«Ἄν ἀγαπᾶς τὴν δόξα καὶ γι᾽αὐτὸ δολιεύεσαι τὸν πλησίον σου, τότε θὰ τὴν ἀπολαύσης σὲ μεγαλύτερον βαθμόν, ὅταν τὴν περιφρονήσης καὶ ἀπομακρυνθῆς ἀπὸ τὴν δολιότητα. Διότι, ὅπως ἀκριβῶς ἡ ἀφιλοχρηματία, δηλαδὴ τὸ νὰ μὴ ἀγαπᾶς τὰ χρήματα εἶναι ἀντίθετη μὲ τὴν φιλαργυρία, ἔτσι γιὰ νὰ κερδίση κανεὶς τὴν δόξα, δὲν πρέπει νὰ ἀγαπᾶ τὴν δόξα».
Καὶ σὲ ἄλλη Ὁμιλία του λέγει: «Ἄν θέλης νὰ δοξάζεσαι πραγματικά, περιφρόνησε τὴν δόξα καὶ θὰ δοξασθῆς περισσότερον ἀπὸ ὅλους».

Το κορυφαίον είναι η θέληση...
Πολλοὶ δίνουν τὴν πρώτη θέση στὴν πράξη, στὰ ἔργα, κατὰ τὸν εὐαγγελικὸν λόγον «Πίστις χωρὶς τῶν ἔργων νεκρὰ ἐστιν» (Ἰακ. β´20), καὶ ἄριστα πράττουν.
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ὅμως προχωρεῖ κατὰ τὸν φωτισμὸν τοῦ Θεοῦ καὶ μᾶς βεβαιώνει ὅτι:«Καὶ ἁπλῆ θέληση τοῦ ἀνθρώπου ἀντιστοιχεῖ σὲ ὁλοκληρωμένη πράξη» (Λόγος ΙΣΤ´).
«Γιατὶ ἡ πράξη ἀρχίζει ἀπὸ τὴν θέληση τοῦ ἀνθρώπου, ἀφοῦ ἡ θέλησή μας εἶναι ἡ κορυφαία δύναμη τῆς ἐλευθερίας, ποὺ δίνει στὸν καθένα ὁ Θεός. Ἡ θέληση ἀντιστοιχεῖ, μὲ ἄλλα λόγια, πρὸς τὴν πίστη καὶ ἡ πράξη ἀντιστοιχεῖ πρὸς τὴν ἀγάπη».
Ἄς τὸ ἐφαρμόσουμε αὐτὸ τὸ δίπτυχο τῆς πνευματικῆς ζωῆς καὶ τὰ ἀποτελέσματα θὰ μᾶς τὰ διδάξουν ὅλα.

Η περιφρόνηση των ηδονών...
Μιὰ μεγάλη μυστικὴ ἀλήθεια βρῆκα στὸ «Περὶ ἀγάπης» (Γ´ Ἑκατοντάδα) βιβλίον τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, ποὺ μᾶς λέγει:
«Ἐκεῖνος, ποὺ ἀξιώθηκε νὰ γνωρίση τὸν Θεὸν καὶ ἀπόλαυσε τὴν ἡδονή, ποὺ προέρχεται ἀπὸ αὐτὴν τὴν γνώση, αὐτὸς περιφρονεῖ ὅλες τὶς ἡδονές, ποὺ γεννιοῦνται ἀπὸ τὸ ἐπιθυμητικὸν μέρος τῆς ψυχῆς», ὅλες δηλαδὴ τὶς γήϊνες ἡδονές.


Από την ομότιτλη στήλη του Π. Μ. Σωτήρχου στον Ορθόδοξο Τύπο,
Αριθ. φύλλου 1904, 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011

http://www.orthodoxostypos.gr/
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
angieholi
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 3227
Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα

Re: Ορθόδοξη Ζωή (κατά τους Αγίους Πατέρες)

Δημοσίευση από angieholi »

Πως μαλακώνει η καρδιά...
Τόν τρόπον μᾶς τόν ὑποδεικνύει ὁ Ἅγιος Ἡσύχιος ὁ Πρεσβύτερος λέγοντας:
«Ὅπως ἡ βροχή, ὅσον περισσότερον πέφτει πάνω στή γῆ, τόσον τήν μαλακώνει, ἔτσι καί τήν γῆ τῆς καρδιᾶς μας τήν χαροποιεῖ καί τήν εὐφραίνει τό ἅγιον ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ὅσον περισσότερον τό φωνάζουμε καί ὅσον συχνότερον τό ἐπικαλούμεθα».
Καί αὐτό γίνεται μέ τήν νοερά ἤ καρδιακή προσευχή, πού λέγεται σιωπηλά μέσα μας: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».

Τι πλέον θέλεις;
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος σέ μιά «Ὁμιλία» του ἀναφέρεται στόν Χριστόν καί τόν περιγράφει, ὅπως ἀληθινά εἶναι γιά κάθε πιστόν, στόν ὁποῖον ἀπευθυνόμενος ὁ Θεάνθρωπος λέγει:
«Ἐγώ πατέρας, ἐγώ ἀδελφός, ἐγώ νυμφίος, ἐγώ οἰκία, ἐγώ τροφοδότης, ἐγώ ροῦχο, ἐγώ ρίζα, ἐγώ θεμέλιος λίθος. Διότι ἦλθα νά διακονήσω καί ὄχι νά διακονηθῶ. Ἐγώ καί φίλος καί ἀδελφός καί ἀδελφή καί μητέρα. Τά πάντα ἐγώ. Ἐγώ φτωχός γιά σένα, πάνω στό σταυρό, γιά σένα, στόν τάφο, στά ἄνω γιά νά ἐνεργῶ γιά σένα κοντά στόν Πατέρα μου. Κάτω ἔγινα πρεσβευτής ὑπέρ σοῦ μπροστά στόν Πατέρα μου. Τά πάντα εἶσαι γιά μένα καί ἀδελφός καί συγκληρονόμος καί φίλος καί μέλος δικός μου. Τί παραπάνω θέλεις;».
Εἶναι φοβερά τά λόγια τοῦ Ἁγίου, ὅσον καί ἀληθινά μέχρι λεπτομερείας. Ἄς τά προσέξουμε πολύ, πάρα πολύ.

Μας τραβούν στον βυθό...
Ὁ Ἅγιος Νεῖλος ὁ Ἀσκητής γράφει στόν «Ἀσκητικό Λόγο» του τά ἑξῆς πολυσήμαντα:
«Ἐκεῖνοι, πού ταξιδεύουν στήν θάλασσα, ὅταν τούς πιάση φουρτούνα, περιφρονοῦν τά ἐμπορεύματα καί ρίχνουν μέ τά ἴδια τά χέρια τους στήν θάλασσα τό φορτίον, κρίνοντας καλύτερον νά σώσουν τήν ζωή τους, παρά τά ἐμπορεύματα. Καί γιά νά μή κινδυνεύση τό πλοῖον, πλημμυρισμένον ἀπό νερά, μέ τό βάρος τοῦ φορτίου καί βουλιάξη, τό ξελαφρώνουν καί ρίχνουν τά πολύτιμα πράγματα στόν βυθό. Γιατί κι ἐμεῖς, γιά χάρη τῆς ἀνώτερης ζωῆς, νά μή περιφρονοῦμε ἐκεῖνα, πού τραβοῦν στόν βυθό τήν ψυχή μας;».
Τί εἶναι πιό σημαντικό: τά πράγματα τοῦ κόσμου ἤ ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς, πού μένει αἰώνια;

Πως κερδίζεις τον Παράδεισο...
Ἀντιγράφω ἀπό Λόγον τοῦ Μεγάλου Βασιλείου:
«Ἡ νηστεία ἐνομοθετήθη εἰς τόν Παράδεισον. Ἡ πρώτη ἐντολή περί νηστείας ἐδόθη εἰς τόν Ἀδάμ. “Ἀπό τόν καρπόν τοῦ δένδρου τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ δέν θά φάγετε” εἶπεν ὁ Θεός εἰς τούς πρωτοπλάστους. Αὐτό τό “δέν θά φάγετε” εἶναι θέσπισις νόμου νηστείας καί ἐγκράτειας. Ἐάν ἡ Εὔα δέν ἔτρωγεν ἀπό τόν καρπόν τοῦ δένδρου ἐκείνου, δέν θά εἴχαμεν ἀνάγκην ἀπό τήν σημερινήν νηστείαν… Ἐπειδή δέν ἐνηστεύσαμεν, ἐξεδιώχθημεν ἐκ τοῦ Παραδείσου. Ἄς νηστεύσωμεν λοιπόν, διά νά εἰσέλθωμεν πάλιν εἰς αὐτόν… Μή μιμηθῆς τήν παρακοήν τῆς Εὔας, μή δεχθῆς πάλι τόν ὄφιν ὡς σύμβουλον, ὁ ὁποῖος σέ προτρέπει νά φάγης ἀπό ἐνδιαφέρον δῆθεν γιά τό σῶμα σου… Τά σώματα τῶν ἀνθρώπων, ὅταν βαρύνονται ὑπερβολικῶς μέ τήν συνεχῆ πολυφαγίαν, περιπίπτουν εὐκόλως εἰς ἀσθενείας…».
Νηστεία λοιπόν, τό κατά δύναμιν.

Να ετοιμάζεσαι καθημερινά...
Ὁ Ἅγ. Ἐφραίμ ὁ Σύρος μᾶς συμβουλεύει:
«Ἀδελφέ, νά περιμένης καθημερινά τόν θάνατό σου. Καί νά ἑτοιμάζεσαι γιά τήν πορεία ἐκείνη. Διότι θά ἔλθη ἡ φοβερή διαταγή τοῦ θανάτου, σέ ὥρα, πού δέν θά τήν περιμένης. Καί ἀλίμονον σέ ἐκεῖνον, πού θά βρεθῆ ἀνέτοιμος… Νά ἔχης λοιπόν, πάντοτε στόν νοῦ σου τήν ἡμέρα τοῦ θανάτου σου».



Από την ομότιτλη στήλη του Π. Μ. Σωτήρχου στον Ορθόδοξο Τύπο,
Αριθ. φύλλου 1907, 23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011

http://www.orthodoxostypos.gr/
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
angieholi
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 3227
Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα

Re: Ορθόδοξη Ζωή (κατά τους Αγίους Πατέρες)

Δημοσίευση από angieholi »

Πως προχωρείς μπροστά....
Στὴν «Φιλοκαλία» (Δ´ τόμος) βρῆκα τὴν ἀκόλουθη διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Σιναΐτου:
«Ὅσοι δὲν ἐπιτυγχάνουν νὰ λάβουν τὴν θ. Χάριν, ἡ αἰτία βρίσκεται στὴν ἀπιστία τους καὶ στὴν ἀμέλειά τους. Ἀντίθετα, ἐκεῖνοι, ποὺ τὴν ἀποκτοῦν τὸ κατορθώνουν μὲ τὴν πίστη καὶ τὴν ἐπιμέλειά τους, διότι μὲ αὐτὲς τὶς δυὸ δυνάμεις προχωρεῖ κανεὶς μπροστά, ἐνῶ χωρὶς αὐτὲς στρέφεται πρὸς τὰ πίσω».
Ἂς προσέχουμε λοιπόν: Πίστη καὶ ἐπιμέλεια.


Πως νικάς τον πονηρόν λογισμό...
Ὁ Ἅγιος Ἡσύχιος ὁ Πρεσβύτερος στὸν «Λόγον πρὸς Θεόδουλον» δίνει μιὰ συμβουλή, ποὺ ὅλοι μποροῦμε νὰ ἐφαρμόσουμε, ὅταν δεχόμαστε τὴν προσβολὴν ἑνὸς πονηροῦ λογισμοῦ:
«Ὅπως εἶναι ἀδύνατον νὰ περάση κανεὶς μεγάλον πέλαγος χωρὶς μεγάλον πλοῖον, ἔτσι εἶναι ἀδύνατον νὰ διώχνη κανεὶς τὴν προσβολὴν ἑνὸς πονηροῦ λογισμοῦ χωρὶς τὴν ἐπίκλησιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ».


Η πλήρης νηστεία...
Σῶμα καὶ ψυχὴ συναποτελοῦν τὸν ἄνθρωπον. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ἡ νηστεία πρέπει νὰ εἶναι καὶ σωματικὴ καὶ πνευματική. Ὁ Μέγας Βασίλειος λέγει:
«Ἀληθὴς νηστεία, ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσις, ἐγκράτεια γλώσσης, θυμοῦ ἀποχή, ἐπιθυμιῶν χωρισμός, καταλαλιᾶς, ψεύδους καὶ ἐπιορκίας. Ἡ τούτων ἔνδεια νηστεία ἐστὶν ἀληθὴς καὶ εὐπρόσδεκτος».
Βεβαίως ἡ νηστεία αὐτὴ ἡ πνευματικὴ δὲν καταργεῖ τὴν νηστεία τῶν τροφῶν καὶ τῶν ποτῶν, ποὺ εἶναι καὶ αὐτὴ θεάρεστη καὶ θεοδίδακτη, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος ἄρχισε τὴν δημόσια διδασκαλία του, ἀφοῦ ἐνήστευσε αὐστηρὰ ἐπὶ σαράντα ἡμερόνυχτα στὴν ἔρημο. Καλὸν καὶ ἄριστον ὅπλον ἡ νηστεία, ὅταν εἶναι πλήρης.


Η μίμησις του Χριστού...
Αὐτὸς εἶναι ὁ κανόνας τῆς ἀληθινῆς χριστιανικῆς ζωῆς, μᾶς λέγει ὁ μεγάλος Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης, ποὺ δίνει στὴν «Κλίμακά» του καὶ τὸν ὁρισμὸ τοῦ ἀληθινοῦ Χριστιανοῦ, λέγοντας:
«Ἀληθινὸς Χριστιανὸς εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ ἀποτελεῖ ἀπομίμησιν τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ, ὅσον εἶναι δυνατὸν στὸν ἄνθρωπον καὶ στὰ λόγια καὶ στὰ ἔργα καὶ στὴν σκέψη. Καὶ πιστεύει ὀρθὰ καὶ ἀλάνθαστα στὴν Ἁγία Τριάδα».
Ὅταν λοιπὸν ἔχουμε τέτοιον πρότυπον ζωῆς καὶ μάλιστα μὲ τὴν ὑπόδειξιν καὶ τὴν διαβεβαίωσιν τῶν κορυφαίων Ἁγ. Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, τί ἄλλο περιμένουμε, γιὰ νὰ γίνουμε ἀληθινοὶ Χριστιανοί;


Όταν θέλης βοήθεια...
Ἀντιγράφω μιὰ συμβουλὴ ἀπὸ τὴν «Βίβλο» τοῦ Ἀββᾶ Βαρσανουφίου, γιὰ ὅσους ζητοῦν τὴν ἐξ ὕψους βοήθεια:
«Σήκω πάνω στὰ πόδια σου σταθερὸς καὶ φώναξε δυνατά, μαζὶ μὲ τὸν Πέτρο καὶ τοὺς ἄλλους Ἀποστόλους, στὸν Σωτῆρα ὅλης τῆς κτίσης, μὲ ξεκάθαρη καὶ δυνατὴ φωνή: Ἐπιστάτα, σῶσε μας, χανόμαστε (Λουκ. Η´ 24). Καὶ ὁπωσδήποτε θὰ ἔλθη τότε κοντά σου καὶ θὰ ἐπιτιμήση τοὺς ἀνέμους καὶ τὴν θάλασσα καὶ θὰ σταματήση τὸ κλυδώνισμα τοῦ πλοίου τῆς ψυχῆς σου».
Ἡ ἄμεση καταφυγὴ στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, μὲ ὁλόψυχη ἐπίκληση, φέρνει ἀσφαλῶς τὴν ἀπαραίτητη βοήθεια σὲ κάθε δύσκολη στιγμή, ὥστε νὰ μὴ χαθῆ ὁ πιστὸς μέσα στὶς παγίδες τῶν δαιμόνων, ποὺ βρίσκονται παντοῦ. Προσευχὴ λοιπὸν καὶ ἐπίκληση ὁλόψυχη γιὰ τὴν ἐξ ὕψους προστασία. Ἀμήν.



Από την ομότιτλη στήλη του Π. Μ. Σωτήρχου στον Ορθόδοξο Τύπο,
Αριθ. φύλλου 1911,20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012

http://www.orthodoxostypos.gr/
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
angieholi
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 3227
Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα

Re: Ορθόδοξη Ζωή (κατά τους Αγίους Πατέρες)

Δημοσίευση από angieholi »

Από τώρα να απολαμβάνης τα αιώνια...
Στὸ «Περὶ ἀγάπης» (Δ´ Ἑκατοντάδα) τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, βρῆκα μιὰ μεγάλη ἀλήθεια καὶ τὴν ἀντιγράφω ἐδῶ:
«Ὁ Θεός, ποὺ σοῦ ὑποσχέθηκε τὰ αἰώνια ἀγαθὰ καὶ ἔδωσε στὴν καρδιὰ σου τὸν ἀρραβῶνα τοῦ Πνεύματος (Β´ Κορ. Α´ 22), σοῦ ἔδωσε ἐντολὴ νὰ φροντίζης τὴν ζωή σου, ὥστε ἀφοῦ ὁ ἐσωτερικός σου ἄνθρωπος ἐλευθερωθῆ ἀπὸ τὰ πάθη, ν’ ἀρχίση ἀπὸ τὴν ἐδῶ ζωὴ νὰ ἀπολαμβάνη τὰ ἀγαθά».
Παράδειγμα οἱ Ἅγιοί μας.


Οι σκηνές των δικαίων...
Ἀντιγράφω ἀπὸ τὴν Ὁμιλίαν τοῦ Μεγάλου Βασιλείου (Εἰς τὴν πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολήν) τὰ ἑξῆς γιὰ τὴν ἄλλην ζωήν:
«Στοὺς οὐρανοὺς δὲν ὑπάρχει θάνατος, οὔτε ἔχθρα. Ἐκεῖ ὑπάρχουν μόνον οἱ σκηνὲς τῶν Ἁγίων καὶ οἱ Ἅγιοι ἐκεῖνοι ζοῦν μέσα στὴν ἀγαλλίαση, τὴν χαρὰ καὶ τὴν εὐφροσύνη. Γιατί, ὅπως λέγει ὁ Ψαλμωδός: “Στὶς σκηνὲς τῶν δικαίων ἀκούγεται πανηγυρικὴ φωνὴ χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως” (Ψαλμ. ΡΙΖ´ 15).
Οἱ σκηνὲς αὐτὲς εἶναι αἰώνιες καὶ δὲν ἔχουν τέλος. Δὲν καταρρέουν αὐτὲς μὲ τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου, δὲν ἀλλοιώνουν αὐτούς, ποὺ τὶς κατέχουν, ἀλλὰ στέκονται διαρκῶς ἀκμαῖες καὶ εὐλόγως, γιατὶ δὲν ὑπάρχει τίποτε φθαρτὸ οὔτε θνητό, ἀλλὰ ὅλα εἶναι ἀθάνατα καὶ ἄφθαρτα».
Αὐτὴ ἡ ζωὴ περιμένει τοὺς δικαίους, δηλαδὴ τοὺς ἀληθινὰ πιστοὺς Χριστιανούς.


Πότε φθάνουμε στα θεία μέτρα;
Τὴν ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα αὐτό, ποὺ ἔκαναν στὸν Ἅγιον Ἀββᾶ Ἀλώνιον, ἔδωσε ὁ Ἀββᾶς, καθὼς ἀναφέρεται στὸ «Γεροντικόν», μὲ τὰ ἑξῆς:
«Ἂν θέλη ὁ ἄνθρωπος, ἀπὸ τὸ πρωΐ ἕως τὸ βράδυ, φθάνει στὰ θεῖα μέτρα».
Γιατὶ ὁ Θεὸς μᾶς δέχεται ἀμέσως, ἂν μετανοήσουμε ὁλοψύχως καὶ βγάλουμε ἀπὸ μέσα μας τὴν ἁμαρτία μὲ τὴν ἐξομολόγηση. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄμεση.


Ο Θεός συμμαχεί με τους μαχητές...
Ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος γράφει στὸν Β´ Ἠθικὸν Λόγον του, μεταξὺ τῶν ἄλλων καὶ τὰ ἑξῆς σημαντικὰ γιὰ ὅλους μας:
«Ὁ Θεὸς μᾶς ἐτίμησε μὲ τὸ αὐτεξούσιον (τὴν ἐλεύθερη θέληση), μᾶς ἔδωσε ἐντολές, ποὺ μᾶς διδάσκουν τὸ πῶς πρέπει νὰ συμπεριφερώμεθα πρὸς τοὺς ἀντιπάλους μας καὶ ἀφήνει τὸν καθένα μας αὐτοπροαιρέτως ἢ νὰ ἀντιστέκεται καὶ νὰ νικᾶ τὸν ἐχθρὸ ἢ νὰ ἀποχαυνώνεται καὶ νὰ ἡττᾶται ἐλεεινῶς ἀπὸ αὐτόν. Καὶ δὲν μᾶς ἀφήνει μόνους μας, διότι γνωρίζει τὴν ἀδυναμία τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνος ὁ ἴδιος συμπαραστέκεται, συμμαχεῖ μὲ ἐκείνους βεβαίως, ποὺ διαλέγουν νὰ πολεμοῦν καὶ μᾶς παρέχει μυστικῶς δύναμη, καὶ τὴν νίκην ἐναντίον τοῦ ἐχθροῦ ἐκεῖνος τὴν ἀπεργάζεται καὶ ὄχι ἐμεῖς».
Ἂς θυμηθοῦμε πόσες φορὲς μᾶς βεβαιώνει μέσα στὸ Εὐαγγέλιον ὅτι θὰ μᾶς βοηθᾶ πάντοτε: «Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾽ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. ΚΗ´ 20). Δόξα σὲ σέ να, Κύριε…


«Κράτα το αψήφιστον»...
Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης γράφει στὸ βιβλίον του «Ἀόρατος πόλεμος» τὰ ἑξῆς γιὰ τὸ ἀψήφιστον:
«Ἐὰν θέλης νὰ σωθῆς, τὸ ἀψήφιστον κράτα καὶ τρέχε πρὸς τὸν προκείμενον ἀγῶνα. Καὶ τὸ ἀψήφιστον εἶναι, κατὰ τὸν Ὅσιον Ἰωάννην, τὸν μαθητὴν τοῦ Μεγάλου Βαρσανουφίου, τὸ νὰ μὴ ἰσώσης (δηλ. νὰ μὴ κάνης ἴσον τὸν ἑαυτόν σου) καὶ παρουσιάσης τὸν ἑαυτόν σου μὲ ἄλλον τινά. Μηδὲ νὰ εἰπῆς γιὰ κανένα καλὸν ἔργον ὅτι καὶ ἐγὼ τοῦτο τὸ ἔκανα».
Καὶ πιὸ ἁπλᾶ μὴ κάνης τὸν σπουδαῖον στοὺς ἄλλους καὶ ὅταν ἀκόμα εἶσαι σπουδαῖος…


Από την ομότιτλη στήλη του Π. Μ. Σωτήρχου στον Ορθόδοξο Τύπο,
Αριθ. φύλλου 1917, 2 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012

http://www.orthodoxostypos.gr/
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”