Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Άς φυλαγόμαστε εμείς οί χριστιανοί νά μήν κρίνουμε μονάχα κατά σώμα.

Στήν ούσία, τό πνεύμα τού ανθρώπου ύπόκειται σέ πλήθος επιδράσεων άπό τίς πνευματικές δυνάμεις, πού σάν τό ρεύμα διασταυρώνονται μέσα του μέ τόν ίδιο τρόπο μέ τόν όποιο καί τό σώμα ύπόκειταιorthodoxiaonline στήν επίδραση πολλών καί διαφορετικών φυσικών δυνάμεων.

Ό μή πνευματικός άνθρωπος τών αισθήσεων τρέφεται μέ τά χλωρά φύλλα τών πολλών συζητήσεων καί πάντοτε μένει νηστικός καί βασανιζόμενος άπό τήν πείνα.

Ό πνευματικός άνθρωπος αναζητά τόν πυρήνα αυτών τών συζητήσεων καί τρεφόμενος μέ αύτόν τόν πυρήνα είναι χορτασμένος καί γεμάτος γαλήνη.

Τό πιό χτυπητό χαρακτηριστικό του πνευματικού ανθρώπου είναι τό ότι δέν είναι ικανοποιημένος μέ τόν εαυτό του.

Δέν υπάρχει πιό δύσκολο πράγμα άπό τό νά εξηγείς τά πνευματικά ζητήματα σέ ανθρώπους πού σκέφτονται καί ενεργούν κατά σώμα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ, ΑΓΙΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ 282 ΣΟΦΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΝΘΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ONLINE | Όλα τα άρθρα | Ορθοδοξία | Το χαρακτηριστικό του πνευματικού ανθρώπου

[toula]

Στεναχωριούνται εύκολα οι άνθρωποι, αποθαρρύνονται, απογοητεύονται, θλίβονται και μελαγχολούν, γιατί η πίστη τους δεν είναι θερμή, η εμπιστοσύνη τους στο Θεό είναι χαλαρή κι η ελπίδα τους απομακρυσμένη.

Ο πιστός έχει πληροφορία βεβαιότητος, ενισχύσεως, εμπιστοσύνης και ελπίδος.

Δεν σημαίνει ότι δεν έχει προβλήματα, αλλά τα προβλήματα τα αντιμετωπίζει ελπιδοφόρα.

Η ελπίδα στον Παντοδύναμο και πανταχού παρόντα Θεό χαρίζει στον πιστό ειρήνη, γαλήνη, ηρεμία, παρηγορία, έλεος.

Γέροντες και γερόντισσες παλαιότερων εποχών με μεγαλύτερα και περισσότερα προβλήματα οπωσδήποτε, έκαναν με νόημα το σταυρό τους, καρτερούσαν φιλότιμα, υπόμεναν επίμονα και το «πρώτα ο Θεός» ή «έχει ο Θεός» ή «δόξα τω Θεώ» δεν ήταν διόλου σχήμα λόγου.

Οι σημερινοί φουσκωμένοι από έπαρση άνθρωποι θεωρούν μεγάλη ντροπή να σταυροκοπηθούν ή να επικαλεσθούν το Θεό και πιστεύουν πως η ευφυΐα τους, η πολυγνωσία τους, η πολυπραγμοσύνη τους θα λύσει όλα τους τα προβλήματα.

Να που όμως δεν τα λύνουν και είναι γεμάτες οι τσέπες τους αγχολυτικά, αναλγητικά, καταπραϋντικά, αντικαταθλιπτικά και υπνωτικά.

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης «Η εύλαλη σιωπή»

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ONLINE | Όλα τα άρθρα | Άγιον Όρος | Η ελπίδα στον Παντοδύναμο χαρίζει ειρήνη

[toula]

Ένας βοσκός πήγε στον ιερέα να εξομολογηθεί και αυτός του είπε: «Να βαδίζεις στον ίσιο δρόμο και θα σωθείς». Βγήκε έξω και είδε δρόμο εδώ, δρόμο εκεί, και πιό πέρα ένα ίσιο δρόμο.

Αυτόν θα πάρω, είπε, γιατί ο ιερέας μου είπε να βαδίζω στον ίσιο δρόμο.

Βάδιζε λοιπόν δυο ημέρες και έφθασε σ’ ένα μοναστήρι και κτυπά την πόρτα. Ο μοναχός που του άνοιξε τον ερώτησε «τι θέλεις;»
-«Είμαι βοσκός. Επήγα εξομολογήθηκα και μου είπε ο ιερέας να βαδίζω τον ίσιο δρόμο. Αφού λοιπόν ήλθα εδώ, κρατήσετέ με να σώσω την ψυχούλα μου».
– «Να το πούμε στον Ηγούμενο»

Πηγαίνουν λοιπόν και λέει ο μοναχός «Είναι βοσκός και θέλει να σώσει την ψυχή του».

Τότε ο Ηγούμενος λέει: «Είσαι γέρος, αγράμματος, τι να σε κάνουμε στο μοναστήρι. Αλλά αφού θέλεις να μείνεις, έλα και θα σκουπίζεις μόνο την εκκλησία».
Πηγαίνουν στην εκκλησία και βλέποντας τον Χριστό επάνω στον σταυρό, γεμάτος αθωότητα, λέει: «Γιατί σταυρώσατε τον αδελφό
εκεί πάνω;»

-«Γιατί δεν σκούπιζε την εκκλησία» του λέει ο μοναχός.
Καθίζει μία, δύο τρείς ημέρες, δεν άντεξε άλλο ο βοσκός και πηγαίνει στον Εσταυρωμένο και του λέει:
«Τρεις ημέρες είμαι εδώ και δεν είδα κανένα να σου δίνει λίγο νερό και σε λυπούμαι.

Μα μάρτυς μου ο Θεός δεν
θα φάω εάν δεν κατέβεις
να φάμε μαζί».

Ο Πανάγαθος είδε την αθωότητα και κατέβηκε πραγματικά από τον σταυρό και έφαγαν.
Όταν τελείωσαν, του λέει ο βοσκόςorthodoxiaonline «Ανέβα πάλι επάνω, να μη σε δουν και σε τιμωρήσουν περισσότερο, γιατί σε λυπούμαι», και ανέβηκε πάλι ο Χριστός.
Επέρασαν πάλι τρεις ημέρες και είπε πάλι ο βοσκός «Δεν θα φάω αδελφέ μου, αν δεν κατέβεις και σύ να φάμε μαζί».
Κατεβαίνει πάλι ο Χριστός
και όταν έφαγαν του λέει,

«Έχω ένα πατέρα που είναι βασιλιάς και πολύ πλούσιος. Επειδή λοιπόν με φιλοξένησες χωρίς να το ξέρει κανείς, θα σε πάρω κι εγώ στο παλάτι του πατέρα μου να σε φιλοξενήσω».

Εκείνη την ώρα περνούσε ένας μοναχός τους είδε, και πηγαίνει στον Ηγούμενο και του λέει: «Ηγούμενε, ο άνθρωπος που έφερες, κουβεδιάζει με έναν ληστή και θα μας ληστέψουν».
Ο Ηγούμενος του λέει: «Πήγαινε να τον ρωτήσεις με ποιόν κουβέντιαζε».

Πηγαίνει λοιπόν και τον ερωτά: «Σε είδα που κουβέντιαζες, ποιός ήταν;»
-«Μη το πεις στον Ηγούμενο, Τον αδελφό που έχετε σταυρωμένο εκεί πάνω. Φέρνω την μερίδα μου και τρώμε μαζί, και μου είπε πως ο πατέρας του είναι βασιλιάς και θα με πάρει να με φιλοξενήσει.

Τα έχασε ο μοναχός. Πηγαίνει στον Ηγούμενο και του λέει: «Αυτός ο άνθρωπος είναι άγιος. Αυτό και αυτό συμβαίνει».
Τότε ο Ηγούμενος του λέει: «Φέρε μου τον βοσκό».
Έρχεται ο βοσκός, και του λέει ο Ηγούμενος: «Σε παρακαλώ πες στον αδελφό μας να με φιλοξενήσει και μένα».
-«Θα του το πω».

Πάει λοιπόν στην εκκλησία και λέει στον Χριστό: «Αδελφέ μου. Να πάρουμε και τον Ηγούμενο στην φιλοξενία του πατέρα σου;»
-«Δεν είναι δεκτός ο Ηγούμενος», του λέει
ο Χριστός.

Πηγαίνει στον Ηγούμενο και του λέει: «Μου είπε ο αδελφός μας πως δεν είσαι δεκτός».
Ο Ηγούμενος όταν το άκουσε αυτό παραλίγο να πεθάνει από την στενοχώρια του και του λέει «Πήγαινε παιδί μου να τον παρακαλέσεις να με πάρει και μένα».
Πηγαίνει ο βοσκός και λέει στον Χριστό «Αδελφέ μου για το χατίρι το δικό μου να τον πάρουμε, αφού μας δίνει και ψωμί και φαγητό να τρώμε».
-«Για το δικό σου το χατίρι να του πεις να ετοιμαστεί …

Ο βοσκός του το λέει και ο Ηγούμενος ετοιμάσθηκε, εξομολογήθηκε, κοινώνησε και σε εννέα ημέρες απέθανε. Τον έσωσε η αθωότητα και η καθαρότητα της ψυχής του βοσκού.

Μαρεντάκης Παναγιώτης, Θεολόγος Τ. Γυμνασιάρχης, «Ο Γέροντας Θεοδόσιος, Ο Ασκητής Της Κρήτης», Εκδόσεις-Βιβλιοπολείο «Η Αυτογνωσία», Χανιά 2009.

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ONLINE | Όλα τα άρθρα | Ορθοδοξία | Ο αγράμματος βοσκός που έφαγε μαζί με το Χριστό

[toula]

Θυμάμαι, ήταν ένα γεροντάκι στην Μονή Εσφιγμένου τόσο απλό που και την Ανάληψη την νόμιζε για Αγία. Έκανε κομποσχοίνι και έλεγε: «Αγία του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών»!

Κάποτε ένας αδελφός στο Γηροκομείο ήταν άρρωστος και δεν είχε τι να του δώση να φάη. Μια και δυό κατεβαίνει τις σκάλες, ανοίγει το παράθυρο που έβλεπε προς την θάλασσα, απλώνει τα χέρια στην θάλασσα και λέει:

«Αγία μου Ανάληψη, δώσ’ μου ένα ψαράκι για τον αδελφό». Και αμέσως – ω του θαύματος! – ένα τόσο μεγάλο ψάρι ξεπηδάει από την θάλασσα μέσα στα χέρια του.

Οι άλλοι που τον είδαν, έμειναν έκπληκτοι. Εκείνος τους κοιτούσε και χαμογελούσε, σαν να τους έλεγε: «Τι παράξενο βλέπετε;» Εμείς έχουμε γνώσεις, ξέρουμε πότε γιορτάζει ο ένας ο ʼγιος, πως μαρτύρησε ο άλλος, πότε έγινε η Ανάληψη και πού έγινε και πώς έγινε και όμως ούτε ένα τόσο δα ψαράκι δεν μπορούμε να έχουμε!

Αυτά είναι τα παράξενα έχει η πνευματική ζωή, τα οποία η λογική όσων διανοουμένων έχουν μέσα τους τον εαυτό τους και όχι τον Θεό δεν τα συλλαμβάνει, γιατί έχουν την στείρα κοσμική γνώση με την κοσμική πνευματική αρρώστια και λείπει το Αγιο Πνεύμα.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ONLINE | Όλα τα άρθρα | Άγιον Όρος | Άγιος Παΐσιος: Θυμάμαι, ήταν ένα γεροντάκι στην Μονή Εσφιγμένου

[toula]

Τι θα δίνανε πολλοί απ’ αυτούς, που κερδίσανε τον κόσμο και χάσανε την ψυχή τους, για να νοιώσουνε ό,τι νοιώθουνε οι άλλοι που δεν χάσανε την ψυχή τους!

Αν τύχει να ξεκόψει κανένας τέτοιος από ψεύτικη παρέα του και βρεθεί στη συντροφιά των απλών, των αχάλαστων, νοιώθει πως ζει αληθινά και σαν απογευθεί τα αγνά αισθήματα ύστερα από τη ψευτιά, καταλαβαίνει τέτοια χαρά, που κάνει σαν τον άνθρωπο που ξαναγεννήθηκε, σαν τυφλός που είδε το φως του.

Κάτι τέτοιοι δεν ξεκολλάνε πια οι κακόμοιροι από τη συντροφιά των απλών, των γκαρδιακών ανθρώπων. Αλλά για να ξεμακρύνει από τα ψεύτικα πρέπει νάχει λίγη ψυχή. Αλλοιώς δεν μπορεί να ζήσει χωρίς ψευτιά. Ο άμμος της Σαχάρας, όση βροχή κι αν πέσει απάνω του, δεν φυτρώνει τίποτα.

Αν πεις πάλι σε έναν από τους άλλους, τους φτωχούς, να περάσει μισή ώρα με την παρέα των κοσμικών, καλύτερα έχει να το βάλεις στο μπουντρούμι, παρά να βλέπει και ν’ ακούγει εκείνα τα ψεύτικα κομπλιμέντα, τις ανάλατες συζητήσεις, τα κρύα χωρατά. Στη συναναστροφή που κάνουνε αυτοί οι ψευτισμένοι, θαρρείς πως τους χωρίζει ένας τοίχος τον έναν από τον άλλον.

Ενώ οι άλλοι, που ζούνε μακρυά από τον κόσμο, νοιώθουνε πως οι καρδιές τους γίνονται ένα, πως ακουμπά ο ένας απάνω στον άλλον και ξεκουράζεται. Αγαπά και αγαπιέται, χαίρεται και δίνει χαρά. Από πάνω από τη συντροφιά των σαρκικών ανθρώπων στέκεται ο διάβολος και τους κάνει να μιλάνε ολοένα για λεφτά και για τα όμοια, για να μη γροικήσουνε ούτε το φαγί που τρώνε. Από πάνω από τη συντροφιά των ταπεινών στέκεται ο Θεός, κι όλα είνε ευλογημένα.

Πετάξετε από πάνω σας την ψευτιά. Ανοίξετε τα πανιά, να τα φουσκώσει ο καθαρός αγέρας του πελάγου. Να δροσισθεί η ψυχή σας, να νοιώσετε πως ζητά αληθινά κι όχι ψεύτικα.

Κόντογλου Φ., 2000, «Ευλογημένο Καταφύγιο», Αθήνα, Εκδ. Ακρίτας, σελ. 275-280

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ONLINE | Όλα τα άρθρα | Ορθοδοξία | Αυτοί που κερδίσανε τον κόσμο και χάσανε την ψυχή τους

[toula]

Αν σκεφτόμασταν ότι ο πιο αδικημένος είναι ο Χριστός, θα δεχόμασταν με χαρά την αδικία. Ενώ ήταν Θεός, κατέβηκε στην γη από πολλή αγάπη και κλείσθηκε εννιά μήνες στην κοιλιά της Παναγίας.

Ύστερα, τριάντα χρόνια έζησε αθόρυβα. Α

πό δεκαπέντε μέχρι τριάντα χρόνων δούλευε μαραγκός στους Εβραίους.

Και τί εργαλεία είχαν τότε;

Ξύλινα πριόνια χρησιμοποιούσαν, με κάτι καβίλιες ξύλινες. Του έδιναν και κάτι σανίδια… και Του έλεγαν: «Φτιάξε αυτό, φτιάξε εκείνο…». Και πώς να τα πλανίση;

Πλανίζονταν μ᾿ εκείνα τα γύφτικα σίδερα, που χρησιμοποιούσαν τότε για πλάνες; Ξέρεις τί ζόρικα είναι; Άντε ύστερα, τρία χρόνια ταλαιπωρία!

Ξυπόλυτος να πηγαίνη από εδώ–από εκεί, για να κηρύττη! Θεράπευε αρρώστους, με λάσπη άνοιγε τα μάτια των τυφλών, και αυτοί ζητούσαν πάλι σημεία. Έβγαζε τα δαιμόνια από τους δαιμονισμένους, αλλά δυστυχώς οι αχάριστοι άνθρωποι Του έλεγαν πώς είχε δαιμόνιο!

Και ενώ τόσοι είχαν μιλήσει και προφητεύσει γι᾿ Αυτόν, τόσα θαύματα έκανε, και τελικά ονειδισμούς, σταύρωμα.

Γι᾿ αυτό οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Θεού.

Γιατί ως αδικημένοι έχουν στην καρδιά τους τον αδικημένο Χριστό και αγάλλονται στην εξορία και στην φυλακή σαν να βρίσκονται στον Παράδεισο, διότι, όπου Χριστός εκεί Παράδεισος.

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Γ’ «Πνευματικός Αγώνας»

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ONLINE | Όλα τα άρθρα | Άγιον Όρος | Άγιος Παΐσιος: Αν σκεφτόμασταν ότι ο πιο αδικημένος είναι ο Χριστός

[toula]

«Να κρατάτε την πίστη μας που είναι αιώνια και αναμφισβήτητη!»

'Ο πνευματικός κόσμος δεν ερευνάται με τις μεθόδους που ερευνούμε τον υλικό κόσμο.. Οι μέθοδοι αυτές είναι εντελώς ακατάλληλες για να ερευνούμε μ’ αυτές τον πνευματικό κόσμο.. Υπάρχουν φαινόμενα τα οποία η επιστήμη ποτέ δεν θα μπορέσει να τα εξηγήσει γιατί δεν χρησιμοποιεί τις κατάλληλες μεθόδους…
Μην σκανδαλίζεστε όταν ακούτε αυτά που λένε κατά της πίστεως.. Αφού αυτοί που τα λένε δεν καταλαβαίνουν την ουσία της..
Ε­σείς να θυμάστε πάντα την βασική αρχή που γνώριζαν πολύ καλά οι πρώτοι χριστιανοί..Αυτοί θεωρούσαν δυστυχισμένο τον άνθρωπο που γνωρίζει όλες τις επιστήμες, δεν γνωρίζει όμως τον Θεό..
Και αντίθετα θεωρούσαν μακάριο αυτόν που γνωρίζει τον Θεό, έστω και να μην γνώ­ριζε απολύτως τίποτα από τα ανθρώπινα...
Να φυλάγετε αυτή την αλήθεια σαν το μεγα­λύτερο θησαυρό της καρδίας σας, προχωράτε ευθεία και μην κοιτάζετε δεξιά και αριστερά..
Ας μην μας κάνουν, αυτά που ακούμε κατά της Θρησκείας, να χάνουμε τον προσανατολισμό μας...
Να κρατάμε την πίστη μας που είναι αλήθεια αιώνια και αναμφισβήτητη.. Αμήν.

{+ Αγίου Λουκά Κριμαίας+}

[toula]

"Να μαλακώσει η καρδούλα σου, παιδί μου.."
Μην θλίβεσαι, μη λυπάσαι πιο πολύ από όσο πρέπει, γιατί έτσι δίνεις δικαιώματα στο πονηρό να σε χτυπάει με δύναμη…
Εσύ τώρα να προσπαθήσεις να πλησιάσεις το Θεό όσο πιο πολύ μπορείς με τη προσευχή και τη άσκηση. Τήρησε το κανόνα που σου έχει δώσει ο πνευματικός σου και προσπάθησε να αισθανθείς το Θεό.
Κάνε οτιδήποτε για να Τον ζήσεις να Τον βάλεις στη καρδιά σου. Να μαλακώσει η καρδούλα σου, παιδί μου, από το άγγιγμα της χάρης, κάθε στιγμή όταν σκέφτεσαι πόσο πολύ σε αγαπάει ο Θεός και πόσο σε προστάτεψε από το ψυχικό θάνατο, προστατεύοντας σε από τις βρωμιές που φέρνουν οι δαίμονες στο μυαλό των ανθρώπων…."

Αγιος Λουκάς Κριμαίας

[toula]

ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ;;

'Ένας μικρὸς διάλογος ἀπὸ τὸν, κατὰ κόσμον «ἀγράμματο»
καὶ κατὰ Θεὸν ἐπιστήμονα, Άγιο Παΐσιο!!
Μὲ κάποιον ἀμερικανὸ ἐπιστήμονα καὶ δεῖτε πῶς τὸν ἀντιμετώπισε ὁ θεόφρων Γέροντας:..
Τί κατόρθωμα κάνατε σὰν ἔθνος μεγάλο ποὺ εἶστε;;»
«Πήγαμε στὸ φεγγάρι», μοῦ ἀπάντησε...
«Πόσο μακριὰ εἶναι» τὸν ρωτάω;;
Ἂς ποῦμε, μισὸ ἑκατομμύριο χιλιόμετρα», μοῦ λέει...
Πόσα ἑκατομμύρια ξοδέψατε, γιά, νὰ πᾶτε στὸ φεγγάρι;;
«Ἀπὸ τὸ 1950 μέχρι τώρα;;
μοῦ λέει, ἔχουμε ξοδέψει ποταμοὺς δολλαρίων»..
Στὸ Θεὸ πήγατε;; τὸν ρωτάω..
Πόσο μακριὰ εἶναι ὁ Θεός;;
'Ὁ Θεός, μοῦ λέει, εἶναι πολὺ μακριά......
Ἐμεῖς ὅμως, τοῦ λέω, μʼ ἕνα παξιμάδι πᾶμε στὸν Θεό!!!

[toula]

ΔΌΞΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΆ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΎ.

Ω Θείε Γολγοθά, Αγιασμένε με το αίμα του Χριστού!!
Σε παρακαλούμε, πες μας πόσες χιλιάδες αμαρτωλών με την Χάρη του Χριστού, την μετάνοια και τα δάκρυα καθάρισες και γέμισες τον νυμφώνα του Παραδείσου;
Ω! με την αγάπη Σου την άρρητη, Χριστέ Βασιλιά, με την Χάρη Σου όλα τα ουράνια παλάτια γέμισες από μετανοούντας αμαρτωλούς..
Συ και εδώ κάτω όλους ελεείς και σώζεις.. Και ποιος μπορεί αντάξια να Σε ευχαρίστηση, έστω κι αν είχε Αγγελικό νουν;
Αμαρτωλοί, ελατέ γρήγορα...
Ό Άγιος Γολγοθάς είναι ανοικτός και ο Χριστός εύσπλαχνος.. Προσπέσετε προς Αυτόν και φιλήσετε τα άγια Του πόδια.. Μόνον Αυτός σαν εύσπλαχνος μπορεί να γιατρέψη τις πληγές σας!!
“Ω, θα είμαστε ευτυχείς, όταν ο πολυεύσπλαχνος Χριστός μας αξίωση με μεγάλη ταπείνωση και φόβο Θεού και καυτά δάκρυα να πλύνωμε τα πανάχραντα Του πόδια και με αγάπη να τα φιλήσουμε!!
Τότε ο Χριστός εύσπλαχνος θα ευδοκήση να πλύνει τις αμαρτίες μας και θα μας άνοιξη τις πόρτες του Παραδείσου...
Όπου με μεγάλη χαρά, μαζί με τους Αρχαγγέλους και Αγγέλους, τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ και με όλους τους Αγίους, αιώνια θα δοξάζωμεν τον Σωτήρα του κόσμου, τον γλυκύτατο Ιησού Χριστό, τον Αμνό του Θεού μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, την Όμοούσιο και αδιαίρετο Τριάδα..Αμήν.:⁠-⁠*:⁠-⁠*

{+Ιερομόναχος Τυχών Άγιον Όρος+}