Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Σ’ ένα μοναστήρι ηγούμενος ήταν ο αββάς Ιωάννης ο Κυζικηνός. Τον ρωτήσαμε λοιπόν κάποια μέρα:

“Αββά, πώς μπορεί να αποκτήσει κανείς αρετή;”

Και μας απάντησε ο Γέροντας:

“Αν θέλει κανείς ν’ αποκτήσει μια αρετή, δεν μπορεί να την κάνει κτήμα του, αν δεν μισήσει την κακία που είναι ο αντίποδάς της.

Αν λοιπόν θέλεις να έχεις πάντοτε πένθος στην ψυχή σου, μίσησε το γέλιο.
Θέλεις να έχεις ταπείνωση; Μίσησε την υπερηφάνεια.
Θέλεις να είσαι εγκρατής; Μίσησε τη λαιμαργία.

Θέλεις να είσαι σώφρων; Μίσησε την ακόλαστη ζωή.

Θέλεις να είσαι ακτήμων; Μίσησε τη φιλαργυρία.

Αυτός που θέλει να είναι κάτοικος της ερήμου, μισεί τις πόλεις εξαιτίας των πειρασμών.

Αυτός που θέλει να έχει ησυχία, μισεί την παρρησία.

Αυτός που θέλει να ζει άγνωστος, μισεί την τάση για επίδειξη.

Αυτός που θέλει να κυριαρχεί στην οργή, μισεί να περνάει τις ώρες του μαζί με πολλούς.

Αυτός που θέλει να έχει αμνησικακία, αποφεύγει να κακολογεί τους άλλους.

Αυτός που θέλει να είναι απερίσπαστος, μένει στη μοναξιά.

Αυτός που θέλει να κυριαρχεί στη γλώσσα, ας κλείνει τ’ αυτιά του να μην ακούει πολλά.
Αυτός που θέλει να έχει τον φόβο του Θεού πάντοτε, θα μισήσει τη σωματική ανάπαυση και θα αγαπήσει τη θλίψη και τη στενοχώρια”.
Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ONLINE | Όλα τα άρθρα | Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ | Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ: Πώς μπορεί να αποκτήσει κανείς αρετή;

[toula]

Τά πολλά ὑλικά πράγματα δένουν τόν ἄνθρωπο στήν γῆ αὐτή, καί δέν τόν ἀφήνουν νά δεῖ τήν Αἰώνια Βασιλεία. Ἡ ἀφθονία τῶν πραγμάτων εἶναι ἐχθρός τῆς εγκράτειας.

Εἰναι εὐτυχισμένος ἐκεῖνος πού προσπαθεῖ νά βρεῖ ἡσυχία γιά νά ἔλθει σ’ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό, καί δέν ἐπηρεάζεται ἀπό τίς πολλές ἐργασίες. Γιατί ὅσο ζεῖ ὁ ἄνθρωπος θά ἔχει δουλειές καί δέν θά σταματήσουν ποτέ.

Βέβαια, καί ἡ ἐργασία εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν προκοπή τῆς ψυχῆς. Οἱ Πατέρες μάλιστα ὁρίζουν ὅτι οἱ ἀρχάριοι στήν πνευματική ζωή πρέπει νά καταγίνονται πολύ μέ τή σωμάτικη ἐργασία, γιά νά μή τούς πειράζει ὁ σατανᾶς, χωρίς φυσικά νά παραλείπουν καί τήν προσευχή. Καί προσευχή καί ἐργασία.

Νά μήν ἀμελεῖς τίς μετάνοιές σου, γιατί αὐτό φοβίζει τόν σατανᾶ. Νά γνωρίζεις ὅτι θά σέ πολεμήσουν πολύ οἱ δαίμονες, ὅταν ἀρχίζεις νά προσκυνᾶς τόν Θεό σου. Κανένα πρᾶγμα στόν πνευματικό ἀγώνα δέν εἶναι ἀνώτερο ὅσο ἡ ἀσκητική προσπάθεια, πού τόσο φθονοῦν οἱ δαίμονες, γιατί καίγονται ὅταν βλέπουν τούς χριστιανούς νά πέφτουν γονατιστοί μπροστά στόν Ἐσταυρωμένο.

Νά ζητᾶς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί Αὐτός θά φωτίσει τό σκοτάδι τῆς καρδιᾶς σου καί θά κάνει ν’ ἀνθίσει μέσα σου ἕνας πνευματικός παράδεισος. Πρῶτα ὅμως πρέπει νά κόψεις κάθε ἁμαρτωλό πρᾶγμα πού σέ συνδέει μέ τόν κόσμο καί μετά νά στραφεῖς στόν ἐσωτερικό σου κόσμο, γιά νά ξεριζώσεις ὅ,τι σάπιο ὑπάρχει.

Αὐτά ὅπως σοῦ εἶπα καί πιό πάνω, δέν εἶναι εὔκολα πράγματα. Τό νά καθαρίσει κανείς τόν ἑαυτό του ἀπό τούς σαρκικούς μολυσμούς ἀπαιτεῖ ἀγώνα μεγάλο πού θά διαρκέσει πολύ καιρό. Καί αὐτά στά λέω ὄχι γιά νά σέ ἀπελπίσω γιά τή σωτηρία σου, ἀλλά γιά νά σέ βοηθήσω νά προχωρᾶς συνεχῶς, μέχρις ὅτου γευθεῖς τή γλυκύτητα πού προσφέρει ὁ Θεός. Γιατί ἡ γλυκύτητα τῆς ἁμαρτίας εἶναι ψευτική καί πρόσκαιρη.

Μόνο κοντά στό Θεό θά βρεῖς πραγματική παρηγοριά καί καταφύγιο.
Νά μισήσεις τά ἁμαρτωλά ἔργα καί τότε θά σέ πλησιάσει ὁ Θεός καί θά σοῦ στείλει τή χάρη Του.
Κοντά στόν Θεό θά βρεῖς εἰρήνη καί χαρά, ἀρκεῖ νά Τόν ἀγαπήσεις μ’ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς σου.
Κοντά στόν Θεό θ’ ἀπολαύσεις τήν αἰώνια μακαριότητα στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ἀγάπησε ἀληθινά τόν Θεό καί τότε θά γίνεις εὐτυχισμένος.

Αββάς Ισαάκ

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ONLINE | Όλα τα άρθρα | Ορθοδοξία | Αββάς Ισαάκ: Αυτό φοβίζει τον σατανά

[toula]

Ένας άνθρωπος 60άρης, επιστήμων ήρθε στο Όρος και λέει: «Πάτερ, ξέρεις, βλαστημάω. Πήγα και πέρυσι και στον πάτερ τάδε, και συνέχισα και πάλι, ξέρω ότι είναι κακό».

Δεν ξέρεις πόσο κακό είναι, του λέω. Και αρχίζω και του κάνω μια ανάλυση της βλασφημίας, τι τρομερό έγκλημα είναι. Η καρδιά σου δουλεύει σαν το ρολόϊ, του λέω, τικ-τακ, τικ-τακ, αν θα στη σταματήσει ο Θεός την καρδιά; Εάν αποφασίσει εν τη δικαιοσύνη Του; Σε ανέχεται τώρα και σε φυλάει. Αν αύριο στη σταματήσει την καρδιά σου και φύγεις από τη ζωή; Θα Τον δεις Κριτή! Θα στραφείς στην Παναγία να ζητήσεις βοήθεια· μα και την Παναγία δεν την άφησες ήσυχη. Και αυτή την βλαστήμησες!

Από ποιον θα ζητήσεις βοήθεια; Θα βρεθείς μετωπικά με τον Θεό τον υβριζόμενο, τον υβρισθέντα από σένα σ’ όλη τη ζωή σου! Τι έλεος;

Ήδη θα έχεις πάρει την απόφαση από τη συνείδησή σου· η συνείδησή σου θα σ’ έχει αποφασίσει· δεν χρειάζεται να δεις τον δικαστή καθόλου. Είναι η συνείδηση ο δικαστής. Επομένως, τώρα, άνθρωπέ μου τι θα κάνεις; Να, πες ότι κοιμήθηκες. Και αυτή τη στιγμή σού σταματάει την καρδιά και συ δεν ξυπνάς. Πού θα πας;

Ύστερα σου φταίει η γυναίκα σου, σου φταίει το παιδί σου, σου φταίει το άλφα, το βήτα. Καλά, δεν μου λες, αν σ’ είχε ευεργετήσει ένας άνθρωπος για ένα ελάχιστο πράγμα, ή ας υποθέσουμε για ένα μεγάλο πράγμα, σου γλύτωσε τη ζωή σου, και σου φταίει η γυναίκα σου, ας πούμε, και το παιδί σου, είναι ποτέ δυνατόν να φανταστείς ότι εσύ θα βρίσεις αυτόν τον ευεργέτη; «Όχι», μου λέει. Και τι είναι αυτός που σου γλύτωσε τη ζωή τη σωματική σου, την κατά κόσμον ζωή, μ’ εκείνον που σε γλύτωσε από την αιώνια κόλαση, που σ’ έκανε άνθρωπο; Αυτό το είναι σου είναι απ’ αυτά τα χέρια του Θεού, από τον Θεό είναι, και συνέχεια Τον βλαστημάς, μα και τόσες άλλες απειράριθμες αμαρτίες κάνεις. Είναι στο χέρι του Θεού να σου κόψει τη ζωή, να σε δικάσει και να σε μπάσει στην κόλαση. Τι θα κάνεις;

Πες ότι παίζουν τα παιδάκια σου έξω και συ κάθεσαι και τα κοιτάς και για μια στιγμή μεταξύ τους τσακώνονται και αρχίζουν να βρίζουν εσένα: «Ο πατέρας μου, ο ποίσος, ο δείξος». Τι θα έκαμες; Θα τα είχες σκοτώσει στο ξύλο! Και είσαι και άνθρωπος και αμαρτωλός και γήινος και για μια στιγμή λες: «Δεν είναι σωστό αυτό που μου έκαναν».

Και πράγματι δεν είναι σωστό αυτό που κάνουν, μέσα σ’ ένα παιχνίδι τους να βρίσουν εσένα τον πατέρα τους μετά από τόση λατρεία που τα έχεις. Και αυτή η ζωή ένα παιχνίδι είναι εδώ κάτω, του λέω. Και σου φταίει ο άλφα και βήτα και φτάνεις εσύ να βλαστημάς τον Ουράνιο Πατέρα σου; Την Ουράνια Μητέρα σου; Ποια είναι η Παναγία; Μα ποιος μας κρατάει από την οργή του Θεού; Δεν μας κρατάει η Παναγία; Κι εσύ Την βρίζεις;

Ήρθε ο καημένος την επόμενη χρονιά και μου λέει: «Πάτερ, δεν ξαναβλαστήμησα». Όταν ένας γεωργός οργώσει το χωράφι και το σπείρει και μετά αρχίσει και βλέπει καρπό, δεν χαίρεται για τον καρπό; Έτσι είναι και ένας πνευματικός, όταν δει, ας πούμε, ότι η προσπάθεια η μικρή, το δίλεπτο της χήρας έφερε έναν καρπό στον Θεό, για τη δόξα του Θεού, γιατί σταμάτησε να βρίζει τον Θεό. Ο διάβολος τον έβαζε και έβριζε τον Θεό συνέχεια· και για μια στιγμή σταματάει να βρίζει τον Θεό. Αυτό είναι μεγάλο πράγμα, για να σωθεί αυτός ο άνθρωπος! Και άμα σταματήσει να βρίζει τον Θεό, θά ‘ρθει και η ευλογία του Θεού.

Δεν μπορεί να καταλάβει κανείς ότι το έγκλημα των εγκλημάτων είναι η βλασφημία. Ο διάβολος τον βλαστημάει τον Θεό, γιατί εκείνος έχει ανοιχτό πόλεμο. Πάει, τέρμα, λέει, τά ‘βαλα με τον Θεό, είναι ο εχθρός. Εσύ δεν το λες αυτό. Εσύ λες πως αγαπάς τον Θεό: «Μα εγώ τον Χριστό τον αγαπάω». Τότε, πώς και Τον βρίζεις;

Μα, του λέω, άνθρωπέ μου, τώρα, αν σε δει ένας άπιστος άνθρωπος, ότι εσύ βλαστημάς τον Θεό σου, θα πει αυτός: «Εγώ τον Θεό μου δεν τον βλαστημάω», που είναι είδωλο. Κατάλαβες; Και βλέπει εσένα, που λες ότι είναι ο αληθινός Θεός αυτός που πιστεύεις, ενώ σου φταίει κάτι άλλο, να χτυπάς τον Θεό. Θα σου πει αυτός ο άνθρωπος, ούτε ο τρελός δεν το κάνει, ούτε ο λογικός δεν το κάνει· είναι οξύμωρο σχήμα· είναι ένα τέρας, παρά φύση ο βλάσφημος άνθρωπος. Εφόσον βλαστημάει τον Θεό του, τη στιγμή που του φταίει κάποιος άλλος, είναι τέρας ο άνθρωπος. Και μέσα σ’ αυτή την κατάσταση του τέρατος, έρχεται ο Θεός για μια στιγμή να του πει: «Παιδί μου, όλα σου τα συγχωρώ. Με βλαστήμησες, με ποδοπάτησες, με έκανες, με έφτιαξες, στα συγχωρώ όλα, πέρνα μέσα. Μόνο πες μου ότι τα έκανες· μια αναγνώριση των σφαλμάτων σου είναι δύσκολο να την κάνεις; Πήγαινε και πες την αλήθεια ότι τά ‘χεις κάνει· εκείνο που έχεις κάνει, ομολόγησέ το!» Και άπαξ και το ομολογήσει ο άνθρωπος, ελύθη ο γόρδιος δεσμός. Το χρέος στη λήθη, έσβησε. Πέρασε μέσα!

Να βλέπεις τώρα μέσα στη Βασιλεία του Θεού να είναι δισεκατομμύρια βλάσφημοι! Και λες, όλοι αυτοί είναι συγχωρημένοι; Μεγαλεία του Θεού! Τα μεγαλεία του Θεού! Γι’ αυτό λένε και οι Πατέρες: Μη φοβηθείς τον Θεό με τις απειλές Του, αλλά να Τον φοβηθείς από την αγάπη Του! Όταν προσβάλλεις την αγάπη Του και δεν την λογαριάζεις. Διότι συνεχίζοντας την ζωή σου συσσωρεύεις οργή εν ημέρα οργής και αποκαλύψεως Θεού! Υστερα τελείωσε! Να, λέει σε σένα ο Θεός: «Σ’ αγαπούσα, σε συγχωρούσα, σε ανεχόμουν, σε έτρεφα, σού ‘δινα τα αγαθά και συ συνέχιζες να με βλαστημάς! Τώρα τι να σου κάνω; Σε περίμενα, σε περίμενα, σού ‘δωσα ευκαιρίες, σού ‘δωσα ευκαιρίες, και δεν τις έπιασες τις ευκαιρίες! Τι περίμενες; Να βγει η ψυχή σου;»


Από το περιοδικό «Όσιος Φιλόθεος της Πάρου» 17, Εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, σελ. 23.

Πηγή: ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ONLINE | Όλα τα άρθρα | Ορθοδοξία | Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης: Δεν ξέρεις πόσο κακό είναι!

[toula]

Γράφει ο πολύς Παπαδιαμάντης:"Η ουσία τού προτεσταντισμού δέν έγκειται τόσον εν τή μή τιμή τών εικόνων καί τών λειψάνων, όσον εν τή απορρίψει τού κύρους τών Οικουμενικών Συνόδων, τών Πατέρων καί τής παραδόσεως, εν τή απολύτω ελευθερία του ερμηνεύειν έκαστον τάς Γραφάς, όπως αν αυτώ αρέσκη."Ἐγὼ εἶμαι τέκνον γνήσιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκπροσωπουμένης ὑπὸ τῶν ἐπισκόπων της. Τί συζήτησις περί τούτου η Εκκλησία απεφάνθη".
Η Εκκλησία είναι Εκκλησία σταυρωμένων ανθρώπων και το ομολογιακό της ήθος και ύφος σταυρικό και όχι επαναστατικό και ιδιότροπο!

[toula]

"..Όταν υπάρχει η αγάπη στον Χριστό, εξαφανίζεται η μοναξιά. Είσαι ειρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Ούτε μελαγχολία, ούτε αρρώστια, ούτε πίεση, ούτε άγχος, ούτε κατήφεια, ούτε κόλαση. Η αγάπη του Θεού όλα τα μεταβάλλει, τα μεταποιεί, τα αγιάζει, τα διορθώνει, τα αλλάζει, τα μεταστοιχειώνει.."
Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

[toula]

Εάν ψάχνεις για λάθη στους άλλους σίγουρα θα βρεις.
Όμως ποιο το όφελος από μια τέτοια αναζήτηση;
Εάν θέλεις να ωφεληθείς, αντί να ασχολείσαι με τους άλλους με διάθεση επικριτική, να ασχολείσαι με την δική σου κατάσταση.
Διόρθωσε τον εαυτό σου και άσε τους άλλους στην ησυχία τους. Κανείς δεν σώθηκε επειδή διόρθωσε τους άλλους, αλλά διότι διορθώθηκε ο ίδιος.
Είναι εύκολο όμως να ελέγχουμε τους άλλους, να τους δικάζουμε, να τους κατακρίνουμε, να τους εξουθενώνουμε. Γι’ αυτό και το προτιμούμε.
Το δύσκολο είναι να ζούμε με μετάνοια και νήψη, αυτοέλεγχο και αυτομεμψία, έχοντας απαλούς τρόπους, ευγένεια, διάκριση, πραότητα, ιλαρότητα, καλή προαίρεση.
Αντί να είμαστε έτοιμοι να παρεξηγηθούμε, να αντιδράσουμε, να διορθώσουμε, καλύτερα να ζούμε χριστιανικά και ορθόδοξα. Διότι ο άνθρωπος που δεν έχει ορθόδοξο βίωμα (κι ας ξέρει από έξω τους κανόνες της Εκκλησίας) και ασκητικό φρόνημα (κι ας μιλά περί ασκήσεως), πάντα θα συμπεριφέρεται αδιάκριτα, προκαλώντας πληγές στους άλλους.
Εάν αναζητούμε την Αλήθεια και την πραγματική μας ωφέλεια, ας δούμε την ζωή του Χριστού. Πως μιλούσε, πως δρούσε, πως συμπεριφερόταν. Κι ας προσπαθήσουμε όλα αυτά να τα εφαρμόσουμε στην ταλαίπωρη ζωή μας, με υπακοή και ταπείνωση.
Οι «ομολογίες» δεν έχουν καμία αξία, όταν δεν συμβαδίζουν με την ζωή μας.
Ο άνθρωπος που όντως ζει ορθόδοξα και χριστιανικά δεν έχει ανάγκη να το φωνάζει και να το διαφημίζει. Εκείνος που δεν ζει έτσι, λόγω ανασφάλειας και άλλων κομπλεξικών συμπλεγμάτων, προσπαθεί να πείσει δια των ελέγχων των άλλων ότι είναι «άξιος και καλύτερος» από τους υπόλοιπους. Και αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχει Θεό στη ζωή του. Μάλλον έχει θεοποιήσει αλλά πράγματα, όπως κανόνες και «πρέπει» που τον εγκλωβίζουν μέσα στον φανατισμό και στον ευνουχισμό της πίστεως από την Χάρη του Παρακλήτου.
Εάν όντως θέλουμε την σωτηρία μας εν Χριστώ, ας ακολουθούμε το δικό Του παράδειγμα.
«Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς και μάθετε απ’ εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών» (Ματθ. 11,29).
Kosmas Karagiannis

[toula]

Υπάρχουν κάποιοι μέσα στην Εκκλησία, οι οποίοι νομίζουν ότι χρειάζονται ιδιαίτερη μεταχείριση και αποτελούν την εξαίρεση; Τους έχει δοθεί άλλο Ευαγγέλιο και άλλη Αποκάλυψη;Η Εκκλησία μας ζητάει δύσκολα πράγματα τα οποία προσκρούουν στον εγωϊσμό μας. Να κάνουμε υπακοή, να σταυρώνουμε το θέλημα μας, να αντιμετωπίζουμε όλους τους ανθρώπους ως ίσους, να παραμένουμε εντός του Σώματος. Μόλις βρεθεί ένας αποστάτης να χαϊδέψει τα αυτιά κάποιων, να τους κάνει να αισθανθούν πιο φωτισμένοι, πιο καθαροί, πιο εκλεκτοί αμέσως κολακεύεται η υπερηφάνια τους και τον κάνουν θεό! Μερικοί επικαλούνται την ελαττωματική ηθική κάποιων ποιμένων ή την αδιαφορία των λαϊκων για τα πνευματικά, για να αιτιολογήσουν την προτίμηση τους στους πλανόδιους ιεροκήρυκες. Ο Χριστός συγκαταβίωσε με τους αμαρτωλούς, τους ταπεινούς και τους ανηθικους και όχι την θρησκευτική μερίδα της εποχής Του. Προτιμώ να συμβιώνω με ανήθικους ποιμένες και αμόρφωτους αδιάφορους χριστιανούς μέσα στην Εκκλησία, παρά έξω και με την κορώνα του ομολογητή στο κεφάλι. Τα δαιμόνια περί ηθικών παραπτωμάτων είναι διαχειρίσιμα , το Αρχικό δαιμόνιο της ανταρσίας, της υπερηφάνιας και της αντιλογίας μια φορά να σε καταλάβει δεν σε αφηνει με τίποτα! Καταλαβαίνετε μερικοί αποστατημένοι σε τι μεγάλη και έσχατη πλάνη πέφτετε; Ελπίζω να σας εχει μείνει κάτι μέσα σας και να μη δραπετεύσετε ως αχάριστοι απο το Σπίτι του Πατέρα σας.

π. Παντ. Κρούσκος

[toula]

Οι άγιοι βλέπετε κι όταν αμάρταναν
είχαν την δύναμη να ξανασηκωθούν
με μίαν απλότητα και με μιαν υγεία
αν αμάρτησαν μετανοούσαν
εκ βάθους καρδίας
και άχρι θανάτου
αλλά δεν πάθαιναν ψυχοπλάκωμα
και κατάθλιψιν.
Ενώ εμείς αν έχουμε καμιά αμαρτία
αρχίζουμε το γιατί μετά, μα γιατί να το κάνω
γιατί να το σκεφτώ
γιατί να το διαπράξω
λες και είναι παράξενο πράγμα
να κάνουμε μια αμαρτία.
Γιατί δηλαδή να μη το κάνεις
τι νόμιζες ότι ήσουν;
Νόμιζες ότι ήσουν τόσο σπουδαίος
αλάνθαστος
και δεν μπορούσες ποτέ σου να αποτύχεις εσύ;
Να κάνεις μια αμαρτία;

[Μητρ. Λεμεσού Αθανάσιος]

[toula]

Ποιος έχει ακούσει την ιστορία εκείνων που νομίζουμε πως είναι ζευγάρι, όταν στα συναξάρια της ημέρας της γιορτής τους (+ 10 Ιουνίου) ακούμε «μνήμη των Οσίων Θεοφάνους και Πανσέμνης»; Όλοι πιστεύουμε πως είναι ένα αγιασμένο ζευγάρι το οποίο ασκήθηκε θεοφιλώς μέσα στο γάμο κι αγίασε. Ακούστε το παράξενο της ιστορίας τους. Ο Άγιος Θεοφάνης ζούσε στην Αντιόχεια. Προήλθε από γονείς ειδωλολάτρες. Παντρεύτηκε σε ηλικία 15 χρόνων. Και τρία χρόνια αργότερα η γυναίκα του εκοιμήθη. Άλλη ήταν η γυναίκα του. Όχι η Πανσέμνη. Τότε έλαβε το βάπτισμα και εγκλείστηκε σε ένα μικρό κελάκι, όχι μακριά από την Αντιόχεια. Για να εργαστεί προς σωτηρία της ψυχής του. Έμαθε ότι εκεί κοντά στην Αντιόχεια, η οποία ήταν μεγάλη και περίφημη πόλη αλλά και πολύ αμαρτωλή ταυτόχρονα, ζούσε μια πόρνη που λεγόταν Πανσέμνη κι έκανε πολλά πράγματα για να απολεστούν οι ψυχές των ανθρώπων λόγω του αμαρτωλού επαγγέλματός της, προσευχήθηκε πολύ στο Θεό. Και του ήρθε ένας φωτισμός. Άφησε το ερημητήριο του και κατέβηκε στο σπίτι του πατέρα του και του ζήτησε, αυτός ο ασκητής ο μοναχός, δέκα λίτρες χρυσού για να παντρευτεί. Έβγαλε τον τρίχινο χιτώνα του, φόρεσε λαμπρά ενδύματα και πήγε στο σπίτι της Πανσέμνης της πόρνης. Αφού έφαγε και ήπιε, τη ρώτησε πόσο καιρό είναι σε αυτό το άθλιο επάγγελμα. Δώδεκα χρόνια, του είπε. Όμως από όλους τους εραστές μου εσύ είσαι ο ομορφότερος, του είπε εκείνη. Και τότε είπε ο Θεοφάνης, «αφού είμαι όμορφος, θέλεις να με παντρευτείς»; Και της είπε μάλιστα, «να, πάρε και χρυσάφι σαν προίκα σου». Εκείνη δέχτηκε. Και της είπε : «πάμε να κάνουμε τις ετοιμασίες του γάμου».

Πήγε λοιπόν εκεί που ήταν το κελί του κι απέναντι έκτισε ένα άλλο κελί κοντά στο δικό του. Και επέστρεψε για να επιτελέσει την υπόσχεσή του, το γάμο με την Πανσέμνη. Βέβαια της είπε: «επειδή είμαι χριστιανός, σε παρακαλώ πρέπει να γίνεις χριστιανή για να παντρευτούμε». Εκείνη δίστασε στην αρχή, αλλά το δέχτηκε. Δεν είχε να χάσει και τίποτε. Ωραίος άντρας, νέος και πολλά χρήματα. Κι άρχισε η κατήχηση. Κατά την περίοδο της κατηχήσεως άκουσε η Πανσέμνη για την μέλλουσα κρίση. Και ότι όλες μας οι αμαρτίες μας θα κριθούν από το Θεό. Κι ανάλογα θα κριθούμε για τη σωτηρία μας. Και περιήλθε σε σωτήρια συντριβή. Βαπτίστηκε, ελευθέρωσε τους δούλους της, μοίρασε όλη την περιουσία που απέκτησε με τις αμαρτίες της, και αποσύρθηκε στο κελί που ετοίμασε γι’ αυτήν ο Θεοφάνης.

π.Κων/νος Στρατηγόπουλος

[toula]

Για να έχετε μια επαφή με την πραγματικότητα:Οι γυναίκες μιλάνε για τον εαυτό τους μέσα στην Εκκλησία, υποστηρίζουν την ύπαρξη τους μέσα στην Εκκλησία, αποτελούν τον κύριο όγκο του εκκλησιάσματος, είναι περισσότερο ενεργές από τον καθένα μέσα στην Εκκλησία. Οι γυναίκες ψέλνουν, διακονούν, κυβερνούν, υπηρετούν, αποφασίζουν. Αποκαθηλώνουν και ανεβαζουν εφημερίους, " τρέχουν" τις ενορίες, έχουν πρόσβαση σε όλα τα συμβούλια και διαβούλια, κρατάνε ανοιχτές τις ολιγομελείς ενοριες στις εσχατιές της πατρίδας μας, με την παρουσία και την δράση τους.Οι γυναίκες στέκονται με αφοσίωση δίπλα στον παπά της ενορίας τους και έχουν επιρροή στον επίσκοπο τους . Οι γυναίκες γνωρίζουν που είναι η ανάγκη στην ενορία και πληροφορούν τον παπά τους γι' αυτό. Οργανώνονται καλυτερα, ειναι επιδέξιες, εφευρετικές, δραστήριες, παρηγορητικές . Πολλές επίσης έχουν και αρνητική παρουσία ικανή να ταλανισει και να καταστρέψει το συμπαν. Και αυτό πραγματικοτητα είναι.
Δεν χρειάζονται κανένα 'θεωρητικό' που έχει την ρομαντική εντύπωση οτι ειναι αδύναμες ή καταπιεσμένες να τις υποστηρίξει.Πόσο μάλλον να τις προστατέψει!

π. Παντ. Κρούσκος