Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Όταν έλθει ο Χριστός στην καρδιά, η ζωή αλλάζει

“Όταν βρεις τον Χριστό, σου αρκεί, δεν θέλεις τίποτε άλλο, ησυχάζεις. Γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Ζεις παντού, όπου υπάρχει ο Χριστός.
Ζεις στα άστρα, στο άπειρο, στον ουρανό με τους αγγέλους, με τους αγίους, στη γη με τους ανθρώπους, με τα φυτά, με τα ζώα, με όλους, με όλα. Όπου υπάρχει η αγάπη στον Χριστό, εξαφανίζεται η μοναξιά. Είσαι ειρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Ούτε μελαγχολία, ούτε αρρώστια, ούτε πίεση, ούτε άγχος, ούτε κατήφεια, ούτε κόλαση.
Ο Χριστός είναι σ΄ όλες σου τις σκέψεις, σ΄ όλα σου τα έργα. Έχεις την χάρι και μπορείς όλα να τα υποφέρεις για τον Χριστό. Ακόμη μπορεί να πάσχεις και αδίκως. Να υποφέρεις αδικίες για τον Χριστό και μάλιστα με χαρά. Όπως έπαθε Εκείνος, το ίδιο κι εσύ μπορείς να πάσχεις αδίκως.
Διάλεξες τον Χριστό για να μην πάθεις; Τι λέει ο Απόστολος Παύλος; “Χαίρω εν τοις παθήμασί μου”. Αυτή είναι η θρησκεία μας. Να ξυπνήσει η ψυχή και ν΄ αγαπήσει τον Χριστό, να γίνει αγία. Να επιδοθεί μόνο στον θείο έρωτα. Έτσι θα την αγαπήσει κι Εκείνος.
Όταν έλθει ο Χριστός στην καρδιά, η ζωή αλλάζει. Ο Χριστός είναι το πάν. Όποιος ζει μέσα του τον Χριστό, ζει πράγματα που δεν λέγονται, άγια και ιερά. Ζει εν αγαλλιάσει. Αυτά είναι αλήθεια. Τα έχουνε ζήσει άνθρωποι, ασκητές στο Άγιον Όρος. Συνεχώς με λαχτάρα ψιθυρίζουν την ευχή: “Κύριε Ιησού Χριστέ…”.
Όταν μπει ο Χριστός στην καρδιά, τα πάθη εξαφανίζονται. Δεν μπορείς ούτε να βρίσεις, ούτε να μισήσεις, ούτε να εκδικηθείς, ούτε, ούτε, ούτε…
Πού να βρεθούν τα μίση, οι αντιπάθειες, οι κατακρίσεις, οι εγωισμοί, τα άγχη, οι καταθλίψεις. Κυριαρχεί ο Χριστός. Και η λαχτάρα του ανεσπέρου φωτός. Αυτή η λαχτάρα σε κάνει να αισθάνεσαι ότι ο θάνατος είναι η γέφυρα, που θα την περάσεις σε μια στιγμή, για να συνεχίσεις τη ζωή του Χριστού.

Εδώ στη γη έχεις ένα εμπόδιο, γι’ αυτό χρειάζεται η πίστη. Αυτό το εμπόδιο είναι το σώμα. Ενώ μετά το θάνατο η πίστη καταργείται και βλέπεις τον Χριστό, όπως βλέπεις τον ήλιο. Στην αιωνιότητα, βέβαια, θα τα ζεις όλα πιο έντονα.
Όταν, όμως, δεν ζεις με τον Χριστό, ζεις μες στη μελαγχολία, στη θλίψη, στο άγχος, στη στενοχώρια, δεν ζεις σωστά. Τότε παρουσιάζονται πολλές ανωμαλίες και στον οργανισμό.
Επηρεάζεται το σώμα, οι ενδοκρινείς αδένες, το συκώτι, η χολή, το πάγκρεας, το στομάχι. Σου λένε: «Για να είσαι υγιής, πάρε το πρωί το γάλα σου, το αυγουλάκι σου, το βουτυράκι σου με δυο-τρία παξιμάδια».
Κι όμως, αν ζεις σωστά, αν αγαπήσεις τον Χριστό, μ΄ ένα πορτοκάλι κι ένα μήλο, είσαι εντάξει. Το μεγάλο φάρμακο είναι να επιδοθεί κανείς στη λατρεία του Χριστού. Όλα θεραπεύονται. Όλα λειτουργούν κανονικά. Η αγάπη του Θεού όλα τα μεταβάλλει, τα μεταποιεί, τα αγιάζει, τα διορθώνει, τα αλλάζει, τα μεταστοιχειώνει.

Πολύ θα παρηγορηθεί η ψυχούλα μας, όταν λαχταρήσουμε τον Κύριο. Δεν θ΄ ασχολούμαστε τότε με τα καθημερινά και τα χαμερπή. Θ΄ ασχολούμαστε με τα πνευματικά και τα ανώτερα, θα ζούμε στον κόσμο τον πνευματικό.
Όταν ζεις στον κόσμο τον πνευματικό, ζεις σ΄ άλλο κόσμο, σ΄ αυτόν που αρέσκεται και λαχταράει η ψυχή σου. Δεν αδιαφορείς, όμως, και για τον άνθρωπο, θέλεις κι αυτός να βρει τη σωτηρία, το φως, τον αγιασμό. Να μπουν όλοι στην Εκκλησία.

Από το βιβλίο: «ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ» γ. ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ
askitikon
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ.
Ο άνθρωπος θέλει να σωθεί, αλλά οι συνήθειές του δεν τον αφήνουν.
Η τραγωδία είναι ότι είμαστε αυτό που δεν κάνουμε αυτό που θέλουμε να κάνουμε.
Αν δεν μεταφέρουμε την επιθυμία μας στη δράση και αν δεν αρχίσουμε να βάζουμε καλές συνήθειες στη θέση των κακών που έχουμε συγκεντρώσει, δεν θα έχουμε μεγάλη σχέση με τον Θεό.
«Πολλοί θα μου πουν εκείνη την ημέρα: Κύριε, Κύριε, δεν προφήτεψα στο όνομά σου, και δεν έδιωξα δαίμονες στο όνομά σου, και δεν έκανα πολλά θαύματα στο όνομά σου; Και τότε θα ομολογήσω Αυτοί: Ποτέ δεν σε γνώρισα για σένα. Φύγε από εμένα εσύ που κάνεις ανομία». (Ευαγγέλιο από τον Ματθαίο)
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πρώτα θα γονατίσεις και μετά θ᾿ αρχίσεις την προσευχή σου

Ὅταν πρόκειται ν᾿ ἀρχίσεις τήν ἐργασία τῆς ἀγρυπνίας καί γιά νά γίνει δεκτή ἡ προσευχή σου στό Θεό, θά κάμεις τά ἑξῆς:
Πρῶτα θά γονατίσεις καί μετά θ᾿ ἀρχίσεις τήν προσευχή σου, ἀφοῦ προηγουμένως σφραγίσεις τήν καρδιά σου καί τά μέλη σου μέ τό ζωοποιό τύπο τοῦ σταυροῦ.
Κατόπιν θά καθίσεις λίγη ὥρα μέ σιωπή, ἕως ὅτου ἠρεμήσουν οἱ αἰσθήσεις σου καί οἱ λογισμοί σου.
Ὕστερα ἀπ᾿ αὐτά θά ὑψώσεις τά χέρια καί τήν καρδιά πρός τόν Κύριο καί θά Τόν παρακαλέσεις νά δυναμώσει τήν πνευματική σου ἀσθένεια, γιά νά γίνει δεκτή ἡ προσευχή τῆς ἀγρυπνίας σου. Τά λόγια τῆς προσευχῆς σου ἄς εἶναι τά ἀκόλουθα:
«Κύριε Ἰησού Χριστέ ὁ Θεός μου, Σύ πού φροντίζεις γιά ὅλη τήν κτίση, σοῦ εἶναι γνωστά τά πάθη μου καί ἡ ἀρρώστια τῆς φύσεώς μου. Γνωρίζεις πόσο ἀδύναμος εἶμαι καί πόσο εὔκολα Σ᾿ ἐγκαταλείπω καί κάνω τό κακό.
Κύριε, λυπᾶμαι γι᾿ αὐτό.
Τό ἀναγνωρίζω.
Ἁμαρτάνω σέ Σένα πού μ᾿ ἔσωσες καί ἔχυσες τό πανάγιό Σου αἷμα πάνω στόν Σταυρό.
Εἶμαι ἕνας ταλαίπωρος πού μέ χτυπάει ὁ σατανᾶς ἀπο παντοῦ.
Ποῦ νά καταφύγω, Κύριε;
Στούς ἀνθρώπους;
μά κι αὐτοί εἶναι ἀδύνατοι.
Μόνο Ἐσύ εἶσαι ὁ Δυνατός, ὁ Ἰσχυρός.
Ἡ δύναμή Σου εἶναι μεγάλη.
Ἐσύ λοιπόν Ἀγαθέ, πού γνωρίζεις τήν ἀσθένεια τῆς φύσεώς μου καί μ᾿ ἐνισχύεις στήν ἀδυναμία μου, φύλαξέ με ἀπο τίς ταραχές τῶν λογισμῶν πού μοῦ φέρνει ὁ σατανᾶς.
Κατάστειλε τά πάθη μου, πού μέ κατακλύζουν ὅπως τά κύματα τό ναυαγό, καί ἀξίωσέ με νά προσευχηθῶ ἀπερίσπαστος ἀπό κάθε γήϊνο, πονηρό καί φθαρτό.
Νέκρωσε τίς κακές μου ἐπιθυμίες καί ἀφαίρεσε ἀπό μέσα μου κάθε κακό, ὥστε νά γευθῶ τή γλυκύτητα τῆς ἀγρυπνίας πού θά κάνω γιά νά ἑνωθῶ μαζί Σου».
Ἡ νυκτερινή προσευχή πρέπει νά γίνεται ἐλεύθερα, μέ τή συνείδηση ὅτι ἐπιτελοῦμε σπουδαῖο πνευματικό ἔργο γιά τήν ψυχή μας. Εἶναι μεγάλη εὐλογία καί πνευματική εὐφροσύνη νά συνομιλεῖ κανείς ὅλη τή νύχτα μέ τόν Θεό. Καί εἶναι καλύτερα νά παραλείψουμε κάτι ἀπό τούς ψαλμούς, παρά νά τά ποῦμε ὅλα γρήγορα καί νά μήν τά καταλάβουμε.
Ἄν κατά τήν ὥρα τῆς νυκτερινῆς προσευχῆς σοῦ κρυφομιλήσει ὁ λογισμός, λέγοντάς σου “πέστα λίγο γρήγορα, γιατί ἔχεις μεγάλο ἀγώνα να διανύσεις”, μήν τόν ἀκούσεις, γιατί προέρχεται ἀπό τόν σατανᾶ πού θέλει νά μᾶς κλέψει τόν καρπό τῆς προσευχῆς.
Κι ἄν συνεχίσει νά σ᾿ ἐνοχλεῖ, ἐσύ περισσότερο καί μέ μεγαλύτερη δύναμη νά προσεύχεσαι στόν Κύριο. Κι ἄν πάλι σέ πολεμήσει, τότε νά γονατίσεις καί νά προσευχηθεῖς μέ τά παρακάτω λόγια:
«Χριστέ μου, δέν ἔχω σκοπό νά Σοῦ πῶ ὡραῖα καί πολλά λόγια.
Τό μόνο πού θέλω εἶναι νά μ᾿ ἐλεήσεις.
Νά καταλάβω τήν ἁμαρτωλότητά μου.
Νά γνωρίσω τήν ἐλεεινότητά μου.
Θέλω νά φτάσω κοντά Σου».
Μ᾿ αὐτά τά λόγια θά ὑποχωρήσει ὁ πειρασμός καί θά νικήσει ὁ Χριστός, ὁ ὁποίος δέχεται μέ πολλή χαρά τήν προσευχή ἐκείνων πού προσεύχονται τή νύχτα. Ἡ προσευχή τῆς νύχτας εἶναι μιά θυσία.
Τήν ὥρα πού ἡ φύση μας ζητάει τόν ὕπνο καί ὅλος ὁ κόσμος κοιμᾶται, ὁ ἄνθρωπος τῆς προσευχῆς σκέφτεται ὅτι περισσότερο ἀπ᾿ ὅλα ἔχει ἀξία ἡ προσευχή. Ὄχι ὅτι ὁ Θεός δέν δέχεται τήν προσευχή τῆς ἡμέρας, ἀλλά γιατί ἡ προσευχή τῆς ἀγρυπνίας εἶναι θυσία τοῦ ὕπνου.
Ἄν κουράσθεις τήν ὥρα τῆς ἀγρυπνίας, μήν ἀπελπισθεῖς. Αὐτό θά τό ἐκμεταλλευθεῖ ὁ κακομήχανος διάβολος καί ὅπως κρυφομίλησε στήν Εὔα καί τήν παρέσυρε, ἔτσι θά σοῦ πεῖ καί σένα:
«Φτάνει πιά! Τόσες ὥρες προσεύχεσαι. Δέν βλέπεις πού δέν μπορεῖς νά σταθεῖς ὄρθιος;». Ἐσύ στά δόλια ψιθυρίσματα τοῦ διαβόλου θ᾿ ἀπαντήσεις μέ τό ὄχι. «Ὄχι δέν σταματῶ! Ἄς εἶμαι κουρασμένος. Και ἄν ἡ γλώσσα μου δέν μπορεῖ νά προσευχηθεῖ, ἡ καρδιά μου βρίσκεται μαζί μέ τόν Θεό».
Τήν ὥρα αὐτή τοῦ πειρασμοῦ χρειάζεται «ἐγρήγορση», γιατί ὁ σατανᾶς χτυπάει μέ μανία, γνωρίζοντας τό κέρδος πού θά ἔχουμε ἀπό τήν ἀγρυπνία εἴτε αὐτή εἶναι μικρή εἴτε μεγάλη.
Ἕνας ἅγιος, σαράντα ὁλόκληρα χρόνια, προσευχόταν μέ τά ἀκόλουθα λόγια:
«Ἐγώ μέν Κύριε, ὡς ἄνθρωπος ἥμαρτον, σύ δέ ὡς Θεός συγχώρησον».
Καί ὅταν ἔλεγε τά λόγια αὐτά ἔκλαιγε συνέχεια. Εἴτε εὐχαριστώντας εἴτε παρακαλώντας εἴτε δοξολογώντας, νά προσεύχεσαι ὅσο μπορεῖς ὄρθιος ὅλη τή νύχτα καί ὁ μισθός σου θά εἶναι μεγάλος.

Αρχιμ. Αθανάσιος Μισσός
Ἀπό τό βιβλίο: “Ἡ ἄσκηση στή ζωή μας”
Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους
τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ ΣύρουἘκδόσεις : ”Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου Ὡρωποῦ Ἀττικῆς”
askitikon
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Οἱ καιροί οὐ μενετοί! Χαλεποί, προκατακλυσμιαῖοι!

Ἐπίκαιρος ὁ λόγος τοῦ ἁγίου Χρυσοστόμου καί μᾶς διδάσκει διά τοῦ δικαίου Νῶε: «οὐκ ἔσῃ μετὰ πλειόνων ἐπὶ κακίᾳ»! (Εξ.23,2)
"... Θέλω πάλι νά παρουσιάσω στήν ἀγάπη σας τήν ὑπόθεση σχετικά μέ τόν δίκαιο Νῶε, γιά νά μάθετε καλά τήν μεγάλη ἀρετή τοῦ δικαίου αὐτοῦ ἀνθρώπου ἀλλά καί τήν ἀνέκφραστη φιλανθρωπία καί τήν μακροθυμία τοῦ Θεοῦ, πού ὑπερβαίνει κάθε λογική.
Μάθατε χθές πώς, ἀμέσως μετά τήν γέννησή του ὁ δίκαιος αὐτός, ἀφοῦ πῆρε τό ὄνομα ἀπό τόν πατέρα του, περιφερόταν ἀνάμεσα σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς του, διδάσκοντας... καί προαναγγέλλοντας τίς συμφορές μέ τό δικό του στόμα, μέ τήν δική του παρουσία, κραυγάζοντας καί λέγοντας: «Ἀπομακρυνθεῖτε ἀπό τήν κακία. Ἐπιδιώκετε τήν ἀρετή. Φοβηθεῖτε τήν τιμωρία πού θά σᾶς ἔρθει, διότι θά καταπλακώσει γενική συμφορά ὅλη τήν οἰκουμένη». Φαίνεται ὑπερβολική ἡ ἀγανάκτηση, ἀλλά αὐτό συνέβαινε, ἐπειδή βέβαια ἦταν καί μεγάλη ἡ ὁρμή καί ἡ ἐξάπλωση τῆς κακίας. Καί αὐτό δέν τό ἔκανε γιά δύο ἤ τρία χρόνια, ἀλλά ἐπί πεντακόσια χρόνια συνέχισε νά συμβουλεύει καί νά παρακαλεῖ.
Εἴδατε τήν μακροθυμία τοῦ Δεσπότου; Εἴδατε τήν ἀκρότητα τῆς ἀγαθότητάς του; Εἴδατε τήν ἀνέκφραστη ἀνεξικακία του; Εἴδατε ὅμως καί τήν ὑπερβολική κακία; Εἴδατε τό μέγεθος τῆς ἀχαριστίας;

Στό σημεῖο λοιπόν αὐτό, ὅπως ξέρετε, εἴχαμε σταματήσει τήν διδασκαλία μας. Σήμερα ὅμως εἶναι ἀνάγκη νά μάθετε πῶς ὁ φιλάνθρωπος Θεός, μή λησμονῶντας τήν δική του ἀγαθότητα, δέν σταμάτησε οὔτε ὅταν συμπληρώθηκαν τά πεντακόσια χρόνια, ἀλλά πρόσθεσε καί ἄλλη πρόνοια γιά ἐκείνους πού εἶχαν ἁμαρτήσει τόσο πολύ. «Καί ἦταν ὁ Νῶε, λέει, πεντακοσίων ἐτῶν». Σκόπιμα μᾶς ἐπεσήμανε ἡ Ἁγία Γραφή τά χρόνια τοῦ δικαίου Νῶε, γιά νά μάθουμε ἐπί πόσα χρόνια συνέχισε νά τούς συμβουλεύει καί πῶς ἐκεῖνοι, ἀφοῦ προτίμησαν μέν τόν δρόμο τῆς κακίας, φθείρονταν πάνω σ΄ αὐτόν, ὁ δίκαιος ὅμως βαδίζοντας ἀντίθετα πρός ὅλους, ἐπέδειξε τήν ὕψιστη ἀρετή, ὥστε καί τήν εὔνοια τοῦ Θεοῦ νά ἀποσπάσει καί, ἐνῶ ὅλοι ἦταν ἔνοχοι καί ἄξιοι τιμωρίας, αὐτός μόνο νά τήν ἀποφύγει μέ τούς συγγενεῖς του.

Ἀπό ἐδῶ διδασκόμαστε πώς, ἐάν εἴμαστε νηφάλιοι καί δέν ἀδιαφοροῦμε, ὄχι μόνο δέν μᾶς βλάπτει καθόλου ἡ συναναστροφή μέ τούς κακούς, ἀλλά καί μᾶς καθιστά περισσότερο προσεκτικούς γιά τήν ἀπόκτηση τῆς ἀρετῆς. Γί` αὐτόν τόν λόγο καί ὁ φιλάνθρωπος Θεός οἰκονόμησε ἔτσι τά πράγματα, ὥστε νά συνυπάρχουν ὅλοι μαζί, οἱ κακοί καί οἱ καλοί, ὥστε καί ἡ κακία τῶν πονηρῶν νά περιορίζεται καί ἡ ἀρετή τῶν ἀγαθῶν νά φαίνεται λαμπρότερη ἀλλά καί νά κερδίζουν πάρα πολλά οἱ ἀδιάφοροι, ἄν τό θέλουν βέβαια, ἀπό τήν συναναστροφή τους μέ τούς ἐνάρετους. Διότι σκέψου, σέ παρακαλῶ, τήν ἀρετή αὐτοῦ τοῦ δικαίου, πῶς ἀνάμεσα σέ τόσο πλῆθος ἀνθρώπων, τό ὁποῖο πορευόταν μέ φοβερή ὁρμή πρός τήν κακία, μόνος αὐτός βάδισε τόν ἀντίθετο δρόμο, προτιμῶντας τήν ἀρετή ἀντί γιά τήν κακία. Καί οὔτε ἡ συμφωνία στό φρόνημά τους οὔτε ὁ ἀριθμός τοῦ πλήθους τόν κατέστησαν ὀκνηρό, ὥστε νά πορευτεῖ πρός τήν ὁδό τῆς ἀρετῆς, ἀλλά ἐκ τῶν προτέρων ἤδη ἐκπλήρωνε ἐκεῖνο τό ὁποῖο ἐπρόκειτο νά εἰπωθεῖ ἀπό τόν μακάριο Μωυσῆ, ὅτι: «Δέν θά εἶσαι μέ τούς πολλούς στόν δρόμο τῆς κακίας». (Ἐξ. 23,2)

Καί τό παράδοξο καί θαυμαστό εἶναι πώς, ἐνῶ εἶχε ἀπέναντί του πολλούς, μᾶλλον δέ ὅλους, νά τόν σπρώχνουν πρός τήν κακία καί τήν διάπραξη πονηρῶν πράξεων καί δέν ὑπῆρχε κανένας νά τόν προτρέπει πρός τήν ἀρετή, μέ δική του πρωτοβουλία καί ἀπόφαση, ὅρμησε μέ τόση σφοδρότητα πρός αὐτήν, ὥστε νά περάσει καί νά σταθεῖ ἀπέναντι σέ τόσο πλῆθος. Καί οὔτε φοβήθηκε οὔτε ἔβλεπε μέ ὑποψία τήν κακή συμφωνία οὔτε ἔπαθε κάτι τέτοιο, τό ὁποῖο ἦταν φυσικό νά τό πάθουν οἱ ἀδιάφοροι, πού ὅταν δοῦν πολλούς νά συμφωνοῦν στό ἴδιο πρᾶγμα, τό προβάλλουν ὡς ἀφορμή καί δικαιολογία στή δική τους ἀδιαφορία καί λένε΄ «γιατί λοιπόν νά σκέφτομαι ἐγώ τελείως διαφορετικά καί παράδοξα σέ σχέση μέ ὅλους αὐτούς καί νά ἐναντιώνομαι σέ τόσο πλῆθος καί νά ἀναλαμβάνω τόσο μεγάλο πόλεμο ἐναντίον τόσου λαοῦ; Μήπως εἶμαι δικαιότερος ἀπό ὅλους αὐτούς; Τί μοῦ χρειάζεται τώρα νά ἔχω μιά τέτοια ἔχθρα; Τί θά κερδίσω ἀπό τό μῖσος πού θά δημιουργηθεῖ;».

Τίποτε ἀπό αὐτά τά ἀνώφελα δέν σκέφτηκε καί οὔτε κἄν διανοήθηκε. Ἀλλά πάλι ἐκπλήρωνε ἐκ τῶν προτέρων ἐκεῖνο πού εἶπε ὁ προφήτης, ὅτι «εἶναι ἰσχυρότερος ὁ ἕνας, ὁ ὁποῖος ἐκτελεῖ τό θέλημα τοῦ Κυρίου, παρά οἱ ἄπειροι παράνομοι».(Σοφ. Σειρ. 16,3) Μήπως, λέει, ἡ σύμπραξη καί ἡ πλήρης συμφωνία μέ τό πλῆθος, τό ὁποῖο τρέπεται αὐτοβούλως πρός τήν κακία, θά μπορέσει νά μέ ἀπαλλάξει ἀπό τήν τιμωρία; Διότι γνώριζε, γνώριζε πολύ καλά ὅτι ὁ καθένας θά λογοδοτήσει γιά τήν δική του σωτηρία καί εἶναι ἀδύνατο νά ὑπομείνει ἄλλος τιμωρία γιά λογαριασμό τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ἀλλά καί νά λάβει κάποια ἀμοιβή. Γί΄ αὐτό, ὁ δίκαιος, σάν νά ἦταν μιά σπίθα στή μέση τοῦ πελάγους, ὄχι μόνο δέν ἔσβηνε, ἀλλά καί καθημερινά ἔλαμπε μέ περισσότερο φῶς, διδάσκοντας σέ ὅλους μέ τά ἔργα του.

Εἶδες πόσο αὐτεξούσια δημιούργησε ὁ Θεός τήν φύση μας; Διότι, πές μου, ἀπό ποῦ ἐκεῖνοι μέν ἔτρεχαν πρός τήν κακία καί καθιστοῦσαν τούς ἑαυτούς τους ἐνόχους γιά τιμωρία, αὐτός δέ, ἀφοῦ προτίμησε τήν ἀρετή καί ἀπέφυγε τήν συναναστροφή μαζί τους, δέν ἔλαβε γεύση τῆς τιμωρίας; Δέν εἶναι λοιπόν ὁλοφάνερο πώς ὁ καθένας μέ τήν δική του προαίρεση ἐκλέγει ἤ τήν κακία ἤ τήν ἀρετή; Διότι, ἄν δέν συνέβαινε αὐτό καί ἄν δέν εἶχε αὐτήν τήν ἐξουσία τό ἀνθρώπινο γένος, δέν θά ἔπρεπε οὔτε ἐκεῖνοι νά τιμωροῦνται οὔτε αὐτοί, οἱ δίκαιοι, νά παίρνουν ἀμοιβή γιά τήν ἀρετή τους. Ἐπειδή ὅμως, μετά την χάρη του ὁ Θεός, ἄφησε τά πάντα στήν δική μας προαίρεση, γί΄ αὐτό καί τους μέν ἁμαρτάνοντες τούς περιμένουν κολάσεις, τούς δέ ἐνάρετους ἀμοιβές καί μισθοί..."

(Ἁγίου Χρυσοστόμου - Ὁμιλία Κβ΄ εἰς τήν Γένεσιν)
Ἀπόδοση στήν Νεοελληνική:
Σάββας Ἠλιάδης
Δάσκαλος
Κιλκίς, 28-9-2022
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/... ... st_48.html...
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Στα έσχατα χρόνια… οδηγός θα είναι τα κείμενα των Αγίων Πατέρων
Αρχιμ. Αθανάσιος Μισσός

«Στα έσχατα χρόνια το κακό και η αίρεση θα έχουν τόσο εξαπλωθεί, που οι πιστοί δεν θα βρίσκουν ιερέα και ποιμένα να τους προστατέψει από την πλάνη και να τους συμβουλέψει στη σωτηρία.
Τότε οι πιστοί, δεν θα μπορούν να δεχτούν ασφαλείς οδηγίες από ανθρώπους, αλλά οδηγός τους θα είναι τα κείμενα των Αγίων Πατέρων.
Ιδίως σε αυτήν την εποχή ο κάθε πιστός θα είναι υπεύθυνος για όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας…»

Άγιος Ιωάννης ο Μαξίμοβιτς
askitikon
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πίστη και αισιοδοξία
Σε κάθε επίδοση ας προηγείται ή πίστη μας στο Θεό κι ας ακολουθεί ή αισιοδοξία, ώστε πρώτα να ένισχύουμε με την πίστη τη δύναμη της ψυχής και υστέρα αναλαμβάνουμε με την αισιοδοξία πρόθυμα τα καλά έργα. Διότι ούτε ή επίδοση των ανθρώπων στα καλά έργα μπορεί να τελεσφορήσει χωρίς τη θεία βοήθεια, ούτε ή χάρη του Θεοϋ προσφέρεται σε εκείνον πού δεν καταβαλλει προσπάθεια αλλά και τα δύο αυτά χρείαζεται νό συγκερασθούν, δηλαδή καί ή από μέρους του ανθρώπου επιμελής προσπάθεια καί ή από του Θεού βοήθεια, πού έρχεται δια της πίστεως, προκειμένου ή αρετή να φθάσει στην τελειότητα.

ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΑΣΚΗΤΙΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Πατερικοί λόγοι περί πίστεως Μ. Βασιλείου κεφ. 15, Ε.Π.Ε. 9, 472
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Όλα περνούν και μένουν πίσω σου...(Μέγας Βασίλειος)

«Ό χρόνος συνοδεύει τη ζωή και την κατευθύνει στό θάνατο. "Οπως οι επιβάτες των πλοίων οδηγούνται αυτομάτως στο λιμάνι, έστω κι αν κοιμούνται και δεν το αντιλαμβάνονται, έτσι και κάθε άνθρωπος με το πέρασμα του Χρόνου, σαν με μια συνεχή και ακατάπαυστη κίνηση, οδηγείται στο τέλος του.
Κοιμάσαι και ο Χρόνος σε παρατρέχει. Είσαι ξυπνητός κι έχεις φροντίδες, άλλα ή ζωή δαπανάται, έστω και αν αυτό διαφεύγει την αντίληψη μας.
"Ολοι τρέχουμε κάποιο δρόμο, σπεύδοντας ό καθένας προς το τέλος του... "Ολα περνούν και μένουν πίσω σου...
Τέτοια είναι ή ζωή. Ούτε οι χαρές της είναι μόνιμες ούτε οί λύπες της διαρκείς. Και ό δρόμος δεν είναι δικός σου, ούτε τα παρόντα δικά σου».

(Μέγας Βασίλειος,Όμιλία εις Ψαλμόν 1, 4, Ρ.G. 29, 220 D-21Α)
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Θεολογικές σκέψεις του Αγ.Ιωάννου της Κρονστάνδης

Όπως ό αέρας είναι απαραίτητος για τη ζωή του σώματος, έτσι καί το "Αγιο Πνεύμα είναι απαραίτητο για τη ζωή της ψυχής. Ό αέρας καί το Πνεύμα μοιάζουν μεταξύ τους. Πνεύμα σημαίνει ακριβώς πνοή.
***
Όταν το δέντρο είναι καλά ριζωμένο στη γη μεγαλώνει καί καρποφορεί. Έτσι κι ή ψυχή μας. Όταν είναι καλά ριζωμένη στο Χριστό με πίστη κι αγάπη, μεγαλώνει κι αυτή πνευματικά καί καρποφορεί αρετές, χάρη στις όποιες ζεϊ κι εδώ στη γη καί θα ζει καί στον ουρανό αιώνια. Όταν το δέντρο ξεριζωθεί από το χώμα παύει να ζεϊ, γιατί οι ρίζες δεν του παρέχουν πια ζωή. Έτσι γίνεται καί με την ψυχή μας. Όταν χάνει την πίστη καί την αγάπη στο Θεό καί παύει να ενεργεί κατά Θεόν, πού είναι ό ζωοδότης της, πεθαίνει πνευματικά. Ό,τι είναι το χώμα για τα φυτά, είναι κι ό Θεός για την ψυχή.
***
Όταν το σώμα κοιμάται, παύει να έχει συναίσθηση. Το ίδιο γίνεται καί με την ψυχή. Όταν κοιμάται τον ύπνο της αμαρτίας είναι αναίσθητη για κάθε τί πού άφορα την πίστη, την ελπίδα καί την αγάπη.
***
"Ολα τα πράγματα αύτοΰ του κόσμου δεν είναι παρά σκιά των μελλόντων. Το φως αυτής της ζωής είναι ή σκιά του μέλλοντος φωτός. Ή φωτιά είναι σκιά της μέλλουσας φωτιάς, της γέεννας, οπου θα ρίχτουν οι αμαρτωλοί πού δε μετανόησαν. Ή αγνή γήινη χαρά είναι σκιά της ανείπωτης χαράς καί μακαριότητας του παραδείσου. Τα μεγαλοπρεπή βασιλικά ανάκτορα δεν είναι παρά σκιά των ύπερπολυτελών «μονών», πού προετοιμάστηκαν στην άνω Ιερουσαλήμ γιά όσους αγαπούν το Θεό κι εφαρμόζουν τίς εντολές Του.
***
Πόσο μεγάλη κι άπροσμέτρητη είναι ή τιμή μας γιά να μπορούμε ν' ανοίγουμε τα χείλη μας μπροστά στο Θεό! Να μπορούμε να του μιλάμε καί να του αναφέρουμε τις άνάγκες μας! Να Τον ευχαριστούμε γιά τις ευεργεσίες Του, να δοξάζουμε τη μεγαλοσύνη Του καί να είμαστε βέβαιοι πώς δέχεται τίς ευχαριστίες μας καί τους αίνους μας! Ακόμα καί το υψηλότερο πνευματικό μας αίτημα, ή σωτηρία της ψυχής μας, δε μένει αναπάντητο. Σέ ποιο άλλο όν της κτίσης δόθηκε τόσο μεγάλο προνόμιο;
***
Οί άγιοι άνθρωποι είναι δεξαμενές, από τίς οποίες μεταδίδεται στους άλλους πιστούς το «ύδωρ το ζών».Όπως είπε και το αδιάψευστο στόμα του Χρίστου, «Ό πιστεύων είς εμέ, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτόύ ρεύσουσιν ύδατος ζώντος» (Ίωάν. ζ' 38).
***
Τι είμαι; Άπό το ένα μέρος μια άβυσσος αμαρτίας,μια ολοκληρωτική αντίθεση πρός το Θεό μου, τον Ποιητή του παντός. Άπό το άλλο μέρος είμαι φτωχός άπό κάθε αρετή, ανίκανος να επιδιώξω το αγαθό. Χωρίς το σωτήρα μου δεν μπορώ να κάνω τίποτα πού να συμφωνεί με το ευαγγέλιο και τη συνείδηση μου. Εκείνος είναι ή άκρα άγαθότης, ενώ εγώ είμαι ή άκρα αμαρτία.
***
Ή καρδιά μας συχνά καθεύδει, ληθαργεί κατά τη διάρκεια της προσευχής. Προσεύχεται μόνο ό έξω άνθρωπος, όχι ό έσω. Συχνά γινόμαστε κόλακες του Θεού, όχι ειλικρινείς ύμνητές Του.
***
"Οταν ή σάρκα ανθεί, ή ψυχή φθείρεται. Όταν ή σάρκα έχει πλήρη ελευθερία, ή ψυχή είναι δέσμια. Όταν ή σάρκα χορταίνει, ή ψυχή πείνα. Όταν ή σάρκα καλλωπίζεται, ή ψυχή ασχημίζει. Όταν ή σάρκα λάμπει, ή ψυχή βρίσκεται σε σκοτάδι, στο σκοτάδι τοΰ "Αδη.
***
Ή άθεη παιδεία απομακρύνει από το αληθινό φως. Χωρίς Χριστό, κάθε -παιδεία είναι ματαιοπονία.
***
Όταν αγαπώ το Θεό και τον πλησίον μου ανήκω στους ουρανούς, είμαι άνθρωπος ουράνιος. Όταν είμαι δοσμένος στις γήινες φροντίδες καί μέριμνες ανήκω στη γη, είμαι χοϊκός άνθρωπος.
***
Είμαι όλος ασθένεια, όλος αθλιότητα. Ό Θεός είναι ή δύναμη μου. Ή -πεποίθηση μου αυτή είναι ή υψίστη σοφία πού κάνει τη ζωή μου ευλογημένη.
***
Άγάπα τον εχθρό σου. Αυτή είναι ή υψίστη σοφία. "Αν καταλαβαίναμε τί θρίαμβος, τί δωρεά είναι ν' αγαπάμε τους εχθρούς μας, να τους ανταποδίδουμε καλό αντί κάκου! Αυτό ακριβώς έκαμε κι ό Υιός του Θεο'υ. Ή αγάπη Του θριάμβευσε πάνω στο αχάριστο καί άχρειωμένο άπό την αμαρτία ανθρώπινο γένος.
***
"Οταν προσευχόμαστε για τους άλλους κάτι καλό ποθούμε γι' αυτούς, κάτι καλό ζητούμε. Ποιο είναι αυτό; Πρώτ' άπ' όλα είναι το ύψιστο, το μέγιστο άγαθό, δηλαδή ή θεία αγάπη, διότι αυτή είναι ή μακαριότητα καί ή αιώνια ζωή καί τελικά ό ίδιος ό Θεός.
***
Ό Θεός είναι σε κάθε στιγμή πιο κοντά μου από οποιονδήποτε άνθρωπο. Είναι πιο κοντά μου κι από τα ενδύματα μου, από τον αέρα, το φως. Εν Αύτώ ζω ψυχικά καί σωματικά, μ' Αυτόν αναπνέω, σκέφτομαι, αισθάνομαι, κρίνω, στοχάζομαι, ομιλώ, επιχειρώ, ενεργώ. Πρέπει να τοποθετώ έτσι τον εαυτό μου ώστε τίποτα να μην Τον αναγκάσει να βγει από το νου καί την καρδιά μου. Τίποτα να μην Τον εμποδίζει στο έργοΤου. Όταν όμως άμαρτάνω κι έχω εμπάθεια για κάτι, τότε βρίσκομαι μακριά άπ' Αυτόν, Οχι τοπικά, αλλά πνευματικά, ανάλογα με την πνευματική μου απομάκρυνση άπ' Αυτόν, με την εγκατάλειψη της χάριτος Του άπό μένα.
***
Στο ναό, ειδικά στο ναό, έπιτυγχάνεται ή σύζευξη των ψυχών πού αναζητούν το Θεό με το πρότυπο τους, τον πρωταρχικό δημιουργό τους. Μέσα στην εκκλησία νιώθω πώς βρίσκομαι στον επίγειο ουρανό. Ατενίζω τις μορφές του Κυρίου, της Υπεραγίας Θεοτόκου, των αγίων και των αγγέλων. Εδώ είναι ή τράπεζα του Θεού. Εδώ είναι το αιώνιο Ευαγγέλιο, ό Λόγος του Θεού, με τον όποιο τα πάντα έστερεώθησαν.
***
Μερικοί αϊτό τους προοδευτικούς θεωρούν την Εκκλησία σαν εχθρό. Άλλα αν κάπου υπάρχει αγάπη, αγάπη τέλεια και ουσιαστική, εκεί είναι ή Εκκλησία.
***
Ή Εκκλησία είναι ή αιώνια αλήθεια, -γιατί είναι συνδεδεμένη με την Αλήθεια, το Χριστό, και έμπνέε-ται από το Πνεύμα της Αλήθειας.
***
Ή αγάπη του Θεού τότε αρχίζει να εμφανίζεται και να ενεργεί μέσα μας, όταν εμείς αρχίζουμε ν' αγαπάμε τον τπησίον μας όπως τον εαυτό μας και να θυσιάζουμε τον εαυτό μας για χάρη του πλησίον, πού είναι εικόνα του Θεού.
***
Ή χριστιανική ζωή δεν καθορίζεται σαν κώδικας εξωτερικών κανόνων, αλλά μάλλον σαν ελεύθερη αποδοχή θείων εμπνεύσεων.
***
Ή αμαρτία είναι παρανομία. Αποτελεί παράβαση του θείου νόμου και προπαντός της εντολής της αγάπης προς το Θεό καί τον πλησίον. Άποτελεί επανάσταση εναντίον του Θεού καί εναντίον του ίδιου του αμαρτωλού. Αποτελεί παραμόρφωση καί βεβήλωση της εικόνας του Θεού μέσα μας. Αποτελεί μολυσμό της ψυχής, σκοτάδι του θανάτου, ηθικό χάος.
***
πηγή-Το βιβλίο του Πέτρου Μπότση''Πνευματικό πορτραίτο του Αγ.Ιωάννου της Κρονστάνδης''
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Εις Άγιος,εις Κύριος,Ιησούς Χριστός,εις δόξαν Θεού Πατρός
Οταν ο ιερέας εκφωνήσει "Τα άγια στους αγίους», οι πιστοί αντιφωνούν:
«Ενας είναι ό Αγιος, ένας ό Κύριος, ό Ιησούς Χριστός, προς δόξαν του Θεού Πατρός».
Διότι κανείς δεν έχει από μόνος του τον αγιασμό ή ως κατόρθωμα της αρετής του, αλλά όλοι τον έχουν από Εκείνον καί εξ αιτίας Εκείνου.Και όπως, εάν κάτω από τον ήλιο τοποθετηθούν πολλοί καθρέπτες, όλοι λάμπουν καί ακτινοβολούν καί νομίζεις ότι βλέπεις πολλούς ήλιους, ένας όμως στην πραγματικότητα είναι ό ήλιος πού άστραπτει, έτσι καί ο μόνος Αγιος, έκχεόμενος στους πιστούς, φαίνεται σε πολλές ψυχές καί πολλούς δεικνύει αγίους, ένας όμως καί μόνος είναι ό Άγιος.

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΚΑΒΑΣΙΛΑ
(Migne 150,449 BC)
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

ΠΡΟΣΕΥΧΗ-...συνουσία και ένωσις του ανθρώπου με το Θεό...(Αγ.Ιωάννης Σιναίτης)
Τί είναι προσευχή;

Ό άγιος Ιωάννης, ο συγγραφεύς της «Κλίμακος», μας δίδει την άπάντηση: «Ή προσευχή, ως προς την ποιότητα της είναι συνουσία και ενωσις του ανθρώπου με τον Θεόν, καί ως προς την ενέργεια της, σύστασις καί διατήρησις του κόσμου, συμφιλίωσις με τον Θεόν, μητέρα των δακρύων, καθώς επίσης καί θυγατέρα, συγχώρησις των αμαρτημάτων, γέφυρα πού σώζει από τους πειρασμούς, τοίχος πού μας προστατεύει από τις θλίψεις, συντριβή των πολέμων, έργο των Αγγέλων, τροφή όλων των ασωμάτων, ή μέλλουσα ευφροσύνη, εργασία πού δέν τελειώνει, πηγή των αρετών, πρόξενος τών χαρισμάτων, αφανής πρόοδος, τροφή της ψυχής, φωτισμός του νου, πέλεκυς πού κτυπά την άπόγνωση, άπόδειξις της ελπίδος, διάλυσις της λύπης, πλούτος των μοναχών, θησαυρός των ήσυχαστών, μείωση του θυμού, καθρέπτης της πνευματικής προόδου, φανέρωση των μέτρων [πού έχουμε φθάσει], δήλωση της πνευματικής καταστάσεως, άποκάλυψη των μελλοντικών πραγμάτων, σημάδι της πνευματικής δόξης πού έχει κανείς. Ή προσευχή είναι γι' αυτόν πού προσεύχεται πραγματικά, δικαστήριο καί κριτήριο καί βήμα του Κυρίου, πρίν από το μελλοντικό βήμα»

(Λόγος ΚΗ', Περί Προσευχής, έκδ. Ί. Μονής Παρακλήτου, 1978).
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”