Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Μετά απο μια συζήτηση που είχα με ένα νέο παλικάρι....
- Παπά ερωτεύτηκα! Είναι αμαρτία ! ;
- Όχι παιδί μου , το ότι η καρδιά σου ερωτεύεται σημαίνει ότι εισαι ερωτικός άνθρωπος. Γιατί άνθρωπος που δεν μπορεί να ερωτευτεί άνθρωπο που βλέπει δεν μπορεί να ερωτευτεί τον Θεό που δεν βλέπει. Αν η καρδιά σου δεν χτυπάει ερωτικά για όλη την δημιουργία πως θα αγαπήσεις τον δημιουργό; Αλλοίμονο στους ανέραστους ανθρώπους. Απλά παιδί μου αν ο έρωτας μείνει μόνο στο σαρκικό επίπεδο θα τον κατασπαράξει η νόσος του θανάτου…
Να πας τον έρωτα στην ολοκλήρωση του, να προσφέρεις αυτό τον έρωτα σου στο Χριστό στο Ιερό Μυστήριο του γάμου. Να πάρει την οσμή το θανάτου και να καλλιεργήσεις τον ερωτά σου με την μπολιασμένη εν Χριστώ αγάπη. Και θα δεις ότι αυτός ο έρωτας θα κρατήσει για πάντα και μετά τον θάνατο.
- Πως θα κρατήσει και μετά τον θάνατο πατερ;
- Διότι τα στέφανα θα τα αναλάβει ο Χριστός και η ζωή σου με τον άνθρωπο που επέλεξες θα έχει βαπτιστεί στο Χριστό με το Μυστήριο του Γάμου. Θα γίνει το σπίτι σας εργαστήριο Αγιότητος! Αν έχεις ερωτευτεί πραγματικά, έλα να το ομολογήσεις ενώπιο Θεού και ανθρώπων. Έλα να γίνει ο έρωτας σου για αυτόν τον άνθρωπο ταξίδι αγάπης που θα καταλήξει στο ουρανό. Είσαι έτοιμος; Σε αγαπά εκείνη; Εσύ την αγαπάς; Με αγάπη ανευ όρων; Δηλαδή αν την δεις στο καροτσάκι , αν δεν κάνετε παιδιά, αν την δεις με Καμμένο πρόσωπο; Αν ο έρωτας σου έχει τέτοια μπολιάσματα αγάπης και αιωνιότητάς έλα να παντρευτείς την κοπέλα που αγαπάς και έλα να βαπτίσουμε την σχέση σου με τον Χριστό….Να μυρίσει η σχέση σου Παράδεισο , αιωνιότητα και ο θάνατος να κάνει υπόκλιση στο μεγαλείο της θυσίας που έχετε ο ένας για τον άλλο. Τότε ο έρωτας σας όχι μόνο αμαρτία δεν είναι αλλά και ένα σκαλοπάτι για την σωτηρία και την αγιότητα.
- Πως θα καταλάβω αν αυτή η αγάπη αξίζει τα πάντα;
- Λίγο αγώνα παιδί μου. Να κάνετε εγκράτεια να δοκιμαστεί ο έρωτας σας στο καμίνι της υπομονής και της αναμονής της ελεύσεως του Κυρίου. Να αγωνιστείτε για να διαγνωστεί τι αγάπη έχετε ο ένας για τον άλλον.
- Πω πω ! Αγώνας η αγάπη πάτερ! Θέλει κόπο δηλαδη…
- Θέλει λίγο κόπο αλλά περισσότερο τρόπο. Και ο τρόπος είναι η αγάπη του Χριστού…..με το καλό παιδί μου να έρθει η ώρα του στεφανώματος…

π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh.gr
Παπά, ερωτεύτηκα! Είναι αμαρτία ; - ΕΥΧΗ.gr
EUXH.GR
Παπά, ερωτεύτηκα! Είναι αμαρτία ; - ΕΥΧΗ.gr
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Υπάρχει ζωή που να μην μεταβάλλεται; Υπάρχει ανθρώπινη ψυχή που να μην αλλάζει διαθέσεις και προθέσεις; Υπάρχει ανθρώπινος βίος που να μην διέρχεται από δοκιμασίες και θλίψεις; Σαφέστατα και όχι. Τι κάνουμε; Πως αντιμετωπίζεται αυτή η μοναξιά και ευθραυστότητα του βίου μας; Με την καρδιακή προσευχητική μνήμη ότι ο Θεός είναι συνεπής Πατέρας μας. Ο Χριστός πρώτη φορά ονόμασε τον Θεό Πατέρα, για να μας δείξει ότι η σχέση Εκείνου μαζί μας είναι πατρική. Δεν είναι ούτε τιμωρός, ούτε δικαστής, αλλά Πατέρας. Οπότε και η δική μας σχέση μαζί του πρέπει να είναι υιική. Να γίνουμε γιοί και κόρες του πιο υπέροχου πατέρα.
Αλλά ας προσέξουμε, αυτό δεν πραγματοποιείτε με το νου ή το συναίσθημα ως μια ανακουφιστική ιδέα, αλλά ως εμπειρία και βίωμα ενός Θεού που φροντίζει με αγάπη για εμάς. Μέσα από την προσευχή και την άσκηση της αγάπης, η ψυχή καθαρίζεται κι αρχίζει να αισθάνεται όλο και εντονότερα ότι ο Θεός δεν είναι μια απρόσωπη μεταφυσική αρχή που απλά μας συντηρεί, αλλά ένα πατρικό πρόσωπο, που ενδιαφέρεται, μας αγαπά και φροντίζει για εμάς και ολάκερη την κτίση. Ίσως οι τρόποι που κινείται να μην είναι πάντα αρεστοί και κατανοητοί στην δική μας ερμηνεία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι στην σωστή και σωστική κατεύθυνση.

Μπορούμε λοιπόν να βασιστούμε σε Εκείνον, δεν θα μας απογοητεύσει. Είναι αξιόπιστος, πατέρας και δεν θα μας αφήσει ποτέ, ακόμη κι όταν νιώθουμε ότι μας εγκαταλείπει Αυτός εργάζεται βαθιά μες στην ψυχή μας.
Τα πάντα μπορεί να αλλάξουν γύρω μας, έρωτες να προδοθούν, φιλίες να ξεχαστούν, υγεία και ομορφιά να χαθούν, τα πάντα να μεταβληθούν εκτός από τον Θεό, ο οποίος μας αγαπά με τον ίδιο τρόπο πάντα. Μας αγαπά πατρικά και θυσιαστικά. Αυτό δεν αλλάζει ούτε ακόμη την ώρα που πέφτουμε στο πιο μεγάλο λάθος ή φρικτό αμάρτημα. Ο Θεός δεν μεταβάλλεται μας αγαπά το ίδιο όταν περπατάμε στο φως το ίδιο και όταν χανόμαστε στο σκοτάδι. Ίσως τότε, στα σκοτάδια μας δηλαδή, να μας αγαπά ακόμη περισσότερο, διότι χρειαζόμαστε κάποιον να μας βγάλει και πάλι στο ξέφωτο. Στα σκοτάδια της ζωής μας πάντα Εκείνος γίνεται το Φως.

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Μπροστά στην αγάπη ούτε νόμοι, ούτε η δύναμη, ούτε το κακό δε θα σταθούν. Αλίμονο, σ’ εκείνον τον ιερέα, ο οποίος θα προτιμήσει τις αρχές της φυλακής από τους φυλακισμένους!

Μόλις απόκτησα πιο στενές σχέσεις με τους φυλακισμένους, κατάλαβα αμέσως ότι αυτό που χρειάζονται από μένα είναι να τους δείχνω αληθινή αγάπη. Η αγάπη αυτή, πρέπει να είναι ειλικρινής και δραστήρια. Αν δεν υπήρχε μια τέτοια αγάπη, καλύτερα να ήμασταν άγνωστοι μεταξύ μας. Οι άνθρωποι αυτοί, αδικήθηκαν στη ζωή τους και είναι εξαγριωμένοι με όλους και με όλα. Για να τους βγάλει ο ιερέας από αυτή την κατάσταση, πρέπει να πατά γερά και με τα δυο του τα πόδια στο έδαφος τη ενεργητικής, της έμπρακτης αγάπης. Αλίμονο, σ’ εκείνον τον ιερέα, ο οποίος θα προτιμήσει τις αρχές της φυλακής από τους φυλακισμένους!

Όταν λοιπόν συγγένεψα μ’ αυτόν τον κόσμο, όταν τους αγάπησα με αυταπάρνηση, τότε είδα ότι και για μένα οι θύρες της ψυχής τους είναι ορθάνοιχτες και ότι μου δόθηκε η απόλυτη ελευθερία οποιαδήποτε στιγμή να ερευνώ (πάντα με διάκριση, με σεβασμό και με αγάπη, εννοείται!) και τα πιο κρυφά της βάθη! Πρέπει να ομολογήσω ότι αυτός ο κόσμος των εγκληματιών, κατά τη γνώμη μου, –γνώμη που είναι καρπός της προσωπικής μου πείρας– είναι πιο ιδανικός, πιο ηθικός, ακόμα και πιο θρησκευτικός, από εμάς τους ελεύθερους πολίτες του ελεύθερου κόσμου. Από τα χέρια μου πέρασαν περίπου είκοσι πέντε χιλιάδες άνθρωποι, τους οποίους πολλές φορές τους εξομολόγησα, τους κοινώνησα αλλά και προσπάθησα με τα κηρύγματά μου να τους πείσω να αλλάξουν τη ζωή τους και να πιστέψουν στο Ευαγγέλιο του Χριστού. Μεταξύ τους, υπήρχαν θαυμάσιοι τύποι, για τους οποίους θα μιλήσω στην συνέχεια…

Ο καταδικασμένος σε θάνατο ληστής βρίσκει τον Θεό
ΣΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ μου (λέγει ο π. Σπυρίδων) προσπαθούσα να αποδείξω στους φυλακισμένους, ότι για μας δεν υπάρχει καμμία διαφορά μεταξύ των ανθρώπων, ότι όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά ενός Θεού και ότι Εκείνος μας αγαπά πάρα πολύ και ελεεί και τον χειρότερο αμαρτωλο και εγκληματία όπως και τον μεγαλύτερο άγιο. Και συχνά η αγάπη του Θεού από συμπόνοια προς τον αμαρτωλό τον πλησιάζει πολύ περισσότερο από ότι έναν μεγάλο άγιο. Ο Θεός διά του μονογενούς του Υιού σκόρπισε σε μας την απέραντη αγάπη του και την αγαθότητά του, και μόλις εμείς θ᾿ ανοίξουμε την καρδιά μας σ᾿ αυτήν την αγάπη αμέσως από το ξεχείλισμα της αγάπης αυτής του Κυρίου θα ανακράξουμε με θαυμασμο: «Εσύ, Κύριε, επισκέφτηκες την βρώμικη και λερωμένη με το αίμα του πλησίον κατοικία της ψυχής μου!». Έτσι σ᾿ αυτόν τον κόσμο των κακούργων, σ᾿ αυτούς τους ανθρώπους έψαχνα την εικόνα του Θεού, για να ανταποκριθεί αυτή στην πρόσκληση του Θεού. Ω, το θαύμα του Χριστού! Πως και με τι αγάπη μερικοί από αυτούς έπαιρναν και κατάπιναν τα λόγια της αγάπης του Χριστού προς αυτούς.

Μια μέρα ένας κατάδικος με αλυσίδες με πλησίασε κλαίγοντας.
– Παππούλη! Κοίταξέ με, σώσε με, θέλω τον Θεό, τον Θεό θέλω. Τα κηρύγματά σας έκαναν να ξαναζήσει η ψυχή μου και τώρα αυτή αναζητά τον Θεό. Ω, τον Θεό θέλω!

– Γιέ μου! Ξαναζωντάνεψες;

– Ναί, ξαναζωντάνεψα, παππούλη, και σας ικετεύω, δώστε μου τον Θεό, εγώ τον Θεό θέλω. Όλοι οι κατάδικοι είχαν φύγει από την εκκλησία, έμεινε μόνο αυτός ο αλυσοδεμένος κατάδικος με την φρουρά δίπλα του. Τον οδήγησα μέσα στο ιερό, όπου με ακολούθησε σαν υπάκουο παιδί.

– Πρωτ᾿ απ᾿ όλα, φίλε μου, έλα να προσευχηθούμε.

– Να προσευχηθούμε, παππούλη, απάντησε εκείνος. Προσευχόμασταν δέκα λεπτά περίπου. Η προσευχή του φλογερή. Μετά την προσευχή τον παρακάλεσα να καθίσει στην καρέκλα.

– Φίλε μου, χαρά μου, χαίρομαι πάρα πολύ που με τέτοια θερμότητα ψάχνεις να βρείς τον Θεό. Ο Θεός, όμως, μόνο από την θύρα της μετανοίας μπαίνει στην ψυχή του αμαρτωλού ανθρώπου. Άνοιξε την θύρα αυτή, αυτό είναι στο χέρι σου.

– Θα σας πω πρώτα για την ζωή μου και μετά θα εξομολογηθώ. Κατάγομαι από την Οδησσό, έχω σπουδάσει στο πανεπιστήμιο. Δεν το τελείωσα επειδή άρχισα να πίνω… Εφυγα από την Οδησσό και πήγα στην πόλη Ροστώφ. Γύρευα την καλή ζωή, δηλαδή να ζω οικονομικά άνετα. Όταν ήμουν 25 χρονών από το Ροστώφ πήγα στον Καύκασο. Εκεί ριχτηκα, όπως λένε, ολότελα σε μια αιμοσταγή ζωή. Εκεί σχημάτισα έξι ληστοσυμμορίες. Δεν λυπόμασταν κανέναν. Οι άνθρωποι των πέντε ομάδων γρήγορα συνελήφθησαν από την αστυνομία, και μόνο η δική μου κρυβόταν πάνω στα βουνά, στα δάση και στις άγριες χαράδρες του Καυκάσου. Πάντα σχεδόν ήμασταν βουτηγμένοι στο ανθρώπινο αίμα. Εγώ ο ίδιος με τα δικά μου τα χέρια σκότωνα ακόμα και έγκυες γυναίκες. Είχαμε πολλά χρήματα και χρυσαφικά. Και εγώ, τι έκανα εγώ! Με τα ίδια μου τα χέρια έσφαξα δύο ιερείς. Για το πόσες γυναίκες εβίασα ούτε λόγος να γίνεται.

– Και τι σας ανάγκασε να πράξετε τέτοια κακουργήματα;

– Παππούλη! Τα πάθη μας κάνουν να γινόμαστε τέτοια άγρια ζώα, και τα πάθη αυτά σε μας τα μεγαλώνει και τα σκληραίνει το περιβάλλον μέσα στο οποίο γεννώμαστε, μεγαλώνουμε και ζούμε…

Χριστός κρίνεται από Αννα 56673.bΌταν βλέπεις ότι όλος ο κόσμος ζη με την βία, ότι οι νόμοι, οι αρχές και οι εξουσίες αποτελούν το πιεστήριο με το οποίο καταπιέζεται η ανθρωπότητα από τα χέρια κάποιας μικρής ομάδας ανθρώπων, τότε παρά τη θελησή σου ανάβουν μέσα σου τα πάθη και γίνεσαι αποφασισμένος για όλα! Τελικά εξαγριώνεσαι, γίνεσαι σαν το άγριο ζώο. Πιστέψτε με, παππούλη, υπάρχουν στιγμές που θέλεις να καταστρέψεις όλον τον κόσμο και να τον κάψεις!… Ο κόσμος πρέπει να καταστραφεί! Δεν υπάρχει σ᾿ αυτόν τίποτα εκτός από την υποκρισία, την βία και την αχρειότητα…

Όταν συναντώ ιερείς, αρχιερείς ή οποιεσδήποτε αρχές, σκέφτομαι: αχ, άνθρωποι, άνθρωποι, πόσο μικροί είστε εσείς και η υποκρισία σας με το ένστικτο της βίας. Μήπως εσείς είστε οι δήμιοί μας, οι δήμιοι της ανθρώπινης ψυχής. Θεωρείτε τον εαυτό σας ποιμένα της Εκκλησίας του Χριστού, τηρητή των νόμων της δικαιοσύνης και φωτιστή του αγράμματου λαού. Στην πραγματικότητα όμως όλοι εσείς είστε δήμιοι! Ανατριχιάζω όταν βλέπω τον ιερέα να δίνει την Θεία Κοινωνία στον καταδικασμένο σε θάνατο πριν τη θανατική εκτέλεση. Τον κοινωνά και σε δύο λεπτά τον απαγχονίζουν. Σκέφτομαι τότε, ποιόν άραγε κρέμασαν: τον εγκληματία ή τον Χριστό; Αυτό κάνουν οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας του Χριστού. Η εδώ ο προϊστάμενος της φυλακής ζη σαν να είναι άρχοντας. Παίρνει μισθό 120 ρούβλια τον μήνα και τα παιδιά του τα στέλνει στα καλύτερα σχολεία, έχει ολόκληρο κοπάδι κυνηγητικά σκυλιά και όταν φεύγει μετά από εξι-επτά χρόνια υπηρεσίας στη φυλακή έχει μαζί του τριάντα-σαράντα χιλιάδες! Αυτό είναι, αγαπητέ μου παππούλη, που μας κάνει εγκληματίες! Και εγώ τώρα όταν άκουσα από σας την έκκληση να στραφούμε στο Θεό, βεβαιώθηκα, ότι μας αγαπάτε ειλικρινά και θέλετε να σωθούμε. Ω, μπροστά στην ειλικρινή αγάπη δε θα μείνει ασυγκίνητος κανένας εγκληματίας! Έτσι και εγώ, ένας από αυτούς, στην αγάπη που μας δείξατε αποκρίνομαι με την δική μου αγάπη. Αν ο κόσμος μας αγαπούσε, όπως εσείς μας αγαπάτε, πιστέψτε με, θα γινόμαστε άγιοι. Αυτό σημαίνει αγάπη! Μπροστά στην αγάπη ούτε νόμοι, ούτε η δύναμη, ούτε το κακό δε θα σταθούν. Αλλά τώρα αναρωτιέμαι: θα μου συγχωρήσει άραγε ο Θεός τις αμαρτίες μου;

– Παιδί μου αγαπητό, οι αμαρτίες σου οι οποίες θα συγχωρηθούν ας ανήκουν σε σένα και τις άλλες, οι οποίες δε θα συχωρηθούν τώρα ενώπιον του Θεού τις παίρνω εγώ, του απάντησα.

Όταν το άκουσε ο κατάδικος έπεσε στα πόδια μου και άρχισε να κλαίει τόσο δυνατά, ώστε ακουγόταν σ᾿ όλη την εκκλησία.

– Ω, άγγελέ μας επουράνιε, κατέβηκες σε μας να μας παρηγορήσεις τους κακόμοιρους, έτσι μου έλεγε, αγκαλιάζοντας τα πόδια μου.

Έκλαιγα και εγώ μαζί του. Τρεις μέρες αργότερα εξομολογήθηκε σε μένα και τον κοινώνησα των Αχράντων Μυστηρίων. Τρεις εβδομάδες μετά απ᾿ αυτό το γεγονός τον απαγχόνισαν στη φυλακή της Τσιτά. Δύο μέρες πριν το θάνατό του τον επισκέφτηκα στον θάλαμό του, όπου τον βρήκα να προσεύχεται θερμά με πολλά δάκρυα. Καταλάβαινε ότι οι μέρες της ζωής του είναι μετρημένες. Πιστεύω ότι αυτός βρήκε τον Θεό. (*)

Αρχιμανδρίτου Σπυρίδωνος, Από όσα είδα και έζησα / Αναμνήσεις από την ιεραποστολή μου στα κάτεργα της Σιβηρίας, Μετάφραση από τα ρωσικά, εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη, σελ. 60-71.

https://iconandlight.wordpress.com/
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Να προσεύχεσθε στην Υπεραγία Θεοτόκο, πάντοτε να παίρνετε την ευλογία Της για κάθε έργο σας

~ Ο Στάρετς έτρεφε ιδιαίτερη, μπορεί να πει κανείς, τρυφερή αγάπη και αφοσίωση στη Μητέρα του Θεού και δεν έβρισκε λόγια για να εκφράσει και τη δική Της αγάπη στους ανθρώπους και τη δική του προς Αυτήν.

Κάποιος χριστιανός είδε ένα θαυμαστό όραμα των μονών του παραδείσου που είχαν μια ασυνήθιστη ομορφιά. Ιδιαιτέρως διακρινόταν για την ομορφιά του ένα ανάκτορο.
Ρώτησε:
– Ποιός κατοικεί εκεί;
– Η Μητέρα του Θεού, του απάντησαν.
– Και που είναι τώρα; Γιατί δεν είναι εδώ;
– Βρίσκεται στη γη… βοηθάει τους ανθρώπους.

Ο πατήρ Σάββας συχνά προσέφευγε κατά την προσευχή στη Μητέρα του Θεού και την ονόμαζε «Βροντή κατά των δαιμόνων», γιατί δεν υπάρχει τίποτε φοβερώτερο για τους δαίμονες από την παρουσία της Παναγίας. Αυτοί δεν μπορούν να βλάψουν τον άνθρωπο, αν εκείνος δεν εγκαταλείψει την Υπεραγία Θεοτόκο.

Όλη η ζωή του στάρετς πέρασε κάτω από την προστασία της Παναγίας. Ο στάρετς μέσα στο ιερό πολλές φορές, όταν είχε ελεύθερο χρόνο, συνομιλούσε φωναχτά μ’ αυτήν, ξεχνώντας ότι κοντά του βρίσκονταν άνθρωποι. Διηγόταν πώς προσευχόταν ο ηγούμενος Αλέξιος στη Μητέρα του Θεού. Συχνά μιλούσε μαζί Της σαν με κάποιο κοντινό του άνθρωπο!

– Κι εγώ σας ζητώ αγαπημένα μου τέκνα, έλεγε, με ζήλο να προσεύχεσθε στην Υπεραγία Θεοτόκο, πάντοτε να παίρνετε την ευλογία Της για κάθε έργο σας. Και μην λησμονείτε να την ευχαριστείτε μετά το τέλος του έργου σας για τη βοήθεια που σας έστειλε.
Σας ζητώ ιδιαιτέρως να κάμετε τον Θεομητορικό Κανόνα -150 φορές το «Θεοτόκε Παρθένε»– και να διαβάζετε το «ακοίμητο Ψαλτήρι». Το θεόπνευστο βιβλίο του ψαλτηρίου είναι γραμμένο από τον Προφήτη Δαϋίδ με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος. Από την ανάγνωση του Ψαλτηρίου υπάρχει μεγάλη ωφέλεια. Ένας ευσεβής χριστιανός είχε θερμή επιθυμία να διαβάζει το «Ψαλτήριον» αλλά μετά από κάθε αμέλεια ο ζήλος του ψυχράνθηκε. Τότε εμφανίστηκε στον ύπνο του η Παναγία και του είπε τρυφερά: «Πρέπει, τέκνο μου, να διαβάζεις το Ψαλτήρι. Αυτό είναι η ζωή σου».

Κάποτε ο π.Σάββας ,στη βιογραφία του ιερομονάχου Παρθενίου, βρήκε ένα σημείο όπου λεγόταν ότι είχε δεχθεί ένα λογισμό αμφιβολίας για το αν η Υπεραγία Παρθένος ήταν η πρώτη μοναχή στη γη. Κοιμήθηκε ελαφρά και βλέπει μέσα από την Πύλη της Λαύρας του Κιέβου να έρχεται με τη συνοδεία μεγάλου πλήθους Αγγέλων μια μεγαλόπρεπη Μοναχή με μοναχικό μανδύα και ράβδο στα χέρια. Πλησιάζοντας σ’ αυτόν, του λέει:
«Παρθένιε, εγώ είμαι μοναχή».
Εκείνος ξύπνησε και από τότε ονόμαζε την Παναγία, Ηγουμένη της Λαύρας.

Στάρετς Σάββας ο παρηγορητής
https://simeiakairwn.wordpress.com/
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Στέλλα, ξύπνα, ήλθε ο Οσιος Δαυίδ από την Εύβοια!

...Μία κοπέλα 21 ετών, φοιτήτρια, τη Στέλλα, την κτύπησε αυτοκίνητο, περί τα τέλη Αυγούστου 2018 και ήταν σε κατάσταση φυτού, στην Εντατική, στον Ερυθρό Σταυρό, στην Αθήνα.
Μας παρακάλεσαν συγγενείς της από την Κύπρο, που ήταν γνωστοί μας, να πάμε στο νοσοκομείο να την σταυρώσουμε με την Τιμία Κάρα του Οσίου Δαυίδ.
Και πράγματι πήγαμε.

Ο πατέρας της ο κ. Λοίζος, μόλις μας είδε συγκινημένος φώναξε:
“Στέλλα, ξύπνα, ήλθε ο Οσιος Δαυίδ από την Εύβοια”.
Βάλαμε την Τιμία Κάρα στο κεφάλι της, είπαμε το απολυτίκιο του Οσίου Δαυίδ και δύο τρεις ευχές και αμέσως η Στέλλα άνοιξε τα μάτια της.
Από εκείνη την ώρα η κατάστασή της,κάθε μέρα, βελτιωνόταν .

Οι γιατροί που προηγουμένως είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά, εθαύμαζαν τώρα για την απρόσμενη αυτή θετική εξέλιξη της υγείας της!

Όταν λίγο αργότερα πήγαμε με την Τιμία Κάρα του Αγίου στην Κύπρο, στην επιστροφή μας περίμενε η Στέλλα στο αεροδρόμιο όλο υγεία, για να υποδεχθεί και να τιμήσει και ευχαριστήσει τον Αγιο.

Και ενώ της είχε απομείνει πρόβλημα με την όσφρηση της, δεν μπορούσε καν να οσφρανθεί, εκείνη την ημέρα που προσκύνησε τον Αγία Κάρα του Οσίου αισθάνθηκε την ευωδία της και έτσι αποκαταστάθηκε σιγά–σιγά και η όσφρησή της.
Βλέπετε πόσο ζωντανοί είναι οι Αγιοι μας;

Απόσπασμα από το κήρυγμα του Ηγουμένου της Ι.Μ.Οσίου Δαυίδ Γέροντος Γαβριήλ, που έγινε στον Ι.Ν.Αγίων Γεωργίου και Ιακώβου, στην Αμμο Βεροίας, την 10/10/2020

https://romioitispolis.gr/
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ποιόν μετάφερει; Εμένα, Εσένα, κάποιον άλλον; Ποιόν; Μεταφέρει τον Θεό!

Μετά το τέλος μιας ομιλίας που έκανα στην Πάτρα, ήρθε κάποιος και μου λέει:
– κ. Παναγόπουλε όπως τα είπες στην ομιλία, πρέπει να πάω στην Εκκλησία;
– Ναι στην Εκκλησία…
– Μα είναι οι παπάδες στην Εκκλησία!
– Τί δουλειά κάνεις;
– Είμαι δικηγόρος…
– Τί θα ήθελες να υπάρχουν στην Εκκλησία; Δικηγόροι; Οι δικηγόροι θα είναι στα δικαστήρια και οι παπάδες στην Εκκλησία.
– Μα δεν διαβάζεις τις εφημερίδες, δεν βλέπεις και δεν ακούς τί σκάνδαλα γίνονται με τους παπάδες;

Είχα ένα σημείωμα από τον Ιερό Χρυσόστομο στην τσέπη μου, το έβγαλα και του είπα:
– Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έλεγε: «Πολύ οργίζεται» ο Θεός, όταν κάποιος ανάξιος γίνεται παπάς. Θα δώσει φοβερό λόγο και αν δεν μετανοήσει τον περιμένει μεγάλη κόλαση. Αλλά εσύ άνθρωπε πρόσεχε, να εκλάβεις αυτόν τον ανάξιο και αμαρτωλό παπά, σαν έναν λεπρό ο οποίος όμως μοιράζει χρυσάφι! Εσύ πάρε το χρυσάφι από τα χέρια του και άσε την λέπρα σε αυτόν»…

– Ώστε έτσι; μου λέει...
– Έτσι ακριβώς! Αλλά θα σου πω ένα ακόμη. Έχεις παρακολουθήσει την Βαϊφόρο;
– Ναι από το σχολείο θυμάμαι…
– Καλά, πάλι καλά που το θυμάσαι… Τί έγινε εκεί; Εισήλθε ο Κύριός μας επί πόλω όνου στα Ιεροσόλυμα. Οι Ιεροσολυμίτες Τον υποδέχτηκαν;
– Ναι, μετά βαΐων και κλάδων.
– Εκτός αυτού, έριξαν οι άνθρωποι τα άνθη κάτω στο δρόμο να περάσει ο Χριστός, οι κοπέλες βγάλανε τα πλεκτά τους, τα υφαντά τους και τα στρώσανε, οι άλλοι βγάλανε τα σακάκια τους και τα ρούχα τους και τα απλώσανε και πέρασε ο Κύριός μέσα στα Ιεροσόλυμα. Ναι;
– Ναι! Μα ήταν ο Χριστός!
– Όχι! Κάνεις ένα λάθος… Επί αυτών όλων, δεν πάτησε ο Χριστός, αλλά πάτησε ο γάϊδαρος του Χριστού που έφερνε τον Χριστό! Και αν λέγαμε τον κόσμο εκείνον, που Τον έκανε τέτοια υποδοχή: «Βρε τόσα έξοδα, τόση προετοιμασία, για να πατήσει ένας γάϊδαρος επάνω; Του κάνετε τέτοια υποδοχή του γαϊδάρου; Μα δεν ντρέπεστε; Δεν έχετε μυαλό;». Ποιά θα ήταν η απάντηση: «Δεν το κάναμε για τον γάϊδαρο αυτό. Δεν τα στρώσαμε για τον γάϊδαρο αυτά. Τα στρώσαμε για Εκείνον, που φέρει επάνω το γαϊδουράκι αυτό. Αυτός είναι, όχι το γαϊδουράκι». Έτσι ακριβώς είναι και στην περίπτωση του κλήρου. Βλέπεις αυτόν τον αμαρτωλό παπά; Όμως Ποιόν κρατάει στα χέρια του; Ποιόν μετάφερει; Εμένα, Εσένα, κάποιον άλλον; Ποιόν; Μεταφέρει τον Θεό! Έτσι και εσύ θα πας στον παπά, όχι για τον παπά, αλλά για Αυτόν που φέρει ο παπάς… Και όταν ο Χριστός καταδέχεται να μεταφέρεται δια των αμαρτωλών χεριών του παπά, όταν κρατάει το Άγιο Ποτήριο, ποιός είσαι εσύ και εγώ που θα πούμε, ότι εγώ δεν έρχομαι στην Εκκλησία, γιατί ο παπάς είναι αμαρτωλός; Κάνουμε λοιπόν λάθος, μας γελάει ο Σατανάς και μένουμε μακριά από τον Χριστό…

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ
https://romioitispolis.gr/
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής: Όταν σου έλθει θυμός κλείσε το στόμα δυνατά και μη μιλήσεις.

«Ο θυμός από μόνος του, είναι φυσικός. Όπως τα νεύρα στο σώμα. Είναι και αυτός νεύρο ψυχής. Και οφείλει να τον μεταχειρίζεται ο καθένας εναντίον των δαιμόνων, ανθρώπων αιρετικών, και σε όσους τον εμποδίζουν από το δρόμο του Θεού.
Εάν δε θυμώνεις κατά των ομοψύχων αδελφών ή γίνεσαι έκτος εαυτού, χαλάς τα έργα των χεριών σου, γνώριζε ότι πάσχεις από κενοδοξία και κάνεις παράχρηση του νεύρου της ψυχής. Απαλλάσσεσαι δε με την αγάπη προς όλους και την αληθινή ταπεινώση.
Γι’ αυτό, όταν σου έλθει θυμός κλείσε το στόμα δυνατά και μη μιλήσεις σ’ αυτόν που σε βρίζει ή σε ατιμάζει ή σε ελέγχει ή με πολλούς τρόπους και χωρίς λόγο σε πειράζει. Και αυτός σαν το φίδι θα στρίψει μέσα στην καρδιά, θα ανέβει μέχρι το λαιμό, και αφού δεν θα του δώσεις διέξοδο θα πνιγεί και θα σκάσει. Και, όταν αυτό επαναληφθεί λίγες φορές, θα λιγοστέψει και θα πάψει τελείως.
Επειδή ο άνθρωπος είναι πλασμένος λογικός και ήμερος, διορθώνεται ασυγκρίτως καλύτερα με την αγάπη και τον ήμερο τρόπο, παρά με το θυμό και τη αγριότητα. Αυτό το βρήκα και εγώ μετά από πολλή και μεγάλη δοκιμασία. Με το καλό και με την αγάπη μπορείς να κάνεις πολλούς να ημερέψουν, Και αν κανείς είναι καλοπροαίρετος, τον κάνεις γρήγορα να συμμορφωθεί, να γίνει Άγγελος του Θεού».

Πηγή: Βήμα Ορθοδοξίας
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

«Η προσευχή είναι το οξυγόνο της ψυχής. Γι' αυτό και ο άνθρωπος που δεν προσεύχεται, είναι κατά το πνεύμα νεκρός.
Θα πρέπει ο άνθρωπος από το πρωί έως το βράδυ να λέει:
Δόξα σοι ο Θεός! Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με! Παναγία σώσον με! Θέληση χρειάζεται να έχουμε. Δεν χρειάζεται να αφήσεις την δουλειά σου για να προσευχηθείς.
Μπορείς να έχεις το νου στο Θεό και να προσεύχεσαι εν ώρα εργασίας. Όμως δεν είμαστε ερωτευμένοι με τον Χριστό, γι' αυτό και δεν έχουμε μνήμη Θεού. Παραμέλιση της προσευχής ισοδυναμεί με εγκατάλειψη της σκοπιάς.»

Δημήτριος Παναγόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Αν θες να γίνεις πραγματικά πλούσιος…

« Όποιος θέλει να γίνει πλούσιος, ας γίνει φτωχός, για να μην έχει καμιά ανάγκη και να αισθάνεται πλούσιος· ας ξοδεύει για τις ανάγκες των φτωχών, για να απολαύσει μελλοντικά ας σκορπίζει γενναιόδωρα σε αγαθοεργίες, για να θερίσει στη Βασιλεία του Θεού.
Θέλεις να γίνεις πλούσιος; Να έχεις φίλο το Θεό, και θα είσαι από όλους πλουσιότερος. Θέλεις να πλουτίσεις; Μην υπερηφανεύεσαι, γιατί η ταπεινοφροσύνη δεν είναι χρήσιμη μόνο στη μέλλουσα ζωή, αλλά και στην παρούσα, γιατί κανείς δεν φθονείται τόσο πολύ, όσο ο πλούσιος.
Πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει πολλά, αλλά αυτός πού δίνει πολλά.
Πλούσιος δεν είναι αυτός που τα έχει όλα άφθονα, αλλά εκείνος που δεν χρειάζεται πολλά. Γιατί ποιο είναι το όφελος να κατέχει κανείς ολόκληρη την οικουμένη και να ζει με μεγαλύτερη στενοχώρια από εκείνον που δεν έχει τίποτε;
Οι εσωτερικές διαθέσεις κάνουν τους ανθρώπους πλούσιους και φτωχούς και όχι η κατοχή χρημάτων ούτε η στέρηση. Αυτός είναι πλούσιος, εκείνος που δεν θέλει να πλουτίσει. »

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Πηγή: Βήμα Ορθοδοξίας
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Τα παιδιά δεν θέλουν καταπίεση.
Δεν είναι αρκετό να είναι οι γονείς ευσεβείς.
Πρέπει να μην καταπιέζουν τα παιδιά, για να τα κάνουν καλά με τη βία.
Είναι δυνατό να διώξουμε τα παιδιά απ’ τον Χριστό,
όταν ακολουθούμε τα της θρησκείας με εγωισμό.
Τα παιδιά δεν θέλουν καταπίεση.

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”