Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

«Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς».
Πολλὲς φορὲς ἐπανέλαβα αὐτὴ τὴν προσευχὴ τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ ἐπὶ γῆς ἀναμάρτητη ζωή μας ἀνοίγει τὶς πύλες τοῦ Οὐρανοῦ.
Δὲν εἶναι ὁ πλοῦτος τῶν γνώσεων ποὺ σῴζει τὸν ἄνθρωπο.
Εἶναι ἡ ἀναμάρτητη ζωὴ ποὺ μᾶς προετοιμάζει γιὰ τὴ ζωὴ μὲ τὸν Θεὸ στὸ μέλλοντα αἰῶνα.
Ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματός μας διδάσκει τὶς αἰώνειες ἀλήθειες κατὰ τὸ μέτρο ποὺ ζοῦμε σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολές:
«Ἀγαπήσεις τὸν Θεό σου, τὸν Δημιουργό σου, μὲ ὅλο τὸ εἶναι σου καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν».
Ναί, κρατεῖτε πάντοτε αὐτὲς τὶς ἐντολές.

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ (✞ 11-07)
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Οἱ δαίμονες ἀποφεύγουν τὸν τῦπο τοῦ Σταυροῦ καὶ δὲν ἀντέχουν οὔτε νοερὰ στὸν ἀέρα τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, διότι καὶ βλέπουν καῖ συνειδητοποιοῦν ὅτι εἶναι τὸ σημάδι τῆς συμφιλιώσεως τῶν ἀνθρώπων μὲ τὸν Θεό, καὶ αὐτοὶ ποῦ ἀκόμη εἶναι ἀποστάτες καὶ ἐχθροὶ τοῦ Θεοῦ δὲν βρίσκουν πιὰ τόπο νὰ πλησιάσουν καὶ νὰ ἐπιτεθοῦν σὲ ὅσους ἔχουν συμφιλιωθεῖ καὶ ἑνωθεῖ μὲ τὸν Θεό· αὐτοὶ ποῦ βρίσκονται, μακριὰ ἀπὸ τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ, αὐτοὺς ποῦ τὸν βλέπουν. ’Ἀν ὅμως οἱ δαίμονες φαίνονται νὰ ἐπιτίθενται σὲ κάποιους ἀπὸ τοὺς χριστιανούς, ἐπιτίθενται σ’ ἐκείνους ποὺ δὲν ἔχουν τέλεια γνώση τοῦ ὑψηλοῦ μυστηρίου τοῦ Σταυροῦ.

Ὅσοι ὅμως κατάλαβαν τὸ μυστήριο καὶ ἔχουν γνώση καὶ πείρα τῆς δῦναμης τοῦ Σταυροῦ κατὰ τῶν δαιμόνων, καὶ ὅτι σὲ κάθε ἀσθένεια ψυχῆς ὁ Σταυρὸς χορηγεῖ δύναμη καὶ κάθε ἰσχῦ καὶ σῦνεση καὶ σοφία Θεϊκή, μὲ μεγάλη χαρὰ φωνάζει ὁ καθένας τους: «Εἰς ἐμένα μὴ γένοιτο νὰ καυχηθῶ γιὰ τίποτε ἄλλο παρὰ γιὰ τὸ σταυρὸ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, διὰ τοῦ ὁποίου ὁ κόσμος εἶναι σταυρωμένος ὡς πρὸς ἐμένα, καὶ ἐγὼ ὡς πρὸς τὸν κόσμο.» Ἐπειδὴ λοιπὸν εἶναι μέγα καὶ φοβερὸ τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, εἶναι ἀνάγκη μὲ φόβο καὶ τρόμο καὶ μὲ κάθε εὐλάβεια καὶ ἐπίγνωση οἱ χριστιανοὶ νὰ σφραγίζονται μὲ αὐτό, καὶ ὄχι ἔτσι ἐπιπόλαια κι ἀπὸ συνήθεια καταφρονητικά. Γιατὶ ἀνάλογα μὲ τὸ μέγεθος τῆς εὐλάβειας, χορηγεῖται καὶ ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ σὲ ὅσους χρησιμοποιοῦν τὸν Σταυρό.

~ ΑΓΊΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ, ΚΕΦ. Α’ ΣΕΛ 49 - 51
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Θυμᾶμαι παλαιότερα, ὅταν ἤμουν ἱεροκήρυκας, εἶχα κάποιον κοντά μου. Κάποιον, ποὺ ἔγινε σὲ νεαρὰ ἡλικία ἐπίσκοπος – δὲν σᾶς λέω τὸ ὄνομα. Τοῦ χάρισα ἕνα βιβλίο μου, ποὺ μόλις εἶχε κυκλοφορήσει, καὶ μοῦ ζήτησε νὰ τοῦ γράψω ἀφιέρωσι. Τοῦ ἔγραψα τότε τὴν ἑξῆς ἀφιέρωσι.
«Τῷ ἀγαπητῷ τάδε, ἵνα διὰ τοῦ αἵματός του μαρτυρήσῃ ὑπὲρ τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος».
Μόλις εἶδε τὴν εὐχή, κράπ, τὸ πέταξε.
—Βρὲ πάτερ μου, λέει, τέτοια εὐχὴ μοῦ δίνεις;
―Ὑπάρχει, τοῦ ἀπαντῶ, παιδάκι μου – πατέρα μου – ἀδελφέ μου, ἄλλη εὐχὴ μεγαλύτερη ἀπ᾿ αὐτήν, ἀπὸ τὸ νὰ χύσῃ κανεὶς τὸ αἷμα του γιὰ τὸ Χριστό;
Βλέπετε τώρα πῶς ἔχουν ἀλλάξει τὰ πράγματα. Θέλουμε τὰ εὔκολα. Θέλουμε νὰ ἔχουμε τὴ θέσι μας, τὸ μισθό μας, τὴ σύνταξί μας, τὰ μέγαρά μας, τὶς μητροπόλεις μας, τὶς ἀπολαύσεις μας καὶ ὅλες τὶς ἀνέσεις μας, καὶ ὅταν μᾶς συμβοῦν μερικὰ δυσάρεστα πράγματα ἀναστατωνόμεθα. Ἂν συγκρίνουμε τὸν ἑαυτό μας μὲ τοὺς πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας, εἴμεθα μηδέν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Οσο περισσότερο αγωνίζεσαι να αγαπάς τον Θεό, τόσο περισσότερο Αυτός σου αποκαλύπτεται!
Πρέπει να πιστεύης ότι σε αγαπά ο Θεός, ακόμη κι αν όλοι οι άνθρωποι σε αποστραφούν κι αν όλοι σε εγκαταλείψουν. Όταν σου έλθη λογισμός πως δεν σε αγαπούν και δεν σου συμπαραστέκονται, τότε να θυμάσαι πως, όταν όλοι σ’ εγκαταλείψουν, όμως έχεις τον Θεό για βοηθό.
«Ο πατήρ μου», λέγει ο Δαβίδ, «και η μήτηρ μου εγκατέλιπόν με, ο δε Κύριος προσελάβετό με» (Ψαλμ. 26, 10). Κάποιος Μοναχός ήταν άρρωστος. Πέρασε περίπου ένας μήνας, και κανείς δεν πήγε στο κελλί του να τον ‘δη και να τον βοηθήση.
Κατόπιν έστειλε ο Θεός άγγελο να τον υπηρέτηση. Κι όταν αργότερα οι συνασκητές του σκέφθηκαν να τον επισκεφθούν, να ιδούν μήπως είναι άρρωστος, μήπως έχη πάθει τίποτα, αυτός, μόλις τους αντίκρυσε, τους φώναξε: «Φύγετε!» Τότε αυτοί του είπαν: «Γιατί μας διώχνεις;» Αυτός αποκρίθηκε: «Τόσο καιρό, που δεν με σκεφθήκατε εσείς, που δεν με είδατε, που δεν με βοηθήσατε, έστειλε ο Θεός άγγελο, και με υπηρετούσε. Μα τώρα, που ο άγγελος σας είδε, έφυγε! Προτιμότερο να φύγετε εσείς, και να έρθη πάλιν ο άγγελος!»
Γιατί να μη έχουμε για κάθε άνθρωπο αγάπη;
Όσο περισσότερο αγωνίζεσαι να αγαπάς τον Θεό, τόσο περισσότερο Αυτός σου αποκαλύπτεται!
Εκείνος, που επιθυμεί το κακό του συνανθρώπου του, κάνει τελικά κακό στον ίδιο τον εαυτό του. Και εκείνος, που αγαπά ακόμα και τον εχθρό του, στην πραγματικότητα ευεργετεί τον ίδιο τον εαυτό του.

Όσο πιο πολύ αγωνιζόμαστε να αγαπήσουμε τον Χριστό, τόσο πιο πολύ νοιώθουμε μέσα μας χαρά και ευτυχία. Δεν υπάρχει στον κόσμο μεγαλύτερη ευτυχία από το να φλέγεται η καρδία μας από αγάπη προς τον γλυκύτατο Κύριό μας.
«Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν» (Ματθ. 6, 24). Για να μπορέσουμε να αγαπήσουμε τον Χριστό με όλη την καρδία μας, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε ότι όλα τα γήινα είναι πρόσκαιρα και μάταια, και σε τίποτε από αυτά να μη προσκολληθούμε. Για να μπορέσουμε να αγαπήσουμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας, πρέπει να περιφρονήσουμε τρία πράγματα: Το χρήμα, τις ηδονές και την ανθρώπινη δόξα.
Είμαστε σε θέση να πούμε μαζί με τον Απόστολο Παύλο, «τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; Θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή λιμός ή γυμνότης ή κίνδυνος ή μάχαιρα;» (Ρωμ. 8, 35). Αν ναι, τότε είναι που πραγματικά αγαπούμε τον Χριστό!
Δεν έχει τόση αξία το να αγαπούμε όσους μας αγαπούν. «ποία υμίν χάρις εστί;» (Λουκ. 6, 32). Αξία έχει το να αγαπούμε αυτούς, που μας εχθρεύονται, κι αυτούς, που μας μισούν!

Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

''Πολλὲς γυναῖκες ποὺ δὲν ἧταν ὅμορφες στὸ πρόσωπο, πῆραν μεγάλη χάρη ἀπὸ τὴν καλλιεργημένη ψυχή τους· ἄλλες πάλι ποὺ ἀκτινοβολοῦσαν ἀπὸ τὴν ὡραιότητά τους, ἐπειδὴ εἶχαν ψυχὴ ἄσχημη, κατέστρεψαν τὴν ὀμορφιά τους... Γιατὶ τἰποτε δὲν ὑπάρχει πιὸ ὡραῖο καὶ πιὸ γλυκὸ ἀπὸ τὴν ὅμορφη ψυχή...''
∽ Ἅγιος Ἰωάννης ο Χρυσόστομος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Αγαπητέ μου εν Χριστώ αδελφέ…, η χάρις της Κυρίας ημών Θεοτόκου να σε διαφυλάττη από κάθε τι, που θα λερώση την ψυχούλα σου. Αμήν.
«Θλίψεις και ανάγκαι εύροσάν με…, αι εντολαί Σου μελέτη μου…»
( Ψαλμ. 118,143 ).

Αι θλίψεις διαδέχονται η μία την άλλην, έχομεν ανάγκην υπομονής. Μελετώντας δε τον θείον Νόμον, φωτιζόμεθα πώς να τας υπομένωμεν, διατί έρχονται, ποίον σκοπόν έχουν.
Έρχονται δια να μας διδάξουν το να γίνωμεν φερέπονοι, δόκιμοι αγωνισταί, οπαδοί Εκείνου, που εσταυρώθη δι’ ημάς, αδελφοί όλων των Αγίων, που εβάδισαν την ακανθώδη οδόν του Σταυρού, οι μάρτυρες με το μαρτύριον, οι όσιοι με την άσκησιν, οι Χριστιανοί με την τήρησιν των αγίων εντολών και τους ποικίλους πειρασμούς, που γεννά ο κόσμος, ο διάβολος και η σάρκα.
Ουδείς εσώθη εν ανέσει και άνευ πειρασμών. Άρα έπεται ότι, εάν και ημείς υποφέρωμεν πειρασμούς, πρέπει να χαιρώμεθα, διότι έτσι εβάδισαν όσοι εσώθησαν. Και εφ’ όσον και ημείς θέλομεν να σωθώμεν, άλλος δρόμος δεν υπάρχει, ει μη αι θλίψεις!
Αι θλίψεις έρχονται με τον σκοπόν να μας φέρουν πλησιέστερα προς τον Θεόν. Διότι αι θλίψεις θλίβουν, στενοχωρούν την καρδίαν και ακολουθεί κατόπιν το να απαλυνθή και να ταπεινωθεί. Όταν δε ταπεινωθή, επιβλέπει προς αυτήν ο Θεός: « Καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει», « Επί τίνα επιβλέψω, ει μη ασμών στενοχωρείται και λυπείται, καθ’ ον χρόνον έπρεπε να χαίρεται, διότι βαδίζει τον δρόμον του ιερού Γολγοθά και των Αγίων.
Η χάρις του Θεού, η τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα, ας βοηθήση όλους μας να κάμνωμεν υπομονήν εις όλα, ίνα αξιωθώμεν της βασιλείας του Θεού. Αμήν.

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄
Περί θλίψεων, πόνων και κόπων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Όταν φύγει η Χάρις του Θεού, είτε από τον άνθρωπο, είτε από το σπίτι, είτε από την πόλη, είτε από το κράτος, έρχεται ο φόβος πλέον, έρχεται ο Σατανάς και τα πράγματα αλλάζουν. Και ο άνθρωπος δεν νοιώθει, δεν αισθάνεται καλά. Όπως νοιώθει, ασφάλεια, ειρήνη, μακαριότητα, όταν είναι υπό τη Χάρη του Θεού, έτσι νοιώθει ανασφάλεια και φόβο, όταν αίρεται η Χάρις του Θεού.
Και όταν φύγει ο Θεός, φύγουν οι Άγγελοι του Θεού, αλίμονο στον άνθρωπο τότε... Και φεύγουνε και ανακαλούνται οι Άγγελοι των κρατών, των πόλεων, των οικογενειών και των ανθρώπων, όταν οι άνθρωποι συνεχίζουν να αμαρτάνουν και δεν υπάρχει μετάνοια.
Ποιός μπορεί να μου πει, εάν υπάρχει ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης στην Αθήνα και να προστατεύει την Αθήνα;
Ποιός μπορεί να μου πει εάν υπάρχει ακόμη, ο Άγιος Δημήτριος, ο προστάτης της Θεσσαλονίκης; Εάν υπάρχει ο Άγιος Αχίλλειος στη Λάρισα;
Όλοι αυτοί οι Άγιοι, οι οποίοι είναι οι φρουροί, οι προστάτες των πόλεων αυτών. Ποιός μπορεί να μου το πει αυτό το πράγμα.
Ποιός μπορεί να μου αν αυτές τις πρεσβείες των Αγίων δεν τις ανακάλεσε ο Κύριος και μας άφησε εκτεθειμένους και ώρα την ώρα, να γίνει το φοβερότερο κακό που μπορεί να γίνει στον κόσμο...
Τί συμφέρει στον άνθρωπο σε αυτές τις περιπτώσεις; Συμφέρει στον άνθρωπο να μετανοήσει. Είναι το μόνο πράγμα που πρέπει ο άνθρωπος να βάλει στη συνέχεια εμπρός του.
Κατά τον καιρό κατά τον οποίο έμελλε να κυριευτεί η Θεσσαλονίκη από τους Αγαρηνούς, κάποιοι ευλαβείς Χριστιανοί πορευόμενοι εις την Θεσσαλονίκη για την εορτή του Αγίου Δημητρίου, έφτασαν εις την Βασιλική οδό, η οποία είναι στον Βαρδάρη και είδαν εκεί οφθαλμοφανώς έναν στρατιώτη, ο οποίος έρχονταν από την Θεσσαλονίκη και έφευγε προς τα έξω της πόλεως.
Και είδαν επίσης και έναν Αρχιερέα, ο οποίος έρχονταν από τον δρόμο της Λαρίσης και συναντήθηκαν οι δυο τους. Και απευθυνόμενος ο στρατιώτης στον Αρχιερέα, του είπε:
- Χαίρε Αρχιερεύ του Θεού Αχίλλειε!
Είπε και ο Αρχιερεύς:
- Χαίρε και συ, στρατιώτα του Χριστού Δημήτριε!
Οι δε Χριστιανοί εκείνοι, μόλις άκουσαν αυτά τα ονόματα, σταμάτησαν φοβισμένοι εκεί κοντά για να δουν το τέλος. «Τί γίνεται εδώ πέρα; Τί κάνουν αυτοί; Πού βρέθηκαν;»...
Λέγει, πάλι ο στρατιώτης προς τον Αρχιερέα:
- Από που έρχεσαι, Αρχιερεύ του Θεού Αχίλλειε, και που πηγαίνεις;
Τότε δάκρυσε ο Άγιος Αχίλλειος και είπε προς αυτόν:
- Για τις αμαρτίες και τις ανομίες του κόσμου, πρόσταξε ο Θεός να εξέλθω από τη Λάρισα την οποία φυλάττω, διότι θα παραδοθεί εις τα χέρια των Αγαρηνών. Και ιδού εξήλθα και πηγαίνω, όπου με προστάζει. Και εσύ λοιπόν από πού έρχεσαι; Πες μου σε παρακαλώ!
Τότε δάκρυσε ο Άγιος Δημήτριος και του λέει:
- Και εγώ το ίδιο έπαθα, Αρχιερεύ Αχίλλειε. Πολλές φορές βοήθησα τους Θεσσαλονικείς και τους λύτρωσα από αιχμαλωσίες και από θανατικό και από ασθένεια. Πλην τώρα, από τις πολλές τους αμαρτίες και ανομίες, απομακρύνθηκε ο Θεός απ’ αυτούς και με πρόσταξε να τους αφήσω και να παραδοθούν στα χέρια των Αγαρηνών. Γι’ αυτό υπάκουσα στην προσταγή Του και ιδού εξήλθα και πηγαίνω, όπου με προστάζει.
Αυτά είπαν και οι δύο έσκυψαν τα κεφάλια τους κάτω στη γη και έκλαψαν. Έπειτα από πολλή ώρα φιλήθηκαν και αποχαιρετίσθηκαν και αμέσως έγιναν άφαντοι.
Αυτό το θαύμα είδαν οι Χριστιανοί και δεν τόλμησαν να πάνε στη Θεσσαλονίκη, άλλα γύρισαν πίσω, διηγούμενοι το όραμα.
Δεν πέρασε μήνας και η Θεσσαλονίκη κυριεύθηκε και λεηλατήθηκε από τους Τούρκους, όπως και η Λάρισα...

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 - 1982). Οι Άγιοι Πάντες
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

«Τὰ ψόφια ψά­ρια τὰ παίρνει τὸ ῥεῦμα, ἐνῷ τὰ ζωντανὰ πᾶ­νε κόντρα στὸ ῥεῦμα. Τί εἴμαστε, ἀγαπητοί μου, νεκροὶ ἢ ζωντανοὶ χριστιανοί; Ἂν εἴμαστε νεκροί, θὰ μᾶς παρασύρει στὴν ἄβυσσο τὸ ῥεῦμα τῆς ἁμαρτίας. Ἂν ὅμως εἴμαστε ζων­τανοί, θὰ πᾶμε κόντρα μὲ ὅλα τὰ ῥεύματα. Ἀντίσταση στὰ ῥεύματα τῆς ἐποχῆς...».
~Μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης~
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Μην στεναχωριέσαι αν οι άνθρωποι σε θυμούνται μόνο όταν σε χρειάζονται.
Νιώσε το προνόμιο ότι είσαι σαν το κερί που τους έρχεται στο μυαλό στις πιο σκοτεινές τους ώρες…

Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Θυμάμαι μια περίπτωση μιας γυναίκας, που εγκατέλειψε τον άνδρα και τα παιδιά της και ζούσε παρανόμως και πόρνευε με έναν αυτοκινητιστή. Την ρώτησα με τρόπο:
- Είναι σωστό αυτό που κάνεις;
- Όχι δεν είναι... Αλλά τί να κάνω; Δεν μπορώ να το κόψω...
- Εσύ θέλησε και εγώ θα σε υποδείξω τον τρόπο για το κόψεις, της είπα. Θέλεις να γκρεμιστεί αυτό το παράνομο κρεβάτι και να πας στον άνδρα σου και στα παιδάκια που εγκατέλειψες;
Δεν μου απάντησε. Δεν ήθελε...
Πέρασα δέκα χρόνια για να μου πει ότι "θέλω" και τότε τον σιχάθηκε σε μία βραδιά, το ίδιο βράδυ που προσευχήθηκε και είπε:
- Χριστέ μου, πέρασαν 10 χρόνια που ο Παναγόπουλος με ρώτησε αν θέλω και δεν του απάντησα. Θέλω Κύριε απόψε! Βοήθησέ με!
Και το πρωΐ τα μάζεψε και πήγε στο σπίτι της. Δέκα χρόνια δεν ήθελε να σταματήσει την αμαρτία, όχι ότι δεν μπορούσε.. Γι’ αυτό άμα πω στον Χριστό:
- Χριστέ μου θέλω, όμως δεν το μπορώ... Βοήθησε με, εγώ θέλω!
Αμέσως τα πράγματα αλλάζουν και ο Χριστός είναι δίπλα εκεί να βοηθήσει το πλάσμα Του, για να μπορέσει...

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ .
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”