Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Τό μέλλον μας, δέν εξαρτάται άπό εμάς...

Εμείς οί άνθρωποι δέν ξέρουμε τί θά μας συμβεί ούτε τό επόμενο λεπτό. Δέν γνωρίζουμε τί θά μας συμβεί γενικώς. Τό μέλλον μας, δέν εξαρτάται άπό εμάς. Εμείς προγραμματίζουμε τή ζωή μας, ή ζωή όμως δέν εξαρτάται άπό εμάς. Γι’ αυτό τό λόγο πρέπει νά ελευθερώσουμε τόν εαυτό μας άπό τέτοιες σκέψεις.

Παρόλο πού κάνουμε σχέδια διάφορα γιά τή ζωή μας, τό καλύτερο γιά μας είναι νά παραδώσουμε τή ζωή μας, τό μέλλον μας στά χέρια του Κυρίου. Αυτός είναι πού προγραμματίζει καί γνωρίζει τι θά γίνει μέ έμας. Έμείς πρέπει νά ελευθερωθούμε άπό τέτοιου είδους σκέψεις καί άπό τέτοιου είδους ερωτήσεις όπως: Τί θά γίνει; Πώς θά γίνει; Πρέπει νά είμαστε ελεύθεροι, εντελώς αφημένοι στά χέρια του Κυρίου.

Σήμερα οί άνθρωποι ψάχνουν τήν ηρεμία, τήν ησυχία, τήν ελευθερία. Αναζητούν τήν ελευθερία μέσω των απολαύσεων καί πιστεύουν πως μέσα σ’ αυτή τήν ελευθερία υπάρχουν όλες οί απαντήσεις, όλα τά μυστικά, όλη η αλήθεια.

Δυστυχώς πολύ συχνά αυτή ακριβώς ή ελευθερία είναι σκλαβιά. Καί έτσι οί άνθρωποι, ενώ αναζητούν τήν ελευθερία καταλήγουν νά είναι σκλάβοι. Ακόμη καί δταν έχουν τά πάντα: χρήματα, πλούτη καί πάλι δεν είναι ελεύθεροι. Είναι υπηρέτες τών υλικών αγαθών, σκλάβοι χωρίς ησυχία καί γαλήνη. Ακόμη καί όταν νομίζουν ότι μπορούν νά κάνουν ό,τι θέλουν, νά πάνε όπου θέλουν ακόμη καί τότε δέν είναι ελεύθεροι.

Η ελευθερία του Κυρίου, είναι εκείνη η ελευθερία που απελευθερώνει τόν άνθρωπο από τήν τυραννία των σκέψεων. Ό άνθρωπος έχει ησυχία μόνον όταν δέν τόν τυραννούν κακές σκέψεις. Ο τέτοιου είδους άνθρωπος συνεχώς προσεύχεται. Περιμένει τό καλό καί όλες τίς ελπίδες του τίς αφήνει στον Κύριο. Ενεργεί σύμφωνα μέ τή συνείδηση του, αγωνίζεται καί προσπαθεί γιά τό καλύτερο.

Ό καλός άνθρωπος κάθε δουλειά τήν κάνει μέ όλη τήν καρδιά του. Κάθε κίνηση του, κάθε λέξη πού λέει, κάθε σκέψη πού κάνει, κάθε έργο, όλα, πηγάζουν μέσα άπό τήν καρδιά του.

Είναι καλό ή ύπαρξη μας νά συμμετέχει ολόκληρη καί στην προσευχή καί στην δουλειά καί σ’ όλα…

Καί φυσικά νά μήν είμαστε άπό τήν πλευρά τών αδίκων. Ούτε νά πολεμάμε κανένα μέ τίς σκέψεις μας. Είδικά μέ τίς σκέψεις μας νά μήν πολεμάμε κανένα. Νά βρίσκουμε λύσεις μέ όλους. Νά λύνουμε ήρεμα τά προβλήματα μας μέ όλους. Όταν κάποιος μας προσβάλλει νά μήν τό παίρνουμε κατάκαρδα. Τώρα μας προσβάλλει ο ένας, άλλη φορά θά μας προσβάλλει άλλος. Αύριο ποιος ξέρει ποιος θά μας στενοχωρήσει… Δέν πρέπει συνέχεια εμείς νά δίνουμε προσοχή σ’ αυτές τίς προσβολές…

Αυτές τις προσβολές πρέπει νά τίς νικήσουμε με τήν ησυχία μας, δέν πρέπει νά τίς παίρνουμε κατάκαρδα. Να μην βάζουμε αυτά τα λόγια στην καρδιά μας. Καί όταν δέν θά βάζουμε αυτά τά λόγια στην καρδιά μας, δέν θά τά παίρνουμε κατάκαρδα. Θά αποκρούουμε τόν εχθρό, πού θέλει νά μάς προσβάλλει, μέ ηρεμία καί έτσι αυτός δέν θά καταφέρει νά μάς χαλάσει τήν εσωτερική μας γαλήνη.

Υπάρχει περίπτωση πως και αργότερα θά προσπαθήσει νά μάς προσβάλλει. Όταν όμως μάς δει νά παραμένουμε ήσυχοι θά σηκώσει τά χέρια του από εμάς.

Όλοι θαυμάζουν τόν άνθρωπο πού διατηρεί τήν εσωτερική του γαλήνη και τόν ρωτούν: «Πώς καταφέρνεις νά είσαι τόσο ήρεμος; Πώς απέκτησες αυτή τήν ηρεμία; Σάν νά μήν σέ ενδιαφέρει αυτή ή ζωή. Όλοι μας έχουμε νεύρα. Νευριάζουμε εύκολα μέ τίς προσβολές, ενώ εσύ τίποτα. Δέν θυμώνεις μέ τίποτε… Πώς τό καταφέρνεις; Πώς είναι δυνατό;”

Στην ουσία βέβαια ο άνθρωπος μόνος του δεν μπορεί να κατακτήσει κάτι τέτοιο. Ο Κύριος είναι που ενεργεί και φροντίζει. Ο Κύριος προστατεύει την ησυχία μας όταν Του προσευχόμαστε συνέχεια…

Γέροντος Θαδδαίου Βιτόβνιτσας
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Κάθε φορά που ένας άνθρωπος πάει σε εκκλησία, τα βήματά του μετρούνται από τους αγίους αγγέλους, για να μετατραπούν σε ουράνιο μισθό...

Κάποτε βασάνισε τον Άγιο Νήφων ο εξής λογισμός: "Μήπως είναι καλύτερα να κάθομαι σ' ένα μέρος και να ζητώ το έλεος του Θεού απ' το να τρέχω στους ναούς;"

Δεν άργησε ο φιλάνθρωπος Θεός να του αποκαλύψει και πάλι ότι κάθε φορά που ένας άνθρωπος πάει σε εκκλησία, τα βήματά του μετρούνται από τους αγίους αγγέλους, για να μετατραπούν σε ουράνιο μισθό την ημέρα της Κρίσεως.

Και ακόμα πως οι φύλακες άγγελοι των ιερών ναών σημειώνουν ποιοι μπαίνουν μέσα και δίνουν αναφορά κάθε βράδυ στις αγγελικές δυνάμεις που κυκλώνουν το ουράνιο θυσιαστήριο.

Τότε οι άγγελοι του ουρανού με περισσότερη προθυμία ψάλλουν λέγοντας: "Πόσο μεγάλο και τιμητικό είναι για αυτούς τους ανθρώπους το ότι δεν παύουν να δοξάζουν τον Θεό μολονότι ζουν μέσα στη ματαιότητα του κόσμου!" Ας σπεύσουμε λοιπόν και εμείς πρόθυμα να λατρεύσουμε την Παναγία Τριάδα, ψάλλοντάς της τον τρισάγιο ύμνο.

Αφού πληροφορήθηκε ο Νήφων όλα αυτά από το Άγιο Πνεύμα, αγωνιζόταν να προσεύχεται αδιάλειπτα, καταφεύγοντας κάθε τόσο στις εκκλησίες.

Αγίου Νήφωνος Επισκόπου Κωνσταντιανής
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

«Σήμερα ἔκαμες τό θέλημα τοῦ Θεοῦ!»

Είπε ο Αββάς Αγάθων ότι σήμερα θα κάνω το θέλημα του Θεού. Και σηκώθηκε και παρεκάλεσε τον Θεό: «Κύριε, αξίωσέ με σήμερα να κάνω το θέλημά Σου! Να πω κι εγώ ότι μια μέρα της ζωής μου έκαμα το θέλημα του Θεού! Αφού όλες τις άλλες παραβαίνω το θέλημα του Θεού, έστω και μια μέρα ας το κάμω! Να έχω στη συνείδησή μου μέσα ότι έκαμα το θέλημα του Θεού».

Τι έκαμε; Εγώ θα έλεγα, μες το φτωχό μου το μυαλό, ότι θα έκανε προσευχή όλη μέρα, ή θα κλεινόταν στο κελί του ή θα διάβαζε όλη μέρα. Δεν έκαμε τίποτα απ’ όλ’ αυτά! Έκαμε τη δουλειά του. Τι δουλειά είχε να κάμει εκείνη τη μέρα; Ήθελε ν’ αλέσει το σιτάρι του, για να το κάμει αλεύρι και να το πάρει πίσω στην έρημο να έχει το αλεύρι της χρονιάς. Το φορτώθηκε και το πήγε στο χωριό, στην κώμη. Κι εκεί, λέει, ν’ αλέσω το σιτάρι μου και να το πάρω πίσω με τα πόδια.

Πήγε πρώτος. Μόλις ετοιμάστηκε να βάλει το σιτάρι στον μύλο πήγε κάποιος άνθρωπος και του λέει: «Αββά, δεν μ’ αφήνεις ν’ αλέσω εγώ που βιάζομαι κι εσύ αλέθεις ύστερα;» Λέει, «ευχαρίστως, αδελφέ μου». Και τον άφησε.

Μόλις έφυγε εκείνος κι ετοιμάστηκε να ξαναβάλει το σιτάρι του ήρθε ένας άλλος. Του λέει, «αββά, σε παρακαλώ, εσύ δεν έχεις δουλειές, καλόγερος είσαι, άφησ’ με εμένα να αλέσω και αλέθεις μετά». «Ευχαρίστως»! Κι όχι μόνο τους άφηνε· βοηθούσε και στο άλεσμα. Και δεν ξέρω αν θυμάστε εσείς, πώς ήταν ν’ αλέθεις τότε. Δεν άλεθες με τις μηχανές. Εγώ στο Άγιον Όρος το πρόλαβα που εμείς κυλούσαμε την πέτρα εκείνη, σπρώχναμε την πέτρα εμείς ή τα ζώα. Μπήκε κάτω από τον ζυγό της πέτρας και άλεσε. Από το πρωί μέχρι το βράδυ μόλις ετοιμαζόταν να βάλει το σιτάρι, πήγαινε άλλος και του γινόταν η ίδια σκηνή. Έφτασε η νύχτα και δεν άλεσε το σιτάρι! Το φορτώθηκε να πάει πίσω… Δεν έκαμε κάτι «πνευματικό», ας το πούμε εντός εισαγωγικών. Ούτε και θεωρήθηκε ότι έκαμε και τη δουλειά του. Κι όμως ο Θεός τον επληροφόρησε ότι «σήμερα έκαμες το θέλημα του Θεού!»

https://hristospanagia3.blogspot.com/
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πανελλαδικές Εξετάσεις - Παρμενίων και Αλέξανδρος (π. Δημητρίου Μπόκου)

Η θέα και μόνο του μεγάλου περσικού στρατού προκαλούσε δέος. Οι μετριότεροι υπολογισμοί τον ανέβαζαν σε εκατό χιλιάδες, οι πιο τολμηροί δεν δίσταζαν να φτάσουν στις εξακόσιες, με το ιππικό, το δυνατό χαρτί κάθε στρατού, να κινείται από δέκα μέχρι εξήντα χιλιάδες.
Απέναντί τους ο Αλέξανδρος είχε να αντιτάξει μόνο πέντε χιλιάδες ιππικό και τριάντα χιλιάδες πεζικό, Μακεδόνες και λοιπούς Έλληνες, «πλην Λακεδαιμονίων». Η Σπάρτη δυστυχώς, τις μεγάλες εκείνες στιγμές του Ελληνισμού βρέθηκε κατώτερη των περιστάσεων. Αντί να συμβάλει στη μεγάλη ελληνική εξόρμηση, προσπαθούσε με τη σύμπραξη των Περσών να υπονομεύσει την εκστρατεία και να ανοίξει μέτωπο σε Αιγαίο και Ελλάδα, στα μετόπισθεν του Αλεξάνδρου.

Στην πλατιά πεδιάδα της Ισσού ο Δαρείος έκαμε επιβλητική επίδειξη της δύναμής του. Στο κέντρο της παράταξής του τοποθέτησε την αιχμή του δόρατος, ένα ισχυρό εμπειροπόλεμο σώμα Ελλήνων μισθοφόρων. Όμως, παρά τη συντριπτική ανισότητα των δύο στρατών, με ευφυή στρατηγική και απαράμιλλο θάρρος ο Αλέξανδρος εξισορρόπησε τα πλεονεκτήματα του αντιπάλου του.
Κατάφερε να παρασύρει τον Δαρείο σε πεδίο μάχης λιγότερο ευνοϊκό για τον τεράστιο στρατό του. Και ενώ ο γηραιός μα εμπειρότατος στρατηγός Παρμενίων σήκωνε στο αριστερό κέρας το βάρος της άμυνας, ο Αλέξανδρος επιχείρησε με το δεξιό ταχύτατη σφοδρή επίθεση σε στενό μέτωπο. Δημιούργησε βαθύ ρήγμα και αποδιοργάνωσε την αριστερή περσική πτέρυγα. Στράφηκε εν συνεχεία προς το κέντρο εξουδετερώνοντας με κυκλωτική κίνηση τους Έλληνες μισθοφόρους. Ο Δαρείος τράπηκε σε φυγή εγκαταλείποντας τον στρατό στην τύχη του. Η πανωλεθρία των Περσών υπήρξε πρωτοφανής. Μόνο το σκοτάδι της νύχτας ανέκοψε την ακατάβλητη ορμή των Μακεδόνων. Στα χέρια του Αλεξάνδρου περιήλθε ακόμα και η μητέρα, η σύζυγος, ο γιος και οι δύο κόρες, ολόκληρη η οικογένεια του Δαρείου.

Το 333 π. Χ., όταν η τρομερή μάχη στην Ισσό έλαβε τέλος, όλοι κατάλαβαν ότι ο γνωστός κόσμος είχε αλλάξει οριστικά μορφή. Καλύτερα από όλους κατάλαβε τη νέα τάξη πραγμάτων ο μέχρι τότε κοσμοκράτορας Δαρείος. Είδε πως δεν είχε να κάνει με κάποιον, που από απλή και μόνο τύχη είχε νικήσει στον Γρανικό ποταμό τα στρατεύματά του. Βρισκόταν μπρος στον έμπειρο στρατηλάτη, που απειλούσε την ίδια την ύπαρξη της μεγάλης του αυτοκρατορίας.
Ρεαλιστής ο Δαρείος, έστειλε στον Αλέξανδρο συμβιβαστική επιστολή. Πρότεινε μια συμφωνία για φιλία και συμμαχία, στη βάση του πενήντα-πενήντα. Του έδινε τη μισή περσική αυτοκρατορία, δέκα χιλιάδες τάλαντα χρυσού (αμύθητο ποσό!) και την κόρη του για σύζυγο. Η πρόταση ήταν δελεαστική. Ο Αλέξανδρος την έφερε στο συμβούλιο των στρατηγών του για συζήτηση. Ο γηραιός Παρμενίων τάχθηκε αμέριστα υπέρ. Το θεώρησε σπουδαία ευκαιρία.

- Ο πατέρας σου Φίλιππος δεν θα τολμούσε ποτέ ούτε να διανοηθεί κάτι τέτοιο, είπε στον Αλέξανδρο. Αν ήμουν Αλέξανδρος, θα δεχόμουν ανεπιφύλακτα!
Και ο Αλέξανδρος απάντησε:
- Κι εγώ, αν ήμουν Παρμενίων! Θα δεχόμουν!
Και συνέχισε απτόητος την πορεία του. Δυο χρόνια αργότερα είχε κατακτήσει τον κόσμο.

Παρμενίων και Αλέξανδρος! Δυο μεγέθη τελείως διαφορετικά. Ο εβδομηντάχρονος Παρμενίων ήταν στο κλείσιμο της πορείας του. Είχε ολοκληρώσει τον κύκλο των φιλοδοξιών του. Ο εικοσιτριάχρονος Αλέξανδρος ήταν μόλις στην αρχή των μεγαλοφυών οραμάτων του. Στο ξεκίνημα της δόξας που προβλεπόταν περίλαμπρη. Ο καθένας έβλεπε απ’ το δικό του οπτικό πεδίο. Ο καθένας είχε δίκιο απ’ την πλευρά του. Αν ο Παρμενίων επιχειρούσε το αδύνατο, θα τον περίμενε ίσως μια συντριπτική αποτυχία. Αν ο Αλέξανδρος σταματούσε εκεί, θα είχαμε τον αετό κλεισμένο σε ορνιθώνα. Η ιστορία θα άλλαζε ρότα. Ο κόσμος θα ήταν σήμερα διαφορετικός.

Παρμενίων και Αλέξανδρος! Δυο μεγέθη διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά σεβαστά και τα δύο. Ο καθένας γνώριζε πού ανήκει.
Να λοιπόν κάτι απολύτως απαραίτητο, τώρα που βρίσκεσαι και συ σε κρίσιμη καμπή της ζωής σου: Να γνωρίζεις καλά τα όριά σου. Το σκέφτηκες αυτό καθόλου, προτού ριχτείς στη μάχη των εξετάσεων; Αξιολόγησες τις δυνατότητές σου; Έκαμες τα «πολεμικά» σου σχέδια σύμφωνα με αυτές; Ή μήπως στον σχεδιασμό της επιχειρησιακής σου τακτικής δούλεψε μόνο το συναίσθημα; Η επιθυμία και η φιλοδοξία σου;

Οι εξετάσεις όμως είναι μάχη και απαιτούν καλή γνώση των ορίων σου. Για να μην κυνηγάς άπιαστα όνειρα, αν δεν ανήκεις σ’ αυτούς που πιάνουν στον αέρα πουλιά. Ούτε πάλι να κόβεις τα φτερά σου, αν μπορείς να απογειωθείς και να φτάσεις ψηλά. Η έλλειψη αυτογνωσίας μπορεί να αποβεί μοιραία. Να ανοίξει τους αιολικούς ασκούς της ουτοπίας, να φέρει καταστροφή σε όποιον υπερεκτιμά τις δυνάμεις του. Αλλά και να καθηλώσει στο έδαφος κάποιον που είναι φτιαγμένος για πτήσεις, να αποβεί σκέτη απογοήτευση για όποιον μπορεί, μα δεν επιχειρεί.

Ένα βήμα πριν τη μάχη λοιπόν, στάθμισε τα πράγματα. Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες δυνατότητες. Άλλος έχει προικισθεί με πέντε τάλαντα, άλλος με δύο. Άλλος αξιοποιεί τις δυνάμεις του, άλλος τις θάβει στο χώμα και δεν ανοίγει ποτέ τα φτερά του, είτε από φόβο, είτε από τεμπελιά. Η άγνοια των ορίων σου μπορεί να σε σπρώξει απ’ την αυτοπεποίθηση στην έπαρση. Ή να σε φυλακίσει στην αδυναμία σου, βαφτίζοντάς την φρονιμάδα και ταπεινοφροσύνη. Και τα δυο είναι λάθος. Δεν μπορείς να γίνεις άλογο κούρσας, αν η αντοχή σου φτάνει μόνο για να σέρνεις το κάρο της μετριότητας. Ή να μην αποτολμάς ποτέ να ρίξεις τον κύβο πίσω σου και να διαβείς τον Ρουβίκωνα, θεωρώντας σύνεση την ατολμία και φοβία σου.
Έχε σωστή αυτογνωσία. Βάλε στόχους που είναι μέσα στο δικό σου βεληνεκές. Ούτε να υπερτιμάς, ούτε να υποτιμάς τον εαυτό σου. Να έχεις πάντα τη σωστή πληροφόρηση γι’ αυτόν.

Μη διστάσεις γι’ αυτό, να ζητήσεις και βοήθεια. Από Εκείνον που σε έπλασε και σε ξέρει καλύτερα. Που γνωρίζει σε βάθος την αληθινή φύση σου, τις πραγματικές σου προδιαγραφές. Και έχει τη δύναμη, την αγάπη και τη θέληση να σου αποκαλύπτει με αλάνθαστο τρόπο το βαθύτερο είναι σου, αυτό που διαφεύγει ακόμα και από σένα. Απευθύνσου με εμπιστοσύνη σ’ αυτόν. Κράτα ενεργό τον δίαυλο επικοινωνίας μαζί του. Κάνε τον μόνιμο σύμμαχό σου.

Με ήρεμη αυτογνωσία, συνετή αυτοπεποίθηση και στέρεη σύνεση, βάδισε και συ προς τη μάχη σου. Και τώρα και πάντοτε στη ζωή σου. Για να ’χεις βάσιμες ελπίδες για την διαρκώς επιδιωκόμενη από όλους και τόσο επιθυμητή,
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

Ιούνιος 2021

Αντιύλη
Ι. Ναός Αγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Π. Ευάγγελος Παπανικολάου, το βιβλίο του " Ἰδοὺ, ἀναβαίνομεν εἰς τήν Ἀνάστασιν"

Την Παρασκευή 18 Ιουνίου 2021 και ώρα 19:30, στα πλαίσια της Συνάξεως Νέων θα ομιλήσει ο π. Ευάγγελος Παπανικολάου με θέμα: "Πεντηκοστήν εορτάζομεν και πνεύματος επιδημίαν...φωτόμορφα τέκνα της Εκκλησίας".

Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του Ιερού Ναού της Υπαπαντής του Σωτήρος, κάτωθι του Ιερού Ναού Αγίου Ελευθερίου οδού Αχαρνών. Στο χώρο αυτό αλλά και στην έκθεση βιβλίου του Ναού μας θα διατίθεται το βιβλίο του Πατρός Ευάγγελου Παπανικολάου με τίτλο "Ἰδοὺ, ἀναβαίνομεν εἰς τήν Ἀνάστασιν".

Ο π. Ευάγγελος Παπανικολάου είναι ιερέας της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που διακονεί την Ιεραποστολή στο Καμερούν της Αφρικής. Όμως οι περιστάσεις το έφεραν να μείνει κοντά μας και να μας εμψυχώνει με τις ομιλίες του, ενσαρκώνοντας στη σύγχρονη εποχή τη φράση του αποστόλου Παύλου: "Θέατρον εγεννήθημεν τω κόσμω και αγγέλοις και ανθρώποις" (Α' Κορ. 4, 9). Πράγματι ο πατήρ Ευάγγελος δεν διστάζει να κηρύξει, να φωνάξει, να αυτοσαρκαστεί, με στόχο να μας θυμίσει ποιοι είμαστε και προς τα πού πορευόμαστε. Και πάνω από όλα να μας θυμίσει την άπειρη αγάπη του Κυρίου μας.

Δεν είναι δικές του επινοήσεις τα όσα λέγει, μελετάει πολύ και επίπονα, έχει ακούσει φωτισμένους αγίους, αλλά και ιερείς με φώτιση Θεού, που δεν έχουν ακόμη αγιοκαταχθεί. Και όλη αυτή την κοπιώδη μελέτη των Γραφών και της Παράδοσής μας τη μεταφέρει και μας τη δίνει όπως ένας γονιός ταΐζει το παιδί του με το κουταλάκι, λέγοντας του ιστορίες και κάποτε μάλιστα κάνοντάς το και να γελάει.

Σε αυτό το βιβλίο ο πατήρ Ευάγγελος μας προσκαλεί να ζήσουμε μαζί με τους Αποστόλους τα Πάθη του Κυρίου και μέσα από αυτά να ξαναβρούμε το δικό μας, αναστημένο Πρόσωπο.

Είθε. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το βιβλίο περιλαμβάνει τις ομιλίες του π. Ευάγγελου Παπανικολάου που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής του έτους 2020 στον Ιερό Ναό Αναλήψεως του Κυρίου στη Ραφήνα.
Ο π. Ευάγγελος με το μοναδικό και ιδιαίτερο τρόπο που τον χαρακτηρίζει περιγράφει την πορεία του Κυρίου προς το Πάθος και την Ανάσταση, μέσα από τις πηγές της Ορθοδόξου Παραδόσεώς μας, επισημαίνοντας ότι όλα όσα λέει είναι απόσταγμα της βαθιάς μελέτης των πατερικών συγγραμμάτων, παραπέμποντας τον ακροατή στα συγκεκριμένα βιβλία. Έτσι, απλά παρακινεί όλους όσους τον ακούνε να ξυπνήσουν από το λήθαργο της ακηδίας και να μελετήσουν ιδίοις όμασι τις βάσεις της ορθοδόξου πίστεως. Αναφέρεται σε λεπτομέρειες, που λίγοι ίσως έχουν προσέξει, κεντρίζουν όμως το ενδιαφέρον του ακροατή και φυτεύουν την "καλή ανησυχία" στην ψυχή του.
Ενίοτε, με τα καυστικά σχόλιά του προβληματίζει και θέτει σύγχρονα ερωτήματα που απασχολούν την επικαιρότητα, στα οποία καλούμαστε να απαντήσουμε όλοι κάνοντας ένα ταξίδι αυτογνωσίας.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ποτέ να μη δικαιολογούμε τον θυμό μας, όσο δυσμενείς κι αν είναι οι περιστάσεις. Μη λέμε αβασάνιστα εκείνο το επιπόλαιο και ένοχο, που είναι ασυγχώρητη δικαιολογία: “Ο δικός μου θυμός περνά γρήγορα”. Περνά ίσως γρήγορα, αλλά τι αφήνει πίσω του; Είναι πολύ δύσκολο -και συχνά αδύνατο- να επανορθώσουμε ό,τι καταστρέψαμε με το θυμό μας. Μετά τη θύελλα και το χαλάζι ξαναβγαίνει ασφαλώς ο ήλιος, αλλ’ όμως πίσω ολόκληρες εκτάσεις παραμένουν καταστρεμμένες. Ο Μέγας Αλέξανδρος για λίγο θύμωσε, όμως πάνω σ’ αυτό τον θυμό του φόνευσε τον εκλεκτό φίλο του και στρατηγό του Κλείτο. Και πέρασαν τρεις μέρες που τον θρηνούσε, μάταια όμως διότι το κακό έμεινε ανεπανόρθωτο.

Ο θυμός μας, έστω κι αν είναι ολιγοχρόνιος, πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε, δεν είναι δείγμα παλληκαριάς και δυναμισμού, αλλά γνώρισμα αδυναμίας και απαιδευσίας και αναίδειας. Ανδρισμός και ηρωισμός και ευγένεια ψυχής και ήθος ψηλό είναι η πραότητα, η γλυκύτητα, και η ανεξικακία- “κρείσσων ἀνὴρ μακρόθυμος ἰσχυροῦ, ὁ δὲ κρατῶν ὀργῆς κρείσσων καταλαμβανομένου πόλιν” (Παροιμ. ιστ’ 32). Ο άνθρωπος που δε θυμώνει, είναι δυνατότερος από τον ισχυρό και χειροδύναμο, εκείνος δε, που συγκρατεί τον θυμό του και έχει αυτοκυριαρχία, είναι ανώτερος από τον πορθητή, που κυριεύει πόλεις και φρούρια οχυρωμένα.

Πρέπει να το εννοήσουμε και να το παραδεχθούμε, ότι ο θυμός δεν αποτελεί φυσιολογική αντίδραση της ψυχής στις δύσκολες περιστάσεις και στην ορθή αντιμετώπιση των ποικίλων προβλημάτων της ζωής. Με τον θυμό δεν κερδίζουμε, αλλά χάνουμε, δεν οικοδομούμε, αλλά κατεδαφίζουμε. Με το θυμό κάνουμε δυσκολότερη και προβληματική τη ζωή μας. Και στο κακό που τυχόν υπάρχει προσθέτουμε μεγαλύτερο κακό. Οι δυσκολίες της ζωής, που ποτέ δε θα λείψουν και από κανέναν, για να αντιμετωπιστούν σωστά και θεάρεστα, απαιτούν από όλους μας πολλή υπομονή και αξιοπρεπή και ειρηνική αντιμετώπιση.

Aρχιμ. Σεραφείμ Λεβέντης
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Χωρίς αυτούς δύσκολα θα μπορούσαν οι γονείς να ανταπεξέλθουν στην καθημερινότητα.
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες είναι οι αφανείς ήρωες της σύγχρονης οικογένειας που καλούνται να σηκώσουν την καθημερινή μέριμνα των μικρών παιδιών και όχι μόνο.
Γι’ αυτό ας τους ευχαριστούμε συχνά, ας δείχνουμε με λόγια και έργα την ευγνωμοσύνη μας στην διακονία που επιτελούν. Ας μην τους θεωρούμε δεδομένους. Ας μην τους συμπεριφερόμαστε ως υπαλλήλους μας.
Κουράζονται, κοπιάζουν, προσφέρουν, καλύπτουν, εξυπηρετούν...και όλα αυτά χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς απαιτήσεις.
Αγαπούν και νοιάζονται, γι’ αυτό τρέχουν σε κάθε σας κάλεσμα.
Ένα «ευχαριστώ» λοιπόν από μέρους σας είναι το λιγότερο, μια αγκαλιά, ένα φιλί, για όλα αυτά που κάνουν για την οικογένειά σας, για τα παιδιά σας, για εσάς.
Έτσι κι αυτοί θα χαρούνε βλέποντας ότι οι κόποι τους αναγνωρίζονται και ένα περισσότερο θα προσφέρουν όσο οι δυνάμεις τους το επιτρέπουν.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Τον «μισθό» των έργων μας θα μας τον δώσει ο Θεός, όχι όμως όπως ή όταν ή όπου το θέλουμε εμείς. Και αυτό κυρίως γίνεται για να μη πέσουμε στην υπερηφάνεια και την αλαζονεία, ότι κάτι δήθεν πετύχαμε ή επαναπαυτούμε.
Ζήσε όπως θέλει ο Θεός και άσε τον Θεό να σε ευλογήσει όπως και όταν και όπου γνωρίζει Αυτός.
Μην διακατέχεσαι από τον σύνδρομο της ανταπόδοσης. Ο Θεός ξέρει το πραγματικό καλό μας. Γι’ αυτό και μας παιδαγωγεί, μας προφυλάσσει ακόμα και με την σιωπή του και την «απουσία» του.

Ένας γέροντας έλεγε: Να εύχεστε να μην λάβετε τίποτα σ’ αυτήν την ζωή, γιατί εάν λάβετε όλες τις ευλογίες εδώ, δεν θα λάβετε τις αιώνιες ευλογίες. Όταν ο «μισθός» μας ξοδευτεί εδώ στη γη, τότε στον ουρανό τι μισθό θα λάβουμε; Αν όμως λάβεις ευλογίες σε αυτή την ζωή, τουλάχιστον μην φανείς αχάριστος ή αλίμονο μην τις οικειοποιηθείς. Αν σταθείς ταπεινά μπροστά στις ευλογίες του Θεού με ευγνωμοσύνη, τότε και εδώ θα αυξάνετε ο «μισθός» σου, γιατί έδειξες σύνεση και δεν θα ελαττώνεται ούτε στον ουρανό.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Υπάρχουν άνθρωποι, που δεν είναι σε κάποιο μοναστήρι, ούτε είναι απαραιτήτως κληρικοί, οι οποίοι είναι αναγεννημένοι από το Αγιο Πνεύμα. Άνθρωποι πίστεως και υπομονής, χαράς και ελπίδας. Λογισμοί καθαροί και διάφανες ψυχές. Δεν σε μπερδεύουν, δεν σε περιπλέκουν, δεν σε σκοτίζουν, αναπαύεσαι κοντά τους και λες «τι όμορφος άνθρωπος, τι όμορφα πέρασα κοντά του….» Και προσέξτε δεν είναι τέλειοι αυτοί οι άνθρωποι. Βγάλετε αυτές τις ευσεβιστικές αντιλήψεις από το μυαλό σας και ελευθερωθείτε στην ομορφιά και σοφία των λαθών μας.
Τέλειος είναι μόνο ο Θεός. Κανείς άνθρωπος. Τότε αυτοί οι χαριτωμένοι άνθρωποι τι είναι; Τίποτα, ταλαιπωράκια της ζωής που αγαπάνε πολύ τον Θεό κι αυτός αγαπά εκείνους. Ψυχές φιλάνθρωπες, γεμάτες κατανόηση και αγάπη προς όλους. Είναι από εκείνους που όταν όλοι σου πετάνε πέτρες μετά χαράς μπαίνουν μπροστά να φάνε την πετριά.

Το Πνεύμα του Θεού αναπαύεται πάνω σου και ποιεί κατοικία όταν δει ταπείνωση και απλότητα. Αποστρέφεται τον εγωισμό, τον ξερολισμό και τον πνευματικό ελιτισμό, φαρισαϊσμό. Την αίσθηση δηλαδή ότι εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους και πιστούς.
Όταν ένας άνθρωπος έχει την Χάρη του Αγίου Πνεύματος το νιώθουμε χωρίς αυτός να κάνει ή να λέει κάτι. Άσε δε που όποιος είναι άγιος δεν το ξέρει. Άμα το ήξερε δεν θα ήταν άγιος, πλανεμένος θα ήταν. Ο άνθρωπος του Θεού έχει χαρά, φως στην ψυχή, σου δίνει ελπίδα και κουράγιο σε κάθε αποστροφή του λόγου του. Δεν σε φοβίζει και απειλεί με κολάσεις, διάβολους και αντιχρίστους. Η προσευχή, η ταπείνωση και ησυχία, είναι οι καρποί του Αγίου Πνεύματος. Όταν βλέπεις ταραχή και ένταση άπελθε.

Έναν λοιπόν τέτοιο άνθρωπο, μια τέτοια γυναίκα, αποχαιρέτισα πριν λίγες μέρες από την εκκλησιαστική μου κοινότητα. Μια γυναίκα που στάθηκε πιο ψηλά από το τραύμα της. Που δεν χρησιμοποίησε τον πόνο της, για να την λυπηθούν. Ούτε εξαργύρωσε τα καρφιά του σταυρού της, με επαίνους και χειροκροτήματα. Πάντα σταυρωμένη αλλά συγχρόνως χαριτωμένη. Με το χαμόγελο στα χείλη, με την καλή και ενισχυτική κουβέντα. Κάθε συνάντηση μαζί της και μια αποκάλυψη. Χαρά, φως, χαμόγελο, υπομονή και πίστη στο Χριστό.

Το πιο συγκλονιστικό όμως γεγονός το βίωσα όταν την επισκέφτηκα στο σπίτι της τις τελευταίες ημέρες της ζωής της. Εκεί δέχθηκα ένα μεγάλο κήρυγμα. Το πως δηλ ο άνθρωπος της πίστεως αντιμετωπίζει τον θάνατο. Ήταν στο κρεβάτι της, τελευταία στάδια σοβαρής μορφής καρκίνου. Μπήκα στο δωμάτιο της διστακτικά. Αγχος, αμηχανία και πόνος μαζί έκαναν βαριά τα βήματα μου. Ξέρετε όταν ένας ιερέας πραγματοποιεί τέτοιες επισκέψεις δεν είναι και το πιο απλό πράγμα. Διότι πολλές φορές θα δεχθεί επικριτικά σχόλια, θα δεχθεί αντιδράσεις του ασθενούς ή των συγγενών του, σκληρά ερωτήματα για έναν Θεό που "σιωπά" και "αδιαφορεί", «που είναι πάτερ ο Θεός; Γιατί δεν ακούει τις προσευχές μας…κ.α». Ε, άνθρωπος είναι κι ο παπάς δυσκολεύεται.

Στην περίπτωση όμως αυτής της γυναίκας έγινε το εξής θαυμαστό. Αντί να γίνω εγώ ως ιερέας πρόξενος παρηγοριάς συνέβη το αντίστροφο. Άρχισε αυτή να με ενισχύει και συμβουλεύει. Μου έλεγε για την αξία της υπομονής, και την δοξολογία του Θεού. "Πάτερ μου πονάω πολύ, αλλα δεν πειράζει, ότι θέλει ο Θεός, δόξα τω Θεώ, ότι θέλει ο Χριστός μας, δεν πειράζει πάτερ δεν πειράζει, όλα καλά, δόξα σοι ο Θεός». Σαφέστατα και δεν μιλούσα, άλλωστε τι να πεις και για ποιο λόγο όταν όλα τα λέει ο Θεός.

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

«Ἐσὺ ποὺ εἶσαι στὸ Μοναστήρι, ὅταν πλησιάσεις τὸν ἀδελφό σου, ἐσὺ ποὺ εἶσαι σύζυγος, ὅταν πλησιάσεις τὸν ἢ τὴν σύζυγό σου, ἐσὺ ποὺ εἶσαι πατέρας, μητέρα, ὅταν πλησιάσεις τὸ παιδί σου... ὅ,τι θὰ τοῦ πεῖς, ὅ,τι σκέφτεσαι νὰ τοῦ πεῖς, πὲς τό, ἀφοῦ πρῶτα τοῦ πεῖς δύο κουβέντες ποὺ θὰ τοῦ δώσουν χαρά, παρηγοριά, μία ἀνάσα.

Νὰ τὸν κάνεις νὰ πεῖ, ἀνακουφίσθηκα, χάρηκα! Νὰ κάνετε τοὺς ἄλλους νὰ σᾶς καμαρώνουν, νὰ σᾶς ἀγαποῦν , νὰ χοροπηδοῦν ἀπὸ τὴ χαρά τους, ὅταν σᾶς συναντοῦν. Διότι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι στὴν ζωή τους, στὸ σπίτι τους, στὸ σῶμα τους καὶ στὴν ψυχὴ τους ἔχουν πόνο, ἀρρώστιες, δυσκολίες, βάσανα, καὶ ὁ καθένας κρύβει τὸν πόνο μέσα στὸ πουγγὶ του τὸ κρυφό, μέσα στὴν καρδιά του, στὸ σπίτι του, γιὰ νὰ μὴν τὸ ξέρουν οἱ ἄλλοι.
Ἔτσι ἐγὼ δὲν ξέρω τί πόνο ἔχεις ἐσὺ καὶ ἐσὺ δὲν ξέρεις τί πόνο ἔχω ἐγώ. Μπορεῖ νὰ γελῶ καὶ νὰ φωνάζω, νὰ παίζω, ἀλλὰ κατὰ βάθος πονῶ, καὶ γελῶ καὶ φωνάζω, γιὰ νὰ σκεπάσω τὴν λύπη μου.
Γι' αὐτὸ δῶσε στὸν ἄλλον πρῶτα ἕνα χαμόγελο».

Γέρων Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”