Εικόνες της Παναγίας Ιστορικές

Οτι έχει σχέση με την Αγιογραφία και τους Αγιογράφους.

Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Harrys1934
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1041
Εγγραφή: Πέμ Σεπ 28, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: ¨οπου γη και Πατρις
Επικοινωνία:

Εικόνες της Παναγίας Ιστορικές

Δημοσίευση από Harrys1934 »

ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΙΣΤΟΟΡΙΚΕΣ
Περί της εικόνος της παναγίας
Πρώτος σύμφωνα μ’ αυτούς, έκαμε την Εικόνα της ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Μας το βεβαιώνει και ο Εκκλησιαστικός ύμνωδός στον Παρακλητικό του κανόνα.
Άλαλα τα χείλη των ασεβών των μη προσκυνούντων την εικόνα σου την σεπτήν, την ιστορηθείσαν υπό του Αποστόλου Λουκά ιεροτάτου την οδηγήτριαν ---
Από τις λίγες που έμειναν, εκείνες που θεωρούνται από τους πιστούς χριστιανούς περισσότερον θαυματουργικές είναι η Παναγία του Μεγάλου Σπηλαίου εις Πελοπόνηνσον «Καλάβρυτα» η Παναγία της Μονής της Προυσού εις την Ευρητανίαν, η Μεγαλόχαρη της Τήνου, η Εκατονταπυλιανή της Πάρου, η Παναγία της Ξενιάς εις τον Αλμυρόν του Βόλου, η Γρηγορούσα των Αθηνών και άλλαι
Η Παναγία της Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου είναι σύμφωνα με την Παράδοσιν, μια από τις Εικόνες του Ευαγγελιστού Λουκά. Θεωρείται η πιο αρχαία και ιστορική Εικόνα της Θεοτόκου,
Αντίγραφο της είναι η τοιχογραφία που εικονίζεται στην Εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων. Έχει τον Χριστόν στην δεξιά της αγκαλιά όπως και η Παναγία της Μονής του Κύκκου εις την Κύπρο, ενώ συνήθως σ’ όλες σχεδόν τις, τον κρατεί αριστερά της.
Η Παναγία ήταν σύμφωνα με τα όσα γράφουν οι συναξαριστές μας μια πολύ σεμνή και όμορφη γυναίκα. Ο Νικόδημος ο Αγιορείτης μας δίνει μια θαυμάσια περιγραφή τις στο βιβλίο του «Κήπος Χαρίτων σελίς 203-
Είχε το μέγεθος του σώματος μέσον και συμμετρον ¨η ως άλλων λέγουσι, το μέγεθος είχεν υψηλότερον από το μέσον, το χρώμα του θεοδόχου της Σώματος, ήτο όμοιον με το χρώμα του σιταριού. Είχε ξανθάς τας τρίχας της κεφαλής είχεν οφθαλμούς πολλά ωραίους, χρωματισμένους με θείαν σεμνότητα, αραιωμένους με κόρας οξείς και ομοίας με την ελαίαν, και καλλυνομένους με βλεφαρίδας φαιδοπρεπείς, είχε τα οφρύδια μαύρα κυκλικώς εσχηματισμένα είχε την μύτην ομαλήν και ευθείαν τα πανάμωμα χείλη της ήταν ανθηρά, λάμποντα κοσμίως με ερυθρόν χρώμα, είχε το ιεροπρεπεί πρόσωπον, όχι στρογγυλόν αλλά ολίγον μακρύ

Μ ε αγάπη στους φίλους μου του Εδώ
Χαρης
[Αλλά ;ώς ο ληστής ομολογώ Σοι,
Μνύσθητί μου, Κύριε,
Εν τη Βασιλεία Σου.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Αγιογραφία”