Λυπούμαι βαθύτατα για τη χρήση της λέξης "ψέματα" εδώ. Και αυτό γιατί είναι λάθος πέρα για πέρα. Το ψέμα υποκρύπτει σκοπιμότητα. Το να πω ότι μία εικόνα μυροβλύζει, ενώ δεν μυροβλύζει και το ξέρω, αυτό είναι ψέμα. Δεν είναι όμως ψέμα αν πω ότι μία εικόνα ήρθε από τη θάλασσα τον 10ο αιώνα, γιατί αυτή είναι η παράδοση του μοναστηριού μου, ενώ στην πραγματικότητα ζωγραφίστηκε τον 15ο αιώνα (εγώ βέβαια δεν είμαι σε θέση να το ξέρω, αλλά ακόμη και αν μου το έχει πει κάποιος, ως μοναχός θεωρώ ενδεχομένως πιο σεβαστή ή αξιόπιστη την παράδοση της μονής μου από την γνωμάτευση του αρχαιολόγου). Αν η γιαγιά μου πιστεύει πως η τάδε εικόνα, που είναι οικογενειακό κειμήλιο, ήταν στα Πατριαρχεία στην Πόλη, ενώ εγώ καταλάβω ότι έγινε στο Άγιον Όρος σε πολύ μεταγενέστερη περίοδο, δεν θα πω ότι έλεγε ψέμα η γιαγιά μου.konstantinoupolitis έγραψε:Είναι δεδομένα ψέματα οι συγκεκριμένες θρυλούμενες παραδόσεις.
Είναι γνωστό πόσο στις μονές σέβονται τις παραδόσεις και τις θεωρούν ιερή παρακαταθήκη του μοναστηριού. Και οι νεώτεροι μοναχοί τις σέβονται από σεβασμό προς τους γεροντότερους. Δεν πειράζει, από το να γίνουμε σαν τους δήθεν μοναχούς του Ρ/καθολικισμού, Ιησουίτες, Βολλανδιστές, Δομινικανούς, Ασσομψιονιστές και άλλους, καλύτερα έτσι, με τις ευσεβείς μας παραδόσεις και ας έχουν και μερικές ιστορικές ανακρίβειες.
Είναι τραγικό να γίνονται τέτοιες απλουστεύσεις στις μέρες μας και να χρησιμοποιείται από "θεολόγους" ορολογία που θυμίζει αντιχριστιανική προπαγάνδα σοβιετικού τύπου. Για τέτοιες ευσεβείς παραδόσεις - που τώρα φτάσαμε να τις λέμε ξεδιάντροπα "ψέματα" - υπήρξαν απλοί πιστοί που λοιδωρήθηκαν και διώχθηκαν από εκπροσώπους του αθεϊσμού και του αντιχριστιανισμού όχι και πολλές δεκαετίες πιο πίσω.
Προς κύριο Κόττη (konstantinoupoliti):
Αυτό που είπε ο parikos για τη μυλόπετρα, να το λάβεις σοβαρά υπ' όψη σου. Λυπούμαι που το λέω, αλλά από την αρχή που άρχισες να γράφεις εδώ μέσα, κάτι μου μύριζε άσχημα στα δημοσιεύματά σου. Πολύ άσχημα. Θα συνοψίσω τί είδα μέσα σε αυτά: Απίστευτη έπαρση, κενή δόξα, δοκησισοφία, σκληρότητα, τάση για επίδειξη, σχολαστικισμό, εντυπωσιοθηρία. Όλα αυτά μαζί, μέσα σε ένα ορθοδοξοφανές περιτύλιγμα. Το μόνο που δεν είδα είναι Χάρη Χριστού...
Πρόσεξε γιατί ανέλαβες μεγάλη ευθύνη ενώπιον του Θεού με τον τρόπο που έγραψες αυτά που έγραψες. Προσωπικά, στη θέση σου θα έβαζα και κανένα λογισμό μπας και παίρνω κανένα στο λαιμό μου, δεν θα ήμουν τόσο σίγουρος ότι δεν σκανδάλισα δα και κανέναν... Και ξέρεις, όταν ακούει ο Θεός ότι εγώ, ας πούμε, διδάκτωρ αρχαιολογίας και ο άλλος διδάκτωρ θεολογίας και ο άλλος ιεροψάλτης και διπλωματούχος βυζαντινής μουσικής, γελάει (άμα δεν θυμώνει κιόλας...). Προσωπικά, ιεροψάλτες με ευλάβεια και φόβο Θεού, ελαχιστότατους έχω γνωρίσει (και το λέω ενώ έχω ανέβει σε ψαλτήρι άπειρες φορές). Ας μη μιλήσω για ιεροψάλτες που καλά καλά δεν πιστεύουν.
Θλίβομαι βαθύτατα όταν βλέπω τέτοιους θεολόγους. Ειλικρινά.