Ερώτηση περί αγιογραφίας (τεχνική)
Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές
-
agiografoc
- Βασικός Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 102
- Εγγραφή: Τετ Ιαν 09, 2008 6:00 am
ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ?konstantinoupolitis έγραψε:Καλησπέρα Βασιλική. Θα χαρώ να δω θέματα σχετικά αν και για να πω την αλήθεια η γνώση των αγιογράφων στην Ελλάδα τουλάχιστον αναφορικά με την Ιστορία και την Ερμηνεία της Βυζαντινής Τέχνης είναι κατα κανόνα δυσανάλογη. Και κάτι πρέπει να γίνει γι΄αυτό.
-
konstantinoupolitis
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1080
- Εγγραφή: Τετ Ιαν 17, 2007 6:00 am
- Τοποθεσία: Μακεδονία
Νομίζω ότι είμαι σαφής. Ασχολούμαι απο το 1996, ένα χρόνο πριν πάρω πτυχίο δηλαδή, όσο μπορώ και στην αρχή όσο μου επέτρεπαν τα οικονομικά μου με την μελέτη της Βυζαντινής Τέχνης στο σύνολό της.
Στα χρόνια μου αυτά γνώρισα πολλούς Αγιογράφους αρκετούς εκ των οποίων τους προμηθεύω πρότυπα για την δουλειά της, ή τους συμβουλεύω για θέματα θεολογικής και ιστορικής φύσεως σχετικά με αυτές.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των αγιογράφων σήμερα δεν γνωρίζει αλλά το κυριώτερο είναι πως δεν το ενδιαφέρει να μάθει πέντε πράγματα αναφορικά με αυτό που υπηρετεί, την λειτουργική του θέση, το αντικανονικό ή μη. Όσο για Σχολές ξέρουν τελείως επιφανειακά ένα Τμήμα της Παλαιολόγειας Τέχνης και για την ακρίβεια ένα μέρος μέρους της που συνιστά η Μακεδονική ή Σχολή Θεσσαλονίκης ( δηλαδή της τοιχογραφίες του Πρωτάτου και λαθραίες συνήθως φωτογραφίες απο κάποια έργα των Αστραπάδων ) και μέρος επίσης, πολύ μικρό, της Κρητικής Σχολής, δηλάδή το βιβλίο του Χατζιδάκη για τον Θεοφάνη, εκτός και αν προμηθεύτηκε το αντίστοιχο βιβλίο για τον Άγιο Νικόλαο τον Αναπαυσά.
Προσωπικότητες όπως ο Θεοφάνης ο Έλλην, ο Νικόλαος Καλιέργης, αλλά και πάρα πολλοί ανώνυμοι καλλιτέχνες αλλά και ολόκληρες Σχολές όπως η Κομνήνεια είναι ψιλά γράμματα.
Αν μιλήσουμε δε για παραδοσιακές τεχνικές, σήμερα σχεδόν όλοι έχουν εγκαταλείψει την νωπογραφία και την έχουν αντικαταστήσει με τους μουσαμάδες, η φορητή εικόνα γίνετε με σκόνες και όχι με αυγοτέμπερα ενώ το ( αξιόλογο ) ψηφιδωτό έχει σχεδόν πεθάνει είτε το εντοίχειο είτε το του δαπέδου.
Όσο για τα βιβλία θεωρίας, άσε που είναι και ελάχιστα, συχνά στολίζουν απλώς τον τοίχο, ειδικά αν μιλάμε για τα θεωρητικά του Βράνου, του Κόντογλου, άντε και του Διονυσίου του εκ Φουρνά.
Λίγοι πάλι αγιογράφοι θεωρητικοί, όντως κατέχουν τουλάχιστον ως ένα βαθμό την Αγιογραφία, και αναφέρομαι σε προσωπικότητες όπως του Κόρδη και του Σκλήρη.
Κατα τα άλλα για τους περισσότερους αγιογράφους η αγιογραφία είναι απλώς ένα επικερδές επάγγελμα σε σχέση με την κλασσική ζωγραφική. Δεν δημιουργούν, αντιγράφουν, καλύπτονται πίσω απο την δικαιολογία "έτσι το θέλει ο παπάς" και στην καλύτερη περίπτωση, οι άριστοι αυτών είναι καλοί "φωτοαντιγράφοι", δίχως δύναμη, φαντασία, ενημερωμένο αρχείο.
Υ.Γ.: Προσυπογράφω το δημοσίευμα του Carlos.
Στα χρόνια μου αυτά γνώρισα πολλούς Αγιογράφους αρκετούς εκ των οποίων τους προμηθεύω πρότυπα για την δουλειά της, ή τους συμβουλεύω για θέματα θεολογικής και ιστορικής φύσεως σχετικά με αυτές.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των αγιογράφων σήμερα δεν γνωρίζει αλλά το κυριώτερο είναι πως δεν το ενδιαφέρει να μάθει πέντε πράγματα αναφορικά με αυτό που υπηρετεί, την λειτουργική του θέση, το αντικανονικό ή μη. Όσο για Σχολές ξέρουν τελείως επιφανειακά ένα Τμήμα της Παλαιολόγειας Τέχνης και για την ακρίβεια ένα μέρος μέρους της που συνιστά η Μακεδονική ή Σχολή Θεσσαλονίκης ( δηλαδή της τοιχογραφίες του Πρωτάτου και λαθραίες συνήθως φωτογραφίες απο κάποια έργα των Αστραπάδων ) και μέρος επίσης, πολύ μικρό, της Κρητικής Σχολής, δηλάδή το βιβλίο του Χατζιδάκη για τον Θεοφάνη, εκτός και αν προμηθεύτηκε το αντίστοιχο βιβλίο για τον Άγιο Νικόλαο τον Αναπαυσά.
Προσωπικότητες όπως ο Θεοφάνης ο Έλλην, ο Νικόλαος Καλιέργης, αλλά και πάρα πολλοί ανώνυμοι καλλιτέχνες αλλά και ολόκληρες Σχολές όπως η Κομνήνεια είναι ψιλά γράμματα.
Αν μιλήσουμε δε για παραδοσιακές τεχνικές, σήμερα σχεδόν όλοι έχουν εγκαταλείψει την νωπογραφία και την έχουν αντικαταστήσει με τους μουσαμάδες, η φορητή εικόνα γίνετε με σκόνες και όχι με αυγοτέμπερα ενώ το ( αξιόλογο ) ψηφιδωτό έχει σχεδόν πεθάνει είτε το εντοίχειο είτε το του δαπέδου.
Όσο για τα βιβλία θεωρίας, άσε που είναι και ελάχιστα, συχνά στολίζουν απλώς τον τοίχο, ειδικά αν μιλάμε για τα θεωρητικά του Βράνου, του Κόντογλου, άντε και του Διονυσίου του εκ Φουρνά.
Λίγοι πάλι αγιογράφοι θεωρητικοί, όντως κατέχουν τουλάχιστον ως ένα βαθμό την Αγιογραφία, και αναφέρομαι σε προσωπικότητες όπως του Κόρδη και του Σκλήρη.
Κατα τα άλλα για τους περισσότερους αγιογράφους η αγιογραφία είναι απλώς ένα επικερδές επάγγελμα σε σχέση με την κλασσική ζωγραφική. Δεν δημιουργούν, αντιγράφουν, καλύπτονται πίσω απο την δικαιολογία "έτσι το θέλει ο παπάς" και στην καλύτερη περίπτωση, οι άριστοι αυτών είναι καλοί "φωτοαντιγράφοι", δίχως δύναμη, φαντασία, ενημερωμένο αρχείο.
Υ.Γ.: Προσυπογράφω το δημοσίευμα του Carlos.