Πώς έναν αγιογράφο ο διάβολος ήθελε να τον φονεύσει...

[crux]

Κάποτε ήταν ένας αγιογράφος, ο Ιωάννης που ήταν πολύ ευλαβής στην Υπεραγία Θεοτόκο και ήταν πολύ έμπειρος στην τέχνη της εικονογραφίας. Με πολύ επιμέλεια και πόθο ιστόριζε την εικόνα της Θεοτόκου, να γίνει όμορφη απο τους άλλους αγίους, τόσο που όλοι θαύμαζαν την ωραιότητα που είχαν οι εικόνες της Θεοτόκου που ιστόριζε αυτός ο ευλαβής τεχνίτης. Οταν πάλι ιστόριζε τον Διάβολο, τον έκανε τόσο άσχημο που δεν μπορούσε κανείς να τον κοιτάξει.
Αυτόν τον ταπεινό αγιογράφο εχθρεύετο τόσο πολύ ο μισάνθρωπος που περίμενε την κατάλληλη ευκαιρία να τον φονεύσει γιατί ήταν τόση η ομορφιά της Θεοτόκου που παρακινούσε τον λαό σε μεγαλύτερη ευλάβεια.
Την εποχή εκείνη χτίστηκε ένας μεγάλος ναός και κάλεσαν τον Ιωάννη να τον ιστορίσει. Εβαλε σκαλωσιές να ζωγραφίσει τα υψηλά μέρη και καθώς ιστόριζε τον Ευαγγελισμό της Υπεραγίας, βλέπει τον Διάβολο μπροστά του να του λεεί ''Τώρα δεν μπορείς να μου ξεφύγεις, θα σε σκοτώσω εδώ στα ύψη του ναού που ιστορεί την εικόνα της Θεοτόκου τόσο όμορφη''
Με το που είπε αυτα τα λόγια , άρχισε να χαλάει την σκαλωσιά και να ρίχνει τα ξύλα όπου έστεκε ο Ιωάννης, ο οποίος φώναξε ''Παναγία Θεοτόκε βοήθησε με'' απλώνοντας τα χερια του προς τον τείχο. Εκείνη την στιγμή άπλωσε το δεξί της χέρι της η Υπεραγία Θεοτόκος μεσα απ την τοιχογραφία και έπιασε τον αγιογράφο και δεν τον άφηνε να πέσει να σκοτωθεί, έμεινε κρεμασμένος αρκετή ώρα έως όπου έφεραν σκάλα και τον κατέβασαν χωρίς να πάθει τίποτα.
Τότε ο Ιωάννης ευχαρίστησε την Πανύμνητον, διηγήθηκε το συμβάν στους παρευρισκόμενους και όλοι δόξασαν τον Θεό και την Αειπάρθενον Θεομήτορα.