"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

"Στις 27 Απριλίου, στην Ακρόπολη των Αθηνών, ο Γερμανός Αξιωματικός δίνει εντολή στον εύζωνα Κωνσταντίνο Κουκίδη, φρουρό της Σημαίας μας, να την αφαιρέσει για να αναρτήσει τον αγκυλωτό σταυρό. Εκείνος την υποστέλλει κλαίγοντας και ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο, τυλίγεται με αυτήν και...

αυτοκτονεί πέφτοντας από τον Ιερό Βράχο.Ο ραδιοφωνικός σταθμός της Αθήνας μεταδίδει την είδηση τονίζοντας ότι σε λίγα λεπτά ο σταθμός δεν θα είναι πια Ελληνικός.
Επιχειρώντας να δώσει κουράγιο στους θλιμμένους Αθηναίους, ο εκφωνητής του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος μετέδιδε με τη χαρακτηριστική ένρινη φωνή του τις τελευταίες ελεύθερες φράσεις που μπορούσαν να ακουσθούν:

Εδώ ελεύθεραι ακόμα Αθήναι…

Έλληνες! Οι Γερμανοί εισβολείς ευρίσκονται εις τα πρόθυρα των Αθηνών.
Αδέλφια! Κρατήστε καλά μέσα στην ψυχή σας το πνεύμα του μετώπου.

Ο εισβολεύς εισέρχεται με όλας τας προφυλάξεις εις την έρημον πόλιν με τα κατάκλειστα σπίτια."



http://troktiko.blogspot.com/

O Άγιος Βάρβαρος

Σύμφωνα με τις ιστορικές παραδοσιακές πληροφορίες, η μεγάλη σε μέγεθος εικόνα της Πορταΐτισσας, η οποία φέρει κάτω από τη δεξιά σιαγόνα τραύμα με ξηραμένο αίμα, κτυπήθηκε με το ξίφος ενός Άραβα, ο οποίος ονομαζόταν Ραχάι και ήταν αρχηγός ενός πειρατικού στόλου. Όταν ο στόλος αυτός έπλευσε στη θάλασσα των Ιβήρων, ο Ραχάι έστειλε πειρατές, να κουρσέψουν τη Μονή. Αυτοί όμως δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν την εντολή του αρχηγού τους, διότι εμποδίσθηκαν από μία Γυναίκα και γύρισαν στα πλοία τους άπρακτοι.
Όταν ο Ραχάι άκουσε τη δικαιολογία των συντρόφων του, τους ονείδισε και αμέσως έτρεξε εναντίον της Μονής κραδαίνοντας το ξίφος του. Όταν είδε την αγία εικόνα της θείας Πορταΐτισσας, με θυμό τη χτύπησε με το ξίφος του. Από την πληγή άρχισε να ρέει άφθονο αίμα, που τον περιέλουσε. Στη θέα του αίματος από το φρικτό θαύμα, άρχισε να τρέμει, «και μετανοών δια την ασέβειαν του εζήτει συγχώρησιν. Επί τοσούτον ήλθεν εις επίγνωσιν και μετάνοιαν, ώστε εβαπτίσθη και έγινε πάραυτα μοναχός και κλαίων εξομολογείτο το αμάρτημά του».
Τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής του έμεινε εμπρός στην αγία εικόνα και πρόσφερε τις υπηρεσίες του στο ναό της Πορταΐτισσας. Παρακαλούσε δε τους αδελφούς της μονής Ιβήρων, να μη τον αποκαλούν με το ασκητικό του όνομα Δαμασκηνόν, αλλά «Βάρβαρον», άξεστο, βάναυσο. Ο Άγιος Βάρβαρος τόσο πολύ πρόκοψε στην αρετή, ώστε ύστερα από το θάνατό του έδειξε σημεία αγιότητας. Μέχρι σήμερα ονομάζεται «άγιος Βάρβαρος», εορτάζει στις 15 Μαΐου. Το λείψανό του, κατά την ανακομιδή, βρέθηκε ακέραιο και απέπνεε άρωμα. Το έκλεψαν οι Λατίνοι, μαζί με χίλια άλλα λείψανα της Μονής.

Σημείωση: Πλησίον του προαναφερθέντος τραύματος της εικόνας της Πορταΐτισσας υπάρχει και ένα άλλο μικρότερο.

Λιγο εχω μπλεχτει με το πότε τιμαται η μνημη του Οσιου Βαρβάρου της Ακαρνανίας και ποτε του Αγίου Βαρβαρου της Μονης Ιβήρων..
Για τον Οσιο Βάρβαρο ξέρω στις 23 Ιουνίου αλλα ο g_aggelos στον συναξαριστή του αναφέρει και στις 15 Μαίου..?
Ο Αγ. Βαρβαρος της μονής Ιβήρων δεν αναφερεται εκει καθόλου!Συχνα συγχεεται ο ενας με τον αλλο..
Εσύ Χρηστο λες οτι τιμαται σημερα η μνημη του του Αγιου της Ι.Μ.Ιβηρων,σιγουρα ?λιγο εχω μπλεχτει..Ποια ειναι η πηγη?Συγγνωμη ,απλως για να ειμαι σιγουρος..

giorgospa έγραψε:Λιγο εχω μπλεχτει με το πότε τιμαται η μνημη του Οσιου Βαρβάρου της Ακαρνανίας και ποτε του Αγίου Βαρβαρου της Μονης Ιβήρων..
Για τον Οσιο Βάρβαρο ξέρω στις 23 Ιουνίου αλλα ο g_aggelos στον συναξαριστή του αναφέρει και στις 15 Μαίου..?
Ο Αγ. Βαρβαρος της μονής Ιβήρων δεν αναφερεται εκει καθόλου!Συχνα συγχεεται ο ενας με τον αλλο..
Εσύ Χρηστο λες οτι τιμαται σημερα η μνημη του του Αγιου της Ι.Μ.Ιβηρων,σιγουρα ?λιγο εχω μπλεχτει..Ποια ειναι η πηγη?Συγγνωμη ,απλως για να ειμαι σιγουρος..

Η πηγή μου ειναι παλαιότερη δημοσίευση στο εδώ φόρουμ
http://www.athos.edo.gr/modules.php?nam ... topic&t=66

ευχαριστώ

Σαν σήμερα σύμφωνα με την παράδοση, άγγελος Κυρίου με τη μορφή μοναχού, παρουσιάζεται στον ιερό ναό του Πρωτάτου των Καρυών του Αγίου Ορους και παραδίδει στους μοναχούς λίθινη πλάκα στην οποία επάνω αναγράφεται ο ύμνος εις την Θεοτόκον το γνωστό σε όλους μας Αξιον Εστί.