Απαγόρευσαν σε δασκάλα να διδάξει τον «Κεμάλ»

[Alexk]

Νομίζω πώς ο Παναγιώτης έβαλε το θέμα στη σωστή του διάσταση.
Ετσι κι'αλλοιώς,όμως, η πλειοψηφία όσων είμαστε εδώ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΘΕΟ και επομένως είναι δύσκολο να επηρεαστούμε. Βέβαια με τα παιδιά και τους νέους ανθρώπους τα πράγματα είναι πιο διαφορετικά.Εκεί θέλει προσοχή και μάλιστα θα έλεγα όχι απαγορεύσεις, μια και αυτές οι τελευταίες κάνουν τα όσα λέει ο άλλος πιο ελκυστικά.ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ για να χτυπήσεις απόψεις που φαίνονται ωραίες,αλλά δεν είναι.

[JohnyWest]

Αγαπητέ Ιωάννη διαφωνώ κάθετα με αυτη την τοποθέτησή σου. Δηλαδη τι άλλο θα μπορούσε να επιβάλλει κανείς σε αυτή τη δασκάλα, την απόλυσή της ; η μηπως την "επίσκεψη" φουσκωτών στο σπίτι της για να συνετιστεί;

Το σχόλιο μου σχετικά με την αντιμετώπιση της, δεν αναφέρεται απαραίτητα σε κυρώσεις που θα μπορούσαν να της επιβληθούν αλλά παραπέμπει περισσότερο στον απομονωτισμό και την κατακραυγή τέτοιων ενεργειών από τον κοινωνικό περίγυρο. Με άλλα λόγια, η ίδια μας η κοινωνία θα έπρεπε να διαθέτει τα απαιτούμενα αντανακλαστικά ώστε αφενός να επιβραβεύει τους εκπαιδευτικούς που πασχίζουν να μεταδώσουν τα αμιγή Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη στους μαθητές τους ενώ να απαξιώνει και να περιθωριοποιεί τους καινοτόμους “κουλτουριάρηδες” στην προσπάθεια τους να παράγουν ένα είδος νέογενιτσαρων.

[dionysisgr]

Eγω μιλαω για πιστη, δεν μιλω για αποψεις.
Μιλαμε για τον Θεο. Οχι για το champions league.

Ποσως με ενδιαφερουν οι αποψεις του καθενος, εστω και εαν λεγεται Ναβουχοδονοσωρ, η Καζαντζακης..

Ο Χριστος ειναι θεμα Ζωης και Θανατου, δεν ειναι θεμα σωστου η λαθος.
Eιναι τροπος και λογος ζωης, και οχι θεωρια και ιδεολογια για να εχει καθενας απο μια..

Συνεπως οποιος πιστευει και ομολογει Χριστο, θα ζησει, οποιος οχι, αναλαμβανει την ευθυνη του.
Μεχρις εδω τιθεται θεμα ελεθεριας και αυτεξουσιου.

Απο την στιγμη ομως που ο χ, ο ψ, εχουν βημα, επηρεαζουν κοσμο, και διαμορφωνουν συνειδησεις,
το θεμα ξεφευγει απο το επιπεδο της "αποψης", και παει στο θεμα μεταδοσης πιστης, η πλανης.

Κατα συνεπεια εχουν την ευθυνη των ψυχων που επηρεαζουν,
και ειναι δικαιο και θεμιτο να ελεγχονται γιαυτο, δημοσια, οπως δημοσια εκαναν οτι εκαναν.

Δημοσια εκαναν ζημια, δημοσια θα ελεχθουν. Ουδεν δικαιοτερον αυτου. Τελικος Κριτης ο Θεος.

Περι αυτου εγω μιλω. Προσωπικα δεν εχω μπερδεψει τιποτα, τα εχω πολυ ξεκαθαρα μεσα μου.

Αλλο τι εχουμε επιτυχει, και αλλο ποιο ειναι ο ορθος δρομος.

Εαν εισαι σε στραβο δρομο, η οποια επιτυχια ειναι αποτυχια.
Εαν εισαι σε ορθο δρομο, και να μεινεις πισω, εχεις περιθωριο χαριτι Θεου.

Ο νοων νοειτω.

[Georgios1]

Ο Άγιος Κοσμάς είπε: «Από τους γραμματισμένους θα έρθη το κακό».

[ΣΤΕΦΑΝΟΣ]

Tο σχολείο δεν είναι κατηχητικό . Πρέπει να διδάξει και μαθηματικά και γλώσσα και ιστορία και φιλοσοφία κτλ.Επομένως φίλε Ιωάννη ο προορισμός του δεν είναι μόνο η μετάδοση των Ελληνοχριστιανικών ιδεωδών.
Οι δάσκαλοι στο σχολείο δε διδάσκουν μόνο το λόγο του Κυρίου διότι δεν είναι η κοινωνία μας σημερα κατά τετοιο τρόπο δομημένη ώστε μόνο αυτο να αρκεί.

Καλώς η κακώς;

Αυτό είναι το θέμα μιας άλλης κουβέντας.

[aposal]

Το περιεχόμενο της διαδασκαλίας στα σχολεία ορίζεται από του Υπουργείο Μη Παιδείας. Τα βιβλία εγκρίνονται από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο όπου ζουν και βασιλεύουν οι οπαδοί του μισόκαλου

[ΣΤΕΦΑΝΟΣ]

Δηλαδή Απόστολε κακώς διάσκουμε μαθηματικά , φιλοσοφία , νεοελληνικη λογοτεχνία κτλ;

[stathis73]

"η ιστορία δεν γράφεται κατά την θέληση μας, η κατά την προσωπική μας αντίληψη και ιδεολογία. Η ιστορία είναι μια πραγματικότης και μπορούν να την μαρτυρήσουν μόνο εκείνοι που την βίωσαν και την έζησαν."

[JohnyWest]

Δηλαδή Απόστολε κακώς διάσκουμε μαθηματικά , φιλοσοφία , νεοελληνικη λογοτεχνία κτλ;

Ο σκοπός της παιδείας είναι διττός.

Πρωτίστως αποσκοπεί στην καλλιέργεια του χαρακτήρα με την μετάδοση των Χριστιανικών διδασκαλιών (και όχι του φράγκικου ουμανισμού ο οποίος αποτελεί μακροχρόνιο εχθρό της Ορθοδοξίας) και κατά δεύτερο λόγο στην μετάδοση επιστημονικών γνώσεων και την μελέτη της τέχνης. Το κριτήριο για την επιλογή της διδακτέας ύλης θα πρέπει να βασίζεται στην ευθυγράμμιση με την Χριστιανική διδασκαλία.

Αυτό φυσικά σε καμία περίπτωση δεν αποκλείει τις θετικές επιστήμες, οι οποίες ασφαλώς και θα πρέπει να διδάσκονται χωρίς όμως να μονοπωλούν το αντικείμενο μάθησης, κάτι που μοιραία οδηγεί σε ανισορροπία του πνευματικού με τον τεχνολογικό πολιτισμό, μια κατάσταση που δυστυχώς έχει επικρατήσει στις μέρες μας, με το περιορισμό της Κλασσικής παιδείας και την άνευ προηγουμένου στροφή στην σπουδή της τεχνολογίας.

Τα πρωτοφανή φαινόμενα διαφθοράς, εγκληματικότητας και ανηθικότητας που διαδραματίζονται στις μέρες μας, πηγάζουν σε μεγάλο βαθμό από τον εκμοντερνισμό και την αποχριστιανοποίηση της παιδείας μας.

Ακόμα χειρότερο είναι το γεγονός ότι, το κοινωνικό υποσυνείδητο έχει μεταλλαχθεί, φτάνοντας στο σημείο αν όχι να επιβραβεύει τουλάχιστον να ανέχεται και να δικαιολογεί παθογένειες οι οποίες έχουν καταστρεπτικά αποτελέσματα σε όλες τις πτυχές της διαβίωσης.

Είναι τεράστιας σημασίας θέμα η επαναφορά του Χριστιανοκεντρισμού στην παιδεία μας κάτι που εύκολα γίνεται αντιληπτό αναλογιζόμενοι τα αποτελέσματα της κατάργησης του για μερικές γενιές.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, όχι μοναχά για την σωτηρία των ψυχών μας αλλά και για την επιβίωση μας σαν Έθνους και σαν υγιούς κοινωνίας.

[ΜΙΧΣ]

Δεν ξέρω πως να το εκφράσω αυτό κι έτσι θα το πω όπως το νιώθω. Εμείς, τα παιδιά μας, ο κόσμος μας... η κοινωνία μας... δεν έχουμε Αγάπη Χριστού στη ζωή μας. 'Εχει υποστεί τόσο μεγάλη ζημιά ο νους και η καρδιά μας, που Χριστό λέμε ότι πιστεύουμε αλλά την Αγάπη Του δεν τη νιώθουμε, δεν την δείχνουμε, και δεν τη δίνουμε, προπάντων στα παιδιά, στους νέους μας.

Οταν καταλάβουν, έστω και λιγάκι, με τη βοήθεια του Θεού πάντοτε που μιλάει στις καρδιές όσων Τον αναζητούν, αλλά και τη δική μας συνεργεία και θέληση, τότε θα αλλάξουμε προς το καλύτερο και θα μπούμε πάλι στο δρόμο της Θείας Αγάπης, αναζήτησης, παρηγοριάς, ελπίδας, σωτηρίας και ανάπαυσης. Τον Χριστό να αγαπήσουμε. Αυτό είναι που θα μας σώσει τότε θα θέλουμε και να Τον έχουμε στη ζωή μας, στα βιβλία των παιδιών μας, να τα συζητάμε για Τον Χριστό μας, τη θυσία που έκανε για την σωτηρία μας και πως θα Τον κερδίσουμε.

Μέχρι τότε... αυτοί που τα διδάσκουν στο σχολείο θα τα λένε... μιλήσαμε για φιλία, σας καλύψαμε για το μάθημα των θρησκευτικών. Και τα παιδιά μη γνωρίζοντας και καλύτερα, ψάχνοντας μέσα σε ότι τους έχουμε available, γιατί για Χριστό δε γίνεται συζήτηση, τουλάχιστον όχι για Τον Χριστό, τον Εσταυρωμένο, το ενδιαφέρον θα παραμείνει σε όλα τα άλλα, τα εύκολα τα εφήμερα, στα παιχνίδια και σε ότι τους πλασάρουν όσοι παίζουν με τις ψυχές τους γιατί για Χριστό δεν τους μιλάμε απ' ότι βλέπω εγώ. Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Δόξα τω Θεώ.