η ιστορία της υποδούλωσής σου: οι "ανθρώπινες φάρμες"

[agiooros]

[Μ.Δ.Κ.]

Υπάρχουν ψυχές υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να μη ζουν παρα να στερηθούν ορισμένα βασικά της ελευθερίας τους. Υπάρχουν άλλοι που η ελευθερία τους δεν είναι τίποτα, και όταν βίαια την χάσουν το αποδέχονται, είναι οι δούλοι. Ο ελεύθερος πεθαίνει μια φορά, ο δούλος κάθε μέρα εκτελώντας διαταγές αποδεχόμενος την αξία του ζώου. Κάποτε ένας Σπαρτιάτης στρατηγός γυρνώντας απο μάχη στη Μικρά Ασία, φιλοξενήθηκε με τους στρατιώτες του κάπου στη Θράκη. Οι γυναίκες της πόλεως πρόσφεραν φαγητό και γλυκά στους στρατιώτες. Ο μαχητής ελεύθερος Στρατηγός, που πολέμαγε μακριά απο την πατρίδα του για την εξόντωση των εχθρών του ελληνισμού( που όπως λένε οι Κρητικοί - ηλευτεριά ιν δεντρό που το νερό δεν φτάνει, μόνο με αίμα τρέφεται ανθούς και ρίζες κάνει.-), αφού λοιπόν πήρε και έφαγε λιτό φαγητό, διέταξε τα γλυκά να δοθούν όλα στους δούλους, που υπηρετούσαν χαμάληδες στο στράτευμα. Τα συμπεράσματα δικά σας. Αυτά ισχύουν απαρεγγλήτως και σε πνευματικό και σε υλικό επίπεδο.

[Captain Yiannis]

Κάποιες άλλες "φάρμες"....