Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Ευχή Εξομολογητική στην Παναγία μας
Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε,
Κάμε δεκτή την εξαγόρευση των πολλών και χαλεπών αμαρτιών μου και φέρε τη μετάνοιά μου στο μονογενή σου Υιό και Θεό,παρακαλώντάς τον να λυπηθή την άθλια και ταλαίπωρη ψυχή μου.
Γιατί ένεκα του πλήθους των αμαρτιών μου εμποδίζομαι να ατενίσω προς Αυτόν και να ζητήσω συγχώρηση.
Γι᾿ αυτό σε προβάλλω ως πρέσβη και μεσίτρια, γιατί ενώ απόλαυσα πολλών και μεγάλων δωρεών παρά του δημιουργήσαντός με Θεού, τις ξέχασα όλες, ο άθλιος και αχάριστος, ομοιωθείς έτσι με τα ανόητα κτήνη· πτωχεύοντας στις αρετές, και πλουτώντας στα πάθη, γεμάτος ντροπή και στερημένος από τη θεία παρρησία,έχω κατακριθεί από το Θεό, και γι᾿ αυτό θρηνούν για μένα οι Άγγέλοι, και χαίρονται οι δαίμονες.
Μισούμαι από τους ανθρώπους, ελεγχόμενος υπό της συνειδήσεως, γεμάτος ντροπή για τα πονηρά μου έργα, νεκρός πριν το θάνατό μου, και πριν την κρίση αυτοκατάκριτος, και πριν από την ατελεύτητη κόλαση αυτοτιμωρούμενος από την απόγνωση.
Γι᾿ αυτό καταφεύγω μόνο στη δική σου και μόνη βοήθεια, Δέσποινα Θεοτόκε, ο οφειλέτης μυρίων ταλάντων, εγώ που σπατάλησα την πατρική περιουσία με πόρνες, που φέρθηκα χειρότερα και από την πόρνη, που παρανόμησα πιο πολύ από τον Μανασσή, που έγινα άσπλαγχνος περισσότερο και από τον πλούσιο, ο λαίμαργος δούλος, το δοχείο των πονηρών λογισμών, ο φύλακας των αισχρών και ρυπαρών λόγων, ο γεμάτος με κάθε ακαθαρσία, ο ξένος κάθε αγαθού έργου.

[toula]

Μια φορά συζητούσαμε με ένα φίλο για τους πολιτικούς που μας κυβερνούν και μου είπε:
- Εμένα μου αρέσει αυτός ο πολιτικός, γιατί είναι πονηρός, και θα μπορεί να ''τουμπάρει'' τους Τούρκους και να βοηθήσει την Ελλάδα.
- Βρέ, του λέω, ο πονηρός άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται για την Πατρίδα, για το κοινό καλό, αυτός θα κάνει πονηριές, για να κλέβει το κράτος και να περνάει αυτός καλά. Ο Πρωθυπουργός θα έπρεπε να είναι Άγιος!
- Έ! τον Άγιο όλοι τον ''ρίχνουνε'', και έτσι θα χάνει και η Ελλάδα.
- Βρέ, οι Άγιοι δεν είναι χαζοί, το αντίθετο μάλιστα...έχουν πολλή διάκριση, καταλαβαίνουν τους ανθρώπους από χιλιόμετρα μακριά, προβλέπουν τις κακοτοπιές και τις αποφεύγουν και έτσι ωφελούν το σύνολο, την Πατρίδα.....
.....Είπαμε και άλλα πολλά, αλλά δε συμφωνήσαμε.
Έμεινε ο καθένας στις απόψεις του. Εμένα όμως μου δημιουργήθηκε κάποιος ''δισταγμός'' μέσα μου.
Μετά από ένα μήνα περίπου πήγα να δώ το Γέροντα. Συζητήσαμε διάφορα που με απασχολούσαν και ετοιμαζόμουν να φύγω. Τότε ο π.Παΐσιος έτσι ''ξεκάρφωτα'' χωρίς καμμία σύνδεση με τις προηγούμενες συζητήσεις μου, γυρνά και μου λέει χαμογελώντας:
- Ο ''αρχηγός'' της Ελλάδας πρέπει να είναι Άγιος.
Γύρισα και τον κοίταξα με απορία και θαυμασμό, γιατί ήρθε στη μνήμη μου η διαφωνία με το φίλο μου.
Ο Γέροντας χαμογελώντας συνέχισε:
- ...γιατί τον πονηρό άνθρωπο, τον καταλαβαίνει ή ένας άλλος πονηρός ή ένας Άγιος. ...Έτσι ένας Άγιος, με καλό τρόπο, χωρίς να κάνει κακό, φυλάγεται και γλυτώνει και εμάς όλους από τις παγίδες... Έτσι, καλό είναι να θέλουμε από τους Άρχοντές μας να είναι Άγιοι... όχι πονηροί, αλλά Άγιοι... αυτό είναι πολύ καλό.
(Αθανάσιος Ρακοβαλής. Από το βιβλίο του: ''Ο πατήρ Παΐσιος μου είπε...'')

[toula]

Το Θαύμα της Παναγίας "Κουδουμιανής" στον Γέροντα Ευμένιο
Όταν ήταν νέος μοναχός και δεν είχε αποκτήσει την εμπειρία απο τον πόλεμο του Πονηρού, υπερηφανεύθηκε ότι νίκησε πια τις πλεκτάνες του Σατανά, τότε ακριβώς εισήλθε μέσα του ο Πονηρός ώστε να τον ταλαιπωρήσει για αρκετό χρονικό διάστημα.
Κάποτε "κυνηγημένος" έτρεχε στα δύσβατα μονοπάτια απο το χωριό του, Εθιά, προς το μοναστήρι του "Κουδουμά", πρίν ακόμα φθάσει τον αγκάλιασε η Παναγία και έτσι απαλάχθηκε απο την ενέργεια του Πονηρού. Μάλιστα του εδώθη πλουσιοπάροχα το διορατικό χάρισμα ώστε να βοηθήσει πολύ κόσμο.

[toula]

Ο πειρασμός ξέρετε τι μάστορας είναι; (Γέροντας Αμφιλόχιος)
«Όταν κάποιος ρίξη στο σκυλί μια πέτρα, πολλές φορές ο σκύλος αντί να χυθεί σ΄ αυτόν που την έριξε, ορμά και δαγκώνει την πέτρα. Έτσι κάνουμε κι εμείς. Βάζει ο πειρασμός κάποιον άλλο να μας πειράξει είτε με λόγο είτε με φέρσιμο κι εμείς αντί να τα βάζουμε με εκείνον που έριξε την πέτρα, δηλ. τον πειρασμό , δαγκώνουμε την πέτρα, δηλ. τον συνάνθρωπο, που χρησιμοποίησε ο μισόκαλος ως πέτρα.
Και ποιος ξέρει τάχα τι γέλιο κάνει ο πειρασμός και πως θα μας κοροϊδεύει, όταν τα βλέπει αυτά.
Εν ώρα πειρασμού εμείς πρέπει να έχουμε υπομονή και προσευχή. Ο πειρασμός ξέρετε τι μάστορας είναι; Τα ελάχιστα τα κάνει μεγάλα. Ο πειρασμός αδημονεί, στενοχωρείται και δημιουργεί πολέμους. Ξέρει πολλές τέχνες και φέρει τον άνθρωπο σε αμφιβολία.
Γι αυτό έχουμε πολλά ναυάγια. Η προστασία του Θεού αδυνατεί (εξασθενίζει) τον πειρασμό. Όταν έχετε πειρασμούς τότε κατέρχεται και η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Όταν δοκιμάζει κάποιος πειρασμούς , διαπιστώνει την αδυναμία του , ταπεινώνεται και ελκύει την χάριν του Θεού.
Να μην σας επηρεάζουν οι άνεμοι των πειρασμών, δεν μπορούν να σας κάνουν τίποτα. »
ΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ»
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ» ΜΗΤΡΟΣ ΗΓΑΠΗΜΕΝΟΥ
ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ

[toula]

Το θαύμα στον τόπο του μαρτυρίου της Αγίας Μαρκέλας
Στο κεφαλοχώρι της Βολισσού σε γραφική ακρογιαλιά βρίσκεται το κτιριακό συγκρότημα του ιερού Προσκυνήματος της Χιοπολίτιδας Αγίας Μαρκέλλας. Εδώ είναι και ο τόπος που μαρτύρησε (1500 μ.Χ.).
Η Αγία που είχε καταγωγή από τη Βολισσό ορφάνεψε σε μικρή ηλία από μητέρα. Αργότερα οι σωματικές της καλλονές άναψαν αμαρτωλούς πόθους στο σαρκολάτρη πατέρα της, στις κτηνώδεις επιθυμίες του οποίου δεν ήθελε να υποκύψει και γι αυτό εγκατέλειψε το σπίτι και κατέφυγε στα βουνά.
Ο παράφρων πατέρας της την ανακάλυψε. Έβαλε φωτιά στη πυκνή βάτο που κρυβόταν και στη συνέχεια τη καταδίωξε και με το βέλος του τη πλήγωσε.
Εκείνη προσευχήθηκε και παρακάλεσε να σχισθεί η πέτρα που πατούσε για να τη σώσει. Η γη άνοιξε και την κατάπιε έως το στήθος. Ο σκληρός πατέρας της την πρόφτασε και της απέκοψε τους μαστούς και ύστερα το κεφάλι, το οποίο και έριξε στη θάλασσα.
Το μέρος εκείνο που καθαγιάσθηκε από την αιμόφυρτη κεφαλή της Αγίας συχνά μετατρέπεται σε θαυματουργική πηγή με ιαματικό νερό.
Και στον τόπο του κρησφύγετου της βάτου, η ευσέβεια των πιστών ύψωσε συμπαθητικό ναό αφιερωμένο στο όνομά της. Την ημέρα της εορτής της στις 22 Ιουλίου, παρουσία αρχών του νησιού και κοσμοσυρροής πιστών, γίνεται με κάθε επισημότητα, η λιτάνευση της Ιερής Εικόνας της και κάθε χρόνο η Αγία θαυματουργεί στη χάρη της.

[toula]

O περισσότερος κόσμος της εποχής μας είναι μορφωμένος κοσμικά και τρέχει με την κοσμική μεγάλη ταχύτητα. Επειδή όμως του λείπει ο φόβος του Θεού ''Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου'' (Ψαλμ. 110,10), λείπει το φρένο και με ταχύτητα, χωρίς φρένο, καταλήγει σε γκρεμό.
(Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

[toula]

Ο "άγριος" που αγωνίζονταν να γίνει "άγιος"...!!!
Κάπου στο Άγιον Όρος ένας Ασκητής φορούσε ένα χιλιομπαλωμένο, σχεδόν κουρελιασμένο, ζωστικό (αντερί, είδος ράσου που φοριέται από τους Μοναχούς για εργασία) … και στη διάρκεια ολιγόλεπτης συζήτησης με ομάδα νέων ανθρώπων (προσκυνητών) πήρε ένα θραύσμα από κεραμίδι που βρισκόταν πεταμένο στο χώμα κι έγραψε πάνω σε μια πέτρινη πλάκα τη λέξη “άγριος”!
Κατόπιν έσβησε το “ρ” κι απόμεινε το “άγιος”!
«Όλος ο αγώνας μας», είπε, «όσων ερχόμαστε στο Άγιον Όρος είναι να διώξουμε αυτό το “ρο”, μεταμορφώνοντας βαθμιαία τον άγριο κοσμικό εαυτό μας σε Άγιο»…!!!

[toula]

Πλήρης αποστασία του ανθρώπου από τον Θεό…!!!
«Μπορείς να μιλάς ώραν ολόκληρη με κάποιον, μόλις του αναφέρεις για τον Χριστό, γυρίζει το κεφάλι του από την άλλη! Πλήρης αποστασία του ανθρώπου από τον Θεό…!!!
Όλα τα αγαπούμε, ΕΝΑ δεν αγαπούμε … Τον Χριστό μας!
Νομίζουμε ότι θα μείνουμε στον κόσμο αιώνια και ξαφνικά ακούγεται η φωνή..
Είσαι από εκείνους οι οποίοι κλείνουν τα μάτια και κοιμούνται και δεν τους ενδιαφέρει ούτε η κρίση του Θεού, ούτε ο άλλος κόσμος;
Σύνελθε αδερφέ μου! 'Έλα στα καλά σου!
Πρόσεξε, δεν είναι ο παρών κόσμος το παν, το τέρμα δεν είναι εδώ, το τέρμα είναι η Βασιλεία των Ουρανών»…!!!
Μακαριστός π. Σάββας Αχιλλέως

[toula]

Δεν μπορούμε να επιτύχουμε τη σωτηρία με κανέναν τρόπο πέρα από τη μεταμόρφωση του νου μας, τη μεταμόρφωσή του σε κάτι διαφορετικό από αυτό που ήταν.
Ο νους μας θεώνεται από μία ιδιάζουσα ενέργεια της χάριτος του Θεού. Γίνεται απαθής και άγιος.
Ένας θεωμένος νους ζει ακατάπαυστα με τη μνήμη του Θεού.
Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα....

[toula]

«Κάθε πόλεμος των δαιμόνων εναντίον μας, οφείλεται γενικώς σε τρεις αιτίες:
α) Στην αμέλειά μας και στη φιληδονία μας,
β) Στην υπερηφάνειά μας και
γ) Στον φθόνο των δαιμόνων…!!!
Ο πρώτος πόλεμος είναι ελεεινός, ο δεύτερος πανάθλιος και ο τρίτος μακάριος»…!!!
Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος