Θαύμα Αγίου Αντρέα Πρωτοκλήτου σε μένα

[balloo]

Αλλο ενα θαυμα για να σας τονωσω πνευματικα.
ειχα μια ευαισθησια στο δεξι μου ματι τα τελευταια χρονια και με τη παραμικρη υγρασια ετρεχε δακρυζε. στην αρχη το προβλημα ηταν μικρο αλλα μετα δημιουργηθηκε χαλαζιο κτλ. μεγαλωσε η μυωπια ετρεχε πυον και δακρυα μαζι ειχε πρηστει.μετα υποχωρουσε νομιζα οτι περασε αλλα μετα λιγουσ μηνες επανερχοταν ακομα πιο επιθετικο.η αλεργια δεν ειχε φυγει οταν υποχωρουσε το χαλαζιο πρωσορινα.το δεξι μου ματι παντα ειχε μια ευαισθησια στο κρυο και αυτο τακανε ολα.ολο ετρεχε λιγο. περασε ενασ χρονοσ και με ειχε κουρασει αυτη η επανεμφανιση του χαλαζιου και μολισ βγαινω λιγο εξω να δακρυζει το ματι .στο τελευταιο σταδιο του εγινε ανυποφορο.πρηστηκε τοσο πολυ ποναγε τοσο πολυ ολο το βλεφαρο που δε μπορουσα να τανοιξω ετρεχε συνεχεια. ειχα παει σε δεκαδεσ γιατρουσ ειχα παρει δεκαδες κολυρια απο γιατρουσ τι πρακτικα γιατροσοφια αλλα τα τελευταια χρονια ειχα ερ8ει στο αμην. τοχα σταυρωσει και με διαφορα φυλακτα απο αγιους αλλα ηταν θελημα να δοξαστει ο αγιος αντρεασ ακουστε.μια μερα που το χαλαζιο ειχε αγριεψει πολυ και το ματι ετρεχε ασταματητα κοντεβα να τυφλωθω τυχαια βρηκα σενα ντουλαπι το βιβλιο του αγιου Αντρεα πρωτοκλητου.το πηρα με πολυ χαρα ενω ειχα ξεχασει τελιως το θεμα του ματιου. και αυτο γιατι παντα θαυμαζα τουσ αποστολουσ αλλα και γιατι τουσ εχω προστατεσ.εχω γεννη8ει των 12 αποστολων 30 ιουνη.ηθελα παντα να διαβασω γιαυτουσ την ιστορια του καθενοσ αλλα δεν εβρισκα το καταλληλο βιβλιο.εκεινη τη μερα πεταξα απο τη χαρα μου.το πηρα και με το ενα ματι το διαβασα με λαχταρα και φωναζα βρηκα το βιβλιο του αγιου αντρεα πρωτοκλητου.ο αγιοσ ειδε οτι το διαβασα με πιστη και οτι για τον εαυτο μου δε ζητουσα τιποτα και δε το πηρα υποκριτικα να ζητησω μονο το θαυμα. στο τελος λοιπον αφου το διαβασα ολο καλα καλα αισθανθηκα πολυ ασχημα γιατι το ματι ειχε κουραστει πολυ και ετσι αυ8ορμιτα περνω το βιβλιο το σταυρωνω στο ματι και εκανα ενα αναστεναγμο χωρισ καλα καλα να το καταλαβω. την αλλη μερα το ματι εγινε τελιως καλα αλλα οχι πρωσορινα. εγινε καλα για παντα. ακομα και η ευαισθησια που ειχα οταν εβγαινα σοτ κρυο και αυτο δακριζε εξαφανιστηκε και ηρθε καιρος πουχα ξεχασει και πιο ματι ηταν. περασαν χρονια καπου 2-3 το ματι ειναι υγιεστατο χωρισ το παραμικρο προβλημα και δεν εχει δακρυσει ποτε ακομα και στις μεγαλεσ παγωνιεσ περυσι πουριξε 2 χιονια.