Γιατί με βάπτισαν χωρίς να με ρωτήσουν ;

[aposal]

Σημειώστε τις ερωτήσεις σας για να τις ρωτήσετε στον πατέρα Ματθαίο, τον πρωτοπρεσβύτερο της ενορίας μου, όταν με το καλό κάνουμε τη συνάντηση των Αθηνών (εντός του Φεβρουαρίου, θαρώ).

[dionysisgr]

Είναι σωστή η ευχή "καλότυχη", βρε Παναγιώτα;

Να με συγχωρησει η Παναγιωτα, που πεταγομαι σαν την αλογομυγα, που την τιναξε το αλογο.. Ευλογησον.

Εαν θεωρηθει οτι η ευχη 'καλοτυχη', ειναι λεγομενη μεσα στα πλαισια της Ορθοδοξου συνειδησεως και θεωριας ειναι δεκτη, Αποστολε.

Γιατι ως Τυχη αγαθη, και μοναδικη, του ανθρωπου, θεωρειται ο Χριστος. Καμμια αλλη. Ολες οι αλλες ειναι πλανες διανοητικες.

Οπως και αυτονομη η εννοια της 'τυχης' ειναι καταλοιπο ειδωλολατρικων κακοδοξιων,
ελλειψει της Αποκαλυψεως του Ζωντος Θεου, σε αυτους που την λατρεψαν, διαχρονικα.

Εδω ομως η εννοια τυχη, επανεξεταζεται, μεσα απο την Ορθοδοξη οπτικη, και παιρνει την εννοια της ευλογιας.

Δεν λεμε πολλακις ολοι μας, οτι: ειμαι, νιωθω, αισθανομαι, 'τυχερος', που με αξιωσε ο Χριστος, να ειμαι μελος της Εκκλησιας Του;

Δεν κερδισα την κληση αυτη, η την μετοχη, σε κανενα διαγωνισμο η κληρωση φυσικα.. Δεν προηλθε ως ετυχε αλλα εκ της Προνοιας του Θεου.

Στην πραγματικοτητα, ευλογηθηκα, εννοουμε, λεγοντας οτι ειμαι 'τυχερος'.

Αρα,

Το να βρει καποιος εντος του, τον Χριστον, αυτο ειναι η 'τυχη' του η μεγιστη. Σε καθε ανθρωπο.

Γιατι δεν θα τον βοηθησει μονο σε αυτην την προσκαιρη ζωη, αλλα θα εχει και την 'τυχη', την υποστατικη, να ζει αιωνια μαζι Του.
Να Τον βιωσει και να πορευθει την ζωη του, στο δρομο του Χριστου, με Αρχη και Καταληξη τον Ιδιο τον Θεανθρωπο. Το Α και το Ω.

Και υπο αυτην την εννοια, ποιος δεν θα ηθελε να εχει τετοια Τυχη,
Ενυποστατη, Αληθινη, Απειρη, και Θεανθρωπινη, Σωτηρια, και Λυτρωτικη,
εναντι της ψευτικης, ειδωλολατρικης, μοιρολατρικης, ανυπαρκτης θεας τυχης, που "ευαγγελιζονταν", οι παγανιστες,
ωστε να καλυψουν τις ανασφαλειες τους, και τον φοβο του αγνωστου μελλοντος,
αλλα και δυστυχως, πολλοι συγχρονοι, αθεολογητοι, αμαθεις και δεισιδαιμονες συνανθρωποι μας;

Γιατι αυτη η τυχη, η δεισιδαιμονικη, η ανυπαρκτη, οχι μονο δεν υπαρχει,
αλλα σκλαβωνει μεσα σε προληψεις, και αλλες ποικιλες παγιδες,
το πνευμα του ανθρωπου, και τελικα μονο τυχη δεν του φερνει αλλα συνεχεις ατυχιες που οφειλονται,
ακριβως στην εμπλοκη σε αυτον τον μυθο, που αιχμαλωτιζει τις ψυχοσωματικες δυναμεις του ανθρωπου,
αντι να στηριχθει στην Πιστη και την Ευλογια, που παραγονται μεσα απο την λατρεια και την ενασχοληση δια βιου,
με τον Ιησου Χριστο τον Θεο μας.

Επισης μπορει και να αντιστραφει, το επιχειρημα, δηλαδη: Ποιος στ'αληθεια εχει τυχη, χωρις Χριστο, τωρα, αλλα και εν οψει της αναχωρησεως απο την προσκαιρη ζωη αυτη, και την μεταβαση προς την ατελευτητη και αμεταβλητη αιωνιοτητα;

Γιαυτο λεμε να ειναι καλοτυχο, το βρεφος, να εχει Χριστον, και με τον Χριστον, εχει καθε τυχη, τωρα και παντα!

[Μ.Δ.Κ.]

Η ανωτέρω επισημάνσεις του αδ. Διονύση είναι νομίζω ορθότατες και χρησιμότατες.
Δεν εξοβελίζεται η λέξη και το νόημα της, αλλά προστίθεται επιπλέον σημασία στην λέξη τύχη όταν την χρησιμοποιούμε σαν ευχή.

Για τον νηπιοβαπτισμό θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε και τα εξής επιχειρήματα: Σε αρκετά σημεία της Αγίας Γραφής αναφέρεται ότι οι πιστεύσαντες βαπτίστηκαν με όλη τους την οικογένεια, κανείς δεν εξαιρέθηκε, και προφανώς μέσα στις οικογένειες υπήρχαν και μικρά παιδιά. Αυτό ίσχυε ήδη από τους πρώτους Αποστολικούς χρόνους.
Ι) Στο Ι΄ κεφάλαιο των Πράξεων ο Κορνήλιος βαπτίστηκε όχι μόνο αυτός και ο οίκος του αλλά και οι γνωστοί και φίλοι και συγγενείς που είχε προσκαλέσει, άραγε όλοι ήταν άτεκνοι;

ΙΙ) Στο ΙΣΤ΄ κεφάλαιο των Πράξεων βαπτίζεται η Λυδία και όλος ο οίκος αυτής, άραγε και αυτοί εστερούντο τέκνων;

ΙΙΙ) Στο ίδιο κεφάλαιο των Πράξεων ΙΣΤ στ. 33΄, βαπτίζεται ο δεσμοφύλακας του Απ. Παύλου ΄΄ …και εβαπτίσθη αυτός και οι αυτού πάντες παραχρήμα.’’
Ούτε αυτός είχε μικρά παιδιά;

Βλέπουμε λοιπόν ότι τα επιχειρήματα των Προτεσταντών και των διαφόρων κλάδων τους δεν βασίζονται στην Αγία Γραφή όσο και αν την κρατάνε και την κουνάνε πέρα δώθε ασεβώς, για να μας δείξουν ότι τάχα εκεί βασίζονται.

[aposal]

Μετά το βάπτισμα ο Θεός θέτει έναν άγγελο ως φύλακα της ψυχής και του σώματος του βαπτισμένου. Από τη στιγμή αυτή και στο εξής ο Χριστιανός μπορεί να μετέχει της μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας.

[toula]

Είναι σωστή η ευχή "καλότυχη", βρε Παναγιώτα;

Aποστόλη μου, η λέξη "καλότυχη" λέγεται ευρέως και ομολογώ ότι ουδέποτε κάθησα να την σκεφτώ και να την αναλύσω εις βάθος. Δεν την θεωρώ όμως και κακή. Σαφώς και την εννοώ μέσα στα πλαίσια της ορθοδόξου συνειδήσεως και θεωρίας όπως αναφέρει και ο Διονύσης, του οποίου η ανάλυση με καλύπτει απόλυτα και τον ευχαριστώ πολύ !!!

[Domna]

Επιτρέπεται ο νηπιοβαπτισμός;

Παρανόηση τής σημασίας τού βαπτίσματος

Ένας σημαντικός λόγος που οι Προτεστάντες αρνούνται τον νηπιοβαπτισμό, είναι ότι οι ίδιοι έχουν παρεξηγήσει τη σημασία τού βαπτίσματος. Γιατί βαπτιζόμαστε λοιπόν;

Σε αυτό κάθε Προτεσταντική αίρεση, θα απαντήσει τα δικά της. Άλλοι θα πουν σωστά: "εις άφεσιν αμαρτιών". Άλλοι ακόμα πιο ακραίοι, θα πουν: "Ως αφιέρωση στον Θεό".

Εάν πράγματι το βάπτισμα αποτελούσε "αφιέρωση", ίσως θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρέπει να είναι ενήλικος. Όμως το Χριστιανικό βάπτισμα είναι κάτι άλλο. Δεν είναι "αφιέρωση" το βάπτισμα. Είναι ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ τού βαπτιζομένου. Αυτό το δείξαμε σε άλλες μας μελέτες. Εδώ θα πούμε μόνο μερικά αναγακαία. Και ξεκινάμε με τον απόστολο Παύλο:

"΄Η αγνοείτε, ότι όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν; συνετάφημεν ουν (λοιπόν) αυτώ δια τού βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα (έτσι ώστε) ώσπερ ηγέρθει Χριστός εκ νεκρών δια τής δόξης τού Πατρός ούτως και ημείς εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν.
Ει γαρ (επειδή εάν) σύμφυτοι γεγόναμεν τω ομοιώματι τού θανάτου αυτού, αλλά και της αναστάσεως εσόμεθα. Τούτο γινώσκοντες, ότι ο παλαιός ημών άνθρωπος συνεσταυρώθει, ίνα καταργηθεί το σώμα τής αμαρτίας, του μηκέτι δουλεύειν ημάς τη αμαρτία... ει δε απεθάνομεν συν Χριστώ, πιστεύομεν ότι και συζήσωμεν αυτώ" (Ρωμαίους 6/ς΄ 3 - 8 ).

Με το Άγιο Βάπτισμα λοιπόν, ο άνθρωπος ανασταίνεται Πνευματικά λαμβάνοντας το Άγιο Πνεύμα. Αυτό φαίνεται και στο εδάφιο: Πράξεις 2/β΄ 38:
"Μετανοήσατε φησιν, και βαπτισθήτω έκαστος υμών επί τω ονόματι Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών υμών, και λήμψεσθε την δωρεάν τού Αγίου Πνεύματος".

Στο παραπάνω εδάφιο, είναι εμφανέστατο και το ότι το βάπτισμα γίνεται "εις άφεσιν αμαρτιών", και όχι "εις αφιέρωσιν".

Φαίνεται επίσης στο εδάφιο αυτό, ότι εκείνο που έχασε ο Αδάμ όταν αμάρτησε, και τον κατέστησε Πνευματικά Νεκρό, μπορεί ο άνθρωπος να το λάβει με το Άγιο Βάπτισμα. Πρόκειται για "την δωρεάν τού Αγίου Πνεύματος".

Όταν το μωρό μας είναι άρρωστο, και χρειάζεται γιατρό, μήπως πρέπει πρώτα να το ρωτήσουμε για να τον φωνάξουμε; Μήπως το φάρμακο που του δίνουμε τού στερεί την ελευθερία να επιλέξει αν θα γιατρευτεί; Γιατί λοιπόν ενοχλεί τους Αναβαπτιστές Προτεστάντες, όταν εμείς οι Χριστιανοί γιατρεύουμε δια τού βαπτίσματος το παιδί μας από τον Πνευματικό θάνατο που κληρονόμησε από τον Αδάμ; Γιατί όπως είπαμε, αυτός είναι ο σκοπός τού βαπτίσματος: Να ξαναλάβει ο άνθρωπος (είτε μικρός είναι είτε μεγάλος), το Άγιο Πνεύμα, που έχασε ο Αδάμ με την αμαρτία του, και κατέστη Πνευματικά Νεκρός. Τη σωματική υγεία τού παιδιού μας την αποκαθιστάμε φωνάζοντας γιατρό χωρίς να το ρωτήσουμε. Την πνευματική υγεία του δεν θα την αποκαταστήσουμε; Είναι υποδεέστερη η πνευματική του υγεία στα μάτια τών Αναβαπτιστών Προτεσταντών;

Όμως και η ίδια η Αγία Γραφή μαρτυρεί ότι τα παιδιά μπορούν να βαπτίζονται, λέγοντας:

"...Ας βαπτισθεί έκαστος υμών...εις άφεσιν αμαρτιών. Και θέλετε λάβει την δωρεάν τού Αγίου Πνεύματος. Διότι προς εσάς είναι η επαγγελία και προς τα τέκνα σας, και προς πάντας τους εις μακράν, όσους αν προσκαλέσηται Κύριος ο Θεός ημών" -Πράξεις 2/β΄ 38,39.

Το "διότι" εδώ πιο πάνω, δείχνει ότι ο λόγος είναι περί τού βαπτίσματος εις άφεσιν αμαρτιών. Και τα τέκνα τών Χριστιανών λοιπόν έχουν μετοχή σε αυτό.

Ίσως εδώ μας πει κάποιος: Μα τι αμαρτία έχει το μωρό για να βαπτιστεί "εις άφεσιν αμαρτιών";

Προσέξτε τι λέει το εδάφιο Ιώβ 14/ιδ΄ 4,5 Ο΄ "τις γαρ καθαρός έσται από ρύπου; Αλλ' ουθείς. Εάν και μία ημέρα ο βίος αυτού επί τής γης" Βλέπουμε λοιπόν ότι ακόμα και μιας ημέρας αν είναι κάποιος, δεν είναι καθαρός. Και αυτό μαρτυρείται και σε άλλα εδάφια τής Αγίας Γραφής. Ας δούμε άλλο ένα:

"Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου" - Ψαλμός 50/ν΄ 7. Σκεφθήτε! Ακόμα και από τη σύλληψη ο άνθρωπος είναι δεμένος με την αμαρτία. Ή μήπως ο ερωτών, δεν γνωρίζει ότι και τα παιδιά μας μετέχουν τού προπατορικού αμαρτήματος; Δεν κληρονόμησαν από τον Αδάμ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ, και δεν γεννήθηκαν ΣΤΕΡΗΜΕΝΑ από το Άγιο Πνεύμα που είχε ο Αδάμ;

Αν καταλάβει ο Αναβαπτιστής Προτεστάντης ότι σκοπός τού βαπτίσματος είναι να αποκαταστήσει τη μετοχή τού Αγίου Πνεύματος στον άνθρωπο, όπως το είχε ο Αδάμ, θα κατανοήσει και κάτι ακόμα: Ποιος ρώτησε την Εύα αν ήθελε να της δώσει ο Θεός το Άγιο Πνεύμα όταν την έπλασε; Αν η Εύα, ενήλικη ούσα, δεν ρωτήθηκε, αλλά τής δόθηκε το Άγιο Πνεύμα ευθύς εξ' αρχής με τη δημιουργία της, γιατί πρέπει να ερωτηθούν τα παιδιά; Και αν η Εύα δημιουργήθηκε με το Άγιο Πνεύμα ως συστατικό τής ύπαρξής της, (ασχέτως αν μετά το απώλεσε), γιατί πρέπει να αρνηθούμε το ίδιο αυτό Άγιο Πνεύμα προς τα παιδιά, για να το έχουν ευθύς από την αρχή τής ζωής τους, ως συστατικό τής ύπαρξής τους;

Για να πάμε ακόμα πιο πέρα, ποιος ρώτησε τα παιδιά ή εμάς, τι χαρακτηριστικά θα έχει το σώμα μας; Γιατί λοιπόν πρέπει να αρνούμαστε στα παιδιά το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να έχουν από την αρχή τής ζωής τους, το χαρακτηριστικό τού Αγίου Πνεύματος, ως μέρος τής ύπαρξής τους;

ΚΙ ΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΠΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΑΣ ΤΟ ΔΙΩΞΟΥΝ, όπως το έδιωξε η Εύα, όπως το διώχνει και ο κάθε ενήλικος που αρνείται τον Θεό. Και ο Θεός αυτό το σέβεται, και φεύγει από όποιον Το αρνείται.

Όμως υπάρχουν και άλλα! Προσέξτε τι λέει η Αγία Γραφή στην Κολοσαείς 2/β΄ 11,12: "εν ω και περιετμήθητε περιτομή αχειροποιήτω εν τη απεκδύσει τού σώματος τών αμαρτιών της σαρκός εν τη περιτομή τού Χριστού συνταφέντες αυτώ εν τω βαπτίσματι, εν ω και συνηγέρθητε δια της πίστεως της ενεργείας τού Θεού τού εγείραντος αυτόν εκ των νεκρών".

Το βάπτισμα λοιπόν, είναι η "περιτομή τού Χριστού". Και ποιος ήταν ο ρόλος τής περιτομής στους Ισραηλίτες; Ήταν να γίνουν μέλη τής Εκκλησίας τού Ισραήλ. Ομοίως, πότε κάποιος γίνεται μέλος τής Χριστιανικής Εκκλησίας; Όταν βαπτίζεται στο Χριστιανικό βάπτισμα. Όμως η περιτομή γινόταν ΚΑΙ ΣΕ ΜΩΡΑ, και μάλιστα ΤΗΝ ΟΓΔΟΗ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥΣ. (Γένεσις 17/ιζ΄ 10-14). Έχουμε λοιπόν ένα σαφέστατο παράλληλο: Όπως ένα παιδί μπορούσε να περιτμηθεί στον αρχαίο Ισραήλ για να γίνει μέρος τού λαού τού Θεού, το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Ένα παιδί, μπορεί και σήμερα να γίνει μέρος τού λαού τού Θεού, τής Εκκλησίας. Και όπως δεν ήταν τότε αναγκαίο να το ρωτήσει κάποιος, το ίδιο ισχύει και σήμερα. Γιατί πάντοτε έχει τη δυνατότητα μεγαλώνοντας, αν θέλει να αρνηθεί το βάπτισμα αυτό. Όπως είναι γραμμένο: "άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με, τών γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία τών ουρανών". (Ματθαίος 19/ιθ΄ 14). Όμως οι Αναβαπτιστές τού Προτεσταντισμού, σε αντίθεση με τα λόγια αυτά τού Χριστού, εμποδίζουν τα παιδιά να πολιτογραφηθούν με το βάπτισμα, μέλη τής Εκκλησίας, και να έχουν μετοχή στη βασιλεία τών ουρανών.



2. Υποτίμηση τών δυνατοτήτων τών παιδιών

"Τι καταλαβαίνει ένα μωρό όταν το βαπτίζετε;" ρωτούν κάποιοι. Όμως οι άνθρωποι αυτοί, μαθημένοι σε μια νοησιαρχική Δυτική διδασκαλία, αγνοούν τη σημασία τού Πνεύματος. Γιατί δεν είναι απαραίτητο να περνούν όλα από τη λογική. Εκτός από τη λογική, υπάρχει και η ωφέλεια τού πνεύματος. Αυτό φαίνεται στα λόγια τού αποστόλου Παύλου, στην Α΄ Κορινθίους 14/ιδ΄ 14,15. Εκεί ο απόστολος μιλάει για δύο ειδών ωφέλειες: Τού νου, και τού πνεύματος. Και λέει ότι οι χαρισματούχοι "γλωσσολαλούντες", πρέπει να διερμηνεύουν τα γλωσσολαλούμενα εφ' όσον αυτά γίνονται μπροστά στην Εκκλησία, ώστε όχι μόνο το πνεύμα τους, αλλά και ο νους αυτών που τους ακούουν να οικοδομηθεί. Λέει λοιπόν: "εάν γαρ προσεύχωμαι γλώσση το πνεύμα μου προσεύχεται, ο δε νους μου άκαρπος εστιν. Τι ουν εστίν; Προσεύξομαι τω πνεύματι, προσεύξομαι δε και τω νοϊ. Ψαλώ τω πνεύματι, ψαλώ δε και τω νοϊ".

Συνεπώς, υπάρχει ωφέλεια πνευματική, την οποία ο άνθρωπος λαμβάνει ακόμα και χωρίς να καταλαβαίνει κάτι. Μιλάμε για ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΩΦΕΛΕΙΑ, που προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα που λαμβάνει κάποιος στο βάπτισμα, και που εργάζεται μυστικά στο δικό του πνεύμα. Μια τέτοια ωφέλεια, ανεξάρτητη από τη νοησιαρχική νοοτροπία τών Δυτικών, λαμβάνει το μωρό βαπτιζόμενο. Και μπορούμε να δούμε ένα τέτοιο παράδειγμα στην Αγία Γραφή.

Ο Ιωάνης ο Πρόδρομος, όλοι ξέρουν ότι βάπτιζε. Τον ίδιο όμως ποιος τον βάπτισε; Κανείς! Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, είχε ένα ΣΠΑΝΙΟΤΑΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ: Ήταν γεμμάτος με Άγιο Πνεύμα, από την κοιλιά τής μητέρας του, όπως μας πληροφορεί ο Λουκάς, στο 1/α΄ 15: "...και Πνεύματος Αγίου πλησθήσεται έτι εκ κοιλίας τής μητρός αυτού". Αυτό ήταν κάτι που του δόθηκε στα πλαίσια στα πλαίσια τής αποστολής του να προετοιμάσει το δρόμου τού Χριστού (Μαλαχίας 3/γ΄ 1). Τι συνέβει λοιπόν στην πρώτη φορά που συναντήθηκε ο Χριστός με τον Ιωάννη; Μας το περιγράφει ο Λουκάς στο 1/α΄ 43,44. Εκεί, μόλις αντικρύζει η έγκυος μητέρα τού Ιωάννη την έγκυο μητέρα τού Κυρίου, λέει: "και πόθεν μοι τούτο ίνα έλθη η μήτηρ τού Κυρίου μου προς εμέ; Ιδού γαρ ως εγένετο η φωνή τού ασπασμού σου εις τα ώτά μου, εσκίρτησεν εν αγαλλιάσει το βρέφος εν τη κοιλία μου".

Ερώτηση: Ποιο βρέφος;

ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ Ιωάννης σκίρτησε με αγαλλίαση όταν άκουσε τη φωνή τής Παναγίας που ήταν έγκυος στον Χριστό. Πώς καταλάβαινε το έμβρυο ποια ήταν η Παναγία και ποιος ήταν ο Χριστός που είχε στην κοιλιά της ώστε να αντιδράσει με αγαλλίαση; Καλά το μωρό. Το έμβρυο;;;

Δια "Πνεύματος Αγίου" έγινε! Θα μας πει ο Αναβαπτιστής Προτεστάντης αναγνώστης. Όμως ο ίδιος αυτός άνθρωπος, δεν σκέφτεται λόγω προκατάληψης, ότι όπως ακριβώς ένα έμβρυο μπορεί δια Αγίου Πνεύματος να αντιλαμβάνεται την Παναγία και τον Χριστό, και να αντιδρά με αγαλλίαση καθώς ωφελείται πνευματικά, ομοίως ένα μωρό αντιλαμβάνεται με το πνεύμα του το Άγιο Πνεύμα που κατοικεί μέσα του όταν βαπτίζεται, και ωφελείται πνευματικά.



3. Παρανόηση τής Αγίας Γραφής

Ένας σημαντικός λόγος που συνηγορεί στην αντιχριστιανική στάση τών Αναβαπτιστών, είναι η παρανόηση τών Αγιογραφικών εδαφίων, αλλά και η άγνοια που έχουν για το ρόλο τής Εκκλησίας στην ερμηνεία τής Αγίας Γραφής. Αφ' ενός θεωρούν την Αγία Γραφή ως "καταστατικό πίστης" και ψάχνουν να βρουν εκεί μέσα ΤΑ ΠΑΝΤΑ, αφ' ετέρου δεν αναγνωρίζουν την Εκκλησία που μόνο αυτή μπορεί να δώσει τη σωστή ερμηνεία τής Αγίας Γραφής, καθώς Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ την έγραψε. Και έτσι παρανοούν τα πάντα. Ας δούμε όμως μερικά εδάφια που είτε παρανοούν, είτε δεν τα σκέφτονται:

Χρησιμοποιούν συχνά το χωρίο Ματθαίος 28/κη΄ 19,20: "πορευθέντες ουν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα τού Πατρός και τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν. Και ιδού εγώ μεθ' υμών ειμι πάσας τας ημέρας, έως τή συντελείας τού αιώνος".

Μας λένε λοιπόν: "Σύμφωνα με τα λόγια αυτά, πρώτα μαθητεύεται κάποιος, και μετά βαπτίζεται". Και αυτό το λένε όχι μόνο ξενόφωνοι, αλλά ακόμα και Έλληνες Αναβαπτιστές!!! Λες και δεν γνωρίζουν Ελληνικά! Τι λέει εδώ το εδάφιο; Λέει:

"...κάντε μαθητές όλα τα έθνη" (ΠΩΣ;) "βαπτίζοντας αυτούς εις το όνομα τού Πατρός και τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντας αυτούς..." Προσέξτε! Δεν λέει: "πρώτα να τους διδάξετε και μετά να τους βαπτίσετε"! Λέει ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ που γίνεται κάποιος μαθητής. Το "βαπτίζοντες", δείχνει με ποιο τρόπο θα γίνει κάποιος μαθητής. Διαφορετικά δεν θα έλεγε "βαπτίζοντες", αλλά θα έλγε: "μαθητέψτε τους και βαπτίστε τους". Όμως η διατύπωση δείχνει σαφώς ότι το βάπτισμα αναφέρεται στον ΤΡΟΠΟ (μαζί με το "διδάσκοντας"), με τον οποίο θα γίνουν τα έθνη μαθητές. Αν κάποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, ας ξαναδεί τα Ελληνικά του...

Και αν είχε εδώ σημασία η σειρά, (που σαφώς δεν έχει), θα παρατηρούσαμε ότι το "βαπτίζοντες" προηγείται τού "διδάσκοντες". Τι θα πούμε λοιπόν; ότι επειδή το βαπτίζοντες προηγείται, πρέπει κατ' ανάγκην η διδασκαλία να γίνεται μετά το βάπτισμα; Φυσικά όχι. Αν βαπτίζεται ενήλικος, πρώτα κατηχείται. Αν βαπτίζεται μωρό, πρώτα βαπτίζεται και μετά κατηχείται. Και αυτό το λέμε, επειδή οι ίδιοι αυτοί αιρετικοί Αναβαπτιστές, χρησιμοποιούν εδάφια του τύπου: "όποιος πιστεύση και βαπτισθεί, θα σωθεί". (Μάρκος 16/ις΄ 16). Και δείχνουν τη σειρά, για να πούνε ότι με αυτή τη σειρά είναι το σωστό. Όπως φαίνεται όμως από το προηγούμενο εδάφιο που δείξαμε, η σειρά εκεί είναι αντίθετη. Η σειρά λοιπόν δεν έχει σημασία. Και το μωρό, όταν βαπτισθεί, έχει πάντοτε τη δυνατότητα μεγαλώνοντας να πιστέψει και να σωθεί.

Για να δείξουμε μάλιστα την αξιολύπητη δογματική κατάσταση στην οποία βρίσκονται κάποιες Αναβαπτιστικές θρησκείες, θα αναφέρουμε το παράδειγμα μιας ακραίας τέτοιας οργάνωσης, που αν και τα μέλης της βλέπουν και χρησιμοποιούν τα εδάφια Ματθαίος 28/κη΄ 19,20, οι ίδιοι βαπτίζονται όχι "εις το όνομα τού Πατρός και τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος" όπως λέει το εδάφιο, αλλά στο όνομα τού "Πατρός, τού Υιού, ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ" (!!!) Πλήρης ακύρωση τού Χριστιανικού βαπτίσματος. Και οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι, έρχονται να πουν στους Χριστιανούς, ότι κακώς βαπτίζουν τα νήπια!

Ας δούμε όμως και κάποιες άλλες έμμεσες αναφορές τής Αγίας Γραφής για βαπτισμό νηπίων.

"Απόστειλον εις Ιόππην άνδρας και μεταπέμψαι Σίμωνα τον επικαλούμενον Πέτρον, ος λαλήσει ρήματα προς σε εν τοις σωθήσει συ και πας ο οίκός σου" (Πράξεις 11/ια΄ 14-18, 10/ι΄ 44,47,48). Εδώ ο Πέτρος βαπτίζει όλους εκείνους στους οποίους έπεσε το Άγιο Πνεύμα, από την οικογένεια τού Κορνηλίου, όλους όσους τον άκουγαν (Πράξεις 10/ι΄ 44,47,48). Δεν υπήρχαν άραγε παιδιά στον οίκο αυτό; Γιατί λέει: "πας ο οίκος σου". Και μάλιστα, εδώ είχαμε το ειδικό φαινόμενο, να λάβουν το Άγιο Πνεύμα πριν βαπτισθούν. Εδώ το βάπτισμα στο νερό, ακολούθησε το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα. Για ποιο λόγο η διδασκαλία δεν θα μπορούσε να ακολουθήσει το βάπτισμα στο νερό για ένα μωρό; Ας δούμε όμως και άλλα εδάφια.

"Ως δε εβαπτίσθη και ο οίκος αυτής, περεκάλεσε λέγουσα..." (Πράξεις 16/ις΄ 15). Εδώ μιλάει για τη βάπτιση τού "οίκου" τής Λυδίας. Δηλαδή, ούτε στον οίκο τής Λυδίας δεν υπήρχαν παιδιά;

Ομοίως ο Δεσμοφύλακας με την οικογένειά του: "Και εβαπτίσθη αυτός και οι αυτού πάντες" (Πράξεις 16/ις΄ 33). Μήπως και αυτός άκληρος ήταν;

"Κρίσπος δε ο αρχισυνάγωγος επίστευσε τω Κυρίω συν όλω τω οίκω αυτού, και πολλοί τών Κορινθίων ακούσαντες, επίστευον και εβαπτίζοντο" (Πράξεις 18/ιη΄ . Μήπως και αυτός επίσης δεν είχε παιδιά;

"Εβάπτισα δε και τον Στεφανά οίκον" (Α΄ Κορινθίους 1/α΄ 16). Μα τι γίνεται; Δεν υπήρχε ένα σπίτι στον κόσμο που να έχει παιδιά;

Ήδη αναφέραμε 5 περιπτώσεις όπου αναφέρεται ότι βαπτίσθηκε όλος ο οίκος. Με την κοινή λογική αν το δούμε, θα καταλάβουμε ότι δεν είναι δυνατόν να μην υπήρχε ούτε ένα παιδί σε 5 σπίτια!

Ενώ λοιπόν εμείς αναφέραμε τόσα στοιχεία, τι στοιχείο έχουν να μας αναφέρουν οι Αναβαπτιστές Προτεστάντες; Ας μας δείξουν έστω και ένα εδάφιο στην Αγία Γραφή που να απαγορεύει τον νηπιοβαπτισμό. Έστω και ένα. Αν δεν μας δείξουν, ας παραδεχθούν τουλάχιστον ότι ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΥΝ υποστηρίζοντας ότι η Αγία Γραφή λέει πράγματα που δεν λέει, και ακυρώνουν το λόγο τού Θεού για την Αναβαπτιστική παράδοσή τους.



4. Ιστορικά στοιχεία

Αν ο νηπιοβαπτισμός ήταν πρόβλημα στην πρώτη Εκκλησία όπως υποτίθεται ότι είναι σήμερα (για τους Αναβαπτιστές), είναι φυσικό να βρίσκαμε ΚΑΤΙ, ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ, είτε μια απαγόρευση, είτε κάποια αναφορά, ή στην Αγία Γραφή, ή στα σωζόμενα αρχαιο - Χριστιανικά κείμενα που έχουμε. Όμως, αρχαιοχριστιανικές αναφορές εναντίον τού νηπιοβαπτισμού δεν έχουμε στην Αγία Γραφή. Έχουμε όμως μερικά εξω-Γραφικά κείμενα που αναφέρονται σε αυτό. Ας δούμε μερικά:

Ο άγιος Ειρηναίος (202 μ.Χ.) έγραψε πως ο Χριστός "ήλθε να σώσει δια τού εαυτού του όλους, λέγω, όσοι δι' αυτού αναγεννώνται εις Θεόν, βρέφη και παιδιά και νέους και γέρους. Γι' αυτό ήλθεν χάριν όλων τών ηλικιών και έγινε βρέφος για τα βρέφη, αγιάζων τα βρέφη. Νήπιος μεταξύ τών νηπίων αγιάζων τους έχοντας την ηλικίαν αυτήν..." (Ειρηναίου, εν MPL 7, 784). Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε, ότι ο λόγος του είναι για την ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ. Και η αναγέννηση προϋποθέτει το άγιο Βάπτισμα, όπως έχουμε δείξει σε άλλη μελέτη μας. Είναι λοιπόν σαφές ότι στην εποχή τού Ειρηναίου γινόταν νηπιοβαπτισμός.

Ο Ωριγένης (185-253/4) μας πληροφορεί επίσης για την πράξη τής Εκκλησίας τής εποχής του: "Τα παιδιά βαπτίζονται εις άφεσιν αμαρτημάτων... μήποτε επεί ουδείς καθαρός από ρύπου, τον ρύπον δε αποτίθεταί τις δια τού μυστηρίου τού βαπτίσματος, δια τούτο και τα παιδιά βαπτίζονται" (Υπόμνημα εις Ρωμαίους 5/ε΄ 9, βλ. Π. Τρεμπέλα, Δογματική, τόμος 3, σ. 114).

Ο Τερτυλλιανός (196 - 212 μΧ), επιρρεασμένος από αιρετικές επιδράσεις τής εποχής του, (ήταν Μοντανιστής), αντιτίθεται στην τότε πράξη τής Εκκλησίας, και αναφέρει: "Γιατί η αθώα ηλικία σπεύδει εις την άφεσιν τών αμαρτιών; Επιθυμεί ίσως να συμπεριφερθεί σε πρόσκαιρα πράγματα με μεγαλυτέρα προσοχή, και τα θεϊκά αγαθά να εμπιστευθεί σε κάποιον, στον οποίον δεν εμπιστεύεται ακόμη τα γήινα;" (Τερτυλιανού, Περί βαπτίσματος 18). Εδώ είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε, ότι παρά το ότι ο Τερτυλιανός διαφωνεί με τον νηπιοβαπτισμό, δεν τον αναφέρει "αντιχριστιανικό" ή "αντιγραφικό" όπως λένε οι σύγχρονοι αναβαπτιστές. Ούτε λέει ότι τα βαπτισμένα παιδιά πρέπει να ξαναβαπτισθούν ενήλικες. Αποδέχεται το βάπτισμα αυτό, αλλά το θεωρεί "πρόωρο", όχι επειδή δεν ισχύει, αλλά επειδή θεωρεί ότι είναι καλύτερα να γίνεται σε πιο ώριμη ηλικία. Επίσης, είναι σημαντικό να δούμε ότι ούτε κι αυτός διαφωνεί με το ότι το βάπτισμα είναι "εις άφεσιν αμαρτιών", και όχι "αφιέρωση" όπως λένε κάποιες σύγχρονες αιρέσεις.

Ο άγιος Κυπριανός (258 μ.Χ.) μας πληροφορεί ότι "δεν επιτρέπεται να αρνηθούμε σε κανένα άνθρωπο που γεννήθηκε, το έλεος και τη χάρη τού Θεού. Διότι, αφού ο Κύριος λέγει στο ευαγγέλιό του πως ο Υιός του ανρθώπου δεν ήλθε να καταστρέψει τις ψυχές τών ανθρώπων, αλλά να τις σώσει (Λουκ. 9/θ΄ 56), δεν επιτρέπεται, καθόσον εξαρτάται από μας, να απωλεσθεί καμμία ψυχή. Διότι τι λείπει ακόμη σε αυτόν που σχηματίσθηκε στην κοιλία τής μητέρας του με το χέρι τού Θεού;".

"Εάν κάτι θα μπορούσε να εμποδίσει τους ανθρώπους να λάβουν τη χάρη, τότε θα ήταν πιο πολύ για τους ενήλικες και ηλικιωμένους και γέροντες εμπόδιο οι βαρύτερες αμαρτίες. Εάν όμως παρέχεται άφεση αμαρτιών ακόμη και σε πιο βαρειά αμαρτωλούς και σε εκείνους που προηγουμένως πολλαπλά αμάρτησαν εναντίον τού Θεού και δεν αποκλείεται κανείς από το βάπτισμα και τη χάρη, εάν αργότερα επιστρέψει, πόσο λιγότερο επιτρέπεται το να εμποδίζει κανείς ένα παιδί, που είναι νεογέννητο και δεν διέπραξε καμμία αμαρτία, αλλά έχει υποστεί μόνο με την πρώτη του γέννηση τη δραστικότητα τού παλαιού θανάτου, επειδή κι αυτό, όπως ο Αδάμ εγεννήθη κατά σάρκα! Έτσι μπορεί να φθάσει στην άφεση αμαρτιών γι' αυτό το λόγο πιο εύκολα, επειδή δεν υπάρχουν για συγχώρηση προσωπικές αμαρτίες, αλλά μόνο ξένες αμαρτίες" (Κυπρ. Επιστ. προς Φίντους, BKV 2, 273-275).

Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, για να κατοχυρώσει τον νηπιοβαπτισμό, αναφέρει την περιτομή, που γινόταν την όγδοη ημέρα από τη γέννηση τού παιδιού (Γέννεσις 17/ιζ΄ 12) και την επάλειψη τών θυρών με το αίμα τού αμνού (Έξοδος 12/ιβ΄ 7) και υπογραμμίζει: "Έχομεν αιτιολογίαν, την οκταήμερον περιτομήν, που ήτο μια τυπική σφραγίς και εδίδετο εις αυτούς, τους οποίους δεν είχεν αναπτυχθεί ακόμη το λογικόν. Ομοίως και η επάλειψις τών φλιών τών θυρών, η οποία εφύλαττε με τα αναίσθητα, τα πρωτότοκα". (Γρηγ. Θεολ. Λόγος μ΄ 28, ΕΠΕ, 4, 339). "Έχεις νήπιον; μη δίδεις καιρόν εις την κακίαν. Βάπτισέ το από την βρεφικήν ηλικίαν, αφιέρωσέ το εις το Πνεύμα από την ηλικίαν τών μαλακών ονύχων" (Γρηγ. Θεολ. Λόγος μ΄ 17, ΕΠΕ 4, 311).

Στα παραπάνω, είδαμε όχι μόνο τους λόγους που επιτρέπεται ο νηπιοβαπτισμός, αλλά και τις παρανοήσεις αυτών που τον αρνούνται. Είδαμε επίσης, ότι όχι μόνο υπάρχουν έμμεσες μαρτυρίες στην Αγία Γραφή, αλλά και σε όλη τη Χριστιανική ιστορία, ότι αυτός ήταν εξ' αρχής ο τρόπος τής Εκκλησίας. Αντιθέτως, δεν υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο, είτε για άρνηση τού νηπιοβαπτισμού από τους πρώτους Χριστιανούς, ούτε από τη μετα - αποστολική ιστορία. Όλα αυτά, θα πρέπει τουλάχιστον να βάλουν σε σκέψεις τους συγχρόνους Αναβαπτιστές. Ο Θεός να τους φωτίζει!


http://www.oodegr.com/oode/orthod/nipiobapt1.htm

[Domna]

ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Ένα από τα πιο προσφιλή θέματα που αρέσκονται να συζητούν με τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά γιατί πιστεύουν πως θα τους φέρουν σε δύσκολη θέση είναι και το θέμα του νηπιοβαπτισμού.
«Γιατί βαπτίζετε τα παιδιά σας σε νηπιακή ή παιδική ηλικία, λένε, αφού το παιδί είναι ανίκανο να καταλάβει για ποιο λόγο βαπτίζεται. Δεν το εξαναγκάζετε έτσι να γίνει με το ζόρι Ορθόδοξος Χριστιανός και του στερείτε την ελεύθερη βούληση; Γιατί εν τέλει δεν του δίνετε το δικαίωμα, μόνο του να αποφασίσει όταν μεγαλώσει και αφού έχει γνωρίσει ΕΛΕΥΘΕΡΑ τις διδασκαλίες για τον Χριστιανισμό ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΝΑ ΒΑΠΤΙΣΘΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ;»
Πριν προχωρήσουμε, καλό είναι πρώτα να διευκρινίσουμε τι σημαίνει το βάπτισμα για έναν Ορθόδοξο Χριστιανό και τι για ένα Μάρτυρα του Ιεχωβά, επειδή είναι τελείως διαφορετικά πράγματα....

Για το μεν Ορθόδοξο Χριστιανό το βάπτισμα γίνεται για την εξάλειψη του προπατορικού αμαρτήματος και την λήψη της χάριτος του Αγίου Πνεύματος μέσω του χρίσματος.
Για τον Μάρτυρα του Ιεχωβά όμως, το βάπτισμα σημαίνει, πως έχει αποφασίσει να αφιερώσει τον εαυτό του στον Ιεχωβά και να κάνει το θέλημά του. Δηλαδή για τον Μάρτυρα του Ιεχωβά είναι μια απλή τελετή όχι και τόσο σπουδαία όπως αποδεικνύεται, ΑΦΟΥ Ο ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΗΣΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΒΑΠΤΙΣΤΕΙ!! Ναι καλά διαβάσατε! Το τι και το πως θα το δούμε παρακάτω.
Θα θέλαμε επίσης να σας επισημάνουμε να προσέξετε πολύ και τα ντοκουμέντα της Σκοπιάς – τα οποία είναι άφθονα – που θα επικαλεστούμε. Όπως θα διαπιστώσετε είναι γεμάτα αντιφάσεις.
Ας θυμηθούμε τώρα πάλι, πως πρέπει να γίνεται το σωστό βάπτισμα σύμφωνα με ένα Μάρτυρα του Ιεχωβά.
Πρώτον: Ελεύθερα το κάθε άτομο να μαθαίνει τις διδασκαλίες του Χριστιανισμού και μετά συνειδητά αυτό να αποφασίζει να ακολουθήσει αυτή που πιστεύει πως εκφράζει την αλήθεια του Χριστιανισμού
Δεύτερον: Αυτό δεν μπορεί να γίνει φυσικά από ένα μικρό παιδί, διότι δεν είναι δυνατόν να αντιληφθεί λόγω της ηλικίας του τις υψηλές έννοιες του Χριστιανισμού. ΣΥΝΕΠΩΣ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ Η ΒΑΠΤΙΣΗ ΜΙΚΡΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. Διότι το άτομο σύμφωνα με τη Σκοπιά πρέπει να φθάσει ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ ΕΥΘΥΝΗΣ. Και ΕΝΑ ΑΝΗΛΙΚΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΥΘΥΝΟ.
Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω ο υποψήφιος για να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά και του οποίου οι γονείς είναι και αυτοί Μάρτυρες του Ιεχωβά μεγαλώνει σε περιβάλλον όπου μαθαίνει για τις διδασκαλίες του Χριστιανισμού, ώστε ΕΛΕΥΘΕΡΑ όταν μεγαλώσει να κάνει την αφιέρωσή του στον Ιεχωβά δηλαδή να βαπτιστεί, αφού έχει πειστεί πως η θρησκεία των γονιών του είναι η αληθινή. Επίσης δεν έχουμε βάπτιση μικρών παιδιών στους Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Αλλά για όλα αυτά ας αφήσουμε την ίδια τη Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Σκοπιά» να μας τα πει καλύτερα μέσα από τα δικά της έντυπα για να μην κατηγορηθούμε πως μεροληπτούμε ή διαστρεβλώνουμε τα πράγματα γύρω από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Και ξεκινάμε με την «Σκοπιά» της 15ης Μαρτίου 1998, σελίδα 14. Ας εκθέσουμε πρώτα το ντοκουμέντο και μετά το σχολιάζουμε:





«Σκοπιά» 15 Μαρτίου 1998, σελίδα 14: Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν εξαναγκάζουν κανένα να βαπτιστεί, ούτε βαπτίζουν βρέφη


Σύμφωνα λοιπόν με την «Σκοπιά» της 15ης Μαρτίου 1998, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν εξαναγκάζουν κανένα να κάνει αφιέρωση δηλαδή να βαπτιστεί ούτε ακόμα και τα ίδια τα παιδιά τους. Και δεν τα βαπτίζουν όταν είναι βρέφη – όπως οι άλλες εκκλησίες – γιατί θα τους στερούσαν το δικαίωμα της προσωπικής δηλαδή της ελεύθερης επιλογής.


Πιο αναλυτική και πιο διαφωτιστική για το θέμα που διαπραγματευόμαστε είναι και η «Σκοπιά» του 1962 σελίδα 522. Για να δούμε και αυτή τι γράφει και μετά τα σχολιάζουμε αυτά που γράφει:





«Σκοπιά» 1962, σελίδα 522: Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν βαπτίζουν βρέφη ούτε παιδιά


Από τη «Σκοπιά» του 1962 λοιπόν προκύπτουν τα εξής διαφωτιστικά συμπεράσματα. Για να έχει σημασία το βάπτισμα που θα κάνει κάποιος θα πρέπει να έχει αρκετή γνώση πως επιθυμεί να πράττει το θέλημα του Ιεχωβά και όχι το δικό του. Συνεπώς τα βρέφη αποκλείονται γιατί ακριβώς δεν έχουν αυτή την γνώση. Αν θα προσέξτε στο ντοκουμέντο που εκθέτουμε το «γιατί» είναι με έντονα γράμματα, ακριβώς επειδή η Σκοπιά θέλει να τονίσει πως ο υποψήφιος για βάπτιση πρέπει να γνωρίζει τον λόγο που βαπτίζεται. Συνεχίζοντας η Σκοπιά, μετά τα βρέφη που αποκλείει από την βάπτιση αποκλείει και τα παιδιά επειδή και αυτά λόγω ηλικίας έχουν έλλειψη κατανόησης όσον αφορά τον λόγο που πρέπει να βαπτιστούν. Παραπέμπει μάλιστα και στην Αγία Γραφή για να δικαιολογήσει τη στάση της αυτή, σημειώνοντας πως ο Χριστός ούτε βάπτισε ποτέ παιδί ούτε διέταξε κανέναν – προφανώς από τους μαθητές του – να βαπτίσει παιδί. Αυτό που πρέπει να κάνουν τα παιδιά – σύμφωνα πάντα με τη Σκοπιά – είναι να διδαχθούν από τους γονείς τους, ώστε όταν μεγαλώσουν και έχουν πλέον αυξηθεί σε κατανόηση να κάνουν τότε την νοήμονα αφιέρωση δηλαδή να βαπτισθούν.


Και το τελευταίο ντοκουμέντο για το ποια ηλικία πρέπει να βαπτίζεται κάποιος και για ποιο λόγο, μας έρχεται από τη Σκοπιά της 15ης Μαρτίου 1998, σελίδα 14:





«Σκοπιά» 15 Μαρτίου 1998, σελίδα 14: Δεκάδες χιλιάδες νεαροί άντρες και γυναίκες των οποίων οι γονείς είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά βαπτίζονται


Στο παραπάνω λοιπόν ντοκουμέντο από τη Σκοπιά της 15ης Μαρτίου 1998 διακρίνουμε τα εξής. Το παιδί που έχει γονείς Μάρτυρες του Ιεχωβά διδάσκεται τις Χριστιανικές διδασκαλίες από βρεφική διδασκαλία, πείθεται πως αυτές είναι σωστές και ΕΛΕΥΘΕΡΑ επιλέγει να κάνει αφιέρωση, να γίνει δηλαδή Μάρτυρας του Ιεχωβά. Άξιο μνείας και εδώ που πρέπει να προσεχτεί από τον αναγνώστη, είναι πως η αφιέρωση αυτή δηλαδή το βάπτισμα, αποκλείει βρέφη και μικρά ανήλικα παιδιά εφόσον η Σκοπιά είναι ξεκάθαρη και κάθετη σ’ αυτό το θέμα για μία ακόμη φορά, αφού γράφει πως «δεκάδες χιλιάδες νεαροί άντρες και γυναίκες των οποίων οι γονείς είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν ακολουθήσει αυτό το παράδειγμα» δηλαδή βαπτίσθηκαν.


Συνεπώς από τα τρία ντοκουμέντα που παραθέσαμε συμπεραίνουμε, πως σε αντίθεση με μας που βαπτίζουμε τα παιδιά μας σε νηπιακή ή παιδική ηλικία, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διαπαιδαγωγούνε τα παιδιά τους από βρεφική ηλικία στις Χριστιανικές διδασκαλίες και όταν το παιδί τους γίνει άντρας ή γυναίκα καταλαβαίνοντας πως η θρησκεία των γονιών του είναι η αληθινή – αφού ΕΛΕΥΘΕΡΑ την έχει συγκρίνει με τις άλλες – προχωράει στην αφιέρωση βαπτίζεται δηλαδή Μάρτυρας του Ιεχωβά.
Πάμε τώρα να δούμε την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ που παίρνει το οποιοδήποτε παιδί των Μαρτύρων του Ιεχωβά στις Χριστιανικές διδασκαλίες ώστε να πειστεί πως η θρησκεία των γονιών του είναι η μόνη αληθινή.
Και δεν χρειάζεται να βγάλουμε τίποτα από το μυαλό μας αφού θα μας τα πει για μία ακόμη φορά η ίδια η Σκοπιά.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ λοιπόν του παιδιού των Μαρτύρων του Ιεχωβά ξεκινάει με την


ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
1. «Τελικά, στα ανθρώπινα μάτια, η αγνή Χριστιανική εκκλησία που ιδρύθηκε από τον Ιησού φαινόταν ότι είχε διαφθαρεί όταν ο Σατανάς παρήγαγε την αποστατική θρησκευτική παρωδία που σήμερα είναι γνωστή ως Χριστιανικός κόσμος» Σκοπιά 1 Ιουλίου 1995, σελίδα 14.


2. «Αν δεχόμαστε διδασκαλίες οι οποίες είναι μολυσμένες από επικίνδυνες δαιμονικές ιδέες, μπορεί να δηλητηριαστούμε τόσο εύκολα όσο και όταν τρώμε κάποια κατά γράμμα τροφή η οποία έχει αλλοιωθεί από μικρόβια ή τοξίνες …Έτσι, είναι καλό να εξετάσουμε την προέλευση της συμβολικής μας τροφής, έχοντας υπόψη ότι κάποια είδη εντύπων, όπως τα αποστατικά συγγράμματα, μπορεί να είναι μολυσμένα από αντιγραφικές διδασκαλίες και φιλοσοφίες» Σκοπιά 15 Απριλίου 1997, σελίδα 30.


3. «Όπως οι μαθητές του Ιησού κατά τον πρώτο αιώνα, εμείς διακηρύττουμε τα καλά νέα – ένα συγκινητικό άγγελμα ελπίδας – σε ανθρώπους «γδαρμένους και παραπεταμένους σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα» καθώς και σε όσους έχουν τυφλωθεί και βρίσκονται σε σύγχυση από «διδασκαλίες δαιμόνων» Σκοπιά 1 Αυγούστου 2003, σελίδα 17.


4.«Από τη βρεφική ηλικία λέγουν στα τέκνα των την αλήθεια για πράγματα όπως οι Άγιος Βασίλης, οι Πασχαλιές και η ψευδής θρησκεία» Σκοπιά 1970 σελίδα 423.




Αυτή λοιπόν είναι η .... ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ των παιδιών των Μαρτύρων του Ιεχωβά από βρεφική ηλικία!!!!


Όλοι εμείς εκτός της Σκοπιάς ανήκουμε στην ψεύτικη και αποστατική θρησκεία που δημιούργησε ο Σατανάς και διδάσκουμε δαιμονικές διδασκαλίες!!!


Και συνεχίζεται αυτή η .... ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ των παιδιών των Μαρτύρων του Ιεχωβά με τον


ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ
1. «Πολλά παιδιά αντιδρούν αρνητικά στην ιδέα μιας καθιερωμένης οικογενειακής μελέτης. Θα πρέπει αυτό να εμποδίζει τους γονείς να διεξάγουν την μελέτη τότε που την έχουν προγραμματίσει; Ασφαλώς όχι. “Η ανοησία είναι συνδεδεμένη με την καρδιά του αγοριού [ή, του κοριτσιού]”, αναγνωρίζει το εδάφιο Παροιμίες 22:15» Σκοπιά 1 Ιουνίου 1998, σελίδα 22.


2. «Είναι κατάλληλο ν’ απαιτή ένας Χριστιανός γονεύς από τα τέκνα του να παρακολουθούν τις Χριστιανικές συναθροίσεις» Σκοπιά 1975 σελίδα 542.


3. «Δεν είναι λογικό, λοιπόν, να προσέχουν τα παιδιά σχολικής ηλικίας την εκπαίδευση που παρέχεται στις συναθροίσεις αντί να τους επιτρέπεται να αποκοιμιούνται μόλις αρχίζει η συνάθροιση; … Έτσι, μερικοί γονείς φροντίζουν να κοιμούνται λίγο τα παιδιά τους πριν από τις συναθροίσεις ώστε να φτάνουν στην Αίθουσα Βασιλείας αναζωογονημένα και έτοιμα να μάθουν. Ορισμένοι γονείς μπορεί να περιορίζουν αυστηρά την παρακολούθηση τηλεόρασης ή ακόμη και να την απαγορεύουν σοφά στα παιδιά τους τα βράδια των συναθροίσεων» Σκοπιά 15 Μαρτίου 2000 σελίδα 17.


Τα παιδιά είναι ανόητα!!! λέει η Σκοπιά γι’ αυτό δεν πρέπει οι γονείς να εμποδίζονται να τους κάνουν την καθιερωμένη «πλύση εγκεφάλου» που υπόκεινται όλοι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και ονομάζεται γραφική μελέτη. Προσέξτε παρακαλώ και αυτό που λέει η Σκοπιά σ’ αυτά που παραθέτουμε. Ο γονιός Μάρτυρας του Ιεχωβά πρέπει να ΑΠΑΙΤΕΙ από τα τέκνα του να παρακολουθούν τις Χριστιανικές συναθροίσεις και να μην αποκοιμιούνται μόλις αρχίζει η συνάθροιση. Γι’ αυτό το λόγο και να τα βάζουν να κοιμηθούν πριν τις συναθροίσεις και να τους απαγορεύουν να βλέπουν τηλεόραση. Έλεος, όχι άλλη ελευθερία!! Μπουχτίσαμε!!
Άλλοι βέβαια Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πιο εφευρετικοί. Δίνουνε στα παιδιά τους να πιούνε νερό για να πάνε στην τουαλέτα ώστε να μην διακόπτεται και η συνάθροιση με το πήγαινε - έλα των παιδιών!!( Σκοπιά 1971 σελίδα 532).


Και αν παρόλα αυτά τα παιδιά αντιδρούν στην Γραφική μελέτη τότε τι γίνεται; Κανένα πρόβλημα. Η Σκοπιά παραπέμπει στο παράδειγμα μιας μητέρας που ΕΛΕΥΘΕΡΑ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ εκπαίδευε τα παιδιά της. Απολαύστε το:


« Όταν ετονίσθη ότι ήταν ευθύνη των γονέων να φροντίσουν, ώστε τα τέκνα να έχουν καθημερινή Γραφική διδασκαλία, απεφάσισα να διαθέσω χρόνο για καθημερινή ανάγνωση της Γραφής. Αυτό ήγειρε μεγάλες διαμαρτυρίες από τα τέκνα μου, ηλικίας επτά, πέντε και τριών ετών, διότι πάντοτε εφαίνετο ότι αυτό συνέπιπτε στην πιο απολαύσιμη ώρα τους … οι δε διαμαρτυρίες του ενετάθησαν όταν έκλεινα την τηλεόραση κάθε βράδυ και ανήγγειλα ότι ήταν καιρός για ανάγνωση της Γραφής. Πολλές φορές καθόμουν με τη Γραφή στο ένα χέρι ΚΑΙ ΤΗ ΡΑΒΔΟ ΣΥΝΕΤΙΣΕΩΣ ΣΤΟ ΑΛΛΟ.» Σκοπιά 1965 σελίδα 132.


Με την απειλή λοιπόν του ξύλου τα παιδιά ΕΛΕΥΘΕΡΑ έκαναν Γραφική εκπαίδευση!
Όταν βέβαια λέμε Γραφική μελέτη, εννοούμε την εκπαίδευση που παίρνουν τα παιδιά των Μαρτύρων του Ιεχωβά ώστε μεγαλώνοντας να γίνουν οι αυριανοί ισόβιοι αμισθί «πλασιέ βιβλίων» της Οργάνωσης «Σκοπιά». Και πώς να μην τους γίνει βίωμα από την παιδική ηλικία αυτό το πράγμα, όταν αντί να παίζουν φυσιολογικά παιχνίδια όπως όλα τα παιδιά, αυτά παίζουν παιχνίδια πως θα παγιδέψουν το υποψήφιο θύμα για να του πλασάρουν τα έντυπα της Οργάνωσης. Και πριν βιαστούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά να μας πούνε πως τους συκοφαντούμε, ιδού και οι αποδείξεις:

«Τα παιδιά μου προσποιούνται πάντα ότι διεξάγουν Γραφικές μελέτες, ότι παρευρίσκονται σε συναθροίσεις στις Αίθουσες Βασιλείας ή κάνουν το ένα στο άλλο παρουσιάσεις περιοδικού όπως γίνεται στο έργο κηρύγματος από σπίτι σε σπίτι» Σκοπιά 1968 σελίδα 604.


Και ιδού και φωτοτυπία από τη Σκοπιά 1ης Φεβρουαρίου 2001, σελίδα 28 όπου μιλάει για παιδιά που παίζουν κρυφτό, παριστάνοντας το ένα παιδί τον οικοδεσπότη ενός σπιτιού και το άλλο τον Μάρτυρα του Ιεχωβά που προσπαθεί να παγιδέψει το ανύποπτο θύμα!!!:





Σκοπιά 1 Φεβρουαρίου 2001, σελίδα 28: Μικρά παιδιά Μαρτύρων του Ιεχωβά παίζουν «κρυφτό» εκπαιδευόμενα πως θα παγιδέψουν αθώα θύματα


Από τα παραπάνω λοιπόν εκτεθέντα πιστεύουμε να καταλάβατε πως όταν ο Μάρτυρας του Ιεχωβά ισχυρίζεται πως δίνει Γραφική εκπαίδευση στο παιδί του, εννοεί τη διδασκαλία της Οργάνωσής του. Και για να προλάβουμε και πάλι τυχόν αντιρρήσεις παραθέτουμε την Σκοπιά του 1965 σελίδα 468, όπου με τον τίτλο «Εκπαίδευσις από την παιδική ηλικία» μιλάει για ένα τετράχρονο κορίτσι που αρνήθηκε να φάει λουκάνικο επειδή περιείχε αίμα:


«Μια μέρα ο σύζυγός μου πήρε μία από τις κόρες μας μαζί του στην αγορά της πόλεως Κάμπο. Την ώρα του φαγητού θέλησε να φάγη ένα ορεκτικό, το γνωστό ‘χάγκις’, που παρασκευάζεται από αίμα. Η μικρή κόρη, που ήταν μαζί του, έχει μεγάλη αντίληψι και γνωρίζει τι είναι το ‘χάγκις’, και ότι παρασκευάζεται από αίμα. Ξεύρετε τι έγινε; Όταν ο πατέρας της, της έδωσε ένα πιάτο γεμάτο ‘χάγκις’, η μικρή του είπε: ‘Μπαμπά, αυτή η τροφή περιέχει αίμα. Εγώ δεν μπορώ να την φάγω, γιατί ο Ιεχωβά δεν αγαπά τους ανθρώπους που τρώγουν αίμα’. Η μικρή είναι μόλις τεσσάρων ετών» Σκοπιά 1965 σελίδα 468.


Σ’ αυτού λοιπόν του είδους την «ελευθερία»μεγαλώνουν και εκπαιδεύονται τα παιδιά των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
Και η ….. ελευθερία αυτή συνεχίζεται με την


ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΒΙΑ ΠΟΥ ΑΣΚΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
Αφήσαμε για το τέλος το καλύτερο κομμάτι για την …ελευθερία μέσα στην οποία μεγαλώνουν τα παιδιά των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Γιατί το ντοκουμέντο που θα παραθέσουμε μιλάει το τι θα πάθει το παιδί που ο γονιός του ή οι γονείς του είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά και δεν βαπτιστεί. ΘΑ ΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ Ο ΙΕΧΩΒΑ ΩΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΑΤΟΜΟ!!!!!:


« Αντιθέτως, στα «ερίφια», τα οποία πρόκειται να εκτελεστούν ως ‘κατηραμένα’ άτομα, θα περιλαμβάνωνται οι θρησκευόμενοι, οι οποίοι παραμένουν μέσα στην Βαβυλώνα τη Μεγάλη μέχρι της παντοτινής καταστροφής της .... Στα «ερίφια» θα περιλαμβάνωνται, επίσης, οι σύζυγοι, άνδρες και γυναίκες που έχουν πιστούς γαμήλιους συντρόφους, αλλά οι οποίοι παρά το καλό παράδειγμα των πιστών γαμήλιων συντρόφων των, εξακολουθούν να παραμένουν άπιστοι .... επίσης, τα τέκνα ενός πιστού γονέα ή τα τέκνα πιστών γονέων (πατέρα και μητέρα), τα οποία τέκνα κάποτε ήσαν «άγια» ως ανήλικα, ως ανεύθυνα παιδιά, αλλά τα οποία μεγάλωσαν και έφθασαν σε υπεύθυνη ηλικία και αρνήθηκαν να γίνουν αφιερωμένοι, βαπτισμένοι πιστοί ως τον καιρό που αρχίζει η θεία εκτέλεσις των εριφίων» Σκοπιά 1965 σελίδα 399.


Μετά λοιπόν από τόση …«ελευθερία» και αφού το παιδί των Μαρτύρων του Ιεχωβά φθάσει σε υπεύθυνη ηλικία ώστε να αφιερωθεί δηλαδή να βαπτιστεί, πρέπει να μάθει σωρεία ερωτήσεων όπου θα δείχνει πως έχει κατανοήσει και εκτιμήσει το λόγο του Θεού. Παλιά υπήρχε και μια ειδική έκδοση που ονομάζονταν «Ο Λόγος Σου Είναι Λύχνος εις Τους Πόδας Μου» και περιλάμβανε 80 ερωτήσεις. Ιδού και το σχετικό ντοκουμέντο:


«Πράγματι, καθώς ένα άτομο σκέπτεται να γίνη μαθητής και φθάνει στο σημείο ν’ αφιερωθή στον Ιεχωβά, θα κάμη ανασκόπησι, μαζί με τους διακονικούς υπηρέτας στην εκκλησιαστική οργάνωσι, του βιβλίου «Ο Λόγος Σου Είναι Λύχνος εις Τους Πόδας Μου.» Αυτή η πληροφοριακή έκδοσις της Σκοπιάς περιλαμβάνει ογδόντα βασικές διδασκαλίες της Βίβλου. Αυτές πρέπει να εξετάζωνται, μία κάθε φορά, έτσι ώστε να γίνη γνωστό σ’ όλους, στον υποψήφιο για τη βύθισι στο ύδωρ καθώς και στους συντρόφους του στη Χριστιανική εκκλησία, ότι αυτός που επιθυμεί να συμβολίση την αφιέρωσί του έχει κατανόησι και εκτίμησι αυτών των βασικών διδασκαλιών του Λόγου του Θεού» Σκοπιά 1970 σελίδα 498.


Σήμερα έχει αντικατασταθεί αυτό το βιβλίο, και όποιος θέλει να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά πρέπει να κατανοήσει και εκτιμήσει 120 βασικές διδασκαλίες της Γραφής που βρίσκονται στο παράρτημα του βιβλίου της Σκοπιάς «Οργανωμένοι για να φέρουμε σε πέρας τη διακονία μας».


Αυτός λοιπόν είναι και ένας επιπλέον λόγος που δεν βαπτίζονται οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παιδιά. Γιατί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΛΟΓΩ ΗΛΙΚΙΑΣ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ 120 ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ.


Συνεπώς ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ το ξαναλέμε ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ οι Μάρτυρες του Ιεχωβά να βαπτίζουν μικρά παιδιά.


Όμως πράγματι:


ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΔΕΝ ΒΑΠΤΙΖΟΥΝ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ;
Και τώρα αγαπητοί μου ήρθε ή ώρα να παρακολουθήσουμε μία από τις μεγαλύτερες «κωλοτούμπες» που έχει κάνει ποτέ η Σκοπιά.
Γιατί στα μέχρι τώρα εκτεθέντα από τα έντυπά της, διαπιστώσαμε πως αποστρέφεται μετά βδελυγμίας μπορούμε να πούμε, την ιδέα πως είναι δυνατόν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά να βαπτίζουν μικρά παιδιά.
Στο σημείο αυτό όμως, καλό είναι να δούμε ποιες ηλικίες εννοεί η Σκοπιά όταν χρησιμοποιεί την λέξη «παιδί», οπότε αυτομάτως αποκλείονται του βαπτίσματος όσα ανήκουν στις ηλικίες αυτές. Ας την ακούσουμε λοιπόν:


«Η λέξις «παιδίον» μπορεί να χρησιμοποιηθή σ’ ένα παιδί ηλικίας δώδεκα ετών, όπως στην περίπτωσι των εδαφίων Μάρκος ε΄ 40 – 42, τα οποία αναφέρονται σε μια κόρη που ανέστησε ο Ιησούς˙ αλλά μπορεί επίσης να εφαρμοσθή σ’ ένα νεογέννητο βρέφος, όπως όταν χρησιμοποιήθηκε για το παιδίον Ιησού στον καιρό που το είχαν επισκεφθή οι ποιμένες. – Λουκ. β΄ 17» Σκοπιά 1972 σελίδες 303 – 304.


Σύμφωνα λοιπόν με την Σκοπιά η λέξη «παιδί» χρησιμοποιείται για ηλικίες από την βρεφική μέχρι 12 ετών. Άρα πάλι σύμφωνα με όσα έχει πει μέχρι τώρα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΒΑΠΤΙΖΟΝΤΑΙ παιδιά που βρίσκονται σ’ αυτές τις ηλικίες.
Ενισχυτικό τούτου είναι και αυτό που γράφει η ίδια η Σκοπιά του 1971 σελίδα 697. Κάποιος μικρός 10 ετών θέλησε να βαπτιστεί αλλά οι γονείς του δεν τον άφησαν γιατί είπαν πως πρέπει να μεγαλώσει κι άλλο. Έτσι βαπτίστηκε 15 ετών.


Τώρα όμως, ελάτε να παρακολουθήσουμε μαζί – μέσα από τα έντυπά της – τις «κωλοτούμπες» που κάνει η Σκοπιά και δέχεται στις τάξεις της Μάρτυρες του Ιεχωβά που ΒΑΠΤΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ!!!!!!!!!!


Βάπτιση 11χρονης ! Σκοπιά 1968 σελίδα 299
Τελειώσαμε; Όχι βέβαια! Έχει κι’ άλλο!
Βάπτιση 11χρονης ! Σκοπιά 1 Μαρτίου 2000 σελίδα 21
Τελειώσαμε; Όχι βέβαια! Έχει κι’ άλλο!
Βάπτιση 11χρονου! Σκοπιά 1 Μαρτίου 2004, σελίδα 25
Τελειώσαμε; Όχι βέβαια! Λίγο μεγάλοι δεν είναι; Τι λέτε, να το χαμηλώσουμε λίγο!
Βάπτιση 10χρονου!! Σκοπιά 1968 σελίδα 68
Τελειώσαμε; Όχι βέβαια! Έχει κι’ άλλο!
Βάπτιση 9χρονου!!! Σκοπιά 1975 σελίδα 374
Τελειώσαμε; Όχι βέβαια! Έχει κι’ άλλο!
Βάπτιση 8χρονου!!!! Σκοπιά 1 Οκτωβρίου 2000 σελίδα 28
Τελειώσαμε; Όχι βέβαια! Έχει κι’ άλλο!
Βάπτιση 7χρονου!!!!! Σκοπιά 1 Οκτωβρίου 2006 σελίδα 12


Την βάπτιση του 7χρονου την δημοσιεύουμε και σε φωτοτυπία για να μην μας πούνε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πως τους … συκοφαντούμε κιόλας!

ΑΝΑΒΑΠΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ!
Και ένα τελευταίο γεγονός στο οποίο αξίζει να σταθούμε είναι και αυτό της αναβάπτισης των μελών της Οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά!
Επειδή πολλοί από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά θεώρησαν πως όταν βαπτίστηκαν δεν έκαναν σωστή αφιέρωση, τους δίνει το δικαίωμα η Σκοπιά να … ξαναφιερωθούν στον Ιεχωβά δηλαδή να ξαναβαπτιστούν!! Το τι και το γιατί ας τα αφήσουμε να μας το πει η ίδια:

«Μερικοί, λόγω ορισμένων περιστάσεων τον καιρό που εβαπτίσθησαν ή λόγω εξελίξεων που ακολούθησαν, έχουν αμφιβολίες για το κύρος της αφιερώσεως και βαπτίσματος, που έκαμαν στον παρελθόν, και διερωτούνται αν πρέπει να αναβαπτισθούν. Μπορεί να εβαπτίσθησαν σε μικρή ηλικία ή σε καιρό που ήσαν πολύ ανώριμοι στην αλήθεια, ή, αφού εβαπτίσθησαν, έγιναν αδρανείς στη διακονία για ένα διάστημα .... Αλλ’ αν υπεβλήθη κανείς στο βάπτισμα κυρίως λόγω αισθηματικών παραγόντων και χωρίς κατάλληλη κατανόησι, ή για να ευαρεστήσει τους γονείς του ή άλλους, και αν αυτό το βάπτισμα δεν εσυμβόλιζε μια προηγούμενη αφιέρωσι να πράττη το θέλημα του Ιεχωβά, θα ήταν κατάλληλο να βαπτισθή πάλι» Σκοπιά 1962 σελίδα 524.

Από εμάς; Ουδέν σχόλιο. Τα είπε όλα η Σκοπιά.

http://antiairetikos.blogspot.com/2010/ ... st_15.html