Μυστικοπάθεια, αμαρτία ή όχι;

[ψυχουλα]

Εψαξα για αυτο αλλα δε βρηκα κατι. Επειδη η ιδια η λεξη εμπεριεχει τη λεξη παθος οδηγει στο συμπερασμα οτι προκειται για κατι που θα πρεπει κανεις να καταπολεμει. όμως για να θεωρηθει κατι αμαρτια θα πρεπει να βλαπτει τους γυρω μας ή την ψυχή μας ή να προσβάλλει το Θεό. Δε μπορω να κατανοησω αν βλαπτει και σε τι η μυστικοπαθεια, αν ειναι αρετή ή κακία.

[dionysisgr]

Κοιταξε, ο δικος μου λογισμος λεει, οτι οπως υπαρχουν σε καθε εννοια, και η καλη χρηση και η καλη, ετσι ενυπαρχουν στην μυστικοπαθεια, και αυτες υπο την εννοια οτι δεν ειναι απαραιτητα μερη της ουσιας της, αλλα της χρησεως της.

Και εξηγουμαι.

Καποιος μπορει να εχει μυστικοπαθεια με την εσωτερικη του εργασια, την πνευματικη του πορεια, και να μην θελει να κοινοποιει, εμπειριες, βιωματα, και γενικα να ζει εν τω κρυπτω, ωστε να μην δοξασθει απο τους ανθρωπους, αλλα απο τον Θεο, στην ωρα του.

Και για εναν αλλον λογο, οτι οι μυστικες εμπειριες, αποτελουν αρρητα και θεωρητικα βιωματα αλλης ταξεως, οποτε ειναι σχεδον ολοτελα αδυνατο να μεταφερθουν και να μοιραστουν, χωρις ο αμυητος να παρεξηγησει η να δυσπιστησει εναντι του ανθρωπου, ο οποιος τα εξωτερικευει.

Γιατι συμβαινει και το αλλο.

Ετσι παρεξηγηθηκε απο πολλους ο αγιος Συμεων ο Νεος θεολογος, ο οποιος ζουσε ασυλληπτες καταστασεις, που ουτε απο την φαντασια μας δεν εχουν περασει, και οταν αποφασισε να τις μοιραστει για να ωφελησει, πολλοι τον πηραν με τις πετρες και τον ελεγαν πλανεμενο και συναισθηματικο, ακομα δε στις ημερες μας τον εχουν καταφρονημενο πολλοι θεολογοι του σαλονιου.

Ενα παραδειγμα φεραμε.

Αυτη ειναι μια καλως εννοουμενη, ας πουμε ευλογημενη μυστικοπαθεια, και προτεινεται και απο τους Πατερες.

Καποιος αλλος αντιθετα ειναι μυστικοπαθης σε οτι αφορα την προετοιμασια του να κανει το κακο. Συμμετεχει σε οργανωσεις, παραθρησκευτικες σεχτες, αιρετικες παρασυναγωγες, οπως οι μασονοι για παραδειγμα, και αλλοι μυστικιστικοι οργανισμοι με κακο και ιδιοτελη σκοπο.

Αυτη ειναι η κακη μυστικοπαθεια, και για τους παραπανω λογους, αλλα και ο Κυριος μας, Ιησους Χριστος, εχει τονισει, οτι τα εργα του Θεου γινονται στο φως, απο τους ανθρωπους του φωτος, και απο εκει φαινεται και η ποιοτητα τους.

Λοιπον μαλλον ειναι η χρηση που καθοριζει και το νοημα.

Το θεμα ειναι γιατι και με ποιο σκοπο, αγαθο η πονηρο, καποιος εχει επιλεξει την μυστικοπαθεια και που τον οδηγει η προαιρεση του.

Αυτο ειναι το ζητουμενο, και το οποιο καθοριζει τελικα και την ποιοτητα της, καθως και εαν συνιστα αμαρτια, η αρετη.

Ετσι νομιζω εγω, τουλαχιστον.

[ψυχουλα]

σε ευχαριστω Διονυση νομιζω οτι με καλυψες μεχρι ενος σημειου.

απλως καμια φορα στην καθημερινοτητα μας ειναι δυσδιακριτο αν ειναι σωστο να κρυβουμε πραγματα απο τους γυρω μας.
αν πχ ενας ανθρωπος εχει προβληματα και δε τα εκμυστηρευεται στους φιλους του και παριστανει οτι ειναι ολα καλα ειναι σωστο; δε θα στενοχωρηθουν οι φιλοι του αν το μαθουν; ειναι λαθος να τα λεμε ολα μονο στον πνευματικο μας; ειναι σημαδι οτι δεν ειμαστε σωστοι φιλοι;

συγνωμη αν σας κουραζω.

[panosgreece]

λενε οι πατερες πως πρεπει να μιλαμε οσο,,,,οταν,,,και οσο πρεπει

οπως ελεγε και ο γεροπαισιος η αδιακρητη αληθεια ειναι χειρωτερη απο το ψεμα

οι αγιοι πατερες τα εχουν πει ολα ....

αλλα ο πνευματικος μας γιαυτο ειναι για να μας δειχνει τον τροπο ......

ζητω συγνωμη αλλα η μυτη μου οσφριζεται οτι πλεον οι πνευματικοι ειναι ειδος προς εξαφανιση

για γεροντοσαφαρια ολοι πρωτοι ..........και μουτσουνα μου πρωτη

[dionysisgr]

Δεν μας κουραζεις, αλλα, ειναι διαφορετικα πραγματα αυτα που θιγεις.

Δεν εχει καμμια σχεση η εξαγορευση των αμαρτιων, των λογισμων, αυτων που μας ειναι προσκομμα στην συμμετοχη στα αχραντα μυστηρια της Εκκλησιας μας, και εν γενει στην πνευματικη μας πορεια, διαμεσου του Πνευματικου πατρος, η του απλου εξομολογου για τους πολλους, με το υπολοιπο περιβαλλον μας.

Αλλιως θα πεις ενα προβλημα σοβαρο, που εμπιπτει στην ευθυνη σου, και σε καθιστα εκτεθειμενο ενωπιον Θεου και ανθρωπων,
στον Πνευματικο, ωστε να το κανει και ο ιδιος προσευχη και να σου δωσει ευχη και λογο παρακλητικο,
και τελειως διαφορετικα και με αλλο νοημα θα το μοιραστεις με καποιο φιλο/η σου.

Παραδειγμα στην εξομολογηση απαγορευεται η μυστικοπαθεια. Ειναι ατοπο και πονηρο. Τοτε τι παει καποιος; Δεν εχει νοημα.
Ολα στο φως και υπο το ελεος του Θεου, συγχωρουνται και κατερχεται η χαρις προς βοηθεια και ενισχυση.

Στο περιβαλλον, ισως να ειναι θεμιτη και πολλες φορες η μυστικοπαθεια, γιατι ποτε δεν ξερεις, αυτο το σοβαρο προβλημα που θα εκμυστηρευθεις στον αλλον, πως θα το χρησιμοποιησει, και με ποιο τροπο.

Μπορει να σε βλαψει, σε βαθος χρονου, αυτο που ειπες σε καποιον που νομιζες φιλο σου.. Ενα παραδειγμα λεω.

Οπως λενε και οι σοφοι κατα Θεον γεροντες, δεν πρεπει να ανοιγεις την ψυχη σου στον καθενα, και να εμπιστευεσαι τα μυχια της καρδιας σου, σε οποιον να'ναι.

Βλεπεις καθενας εχει το κρυφο ταμειο του, οπου κανει τον απολογισμο με τον εαυτο του, και αυτο δεν ειναι κακο. Μιλαω παντα για τα ανθρωπινα, τα καθημερινα, οχι για τα Πνευματικα, να τα ξεκαθαριζουμε, για να μην παρεξηγηθουμε.

Επειτα ειναι εξαιρετικα δυσκολο στους καιρους μας, να βρεις τετοια ποιοτητα και αφοσιωση απο φιλο, ωστε να του εμπιστευθεις τα παντα γυρω απο την ζωη σου.

Νομιζω ενα προβλημα σοβαρο παντα ειναι καλυτερο να το αφηνουμε πρωτα και κυρια στον Θεο, και να το κανουμε προσευχη.

Αλλωστε στο τελος τελος, η μονη τελεια και πραγματικη βοηθεια θα ερθει οπωσδηποτε πρωτα απο εκει, δηλαδη απο τον Κυριο,
με τροπους που δεν μπορουμε ουτε να φανταστουμε.

Εχουμε την Παναγιά μας, εχουμε τους αγιους μας, μεσιτες προς Θεον, πως λεμε, και στο αποδειπνο: "ετοιμη αντιληψις, και παντων των Χριστιανων καταφυγιον.."

Καπως ετσι ξεκαθαριζει το θεμα, αναλογα πως το βλεπουμε, στην ουσια ομως, καθετι ακομα και το πιο καθημερινο,
ενεχει την πνευματικη του διασταση, και τιποτα δεν ειναι τυχαιο και αποκομμενο απο την προνοια και την επιγνωση του Θεου.

[Gewrgiosgr]

ψυχούλα ενα πράγμα θα σου πώ γιατι και εγώ εχω αναρωτηθεί και την έχω πατήσει πολλες φορές επειδή ειμαι ανοιχτός χαρακτήρας εγινα αιτία σκανδαλισμού και εξαιτιάς μου έχει βλασφημηθεί το όνομα του Κυρίου. μη δώτε τα άγια τοις κύσοι. δεν ξέρω πως γράφετε ακριβώς ο Κύριος μας το είπε

[stathis73]

ΟΤΑΝ ΑΥΤΗ ΚΡΥΒΗ ΤΙΣ ΑΡΕΤΕΣ ΜΑΣ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΔΕΚΤΗ , ΟΤΑΝ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΨΥΧΙΚΗ ΟΦΕΛΕΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΕΤΗ ΑΛΛΑ ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ Π.Χ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΤΑΔΕ ΜΕΡΟΣ ΟΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΝΑΝ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ, ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΣΚΕΠΑΖΟΥΜΕ Η ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΡΕΤΗ.
ΓΕΝΙΚΟΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Η ΜΥΣΤΙΚΟΠΑΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΕΤΗ ΚΥΡΙΩΣ ΟΤΑΝ ΚΡΙΒΟΥΜΕ ΕΠΙΜΕΛΩΣ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑ Η ΓΟΛΓΟΘΑ.

[johnge]

Όλοι μας κρατάμε πράγματα για τον εαυτό μας. Δεν είναι κακό αρκεί να μην γίνεται όπως ήδη έχει ειπωθεί από εγωϊσμό ή για το συμφέρον μας. Το να προσπαθούμε να δείξουμε ότι είμαστε καλά ενώ μας αφορούν χίλια δυο προβλήματα δεν θα το έλεγα μυστικοπάθεια. Συγκεκριμένα το να μην θέλεις να επιβαρύνεις τους φίλους σου με αυτά που σε απασχολούν για μένα είναι προταίρημα. Χωρίς να σημαίνει όμως ότι δεν είμαστε διαθέσιμοι να ακούσουμε τα προβλήματα των φίλων μας. Έτσι τουλάχιστον σκέφτομαι εγώ. Βέβαια σε κάθε περίπτωση, και ειδικότερα αν κάποια προβλήματα απασχολούν συγκεκριμένα κάποιους φίλους μας, τότε ο πνευματικός μας πιστεύω και εγώ είναι η ορθότερη λύση στο πως να ενεργήσουμε. Δεν χρειάζεται όμως να σκανδαλίζουμε και να βάζουμε σε έννοιες τον αδερφό μας αν δεν υπάρχει λόγος.

[ψυχουλα]

Σας ευχαριστω ολους παρα πολυ για τις απαντησεις σας ολες ειχαν κατι ουσιαστικο να πουν!

σκεφτομαι επισης οτι η μυστικοπαθεια ως αποτελεσμα αναγκης σιωπης οδηγει σε ενα μοναχικο δωματιο το οποιο χωρις προσευχη μοιαζει με φυλακη αλλα με προσευχη μοιαζει με καταφυγιο.

[panagiotisspy]

Γιά άλλη μια φορά η λέξη "διάκριση" καθορίζει τα πράγματα κατά τη γνώμη μου.

Καλό είναι να είμαστε μυστικοπαθείς και "σφίγγες" όταν αυτό λειτουργεί εναντίον του εγωισμού μας.

Και να είμαστε "ανοιχτά βιβλία", όταν επίσης αυτό λειτουργεί κατά τον ίδιο τρόπο.