Η φρασεολογία όλων μας σε χριστιανική συζήτηση!

Διάφορα ερωτήματα στον π. Αντώνιο.

Συντονιστές: pAntonios, Συντονιστές

Απάντηση
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευση από NIKOSZ »

ROMFAIA έγραψε:Μίλα αδερφέ μου, μίλα να χαρείς...
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣ σωπασε εσυ !

Εικόνα

http://www.youtube.com/watch?v=tXUNanrJ29k
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
lovethink
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 5014
Εγγραφή: Πέμ Μαρ 09, 2006 6:00 am

Δημοσίευση από lovethink »

ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΥΑΛΟ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΨΕΙ Η ΓΚΡΙΝΙΑ
ΤΩΡΑ

http://www.youtube.com/watch?v=zmwCsQVQUfU
Καλή Σαρακοστή
Merkourios
Έμπειρος Αποστολέας
Έμπειρος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 237
Εγγραφή: Τρί Οκτ 10, 2006 5:00 am

ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ ΛΙΓΟ

Δημοσίευση από Merkourios »

ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ ΛΙΓΟ...



Δύναμη καί θάρρος στόν Μακαριώτατο κ. Χριστόδουλο προσπαθεί νά δώσει ο "επιτυχών αντί εκείνου" στό χειρουργικό τραπέζι τού Μαϊάμι, Ισραηλινός κ. Ιακώβ Γκίρσον, σέ μιά τελευταία του συνέντευξη...

Καί ευτύχημα θά ήταν, εάν τά όσα σήμερα γράφει, "κατορθώσουν" νά φθάσουν στόν ίδιο τόν Αρχιεπίσκοπο, καί δέν "κοπούνε" στήν διαδρομή τους από τό γύρω, στενό περιβάλλον του...
===================

Περισσότερο χαμόγελο, συμβουλεύει τόν κ. Χριστόδουλο ο άνθρωπος πού "κέρδισε" στό διπλανό χειρουργείο ! Είναι εύκολο όμως;


=============================
Φλώριντα - Μαϊάμι

Τα ξημερώματα της 8ης Οκτωβρίου ένας νέος άφησε την τελευταία του πνοή σε κάποιον από τους δρόμους της Φλόριντα, η ελπίδα του Αρχιεπισκόπου για μεταμόσχευση έσβησε και ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή ενός 63χρονου άνοιξε. Ενα «παιχνίδι της ζωής» που στην Ελλάδα προκάλεσε απογοήτευση στους πιστούς, αλλά στο Μαϊάμι χάρισε μια νέα προοπτική στον τραγουδιστή κ. Ιακώβ Γκίρσον, τον ασθενή που έλαβε το μόσχευμα που προοριζόταν για τον Αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο.

«Είναι ένα θαύμα. Αισθάνομαι καλύτερα από ποτέ. Ηθελα να ζήσω, αγωνίστηκα και τα κατάφερα», είναι τα πρώτα λόγια του κ. Γκίρσον ένα μήνα μετά την επέμβαση.

Φύσει αισιόδοξος, απολαμβάνει τη νέα του ζωή, γελάει, τραγουδάει και σχεδιάζει ήδη τις επόμενες εμφανίσεις του για να «χαρίσει τη χαρά και να μιλήσει στις καρδιές του κοινού του».

Ταυτόχρονα ευγνωμονεί τον Θεό «ο οποίος έχει το δικό του σχέδιο», τον καθηγητή κ. Ανδρέα Τζάκη «τον καλύτερο Ελληνα γιατρό» και κυρίως τους γονείς του 24χρονου δότη που «με την προσφορά των οργάνων του παιδιού τους χάρισαν ζωή σε άλλους ανθρώπους».

Δεν ξεχνάει όμως και τον «άτυχο» Αρχιεπίσκοπο, τον οποίο γνώρισε στο Τζάκσονς Μεμόριαλ και εκφράζει την επιθυμία να έρθει στην Ελλάδα να τον εμψυχώσει.

Η ζωή συνεχίζεται

«Θέλω να του ζητήσω, μέσω της εφημερίδας σας, να φανεί δυνατός. Να χαμογελά γιατί η ζωή συνεχίζεται.

Να προσεύχεται στον Θεό, διότι ως λειτουργός του έχει την ευλογία να βρίσκεται πιο κοντά στον Δημιουργό από όλους εμάς τους απλούς ανθρώπους. Ο,τι είναι να έρθει, θα έρθει. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα πάντα στον κόσμο αυτό.

Οταν αρρωσταίνουμε ρωτάμε «γιατί να συμβεί σε εμένα». Οπως είπα και σε ένα φίλο μου που πάσχει από καρκίνο, αυτό το ξέρει μόνο ο Θεός. Σε αυτόν ανήκουμε. Ας προσευχόμαστε και να βλέπουμε τη θετική διάσταση των πραγμάτων. Κάθε ημέρα που κερδίζουμε είναι σημαντική, είναι μια ολόκληρη ζωή. Παρακαλώ λοιπόν τον Αρχιεπίσκοπο να χαμογελά. Να ζει την κάθε στιγμή.

Είναι πνευματικός άνθρωπος και δεν πρέπει να αφήνει τη στεναχώρια να τον κυριεύει. Δεν πρέπει να κλαίει, να μελαγχολεί αλλά να προχωράει μπροστά. Και είμαι βέβαιος ότι θα ζήσει περισσότερο όπως και ο φίλος μου ο οποίος ζει 7 χρόνια με τον καρκίνο».

Ο κ. Γκίρσον θυμάται και τη συνάντησή του με τον κ. Χριστόδουλο στον διάδρομο του νοσοκομείου.

«Ζήτησα να τον συναντήσω και ο καθηγητής κ. Τζάκης μού είπε ότι ο Αρχιεπίσκοπος ήταν συναισθηματικά φορτισμένος, εξαιτίας της ατυχούς εξέλιξης της υπόθεσής του. Οταν τον είδα στον διάδρομο περιστοιχισμένο από τους συνεργάτες του πήγα κοντά του και του έπιασα το χέρι. Είπα στον κ. Τζάκη να μας συστήσει, αλλά ήδη του είχε μιλήσει για μένα.

Του χαμογέλασα, και με συγκίνησε που με ρωτούσε συνέχεια πώς εξελίσσεται η υγεία μου μετά την επέμβαση. Μόλις μού επιτρέψει ο γιατρός μου θέλω να έρθω στην Ελλάδα και να τον συναντήσω. Να του μιλήσω, να του συμπαρασταθώ και να τον εμψυχώσω».

Ο Ιακώβ Γκίρσον, πιστός Εβραίος, προσεύχεται στον Θεό για τον Αρχιεπίσκοπο, αλλά κυρίως για την ψυχή του νεαρού που με τον θάνατό του χάρισε στον ίδιο και σε άλλους ανθρώπους μια καλύτερη προοπτική ζωής. Πριν από λίγες ημέρες μάλιστα συναντήθηκε με τους γονείς του για να τους ευχαριστήσει για την πράξη τους.

«Ηταν μια ξεχωριστή, ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή. Ο πατέρας του προσπαθούσε να κρύψει τα συναισθήματά του, να κρατήσει τα δάκρυά του. Είναι εντάξει του είπα σε καταλαβαίνω, κλάψε. Απευθύνθηκα στη μητέρα του παιδιού. «Ο γιός σου τώρα είναι στον παράδεισο αλλά θα συνεχίσει κατά κάποιο τρόπο να υπάρχει μέσα από εμένα. Ενα όργανό του βρίσκεται στο σώμα μου και μου δίνει ζωή. Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο, έχασες ένα νέο παιδί αλλά χαρίσατε ζωή».

Είναι δύο υπέροχοι άνθρωποι που τους παρακάλεσα να μην τα παρατήσουν, να μην εγκαταλείψουν τη ζωή. «Είμαι πατέρας και ξέρω ότι η καρδιά σας ράγισε, αλλά τι μπορείτε να κάνετε τώρα; Μόνο να κοιτάτε μπροστά». Είδα φωτογραφίες του παιδιού, ένας όμορφος και δυνατός νέος. Προσεύχομαι γι’ αυτόν και ζήτησα από τους γονείς του να τους συνοδεύσω μια Κυριακή στην Εκκλησία. Τι και αν είμαι Εβραίος και αυτοί χριστιανοί. Ο Θεός είναι ένας».

Δεν παραλείπει να προτρέψει όλους να γίνουν δωρητές οργάνων. «Οταν οι συγγενείς κάποιου προσώπου που φεύγει απροσδόκητα από τη ζωή και παίρνουν αυτήν την απόφαση κάνουν ένα μεγάλο δώρο σε συνανθρώπους τους που έχουν ανάγκη. Φανταστείτε πόσοι περιμένουν ένα ζωτικό όργανο για να σωθούν».

Οταν οι γιατροί ανακοίνωσαν στον κ. Γκίρσον ότι εντόπισαν τέσσερις όγκους στο ήπαρ του έδειξε θάρρος και δεν έχασε την αισιοδοξία του.

«Η γυναίκα μου στην αρχή έκλαιγε συνέχεια, αλλά έπαιρνε κουράγιο από εμένα. Οι γιατροί στη Νέα Υόρκη μού είπαν ότι θα πρέπει να κάνω χημειοθεραπεία και ίσως μετά από τρία χρόνια να προχωρούσα στη μεταμόσχευση. Ημουν αρνητικός και τότε γύρισα στη Φλόριντα και πήγα στον κ. Τζάκη. Μου είπε ότι πρέπει να προχωρήσουμε βήμα, βήμα και κάναμε χημειοεμβολισμούς για να περιορισθεί ο μεγαλύτερος όγκος.

Το όνομά μου μπήκε στη λίστα και ένα μήνα αργότερα βρισκόμουν στο Παλμ Μπιτς όταν χτύπησε το τηλέφωνό μου. “Ιακώβ, υπάρχει ένα κατάλληλο μόσχευμα το οποίο δεν μπορέσαμε να το βάλουμε σε έναν άλλο καλό άνθρωπο γιατί εντοπίσαμε πρόβλημα. Ελα γρήγορα” μου είπε ο γιατρός. Τρεις ημέρες αργότερα είχα σηκωθεί από το κρεβάτι προκαλώντας έκπληξη στον κ. Τζάκη και τους συνεργάτες του. Είπε ότι είμαι πολύ δυνατός, αλλά εγώ τον ευχαριστώ γιατί είναι ο κορυφαίος χειρουργός στον τομέα του στις ΗΠΑ».

Σχέδια για το μέλλον

Ο κ. Γκίρσον ζητάει από όλους τους ασθενείς –και όχι μόνο– να βλέπουν το ποτήρι της ζωής «μισογεμάτο» και να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή της.

«Δεν πρέπει να κλεινόμαστε στον εαυτό μας και να ξεχνούμε την ζωή. Οταν προσευχόμαστε στον Θεό τον ευχαριστούμε για κάθε ώρα, κάθε ημέρα. Ζούμε περισσότερο χρόνο γιατί το θέλουμε, αγωνιζόμαστε, παλεύουμε. Εγώ γύρισα μια νέα σελίδα στη ζωή μου. Εχω περισσότερη ενέργεια. Ξέρετε γιατί; Γιατί θέλω να ζήσω. Μέσα μου λέω προχώρα Ιακώβ, προχώρα. Αισθάνομαι σαν τον 27χρονο γιο μου. Ποτέ δεν σταμάτησα να αθλούμαι, ποτέ δεν σταμάτησα να τραγουδώ, να εργάζομαι, να ζω. Είναι ένα θαύμα και αυτά όλα θα τα διδάξω στο πρώτο μου εγγόνι που πολύ σύντομα θα φέρει στον κόσμο η κόρη μου».

Στο σημείο αυτό σταματά να μιλάει και αρχίζει να τραγουδάει με δύναμη και πάθoς το ιταλικό τραγούδι «Volare» (Πετάω). «Πάντοτε ήμουν αισιόδοξος. Είμαι πιανίστας και τραγουδιστής. Σε κάθε μου παράσταση με ενδιαφέρει να μιλήσω στην καρδιά των ανθρώπων. Με ακουν, ενθουσιάζονται, βλέπω τη χαρά στα πρόσωπά τους, τους δίνω όσα έχω στην ψυχή μου, αισθάνομαι υπέροχα». Μόλις ένα μήνα μετά τη δύσκολη επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε δεν χάνει τον χρόνο του και σχεδιάζει το μέλλον. «Τον Δεκέμβριο θα συμμετάσχω σε μια συναυλία με ακόμα δέκα τραγουδιστές όπερας και ορχήστρα 50 ατόμων».

Η ζωή του Ιακώβ Γκίρσον δεν συνδέθηκε με την Ελλάδα εξαιτίας της περιπέτειας της υγείας του Αρχιεπισκόπου και της δικής του τύχης να παραλάβει το σωτήριο μόσχευμα. Το οικογενειακό του δένδρο έχει τις ρίζες του στη Θεσσαλονίκη στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε η μητέρα του και έζησαν οι γονείς της. Ελληνοεβραία, γνώρισε τον Σεφαραδίτη πατέρα του στις αρχές της δεκαετίας του ’40 και πήγε να ζήσει μαζί του στη Γεωργία όπου είχε ριζώσει η δική του οικογένει
α. Εκεί γεννήθηκε ο Ιακώβ και αμέσως μετά η οικογένεια Γκίρσον εγκαταστάθηκε στην Αμερική.

«Αγαπώ την Ελλάδα. Οι άνθρωποι είναι ανοιχτόκαρδοι, χαρούμενοι. Εχω πολλούς Ελληνες φίλους και εδώ στην Αμερική και στην Ελλάδα, την οποία έχω να επισκεφθώ περίπου 10 χρόνια. Θα έρθω, αλλά ο κ. Τζάκης μου λέει να μην είμαι βιαστικός και να κάνω υπομονή 3-4 μήνες».

Ανδρέας Τζάκης: Η τεράστια σημασία των μεταμοσχεύσεων

Ο καθηγητής Ανδρέας Τζάκης είναι ο χειρουργός που έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό από την περιπέτεια της υγείας του κ. Χριστόδουλου. Οταν διαπίστωσε πως οι μεταστάσεις στον Αρχιεπισκόπο δεν επέτρεπαν πλέον τη μεταμόσχευση πραγματοποίησε τη σωτήρια επέμβαση στον επόμενο στη λίστα των ληπτών ασθενή, κ. Ιακώβ Γκίρσον.

«Ο Ιακώβ είναι μια αντιπροσωπευτική περίπτωση του τι συμβαίνει με τις μεταμοσχεύσεις. Μπορούν να αποκαταστήσουν την υγεία και τις προοπτικές ανθρώπων, οι οποίοι εν πολλοίς ήταν χαμένοι. Το μήνυμα είναι πολύ απλό και αυτό θέλω να κατανοήσει ο κόσμος. Οι μεταμοσχεύσεις μέχρι πριν από 15 χρόνια ήταν κάτι το εξωπραγματικό και γίνονταν με υπεράνθρωπη προσπάθεια για να προαχθεί η επιστήμη και να σωθούν μερικοί άνθρωποι.

Σήμερα δεν είναι μια υπεράνθρωπη διαδικασία. Είναι καθημερινή πραγματικότητα και βοηθάει χιλιάδες να σωθούν και να συνεχίσουν τη ζωή τους με αποδοτικό τρόπο στην κοινωνία», επισημαίνει στην «Κ» ο κ. Τζάκης και προσθέτει:

«Εάν ο κόσμος καταλάβει τη σημασία των μεταμοσχεύσεων για τη σωτηρία ανθρώπων και έχει εμπιστοσύνη πως υπάρχει ένα σύστημα μέσω του οποίου γίνονται μεταμοσχεύσεις με συστηματικό, αξιοκρατικό και αμερόληπτο τρόπο, νομίζω ότι το θέμα των δοτών θα λυθεί».

Οπως όλα δείχνουν, η ασθένεια του κ. Χριστόδουλου ευαισθητοποίησε την κοινή γνώμη.

«Ιδιαίτερα με ανθρώπους που είναι αγαπητοί, όπως ο Αρχιεπίσκοπός μας, αυτά τα θέματα έχουν πολύ σημαντική επίδραση στην κοινωνία για την αποδοχή και εξέλιξη των μεταμοσχεύσεων. Η περιπέτεια του Αρχιεπισκόπου παρουσίασε με χειροπιαστό τρόπο την ανάγκη να προωθηθούν και ενισχυθούν οι μεταμοσχεύσεις στην Ελλάδα. Βλέπω ότι υπάρχει μια γενική επιθυμία αυτό το θέμα να προχωρήσει και χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί μια από τις επιδιώξεις στη ζωή μου ήταν να βοηθήσω την πατρίδα μου στον τομέα των μεταμοσχεύσεων».

kathimerini.gr
Merkourios
agapios
Απλό Μέλος
Απλό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 16
Εγγραφή: Τετ Οκτ 11, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Σαντορινη

Δημοσίευση από agapios »

χρειαζεται υπομονη,ηρεμια,αγαπη!Πανω απο ολα ΑΓΑΠΗ!!!Σε ολους και σε ολα.ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΛΥΝΟΝΤΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ!Μπορουμαι ολοι να το πετυχουμε! Ας κοιταξουμαι λιγο ψηλα.......
theophania
Βασικός Αποστολέας
Βασικός Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 94
Εγγραφή: Παρ Νοέμ 09, 2007 6:00 am

απαντηση

Δημοσίευση από theophania »

θα γραψω κ εγω στιχους απο ενα τραγουδι.ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ Κ ΟΙ ΑΓΑΠΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΑΦΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ ΤΡΕΜΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΛΩ ΠΟΥ ΛΥΓΙΣΑΝ.ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΣΟΥ Κ ΟΙ ΝΥΧΤΡΣ ΣΟΥ ΟΙ ΚΡΥΕΣ ΠΟΥ ΤΡΥΠΑΝΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ Κ ΦΩΛΙΑΖΟΥΝ ΜΕΣΑ ΛΥΠΕΣ.ΜΑ ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Κ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΟΥ ΘΟΛΟ.ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Κ ΑΠΟΨΕ ΠΑΛΙ ΚΟΙΤΑΣ ΤΟ ΚΕΝΟ.ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΜΑΚΡΥΣ Κ ΞΕΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ Κ ΕΙΝΑΙ ΠΟΝΟ ΦΩΡΤΟΜΕΝΟΣ.ΑΛΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΔΟΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΖΩΗ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΜΝΗΜΕΣ ΣΟΥ ΠΟΥ ΣΒΗΝΟΥΝ.ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
agapios
Απλό Μέλος
Απλό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 16
Εγγραφή: Τετ Οκτ 11, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Σαντορινη

Δημοσίευση από agapios »

Ωραιο το τραγουδι Θεοφανια αλλα πολυ μαυριλα ρε παιδι μου.Ας χαμογελασουμε και λιγο και ας δουμαι πιο μακρια!
eortologio_gr
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1644
Εγγραφή: Τρί Ιουν 13, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Χρήστος@Thessaloniki
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από eortologio_gr »

Merkourios έγραψε: ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ ΛΙΓΟ...

Δύναμη καί θάρρος στόν Μακαριώτατο κ. Χριστόδουλο προσπαθεί νά δώσει ο "επιτυχών αντί εκείνου" στό χειρουργικό τραπέζι τού Μαϊάμι, Ισραηλινός κ. Ιακώβ Γκίρσον, σέ μιά τελευταία του συνέντευξη...
Εγώ βγάζω άλλα συμπεράσματα.

Το σταρ συστεμ της Αμερικής έδρασε και πάλι και έδωσε βήμα σε κάποιον πάνω στον οποίο θα στηριχθεί το επόμενο μπεστ σελλερ το οποίο και θα γυριστεί σε έργο με την ζωή του κου Γκιρσον με σπόντες ...Αρχιεπισκόπου.

Οι Εβραίοι εκμεταλεύτηκαν μέχρις ρανίδος την "τύχη" του Γκιρσον και την "ατυχία" του Αρχιεπισκόπου μέσα απο την έκταση που πήρε το θέμα με την δωρεάν διαφήμιση στα μιντια.

Με την παρέμβαση του δικού τους "μαμωνά" νικήθηκε ο "δικός μας" φωτεινός άγγελος και ευνόησε "τον δικό τους" Γκίρσον.

Αν είναι δυνατόν να περιμένω απο ένα ανδρείκελο να μου στείλει το μηνυμα να χαμογελάσω. Το ανδρείκελο αυτό υπο την καθοδήγηση "άλλων" χτυπά την ίδια την Ορθοδοξία όταν ένας Εβραίος συμβουλεύει τον Αρχιεπίσκοπο της Ελλάδος να χαμογελάσει. Θαρείς και απο αυτόν περιμέναμε τον τρόπο για να ανακτήσουμε την αγάπη για την ζωή και την πίστη στον Ιησού.

Αντε να παει να ... "κουρευτεί"

Εδω και τώρα να σβυσει το ρυπαρό αυτό μηνυμα. Αλλιώς και εμείς δίνουμε βήμα προβολής σε κάποιον που μας δίνει συμβουλές λέγοντας μας το αυτονόητο χτυπώντας την ίδιας μας την Ελληνική ψυχή που είναι η Ορθοδοξία.

Αναμένω την επίσημη Εκκλησιαστική Ιεραρχία να βάλει στην θέση του τον κο Γκίρσον.

Θα βγεί σε λίγο και η Μαντόνα (η όποια Μαντόνα) να πεί οτι καλά έκανε και προσχώρησε στην Καμπάλλα αφού οι προσευχές της ακούστηκαν και ο αδελφός τους προτιμήθηκε απο τον εκπρόσωπο της Ελλαδικής Ορθοδοξίας.

Εκτός και αν ο δικός μας Αρχιεπίσκοπος δεν αξίζει την εύνοια του Θεού. Λές όλη αυτή η κατάκριση των "εντος των τειχών" αδελφών να βρήκε τον δρόμο προς το ευρισκόμενον άνωθεν ευήκοον ους ?...

Συνεχίστε παλληκάρια να βαρατε τον εκπρόσωπο της Ελλαδικής Εκκλησίας. Εσείς ξέρετε κάτι παραπάνω...

Και εσείς αδελφοί οι εκ του άμβωνος διδάσκοντες, ετοιμαστείτε να αντιμετωπίστε το εύλογο ερώτημα κατα πόσο ο Θεός των Ισραηλινών είναι ο "πραγματικός" σε σύγκριση με τον δικό μας που μέσω των μηντια κατάντησε "ιμμιτασιόν".

Αιδώς.

Χρ.
στα εύκολα ξέρω τι να κάνω - στα δύσκολα σε θέλω ...
Εικόνα
konstantinoupolitis
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1080
Εγγραφή: Τετ Ιαν 17, 2007 6:00 am
Τοποθεσία: Μακεδονία

Δημοσίευση από konstantinoupolitis »

Ευαγγελικά ισχύει το "Μην κρίνετε κατ΄όψιν αλλά κατα τη δικαία κρίση". Δεν νομίζω ότι η αδελφή Strumphi/ Ελένη νομίζω, ούτε και κάποιος επειδή είναι Ιερέας(και σταματώ εδώ) είναι στο απυρόβλητο.

Ακόμα και στην επίμαχη αναφορά δεν τον είπε ύαινα αλλά τον ρώτησε αν διαχωρίζει την θέση του.

Κατα καιρούς έχω διαβάσει τέρατα συμπεριφοράς και τέρατα θεολογίας. Το θέμα όμως δεν κλείδωσε.

Προσωπικά Νίκο διαφώνω κάθετα με το μπαν της. Οφείλω να στο πω.

Τέλος όσον αφορά τον Αρχιεπίσκοπο, στην κατάστασή του, γνωστή απο χρόνια στους εκκλησιαστικούς τύπους, δεν είναι όντως ώρα για κρίσεις, πλην του θέματος της μεταμόσχευσης.

Φοβάμαι ότι η σχετική απόφαση της Ιεράς Συνόδου του 1999 και πολύ περισσότερο η συμμετοχή επιφανών εκκλησιαστικών προσώπων ως ασθενών σε τέτοιες διαδικασίες με κορυφαίο τον ίσως όχι τυχαία αποτυχώντα Αρχιεπισκοπο, συνιστούν κερκόπορτα και δούρειο ίππο για την εκκλησία, ζιζάνιο που συμφύεται και συνεξελίσσεται με το κάρπισμα του Ευαγγελικού σπόρου.

Υπάρχει τεράστιο θεολογικό ζήτημα

Κωνσταντίνος
pAntonios
Συντονιστής
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 545
Εγγραφή: Δευ Μαρ 27, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: p.Antonios @otenet.gr
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από pAntonios »

aposal έγραψε: Αδελφή μου, έχω την εντύπωση ότι δεν πρέπει να μιλάμε σε έναν ιερέα όπως σε έναν φίλο μας! Αυτός είναι ένας εκπρόσωπος του Θεού! Χρίστηκε ιερέας μέσω μυστηρίου, που σημαίνει παρουσία Θεού! Μπορεί να μην συμφωνούμε με την γνώμη του, αλλά, νομίζω, ότι αυτό που προπάντων πρέπει να δείχνουμε σε έναν εκπρόσωπο του Θεού είναι η ευλάβεια! Ακόμη και αν αυτός είναι ο χειρότερος όλων, ο πλέον ανήθικος της ενορίας, εμείς πάλι αυτήν την ευλάβεια πρέπει να του δείχνουμε! Να μην ξεχνάμε ότι ο ιερέας έχει τη δύναμη όποτε το θελήσει να κατεβάσει τον Ίδιο τον Θεό στη γη (μέσω της Θείας Λειτουργίας).
«Κάποια γυναίκα είχε αγανακτήσει από την ασέβεια ενός ιερέα και κάποια στιγμή δεν άντεξε και – στα κρυφά – τον μούντζωσε! Αργότερα η γυναίκα αυτή πέθανε και όταν μετά από χρόνια έσκαψαν τον τάφο της, είδαν ότι τα χέρια της (από τον καρπό και κάτω) δεν είχαν λιώσει και μάλιστα ότι να νύχια της είχαν μακρύνει! Όταν έμαθαν τον λόγο, αναγκάστηκαν να φωνάξουν δεσπότη για να διαβάσει τις σχετικές ευχές»!
Ο λαός μας λέει ότι
"η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει μα κόκκαλα τσακίζει"!!!
Φαντάσου τώρα με βάση το παραπάνω ζωντανό παράδειγμα να δεις μια γλώσσα να παραμένει άλυωτη, σε αντίθεση με το υπόλοιπο σώμα!!! Αλλά αυτό είναι το λιγότερο και φυσικά ένα σημάδι για να μας δείξει ο Θεός ότι υπάρχουν κάποιοι πνευματικοί νόμου που δεν μπορούμε να τους καταπατούμε χωρίς συνέπειες. Εδώ συμπεριλαβάνεται και ο γράφων...
Το σημαντικότερο φυσικά είνα να σωθεί η ψυχή μας και μάλιστα χωρίς να τελωνιστεί...
silver
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3145
Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από silver »

==============================================

όταν ένας Εβραίος συμβουλεύει τον Αρχιεπίσκοπο της Ελλάδος να χαμογελάσει. Θαρείς και απο αυτόν περιμέναμε τον τρόπο για να ανακτήσουμε την αγάπη για την ζωή και την πίστη στον Ιησού.


ει δε η απαρχή αγία, και το φύραμα· και ει η ρίζα αγία, και οι κλάδοι.
Ει δε τινες των κλάδων εξεκλάσθησαν, συ δε αγριέλαιος ων ενεκεντρίσθης εν αυτοίς και συγκοινωνός της ρίζης και της πιότητος της ελαίας εγένου,
μη κατακαυχώ των κλάδων· ει δε κατακαυχάσαι, ου συ την ρίζαν βαστάζεις, αλλ΄ η ρίζα σε. ερείς ουν· εξεκλάσθησαν οι κλάδοι, ίνα εγώ εγκεντρισθώ,
καλώς· τη απιστία εξεκλάσθησαν, συ δε τη πίστει έστηκας. μη υψηλοφρόνει, αλλά φοβού· ει γαρ ο Θεός των κατά φύσιν κλάδων ουκ εφείσατο, μη πως ουδέ σου φείσεται.

( Ρωμ. ια, 18-22 ).

==============================================
Απάντηση

Επιστροφή στο “Διάφορα ερωτήματα στον π. Αντώνιο.”