Σελίδα 3 από 3

Re: Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε

Δημοσιεύτηκε: Κυρ Οκτ 11, 2009 5:55 pm
από avvas
Παρέλαβε ποτέ ο αββάς Ισαάκ ο Θηβαίος εις κοινόβιον
και είδεν αδελφόν σφαλέντα και κατέκρινεν αυτόν.
Ως δε εξήλθεν εις την έρημον ήλθεν άγγελος Κυρίου
και έστη έμπροσθεν της θύρας του κελλίου αυτού λέγων:
- Ούκ αφώ σε εισελθείν.
Ο δε παρεκάλει λέγων:
- Τι έστι το πράγμα;
Και αποκριθείς ο άγγελος είπεν αυτώ:
- Ο Θεός απέστειλέ με λέγων· Ειπέ αυτώ:
- Που κελεύεις βάλω τον σφαλέντα αδελφόν όν έκρινας;
Και ευθέως μετενόησε λέγων:
- Ημάρτηκα, συγχώρησόν μοι.
Και είπεν ο άγγελος:
- Έγείρου, συνεχώρησέ σοι ο Θεός.
- Φύλαξον δε του λοιπού μή κρίναί τινα πρίν ή ο Θεός κρίνη αυτόν.

«Φύλαξον δε του λοιπού μή κρίναί τινα πρίν ή ο Θεός κρίνη αυτόν».

Γιατί όχι μόνον η πόρτα του κελλίου μου δεν θα ανοίγει
αλλά ούτε και της καρδίας μου για να μπεί ο Χριστός.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Οκτ 12, 2009 11:39 am
από ntinoula

Re: Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε

Δημοσιεύτηκε: Τρί Οκτ 13, 2009 10:53 pm
από avvas
Πάντες γάρ άνθρωποι είμεθα εκ τους χοός γεγενημένοι και πάντες αμαρτωλοί.
Πηλός είμεθα, άγνοιαν έχομεν.
Ο πηλός τον πηλόν κλέπτει.
Ο πηλός τον πηλόν συκοφαντεί.
Ο πηλός του πηλού επαίρεται.
Ο πηλός τον πηλός πλουτεί.
Ο πηλός του πηλού άρχει.
Ο πηλός τον πηλός δέρει.
Ο πηλός τον πηλόν φυλακίζει.
Και εν γένει·
ο πηλός του πηλού θεωρείται σοφώτερος,
δυνατώτερος, πλουσιώτερος, ευγενέστερος,
τιμιώτερος, πλουτών ανοησίαν και άγνοιαν
της ιδίας υπάρξεως
· του πόθεν και πού
ευρέθη, πως εγεννήθη, τίς ο προορισμός του,
που καταλήγει, τι το μετά ταύτα.


Γέροντος Ιωσήφ
Έκφρασις μοναχικής εμπειρίας, σελ. 239
Έκδοσις Ιεράς Μονής Φιλοθέου, 1985

Re: Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Οκτ 15, 2009 7:45 am
από avvas
Τι δέ βλέπεις το κάρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου,
την δέ δοκόν την εν τώ ιδίω οφθαλμώ ου κατανοείς;
ή πώς δύνασαι λέγειν τω αδελφώ σου,
αδελφέ, άφες εκβάλω το κάρφος τό εν τώ οφθαλμώ σου,
αυτός την εν τώ οφθαλμώ σου δοκόν ού βλέπων;
υποκριτά,
έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου,
και τότε διαβλέψεις εκβαλείν το κάρφος
το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου.


Κατά Λουκάν Κεφ. 6. 41-42