Το μόνο σίγουρο αδελφέ μου είναι ότι ο δεσμός του γάμου είναι ισόβιος και πιο στενός από αυτόν μεταξύ του κάθε συζύγου με τους γονείς του, ή τα πεθερικά του! γιατί ο γάμος είναι μυστήριο, ο δεσμός επομένως αυτός επικυρώνεται (ευλογείται) από τον Ίδιο τον Θεό. Και αποτελεί αμαρτία όταν οι γονείς και τα πεθερικά επεμβαίνουν στο ζευγάρι και δημιουργούν προβλήματα!MHDEN έγραψε:θα ήθελα να υπάρξει αγάπη μεταξύ της γυναίκας μου και της μητέρας μου, αλλά δυστυχώς παρά τις προσευχές μου, η γυναίκα μου επικρίνει συνεχώς τη μητέρα μου και εμένα που τη φροντίζω κάποιες φορές. Δεν γνωρίζω που τελείώνουν και που αρχίζουν τα δικαιώματα του κάθε ανθρώπου αλλά πληγώνομαι γιατί είμαι μοναχοπαίδι και είμαι υποχρεωμένος να εξυπηρετώ και τη μητέρα μου και τη γυναίκα μου. Πάντα θα βρεθεί ένα θέμα για να επικριθεί η μητέρα μου και γω που την ανέχομαι ή την εξυπηρετώ. Το μόνο που κάνω είναι να προσεύχομαι και να υποχωρώ. Ως αποτέλεσμα είδα τη γυναίκα μου να διώχνει τη μητέρα μου απο το εξοχικό μας σπίτι και γω να κλάιω γιατί δεν ήξερα ποινού το μέρος να πάρω. Η αντίδραση της γυναίκας μου πάντα ήταν να χωρίσουμε γιατί δεν ταιριάζουμε. Ας προσευχηθεί κάποιος για μας ευχαριστώ.
Αλλά έτσι χαίρεται ο διάβολος! Με το να δημιουργεί προβλήματα στα παντρεμένα ζευγάρια! Με κάθε τρόπο!
Αδελφέ μου, κατανοώ τη δύσκολη θέση σου, αλλά πέραν των συμβουλών του καθενός μας (που είναι ανθρώπινες, άρα περιορισμένης εμβέλειας), η πιο σωστή σου κίνηση, θεωρώ ότι είναι να συμβουλευτείς έναν πνευματικό, όπως άλλωστε πρότειναν και πολλοί άλλοι αδελφοί μας. Κατά την άποψή μου δεν υπάρχουν σωστές ή λάθος αντιμετωπίσεις των προβλημάτων, αλλά μόνο σύμφωνες, ή ασύμφωνες με το θέλημα του Κυρίου! Και επειδή ο Κύριος ζήτησε από εμάς υπακοή (ταπείνωση), αυτό πρέπει να κάνεις στον εκπρόσωπο της Εκκλησίας!
Και μην ξεχνάς ότι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, επομένως συμπεριφορές (στάσεις) που οδήγησαν σε καλό αποτέλεσμα σε παρόμοιες περιπτώσεις δεν εγγυώνται τίποτε για την δική σου.
