Αρρώστιες.... ΓΙΑΤΙ;

[ekpaideytikos]

Οσο για τους καρκινοπαθείς δεν υπάρχει πια σπίτι που να μην έχει τον καρκινοπαθή του στην οικογένεια ή ευρύτερα στην οικογένεια
Εχει καταντήσει ίωση πλέον δυστυχώς

Μόνο που ίωση με ίωση έχει και κάποια διαφορά!!!!!

[lovethink]

Μόνο που ίωση με ίωση έχει και κάποια διαφορά!!!!!

Λες να μη ξέρω ? απλά δεν θέλω να γράψω δημόσια από που το ξέρω

[Misha]

Είναι όμως ευεγέρτης ο πόνος ? αυτή δεν είναι η ερώτηση ?

το κερί το μαλακώνει η φωτια,τον πηλό τον κάνει σκληρό...

Οσο για τους καρκινοπαθείς δεν υπάρχει πια σπίτι που να μην έχει τον καρκινοπαθή του στην οικογένεια ή ευρύτερα στην οικογένεια
Εχει καταντήσει ίωση πλέον δυστυχώς

αυτο είναι μεγάλη αλήθεια...και τις περισσοτερες φορές ευθυνόμαστε οι ίδιοι...
καπνισμα,συντηρητικά,λιπάσματα και ορμόνες στις τροφές,χημικά για κθαρισμο σπιτιών κ.ο.κ.

γνωρίζω ολόκληρα χωριά σε αγροτικές περιοχές όπου την τελευταια 20ετία η μονη αιτια θανατου είναι ο καρκινος,εξαιτίας της ευρείας χρησης φυτοφαρμάκων στις καλλιεργειες....μάλιστα πολλοι αγροτες δεν φορουν ουτε καν μασκες όταν ψεκάζουν....

[lovethink]

το κερί το μαλακώνει η φωτια,τον πηλό τον κάνει σκληρό...

Εσύ πως και μαλάκωσες και μου απαντάς ?

[ekpaideytikos]

το κερί το μαλακώνει η φωτια,τον πηλό τον κάνει σκληρό...

Και ο χρυσός με τη φωτιά καθαρίζει και γίνεται πιο λαμπερός!!!

[lovethink]

Και ο χρυσός με τη φωτιά καθαρίζει και γίνεται πιο λαμπερός!!!

ΚΑΙ επειδή το ΧΙΟΥΜΟΡ είναι ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ και είναι ΦΑΡΜΑΚΟ μεγάλο
Να μη μας παίρνει τίποτα από κάτω και να προσπαθούμε για το γέλιο ( αν και το γέλιο πρέπει να βγαίνει αβίαστα ) (ελπίζω να μην είναι αμαρτία το γέλιο γιατί και αυτό έχει ακουστεί ...... )

[Misha]

ΚΑΙ επειδή το ΧΙΟΥΜΟΡ είναι ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ και είναι ΦΑΡΜΑΚΟ μεγάλο
Να μη μας παίρνει τίποτα από κάτω και να προσπαθούμε για το γέλιο ( αν και το γέλιο πρέπει να βγαίνει αβίαστα ) (ελπίζω να μην είναι αμαρτία το γέλιο γιατί και αυτό έχει ακουστεί ...... )

πραγματικά ανέξοδο φάρμακο είναι το πηγαίο και αθωο γέλιο...
κινητοποιει όλες τις ενδιάθετες θεραπευτικές δυνάμεις του οργανισμού.

[ekpaideytikos]

Αρα θα πούμε αυτό που διαβάσαμε στο περί Αγίου Αντωνίου: "Οτι δεν μας συμφέρει να τα ξέρουμε όλα"

Οσο για τους καρκινοπαθείς δεν υπάρχει πια σπίτι που να μην έχει τον καρκινοπαθή του στην οικογένεια ή ευρύτερα στην οικογένεια
Εχει καταντήσει ίωση πλέον δυστυχώς

Όσον αφορά στο τι πρέπει να ξέρουμε ή όχι, όταν μου είπε ο ηγούμενος της Μ. Οσίου Δαυίδ (ο οποίος συνέβαλε στην ίαση μου) ότι : ό,τι έπαθα το έπαθα, για να βάλλουν μυαλό οι γύρω μου.
Ποία η αντίδρασις μου ;;;;

[lovethink]

πραγματικά ανέξοδο φάρμακο είναι το πηγαίο και αθωο γέλιο...
κινητοποιει όλες τις ενδιάθετες θεραπευτικές δυνάμεις του ργανισμού.

Μήπως να αρχίσουμε να γαργαλιόμαστε για κάνα πεντάλεπτο τη μέρα ?

Όσον αφορά στο τι πρέπει να ξέρουμε ή όχι, όταν μου είπε ο ηγούμενος της Μ. Οσίου Δαυίδ (ο οποίος συνέβαλε στην ίαση μου) ότι : ό,τι έπαθα το έπαθα, για να βάλλουν μυαλό οι γύρω μου.
Ποία η αντίδρασις μου ;;;;

ΣΟΚ !!!!
Οι άλλοι φταίνε εγώ την έπαθα ?
Αλλά σάμπως και ο Χριστός αθώος δεν ήταν και σταυρώθηκε για μας ?

[filtor]

Είναι φυσικό, με την κοσμική ανθρώπινη λογική να θεωρούμε τον πόνο ασυμβίβαστο με την αγάπη του Θεού. Είναι ανθρώπινο...
Για πολύ καιρό διαβάζοντας τα βιβλία των Γερόντων Παΐσιου και Πορφύριου αυτό ήταν ένα θέμα που δεν μπορούσα να το καταλάβω, όταν έβλεπαν οι ίδιοι την αρρώστεια σαν ...ευλογία! 8O
Ο δε Γέροντας Πορφύριος έλεγε "όταν είμαστε άρρωστοι να μην λέμε "Θεέ μου κάνε με καλά" αλλά "Θεέ μου κάνε με ...καλό"". 8O
Όμως πιστεύω, τελικά, πως το έλεγαν αυτό γιατί όταν ο άνθρωπος όταν είναι άρρωστος, του προκαλείται - άθελά του... - πολύ μεγάλη και διαρκής ταπείνωση.
Ο άνθρωπος τότε, δεν ξεχνιέται γιατί η αρρώστεια, του υπενθυμίζει κάθε στιγμή ότι κρέμεται στα χέρια του Θεού και ...ταπεινώνεται...
Ενώ όταν είναι υγιής προσπαθεί να αισθανθεί ταπείνωση!

Βέβαια, όλα αυτά καλά αλλά η ανθρώπινη αδυναμία μάς πολεμάει και δεν μας αφήνει να δούμε την πνευματική λογική.

Αν καταλάβουμε - το βιώσουμε βαθειά - ότι όλοι μας ότι κάποια στιγμή θα φύγουμε τότε ο άνθρωπος αλλοιώνεται οπότε ...τι Σάββατο βράδυ, τι Κυριακή πρωί.
Μόνο να φύγουμε μωρέ, έχοντας το Θεό στην καρδιά μας. :D