Πώς να αντιμετωπίζεις τους χρεώστες;

[pepiixthis]

θα συμφωνησω με τον κυριο dionysisgr και αν ειναι να δινουμε καποιο ποσο αυτο ας ειναι μικρο οχι μεγαλα ποσα

[eleimon]

Συμφωνω απολυτα με το Διονυση αλλα δυστηχως ετσι πραττουν οι ανθρωποι που ειναι λιγο πνευματικα τοποθετημενοι.
Εμενα δικος μου ανθρωπος οικογενειακου περιβαλλοντος οσο καλος κι αγνος ανθρωπος ειναι,απεχει αρκετα απο την πνευματικη σκεψη.Κι ετσι πεφτει συνεχως στην κατακριση του οτι (ο ταδε μου φαγε τα λεφτα,οτι αν δεν ηταν αυτος να τον λυπηθουμε και να του δανεισουμε εμεις τωρα θα μασταν πολυ πιο ανετοι οικονομικα κ.ο.κ).
Δε του χει ζητησει βεβαια ποτε τα χρηματα πισω αλλα δε παυει να γκρινιαζει μ αυτο το θεμα ολημερις κι ολονυχτις,κι οποιος γκρινιαζει ρημαζει οπως ελεγε ο παππουλης μας.

Αντε τωρα να εξηγησεις σ αυτον τον ανθρωπο που δεν εχει ανοιξει ποτε βιβλιο στη ζωη του ,και δεν εχει μιλησει ποτε με πνευματικο οτι πρεπει να τα βλεπει κι απο αλλη σκοπια τα πραγματα.

[stathis73]

Ναι ειναι Κωνσταντινε, ενα σημαντικο καθημερινο θεμα, που το αντιμετωπιζουμε ολοι. Θελει διακριση και αυτο, οπως ολα.

Ανα πασα στιγμη μπορει να κληθουμε να δανεισουμε, καποιον φιλο, συγγενη, κλπ, η να δανειστουμε οι ιδιοι εξ'αναγκης. Ετσι ειναι η ζωη μας.

Οπως σε καθε θεμα, που απασχολει τον ανθρωπο, ετσι και εδω,
ο Κυριος και Θεος μας, ο Ιησους Χριστος,
εχει δωσει με την τελεια διδασκαλια Του,
και σε οτι αφορα τα ανθρωπινα καθημερινα, βιοτικα δρωμενα, την τελεια λυση.

Εχει πει δηλαδη οτι, οταν δανειζεις, καποιον, κανονικα πρεπει να "ξεχνας", τα δανεικα, μεχρι να στα επιστρεψει,
και εαν δεν μπορεσει η δεν θελησει να στα επιστρεψει, να εισαι βεβαιος οτι θα στα αποδωσει πολλαπλα ο Πατερας σου,
εν τοις ουρανοις, πολλακις δε και ηδη σε αυτην την ζωη, τοσο πνευματικα, οσο και υλικα με το πρωτο βεβαια ειναι το πιο ποθητο και εφετο.

Θεωρω οτι σε γενικες γραμμες αυτη ειναι η διδασκαλια του Κυριου μας. Και υπαρχουν και οι σχετικες παραβολες και προτροπες Του.

Αρα,

Το θεμα ειναι εαν και κατα ποσο, οπως και ολους τους Λογους Του,
θα μπορεσουμε να τον "σηκωσουμε", ως λογο, και να τον εφαρμοσουμε στην ζωη μας.

Ολα εκει παιζονται, για εμας τους πιστους δουλους Του, εαν θελουμε να λεγομαστε και να ειμαστε τετοιοι.

Εχουμε πολλα παραδειγματα, οπου ανθρωποι που δανεισαν και αδικηθηκαν τα πηραν με αλλο τροπο, εκ Θεου, πισω πολλαπλα.

Και ο οφειλετης που δεν ανταποκριθηκε με δολιο τροπο, εμεινε εκθετος σε Θεο και ανθρωπους.. Αυτον τον αφηνεις στον Θεο.

Τωρα εαν ο αλλος δεν μπορεσει ειλικρινα να ανταποκριθει, και να σε εξοφλησει, και τον βλεπεις οτι δεν μπορει καν να ζησει, τι θα κανεις;
Θα τον τραβας απο τον λαιμο να σου τα δωσει πισω; Ε, δεν γινεται αυτο. Αλλοι το κανουν, εμεις δεν μπορουμε να το κανουμε.

Κανεις απλα υπομονη. Δεν μπορεις να κανεις κατι αλλο.

Τωρα παλι, αμα εχει παρει τα λεφτα σου, και σου λεει οτι πειναει, και παει στο Λουτρακι, η στο Ριο και τα παιζει ρουλετα μαυρο-κοκκινο 33,
η μπλακ τζακ, η τα τρωει με θηλυκους εκπροσωπους του πρωην ανατολικου μπλοκ,
ε, τι να σου πω, του λες και καμμια κουβεντα, ανθρωπινη..

Νομιζω ανακεφαλαιωνοντας, οτι πρωτον τηρουμε τον Λογο του Κυριου, και δανειζουμε με ελευθερη και ανοιχτη καρδια, σαν να χαριζουμε,
και απο εκει και περα,
προσδοκουμε να φιλοτιμηθει ο ευεργετουμενος να μας τα γυρισει πισω, χωρις αλλο κερδος και ανομες σκεψεις περι τοκων κλπ..

Εαν δε, δουμε οτι προκαλει, η αδιαφορει, ο ευεργετουμενος, του λεμε καποιο λογο, με καλη διαθεση,
και απο εκει και περα τον αφηνουμε στον Θεο, και Αυτος γνωριζει να τακτοποιησει τα πραγματα σοφα και τελεια.

Ετσι λεει ο λογισμος μου, και μιλαω εκ πειρας, σε αυτο το ζητημα.. Εγω ετσι θα επραττα.

Παρα πολυ σωστα, αλλα επειδη και εγω μιλαω εκ πειρας και επειδη μεσα σε μια οικογενεια μπορει να μην το βλεπουν και οι δυο πνευματικα το καλυτερο ειναι να μηδενισης τις πιστωσεις σου εαν μπορεις.
Τωρα για αυτους που εχεις δανισει το καλυτερο παλι ειναι με την συμβουλη του πνευματικου σου να κοιταξεις το καλυτερο που ειναι και για την ψυχη σου αλλα και για την οικογενεια σου.
Ειναι ενα μεγαλο και πολυπλοκο θεμα με πολλες παραμετρους, αλλιως αντιδραει καποιος που δεν το βλεπει πνευματικα, αλλιως ενας που εχει και κανει πνευματικη ζωη αλλα και αυτος εχει συναρτηση το εξης:εαν ειναι ανετος οικονομικα και εχει μια υγιη επιχηρηση δεν θα εχει προβλημα στο να τα παρει αργοτερα ή ακομη και πιο σπανια να πη τα " καταθετω " στην τραπεζα του ουρανου.
Υπαρχει η ανθρωπιμη λογικη και δικαιοσυνη και αυτη που μας διδαξε ο καλος Θεός ο καθενας διαλεγει και περνει.

[filotas]

Το πρόβλημα Στάθη είναι ότι ο Κύριος είπε:

"42 τώ αιτούντί σε δίδου, και τον θέλοντα από σού δανείσασθαι μη αποστραφής." (Ματθ. 5, 42)

Επομένως δεν μπορείς να κόψεις τις πιστώσεις .

Ενώ πράλληλα, όπως είπε κι ο Διονύσης, ο Χριστός είπε:

"32 και ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γάρ οι αμαρτωλοί τους αγαπώντας αυτούς αγαπώσι. 33 και εάν αγαθοποιήτε τους αγαθοποιούντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γάρ οι αμαρτωλοί το αυτό ποιούσι. 34 και εάν δανείζητε παρ' ών ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; και γάρ αμαρτωλοί αμαρτωλοίς δανείζουσιν ίνα απολάβωσι τα ίσα. 35 πλήν αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες, και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί υψίστου, ότι αυτός χρηστός εστιν επί τους αχαρίστους και πονηρούς. 36 Γίνεσθε ούν οικτίρμονες καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί." (Λουκ. 6, 32-36)

Επομένως Κωνσταντίνε πρέπει να δανείζουμε, όποιον έχει ανάγκη να δανειστεί από μας, και να μην περιμένουμε να τα πάρουμε πίσω, προσβλέποντας να "είναι ο μισθός μας πολύς και να γίνουμε υιοί του Υψίστου".

[aposal]

Η κάθε αντιμετώπιση έχει διάκριση. Εάν η δική μου πνευματική κατάσταση είναι πχ στο 30% δεν μπορεί κάποιος να με πείσει ότι πρέπει να το ξεχάσω τον οφειλέτη μου σαν να μην έγινε τίποτε. Και να το κάνω θα υπάρχει ωφέλεια, μόνον αν έχω συνειδητοποιήσει 100% ότι πράτω το σωστό, διαφορετικά θα με κατατρώει η σκέψη αυτή κάθε μέρα και πιθανόν να με οδηγήσει σε χειρότερες καταστάσεις, τελικά.
Κατ' εμέ το σωστό είναι να πω τι συμβαίνει στον πνευματικό μου και να κάνω υπακοή στις δικές του συμβουλές. Η υπακοή είναι η ασφαλέστερη μέθοδος.

[filotas]

Απόστολε πιστεύεις, ότι πρέπει να ρωτάμε τον Πνευματικό μας και για πράγματα, που γνωρίζουμε εκ των προτέρων πιο είναι το σωστό;

[Captain Yiannis]

ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ Ο ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΥΡΑΝΟΙΣ
ΑΓΙΑΣΘΗΤΩ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ
ΕΛΘΕΤΩ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ
ΓΕΝΗΘΗΤΩ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ,
ΩΣ ΕΝ ΟΥΡΑΝΩ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΤΟΝ ΑΡΤΟΝ ΗΜΩΝ ΤΟΝ ΕΠΙΟΥΣΙΟΝ
ΔΟΣ ΗΜΙΝ ΣΗΜΕΡΟΝ
ΚΑΙ ΑΦΕΣ ΗΜΙΝ ΤΑ ΟΦΕΙΛΗΜΑΤΑ ΗΜΩΝ,
ΩΣ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΑΦΙΕΜΕΝ ΤΟΙΣ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙΣ ΗΜΩΝ
ΚΑΙ ΜΗ ΕΙΣΕΝΕΓΚΗΣ ΗΜΑΣ ΕΙΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΝ,
ΑΛΛΑ ΡΥΣΑΙ ΗΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ.


"Χρωστάμε ευγνωμοσύνη στον Κύριο που ευδόκησε να γεννηθούμε στους κόλπους της Αληθινής, Ορθοδόξου Εκκλησίας."
Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Αυτό όμως εμπεριέχει παράλληλα , κάποιους κανόνες.

Ότι σε φωτίσει ο Κύριος

Ας πορευθούμε όπως μπορούμε , αμαρτωλοί είμαστε , ας κάνουμε τουλάχιστον λιγότερες αμαρτίες.

Δόξα τω Θεώ Πάντων Ένεκεν.

[stathis73]

[quote="filotas"]Το πρόβλημα Στάθη είναι ότι ο Κύριος είπε:

"42 τώ αιτούντί σε δίδου, και τον θέλοντα από σού δανείσασθαι μη αποστραφής." (Ματθ. 5, 42)

Επομένως δεν μπορείς να κόψεις τις πιστώσεις .

Εγω ειπα να κοψει τις πιστωσεις, οχι την ελεημοσυνη αλλο στην δουλεια σου και αλλο το να ερθει καποιος να σου ζητηση χρηματα.
Γιατι φίλε μου Νικο δεν νομιζω ο Θεός να ειπε να δανιζεις μεχρι να κλεισεις το δικο σου μαγαζι.
Γι αυτο ειπα, οπως και σε αλλα δυσκολα θεματα ειναι απο ποια οπτικη γωνια θα δεις ενα θέμα.

[aposal]

Απόστολε πιστεύεις, ότι πρέπει να ρωτάμε τον Πνευματικό μας και για πράγματα, που γνωρίζουμε εκ των προτέρων πιο είναι το σωστό;

Καλόν είναι να τον ρωτάμε. Όσο περισσότερο τον ρωτάμε τόσο καλύτερα, μέχρι να ωριμάσουμε πνευματικά και να αντιλαμβανόμαστε μόνοι μας τι πρέπει να κάνουμε, πάντοτε όμως έχοντας τον πνευματικό από κοντά, γιατι μπορεί η περηφάνεια είναι κοντά.
Εδώ βέβαια δεν μιλάμε για μια απλή ενέργεια. Το να μην ζητάω τα οφειλόμενα από κάποιον που μου χρωστάει είναι μια μικρή θυσία, γιατί ενδεχομένως με την κίνησή μου αυτή, να βλάψω οικονομικά την οικογένειά μου. Καλόν είναι, θεωρώ, σε τέτοιες μικρές θυσίες να έχουμε την ευλογία του πνευματικού μας, γιατί μπορεί να αντιμετωπίσουμε πολλές αντιξοότητες, ακόμη και μέσα στην οικογένειά μας.

[ψυχουλα]

αν ξερουμε οτι αυτος που μας δανειζεται δε ζητα απο πραγματικη αναγκη (π.χ. για να πληρωσει καποιο χρεος), αλλα για να παει να τα φαει στα μπουζουκια ή και χειρότερα, παλι πρεπει να του δωσουμε;;;;