![Εικόνα](http://img440.imageshack.us/img440/2145/937937937uk6.gif)
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΟΥΤΕΤΣΗ
Η Ορθοδοξία αριθμεί 104 χρόνια ιστορίας στην Κορέα, γεμάτα αγώνες ρώσων και ελλήνων ιεραποστόλων. Στις 20 Ιουνίου 2004 η Εξαρχία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, υπαγόμενη στη Μητρόπολη της Νέας Ζηλανδίας, αναβαθμίζεται σε μητρόπολη και ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Σωτήριος γίνεται ο πρώτος μητροπολίτης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κορέας. Στον προαύλιο χώρο μάς υποδέχονται κορεάτες πιστοί και ο Επίσκοπος Ζήλων κ. Αμβρόσιος, απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Βοστώνης και με διδακτορική διατριβή στο Πρίνστον, ο οποίος εκτός από μέλος του κλήρου διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Χάνκουκ της Σεούλ, στο Τμήμα Ελληνικών και Βαλκανικών Γλωσσών. Αναλαμβάνει να μας ξεναγήσει στον καθεδρικό ναό, στο παρεκκλήσι του Αγίου Μαξίμου, αλλά και στο μουσείο που διατηρεί η Εκκλησία με πιστά αντίγραφα αγαλμάτων της αρχαιότητας, που έχουν δωρηθεί από το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού. Μετά το τέλος της ξενάγησης ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Σωτήριος μας υποδέχεται εγκάρδια στην ευρύχωρη αίθουσα, παρουσία του π. Δανιήλ Να, κορεάτη Πρωτοπρεσβύτερου της Εκκλησίας του Αποστόλου Παύλου στο Ιντσόν, και της κυρίας Αθανασίας Κοντογιαννακοπούλου, συνταξιούχου εκπαιδευτικού, που ήλθε από τις ΗΠΑ πριν από τέσσερα χρόνια για να βοηθήσει την ιεραποστολή.
![Εικόνα](http://img67.imageshack.us/img67/3830/937937pb5.jpg)
Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Σωτήριος Τράμπας γεννήθηκε στην Αρτα το 1929. Τελειώνοντας το γυμνάσιο, σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1951. Το 1960 έγινε αρχιμανδρίτης και από το 1965 ως το 1968 υπηρέτησε ως ιερέας στο ελληνικό στράτευμα. Το 1973 έγινε Πρωτοπρεσβύτερος στην εκκλησία της Αγίας Σκέπης Παπάγου. Δύο χρόνια αργότερα, πηγαίνει εθελοντικά στην Κορέα. «Είμαι 31 χρόνια στην Κορέα» ξεκινά τη συζήτησή μας. «Οταν ήρθα με σκοπό να βοηθήσω την Εκκλησία, υπολόγιζα να μείνω μόνο ένα-δύο χρόνια, μιας και η υγεία μου δεν ήταν πολύ καλή». Μένει όμως για πολύ μεγαλύτερο διάστημα, καταβάλλοντας μεγάλες προσπάθειες για την Ορθόδοξη Εκκλησία της Κορέας. Το 1993 η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον χρίζει Βοηθό Επίσκοπο στον Μητροπολίτη Νέας Ζηλανδίας κ. Διονύσιο, ενώ το 2000 ο δήμαρχος της Σεούλ τον ανακηρύσσει Επίτιμο Δημότη της πόλης. Το 2000 διοργανώθηκε και ο εορτασμός με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων Ορθοδοξίας στην Κορέα, όπου παραβρέθηκε και ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, καθώς και μέλη του κλήρου από όλον τον κόσμο.
«Η Ιεραποστολή της Κορέας δημιουργήθηκε το 1900, με την άφιξη του ρώσου Αρχιμανδρίτη Χρύσανθου Σεχτκόφσκι, ο οποίος διαμόρφωσε στη Σεούλ έναν μικρό προσωρινό ναό αφιερωμένο στον Αγιο Νικόλαο, σε μία αίθουσα σχολείου». Ο προσωρινός ναός λειτούργησε ως το 1967, και το 1968 αγοράστηκε ένας νέος χώρος για να στεγάσει τον ναό του Αγίου Νικολάου. Το 1904, με το ξέσπασμα του ρωσοϊαπωνικού πολέμου και τη νίκη των τελευταίων, οι Ρώσοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Δύο χρόνια αργότερα, ο ρώσος ιεραπόστολος Πάβελ Ιβανόφσκι έρχεται στην Κορέα, όπου εργάζεται για έξι χρόνια. Το έργο του συνεχίζεται και από άλλους ιερείς, αλλά η επανάσταση των μπολσεβίκων το 1917-18 διακόπτει τις σχέσεις των δύο χωρών. Το 1921 το Πατριαρχείο της Μόσχας μεταβιβάζει τη μέριμνα του μοναδικού τότε ορόδοξου ναού στον Αρχιεπίσκοπο του Τόκιο.
Ο πόλεμος του 1950
Οι δυσκολίες συνεχίζονται και αργότερα, όταν με το ξέσπασμα του πολέμου της Κορέας το 1950, ο μοναδικός τότε κορεάτης ιερέας Αλεξέι Κιμ συλλαμβάνεται και εξαφανίζεται στη Βόρεια Κορέα. Το εκστρατευτικό σώμα που συμμετέχει από την Ελλάδα συνοδεύουν και ιερείς. Ο αρχιμανδρίτης Ανδρέας Χαλκιόπουλος φροντίζει να αποκαταστήσει τις ζημιές του ναού και να χειροτονηθεί ένας από τους κορεάτες πιστούς, ο π. Βόρις Μουν, τον Ιανουάριο του 1954. «Τον π. Βόρις συνάντησα όταν ήρθα στην Κορέα για πρώτη φορά, μετά από πρόσκλησή του, πριν από 31 χρόνια. Μετά τον θάνατό του θα παραμείνω ως το 1980 ο μόνος ορθόδοξος ιερέας στον μοναδικό ορθόδοξο ναό στην Κορέα και για όλη την Απω Ανατολή».
Εχοντας διακόψει κάθε σχέση με τη Ρωσία, η τοπική κοινότητα αποφασίζει στις 25 Δεκεμβρίου του 1955 να απευθυνθεί στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για να αναλάβει την ποιμαντική μέριμνα της Κορέας. Παρ' όλη τη μεγάλη καταστροφή που είχε υποστεί με τα Σεπτεμβριανά εκείνη τη χρονιά, το Πατριαρχείο απαντάει θετικά και στέλνει εκπρόσωπό του. Ο Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιάκωβος καταφέρνει να επιστραφεί η εκκλησιαστική περιουσία της Κορέας που είχε δοθεί στον Αρχιεπίσκοπο του Τόκιο κατά τη διάρκεια της ιαπωνικής κατοχής. Ορίζεται Εξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Κορέα, αλλά υπάρχει μεγάλη απόσταση και διαφορά ώρας, που δυσχεραίνει την επικοινωνία.
Ο π. Βόρις παρέμενε ο μοναδικός ιερέας ώσπου ο π. Κωνσταντίνος Χαλβατζάκης από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών επισκέπτεται για ένα διάστημα την Κορέα. «Ο π. Χαλβατζάκης θα είναι η αφορμή για να λάβω ένα γράμμα» διηγείται ο Μητροπολίτης κ. Σωτήριος «από τον τότε πρόεδρο της εδώ Ορθοδόξου Κοινότητας Κώστα Κιμ, γιο του π. Αλεξέι Κιμ. Μετά τις σπουδές του στην Αθήνα και στην Αμερική, ο Κιμ επέστρεψε στην πατρίδα και με αφορμή τις γνωριμίες του στην Ελλάδα παρακάλεσε τον π. Χαλβατζάκη να τους βοηθήσει κάποιος από τους ιερείς». Ο π. Χαλβατζάκης τού έδωσε το γράμμα, μαζί με μια φωτογραφία από μικρά παιδιά, μπροστά στον ναό του Αγίου Νικολάου της Σεούλ. Αυτά τα δύο λειτουργούν καταλυτικά για να αποφασίσει να προσφέρει τη βοήθειά του και να πάει το 1975 στην Κορέα.
Οι πρώτες εκκλησίες
Ως επικεφαλής της ιεραποστολής στην Κορέα, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Σωτήριος χτίζει εκκλησίες στις πόλεις Μπουσάν, Ιντσόν, Τζοντζού, Παλάγκ Ρι, Καπιούνγκ, Ιλσάν, αλλά και διοργανώνει ιεραποστολές στο Χονγκ Κονγκ, στη Σιγκαπούρη, στις Φιλιππίνες, στην Ινδονησία και στην Ινδία. Σήμερα υπάρχουν επτά ενοριακές εκκλησίες και έξι παρεκκλήσια, καθώς και το μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στο οποίο υπάγεται και η έδρα του Ιδρύματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Τις αγιογραφίες στις εκκλησίες αυτές επιμελείται ο αγιογράφος καθηγητής κ. Σώζος Γιαννούδης, με μία ομάδα φοιτητών από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, οι οποίοι επισκέπτονται κάθε χρόνο τη χώρα για εργασίες. Ο κ. Γιαννούδης και η ομάδα του έχουν επιμεληθεί τις αγιογραφίες στον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου στη Σεούλ, στο παρεκκλήσι του Αγίου Μαξίμου, στον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Σεούλ, στο μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στο παρεκκλήσι της Αναστάσεως και στον ναό της Αναστάσεως στο Μπουσάν.
Στην ερώτησή μου πώς η Ορθοδοξία συνδυάζεται με την κορεατική παράδοση και τον πολιτισμό, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Σωτήριος εξηγεί ότι υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά των παραδοσιακών τραγουδιών της Κορέας με τα ινδονησιακά, αλλά και με τη βυζαντινή μουσική. «Υπάρχουν στοιχεία στην κορεατική παράδοση τα οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία τα έχει στην πρακτική της επί αιώνες. Οι μετάνοιες είναι ένα από αυτά. Αλλά και άλλα έθιμα, όπως τα πρώτα γενέθλια του παιδιού, που είναι πολύ σημαντικό γεγονός και γιορτάζονται από τους Κορεάτες, ήταν αφορμή για να γίνει μια ειδική ακολουθία με ευχές. Προσπαθούμε να εκχριστιανίσουμε τα κορεατικά έθιμα που υπάρχουν. Για παράδειγμα, το ότι σέβονται πολύ τους νεκρούς και κάθε χρόνο έχουν μία εκδήλωση σεβασμού, η Ορθόδοξη Εκκλησία το έχει ενσωματώσει στο μνημόσυνο».
Τα τελευταία 30 χρόνια, μαζί με τον τοπικό κλήρο, τις κοινότητες και με την υποστήριξη των Ορθοδόξων Εκκλησιών του εξωτερικού, των ιεραποστολών, αλλά και των ιδιωτών, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κορέας δραστηριοποιείται σε πολλούς τομείς. «Εχουμε επιμεληθεί 100 εκδόσεις στην κορεατική γλώσσα, πολλές από τις οποίες αφορούν τα λειτουργικά βιβλία και τους ύμνους, αλλά και ορθόδοξα βιβλία. Επίσης λειτουργούν κατηχητικό, νεανικές ομάδες, φιλανθρωπικοί σύλλογοι και πρόγραμμα υποτροφιών» μου αναφέρει. Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ζήλων κ. Αμβρόσιος διδάσκει στο Τμήμα Ελληνικών και Βαλκανικών Γλωσσών στο Πανεπιστήμιο Χάνκ
ουκ της Σεούλ, στηρίζοντας το ακαδημαϊκό δυναμικό του τμήματος. Στο Μπουσάν ο π. Αλέξανδρος ανέλαβε την πρωτοβουλία να λειτουργήσει έναν παιδικό σταθμό για παιδιά φτωχών οικογενειών, ενώ παράλληλα υπάρχουν και κέντρα μέριμνας υπερηλίκων, όπως τα ΚΑΠΗ που λειτουργούν στην Ελλάδα. Η Εκκλησία διοργανώνει τα Σάββατα μαθήματα διδασκαλίας αγγλικών σε παιδιά, «μιας και όνειρο των Κορεατών είναι να μάθουν αγγλικά»συμπληρώνει η κυρία Κοντογιαννακοπούλου, που είναι υπεύθυνη για τα μαθήματα. Ακόμη και φροντιστηριακά μαθήματα σε παιδιά απόρων οικογενειών γίνονται, για να προετοιμαστούν για τις εξετάσεις τους στο πανεπιστήμιο.
Οι ορθόδοξοι στην Κορέα αριθμούν περίπου τις 3.000. «Γίνεται συνεχής κατήχηση» μου εξηγεί ο Σεβασμιότατος «αλλά δεν έχουμε τους αριθμούς που σημειώνονται στην Αφρική. Εκεί μπορεί να βαφτίζονται 700 άτομα σε μία ημέρα.». Στην Κορέα το μορφωτικό επίπεδο των ανθρώπων είναι υψηλό. Αλλά και η διείσδυση της τεχνολογικής εξέλιξης στην καθημερινότητα. Ακόμη και από το Internet μαθαίνουν για την Ορθοδοξία, καθώς η χώρα έχει πολύ μεγάλο ποσοστό χρηστών του Διαδικτύου.
Η συζήτησή μας καταλήγει με την ερώτησή μου που αφορά το όραμά του για το μέλλον. «Τα οράματα είναι πάντα μεγάλα» μου απαντά. «Οι δυνατότητές μας είναι όμως περιορισμένες, γιατί είμαστε πολύ μακριά από ορθόδοξες χώρες και η Κορέα είναι μια πολύ ακριβή χώρα πλέον. Για να δώσω όμως αισιοδοξία και στους νεότερους» συμπληρώνει «θα πω ότι στα 31 χρόνια που είμαι εδώ ποτέ δεν ματαιώθηκε κανένα σημαντικό έργο που χρειαζόταν. Πάντα βρισκόταν η λύση για να περατωθεί με έναν τρόπο θαυματουργικό».
* Μητροπολίτης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κορέας
Το ΒΗΜΑ, 03/09/2006