Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Και τελικά αυτή η ψεύτικη όραση μας οδηγεί σε πνευματική τύλφωση.
Βλέπουμε αυτό που συμφέρει τον εγωισμό μας και όχι την πραγματική αλήθεια. Συνήθως η αλήθεια ενοχλεί , πονάει, ειναι εκτυφλωτική και σε προκαλεί. Σε προκαλεί και σε προσκαλεί να αλλάξεις.
Τα βάγια γίνανε καρφιά, τα χειροκροτήματα γίνανε ραπίσματα, τα Ωσαννά γίνανε Σταυρωθήτω!. Πόσες φορές το “Δόξα τω Θεώ” έγινε “Γιατί σ’ εμένα Θεέ μου” μέσα σε δευτερόλεπτα. Πόσες φορές το “Ότι θέλει ο Θεός” θέλουμε να γίνει σύμφωνα με αυτό που θεωρούμε μέσα μας σωστό; Πόσες φορές όταν μιλάμε για θέλημα του Θεού στην ουσία θέλουμε ο Θεός να ευλογήσει το δικό μας θέλημα ;
Έχουμε λανθασμένη θέαση των πραγμάτων. Τότε οι άνθρωποι ήθελαν κάποιον επίγειο ελευθερωτή, έναν κοσμικό Βασιλιά, αλλά μόλις είδαν ότι μιλάει για ελευθερία από τα πάθη και για Βασιλεία των Ουρανών τον ανέβασαν στον Σταυρό διότι δεν πληροί τα κοσμικά κριτήρια.
Είμαστε τελικά ΙΔΙΟΙ. Οι περισσότεροι πάμε στην Εκκλησία για να μας δώσει ο Θεός υγεία, επιτυχία στις πανελλήνιες των παιδιών, καλές δουλειές, χρήματα , κοσμική ευημερία, επιτυχίες σε κάθε κοσμικό σκαλοπάτι. Σε όλα αυτά φωνάζουμε “Ωσαννα!” Χειροκροτάμε τον Χριστό. Κάνουμε δωρεές, πάμε στην Εκκλησία, κάνουμε ιδιωτικές Λειτουργίες και αρτοκλασίες αλλά μόλις ο Θεός μας δείξει τον δρόμο για τη Βασιλεία των ουρανών που περνάει κάποιες φορές και από το καμίνι του πόνου αρχίζουμε τα “Σταυρωθήτω”. Θέλουμε έναν Θεό στα μέτρα μας. Δεν μας κάνει ο Χριστός. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Ελάχιστοι είδαν τον Χριστό για αυτό που είναι και φορούν φωτοστέφανο. Οι υπόλοιποι απλά ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ να δούμε τον Χριστό για αυτό που είναι και όταν μας αποκαλύπτεται στη ζωή μας κάποιες φορές μέσα από σκληρούς τρόπους τον διώχνουμε.
Όχι αγαπητοί μου, δεν είναι ο Θεός κάποια κοσμική αόρατη δύναμη που την καλούμε όποτε γουστάρουμε για να ικανοποιεί τα κοσμικά μας σχέδια που έχουν ημερομηνία λήξης. Τέτοιος Θεός δεν υπάρχει και στην τελική, μας είναι άχρηστος, δεν τον έχουμε ανάγκη. Αν ο θάνατος είναι το τέρμα και ο Θεός ένας υπερφυσικός μου υπηρέτης, τότε δεν τον χρειάζομαι. Δεν τον θέλω. Δεν με αγγίζει. Δεν μου κάνει. Δεν μου λέει τίποτα.
Ένας Θεός όμως που είναι πρόσωπο, εραστής και νυμφίος και έχω μαζί Του προσωπική σχέση τότε τα πράγματα αλλάζουν. Θέλει κότσια η προσωπική σχέση. Έχει ευθύνη , συγγνώμη, πάλη, μάχες, πτώσεις, χαμόγελα, άσκηση, πόνο. Ποιός τα θέλει όλα αυτά; Βολεύει ένα Θεός άγαλμα που του κάνω αρτοκλασίες και φανουρόπιτες για να εξαγοράζω την εύνοιά του.
Ο μοναδικός που “είδε” τον Χριστό για αυτό που πραγματικά είναι ήταν ο ληστής. Και αυτή η αναγνώριση τον έκανε πρώτο πολίτη του Παραδείσου.
Ο Χριστός είναι Θεάνθρωπος και μας άνοιξε τις Πύλες της Βασιλείας των Ουρανών. Θα φωνάζουμε “Ωσαννά” μέχρι να σβήσει ο ήλιος, και το “Σταυρωθήτω” θα το πώ στον εαυτό μου. Τότε θα αρχίζει η παλέτα της ζωής μου να παίρνει τα χρώματα του Παραδείσου.
π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh .gr
Βλέπουμε τον Χριστό όπως μας βολεύει... - ΕΥΧΗ.gr

[toula]

Αγαπητοί φίλοι,
Πριν λίγο καιρό ο σύζυγός μου επισκέφτηκε το Άγιον Όρος!
Εκεί ένας ηγούμενος του εξιστόρησε το παρακάτω συγκλονιστικό θαύμα:
Πριν περίπου 1 μήνα από τώρα, μια κυρία επισκέφτηκε τα Ιεροσόλυμα, παρόλο που είναι δύσκολη περίοδος τώρα, λόγω του πολέμου.
Ήθελε να πάει να προσκυνήσει και τον τάφο του Αγίου Γεωργίου στη Λήδα.
Ήταν έτοιμη να πάρει ταξί, αλλά την ενημέρωσαν ότι αυτό έχει γίνει πολύ επικίνδυνο διότι υπάρχει σπείρα κακοποιών που προσποιούνται τους οδηγούς ταξί, λοξοδρομούν, σε ναρκώνουν και σου παίρνουν τα όργανα!!!!
Εκείνη είπε ότι θα το ρισκάρει γιατί θέλει πολύ να προσκυνήσει τον Άγιο!!
Αφού απέρριψε κάποια ταξί, τελικά επέλεξε το 4ο ταξί, σταυροκοπήθηκε κ ξεκίνησε.
Είχε ξαναπάει στον Άγιο Γεώργιο και μετά από περίπου 25 λεπτά δεν είχαν φτάσει ακόμα. Αυτό την έβαλε σε σκέψεις.
Μόλις όμως είδε το ταξί να λοξοδρομεί, της κόπηκαν τα πόδια...
Έβγαλε το κινητό της για να στείλει κάποιο μήνυμα, αλλά το κινητό ήταν σαν νεκρό!!!
Εκεί άρχισε τις προσευχές για να την ελεήσει ο Θεός και ο Άη Γιώργης ,ώστε να μην φύγει έτσι άδικα...
Εκεί που η αγωνία της είχε κορυφωθεί, ξαφνικά εμφανίζονται 2 περιπολικά και κλείνουν τον δρόμο στο ταξί, βγαίνουν με περίστροφα έξω κάμποσοι αστυνομικοί, και συλλαμβάνουν τον οδηγό του ταξί, βάζοντας του χειροπέδες!!!
Είπαν στην κυρία να μη φοβάται, και την ευχαρίστησαν γιατί έψαχναν αυτόν τον άνθρωπο καιρό, διότι είναι ο αρχηγός μιας σπείρας που εμπορεύεται ανθρώπινα όργανα!!!!
Η κυρία, δόξασε τον Θεό που την έσωσε από βέβαιο και βασανιστικό θάνατο και οι αστυνομικοί την πήγαν στο ξενοδοχείο της.
Την επόμενη ημέρα, αποφάσισε να πάει στο αστυνομικό τμήμα για να ευχαριστήσει τους αστυνομικούς, που με την έγκαιρη επέμβασή τους, την έσωσαν!!!
Εκεί οι αστυνομικοί άρχισαν να την ευχαριστούν που βοήθησε τόσο πολυ, με τα γρήγορα αντανακλαστικά της, ώστε να πιάσουν τον αρχικακοποιό!!
Η κυρία τους ρώτησε με ποιον τρόπο τους βοήθησε;
Οι αστυνομικοί της μίλησαν για το μήνυμα που τους έστειλε...
Η κυρία επέμενε ότι δεν ήταν δυνατόν να στείλει κανένα μήνυμα γιατί, όπως έμαθε, οι κακοποιοί είχαν εγκαταστήσει σύστημα απενεργοποίησης του σήματος των κινητών τηλεφώνων στο ταξί!!!
Όμως εκείνοι της έδειξαν ένα μήνυμα που προερχόταν από το δικό της νούμερο!!!!!
Όταν τους ρώτησε τι έγραφε το μήνυμα, οι αστυνομικοί είπαν ότι έγραφε τα εξής:
"Είμαι σε κίνδυνο, σε ένα ταξί στην οδό.....και...."
Υπογραφή: ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ!!!!!!
ΜΕΓΑΣ ΕΙΣΑΙ ΚΥΡΙΕ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΆ ΤΑ ΕΡΓΑ ΣΟΥ!!!
ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ ΠΟΥ ΔΟΞΑΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΓΊΟΥΣ ΣΟΥ!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ ΑΓΙΕ ΓΕΩΡΓΙΕ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΤΡΈΧΕΙΣ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΎΣ.!!!!
Αντ.+Αλ. Ανδρ.

[toula]

ΦΏΤΗΣ ΚΌΝΤΟΓΛΟΥ.!!
Ή Πίστη του λαού κατά την Σαρακοστή και την Μεγάλη Εβδομάδα!..
Ἐκεῖνοι οἱ ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι, ἐκεῖνα τὰ ἀγράμματα γεροντάκια καὶ οἱ γριοῦλες, ποὺ τὴν Σαρακοστὴ καὶ τὴν Μεγάλη Βδομάδα βρίσκονται ὅλη μέρα στὴν ἐκκλησία, ζήσανε ἀπὸ τὰ μικρά τους χρόνια ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καὶ καταλάβανε αὐτὸ τὸ χαροποιὸν πένθος, ποὺ δὲν τὸ καταλάβανε, ἀλοίμονο, οἱ σπουδασμένοι μας, ποὺ θέλουνε νὰ τοὺς διδάξουνε, ἀντὶ νὰ διδαχθοῦνε ἀπ᾿ αυτούς..
Τώρα τὶς μέρες τῆς Σαρακοστῆς, τῆς Μεγάλης Βδομάδας καὶ τοῦ Πάσχα πορεύονται μαζὶ μὲ τὸν Χριστό, ἀκολουθᾶνε ὁλοένα ἀπὸ πίσω του, ἀληθινά, ὄχι φανταστικά, ἀκούγοντάς Τον νὰ λέγῃ:«Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ παραδοθήσεται ὁ Ὑιὸς τοῦ ἀνθρώπου, καθὼς γέγραπται περὶ αὐτοῦ»..
Μαζί του βρίσκονται στὸν Μυστικὸ Δεῖπνο καὶ δακρύζουνε ἀπὸ τὰ λόγιά Του, μαζί Του πᾶνε στὸ πραιτώριο καὶ στὸν Πιλᾶτο, μαζί Του ῥαπίζονται, μαζί Του μαστιγώνονται, μαζί Του ἐμπαίζονται, μαζί Του σταυρώνονται, μαζί Του θάβονται, μαζί Του ἀνασταίνονται.. Τὰ μάτια τους γίνονται βρῦσες καὶ τρέχουνε, μὰ αὐτὰ τὰ δάκρυα δὲν εἶναι δάκρυα τῆς ἀπελπισίας, ἀλλὰ τῆς ἐλπίδας καὶ τῆς βεβαιότητας πὼς μ᾿ αὐτὰ ποτίζεται τὸ ὁλόδροσο κι ἀμάραντο δέντρο τῆς ἀληθινῆς χαρᾶς, τῆς χαρᾶς τῆς Ἀναστάσεως...
Αὐτὸ γίνεται κάθε χρόνο.. Ὤ! Πόσο ἀληθινὰ πίστι εἶναι ἡ ὀρθόδοξη πίστι τοῦ λαοῦ μας!!!
*Ευλογημένη πορεία προς την Ανάσταση του Κυρίου μας!*

[toula]

Ποτέ μην αφήνεις την προσευχή

Οποιαδήποτε προσευχή –έλεγε ο άγιος Γέροντας Παΐσιος ο Ρουμάνος– είναι δώρο του Αγίου Πνεύματος. Αλλά εμείς οι αδύνατοι έχουμε μόνο την δια στόματος προσευχή. Προς το παρόν, αδελφέ μου, επειδή, το πηγάδι είναι βαθύ, το σχοινί κοντό και μικρός ο κουβάς, να εφαρμόζεις τον εξής κανόνα: Κάθε πρωί να διαβάζεις τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου, ενώ το βράδυ την Παράκλησή της. Το Σύμβολο της Πίστεως να το λες έστω μια φορά ημερησίως και τον 50ό Ψαλμό δυο και τρεις φορές… Επιπλέον εθελοντικά μπορείς να λες, χωρίς να μετράς, το «Πάτερ ημών» την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό» και να κάνεις όσες μετάνοιες μπορείς.

Καθένας να κάνει ό,τι μπορεί· και η μέλισσα δεν μπορεί να πάρει όλο το νέκταρ από τα λουλούδια. Καλό είναι να κάμνεις έστω και λίγα απ’ όσα σου είπα. Εγώ γνωρίζω τις δυνάμεις μου και έχω κανονίσει ως εξής τα πνευματικά μου καθήκοντα: Όταν σηκώνομαι το πρωί, κάνω κάτι από τον κανόνα μου και όλη την ημέρα αισθάνομαι ότι είμαι αλλιώτικος άνθρωπος.

Αν το πρωί, μετά τον ύπνο, δεν κάνεις προσευχή και περιστρέφεσαι μέσα και γύρω από το κελλί, όπως έκανα κι εγώ πολλές φορές, και τρέχεις να κάνεις κι αυτή και την άλλη εργασία, να ξέρης ότι δεν θα πάει καλά η μέρα σου. Λοιπόν, πρέπει να κάνεις έστω τον μισό από τον κανόνα της προσευχής σου κάθε πρωί, όπως ο δίκαιος Ιώβ, ο οποίος πρόσφερε θυσία καθημερινά στον Θεό για τα παιδιά του, διότι έτσι πίστευε ότι θα αμάρταναν με τον λογισμό τους λιγότερο ενώπιον του Θεού.

Επίσης, κάθε πρωί να κάνεις και μερικές μετάνοιες –το λιγότερο δώδεκα– επικαλούμενος την βοήθεια της Κυρίας Θεοτόκου. Σε κάθε μετάνοια να λες: «Κυρία Θεοτόκε, μη με εγκαταλείπεις, μη με εγκαταλείπεις, Μητερούλα του Κυρίου μου». Μη ξεχνάς, αδελφέ μου, την Κυρία μας Θεοτόκο· μη ξεχνάς ότι έχει πολλή παρρησία ενώπιον του Υιού της.

Ποτέ μην αφήνεις την προσευχή. Κάνε έστω και μια μετάνοια, διάβασε ένα ψαλμό, λέγε μερικές φορές το «Κύριε Ιησού Χριστέ…». Όπως το λερωμένο πουκάμισο δεν καθαρίζεται μόνο με νερό, αλλά χρειάζεται σαπούνι κι άλλα απορρυπαντικά για να καθαρίσει καλύτερα.

Αν, για παράδειγμα, λες την ευχή του Ιησού εκατό φορές, μακάρι έστω και δέκα φορές να την παρακολουθεί ο νους σου. Όταν συζητάς με κάποιον, δεν στέκεσαι έχοντας τις πλάτες σου μπροστά του… Πώς λοιπόν θα σταθείς να συνομιλήσεις με τον Κύριο και Θεό μας; Έτσι συμβούλευε και μένα ο πατέρας Δανιήλ: «Πάτερ Παΐσιε, μην αφήνεις τον νου σου να περιστρέφεται έξω από το κελλί σου».

Οι λογισμοί έρχονται και ξαναέρχονται, αλλά εσύ μη συζητάς μαζί τους, μη τους δίνεις σημασία. Προσπάθησε να είναι σταθερά ο νους σου απασχολημένος με την προσευχή· όλες τις ώρες κοπίαζε να λες το «Κύριε Ιησού Χριστέ..». Αν συνηθίσεις να λες πάντοτε την ευχή του Ιησού, τους Χαιρετισμούς και την Παράκληση της Θεοτόκου και να κάνεις έστω και 24 μετάνοιες κάθε ημέρα, είναι αρκετά για να σε βοηθήσουν στη σωτηρία σου.

Τη νύχτα εδώ στη σκήτη Σύχλα (και στη Μονή Συχαστρία) γίνεται αγρυπνία. (Σύμφωνα με το σλαβικό εκκλησιαστικό τυπικό οι Ακολουθίες Εσπερινού και Όρθρου γίνονται μαζί περί το μεσονύκτιο, ενώ οι Ώρες και η θεία Λειτουργία το πρωί.) Προσπάθησε να σηκώνεσαι. Κάνε έστω τρεις φορές το σημείο του Σταυρού, λέγε το «Βασιλεύ ουράνιε», το «Πάτερ ημών» και όποια άλλη προσευχή γνωρίζεις. Επίσης κάνε 24 μετάνοιες και μετά πήγαινε στην αγρυπνία.

Αν δεν έχεις δάκρυα στην προσευχή σου –τα οποία προέρχονται από τη βαθιά ταπείνωση–, τουλάχιστο να αισθάνεσαι την αθλιότητά σου και ότι δεν είσαι άξιος γι’ αυτό το δώρο. Ομοίως δεν είναι απαραίτητο να κλαις με αναφιλητά. Διότι «θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει».

Ακόμη και ο διάβολος μερικές φορές σε βοηθάει να κλάψεις για να σε ρίξει στην υπερηφάνεια και ν’ απολέσεις την ψυχή σου. Κάποτε ήρθε εδώ μια γυναίκα και μου είπε: «Εγώ, πάτερ, κάνω κάθε μέρα εκατό μετάνοιες», αλλά τις έκανε χωρίς ευλογία. Τότε εγώ της είπα: «Από σήμερα να κάνεις μόνο 24 κάθε μέρα. Έχεις ευλογία μόνο για τόσες μετάνοιες».

Μετά από ένα μήνα ήρθε πάλι κλαίγοντας και μου είπε: «Πάτερ, δεν μπορώ να κάνω ούτε 24 μετάνοιες την ημέρα· εγώ που έκανα 100 την ημέρα και μου ήταν πολύ εύκολο, τώρα δεν μπορώ να κάνω ούτε 24». Βλέπεις, αδελφέ μου, τον πόλεμο του διαβόλου! Δεν μπορεί να κάνει 24 μετάνοιες, διότι τις κάνει με ευλογία και ο διάβολος ό,τι γίνεται με ευλογία, το καταπολεμεί. Όταν έκανε τις εκατό, μέσα της μεγάλωνε και η υπερηφάνεια, διότι τις έκανε χωρίς ευλογία.

Έτσι λοιπόν, καθετί που κάνεις, να το κάνεις με ευλογία του Πνευματικού σου. Αυτός πρέπει να γνωρίζει τον κανόνα της προσευχής σου, ενώ εσύ να κάνεις ό,τι εκείνος ευλογεί. Είναι καλό πράγμα να ζητάς συμβουλές και ευλογίες για να επαυξήσεις τους πνευματικούς σου αγώνες… Όταν κάνεις το καθετί με ευλογία, δεν θα έχει την τόλμη ο διάβολος να ανακατεύεται στους ασκητικούς σου κόπους.

Από το βιβλίο: π. Κων. Κόμαν, Αρχιμ. π. Ιωαννικίου Μπάλαν, Ο Γέροντας Παΐσιος Ολάρου, Πνευματικός του Γέροντος Κλεόπα Ηλίε (1897-1990). Μετάφραση-επιμέλεια υπό αδελφών Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους. Άγιον Όρος 1990.

https://www.koinoniaorthodoxias.org/

[toula]

Ἦταν ἕνας γέροντας καὶ πήγαινε, μαζὶ μὲ τὸν ὑποτακτικό του, ἀπὸ τὸ ἀσκηταριό τους στὴν πόλη. Στὸν δρόμο πέρασαν ἀπὸ ἕνα χωριὸ ποὺ εἶχε μιὰ Ἐκκλησία. Ἐκεῖ εἶδε ὁ ὑποτακτικὸς ἕναν διάβολο νὰ κάθεται πάνω στὸ καμπαναριό.
Προχώρησαν πιὸ κάτω καὶ συνάντησαν μιὰ καλύβα. Ἐκεῖ ὁ ὑποτακτικὸς εἶδε 100 σατανᾶδες, γύρω ἀπὸ τὴν καλύβα.
Προβληματίστηκε. «Τί γίνεται ἐδῶ;», ἀναρωτήθηκε.
Δὲν ἄντεξε καὶ ρώτησε τὸν γέροντά του:
Γέροντα, γιατί στὸ καμπαναριὸ ὑπῆρχε ἕνας διάβολος καὶ στὴν καλύβα ὑπάρχουν 100 σατανᾶδες;
Καὶ ὁ γέροντας τοῦ εἶπε:
Γιατί ὅσοι μπῆκαν στὴν Ἐκκλησία, μπῆκαν ἀπροετοίμαστοι καὶ δὲν προσευχόταν κανένας τους. Ἔτσι ἕνας διάβολος ἦταν ἀρκετὸς νὰ τοὺς φέρνει ὅλους πέρα. Στὴν καλύβα ὅμως αὐτή, εἶναι ἕνα ἀντρόγυνο ποὺ προσεύχεται, γι’ αὐτὸ καὶ βλέπεις τόσους σατανᾶδες!

+ Δημήτριος Παναγόπουλος Ἱεροκήρυκας

[toula]

Η ευχή
είναι το σωσίβιο της ψυχής και του σώματός μας.
Και εις ωκεανόν ακόμη να ευρεθείς με βάρκα να ταξιδεύεις άφοβα.
-Με την ευχή αγιάζεις τον τόπο που κάθεσαι και το έργο που κάμεις.
-Εμπρος παιδιά να καλλιεργήσετε την ευχήν. Αυτή εγέμισε τον Παράδεισον από τόσους αγίους ανθρώπους.
Οσίου Αμφιλοχίου Μακρή.

[toula]

10 ώρ. ·
"Δεν υπάρχει μεγαλύτερη οντολογική σύγκρουση από αυτήν του κόσμου μας με το Χριστό.
Διότι μια ψυχή που δεν έχει αναγεννηθεί από το Χριστό , δε μπορεί να καταλάβει μια ψυχή που έχει αναγεννηθεί από τον Χριστό και αναπόφευκτα δημιουργείται σύγκρουσις" .
Από την εκπομπή "ύδωρ εκ πέτρας" , πειρα'ι'κή εκκλησία .
"εκ μνήμης"

[toula]

Η δύναμη που έχει το λάδι από το καντήλι της Θεοτόκου και των αγίων
Οσιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής
(…) Μιά νύχτα είχε πάρει λιγάκι ο ύπνος τον δούλο του Θεού. Ξαφνικά φάνηκε ο διάβολος κρατώντας μιάν αξίνα!
Τη σήκωσε ψηλά για να τον χτυπήσει, μα, πριν προλάβει να την κατεβάσει, κυριεύτηκε από φρίκη και τρόμο, τραβήχτηκε πίσω και χάθηκε σαν καπνός, ξεφωνίζοντας και κάνοντας μεγάλο θόρυβο, ενώ ο Νήφων, ξύπνιος πιά, τον άκουσε να τρίζει τα δόντια και να λέει:
– Αχ, Μαρία! Εσύ, όπως πάντα, με καίς! Εσύ, που προστατεύεις αυτό το αγύριστο κεφάλι!
Απο τα θυμωμένα εκείνα λόγια του σατανά, ο δίκαιος κατάλαβε ότι η Παναγία τον υπερασπιζόταν και τον σκέπαζε με τη χάρη της, επειδή κάθε βράδυ, πριν κοιμηθεί συνήθιζε να παίρνει λάδι απ’ το καντήλι της και ν’ αλείφεται με πολλή ευλάβεια στο μέτωπο, στον αυχένα, στην καρδιά και σ’ όλα του τα αισθητήρια.
Η μυστική δύναμη, που είχε το άγιο εκείνο λάδι, έτρεψε το διάβολο σε φυγή.
Από τότε, διαπιστώνοντας τη δύναμη που έχει το λάδι από το καντήλι της Θεοτόκου και των αγίων, συμβούλευε τους γνωστούς του να παίρνουν κάθε βράδυ απ’ αυτό, ν’ αλείφονται με πίστη και μετά να κοιμούνται.
Από το βιβλίο: Ένας Ασκητής Επίσκοπος – Όσιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής
Από σελίδα facebook: ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

[toula]

Κουράστηκες να υπολογίζεις τα πάντα στην ζωή σου.
Να νιώθεις ενοχές και ανασφάλειες για κάθε κίνηση ή συναίσθημα σου.
Κουράστηκες να περιμένεις την ζωή κι αυτή να αργεί πάντα μια μέρα.
Έκανες εχθρό τον εαυτό σου.
Τον έστησες στο σκοπευτήριο των ενοχών και τον στράγγισες έως θανάτου.
Ήρθε ο καιρός όμως, να μιλήσετε.
Να πείτε όλα εκείνα που σωπάσατε μέσα σας,
εκείνος με τα θέλω του και εσύ με τα πρέπει.
Μίλα του, πες του, «με κούρασες ρε μπαγάσα, σε κούρασα κι εγώ καρδιά μου. Με πλήγωσες πολύ, σε λάβωσα. Με παίδεψες και εγώ σε τυράννησα ασύστολα και αυτοκαταστροφικά.
Δεν ξέρω πως έγιναν έτσι να πράγματα πως τα έφερε έτσι η ζωή και ζήσαμε σαν δυο μεγάλοι εχθροί. Σαν να μην είμαστε ένα, μα δυο, αντίπαλοι και διαφορετικοί.. Καθημερινά ο ένας πολεμούσε τον άλλο, προσπαθούσαμε με αβυσσαλέο μίσος να αλληλοεξοντωθούμε.
Ξέρεις τι λέω εαυτέ μου; Να, τώρα που πέρασαν τόσα χρόνια σε μάχες και έριδες, σε ενοχικά κυνηγητά δίχως ανάσες και σε φόβους χωρίς ξημέρωμα, να δώσουμε τα χέρια.
Να συμφιλιωθούμε, να πούμε φτάνει. Να μην είμαστε δυο, μα ένα. Όχι εχθροί μα φίλοι σε ένα κοινό δρόμο. Χέρι χέρι να πάμε στην νίκη του θανάτου. Μην τον αφήνουμε να γελάει ειρωνικά που σκορπάμε τις ώρες και τις στιγμές μας, σε αδελφοκτόνες μάχες.
Να με κάνεις μια αγκαλιά και εγώ μια πιο μεγάλη. Και να πάμε ξέρεις πού; να πάμε σε ένα ψηλό σημείο, σε ένα λόφο, να σταθούμε μια χαραυγή, κι να πούμε για πρώτη φορά ένα μεγάλο συγνώμη στον Θεό που σκορπίσαμε την ζωή μας σε μέρες νόθες….» «Να κάτσουμε να κλάψουμε πικρά, να πούμε συγνώμη στην ζωή πρώτη φορά»...
π. Λίβυος

[toula]

Tα βάγια γίνανε καρφιά και τα χειροκροτήματα μετατράπηκαν σε ραπίσματα.
Αλλιώς τον περίμεναν τον Χριστό. Τους απογοήτευσε. Περίμεναν έναν θεό με χρήμα, δόξα και εξουσία και αντίκρισαν ταπείνωση, αγάπη και λόγια για Βασιλεία των Ουρανών. Κάποιοι λίγο καλοπροαίρετοι περίμεναν κάποιος να τους μιλήσει για Αλήθεια, αλλά τελικά ήρθε η Αλήθεια ως πρόσωπο.
Γι’ αυτό και συνέχεια Τον κατηγορούμε: «Γιατί σ’ μένα; Γιατί μου το κάνεις αυτό;». Θέλουμε τη ζωούλα μας κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μας κι έναν θεό να μας υπηρετεί τα σχέδιά μας. Θέλουμε καλό γάμο, καλά παιδάκια ήρεμα και σπουδαγμένα, εξοχικό , χρήματα και υγεία μέχρι τα 100. Αν κάτι χαλάσει από αυτό το σενάριο φταίει ο Θεός. Μας απογοητεύει ο Χριστός διότι δεν μας κάνει. Θα θέλαμε έναν θεό είδωλο του εαυτού μας.
Αν ήμασταν στα Ιεροσόλυμα το ίδιο θα κάναμε. Χειροκροτήματα για κάποιον που θέλουμε να μας βγάλει από τα μνημόνια, να αυξήσει τις συντάξεις, να κάνει διορισμούς στο δημόσιο κλπ. Τι, όχι ; Βασιλεία των Ουρανών ; Τι είναι αυτά; Δεν τα θέλουμε! Δεν μας κάνεις! Άρον, άρον σταύρωσον αυτόν!
Να προσέχουμε λοιπόν, τα πολλά μπράβο, τους ενθουσιασμούς και τα χειροκροτήματα.
Πολλές φορές πίσω από όλα αυτά μπορεί να κρύβονται πολλά. Αυτοί που σε χειροκροτούν τις περισσότερες φορές θέλουν κάτι από εσένα. Εύκολα τα χέρια που σε αγκαλιάζουν καταλήγουν να έχουν μαχαίρι και να σε πληγώσουν στην πλάτη. Μην περιμένεις αδερφέ τίποτα από αυτόν τον κόσμο ακόμα και από τη μητέρα που σε γέννησε. Ο κόσμος είναι αχάριστος και πάντα ό,τι δίνει το προσφέρει σε μορφή δολώματος για ν’ αρπάξει κάτι μεγαλύτερο.
Δεν μας νοιάζει τι λέει ο κόσμος.
Μας αρκεί τι λέει ο Θεός. . .
Μου αρέσει που ο Χριστός απογοητεύει την κοσμική μας πλευρά, αλλά γοητεύει την πνευματική. .
Το λες και ελπίδα …
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα…
π.Σπυρίδων Σκουτής – euxh. gr
Άλλους τους γοητεύει και άλλους τους απογοητεύει . . . - ΕΥΧΗ.gr