Περί "διατάξεων" σχετικών με τη γυναίκα

[taje]

Καλησπέρα σας,καταρχήν θα ήθελα να σας συγχαρώ για την προσπάθεια που καταβάλλεται,σε δύσκολες εποχές,για την διάδοση της χριστιανικής αλήθειας.Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι είμαι χριστιανός ορθόδοξος και γνωρίζω ότι η αγάπη και η ταπείνωση είναι οι ασφαλέστεροι οδοί προς την βασιλεία των ουρανών.Πρόσφατα και με αφορμή την εορτή του αγίου-Νικολάου,συγκεντρωθήκαμε μια νεανική χριστιανική παρέα σε σπίτι εορτάζοντα.Συζητώντας για θέματα της εκκλησίας(όχι περί δογματικής,αλλά κυρίως για την εορτή των Χριστουγέννων και για την εξομολόγηση και Θ.Μετάληψη) "ακουμπίσαμε" και ένα θέμα για το οποίο γίνεται λόγος συχνά,όμως δυστυχώς κακοπροαίρετα και από ανθρωπους που είτε δεν ανήκουν στο σώμα της εκκλησίας,είτε από χριστιανούς που αντιμετωπίζουν το δόγμα ως μια φιλοσοφική θεώρηση.Το θέμα αυτό αφορούσε την απαγόρευση στη γυναίκα που έχει εμμηνο ρύση,να ασπαστεί το χέρι του ιερέα και τις εικόνες.Θα ήθελα ,προς αποφυγή παρεξηγήσεων,να τονίσω ότι η κοπέλα(που έθεσε το θέμα) τηρεί τον συγκεκριμένο "κανόνα"(παραθέτω τη λέξη σε εισαγωγικά διότι δεν γνωρίζω αν είναι η ορθή)και πιστεύει ακράδαντα ότι ο χριστιανισμός κηρυττει αενάως την ισότητα των δύο φύλων.Κατανοεί ότι έχοντας έμμηνο ρύσση δεν μπορεί να συμμετάσχει στο μυστήριο της Θ.Ευχαριστίας.Επίσης,είχε ρωτήσει τον πνευματικό της για ποιο λόγο απαγορεύεται ο ασπασμός της χειρος του και των εικόνων,και η απάντηση που έλαβε ήτανε οτι τις ημέρες εκείνες η γυναίκα είναι ακάθαρτη.Η αλήθεια είναι ότι κανείς εκ των παραβρισκομένων δεν μπορούσε να κατανοήσει γιατί μια γυναίκα θεωρείται ακάθαρτη εκείνες τις ημέρες.Ένας από τους παραβρισκομένους είχε διαβάσει πρόσφατα το κείμενο που περιέχεται στο διαδικτιακο σας τοπο,με τίτλο:"Η θεση της γυναίκας στην εκκλησία"
( http://athos.edo.gr/modules.php?name=Ne ... =0&thold=0 )
Στο συγκεκριμένο κείμενο,ο συντάκτης καταθέτει τόσο το μωσαικό νόμο και την αντίστιχοι διάταξη που περιέχεται στο λευτικον,όσο και τον Β' κανόνα του αγίου Διονυσίου Αλεξανδρείας του ομολογητού,ο οποίος κανών λέει ότι :"η αιμορροούσα μπορεί να πηγαίνει ως τον πρόναο της εκκλησίας και να προσεύχεται, όπως η γυναίκα που είχε «ρεύσιν αίματος» τόλμησε να αγγίσει μόνο το κάτω μέρος του ρούχου του Χριστού για να γιατρευτεί (Λουκ. 8/η΄ 44)"(σας το παρέθσα αυτούσιο από το κείμενο)
Οι σκέψεις που γεννήθηκαν στο δικό μου μυαλό και τις οποιές παραθέτω είναι οι ακόλουθες:

1.Όσο αφορα τον μωσαικό νόμο και το λευιτικόν,πως μπορούμε να το χρησιμοποιούμε για να υποστηρίξουμε οποιαδήποτε σημερινή "διάταξη",όταν ο Κύριος μας υπήρξε ο πρώτος που ήρθε σε αντίθεση με αυτόν,όχι από αντίδραση αλλά επειδη ο νόμος της Αγαπης που ο Ιδιος κηρυξε ήτανε απείρως ανώτερος.Για παράδειγμα κατά το λευιτικόν η μοιχαλίδα καταδικαζόταν σε θάνατο,ενώ ο Κύριος ημων Ιησούς Χριστός απάντησε:"Ο αναμάρτητος υμών πρώτος βαλέτω λίθον επ' αυτήν"(Ιωαν. 8,7)

2.Όσο αφορά την αιμορραγούσα γυναίκα,όντως όπως αναφέρει ο ευαγγελιστής Λουκάς ακούμπησε το κάτω άκρο του ρούχο του Ιησού(όπως εξάλλου αναφέρεται και στο κατα Ματθαίον) άλλα δεν συνάγεται ότι αυτή της η συστολή οφειλόταν στην αιμορραγία της και όχι,για παράδειγμα,στο δέος και την ντροπή που ο καθένας μας θα αισθανότανε αν αντίκρυζε τον Κύριο.Προσωπικά,αν αξιωνόμουν αυτής της τιμής θα έπεφτα καταγής προσκυνώντας τον,φιλώντας Του τα άγια πόδια και θα άγγιζα την άκρη των ρούχων Του.Δεν θα άντεχα να Τον αντικρύσω στο πρόσωπο,όχι λόγω της σωματικής "βρωμίας" μου αλλά λόγω της ψυχικής και της συναίσθησης της μηδενικότητας μου.

3.Πως μπορεί να θεωρείται ακάθαρτος ένας άνθρωπος(εν προκειμένω οι γυναικες κατά την περίοδο της εμμηνου ρύσεως) για μια βιολογική ενέργεια,την οποία δεν προκαλεί ο ίδιος.Είναι απολύτως λογικό ο έχων εκσπερμάτιση ηθελημένα να θεωρείται ακάθαρτος,όταν η εκσπερμάτιση αυτή ήταν αποτέλεσμα εφάμαρτης ενέργειας(σκέψης ή πράξης).Εξάλλου όταν ο άντρας έχει ονείρωξη για την οποία ο ίδιος δεν ευθυνεται,ο πνευματικός δεν του βάζει επιτίμιο.Τι καθιστά λοιπόν ακάθαρτη την γυναίκα κατά την εμμηνο ρύση?Εξάλλου αν μιά γυναίκα ενδημήσει εις Κύριον σε μια από αυτές τις μέρες,θα θεωρηθεί οτι ήτανε ακάθαρτη και θα αποδοθεί στη κόλαση?Αν οχι,τοτε την θεωρούμε ακάθαρτη όσο αφορα τα του σώματος?Και αν ναι,αν δηλαδή την θεωρούμε ακάθαρτη ως προς τα του σώματος τοτε εγείρονται δυο ακόμα ερωτήματα:
α.Είναι το σώμα ανώτερο απο την ψυχή?Δηλαδή μια άγια ψυχή αποκλείεται από το ναό εξαιτίας ενός,μη ηθελημένα, ακαθάρτου σώματος?
β.Πως ορίζεται ένα σώμα ως ακάθαρτο?Με την ίδια συλλογιστική οποιαδήποτε βιολογικη ασθένεια που ως αποτέλεσμα έχει κάποια έκκριση(ακράτια,αιμορραγιά ενος ούλου,συνάχι...) καθιστά το σώμα ακάθαρτο?
Σας ευχαριστώ για την υπομονή και το χρόνο που διαθέτετε,ζητώ συγνώμη για τα ορθογραφικα μου λάθη και την έλλειψη ορισμένων τόνων.
Θέλω επίσης να τονίσω ότι ουδέποτε συζητώ για ζητήματα της Εκκλησίας με ανθρώπους που δεν ανήκουν ενεργά και συνειδητά σε Αυτην καθώς επίσης και την πλήρη υποταγή μου σε όλες τις διατάξεις και τους κανόνες Της,ακόμα και σε όσους εν πρώτοις δεν κατανοώ.
Τις ευλογιες σας,

[pAntonios]

Έχουμε αναφέρει και σε άλλη συναφή ερώτηση ότι και ο άνδρας δεν μπορεί να κοινωνάει όταν έχει το προηγούμενο βράδυ ονείρωξη (είτε φταίει εμφανώς είτε όχι!) και αν είναι ιερέας δεν μπορεί να λειτουργήσει!
Υπάρχει μάλιστα σαν "κανόνας" μια σύντομη ακολουθία με τον Ν΄Ψαλμό την οποία υποχρεούται να διαβάσει ο ιερέας.

Άρα είναι προφανές ότι τα "περί ακαθάρτου" και στη γυναίκα δεν σχετίζονται με το σώμα αλλά σχετίζονται με το γενετήσιο ένστικτο. Και ο λόγος είναι πιστεύω (δεν έχω αυτή τη στιγμή κάποια βιβλιογραφική αναφορά) ότι το γενετήσιο έντικτο είναι μεταπτωτική κατάσταση (γίνεται δηλαδή και πάλι αναγωγή στην παρακοή των πρωτοπλάστων) και άρα ενέχει κάποιο "κανονισμό" όπως μας παρέδωσε η εκκλησιαστική παράδοση για να μας το θυμίζει διαρκώς ώστε να είμαστε προσεκτικοί όταν ερχόμαστε στο Ναό του Θεού και μάλιστα για να κοινωνήσουμε.
Αυτό είναι όλο και ας μην παρεξηγούμε αυτά που οι παπούδες μας απλά τα δεχόταν και δεν τα ψιλολογούσαν!

Δεν αγνοώ πάντως το γεγονός ότι μερικοί πνευματικοί σήμερα τα έχουν καταργήσει όλα αυτά από μόνοι τους σαν περιττά. Κατά την ταπεινή μου άποψη αυτό μπορεί να γίνει μόνον με απόφαση της Εκκλησίας.

[taje]

Πάτερ Αντώνιε σας ευχαριστώ για την απάντηση.
Δεν είχα γνώση συναφών ερωτήσεων,μιας και είμαι νέο μέλος και δεν είχα το χρόνο να διαβάσω,πλην ελαχίστων,τις θεματικές ενότητες και τα περιεχόμενα τους.
Έχετε απόλυτο δίκιο για τ' ότι οφείλουμε να δεχόμαστε τις διατάξεις και τους κανόνες της Εκκλησίας μας και να μην ψιλολογούμε.
Αισθάνομαι άσχημα που προσπάθησα να προσεγγίζω με την λογική μια εκ των παραδόσεων της Εκκλησίας μας,χάνοντας την ευκαιρία να ασκήσω μια από τις σπουδαιότερες αρετές την υπακοή,που με τη σειρά της οδηγεί στην ταπεινοφροσύνη.
Ζητώ συγνώμη τόσο από εσάς,όσο και από όλους όσους διαβάσαν την δημοσιευσή μου.

Την ευλογία σας.