Ιεραρχία "Η παρούσα κρίση είναι κατασκευασμένη, που αποβλέπει στον παγκόσμιο έλεγχο"
Τρίτη, 14 Δεκέμβριος 2010 - Συντάχθηκε απο τον/την Αιμίλιος Πολυγένης
Ηχηρό ράπισμα στα άνομα σχέδια όσων ευθύνονται για το κατάντημα της Ελλάδος, απευθύνουν μέσα από το ενημερωτικό φυλλάδιο της Ιεράς Συνόδου "Προς το Λαό" τα Μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Καταγγέλλοντας του ηγέτες της χώρας επισημαίνουν, ότι αυτοί είναι οι υπεύθυνοι διότι υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας στους κυρίαρχους δανειστές μας, αλλά και ότι προστάτευσαν τα συμφέροντα του λαού.
Επίσης τα μέλη της Ιεραρχίας δεν παραλείπουν να καταγγείλουν τους εκθεμελιωτές εντολοδόχους, ως κατεδαφιστές της σχέσεως λαού και ποιμαίνουσας Εκκλησίας.
Ακόμη, στέλνουν μήνυμα προς όλους τονίζοντας, ότι «η Εκκλησία δεν φοβάται να αμυνθεί στ πονηρό σύστημα αυτού του κόσμου, έστω και εάν η αντίσταση σημαίνει διωγμό η και μαρτύριο».
Αξίζει να αναφερθεί, ότι η Ιεραρχία εκφράζει και τον προβληματισμό της όσον αφορά την Παιδεία και το εκπαιδευτικό σύστημα.
Η Εκκλησία απέναντι στη κρίση
«Η χώρα μας φαίνεται να μην είναι πλέον ελεύθερη αλλά να διοικείται επί της ουσίας από τους δανειστές μας. Γνωρίζουμε ότι πολλοί περιμένετε από την ποιμαίνουσα Εκκλησία να μιλήσει και τοποθετηθεί πάνω στα γεγονότα που παρακολουθούμε», αναφέρουν μεταξύ άλλων.
Επίσης υπογραμμίζουν, ότι «είναι αλήθεια ότι αυτό που συμβαίνει στην πατρίδα μας είναι πρωτόγνωρο και συνταρακτικό. Μαζί με την πνευματική, κοινωνική και οικονομική κρίση συμβαδίζει και η πάσης φύσεως ανατροπή. Πρόκειται για προσπάθεια εκρίζωσης και εκθεμελίωσης πολλών παραδεδομένων, τα οποία ως τώρα θεωρούνταν αυτονόητα για τη ζωή του τόπου μας».
«Τα απαιτούν τα μέτρα αυτά οι δανειστές μας. Δηλώνουμε δηλαδή ότι είμαστε μια χώρα υπό κατοχή και εκτελούμε εντολές των κυρίαρχων - δανειστών μας», συνεχίζουν τα μέλη της Ιεραρχίας της Ιεράς Συνόδου».
Σε άλλο σημείο, τονίζουν: «Όλες αυτές τις παθογένειες της κοινωνίας και της οικονομίας που σήμερα επιχειρούμε με βίαιο τρόπο να αλλάξουμε, γιατί δεν τις αλλάξαμε στην ώρα τους; Γιατί έπρεπε να φθάσουμε ως εδώ; Τα πρόσωπα στην πολιτική σκηνή του τόπου μας είναι, εδώ και δεκαετίες, τα ίδια.»
«Πως τότε υπολόγιζαν το πολιτικό κόστος, γνωρίζοντας ότι οδηγούν τη χώρα τη καταστροφή και σήμερα αισθάνονται ασφαλείς, γιατί ενεργούν ως εντολοδόχοι; Σήμερα γίνονται ριζικές ανατροπές για τις οποίες άλλοτε θα αναστατωνόταν όλη η Ελλάδα και σήμερα επιβάλλονται χωρίς σχεδόν αντιδράσεις», προσθέτουν χαρακτηριστικά.
Επίσης, υπογραμμίζουν, πως «η οικονομική κρίση, η οποία ταλαιπωρεί και δυναστεύει τη χώρα μας είναι η κορυφή του παγόβουνου. Είναι συνέπεια και καρπός μιας άλλης κρίσης, της πνευματικής».
Αναφερόμενοι στην ηγεσία της χώρας, τονίζουν, ότι «Μια ηγεσία που δεν μπόρεσε να σταθεί υπεύθυνα απέναντι στο λαό, που δεν μπόρεσε η δεν ήθελε να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας, που πρόβαλε λαθεμένα πρότυπα, που καλλιέργησε τις πελατειακές σχέσεις, μόνο και μόνο γιατί είχε ως στόχο την κατοχή και τη νομή της εξουσίας.»
«Μια ηγεσία που στην πράξη αποδεικνύεται ότι ουσιαστικά υπονόμευσε τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας και του λαού. Και από την άλλη πλευρά, ένας λαός, εμείς που λειτουργήσαμε ανεύθυνα. Παραδοθήκαμε στην ευμάρεια, στον εύκολο πλουτισμό, και στην καλοπέραση, επιδοθήκαμε στο εύκολο κέρδος και στην εξαπάτηση. Δεν προβληματιστήκαμε για την αλήθεια των πραγμάτων», συνεχίζουν τα μέλη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ακόμη υπογραμμίζουν, ότι «το ερώτημα – δίλημμα του Ντοστογιέφκσι «ελευθερία η ευτυχία;» το ζούμε πλέον σε όλη την τραγικότητα. Διαλέξαμε μια πλαστή ευμάρεια και χάσαμε την ελευθερία του προσώπου μας, χάσαμε την ελευθερία της χώρας μας.»
Αυτοκριτική
Σε άλλο σημείο οι Ιεράρχες τονίζουν: «Στην Σύνοδο της Ιεραρχίας εμείς, οι πνευματικοί σας πατέρες, κάναμε την αυτοκριτική μας, θελήσαμε να αναμετρηθούμε με τις ευθύνες μας και να αναζητήσουμε με τόλμη το μερίδιο της ενδεχόμενης δική μας υπαιτιότητας στην παρούσα κρίση. Ξέρουμε ότι κάποιες φορές σας πικράναμε, σας σκανδαλίσαμε ίσως. Δεν αντιδράσαμε άμεσα και καίρια σε συμπεριφορές που σας πλήγωσαν».
«Οι έμποροι της κατεδάφισης της σχέσης του λαού με την ποιμαίνουσα Εκκλησία του εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο και πραγματικά η κατασκευασμένα σκάνδαλα και προσπάθησαν να διαρρήξουν την εμπιστοσύνη σας στην Εκκλησία», προσθέτουν χαρακτηριστικά οι Αρχιερείς.
Αγωνία για την Παιδεία
Όσον αφορά την Παιδεία τα Μέλη της Συνόδου της Ιεραρχίας, υπογραμμίζουν ότι «μας προβληματίζει η κατάσταση της Παιδείας μας, γιατί το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα αντιμετωπίζει το μαθητή όχι ως πρόσωπο αλλά σαν ηλεκτρονικό υπολογιστή και το μόνο που κάνει είναι να «τον φορτώνει» με ύλη αδιαφορώντας για την όλη του προσωπικότητα και γι’ αυτό τα παιδιά μας δικαιολογημένα αντιδρούν. Γι’ αυτό αγωνιούμε για το νέο Λύκειο που ετοιμάζεται».
Η Εκκλησία δεν φοβάται
Τα μέλη της Συνόδου της Ιεραρχίας, αισθανόμενοι ότι ο λαός ζητά από τους Ποιμένες μια Εκκλησία με ηρωισμό, με νεύρο και προφητικό λόγο, μια Εκκλησία που δεν φοβάται να αμυνθεί στο πονηρό σύστημα αυτού του κόσμου, έστω και αν η αντίσταση σημαίνει διωγμό και μαρτύριο.
«Η Εκκλησία είναι ο μόνος οργανισμός που μπορεί να σταθεί άμεσα δίπλα στον άνθρωπο και να τον στηρίξει. Η Εκκλησία όμως είμαστε όλοι μας κι αυτή είναι η δύναμη μας και η δύναμη της», υπογραμμίζουν χαρακτηριστικά.
Κλείνοντας η Ιεραρχία της Εκκλησία της Ελλάδος, τονίζει: «Η Εκκλησία δεν αντιμάχεται την Πολιτεία, αλλά εκείνους που εκμεταλλευόμενοι την Πολιτεία και κρυμμένοι πίσω από την εξουσία επιχειρούν να σας στερήσουν την ελπίδα.»
«
Να θυμάστε για πολλούς οικονομολόγους η παρούσα κρίση είναι κατασκευασμένη, είναι μια κρίση – εργαλείο που αποβλέπει στο παγκόσμιο έλεγχο από δυνάμεις που δεν είναι φιλάνθρωπες», προσθέτουν επίσης.
Πηγή:
www.romfea.gr
Στη χώρα μας πάντως είναι βέβαιο ότι η σημερινή βαθιά κρίση προέρχεται σ' ένα μεγάλο βαθμό από τη μεγάλη διαφθορά του συστήματος διακυβέρνησης τα τελευταία 30 χρόνια και ότι η κυβέρνηση φέρνει πολύ μεγάλη ευθύνη, επειδή αντί να σώσει τη χώρα, όπως υποσχέθηκε, την οδήγησε στα όρια της χρεωκοπίας.
Απ' αυτό το σύστημα διακυβέρνησης δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει βιώσιμη λύση εξόδου από την κρίση. Είναι βέβαιο ότι θα χρειαστεί να υπάρξουν πολιτικές και πολύ περισσότερο πνευματικές ανατροπές.
.
