Θα μου δωθεί έλεος;;;

[Demi]

Πατέρα Αντώνιε, δε σας γνωρίζω προσωπικά αλλά από τις συβουλές σας σε διάφορα θέματα που εχω διαβάσει εδώ έχω βοηθηθεί πολύ...
Τον τελευταίο καιρό υποφέρω πραγματικά. Νομίζω έχω χάσει το νόημα της ζωής μου.
Ο ανθρωπος που πραγματικά αγαπώ και με τον οποίο είμασταν μαζί 4 χρόνια αποφασισε πριν κάποιους μήνες να μου πει να χωρίσουμε. Αιτία όπως λεει δεν υπάρχει, απλά λέει πως πια δε νοιώθει για 'μενα ό,τι ένοιωθε πριν. Αρχικά σκέφτηκα μήπως έχουν γίνει μάγια καθώς το έβλεπα ότι με αγαπουσε πραγματικά και πιστεύω ότι είναι αδύματον κάποιος να μη νοιώθει ξαφνικά τίποτα για κάποιον που έλεγε πως τόσο πολύ αγαπούσε...
Ο άνθρωπος αυτός είναι παρα πολύ κοντά στην εκκλησία και ονειρευόμασταν μια ήρεμη εν Χριστό ζώη. Είχαμε φτάσει στο σημείο να σκέφτόμαστε σοβαρά το γάμο. Έχουν περάσει 6 μήνες απ' το χωρισμό μας όμως εγώ δεν μπορώ να τον βγάλω απ' το μυαλό μου ούτε λεπτό. Υποφέρω πραγματικά... Προσπαθω να τον πείσω για την αγάπη μου όμως έχει αλλάξει τόσο πολύ. Σα να είναι αλλος άνθρωπος. Σκέφτομαι ότι εγώ φταίω και ότι η δικια μου αμαρτωλότητα έκανε το Θεό να μου τον πάρει...
Όμως δεν μπορώ χωρίς αυτόν. Αν εξομολογηθώ και προσευχηθω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου θα μου δωθεί έλεος;;; Φοβάμαι πολύ γιατι νοιώθω ότι δε θα ξαναγαπήσω ούτε θα ξανααγαπηθώ...
Και νοιώθω ότι εγώ φταίω, χωρίς στην ουσία να έχω κάνει τίποτα΄σε αυτόν. Έκανα όμως την εξής αμαρτία... Απέκρυψα λόγω ντροπής κάποτε κάτι απ' τον πνευματικό μου...
Είναι πολύ αργα πια για να επέμβη η Θεική Δύναμη; Τα κατέστρεψα όλα;;; Αυτός το έχει πάρει απόφαση και πια και λόγω του πείσματός του δε θέλει ουτε καν να με βλέπει...
Βοήθεια ζητάω... Και έλεος Θεού...

[pAntonios]

Αν και τα στοιχεία που μου δίνεις δεν είναι πολλά θέλω να σου πω κάποια πράγματα.
Σε μια γνωριμία σαν κι αυτήν όλα είναι ρευστά, ιδίως όταν έχουμε να κάνουμε με νέους ανθρώπους.
Κάθε μέρα μπορεί να είναι πραγματικά διαφορετική και σε λίγο καιρό ο ένας να βλέπει τον άλλο διαφορετικά. Δεν μας παίρνει τώρα να ανακλύσουμε τους λόγους και τις αιτίες...
Γι αυτό και φωνάζουμε ότι δεν πρέπει να τα δίνει κανείς όλα και τόσο γρήγορα, διότι μετά δένεσαι και είναι δύσκολο για τους ευαίσθητους να εγκαταλείψουν...

Πάντως να ξέρεις ότι τίποτε δεν είναι οριστικό στα θέματα αυτά. Πολλές φορές όταν ο ένας δείξει αδιαφορία ο άλλος ζεσταίνεται περισσότερο! Δοκίμασε και την περίπτωση αυτή!

Επίσης σκέψου μήπως αν φέρεται τώρα έτσι είναι καλύτερο να μην γίνει κάτι μεταξύ σας διότι φαντάσου τι κίνδυνο διατρέχεις αργότερα να σου συμπεριφέρεται με περιφρόνηση...

Τέλος να σου πω ότι ο Θεός μας δεν είναι ούτε εκδικητής ούτε μνησίκακος. Αν τον εμπιστεύεσαι όλα θα γίνουν προ το συμφέρον σου, ΟΛΑ!
Αν όμως νιώθεις κάποιο χρέος απέναντί Του το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να το ξωφλήσεις το ταχύτερο, για το συμφέρον σου!

Τώρα αν συνεχίσεις να αισθάνεσαι χάλια καλό είναι να συμβουλευτείς κάποιο ειδικό από κοντά διότι μπορεί να χρειαστείς πιο εξειδικευμένη βοήθεια και θεραπεία.