Θαύμα Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου

Συζητήστε με τα μέλη μας για τύχον θαύματα που είδατε, αισθανθήκατε ή σας τα εξιστόρησαν φίλοι και γνωστοί σας.

Συντονιστής: Συντονιστές

vasilisalt
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6173
Εγγραφή: Παρ Ιουν 19, 2009 12:19 pm

Re: Θαύμα Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου

Δημοσίευση από vasilisalt »

Θα με περάσετε για τρελό αλλά πέρσι που πήγα για προσκύνημα στον Άγιο,
δεν είδα καμία μάσκα...
Μάλιστα περιέγραψα το θαυμασμό μου και στο φόρουμ για το πόσο ζωντανός
μοιάζει ο Άγιος!
Θα ψάξω να το βρω!
Ποια μάσκα;
vasilisalt
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6173
Εγγραφή: Παρ Ιουν 19, 2009 12:19 pm

Re: Θαύμα Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου

Δημοσίευση από vasilisalt »

Δηλαδή θα μου πείτε πως ο Άγιος είναι με μάσκα;;;;;;
vasilisalt έγραψε:Ευχαριστούμε πολυ φίλε και αδερφέ εν Χριστό Εύθυμη.
Πήγα πριν περιπου 6 μήνες στο Προκοπι και με έπιασε γλυκο
τρέμουλο οταν ασπαστηκα τον Άγιο.
Δεν υπαρχει πιο ζωντανός Άγιος!!!
Μοιάζει σαν να κοιμάται.
Τι να πεις...
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Θαύμα Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου

Δημοσίευση από toula »

Έχω πάει 2 φορές. Την 1η το 2010 και την 2η το 2012. Και τις δύο φορές φορούσε μάσκα Βασίλη μου.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Θαύμα Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου

Δημοσίευση από toula »

Θα σου στείλω αύριο το πρωί στο mail σου την φωτογραφία του σκηνώματος.
vasilisalt
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6173
Εγγραφή: Παρ Ιουν 19, 2009 12:19 pm

Re: Θαύμα Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου

Δημοσίευση από vasilisalt »

Μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου!
Ξέρω εγώ, τι να πω;
Να είδα θαύμα εγώ, αποκλείεται!
Τι να πω;
Μάσκα δεν θυμάμαι, αλλά πιθανόν να μου έμοιασε ζωντανό το υπόλοιπο τμήμα που θα φαίνεται.
Επειδή μάλιστα σε όλα τα σκηνώματα κάθομαι όσο πιο πολύ μπορώ και κοιτάζω τις λεπτομέρειες,
στον μεγάλο αυτό Άγιο βγήκα εντυπωσιασμένος και περιέγραφα και στους υπόλοιπους τις λεπτομέρειες
της Άγιας κεφαλής του.
Ας πούμε στην Κέρκυρα στον Αγ. Σπυρίδωνα ομοίως έλεγα πως στην ουσία δεν φαίνεται τίποτα.
Είναι όλος καλυμμένος.
Τι να πω;
Άβαταρ μέλους
ΜΙΧΣ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 5035
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 23, 2012 9:24 am

Re: Θαύμα Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου

Δημοσίευση από ΜΙΧΣ »

μάλιστα...

Ευλογία!
+Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον, Τριάς Αγία, δόξα σοι.
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Θαύμα Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου

Δημοσίευση από aposal »

efthumhs έγραψε: "...Μιά οικογένεια στην Αθήνα δέχτηκε ένα μεγάλο πλήγμα, το παιδί τους ο Βασιλάκης, Ε' Δημοτικού, ξαφνικά έχασε το κέφι του, κλείστηκε στο σπίτι, άρχισαν εξετάσεις και διαπιστώθηκε «μυελογενής λευχαιμία», μετά από παρακέντηση που έγινε στην σπονδυλική στήλη. Αρχισαν οι χημειοθεραπείες, πέφτουν τα μαλλιά του παιδιού και πρέπει να έχη μεγάλη αντοχή κανείς. Έχανε το παιδί τίς δυνάμεις του.
Μιά βραδιά, μεσάνυχτα, φωνάζει την μητέρα του.
Μανούλα θέλω μιά χάρη. Να με πάτε στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο.
Πως, παιδί μου, σκέφθηκες τον Άγιον αυτόν ανάμεσα σε τόσους Αγίους;
θυμάσαι που πήγαμε εκδρομή πέρσι; Είχαμε πάρει και το βιβλίο με την Ιστορία και τα θαύματά τον. Απόψε, μόλις τελείωσα να το διαβάζω, άκουσα μέσα μου μιά φωνή, σα να μου είπε' έλα Βασιλάκη στην εκκλησία μου και θα σε κάνω καλά και σένα.
Ήρθανε. Το παιδί να βλέπατε πως προσπαθούσε να πιαστή από τη ζωή. Πήγε κοντά, προσκύνησε. Άνοιξε τα χεράκια του, προσευχόταν, κατόπιν βάζει το σκουφάκι και τη ζώνη του Αγίου. Και το πιό απλό αντικείμενο μπορεί να μεταφέρη την δύναμη του Θεού. Η μάνα του να κλαίη κοντά στο άγιο λείψανο, και τότε της λέει το παιδί:
Μανούλα μου μήν κλαίς! Μ' εκανε καλά ο Άγιος Ιωάννης.
Πές μου, παιδί μου, πως;
Σταμάτησε το μούδιασμα στο σώμα και ο πόνος στη μέση μου και, εκτός από αυτό, ήρθε μέσα μου χαρά. Χαίρομαι που θα ξαναγυρίσω στο σχολείο μου.
Φύγανε και δεν είπαν σε κανέναν τίποτα. Γύρισαν στην Αθήνα. Πήγαν στο Νοσοκομείο. Έγιναν νέες εξετάσεις και ο καθηγητής είπε πως, με τα αποτελέσματα της παρακεντήσεως, τώρα πιά σταματάμε τις χημειοθεραπείες γιατί αρρώστεια δεν υπάρχει πλέον. Τότε η μάνα είπε τι είχε ζητήσει και τι είχε κάνει μόνο του το παιδί, και είπε ο γιατρός:
Αυτά είναι πάνω από την επιστήμη, είναι στην σφαίρα της πίστεως. Να ευχαριστήσετε τον Άγιο γιατί το εξιτήριο το υπέγραψε ένας Άγιος.
Τον Ιούνιο τελείωσε το Δημοτικό ο Βασιλάκης και είναι όπως θέλη ο Θεός..."[/i]
Δόξα σοι ο Θεός!
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
petrosathonas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1460
Εγγραφή: Σάβ Νοέμ 29, 2008 4:55 pm

Re: Θαύμα Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου

Δημοσίευση από petrosathonas »

vasilisalt έγραψε:.................
Να είδα θαύμα εγώ, αποκλείεται!
..............
Γιατί Βασίλη μου, από που προκύπτει αυτό που λες;
Άβαταρ μέλους
dionysisgr
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4278
Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: Νικαια

Re: Θαύμα Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου

Δημοσίευση από dionysisgr »

Tιποτα δεν ειναι παραδοξο.

Τιποτα δεν ειναι αποκλεισμενο ως πιθανη πραγματικοτητα, πολυ περισσοτερο ως διανοητικα διαπιστωμενη ελλογη πραγματικοτητα,
ενα ακομα αντικειμενο ελεγχου, του εγγενους πια, ορθολογισμου μας, οπως ολα τα αλλα,
οταν αυτο αφορα την Πιστη και την σχεση με τον Θεο και τους αγιους Του, φιλους,
γιατι οι αγιοι δεν ειναι τιποτα περισσοτερο απο ανθρωποι που εγιναν αληθινοι φιλοι και τεκνα του Θεου κατα χαριν και μετοχη.

Οπως το κατεξοχην τρισυποστατο Προσωπο, ο Θεος,
μας βλεπει κατα προσωπο, σε μια μοναδικη και ανεπαναληπτη σχεση τον καθενα μας, ξεχωριστα,
και ουδολως μαζικα, η απροσωπα, ετσι και οι αγιοι,
εφοσον εχουν ομοιωθει κατα παντα με τον Θεον, πλην της κατ'ουσιαν ταυτοτητος,
διατηρουν μια αναλογια σχεσης προσωπων, με εκαστο εξ'ημων.

Ο καθενας αγιος, που ευλαβουμεθα προσωπικα, και στον οποιο διαβαζουμε κανονα, προσευχομαστε, διαλεγομαστε,
με μια λεξη που ζουμε ζωντανα μια καθημερινη σχεση μαζι του, γιατι δεν ειναι παρα ενα ζων προσωπο, που εχει υπερβει τον πεπερασμενο χωροχρονο μας, και ζει την προγευση της Βασιλειας, κατα συνεπεια διατηρει και αυτος μαζι μας, μια προσωπικη σχεση, που απορρεει απο την κοινη μας αγαπη και υπακοη στον Χριστο.

Ετσι βλεπουμε καθημερινα, πολλα παραδειγματα, απο περιπτωσεις οπου ανθρωποι,
με ιδιαιτερη σχεση με εναν αγιο, βλεπουν, ζουν, καρπωνονται διαφορα δωρα, και ωφελειες πνευματικες,
που ακριβως εκπηγαζουν απο την σταθερη, και αναντιρρητη σχεση τους με το προσωπο του.

Αυτο ειναι μια σαφεστατη και ξεκαθαρα προεικονιζομενη κατασταση, μιας δυναμικα ατελεστης -μεσα στην τελειοτητα της-,
κοινωνιας εν Πνευματι, εν σιωπη και εν Χριστω.

Οι αγιοι, εαν εχουν καποιο "προβλημα", που να τους θλιβει, -ρητορικο το σχημα βεβαια-,
μεσα στην ατελευτητη μακαριοτητα τους, ειναι οτι δεν τους επικαλουμεθα εμεις οι πιστοι οσο πρεπει και οταν πρεπει.

Ειναι παντα εκει, ετοιμοι να βοηθησουν, να συνδραμουν, να τρεξουν, να ανακουφισουν, και να λυσουν,
εφοσον παντα κρινει οτι ετσι πρεπει η Ενυποστατη Σοφια και Θεου Δυναμις, ο Χριστος οτι ειναι καλο για το συμφερον της ψυχης μας.

Αρα και κατα συνεπεια, ο Βασιλης ειναι πολυ ευκολο, και απλο, και καθολου παραδοξο, να ειδε την συγκεκριμενη στιγμη,
κατι "αλλο", απο αυτο που εβλεπαν οι προσκυνητες την ιδια ωρα, και επι του ιδιου κοινου αντικειμενου της ορασεως τους.

Η χαρις των αγιων, που απορρεει απο την χαρη του Χριστου, οντας μια κοινη απλη ενιαια ακτιστη ενεργεια, δυναται να ενεργει διαφορετικα την ιδια στιγμη επι των κοινων της αποδεκτων κτιστων οντων.

Δηλαδη ο Α, ο Β, ο Γ, να βλεπουν το σκηνωμα ενος αγιου, ως εχει κατα το συνηθες.
Ο Δ, ομως την ιδια στιγμη της κοινης εμπειριας, να βλεπει μια ιδιαιτερη ακτιστη ενεργεια που φτανει σε αυτον ομως ως κτιστη εικονα και κινηση,
δηλαδη συμβατη με την ανθρωπινη αντιληψη του,
καθοτι το κτιστο αισθητο μας εμπειρικο πεδιο αντιληψεως δεν μπορει να συλλαβει την ιδια την ακτιστη υπεραισθητη ενεργεια,
εαν δεν φτασει να παραγει -και εδω ειναι η υπερλογη και μυστηριακη αντινομια-, κτιστο αποτελεσμα.

Κλασσικο παραδειγμα ο κοσμος, η δημιουργια, που ηρθε στην υπαρξη εκ του μη οντος, με Ακτιστη ενεργεια και Βουληση,
οντας την ιδια στιγμη κτιστο-θνητο-πεπερασμενο υλικο δημιουργημα, εξ'αϋλου θεληματος.

Αυτο ενω για την δικη μας παραδοση ειναι απο αιωνες λελυμενο θεολογικα, οσο και εμπειρικα, σταθηκε ακαταβλητο προσκομμα για την δυτικη θεολογια, ιδιαιτερα για την Ρωμαιοκαθολικη, που δεν δεχτηκε ποτε οτι μπορει η απλη ακτιστη ενιαια ενεργεια του Θεου, να μεριζεται και να παραγει κτιστο αποτελεσμα, επηρεαζοντας ετσι ολη την θεολογια των μυστηριων και των σχεσεων κτιστου-Ακτιστου.

Επειδη απο τα απλα και υψηλα, απορρεουν και λαμβανουν υποσταση και αναφορα,
σκοπο και νοημα ολα τα συνθετα και κατωτερα, γιαυτο οταν αλλαζει το δογμα εστω και στην παραμικρη του διατυπωση,
επηρεαζεται ολο το οικοδομημα της πιστεως, που αναλυεται σε λατρεια, θεολογια, ποιμαντικη, εκκλησιολογια και γενικα σε ζωη του πιστου.

Γιαυτο εδωσαν αιμα, πονο, δακρυ και αγωνα αιωνων οι Πατερες μας, για ολα αυτα, που καρπωνομαστε ακοπα εμεις.

Γιατι ηξεραν οτι σε καθε συνοδο, σε καθε επιθεση αιρεσης και γνωστικισμου, σε καθε θεμιτη και φιλοσοφικη/ορθο-λογικη διαστροφη της αληθειας,
κινδυνευε και παιζοταν η οδος της σωτηριας των επερχομενων γενεων, και ειχαν συναισθηση της βαριας ευθυνης ενωπιον Θεου και ανθρωπων.

Οταν ο αγιος Μαξιμος ο Ομολογητης δεχτηκε την επισκεψη αξιωματουχων και εκκλησιαστικων παραγοντων, (7ος αιων)
στο ασκητηριο του επι μονοθελητισμου, εποχης Πατριαρχων Σεργιου και Πυρρου,
οταν σχεδον ολη η βυζαντινη επικρατεια ειχε υποκυψει στην αιρεση,
σταθηκε ορθιος στις απειλες, και στην επικληση της δυναμης της πλειοψηφιας λεγοντας
(σε ελευθερη μεταφραση) στους ισχυρους που τον απειλουσαν:

"Με την βοηθεια και την χαρη του Θεου, δεν θα υποχωρησουμε απο την Αληθεια του Χριστου.
Γιατι η Αληθεια δεν ειναι ζητημα ποσοτητας, αλλα ποιοτητας, και δεν ειναι ζητημα διαλεκτικης και διπλωματιας,
αλλα ζωντανης εν Πνευματι εμπειριας και πλουτος αληθινος του πασχοντος αυτης ανθρωπου,
που την ζει και την διαφυλαττει με καθε κοστος, γιατι εαν χαθει αυτη,
τοτε χανεται και η σχεση με τον Ζωντα Χριστο, καρπος ακριβως της οποιας ειναι αυτη η αληθεια του πιστου.."


Ετσι διατηρειται μεσα απο οδυνη και ωδινες, η ζωντανη μας ορθοδοξη πιστη-σχεση με τον Χριστο και τους αγιους Του,
που τοσο σκανδαλιζει και παραξενευει τους δυτικους μας αδελφους, ιδιαιτερα τους προτεσταντες,
που απορριπτουν αναφανδον την προσκυνηση και τιμη των εικονων, των ιερων λειψανων, και την ιδια την αγιοτητα των αγιων.

Γιατι η Πιστη ειναι πανω απο ολα σχεση, υπερλογη και μη αναμενομενη για τα ανθρωπο-δεδομενα μας. Ειναι μετα-ανθρωπινη εμπειρια.

Ελεγε ο Τερτυλλιανος στους εθνικους ειδωλολατρες φιλοσοφους που τον κατηγορουσαν οτι πιστευει σε μη λογικα πραγματα,
και στον Εσταυρωμενο ανθρωπο-Θεο, που τον θανατωσαν οι ανθρωποι:

"Πιστευω, ακριβως γιατι δεν ειναι λογικο φιλοι μου. Εαν ηταν λογικο δεν θα το πιστευα.
Γιατι ο Θεος δεν ειναι Θεος επειδη καλειται να κανει το λογικο και αναμενομενο, οπως εμεις το οριζουμε,
αλλα το παραδοξο και το μη αναμενομενο, που μας υπερβαινει και μας κανει εκστατικους απεναντι Του."

Γιαυτο τιποτα απο αυτα που αναφερε ο Βασιλης,
(οντας εν δυναμει ο ιδιος αγιος, εχει βεβαια ακομα πολυ ανηφορα να ανεβει..),
δεν ειναι παραδοξο ακριβως γιατι ειναι παραδοξο για τον νου,
αλλα οχι για την καρδια αυτου που πιστευει και αγαπα τον Θεο και τους αγιους Του.
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
Απάντηση

Επιστροφή στο “Θαύματα”