Μάνα....

[g_aggelos]

Ξέρω ότι μπορεί το μήνυμα να έχει ξαναμπεί. Όμως ένιωσα την ανάγκη να το ξαναδώσω, γιατί η μάνα είναι από τα πιο σημαντικά πρόσωπα στην ζωή του κάθε ανθρώπου. Μην ξεχνάμε την Παναγία μας, που είναι από τις πιο σημαντικές ΜΑΝΕΣ του κόσμου. Είναι Αυτή που έδωσε την ευκαιρία στους ανθρώπους να γνωρίσουν τον Κύριό μας.....
Συγχωρήστε με λοιπόν, αν επαναλάβω το μήνημα....





Η γυναίκα μου μού πρότεινε να βγω με άλλη γυναίκα.


"Γνωρίζεις πολύ καλά πως την αγαπάς" μου είπε μια μέρα ξαφνιάζοντάς με.

"Η ζωή είναι πολύ σύντομη, αφιέρωσέ της χρόνο".


"Μα εγώ ΕΣΕΝΑ αγαπώ" της είπα έντονα.

"Το ξέρω. Εξίσου όμως αγαπάς κι εκείνη".



Η άλλη γυναίκα, την οποία η γυναίκα μου ήθελε να επισκεφθώ, ήταν η μητέρα μου, χήρα εδώ και χρόνια. Όμως οι απαιτήσεις της δουλειάς και των παιδιών με ανάγκαζαν να την επισκέπτομαι αραιά και που.


Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησα και την προσκάλεσα έξω σε δείπνο και μετά για κινηματογράφο.

"Τι συμβαίνει; Είσαι καλά;" με ρώτησε.


Η μητέρα μου είναι από τους ανθρώπους που εκλαμβάνει ένα νυχτερινό τηλεφώνημα ή μια αναπάντεχη πρόσκληση ως αρχή κακών μαντάτων.


"Νόμιζα πως θα ήταν καλή ιδέα να περνούσαμε λίγο χρόνο μαζί", της απάντησα. "Οι δυο μας μόνοι… Τί λες;".

Σκέφθηκε λιγάκι και απάντησε: "Θα το ήθελα πολύ".




Εκείνη την Παρασκευή, καθώς οδηγούσα μετά το γραφείο για να πάω να την πάρω, αισθανόμουν περίεργα. Ήταν ο εκνευρισμός που προηγείται ενός ραντεβού… Και πώς τα φέρνει η ζωή, όταν έφθασα στο σπίτι της, παρατήρησα πως και η ίδια ήταν φοβερά συγκινημένη!


Με περίμενε στην πόρτα φορώντας το παλιό καλό παλτό της, είχε περιποιηθεί τα μαλλιά της και ήταν ντυμένη με το φόρεμα με το οποίο είχε εορτάσει την τελευταία επέτειο του γάμου της. Το πρόσωπό της χαμογελούσε, ακτινοβολούσε φως, όπως το πρόσωπο ενός αγγέλου.


"Είπα στις φίλες μου ότι θα βγω με το γιο μου και όλες τους συγκινήθηκαν" μου είπε καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητό μου. "Δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι αύριο για να μάθουν τα πάντα για τη βραδυνή έξοδό μας".



Πήγαμε σε ένα εστιατόριο όχι από τα καλά, αλλά με ζεστή ατμόσφαιρα. Η μητέρα μου με έπιασε από το μπράτσο σαν να ήταν Η Πρώτη Κυρία της χώρας.

Μόλις καθήσαμε, έπρεπε εγώ να της διαβάσω τον κατάλογο με τα φαγητά. Το μόνο που ΄έπιαναν΄ τα μάτια της ήταν κάτι μεγάλες φιγούρες.


Μόλις έφθασα στη μέση του καταλόγου, σήκωσα το πρόσωπό μου. Η μαμά μου καθόταν στην άλλη άκρη του τραπεζιού και με χάζευε. Ένα νοσταλγικό χαμόγελο πέρασε από τα χείλη της.

"Εγώ ήμουν αυτή που σου διάβαζε τον κατάλογο, όταν ήσουν μικρός, θυμάσαι;".


"Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να ξεκουραστείς και να μου επιτρέψεις να σου ανταποδώσω τη χάρη" απάντησα.




Κατά τη διάρκεια του γεύματος είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση, τίποτα το εξαιρετικό, απλά το πώς περνάει ο καθένας μας κάθε μέρα.


Μιλούσαμε για ώρες, που τελικά χάσαμε την ταινία στον κινηματογράφο.

"Θα βγω μαζί σου την επόμενη φορά, αν μου επιτρέψεις να κάνω εγώ την πρόταση", μου είπε η μητέρα μου καθώς την επέστρεφα στο σπίτι. Την φίλησα, την αγκάλιασα.


"Πώς πήγε το ραντεβού;" θέλησε να μάθει η γυναίκα μου μόλις μπήκα στο σπίτι εκείνο το βράδυ.

"Πολύ όμορφα, σ΄ευχαριστώ. Περισσότερο κι απ΄ό,τι περίμενα". της απάντησα.



Μερικές μέρες αργότερα η μητέρα μου έφυγε από ανακοπή της καρδιάς. Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα.




Λίγο καιρό μετά, έλαβα έναν φακέλο από το εστιατόριο όπου είχαμε δειπνήσει η μητέρα μου κι εγώ. Μέσα είχε ένα σημείωμα που έγραφε:


"Το δείπνο είναι προπληρωμένο. Ήμουν σχεδόν βέβαιη πως δεν θα μπορούσα να παρευρεθώ, κι έτσι πλήρωσα για δύο άτομα, για σένα και τη σύζυγό σου. Δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να αισθανθείς τί σήμαινε εκείνη η βραδιά για μένα. Σε αγαπώ!".


Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τη σπουδαιότητα του να είχα πει εγκαίρως ‘ΣΕ ΑΓΑΠΩ’.

Συνειδητοποίησα ακόμη τη σπουδαιότητα του να δίνουμε στους αγαπημένους μας το χρόνο που τους αξίζει. Τίποτα στη ζωή δεν είναι και δεν θα είναι πιο σημαντικό από την οικογένεια σου. Αφιέρωσε χρόνο σ΄αυτούς που αγαπάς, γιατί αυτοί δεν μπορούν να περιμένουν.




Εάν ζει η μητέρα σου

………. Απόλαυσε τη στιγμή.


Εάν δεν ζει

…………………….. Να τη θυμάσαι.


Εάν έχεις μητέρα

……………. Προώθησε αυτό το μήνυμα.

Αμέσως θα κάνεις κάποιον να αισθανθεί κάτι για κάποια που ξέχασε, για αυτό το υπέροχο ον που αποκαλείται… ΜΗΤΕΡΑ!








Και να θυμάσαι πάντοτε:


Ο χρόνος ποτέ δεν συγχωρεί!


Ούτε μπορεί να γυρίσει πίσω.

[ktistos]

Καταπληκτικό!!! Με συγκίνησε βαθιά. Να είσαι καλά!!!

[Teri]

Με κάλυψε ο προλαλήσας! Πλήρως!

[Dreamlander]

Επειδη η μητερα μου περασε και περναει παρα πολλα τον τελευταιο καιρο και μας μεγαλωσε σχεδον μονη (πατερας στο εξωτερικο, και που επεστρεψε... αστα να πανε), παρατηρησα οτι δεν μπορω οταν της μιλαω να την βλεπω στα ματια.
Κοιταξτε συμπτωση ψες το σκεφτομουνα αυτο. Πιστευω οτι εαν αφεθω και την αγγαλιασω και της πω οτι την αγαπω θα ξεσπασω σε λυγμους που δεν θα ξερω ποτε θα σταματησουν. Απο την αλλη επειδη ειμαι εγωιστης ( μην πεσω απο τον εγωισμο μου και κλαψω, 2 μετρα αντρας... τρομαρα μου) δεν το κανω. Ακομα και οταν της μιλω στο τηλεφωνο καταλαβει οτι κατι υπαρχει που με κραταει. Το νοιωθει, δεν ξερω πως.
Την αγαπαω ομως παρα πολυ....

Ευχαριστω για το μυνημα, μου εχει κανει την καρδια ... αστα να πανε

[Teri]

Dreamlander επειγόντως να βρεις το παιδί που κρύβεται μέσα σου και να τρέξεις στη μανούλα σου!
Σκέψου τι μπορεί να βάζει με το μυαλό της όταν σε νιώθει "σφιγμένο" και δεν ξέρει γιατί!
Άντρας είσαι και θα είσαι, αλλά για εκείνη θα είσαι πάντα το μωρό της!
ΤΡΕΧΑ

[aposal]

Χαίρομαι που και εγώ και η γυναίκα μου, συμπαρασταθήκαμε στην μητέρα μου, όταν είχε το σημαντικό πρόβλημα υγείας που τελικά υπήρξε η αιτία για να συνεχίσει στην επόμενη ζωή!
Χαίρομαι που της κρατούσαμε το χέρι και την στηρίζαμε ψυχολογικά! Χαίρομαι που εξομολογούμασταν με ειλικρίνεια (το κατά δύναμιν), προσευχόμασταν γι' αυτήν και κάναμε ό,τι μπορούσαμε - ανθρωπίνως - για να την βοηθήσουμε!
Και ακόμη περισσότερο χαίρομαι που εξακολουθούμε να κάνουμε το ίδιο, γιατί στη νέα της ζωή, η μητέρα μου, χρειάζεται τη συμπαράστασή μας περισσότερο από πριν!
Και μακάρι ο Θεός να μας χαρίζει την υπομονή και τη δύναμη, ώστε να το κάνουμε αυτό πάντοτε! Μέχρι να τη συναντήσουμε!

[Teri]

Πόση αγάπη και πόση ηρεμία βγαίνει μέσα απ' το γραπτό σου aposal!
Είναι πολύ σημαντικό να λέμε, να εκφράζουμε και να μοιραζόμαστε με τους γονείς μας τα αυτονόητα, με πρώτη και καλύτερη την αγάπη!
Κάποια στιγμή θα φύγουν και τότε θα είναι λίγο αργά...
Είναι υπέροχο το κείμενο του g_aggelos!

[aposal]

Πόση αγάπη και πόση ηρεμία βγαίνει μέσα απ' το γραπτό σου aposal!
Είναι πολύ σημαντικό να λέμε, να εκφράζουμε και να μοιραζόμαστε με τους γονείς μας τα αυτονόητα, με πρώτη και καλύτερη την αγάπη!
Κάποια στιγμή θα φύγουν και τότε θα είναι λίγο αργά...
Είναι υπέροχο το κείμενο του g_aggelos!

Κατερίνα, Αποστόλη με λένε!

[pan]

ένα παλαιό θέμα που αξίζη να βγη πάλυ στην επιφάνια.
Στην σαρκικη μητέρα μας οφίλουμε την υπαρξή μας γι' αυτό τίποτε δεν μπορεί να την αντικαταστήση.
Ο Άγ. Γρηγόριος μας λέει " Τί μητρός θαυμασιώτερον;"
Η μήτερα για τον κάθε ανθρωπο ειναι θησαυρος, που πρέπει να τον "ασφαλίσουμε" για να μην τον χάσουμε. Μετά το Θεό ποιος η ποια μας αγαπάει υπερβολικά όσο η μητέρα μας;
Πόση φρωντήδα, πόση υπομονή, ποση αγάπη μας εχει δεν περιγραφεται.
Στην 5 εντολή ήπαρχη το "Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, ίνα ευ σοι γένηται και ίνα μακροχρόνιος γένη επί της γης". που μας προσταζη ο Κύριος.
Η ευχή της μάνας; Πόσα άλλα!!!
Σε ευχαριστω μητερα.

[grigoria-ka]

ειναι πραγματικα πολυ συγκινητικο.ποσες φορες εχουμε πει στην μητερα μας "σ αγαπαω μαμα?"δε το λεμε αλλα εκεινη το ξερει ,ετσι σκεφτομαστε εμεις.φυσηκα κ το ξερει,αλλα το χει αναγκη να της το λεμε.τωρα τελευταια της το χω πει,επρπε να περασουν χρονια για να το ακουσει χαιρομαι οταν της το λεω κ να χαμογελαει κ λεει κ γω σ αγαπαω.δοξα το Θεο ο αντρας μου δεν εχει αφηση την μητερα μου στηγμη με βοηθαει παρα πολυ στο προβλημα υγειας που αντιμετοπιζει εκεινη,πραγματικα σαν να ηταν δικη του δοξα το Θεο