Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Αν δεν συγχωρούμε από την καρδιά μας αυτό που γίνεται εις βάρος μας,

τότε και η μετάνοιά μας για τα δικά μας αμαρτήματα δεν γίνεται δεκτή από τον Θεό.

Αγ. Γρηγόριος , Ο Διάλογος Παπας Ρωμης

[Αναστάσιος]

«Ο Θεός δεν επιτρέπει να μας συμβεί κάτι κακό αν δεν πρόκειται να βγει απ’ αυτό το κακό κάτι καλύτερο. Και τις κακές μας πράξεις ο Θεός τις αξιοποιεί για το καλό».
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

[toula]

Η υπόθεση της Σωτηρίας επειδή ακριβώς είναι η σπουδαιότερη της ζωής μας, είναι και η δυσκολότερη. Γι’ αυτό απαιτεί αγώνα. Αγωνίσου για τον Κύριο και πολύ σύντομα θα δεις τους καρπούς.

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος.

[aposal]

«Η κενοδοξία είναι ένα είδος τρέλας».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[toula]

Ο σταυρός που σηκώνουμε, η δυσκολία που βιώνουμε δεν είναι το τέλος της ιστορίας μας. Η απόγνωση και η θλίψη δεν θα κερδίσουν. Θα είναι απλά μια φάση μέσα στην ζωή μας.
Μπορεί η θλίψη, η ακηδία και ραθυμία, να μας επισκεφτεί πολλές φορές, μα πάντα θα έχει κάτι να μα πει για τον τρόπο που σκεφτόμαστε, βλέπουμε και ζούμε την ζωή μας.
Όλα μπορούν να γίνουν δρόμος, ευκαιρία και αιτία εξέλιξης, αρκεί να θελήσουμε να κοιτάξουμε με το βλέμμα του Χριστού. Αυτό το βλέμμα που όλα τα αλλάζει και τα μεταμορφώνει. Ακόμη και τα πιο σκληρά, τα πιο απελπισμένα.
Μην ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό, ότι στο τέλος κάθε Σταυρού υπάρχει μια υπόσχεση κι αυτή είναι η Ανάσταση.
Ο Θεός πάντα μιλάει τελευταίος και οι απαντήσεις του είναι γεμάτες εκπλήξεις.

-π.λίβυος-

[toula]

Μην ντρέπεσαι για τις άσπρες τριχούλες που εμφανίζονται στα μαλλάκια σου.
Να ντρέπεσαι εάν τα χρόνια περνάνε κι η καρδιά σου δεν μαλακώνει, δεν αποκτά απλότητα και σύνεση.

Μην ντρέπεσαι για τις ρυτίδες σου.
Να ντρέπεσαι εάν γερνάς αλλά δεν ωριμάζεις μέσα στην αγάπη και την σωφροσύνη.

Μην ντρέπεσαι για τα περιττά κιλάκια σου.
Να ντρέπεσαι εάν ακόμα δεν έβαλες αρχή μετανοίας, εάν ακόμα δεν αποτίναξες από πάνω σου τον παλαιό σου εαυτό που είχε εμπάθεια και έπαρση, αλαζονεία και φιλαυτία.

Μην ντρέπεσαι για την πρεσβυωπία σου.
Να ντρέπεσαι εάν μεγάλωσες κι ακόμα δεν είδες την Αλήθεια, εάν δεν γνώρισες ακόμα τον Χριστό, εάν ακόμα παραμένεις μέσα στο σκοτάδι της εγωπάθειας.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Θα ακούσουμε αυτές τις μέρες πολλά, τρελά, παράλογα και απίστευτα. Το κόψε –ράψε είναι η νέα μέθοδος άρνησης της ασκήσεως και της θεραπείας στον Ορθόδοξο δρόμο.Φράσεις του στυλ : «Δεν έχουν σημασία οι νηστείες αλλά η καρδιά μας», «Τα εξερχόμενα βλάπτουν όχι τα εισερχόμενα», «Εγώ θα νηστέψω έτσι για αποτοξίνωση» κλπ θα έχουν τις πρώτες θέσεις σε πηγαδάκια και κουβέντες μετά τον χαιρετισμό: «Καλή και ευλογημένη Σαρακοστή».Διαβάζουμε πολλά άρθρα ακόμα και πνευματικών ανθρώπων που λένε: “Δεν πειράζει να μην κάνεις νηστεία αρκεί να μην κατακρίνεις”. Αυτό δεν γίνεται. Γαστριμαργία και αρετή δεν μπορούνε να πάνε μαζί. Όπως κουτσομπολιό, κατάκριση και νηστεία δεν πάνε μαζί , διότι σημαίνει ότι η νηστεία δεν γίνεται σωστά, από κάπου μπάζει. Από την άλλη, αυτοί που περιορίζουν τη νηστεία μόνο στο φαγητό μάλλον δεν έχουν μελετήσει την ορθόδοξη θεραπευτική και τα λόγια των Αγίων Πατέρων.

Στην πίστη μας τα πράγματα είναι απλά, καθαρά , ξάστερα και αληθινά. Η άσκηση είναι μητέρα του αγιασμού. Νηστεία σημαίνει πείνα για τον Θεό όπως έλεγε και ο μακαριστός π. Αλέξανδρος Σμέμαν. Η νηστεία αφορά όλες τις αισθήσεις, δεν είναι κοιλιακό το θέμα. Ο αγώνας της νηστείας πάει μαζί με την εγκράτεια και αυτά είναι τα δύο χαλινάρια για να χαλιναγωγήσουμε τον << Βουκεφάλα >> των παθών που έχουμε μέσα μας. Νηστεία σημαίνει ότι θα πονέσουμε γι’ Αυτόν που αγαπάμε και θυσιάστηκε για εμάς, όχι μόνο στο πλαίσιο της τιμής για Εκείνον αλλά για να θεραπευτούμε και να Του μοιάσουμε. «ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι» (Λευϊτ. 20,7,26 & Α΄ Πέτρ. 1,16)

Θα πονέσει το σώμα, η ψυχή, θα λιώσουμε στην προσευχή, θα γονατίσουμε στις μετάνοιες, θα μελετήσουμε Αγία Γραφή και Πατέρες, θα κάνουμε στην άκρη αυτά που μας αρέσουν και θα χτυπήσουμε ευθέως τη << λερναία ύδρα >> των παθών κατακέφαλα. Να κλείσουμε ραντεβού με τους πνευματικούς για να πάρουμε τον χάρτη και τις σωστές κατευθύνσεις ώστε να φτάσουμε νικητές την ημέρα της Αναστάσεως. Θα περπατήσουμε αυτά τα σαράντα σκαλοπάτια της Σαρακοστής δίνοντας αίμα για να λάβουμε πνεύμα.

Δεν επιβάλλει η Εκκλησία τη νηστεία, αντίθετα προτείνει ελεύθερα έναν τρόπο για να ζήσω με τον Θεό θεραπεύοντας τον εαυτό μου. Μπορώ αλλά δεν θέλω να φάω όχι γιατί είναι κακό το φαγητό αλλά γιατί δεν μπορώ να ασχολούμαι με τα επίγεια και υλικά αλλά με τα επουράνια και τα αιώνια.

Νηστεία στον ορθόδοξο δρόμο σημαίνει να πονέσω, να διαλυθώ, να συντριβώ, να κλάψω, να κοντραριστώ στα ίσα με τον εαυτό μου και τα πάθη μου. Οποιαδήποτε άλλη θεώρηση είναι ειδωλολατρία, δηλαδή αθεΐα.

Και για να κλείσουμε με λίγο πνευματικό χιούμορ. Νηστεία με γαλατάκι αμυγδάλου στον καφέ, τυράκι νηστίσιμο, αστακό , χαβιάρι δεν γίνεται. Δηλαδή με << ασκητικό φρόνημα ανέσεως >> κοροϊδευόμαστε. Όπως επίσης άλαδο από τη μια και κατάκριση από την άλλη δεν οδηγούν πουθενά. Σαν να πηγαίνεις γυμναστήριο για να κατέβεις σε ολυμπιάδα και μετά την προπόνηση να πηγαίνεις και τρως το καταπέτασμα και να σε βρίσκουν λιπόθυμο από το μεθύσι στη μέση του δρόμου. Με το να πάμε απλά στους Χαιρετισμούς, να στολίσουμε Επιταφίους και να πάμε να κοινωνήσουμε Μ. Πέμπτη ή Μεγάλο Σάββατο ανεξομολόγητοι δεν γίνεται τίποτα. Κοροϊδεύουμε τον Χριστό, τον εαυτό μας και δεν γίνεται κάτι. Ή όλα ή τίποτα….ή θα μπούμε ερωτικά στον αγώνα της μετανοίας ή καλύτερα να κάτσουμε σπίτι μας. Με εξωτερικές εκφράσεις του φαίνεσθαι αλλά με απουσία καρδιάς Χριστό δεν μπορούμε να γνωρίσουμε.

Η μόνη ασυγχώρητη αμαρτία είναι η βλασφημία του Αγίου Πνεύματος δηλαδή η αμετανοησία. Αν δεν θέλω να αλλάξω, οι 40 αυτές μέρες είναι απλά ένας αριθμός στο ημερολόγιο και τίποτα περισσότερο. Αν θέλω να αλλάξω, οι μέρες αυτές γίνονται 40 σκαλοπάτια για τον ουρανό.

Ας αγωνιστούμε αυτές τις μέρες, ας προσπαθήσουμε να περιπλανηθούμε στον βυθό των ουσιαστικών νοημάτων της υμνολογίας της περιόδου αυτής και όταν με την άσκηση έχουμε κάνει τον κατάλληλο χώρο υποδοχής μέσα μας τότε θα συναντήσουμε τον Χριστό.

Οι καρποί της ασκήσεως την περίοδο αυτή θα φανούν την λαμπροβδομάδα δηλαδή την εβδομάδα της διακαινησίμου πόσο καινούργιοι γίναμε τελικά .

Να νηστέψουμε αγαπητοί μου από την φθορά του κόσμου ώστε να “φάμε” και να απολαύσουμε την αιωνιότητα.

Σαρακοστή : 40 μέρες αγκαλιά με τον Σταυρό όχι από βάσανο αλλά από έρωτα.

Καλό αγώνα, καλή και ευλογημένη Σαρακοστή σε όλους !

π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh.gr

[toula]

Εάν θέλεις να ζήσεις τον Θεό αληθινά, πρέπει να μπορέσεις να ζήσεις στη συγκεκριμένη οικογένεια στην οποία ανήκεις!

Να μπορείς να χαίρεσαι και να ζεις αυτόν που σε βρίζει, αυτόν που σε καταριέται, αυτόν που σε κλωτσάει, αυτόν που δε σε χωνεύει, αυτόν που σε μιλάει με τον αγριότερο τρόπο, αυτόν που σε ονειδίζει, αυτόν που το μαύρο το λέει άσπρο, αυτόν που τον κάμπο τον ονομάζει βουνό, αυτόν που παρεξηγεί το καθετί σε σένα.

Όφείλεις να βαστάζεις το ρήμα του πλησίον σου, γιατί ο καθένας θα σου μιλάει κατά τον πόνο του!

Όταν ανοίξει το στόμα του ο άλλος θα σου μιλήσει, όχι όπως σου πρέπει, αλλά ανάλογα με το τί έχει μέσα στην καρδιά του!
Εφόσον πονάει, εφόσον είναι άνθρωπος αγροίκος, αγενής, απερίτμητος τη καρδία, σκληρός, χωρίς αγάπη, χωρίς πνεύμα, χωρίς Θεό, έτσι θα σου μιλήσει.

Πρέπει να δέχεσαι τους ανθρώπους όπως είναι!
Εάν θέλεις να αλλάξει ο λόγος τους, η ζωή τους, το βλέμμα τους, η καρδιά τους, η στάση τους απέναντι σου, δεν πρόκειται να κάνεις τίποτε, αντίθετα θα εγερθούν πόλεμοι μέσα στην καρδιά σου, οι οποίοι θα σε κάνουν να λυπάσαι.

Πράγματι, ο πονεμένος άνθρωπος, ο μελαγχολικός, όποιος αντιδράει και παραπονιέται, αυτός ταλαιπωρείται, διότι δεν κατάλαβε πως ό,τι του είπε ή του έκανε ο άλλος ακριβώς αυτό του χρειάζεται!

Θα ήταν αμφίβολη η σωτηρία μας εάν ο άλλος δεν ήταν ακριβώς αυτό που είναι. Αντιθέτως, εάν δεν ανέχομαι τον άλλον, σκληραίνει η καρδιά μου και πονάει, οπότε γίνομαι ανισόρροπος.

Γέρων Αίμιλιανός Σιμωνοπετρίτης
https://hristospanagia3.blogspot.com/

[toula]

Κάποιος γέροντας είπε: Αν δεις με τα μάτια σου κάποιον να πέφτει σε αμαρτία, αμέσως πες: “Ανάθεμα σ’ εσένα σατανά.
Αυτός δεν φταίει”.

Και φρούρησε την καρδιά σου να μην κρίνεις τον αδελφό σου, γιατί θα φύγει από σένα το Άγιο Πνεύμα!

Επίσης να λες στον εαυτό σου:
“Όπως νικήθηκε αυτός, έτσι κι εγώ”.
Και να κλαις και να ζητάς τη βοήθεια του Θεού. Και να συμπάσχεις με αυτόν που έπαθε χωρίς να θέλει!

Γιατί κανείς δεν θέλει να αμαρτήσει στον Θεό, αλλά όλοι ξεγελιόμαστε.

~ Ευεργετινός
http://anastasiosk.blogspot.com/

[aposal]

«Η ιεροσύνη είναι ανώτερη από κάθε κοσμική εξουσία».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος