Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24980
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Ο γάμος είναι μυστήριο της παρουσίας του Χριστού».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Είναι στιγμές που η απουσία του αγαπημένου είναι πιο έντονη από την παρουσία του.

π. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Να σε νοιάζεται κάποιος. Αυτό είναι μια δόση παραδείσου. Μην την σπαταλάς.

π. Παύλος Παπαδόπουλος
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24980
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Ο καθένας από μας είναι υπεύθυνος για τη σωτηρία του πλησίον. Γι’ αυτό λάβαμε εντολή από τον Απόστολο Παύλο «Ας μην φροντίζει ο καθένας σας μόνο για ό,τι ενδιαφέρει τον ίδιο, αλλά και για ό,τι ωφελεί τους άλλους».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πολλές φορές σκουπίζω από τις εικόνες φιλιά ξεραμένα γεμάτα κραγιόν. Οι κυρίες της εκκλησίας οργισμένες μονολογούν;
-Δεν ντρέπονται λιγάκι; Μεγάλη αμαρτία. Ασέβεια.
Εγώ αμίλητος δίχως να τους απαντώ συνεχίζω να σκουπίζω φιλιά από κραγιόν. Σκέφτομαι ότι ο Χριστός, δεν θα κατέκρινε κανέναν. Oτι εκείνος θα αγκάλιαζε κάθε δυσκολεμένη ψυχή που έρχεται να τον συναντήσει, να του μιλήσει, να του ψιθυρίσει κάτι από την ρημαγμένη του ζωή. Σκέφτομαι οτι αυτά τα φιλιά με κραγιόν κρύβουν ψυχές, ανάσες ταραγμένες, λυγμούς. Φόβους και αναφιλητά που έγιναν μπογιές και μάσκες ζώντας το δικό τους παραμύθι, την δική τους φυγή.
Τι να κρύβει άραγε αυτό το έντονο κραγιόν στα χείλη σου; Τι θέλει άραγε να σκεπάσει; Τι διεκδικεί; Ποια ανάγκη υπεράσπισης του φοβισμένου; Ποια προβολή του λίγου που διψά το πολύ; Ποιος φόβος που επαιτεί κυριαρχία; Ποιο γέλιο ξεχασμένο; Ποια λόγια ανείπωτα; Ποια φιλιά που δεν σαρκώθηκαν ποτέ σε σχέση;
Κλείνω τα μάτια και προσεύχομαι, «εάν είναι να φιλήσεις, εάν αγάπη ζητάς να σκορπίσεις, εαν ζητάς Εκείνον που πραγματικά σου λείπει, φίλα, φίλα κι ας είναι και με κραγιόν, αρκεί να χορτάσει η δίψα σου ουρανό. Τότε θα λάμψεις……»

π. λίβυος
Χαράλαμπος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Μάθαμε να διαμαρτυρόμαστε και όχι να μαρτυρούμε για τον Χριστό.

π. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Μην περιμένεις να γνωρίσεις τον παράδεισο από κάποιον που δεν γνώρισε έστω και για μια στιγμή στην ζωή του, τι σημαίνει «κόλαση».....

π. λίβυος
Χαράλαμπος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

1. Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, ανοίξτε την καρδιά σας, για να χαράξει εκεί το Άγιο Πνεύμα την εικόνα του Χριστού. Τότε θα γίνετε σιγά-σιγά ικανοί να έχετε μέσα σας τη χαρά και το πένθος, το θάνατο και την ανάσταση.

2.Ο κόσμος δεν γνωρίζει τίποτε μεγαλύτερο από την κλήση του χριστιανού. Αλλά όσο υψηλότερος είναι ο σκοπός, τόσο δυσκολότερη είναι η πραγμάτωση του.

3.Κοιτάξτε το μεγαλειώδες θέαμα που ο Θεός μας φανέρωσε στη δημιουργία του κόσμου, στην κατασκευή του ανθρώπου «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» Του. Εκείνο που αναζητούμε δεν περιορίζεται στη μικρή μας καθημερινή ζωή. Αναζητούμε να είμαστε με τον Θεό και να αποκτήσουμε μέσα μας τη ζωή σε όλο το πλάτος, το κοσμικό και το θείο.

4.Στην πνευματική μας θεωρία οφείλουμε να ενώσουμε το κοσμικό είναι και το θεϊκό Είναι, το κτιστό και το άκτιστο.

5.«Εν αρχή ήν ο Λόγος». Χωρίς Αυτόν τίποτε δεν υπάρχει. Κάθε μέρα γευόμαστε την οδυνηρή και άθλια ζωή μέσα στο σώμα μας. Και όμως δημιουργηθήκαμε κατ’ εικόνα του Χριστού, του Απολύτου. Το πρόβλημα, το μυστήριο της ζωής μας, είναι το πέρασμα από το σχετικό στο Απόλυτο. Αν το είναι δημιουργήθηκε από τον Θεό, δεν πρέπει να πεθάνει. Ο Θεός δημιούργησε τη ζωή, δεν δημιούργησε το θάνατο. Σκοπός μας είναι η ζωή με τον Χριστό-Θεό, η αθανασία, η αιωνιότητα. Σύμφωνα με την Αποκάλυψη, η αιωνιότητα του Θεού μπορεί να μας μεταδοθεί.

6.Πρέπει να στοχεύουμε στον Ίδιο τον Θεό, στο πρόσωπό Του, δηλαδή σ’ εκείνο που είναι πάνω απ’ όλα, για να δώσουμε στο σώμα μας, που κλίνει στην αδράνεια, την φορά προς το αιώνιο.

7.Πώς να εργαστούμε τη σωτηρία μας; Πώς να αφθαρτοποιήσουμε το σώμα μας, να ελευθερωθούμε από το κράτος της αμαρτίας και την εξουσία του θανάτου; Αυτή πρέπει να είναι η μέριμνα μας κάθε στιγμή· διαρκώς πιο δυνατή, πιο έντονη. Η ζωή είναι τόσο σύντομη και ο σκοπός τόσο υψηλός, αλλά και τόσο απομακρυσμένος.

8.Οφείλουμε να μάθουμε να ζούμε την αιώνια ζωή του Ιδίου του Θεού. Τί σημαίνει «θέωση» του ανθρώπου; Να ζήσουμε όπως έζησε ο Κύριος, να αφομοιώσουμε το φρόνημα και τα αισθήματα του Χριστού, προπαντός των τελευταίων στιγμών της επίγειας ζωής Του.


Πηγή: Αρχιμανδρίτου Σοφρωνίου: "Περί Πνεύματος και ζωής πνευματικά κεφάλαια"

www.gonia.gr
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Μην προσδίδεις ρόλους στον Θεό και μετά Τον βγάζεις και σκάρτο.
----------------------------
Δηλαδή τον κάνεις δικαστή και μετά τον βγάζεις κακό δικαστή.
Και έρχεται ο Θεός και σου λέγε, «δεν είμαι δικαστής» και εσύ απαντάς «είσαι, και είσαι κακός δικαστής»· και σου ξαναλέγει ο Θεός «δεν είμαι δικαστής αλλά Πατέρας», μα αυτό δεν μπορείς να το δεχτείς μέσα σου. Δεν μπορείς να δεχτείς ότι ο Θεός αγαπά το ίδιο την Παναγία και τον Διάβολο, δεν μπορείς να δεχτείς μέσα σου ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης “οὐ γὰρ ἔστι προσωποληψία παρὰ τῷ Θεῷ” (Ρωμ.2.11). Επειδή δεν μπορείς να αποδεχτείς την Αγάπη Του ως γεγονός αιώνιο που δεν φθείρει και δεν αλλάζει προσπαθείς να “βαπτίσεις” τον Θεό κάτι που δεν είναι ώστε μετά να Τον βγάλεις σκάρτο.
----------------------------
“Γιατί Θεέ μου αφήνεις τις αδικίες στον κόσμο αυτόν”; λες, προσδίδοντας στον Θεό την ευθύνη των αδικιών αμνηστεύοντας πολλές φορές τους αδικούντες. Τα βάζεις με τον Αγαθό Θεό και όχι με τον άδικο άνθρωπο. Κατηγορείς τον Θεό και ποτέ τον εαυτούλη σου.
----------------------------
“Γιατί ο Θεός που είναι παντοδύναμος επιτρέπει όμως την αδικία”; ξαναρωτάς.
Δεν μπορείς να δεχτείς ότι ο Θεός και το θύμα και τον θύτη τους αγαπά το ίδιο. Γι’αυτό και τα βάζεις με τον Θεό. Μιλάς για δικαιοσύνη και όχι για αγάπη, μιλάς για κακούς και καλούς και όχι για αδέλφια, μιλάς για ηθική και όχι για μετάνοια, μιλάς για τιμωρίες σύμφωνα με νόμους και κανόνες και όχι για συγχώρεση· έχεις την νοοτροπία των δικαστηρίων και όχι την συγκατάβαση και την θαλπωρή ενός νοσοκομείου που θέλει την θεραπεία και όχι την εξάλειψη του ασθενή.
----------------------------
Γι’αυτό και στο τέλος απορρίπτεις τον Θεό. Απορρίπτεις αυτόν που μόνος σου δημιούργησες γιατί σε απογοήτευσε και σε πρόδωσε. Πρόδωσε την εμπάθειά σου, τον εγωισμό σου, τον λογισμό σου.
----------------------------
Μα ο Θεός στέκει Απαθής δίπλα σου. Τον απορρίπτεις και Αυτός σε αποδέχεται, Τον μισείς και Αυτός σε αγαπά, Τον σταυρώνεις και Αυτός σε συγχωρεί, Τον θανατώνεις και Αυτός σε σώζει.
Καταλήγεις να δηλώνεις άθεος, όχι γιατί δεν πιστεύεις στον Θεό, αλλά γιατί δεν μπορείς να πιστέψεις ότι ο Θεός μπορεί να αγαπά τόσο πολύ. Γι’αυτό κτίζεις είδωλα στα δικά σου μέτρα και σταθμά, σύμφωνα με τις δικές σου εμπάθειες και τα δικά σου πάθη ώστε να μην “σκανδαλίζεσαι” πλέον με αυτήν την υπερβατική κατάσταση που λέγεται “Θεΐκή:Συγκατάβαση-Συγχώρεση-Αγάπη”.
Δεν θέλεις τον Χριστό, γιατί δεν αντέχεις το μεγαλείο Του, την θυσία Του, την ταπείνωσή Του.
----------------------------
Για να Τον ακολουθήσεις θέλεις κάτι το επαναστατικό, κάτι που να αλλάξει τον κόσμο τούτο, που θα εξαλείψει τους κακούς, που θα αφανίσει την κακία (όχι όμως και την ηδονή που είναι η αιτία σχεδόν όλων των κακών). Και το σκεπτικό σου πηγαίνει, σε κοινωνικές εξεγέρσεις, σε διαδηλώσεις, σε βίαιες “αναγκαίες” -όπως υποστηρίζεις- καταστάσεις. Θέλεις ο Θεός να γίνει συνένοχος στα δικά σου σχέδια, στα δικά σου όνειρα, στους δικούς σου τρόπους "σωτηρίας".
----------------------------
Μα άνθρωπε σκέψου λίγο…υπάρχει πιο επαναστατική πράξη από την αποδοχή του Σταυρού; Επανάσταση θεωρείς κάτι το οποίο θα κάνει τους άλλους να πληρώσουν, να υποφέρουν, να τιμωρηθούν και θα δικαιώσει εσένα. Ο Κύριος όμως δεν έσωσε έτσι τον κόσμο.
Νίκησε, χάνοντας.
Έδωσε Ζωή, πεθαίνοντας.
Δικαιώθηκε, αδικούμενος.
Άλλαξε τον κόσμο, αρνούμενος τα του κόσμου.
----------------------------
Μην τα βάζεις λοιπόν με τον Θεό. Γιατί όταν τα βάζεις με τον Θεό, το σίγουρο είναι ότι τα βάζεις με έναν Θεό που δημιούργησες εσύ. Απορρίπτεις το δικό σου δημιούγημα και όχι τον Αληθινό Τριαδικό Θεό ο οποίος “αγάπη εστί” (Α΄ Ιωάν. 4, 16).
----------------------------
Εάν υποψιαστείς έστω και λίγο ποιος είναι τελικά ο Θεός τότε ποτέ σου δεν θα τα βάλεις μαζί Του, αλλά πάντα θα απορείς θαυμάζοντας το μεγαλείο της Αγάπης Του προς όλους και όλα. Το μόνο που θα μπορείς να πεις προς Αυτόν θα είναι, ευχαριστώ.Τίποτα άλλο.

π. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Η χρυσή λίρα της ζωής (π. Εφραίμ Παναούση)

Θαρρώ δεν έχει τύχει μόνο σε μένα. Να θεωρείς ό,τι τα ξέρεις όλα. Πως είσαι δάσκαλος που βλέπει παντού μαθητές. Παντού οι άλλοι είναι αμαθείς και πρέπει να τους δείξεις, να τους διδάξεις, αφού δεν ξέρουν.
Εντύπωση μου κάνουν τα μικρά παιδιά που σε διδάσκουν με ένα μικρό τους λόγο με ένα νεύμα και ένα χαμόγελο.
Κάπως έτσι σε ταπεινώνει ο Θεός εσένα που έχεις απαντήσεις για όλα.

Πριν λίγες μέρες συνέβη να βρεθούμε σε ένα χώρο κράτησης για νέους κυρίως ανθρώπους που δίνουν παράλληλα και τη μάχη τους με τις εξαρτήσεις.
Βρεθήκαμε κοντά τους και είπαμε να συστηθούμε. Ξεκίνησαν τα παιδιά. Με λένε Σ. και είμαι 599 ημέρες καθαρός και αύριο 600. Mε λένε Β. και είμαι 53 ημέρες καθαρός και αύριο 54 και δίπλα μία μικρή ιστορία... Ιστορίες ανθρώπων ψυχών και συναισθημάτων. Μοναχικές ιστορίες, τραγικές, λέξεις με νόημα βαθύ που πρέπει να δώσεις χρόνο για να τις καταλάβεις.

Αφού συστήθηκε η παρέα.συστηθήκαμε και εμείς.
Ήρθανε και κεράσματα και η συζήτηση ζεστάθηκε.
Ρώτησα αμήχανα τα παιδιά,απευθυνόμενος στον Σ.
Γιατί αυτή η εμμονή με το μέτρημα. Γιατί είναι σημαντικό να μετράς πόσες μέρες είσαι καθαρός.

Η απάντηση ήρθε σαν να ήταν αυτό που χρειαζόμουν.
-Για μας κάθε μέρα καθαρός είναι μια χρυσή λίρα στην άκρη... Κερδίζουμε τη ζωή μας.
Μια μέρα της ζωής μας… μια χρυσή λίρα στην άκρη.
Λοιπόν μεταξύ μας, ποτέ δεν είχα δει τη ζωή μου σαν χρυσή λίρα, Θεωρώ τη ζωή μου δεδομένη. Δεν την έχω εκτιμήσει σαν μοναδική και μονάκριβη.
Με ρωτούν πως είσαι και πολλές φορές έχω απαντήσει καλά από συνήθεια.

Για σκέψου πόσες φορές έχεις προσπεράσει τη ζωή, πόσες φορές δεν έχεις δώσει τη σημασία και την ποιότητα της κάθε μέρας. Πόσες φορές θεώρησες πως εσύ διακαιούσαι να ζεις, να χαίρεσαι, να απολαμβάνεις και να έχεις κάθε ευκαιρία για σένα.
Πόσες φορές βαριέσαι να ζεις, δεν θέλεις να ζεις.
Για σκέψου... Τίποτα δεν είναι δεδομένο... Κάθε στιγμή είναι μία συκλονιστική δωρεά.
Κάθε μέρα, κάθε μέρα... δώρο. Κάθε μέρα δώρο του Θεού.
Κάθε μέρα μόνο ευχαριστία σε Εκείνον που δίνει, σε Εκείνον που μας δίνει ζωή.
Μια μέρα της ζωής μας… μια χρυσή λίρα στην άκρη...

http://talantoblog.blogspot.gr/
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”