Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

ακόμα κι αν τα καρφιά σου είναι "ορθόδοξα" παραμένουν καρφιά που σταυρώνουν χωρίς έλεος.

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ήρθες και μου είπες ότι κουράστηκες. Κουράστηκες να κάνεις τα πνευματικά. Μια κούραση που σε εξουθενώνει. Αισθάνεσαι δυσφορία όταν πας να κάνεις τον κανόνα σου, όταν ακούς την καμπάνα του ναού να σε καλεί.
----------------------------
Όντως μας κουράζει εύκολα εμάς τους χριστιανούς κάθε τι που σχετίζεται με μια πνευματική εργασία. Από την άλλη το κάθε τι κοσμικό, όσο κόπο κι αν έχει, το κάνουμε. Κυνηγούμε τα πλούτη, τη δόξα, την κοινωνική καταξίωση. Δεν κουραζόμαστε να κυνηγούμε την ηδονή και την αμαρτία. Κυνηγούμε αδυσσώπητα την σάρκα, τα θεάματα, τα φαγοπότια, τις αισχρολογίες, τα κουτσομπολιά. Αυτά δεν μας κουράζουνε, μας ξεκουράζουν. Μας κουράζει όμως το κυνηγητό για τον Θεό. Και επειδή μας κουράζει το Θείο κυνηγητό καταλήγουμε να ξεχνούμε τον Θεό. Εξορίζουμε τον Θεό από την ζωή μας.
----------------------------
Κι αν κάποτε συναντήσουμε κάποιον που κυνηγά τον Θεό τον αποπέρνουμε, τον αποκαλούμε οπισθοδρομικό και κολλημένο. Και όντως είναι κολλημένος με τον Θεό. Είναι όμως αυτό το κόλλημα που σε ξεκολλά από την ματαιότητα του κόσμου τούτου, που σε ξεκολλά από το κυνηγητό της αμαρτίας και πλέον σε εισαγάγει σε έναν άλλο χώρο· στον χώρο όπου όλα ανέχονται γιατί όλα κατανοούνται βαθιά. Κι αυτός ο χώρος είναι ο χώρος της Χάριτος. Διότι καθώς κυνηγάς τον Θεό χαριτώνεσαι, αλλοιώνεται το μέσα σου, φωτίζεται ο νους σου, γλυκαίνεται η καρδιά σου.
----------------------------
Κυνηγώ τον Θεό σημαίνει κυνηγώ την Ζωή. Ζω χωρίς να είμαι εξαρτημένος από τα υλικά πράγματα, από την προσωρινή ευμάρεια, από την εφήμερη ευτυχία. Όλα τα χαίρομαι αλλά δεν εξαρτούμαι απ΄ αυτά. Εάν υπάρχουν στην ζωή μου, “Δόξα τω Θεώ”, εάν πάψουν να υπάρχουν και πάλι “Δόξα τω Θεώ”.
----------------------------
Μας κουράζει λοιπόν η ενασχόλησή μας με τον Θεό γιατί ζούνε ακόμα μέσα στην καρδιά μας επιθυμίες και πόθοι που δεν έχουνε Θεό μέσα τους. Είμαστε ερωτευμένοι με την ασωτία μας, με την κοσμικότητά μας.
----------------------------
Ο ερωτευμένος ποτέ δεν κουράζεται να ασχολείται με τον έρωτά του, ποτέ δεν κουράζεται να τον αναζητά, να τον κυνηγά. Αρχίζει και κουράζεται όταν πια ο έρωτας πεθάνει και μπει στην θέση του η συνήθεια.
Από τον έρωτα προς την αμαρτία πρέπει να περάσουμε στον έρωτα προς τον Θεό. Μόνο έτσι θα κυνηγιόμαστε με τον Θεό όπως δυο ερωτευμένοι.

Υ.Γ. ένας έρωτας ξεπερνιέται με έναν άλλο έρωτα

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24978
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Γνώρισμα της πραγματικής και σταθερής αγάπης είναι να θέλουμε όχι μόνο εμείς να σωθούμε, αλλά και όλοι οι αδελφοί μας».
Αγ. Πολύκαρπος Σμύρνης
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Απο μικρά παιδιά, πάντες πιστεύουν και αναδεικνύουν τα πλεονεκτήματα μας. Με το καιρό μαθαίνουμε κι εμείς να ποντάρουμε την ζωή μας, πάνω σε αυτά. Σε τέτοιο βαθμό που πλέον να ταυτιζόμαστε μαζί τους. Να θεωρούμε οτι εμείς, είμαστε τα πλεονεκτήματα μας, οι νίκες, επιτυχίες και κατορθώματα μας. Τι γίνεται όμως όταν έρθει μια μέρα που χάνομαι κάποια από αυτά ή και όλα; Όταν η ζωή φέρει μια δοκιμασία που τα πάντα μοιάζουν να αχρηστεύονται; Τότε η κατάθλιψη μοιάζει ως η μόνη οδός. Το κλείσιμο σε ένα «ρακένδυτο» και «εξευτελισμένο», «αδύναμο» εαυτό(όπως εμείς πιστεύουμε) που πλέον δε μπορεί να στεφθεί νικητής και δυνατός ή όπως ο κόσμος της «επιτυχίας» ονομάζει, ικανός.

Κι όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η μόνο έτσι. Γιατί αυτό που πολλές φορές ονομάζουμε ήττα είναι η πιο μεγάλη νίκη της ζωής μας. Αυτό που ονομάζουμε αποτυχία ίσως να φανεί ως η μόνη πραγματική μας επιτυχία. Εκείνο που ονοματίσαμε αμαρτία και λιώσαμε στις ενοχές αργότερα φανερώνεται ως η αιτία της αρετής μας, και εκείνο που έμοιαζε ως το τέλος ήταν μονάχα μια νέα αρχή.
Πρέπει να επιτρέψουμε στο εαυτό μας, να δει με άλλα μάτια, την ζωή μας, την ύπαρξη, τον κόσμο. Να δούμε οτι εκείνα που θεωρούμε ως «μειονεκτήματα» στην ζωή μας, ίσως να είναι οι πιο μεγάλές ευλογίες.

Ένα ατύχημα, μια αρρώστια, ένας χωρισμός, μια αποτυχία σε ένα στόχο, μια ήττα, πολλές φορές είναι η αρχή για κάτι σπουδαίο, γνήσιο, σημαντικό, και πολύ δυνατό. Εκατομμύρια άνθρωποι βρήκαν τον πραγματικό εαυτό τους, όταν αγκάλιασαν τα μειονεκτήματα της φύσης τους ή τις αδυναμίες του χαρακτήρα τους, τις «ατυχίες» της ζωής, όταν αποδέχθηκαν την πραγματικότητα τους και δεν την έκρυψαν κάτω από το χαλί. Όταν ρεαλιστικά είδαν και είπαν, «εντάξει δεν τα έχω όλα, έχω λίγα και ίσως πολύ λίγα, αλλά δεν θέλω να κλαίω γι αυτό μια ζωή. Θέλω να δω τι μπορώ να κάνω με αυτά που εχώ, με αυτά που αντέχω, με αυτά που μπορώ....»

Και τότε τι έγινε; Το μπορώ μεγάλωσε, το θέλω θέριεψε, και οι αντοχές αυξήθηκαν. Μια πίστη αγκάλιασε ολη την ύπαρξη τους και ως αφύπνιση ο Θεός τους ψιθύρισε το αυτί, «Κοίτα, άρχισε να πιστεύεις όχι μόνο στα προτερήματα σου αλλά και στα «μειονεκτήματα» σου. Όταν θα μάθεις να διαχειρίζεται τις πληγές σου τότε θα θεραπευθούν. Όταν μάθεις να διαχειρίζεσαι τις αδυναμίες σου, θα γίνουν δύναμη. Εάν δεν μάθεις να διαχειρίζεται την κόλαση ποτέ δεν θα περάσεις στο παράδεισο......"

π. Χαρ. Λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Όλοι οι Άγιοι εκλιπαρούσαν τον Θεό να τους φωτίσει ώστε να βαδίσουν τον δικό Του δρόμο.
--------------------------------
Κανείς τους δεν ακούσθηκε ποτέ να λέει ότι είχε βρει από μόνος του τον δρόμο για να προχωρήσει στην πνευματική ζωή. Όλοι οι μεγάλοι πατέρες και καθηγητές της πνευματικής ζωής ήταν μέχρι την τελευταία τους πνοή ζητιάνοι του Θείου Ελέους. Δεν στηρίζονταν μόνο στην μελέτη του Θείου Λόγου ή στην ασκητική τους ζωή, αλλά όλα αυτά τα ντύνανε με την ταπεινή τους προσευχή η οποία ως κέντρο της είχε την εκζήτηση της Χάρης ώστε να μην χαθούν μέσα στην προσπάθειά τους να ζήσουν θεάρεστα.
--------------------------------
Δεν αρκούν οι δικές μας δυνάμεις ή η θέλησή μας για να βρούμε τον δρόμο μας προς την εν Χριστώ τελείωση. Κυρίως χρειαζόμαστε την φώτιση του ίδιου του Θεού που θα μας καθοδηγήσει ώστε να κατανοούμε τις παγίδες του διαβόλου, ώστε να μην πλανιόμαστε ούτε από δεξιούς ούτε από αριστερούς λογισμούς, ούτε δηλαδή να πέφτουμε στην υπερηφάνεια και στην ειδωλοποίηση της αρετής μας ούτε όμως και στο να ενδίδουμε στις εμπαθείς κινήσεις της σαρκός και του νοός μας.
--------------------------------
Η ζωή μας είναι η ευκαιρία που μας δόθηκε από τον Πανάγαθο Θεό ώστε δια της προαιρέσεώς μας να μείνουμε μαζί Του αιώνια. Είναι φοβερό το μέγεθος της δωρεάς του Θεού προς τον καθένα μας προσωπικά. Και είναι τραγικό το μέγεθος της αγνωμοσύνης μας όταν δεν εγκολπωνόμαστε αυτό το δόσιμο του Θεού προς εμάς.
--------------------------------
Το αυτεξούσιό μας χρειάζεται πάντοτε τη βοήθεια του Κυρίου ώστε να ενεργεί θεοπρεπώς ώστε να τείνουμε προς τα αιώνια παρά προς τα πρόσκαιρα, ώστε να βαδίζουμε τον δρόμο της Αληθείας και όχι του ψεύδους, ώστε να ζούμε χριστιανικά και όχι αντίχριστα.
--------------------------------
Κάθε τέχνη και επιστήμη έχει έναν δικό της στόχο. Σε αυτό τον ιδιαίτερο στόχο έχει πάντοτε επίμονα στραμμένο το βλέμμα του αυτός που ασκεί αυτήν την τέχνη ή την επιστήμη. Έτσι και ως χριστιανοί καλούμαστε να έχουμε πάντοτε στραμμένο το βλέμμα μας προς τον Κύριο Ιησού Χριστό που είναι ο στόχος μας. Γιατί τελικά η τέχνη της Σωτηρίας μας είναι η επιστήμη των επιστημών που ο στόχος της είναι πάνω από κάθε επίγειο στόχο, το τέρμα της δεν έχει τέλος, η ελπίδα της είναι το κέρδος της και το επίτευγμά της είναι Χριστός.

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24978
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Αν ζούμε ενωμένοι, θα είμαστε μακάριοι, θα ζούμε στον Παράδεισο. Οκάθε διπλανός μας, ο κάθε πλησίον μας είναι σάρξ εκ της σαρκός μας».
Αγ. Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο π. Λίβυος (π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος) στο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει… 2017»

Ο π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, γνωστός με όνομα π. Λίβυος («ζω ήσυχα και απλά κάπου στο Λιβυκό Πέλαγος, γι’ αυτό και Λίβυος» όπως λέει και ο ίδιος) θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα καθημερινών δράσεων του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς με τον γενικό τίτλο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…, που ξεκινάει την 1η Οκτωβρίου.

Ο π. Χαράλαμπος ζει στη νότια Κρήτη, στο χωριό Πύργος, μεταξύ Αστερουσίων Ορέων και Λιβυκού Πελάγους. Είναι εφημέριος στην ενορία Αγ. Ειρήνης Πύργου, όπου αναπτύσσει δραστηριότητες γύρω από την ποιμαντική προσέγγιση του σύγχρονου ανθρώπου και συγκεκριμένα των νέων.

Ασχολήθηκε με τις νέες μορφές πληροφοριακής επικοινωνίας, ενώ ο λόγος του ξεχωρίζει γιατί «μιλάει» περισσότερο τη γλώσσα των νέων, με αποτέλεσμα να γεμίζει αίθουσες στις οποίες επικρατεί το αδιαχώρητο όταν παρουσιάζει τα βιβλία του και κάνει ομιλίες «οργώνοντας» τη χώρα.
Γι’ αυτό και κάθε συζήτηση μαζί του είναι πάντα «μονοπάτι» που σε οδηγεί περισσότερο σε νέες αναζητήσεις…

Η συμμετοχή του π. Λίβυου στο φετεινό πρόγραμμα «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», περιλαμβάνει:

1. Εκ βαθέων ελεύθερη συζήτηση στο “Ενοριακό Αρχονταρίκι”, με τον Ηλία Λιαμή, την Δευτέρα 2 Οκτωβρίου στις 7.30 μ.μ.,
2. Ομιλία στον Ιερό Ναό με τίτλο “Ό,τι λάμπει δεν είναι Χριστός (αρετές και χαρίσματα στη ζωή της Εκκλησίας)”, την Τετάρτη 8 Νοεμβρίου στις 7.30 μ.μ. και
3. Συζήτηση με τον Πρωτοπρεσβύτερο Σπυρίδωνα Τσιμούρη, στο “Ενοριακό Αρχονταρίκι” με θέμα “Je m’ en fous (Δεν με νοιάζει) ”, την Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου στις 7.30 μ.μ..

π. Χαρ. Λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πρέπει να πληγωθεί η γη ώστε να φυτευτεί και να ανθίσει.
--------------------
Έτσι και πολλές πληγές μας μπορούν να γίνουν αιτία να βλαστήσουμε πνευματικά, αρκεί μέσα στην πληγή μας να βάλουμε ταπείνωση, μετάνοια, υπομονή και μπόλικη ελπίδα.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24978
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Είδα άνθρωπο που φανερά αμάρτησε, αλλά μυστικά μετανόησε. Και αυτόν, που εγώ τον κατέκρινα ως ανήθικο, ο Θεός τον θεωρούσε αγνό».
Αγ. Ιω. Σιναΐτης
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Έτσι είναι
-------------------
Οι θλίψεις, οι πόνοι, οι χαρές, τα γέλια, τα πάθη και οι ασκήσεις, όλα θα πάψουν. Χάρες και χρέη, δουλειές και χόμπι, επιτυχίες και αποτυχίες, όλα θα πάψουν.
-------------------
Όλα αυτά που είπες και έκανες, που ένιωσες και υποσχέθηκες, που έζησες και πόθησες θα χαθούν. Θα χαθούν σε ίσκιους πλατανιών, στις ρίζες κυππαρισιών, στο πότισμα τριανταφύλλων.
-------------------
Έτσι είναι, έτσι θα είναι και έτσι ήταν.
Όλα αυτά που τώρα χαράζεις στις ζωές των άλλων, μια στάλα θα απομείνουν. Ίσως μια φράση, ένα δάκρυ, ένα χαμόγελο. Τίποτα παραπάνω.
-------------------
Κι όλα σαν μια νότα σιωπής, σαν μια παύση αρμονίας θα τοποθετηθούν πέρα από τον χρόνο, πέρα από τόπους. Κάπου εκεί που ο πολιτισμός δεν έχει νόημα και η επιστήμη θα μοιάζει με ναυάγιο. Μόνο τα βαθιά των καρδιών αξίζουν εκεί. Εκεί που όλα κατανοούνται. Μετριούνται αλλιώς, μέσα από την προαίρεση και όχι το αποτέλεσμα.
-------------------
Και οι περιγραφές για το «εκεί» που διάβασες θα φαντάζουν αστείες και φθηνές. Γιατί τα λόγια, οι λέξεις, η γλώσσα δεν θα χει αξία. Σιωπή. Αυτή η σιωπή του φιλιού. Αυτή είναι η γλώσσα του ουρανού.
-------------------
Και θα ναι σαν να ξύπνησες από όνειρο βαθύ. Κάπου εκεί στο χώμα το σώμα σου, το σώμα μου θα αντιπροσφέρονται στην κτίση, μα συ και γω θα προσμένουμε να σμίξουμε ξανά, να αγκαλιαστούμε, να ειδωθούμε, να συγχωρεθούμε στο πάντα, στο παντού. Και θα λιτανεύονται οι ψυχές μας στους μαργαρίτες κάποιας προσκομιδής καθώς κάποιος ιερέας θα λέγει το όνομά μας.
-------------------
Και οι ζωντανοί, στάρι θα βράζουν στο όνομά μας, μαύρα θα φορούν, μάρμαρα θα ντύνουν τον τόπο μας, θα ζητούνε ένα σημάδι μας, κάποιο όνειρο, έστω έναν ψίθυρο στην προσευχή τους.Και ίσως κάποιοι δακρύσουν για μας διηγούμενοι κάποια ιστορία μας. Και κεριά αναμμένα θα καίνε στα μανουάλια των κεκοιμημένων. Μα μεις θα μαστε αλλού. Μα τί λέγω; Ούτε αλλού θα είμαστε. Μόνο θα είμαστε. Τα πάντα θα είναι όλο, και το όλο Χριστός. Καμία διαίρεση, μόνο Χριστός. Έτσι θα είναι. Και γω και συ και όλοι, Χριστός.
-------------------
Μέχρι τότε όμως φάτε και πιείτε την Σάρκα και το Αίμα Του.
Μέχρι ο θάνατος να έρθει. Μέχρι δηλαδή να αρχίσουν όλα, μέχρι να είμαστε και συ και γω και όλοι αυτό που θα γίνουμε.
-------------------
Κι αν μας λυπούν όλα αυτά είναι γιατί ακόμα ζούμε ανυποψίαστοι για όλα αυτά που έτσι είναι, έτσι ήταν και έτσι θα είναι.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”